برهنگی تنها
به یک تکه پارچه بستگی ندارد..!!
برهنگی یعنی...
بی توجهی به شرافت انسانی
و شخصیت انسانها...!!!
#مادر_ترزا
🇮🇷 @Iranianspa
به یک تکه پارچه بستگی ندارد..!!
برهنگی یعنی...
بی توجهی به شرافت انسانی
و شخصیت انسانها...!!!
#مادر_ترزا
🇮🇷 @Iranianspa
پدر خانه،لطفاسر سفره ی غذا به همراه فرزندت کمی منتظر بمان، همسرت بیاید و بعد غذا را شروع کنید تا فرزندت، هم #صبر کردن رابیاموزد و هم #احترام گذاشتن به #مادر ویک #زن را فرا بگیرد.
🇮🇷 @Iranianspa
🇮🇷 @Iranianspa
🔴 #۹۳ دختر مجرد، #مادر شدند؛
⭕️ مدیرکل امور کودکان و نوجوانان سازمان بهزیستی کشور از واگذاری فرزندخوانده به ۹۳ دختر مجرد در سال گذشته خبر داد/تابناک
🇮🇷 @Iranianspa
⭕️ مدیرکل امور کودکان و نوجوانان سازمان بهزیستی کشور از واگذاری فرزندخوانده به ۹۳ دختر مجرد در سال گذشته خبر داد/تابناک
🇮🇷 @Iranianspa
This media is not supported in your browser
VIEW IN TELEGRAM
به مناسبت #روز_زن و همچنین روز #مادر، قسمتی از آهنگ «مادر من» با صدای زنده یاد خسرو شکیبایی،
🌹 تقدیم به همه زنان و مادران سرزمینم
🇮🇷 @Iranianspa
🌹 تقدیم به همه زنان و مادران سرزمینم
🇮🇷 @Iranianspa
🔴 گزینش به #مادر هم رسید؟!
✍️ #احسان_محمدی
✅ چندسال است که به صورت مکرر هرجا که امکان نوشتن یا حرف زدن پیدا میکنم در مورد «رواج فحاشی» مینویسم، میگویم و بسیاری اوقات این جواب را میگیرم که: ای بابا! سخت میگیری شما!
✅ ما قدم به قدم مقابل فحاشان عقب رفتیم و آنها سنگر به سنگر همه جا را فتح کردند. حالا نه فقط ورزشگاهها و خیابانها که حتی در دانشگاهها و محافل دوستانه هم #فحش_دادن نشانه صمیمت شده. اینکه آدمها با هم «ندار و راحت» هستند.
✅ بعید میدانم هرگز در طول تاریخ، این همه فحاشی همهی ارکان فوتبال را درنوردیده باشد. اگر قبلاً گروه کوچکی به یکی-دو بازیکن حریف ناسزایی میگفتند حالا مربی، سرپرست، مدیر باشگاه، رئیس فدراسیون، وزیر ورزش و حتی بازیکن خودی هدف رکیکترین ناسزاهای جنسی قرار میگیرند.
✅ # رسول_خطیبی آخرین چهره سرشناس این داستان است که نامش در رسانهها تکرار میشود. اینکه برخی هواداران #پرسپولیس به «مادر» او ناسزا گفتهاند. شرمآور است. تحت هیچ شرایطی قابل دفاع نیست. چه اینکه عضوی از خانواده شهدا باشد یا نباشد. اتفاقاً این تفکیک و برخورد خاص و ویژه؛ احترام و تکریم شهدا و خانواده آنان نیست، بلکه جدا کردن آنها از مردم است.
✅ وقتی به مادر دیگران ناسزا گفتند و کسی واکنش نشان نداد و گفتند عادی است و بالاخره در فضای استادیومها نقل و نبات پخش نمیکنند و تن دادیم و سنگر خالی کردیم و اجازه دادیم فحاشان و هتاکان هر روز جلوتر بیایند از چه کسی گله میکنیم؟
✅ مادر، مادر است. اگر میخواهیم حداقل «مادرها» را از این بازی شرمآور که راه افتاده دور نگهداریم باید همه مادرها را مثل هم ببینیم. اینجا دیگر پای گزینش و تأیید صلاحیت را وسط نکشیم. مادرها را رتبهبندی نکنیم.
