کنوانسیون بیع بین‌المللی کالا با هدف یکسان‌سازی حقوق قرادادها، تسهیل و توسعه تجارت در عرصه بین‌الملل در سال ۱۹۸۰ تصویب شد. با وجود اینکه پذیرش کنوانسیون برای گسترش تجارت در کشورمان و عضویت در سازمان تجارت جهانی ضروریست هنوز ایران در خصوص الحاق به کنوانسیون تصمیمی اتخاذ ننموده است.
یکی از مهمترین مباحث کنوانسیون "Remedies" یا همان ضمانت اجراهای نقض قراردادی است که مشخص می‌کند در صورتی که یکی از طرفین قرارداد به تعهدش عمل نکرد، طرف مقابل چه راهکارهایی برای مقابله و جبران دارد. ضمانت اجراهای نقض قراردادی کنوانسیون عبارتند از حق حبس و یا تعلیق قراداد و اخذ تضمین، الزام به انجام تعهد، مطالبه خسارت، فسخ، تقلیل ثمن، درخواست تعویض یا تعمیر کالا، فروش خود یاری و ضمانت اجراهای نقض قابل پیش بینی. قانون مدنی ایران عنوان مستقلی در این خصوص ندارد بلکه به‌طور پراکنده به برخی از موارد مزبور یا مصادیقشان اشاره نموده، لذا بررسی ضمانت اجراهای نقض قراردادی و نوآوری‌های کنوانسیون، وجوه اشتراک و افتراق آنها با حقوق ایران ضروریست. مولف
#معرفی_کتاب
#فرشاد_فارسانی
#گودرز_افتخار_جهرمی
#عباس_کریمی
#کنوانسیون_بیع_بین_المللی

@iranianlls