#حقوق_بشر #ایران -احضار چهل کارگر دیگر نیشکر هفت تپه به دادگستری شوش
به گزارش کانون حقوق بشری نه به زندان نه به اعدام؛ به نقل از سندیکای کارگران نیشکر هفت تپه در روزهای گذشته چهل کارگر دیگر توسط شعبه اول دادیاری دادگستری شوش احضار شده اند. این کارگران می بایستی روز یکشنبه، ۱۵ مرداد، ساعت هشت صبح در دادگاه حضور یابند. اتهام اولیه محرک ذکر شده است.
بر اساس همین گزارش این اسامی توسط مدیر عامل شرکت، سیامک افشار، و با همکاری حراست، تهیه شده و به دادگستری شوش ارسال گردیده است.
در کانال تلگرام نه به زندان نه به اعدام خبرهای ما را دنبال کنید
telegram.me/NoToPrisonNoToExecution
#نیشکر_هفت_تپه #شوش #دادگستری #احضار
به گزارش کانون حقوق بشری نه به زندان نه به اعدام؛ به نقل از سندیکای کارگران نیشکر هفت تپه در روزهای گذشته چهل کارگر دیگر توسط شعبه اول دادیاری دادگستری شوش احضار شده اند. این کارگران می بایستی روز یکشنبه، ۱۵ مرداد، ساعت هشت صبح در دادگاه حضور یابند. اتهام اولیه محرک ذکر شده است.
بر اساس همین گزارش این اسامی توسط مدیر عامل شرکت، سیامک افشار، و با همکاری حراست، تهیه شده و به دادگستری شوش ارسال گردیده است.
در کانال تلگرام نه به زندان نه به اعدام خبرهای ما را دنبال کنید
telegram.me/NoToPrisonNoToExecution
#نیشکر_هفت_تپه #شوش #دادگستری #احضار
#حقوق_بشر #ایران - دستگیری و آزادی اخیر معلم آزاده رسول بداقی
معلم آزاده و یکی از اعضای کانون صنفی معلمان؛ آقای رسول بداقی روز نهم مرداد پس از دو ماه حبس از زندان تهران بزرگ (زندان فشافویه) آزاد شد.
به گزارش کانون حقوق بشری نه به زندان نه به اعدام؛ رسول بداقی به دلیل فعالیت‌های صنفی و سندیکایی بین سال‌های ۸۸ تا ۹۵ زندانی و از کار در آموزش و پرورش اخراج شد. وی نوزدهم اردیبهشت ۹۵ کمی پس از آزادی و زمانی که برای دیدار همکار زندانی و بیمارش، محمود بهشتی لنگرودی، به بیمارستان رفته بود، توسط مأموران نیروی انتظامی مضروب و بازداشت و پس از سه روز به قید کفالت آزاد شد.
دادگاه در این پرونده او را نهایتا به اتهام تمرد از ماموران دولت حین انجام وظیفه، به صورت غیابی به چهار ماه زندان محکوم کرده و او در ۲۷ خرداد ۱۳۹۶ به ندامتگاه تهران بزرگ منتقل شده و در نهم مرداد آزاد شده است.
دادگاه به دلیل تاخیر نیم ساعته حکم را به صورت غیابی صادر کرده است.آقای بداقی در مصاحبه به کمپین حقوق بشر ایران می گوید
:پرونده یک سال به تاخیر افتاد از طرف دادگاه شهید قدوسی در ونک و ما هر بار رفتیم موکول شد به زمان دیگری، دست آخر در یکی از همین روزها من با نیم ساعت تاخیر به دادگاه رسیدم ولی این بار حاضر نشدند محاکمه را تجدید کنند و دادگاه حکم چهار ماه زندان غیابی صادر کرد، من به صورت کتبی اعتراض کردم و دفاعیات خودم را نوشتم ولی بیفایده بود و دادگاه تجدیدنظر هم همین حکم را تایید کرد.