✅ مادر رسول خطیبی و #امید_عالیشاه و #علیرضا_بیرانوند و #وریا_غفوری به یک اندازه باید حرمت داشته باشند. این دیگر ماده قانونی نیست که بشود با مُشتی تبصره در آن تردید وارد کرد. قانون مبارزه با فحاشی و فحاشان را قاطعانه برای همه اجرا کنید. فراتر از مادر.
✅ این امر تنها در یک صورت شُدنی است. وقتی که هواداران، مدیران، مربیان و بازیکنان همه به آن بپیوندند و تقبیح کنند. همه. بدون هیچ استثنایی.
http://telegram.me/Iranianspa
✍️ #احسان_محمدی
✅ چندسال است که به صورت مکرر هرجا که امکان نوشتن یا حرف زدن پیدا میکنم در مورد «رواج فحاشی» مینویسم، میگویم و بسیاری اوقات این جواب را میگیرم که: ای بابا! سخت میگیری شما!
✅ ما قدم به قدم مقابل فحاشان عقب رفتیم و آنها سنگر به سنگر همه جا را فتح کردند. حالا نه فقط ورزشگاهها و خیابانها که حتی در دانشگاهها و محافل دوستانه هم #فحش_دادن نشانه صمیمت شده. اینکه آدمها با هم «ندار و راحت» هستند.
✅ بعید میدانم هرگز در طول تاریخ، این همه فحاشی همهی ارکان فوتبال را درنوردیده باشد. اگر قبلاً گروه کوچکی به یکی-دو بازیکن حریف ناسزایی میگفتند حالا مربی، سرپرست، مدیر باشگاه، رئیس فدراسیون، وزیر ورزش و حتی بازیکن خودی هدف رکیکترین ناسزاهای جنسی قرار میگیرند.
✅ # رسول_خطیبی آخرین چهره سرشناس این داستان است که نامش در رسانهها تکرار میشود. اینکه برخی هواداران #پرسپولیس به «مادر» او ناسزا گفتهاند. شرمآور است. تحت هیچ شرایطی قابل دفاع نیست. چه اینکه عضوی از خانواده شهدا باشد یا نباشد. اتفاقاً این تفکیک و برخورد خاص و ویژه؛ احترام و تکریم شهدا و خانواده آنان نیست، بلکه جدا کردن آنها از مردم است.
✅ وقتی به مادر دیگران ناسزا گفتند و کسی واکنش نشان نداد و گفتند عادی است و بالاخره در فضای استادیومها نقل و نبات پخش نمیکنند و تن دادیم و سنگر خالی کردیم و اجازه دادیم فحاشان و هتاکان هر روز جلوتر بیایند از چه کسی گله میکنیم؟
✅ مادر، مادر است. اگر میخواهیم حداقل «مادرها» را از این بازی شرمآور که راه افتاده دور نگهداریم باید همه مادرها را مثل هم ببینیم. اینجا دیگر پای گزینش و تأیید صلاحیت را وسط نکشیم. مادرها را رتبهبندی نکنیم.
✅ مادر رسول خطیبی و #امید_عالیشاه و #علیرضا_بیرانوند و #وریا_غفوری به یک اندازه باید حرمت داشته باشند. این دیگر ماده قانونی نیست که بشود با مُشتی تبصره در آن تردید وارد کرد. قانون مبارزه با فحاشی و فحاشان را قاطعانه برای همه اجرا کنید. فراتر از مادر.
✅ این امر تنها در یک صورت شُدنی است. وقتی که هواداران، مدیران، مربیان و بازیکنان همه به آن بپیوندند و تقبیح کنند. همه. بدون هیچ استثنایی.
http://telegram.me/Iranianspa
Telegram
انجمن آسیب شناسی اجتماعی ایران
🇮🇷 انجمن آسیب شناسی اجتماعی ایران🇮🇷
یک سازمان مردم نهاد در ایران است که با هدف آگاهی بخشی و توانمندسازی آحادجامعه، سعی درپیشگیری و
کاهش آسیبهای اجتماعی جامعه دارد.
جهت ارسال مطالب، تبادل و تبلیغات به آیدی زیر پیام دهید👇👇👇
@FAtemeh_Hoseynaei
یک سازمان مردم نهاد در ایران است که با هدف آگاهی بخشی و توانمندسازی آحادجامعه، سعی درپیشگیری و
کاهش آسیبهای اجتماعی جامعه دارد.
