🔴 آیا #زنان افراد بیشتری را #معتاد می‌کنند؟
✍ #مرضیه_نوری
🔹در پارادایم مردانه هر‌گونه گناهی که در جهان اتفاق می‌افتد، به زنان ربط داده می‌شود. با این نگاه حتی زمانی که بحث اعتیاد به میان می‌آید، هم گناهکار اصلی زنان در نظر گرفته می‌شوند؛ حتی اگر تحقیقات و پژوهش‌ها دقیقا خلاف آن را نشان دهد!
🔹چندی پیش مصطفی هادی‌زاده، دبیر شورای هماهنگی مبارزه با مواد مخدر استان تهران، در گفت‌وگو با یکی از خبرگزاری‌ها اعلام کرد یک مرد معتاد بین چهار تا شش نفر و یک زن معتاد بین هشت تا ۱۲ نفر را می‌تواند درگیر اعتیاد کند. او در این مصاحبه ادله‌ای برای صحبت‌هایش نیاورده بود و البته هیچ‌کس هم از او نپرسید که بر چه مبنایی این ادعا را مطرح کرده است. این در حالی است که این خبر می‌تواند انگ و تبعیض علیه مصرف‌کنندگان مواد و به‌خصوص زنان مصرف‌کننده مواد را که جزء گروه‌های آسیب‌پذیر جامعه هستند، افزایش دهد. حال بیایید بررسی کنیم که آیا بر اساس تحقیقات انجام‌شده و علم آمار، این گفته صحیح است یا خیر.
🔹محمد بینازاده، پژوهشگر اعتیاد، با استناد به تحقیقات انجام‌شده، ادعای مطرح‌شده از سوی این مسئول دولتی را رد می‌کند و می‌گوید: «بر اساس طرح ملی «ارزیابی سریع از وضعیت مصرف مواد در ایران (RSA)» سناریوی ابتلا به مصرف در دخترها و پسرها با هم متفاوت است؛ تعداد اندکی از پسران مصرف‌کننده والدین مصرف‌کننده درجه‌یک معتاد در خانواده داشته‌اند. این در حالی است که در زنان مصرف‌کننده مواد، وجود هم‌زمان یک والد معتاد یا عضو درجه‌یک خانواده معتاد، درصد بالاتری را به خود اختصاص داده. در اعتیاد زن‌ها وجود یک مرد مصرف‌کننده که می‌تواند پدر، برادر، همسر یا پارتنر جنسی باشد، عامل مهمی بوده و همایندی بالایی با مصرف مواد در زنان داشته است؛ بر‌خلاف مردان که خیلی این ارتباط معنادار نیست یا همایندی بالا نیست».
🔹این درمانگر اعتیاد با بیان اینکه معمولا زنان با دوست‌های هم‌جنسشان مصرف مواد را شروع نمی‌کنند، می‌گوید: «بر اساس مطالعات انجام‌شده، اولین پیشنهاددهنده مصرف مواد به زنان معمولا یک مرد بوده است که این مرد هم رابطه نزدیکی با زن داشته و همان‌طور که اشاره شد پدر، برادر، همسر یا مردی بوده که با زن رابطه دوستی داشته است».
🔹به گفته این پژوهشگر اعتیاد، آخرین گزارش جهانی مواد مخدر که از سوی دفتر مقابله با مواد مخدر و جرم سازمان ملل متحد (UNODC) در سال ۲۰۱۸ ارائه شده نیز نشان‌دهنده آن است که تقریبا همین الگو برای اعتیاد زنان در دنیا هم صدق می‌کند و این مسئله مختص ایران نیست؛ به‌طوری‌که در دیگر کشورهای جهان هم همراهی مصرف مواد در زنان با پارتنر یا شریک جنسی مردشان بیشتر است.
🇮🇷 @iranianspa
متن کامل را در لینک زیر بخوانید:
https://zaya.io/97yad
✍ #مرضیه_نوری
🔹در پارادایم مردانه هر‌گونه گناهی که در جهان اتفاق می‌افتد، به زنان ربط داده می‌شود. با این نگاه حتی زمانی که بحث اعتیاد به میان می‌آید، هم گناهکار اصلی زنان در نظر گرفته می‌شوند؛ حتی اگر تحقیقات و پژوهش‌ها دقیقا خلاف آن را نشان دهد!