رسول بداقی ۲۷ خرداد ۱۳۹۶ پس از احضار از سوی دادسرای اوین، راهی زندان تهران بزرگ شده و تا پس از آزادی در تاریخ نهم مرداد، زندانی شدن خود را رسانه‌ای نکرده است. این معلم اخراج شده دلیل رسانه‌ای نشدن ورودش به زندان را تمرکز بر وضعیت معلمان زندانی با حبس طولانی و جلوگیری از ایجاد نگرانی در بین همکارانش عنوان کرد: «خواستم توان و تمرکز کانون صنفی و معلمان روی دفاع از معلمانی مانند اسماعیل عبدی و محسن عمرانی باشد که زندانی هستند و دوم این که نخواستم همکاران را نگران کنم و دلایلی مانند این.»
رسول بداقی، معلم ۴۷ ساله و کارشناس مدیریت آموزشی که پدر سه فرزند است، تا پیش از بازداشت شدن به دلیل فعالیت‌های صنفی و سیاسی‌اش در سال ۱۳۸۸، به عنوان یک معلم رسمی در دبیرستان‌های اسلامشهر از توابع استان تهران تدریس می‌کرد ولی در حین تحمل حبس از کار اخراج شد.
در کانال تلگرام نه به زندان نه به اعدام خبرهای ما را دنبال کنید
telegram.me/NoToPrisonNoToExecution
#معلم #فشافویه
معلم آزاده و یکی از اعضای کانون صنفی معلمان؛ آقای رسول بداقی روز نهم مرداد پس از دو ماه حبس از زندان تهران بزرگ (زندان فشافویه) آزاد شد.
به گزارش کانون حقوق بشری نه به زندان نه به اعدام؛ رسول بداقی به دلیل فعالیت‌های صنفی و سندیکایی بین سال‌های ۸۸ تا ۹۵ زندانی و از کار در آموزش و پرورش اخراج شد. وی نوزدهم اردیبهشت ۹۵ کمی پس از آزادی و زمانی که برای دیدار همکار زندانی و بیمارش، محمود بهشتی لنگرودی، به بیمارستان رفته بود، توسط مأموران نیروی انتظامی مضروب و بازداشت و پس از سه روز به قید کفالت آزاد شد.
دادگاه در این پرونده او را نهایتا به اتهام تمرد از ماموران دولت حین انجام وظیفه، به صورت غیابی به چهار ماه زندان محکوم کرده و او در ۲۷ خرداد ۱۳۹۶ به ندامتگاه تهران بزرگ منتقل شده و در نهم مرداد آزاد شده است.
دادگاه به دلیل تاخیر نیم ساعته حکم را به صورت غیابی صادر کرده است.آقای بداقی در مصاحبه به کمپین حقوق بشر ایران می گوید
:پرونده یک سال به تاخیر افتاد از طرف دادگاه شهید قدوسی در ونک و ما هر بار رفتیم موکول شد به زمان دیگری، دست آخر در یکی از همین روزها من با نیم ساعت تاخیر به دادگاه رسیدم ولی این بار حاضر نشدند محاکمه را تجدید کنند و دادگاه حکم چهار ماه زندان غیابی صادر کرد، من به صورت کتبی اعتراض کردم و دفاعیات خودم را نوشتم ولی بیفایده بود و دادگاه تجدیدنظر هم همین حکم را تایید کرد.
رسول بداقی ۲۷ خرداد ۱۳۹۶ پس از احضار از سوی دادسرای اوین، راهی زندان تهران بزرگ شده و تا پس از آزادی در تاریخ نهم مرداد، زندانی شدن خود را رسانه‌ای نکرده است. این معلم اخراج شده دلیل رسانه‌ای نشدن ورودش به زندان را تمرکز بر وضعیت معلمان زندانی با حبس طولانی و جلوگیری از ایجاد نگرانی در بین همکارانش عنوان کرد: «خواستم توان و تمرکز کانون صنفی و معلمان روی دفاع از معلمانی مانند اسماعیل عبدی و محسن عمرانی باشد که زندانی هستند و دوم این که نخواستم همکاران را نگران کنم و دلایلی مانند این.»