جهت ارسال مطالب، تبادل و تبلیغات به آیدی زیر پیام دهید👇👇👇
@FAtemeh_Hoseynaei
🔴 با #افتخار، انتخاب کرده ام که یک #مادر باشم؛
✍ #دکتر_فردین_علیخواه(جامعه شناس)
🔺در یکی دو سال اخیر در برخی از شبکه های اجتماعی، و به طور خاص اینستاگرام، می بینیم که برخی از زنان در معرفی خود علاه بر آنکه به علایق، هنر و حرفه شان اشاره دارند «مادری» را نیز به شکل برجسته ای قید می کنند. بدون تردید انگیزه زنان از اعلام مادر بودنِ خود بر حسب وضعیت اقتصادی و اجتماعی آنان یعنی میزان تحصیلات، نوع شغل و سطح درآمدشان می تواند متفاوت باشد. برای مثال هدف گروهی از زنان، پیام به مردانی است که از طریق شبکه های اجتماعی در جستجوی ارتباط اند. قصد آنان دور کردن مردان مزاحم از خود است. بررسی های اولیه ام نشان می دهد که اینان در اقلیت اند به ویژه اگر توجه کنیم که بیشتر زنانی که در معرفی خود به مادر بودن اشاره می کنند، حداقل طبق آنچه که از صفحاتشان برداشت می شود، سعی می کنند زنانی معمولی نباشند و تلاش می کنند تا خود را متفاوت، و به تعبیری روشنفکر و امروزی نشان دهند.
نقش مادری و مادری کردن، در سال های اخیر یکی از مباحث مهم رشته های مختلف علوم انسانی شده است. یکی از دلایل اهمیت یافتن این موضوع، تبدیل مادری از امری اجباری به امری انتخابی است. در واقع بر خلاف جامعه سنتی که افراد فقط مجری هنجارهایی از پیش موجوداند در دوران جدید اما، مادر بودن تبدیل به یک تصمیم و یک انتخاب می شود. به تعبیر دیگر، زنان با توجه به شرایط و موقعیت خود درگیر این سوال چالش برانگیز می شوند که آیا علاقه، توان و امکان مادر شدن را دارند یا خیر؟ سوالی که حتی قبل تر درباره پدیده ازدواج هم می تواند طرح شود. در دنیای امروز برخی تصمیم می گیرند که با توجه به شرایط خود، از تجربه مادری صرف نظر کنند و در زندگی شان به سراغ تجارب دیگری بروند. انتخاب، خود دلیلی جهت برجسته کردن نقش مادری در صفحات شبکه های اجتماعی است. به نظر می رسد که برداشت جدیدی از مادری در حال شکل گیری است، یعنی برخی از زنان تلاش می کنند تا برداشتی مدرن از مادری خلق کنند تا به این طریق فاصله خود را از تعاریف سنتی و رایج جامعه نشان دهند. در این برداشت جدید، مادری به عمد در کنار کلماتی مانند نقاشی، عکاسی، سفر و طبیعت گردی، روزنامه نگاری، کوهنوردی، ترجمه، شعر قرار داده می شود تا تأکید شود که جایگاهی انتخاب شده، و نه تحمیلی، و یا رفتاری برآمده از سنت نیست. به علاوه، در اینجا هویتی مدرن از مادری ساخته و پرداخته می شود: من با افتخار، انتخاب کرده ام که یک مادر باشم.
جنبه دیگری از موضوع، اعتراض به وضع موجود و به طور خاص نابرابری های اجتماعی و نابرابری های جنسیتی است. امروزه مادری کردن یک شغل تمام وقت 24/7 محسوب می شود: بیست و چهار ساعت در هفت روز هفته! بسیاری از زنانی که مادر شدن را انتخاب می کنند به ناچار سایر فعالیت های خود را محدود می کنند. در عصری که فارغ از جنسیت، زن و مرد اشتیاق فراوانی برای پیشرفت و ارتقاء موقعیت اجتماعی خود دارند تصمیم برای مادر شدن انتخابی سخت می شود. این انتخاب سخت باید جایی نشان داده شود به ویژه وقتی که زنان احساس کنند که جامعه و خانواده علاقه ای ندارد تا این شغل تمام وقت و دشواری های آنرا ببیند و یا درک کنند. «نادیده انگاری جامعه» یکی از دلایل قرار دادن نقش مادری در مقابل چشمان همه است: من یک مادر هستم و مسئولیت سختی بر دوشم دارم و علیرغم این مسئولیت های سخت دارم فعالیت های دیگرم را هم انجام می دهم.