🔹چندی پیش مصطفی هادی‌زاده، دبیر شورای هماهنگی مبارزه با مواد مخدر استان تهران، در گفت‌وگو با یکی از خبرگزاری‌ها اعلام کرد یک مرد معتاد بین چهار تا شش نفر و یک زن معتاد بین هشت تا ۱۲ نفر را می‌تواند درگیر اعتیاد کند. او در این مصاحبه ادله‌ای برای صحبت‌هایش نیاورده بود و البته هیچ‌کس هم از او نپرسید که بر چه مبنایی این ادعا را مطرح کرده است. این در حالی است که این خبر می‌تواند انگ و تبعیض علیه مصرف‌کنندگان مواد و به‌خصوص زنان مصرف‌کننده مواد را که جزء گروه‌های آسیب‌پذیر جامعه هستند، افزایش دهد. حال بیایید بررسی کنیم که آیا بر اساس تحقیقات انجام‌شده و علم آمار، این گفته صحیح است یا خیر.
🔹محمد بینازاده، پژوهشگر اعتیاد، با استناد به تحقیقات انجام‌شده، ادعای مطرح‌شده از سوی این مسئول دولتی را رد می‌کند و می‌گوید: «بر اساس طرح ملی «ارزیابی سریع از وضعیت مصرف مواد در ایران (RSA)» سناریوی ابتلا به مصرف در دخترها و پسرها با هم متفاوت است؛ تعداد اندکی از پسران مصرف‌کننده والدین مصرف‌کننده درجه‌یک معتاد در خانواده داشته‌اند. این در حالی است که در زنان مصرف‌کننده مواد، وجود هم‌زمان یک والد معتاد یا عضو درجه‌یک خانواده معتاد، درصد بالاتری را به خود اختصاص داده. در اعتیاد زن‌ها وجود یک مرد مصرف‌کننده که می‌تواند پدر، برادر، همسر یا پارتنر جنسی باشد، عامل مهمی بوده و همایندی بالایی با مصرف مواد در زنان داشته است؛ بر‌خلاف مردان که خیلی این ارتباط معنادار نیست یا همایندی بالا نیست».
🔹این درمانگر اعتیاد با بیان اینکه معمولا زنان با دوست‌های هم‌جنسشان مصرف مواد را شروع نمی‌کنند، می‌گوید: «بر اساس مطالعات انجام‌شده، اولین پیشنهاددهنده مصرف مواد به زنان معمولا یک مرد بوده است که این مرد هم رابطه نزدیکی با زن داشته و همان‌طور که اشاره شد پدر، برادر، همسر یا مردی بوده که با زن رابطه دوستی داشته است».
🔹به گفته این پژوهشگر اعتیاد، آخرین گزارش جهانی مواد مخدر که از سوی دفتر مقابله با مواد مخدر و جرم سازمان ملل متحد (UNODC) در سال ۲۰۱۸ ارائه شده نیز نشان‌دهنده آن است که تقریبا همین الگو برای اعتیاد زنان در دنیا هم صدق می‌کند و این مسئله مختص ایران نیست؛ به‌طوری‌که در دیگر کشورهای جهان هم همراهی مصرف مواد در زنان با پارتنر یا شریک جنسی مردشان بیشتر است.
🇮🇷 @iranianspa
متن کامل را در لینک زیر بخوانید:
https://zaya.io/97yad
پایگاه خبری اعتیاد
آیا زنان افراد بیشتری را معتاد می کنند
🔴 سایه #تبعیض_جنسیتی بر #مطالعات_اعتیاد زنان
✍ #مرضیه_نوری
🔹در‌حالی‌که بر اساس پژوهش‌های انجام‌شده در ایران و جهان، فرا‌روایت مردانه پنهان در لایه‌های زندگی اجتماعی و خانوادگی نقش مهمی در روی‌آوری زنان به اعتیاد دارد، همین رویکرد مردسالارانه و جنسیت‌زده بر بیشتر مقالات پژوهشی در حوزه اعتیاد زنان و درمان آنها نیز حاکم است. در بیشتر این مطالعات، زنان معتاد کانون شماره یک توجه نیستند، بلکه به دلیل تأثیری منفی که می‌توانند بر مردها و کودکان بگذارند، مورد مطالعه قرار می‌گیرند. این مسئله توجه برخی محققان انسان‌شناسی را جلب کرده و آنها این مطالعات را سوگیرانه می‌دانند و نسبت به تبعات آن هشدار داده‌اند.