رسول بداقی، معلم ۴۷ ساله و کارشناس مدیریت آموزشی که پدر سه فرزند است، تا پیش از بازداشت شدن به دلیل فعالیت‌های صنفی و سیاسی‌اش در سال ۱۳۸۸، به عنوان یک معلم رسمی در دبیرستان‌های اسلامشهر از توابع استان تهران تدریس می‌کرد ولی در حین تحمل حبس از کار اخراج شد.
در کانال تلگرام نه به زندان نه به اعدام خبرهای ما را دنبال کنید
telegram.me/NoToPrisonNoToExecution
#معلم #فشافویه
#حقوق_بشر #ایران - زندان فشافویه جهنمی در کویر
به گزارش کانون حقوق بشری نه به زندان نه به اعدام؛ به نقل از کمپین حقوق بشر ایران؛ رسول بداقی فعال صنفی معلمان که روز نهم مرداد پس از دو ماه حبس از زندان تهران بزرگ (زندان فشافویه) آزاد شده، زندان فشافویه را جهنمی در کویر توصیف کرده و می گوید:
در طول دو ماه حبس در این زندان بیش از هفت سال زندان و انفرادی در زندانهای اوین و رجایی شهر، از نظر روانی شکنجه شده است.
ندامتگاه مرکزی تهران بزرگ یا زندان فشافویه که سال ۱۳۹۴ به بهره‌برداری رسیده، در جنوبی‌ترین منطقه استان تهران (۳۲ کیلومتری جنوب تهران) در حسن آباد قم واقع شده و برای نگهداری ۱۵ هزار تن از محکومان مواد مخدر ساخته شده است.
رسول بداقی که تجربه هفت ساله زندان خود را به اتهامات تبلیغ علیه نظام و اقدام علیه امنیت ملی بین سال‌های ۱۳۸۸ تا ۱۳۹۵ در زندانهای اوین تهران و رجایی شهر کرج گذرانده، ندامتگاه تهران بزرگ را چنین توضیف می کند :
خود زندانیان به زندان تهران بزرگ می‌گویند فینال زندانهای ایران، ولی من اسمش را گذاشته‌ام جهنمی در کویر، چون در کویر حسن آباد قم قرار گرفته و مخصوصا در تابستان یک جهنم بدون آب و وسایل خنک کننده است.
شکنجه روحی و روانی که در مدت زندان دو ماهه در ندامتگاه تهران بزرگ متحمل شده بیش از هفت سال زندان و تحمل انفرادی در زندانهای اوین تهران و رجایی شهر بوده است. بندی که من بودم قرنطینه دو بود، هر سالن ۶ اتاق دارد و یک اتاق ۱۲ متری برای ۳۰ زندانی، آب گرم اصلا نداشتیم و آب سرد هم فقط یک ساعت در روز، ۱۷۰ زندانی هر سالن باید از یک توالت در طول روز استفاده می‌کردند و وضعیت درمان و بهداشت هم به طوری بود که من سالم وارد زندان شدم و بعد از دو ماه با گلودرد عفونی و چرکی خارج شدم.
اگرچه ظرفیت اسمی زندان مرکزی تهران بزرگ ۱۵۰۰۰ زندانی است ولی عملا چیزی حدود دو برابر ظرفیت در بعضی از بندها نگهداری می‌شوند. من همه بندها را ندیدم ولی اگر اتاق خودمان را قیاس بگیریم، در اتاقی که تخت برای ۱۲ نفر وجود داشت، ۲۵ تا ۳۰ نفر می‌خوابیدند، یعنی در همین بند قرنطینه بیشتر از دو برابر ظرفیت نگهداری می‌شدند.