بدون تردید دلایل و انگیزه های دیگری نیز در این موضوع نقش دارند. ولی در این خصوص چند پرسش مطرح است:
🔺نخست اینکه، آیا اصرار بر نقش مادری، تداوم و بازتولید همان کلیشه های جامعه سنتی درباره مادری نیست؟ اینکه زن تا مادر نشود پخته نمی شود.
🔺دوم، وابسته کردن هویت خود به هویت دیگری، یعنی فرزند، چقدر در جهان جدید توجیه پذیر است؟ در جامعه سنتی مادران تمام زندگی شان را وقف فرزندان شان می کردند، آنان در فرزندان شان استحاله می شدند به شکلی که در مواردی پس از بزرگ شدن و رفتن فرزندان، احساس خلاء شدیدی به سراغ شان می آمد. برخی از آنان حتی از همسر خود نیز جدا می شدند چون دیگر هیچ بهانه یا فلسفه ای برای با هم بودن نمی یافتند.
🔺سوم آنکه، پس از انقلاب 57 ، هم اعضای جنبش زنان که مدافع جهان مدرن بودند و هم نهادهای رسمی جمهوری اسلامی که مدافع جهان سنت-بنیاد بودند تلاش کردند تا نمودهای زنانگی را به حاشیه ببرند. آیا می توان گفت که برجسته کردن نقش مادری، احیای زنانگی در برداشتی جدید است؟
🇮🇷 @Iranianspa
.....................................
https://bit.ly/38F5vgb
✍ #دکتر_فردین_علیخواه(جامعه شناس)
🔺در یکی دو سال اخیر در برخی از شبکه های اجتماعی، و به طور خاص اینستاگرام، می بینیم که برخی از زنان در معرفی خود علاه بر آنکه به علایق، هنر و حرفه شان اشاره دارند «مادری» را نیز به شکل برجسته ای قید می کنند. بدون تردید انگیزه زنان از اعلام مادر بودنِ خود بر حسب وضعیت اقتصادی و اجتماعی آنان یعنی میزان تحصیلات، نوع شغل و سطح درآمدشان می تواند متفاوت باشد. برای مثال هدف گروهی از زنان، پیام به مردانی است که از طریق شبکه های اجتماعی در جستجوی ارتباط اند. قصد آنان دور کردن مردان مزاحم از خود است. بررسی های اولیه ام نشان می دهد که اینان در اقلیت اند به ویژه اگر توجه کنیم که بیشتر زنانی که در معرفی خود به مادر بودن اشاره می کنند، حداقل طبق آنچه که از صفحاتشان برداشت می شود، سعی می کنند زنانی معمولی نباشند و تلاش می کنند تا خود را متفاوت، و به تعبیری روشنفکر و امروزی نشان دهند.
نقش مادری و مادری کردن، در سال های اخیر یکی از مباحث مهم رشته های مختلف علوم انسانی شده است. یکی از دلایل اهمیت یافتن این موضوع، تبدیل مادری از امری اجباری به امری انتخابی است. در واقع بر خلاف جامعه سنتی که افراد فقط مجری هنجارهایی از پیش موجوداند در دوران جدید اما، مادر بودن تبدیل به یک تصمیم و یک انتخاب می شود. به تعبیر دیگر، زنان با توجه به شرایط و موقعیت خود درگیر این سوال چالش برانگیز می شوند که آیا علاقه، توان و امکان مادر شدن را دارند یا خیر؟ سوالی که حتی قبل تر درباره پدیده ازدواج هم می تواند طرح شود. در دنیای امروز برخی تصمیم می گیرند که با توجه به شرایط خود، از تجربه مادری صرف نظر کنند و در زندگی شان به سراغ تجارب دیگری بروند. انتخاب، خود دلیلی جهت برجسته کردن نقش مادری در صفحات شبکه های اجتماعی است. به نظر می رسد که برداشت جدیدی از مادری در حال شکل گیری است، یعنی برخی از زنان تلاش می کنند تا برداشتی مدرن از مادری خلق کنند تا به این طریق فاصله خود را از تعاریف سنتی و رایج جامعه نشان دهند. در این برداشت جدید، مادری به عمد در کنار کلماتی مانند نقاشی، عکاسی، سفر و طبیعت گردی، روزنامه نگاری، کوهنوردی، ترجمه، شعر قرار داده می شود تا تأکید شود که جایگاهی انتخاب شده، و نه تحمیلی، و یا رفتاری برآمده از سنت نیست. به علاوه، در اینجا هویتی مدرن از مادری ساخته و پرداخته می شود: من با افتخار، انتخاب کرده ام که یک مادر باشم.