🔹محمد بینازاده، پژوهشگر اعتیاد می‌گوید: محققان انسان‌شناسی از این دغدغه حرف می‌زنند که حجم بالایی از مقالات پژوهشی در حوزه اعتیاد زنان بر موضوع «تن‌فروشی» و «بارداری» متمرکز شده است. این رویکرد در حوزه مطالعات مربوط به اعتیاد زنان نشان از آن دارد که وقت، انرژی و هزینه‌ای که صرف این مطالعات می‌شود، نه برای فهم اعتیاد زنان و کمک به حل مشکل آنها، بلکه به دلیل این انجام می‌شود که زنان عاملی برای آسیب به مردان و کودکان جامعه هستند؛ یعنی در این پژوهش‌ها وجه انسانی و شخصیتی زن در درجه اول اهمیت قرار ندارد، بلکه آسیبی که به دیگران می‌زند، انگیزه اصلی برای این مطالعات است.
🔹اگر به انواع برنامه‌های درمانی و حتی پیشگیرانه از اعتیاد نگاه کنید، همگی دارای ساخت زبانی مشخصی هستند که تفاوت‌های بنیادی و حتی فیزیولوژیک مردان با زنان را نادیده می‌انگارد. برای نمونه، در کدام برنامه درمانی به این اشاره می‌شود که ممکن است دُز دارویی در طول سیکل ماهانه زنان نیازمند تغییر باشد؟ در کدام برنامه پیشگیری از عود یا اعتیاد، توجهی به این موضوع شده که ممکن است در هفته اول و چهارم سیکل ماهانه، مهارت‌هایی متفاوت و متناسب باید آموزش داده شود؟ ساخت زبانی بیشتر این پروتکل‌ها به صورتی است که درباره فرد و جنسی واحد حرف می‌زند و طبعا «جنس دوم» نادیده انگاشته می‌شود. حالا تصور کنید که این جنس دوم به لایه‌های فرودست اجتماعی تعلق داشته باشد؛ آن‌گاه این محذوفیت مضاعف می‌شود.
🔹در بخش اعظم مطالعات پژوهشی در حوزه اعتیاد زنان و همچنین برنامه‌های درمانی این زنان گفته می‌شود که باید به این زنان کمک کرد تا زندگی خود را از نو بسازند و در جهانی بدون چشمداشت از دولت یا مردم به زندگی ادامه دهند. در این برنامه‌ها از چارچوب مفهومی وابستگی به منابع عمومی و دولتی استفاده می‌کنند. اما اشکال کجاست؟ در واقع با این تحلیل جابه‌جایی ظریفی اتفاق می‌افتد؛ به طوری که با این رویکرد به‌چالش‌کشیدن بی‌عدالتی‌ها جایش را با مفهوم مشکلات روان‌شناختی عوض می‌کند؛ یعنی تمرکز تبیین را از سطح جامعه و دولت، جابه‌جا می‌کنند و به سطح فرد می‌آورند. می‌گویند زن معتاد ضعف اراده دارد، بی‌بندوبار است، مشکلات روان‌شناختی دارد و اختلال خلقی دارد. نه اینکه اینها نباشد اما اینکه گرانیگاه تبیین مسئله را از سطح دولت - جامعه جابه‌جا کنید و به سطح فرد ـ روان بگذارید، ضمن اینکه نیمی از حقیقت را با خودش دارد؛ اما نیمه دیگر حقیقت را پنهان می‌کند. به نظر می رسد پشت این تحلیل رد پای گرایش‌های نئو‌لیبرال پنهان شده است که می‌خواهد کتمان کند که پرداختن به مسئله این زن‌ها، یک امر حاکمیتی و اجتماعی هم هست.
متن کامل را در لینک زیر بخوانید: 👇👇
https://zaya.io/pydg7
🇮🇷 @Iranianspa
✍ #مرضیه_نوری
🔹در‌حالی‌که بر اساس پژوهش‌های انجام‌شده در ایران و جهان، فرا‌روایت مردانه پنهان در لایه‌های زندگی اجتماعی و خانوادگی نقش مهمی در روی‌آوری زنان به اعتیاد دارد، همین رویکرد مردسالارانه و جنسیت‌زده بر بیشتر مقالات پژوهشی در حوزه اعتیاد زنان و درمان آنها نیز حاکم است. در بیشتر این مطالعات، زنان معتاد کانون شماره یک توجه نیستند، بلکه به دلیل تأثیری منفی که می‌توانند بر مردها و کودکان بگذارند، مورد مطالعه قرار می‌گیرند. این مسئله توجه برخی محققان انسان‌شناسی را جلب کرده و آنها این مطالعات را سوگیرانه می‌دانند و نسبت به تبعات آن هشدار داده‌اند.
🔹محمد بینازاده، پژوهشگر اعتیاد می‌گوید: محققان انسان‌شناسی از این دغدغه حرف می‌زنند که حجم بالایی از مقالات پژوهشی در حوزه اعتیاد زنان بر موضوع «تن‌فروشی» و «بارداری» متمرکز شده است. این رویکرد در حوزه مطالعات مربوط به اعتیاد زنان نشان از آن دارد که وقت، انرژی و هزینه‌ای که صرف این مطالعات می‌شود، نه برای فهم اعتیاد زنان و کمک به حل مشکل آنها، بلکه به دلیل این انجام می‌شود که زنان عاملی برای آسیب به مردان و کودکان جامعه هستند؛ یعنی در این پژوهش‌ها وجه انسانی و شخصیتی زن در درجه اول اهمیت قرار ندارد، بلکه آسیبی که به دیگران می‌زند، انگیزه اصلی برای این مطالعات است.
🔹اگر به انواع برنامه‌های درمانی و حتی پیشگیرانه از اعتیاد نگاه کنید، همگی دارای ساخت زبانی مشخصی هستند که تفاوت‌های بنیادی و حتی فیزیولوژیک مردان با زنان را نادیده می‌انگارد. برای نمونه، در کدام برنامه درمانی به این اشاره می‌شود که ممکن است دُز دارویی در طول سیکل ماهانه زنان نیازمند تغییر باشد؟ در کدام برنامه پیشگیری از عود یا اعتیاد، توجهی به این موضوع شده که ممکن است در هفته اول و چهارم سیکل ماهانه، مهارت‌هایی متفاوت و متناسب باید آموزش داده شود؟ ساخت زبانی بیشتر این پروتکل‌ها به صورتی است که درباره فرد و جنسی واحد حرف می‌زند و طبعا «جنس دوم» نادیده انگاشته می‌شود. حالا تصور کنید که این جنس دوم به لایه‌های فرودست اجتماعی تعلق داشته باشد؛ آن‌گاه این محذوفیت مضاعف می‌شود.
🔹در بخش اعظم مطالعات پژوهشی در حوزه اعتیاد زنان و همچنین برنامه‌های درمانی این زنان گفته می‌شود که باید به این زنان کمک کرد تا زندگی خود را از نو بسازند و در جهانی بدون چشمداشت از دولت یا مردم به زندگی ادامه دهند. در این برنامه‌ها از چارچوب مفهومی وابستگی به منابع عمومی و دولتی استفاده می‌کنند. اما اشکال کجاست؟ در واقع با این تحلیل جابه‌جایی ظریفی اتفاق می‌افتد؛ به طوری که با این رویکرد به‌چالش‌کشیدن بی‌عدالتی‌ها جایش را با مفهوم مشکلات روان‌شناختی عوض می‌کند؛ یعنی تمرکز تبیین را از سطح جامعه و دولت، جابه‌جا می‌کنند و به سطح فرد می‌آورند. می‌گویند زن معتاد ضعف اراده دارد، بی‌بندوبار است، مشکلات روان‌شناختی دارد و اختلال خلقی دارد. نه اینکه اینها نباشد اما اینکه گرانیگاه تبیین مسئله را از سطح دولت - جامعه جابه‌جا کنید و به سطح فرد ـ روان بگذارید، ضمن اینکه نیمی از حقیقت را با خودش دارد؛ اما نیمه دیگر حقیقت را پنهان می‌کند. به نظر می رسد پشت این تحلیل رد پای گرایش‌های نئو‌لیبرال پنهان شده است که می‌خواهد کتمان کند که پرداختن به مسئله این زن‌ها، یک امر حاکمیتی و اجتماعی هم هست.
متن کامل را در لینک زیر بخوانید: 👇👇
https://zaya.io/pydg7
🇮🇷 @Iranianspa
روزنامه شرق
سایه تبعیض جنسیتی بر مطالعات اعتیاد زنان