جنبه دیگری از موضوع، اعتراض به وضع موجود و به طور خاص نابرابری های اجتماعی و نابرابری های جنسیتی است. امروزه مادری کردن یک شغل تمام وقت 24/7 محسوب می شود: بیست و چهار ساعت در هفت روز هفته! بسیاری از زنانی که مادر شدن را انتخاب می کنند به ناچار سایر فعالیت های خود را محدود می کنند. در عصری که فارغ از جنسیت، زن و مرد اشتیاق فراوانی برای پیشرفت و ارتقاء موقعیت اجتماعی خود دارند تصمیم برای مادر شدن انتخابی سخت می شود. این انتخاب سخت باید جایی نشان داده شود به ویژه وقتی که زنان احساس کنند که جامعه و خانواده علاقه ای ندارد تا این شغل تمام وقت و دشواری های آنرا ببیند و یا درک کنند. «نادیده انگاری جامعه» یکی از دلایل قرار دادن نقش مادری در مقابل چشمان همه است: من یک مادر هستم و مسئولیت سختی بر دوشم دارم و علیرغم این مسئولیت های سخت دارم فعالیت های دیگرم را هم انجام می دهم.
بدون تردید دلایل و انگیزه های دیگری نیز در این موضوع نقش دارند. ولی در این خصوص چند پرسش مطرح است:
🔺نخست اینکه، آیا اصرار بر نقش مادری، تداوم و بازتولید همان کلیشه های جامعه سنتی درباره مادری نیست؟ اینکه زن تا مادر نشود پخته نمی شود.
🔺دوم، وابسته کردن هویت خود به هویت دیگری، یعنی فرزند، چقدر در جهان جدید توجیه پذیر است؟ در جامعه سنتی مادران تمام زندگی شان را وقف فرزندان شان می کردند، آنان در فرزندان شان استحاله می شدند به شکلی که در مواردی پس از بزرگ شدن و رفتن فرزندان، احساس خلاء شدیدی به سراغ شان می آمد. برخی از آنان حتی از همسر خود نیز جدا می شدند چون دیگر هیچ بهانه یا فلسفه ای برای با هم بودن نمی یافتند.
🔺سوم آنکه، پس از انقلاب 57 ، هم اعضای جنبش زنان که مدافع جهان مدرن بودند و هم نهادهای رسمی جمهوری اسلامی که مدافع جهان سنت-بنیاد بودند تلاش کردند تا نمودهای زنانگی را به حاشیه ببرند. آیا می توان گفت که برجسته کردن نقش مادری، احیای زنانگی در برداشتی جدید است؟
🇮🇷 @Iranianspa
.....................................
https://bit.ly/38F5vgb
This media is not supported in your browser
VIEW IN TELEGRAM
#مادر_ترزا
این خاطرۀ مادر ترزا را که شنیدم به یاد قسمتی از تجربۀ آرتور ینسن افتادم جایی که او از موجود نورانی میپرسد:
آدم روی زمین چه کاری باید بکند تا بعد از مرگ عاقبت بهتری داشته باشد؟
و او جواب میدهد:
تنها کاری که باید انجام دهی این است که در عشق ومحبت بدون خودخواهی پیشرفت کنی!!
🇮🇷 @iranianspa
این خاطرۀ مادر ترزا را که شنیدم به یاد قسمتی از تجربۀ آرتور ینسن افتادم جایی که او از موجود نورانی میپرسد:
آدم روی زمین چه کاری باید بکند تا بعد از مرگ عاقبت بهتری داشته باشد؟
و او جواب میدهد:
تنها کاری که باید انجام دهی این است که در عشق ومحبت بدون خودخواهی پیشرفت کنی!!
🇮🇷 @iranianspa