مراقبت‌های بهداشتی در ندامتگاه تهران بزرگ جدی گرفته نمی‌شود و زندانیان با نوعی جیره‌بندی آب روبرو هستند. بهداشت آنجا شوخی است. چون حتی آب نیست و بدون آب حتی نمی‌شود زندگی کرد، زندان تهران بزرگ روزی فقط یک ساعت آب سرد وصل می‌شود و باید آب ذخیره کنید برای طول روز یعنی جیره‌بندی، کسانی که خیلی به بهداشت اهمیت می‌‌دهند به اصطلاح خودشان دوش آفتابه میگیرند، یعنی با یک آفتابه آب در هواخوری دوش میگیرند. به دلیل ازدحام و نبودن آب شپش و ساس در اتاق‌ها کاملا عادی است.
در این زندان حتی بیمارانی که ایدز و هپاتیت مثبت هستند هم نه از بقیه تفکیک شده‌اند و نه مراقبت دیگری از آنان می‌شود، خودشان و همه بند هم می‌دانند ولی برای کسی اهمیت ندارد، چیزی به نام مراجعه به بهداری هم در صورتی وجود دارد که کاملا از پا بیفتید و بقیه شما را برسانند به بهداری و آنجا نهایتا یک سرمی وصل کنند. من وقتی برای گلودرد به زندانبان گفتم باید بروم بهداری، خنده اش گرفت و همان تبدیل به یک عفونت چرکی سخت شد که الان بعد آزادی دنبال درمانش هستم، سیگار و مواد مخدر به صورت ۲۴ ساعته در اتاق‌ها و سالن‌ها مصرف می‌شود و انگار کل سالن در مه فرو رفته.
ندامتگاه تهران بزرگ برای سهولت اداره زندان و ارتباط نداشتن با زندانی‌ها از خود زندانیان برای برقراری نظم استفاده می‌کند. در هر سالن این زندان حدود ده زندانی با اتهامات خطرناک با گرفتن امتیازاتی وظیفه برقراری نظم را به عهده دارند. هر سالن وکیل بند و چند زندانی دارد به اسم انتظامات که معمولا از زندانیان قلدر و با اتهامات خطرناکند، این انتظامات در هر سالن اتاق و تلفن و دستشویی و حمام جداگانه دارند، مثلا یک دستشویی برای ۱۷۰ زندانی و یک دستشویی هم برای ده دوازده نفری که به عنوان انتظامات به زندانبان کمک می‌کنند، و انتظامات در مقابل این امتیازها زندانیان را سرکوب و حتی تنبیه می‌کند.
بداقی اضافه می کند:
زندانیان در ندامتگاه تهران بزرگ هم از نظر روانی و هم از نظر روحی شکنجه می‌شوند. توهین و تحقیر و فحاشی که آن قدر طبیعی است که حتی رئیس زندان هم از پشت بلندگو به همه زندانیان فحش رکیک خواهر و مادر می‌داد، کتک زدن زندانیان به بهانه‌های متفاوت هم عادی بود، چه زندانبان‌ها و چه انتظامات و زندانیان قدرتمندتر، مثلا موقع آمار صبحگاهی زندانیان را مجبور می‌کردند یک یا دو ساعت روی دو زانو بایستند و حق نداشتند بنشینند یا بایستند، فقط سلیقه‌ای بود که کدام زندانبان کمتر اذیت می‌کرد یا بیشتر.
در کانال تلگرام نه به زندان نه به اعدام خبرهای ما را دنبال کنید
telegram.me/NoToPrisonNoToExecution
#تهران_بزرگ #فشافویه #زندان
به گزارش کانون حقوق بشری نه به زندان نه به اعدام؛ به نقل از کمپین حقوق بشر ایران؛ رسول بداقی فعال صنفی معلمان که روز نهم مرداد پس از دو ماه حبس از زندان تهران بزرگ (زندان فشافویه) آزاد شده، زندان فشافویه را جهنمی در کویر توصیف کرده و می گوید:
در طول دو ماه حبس در این زندان بیش از هفت سال زندان و انفرادی در زندانهای اوین و رجایی شهر، از نظر روانی شکنجه شده است.
ندامتگاه مرکزی تهران بزرگ یا زندان فشافویه که سال ۱۳۹۴ به بهره‌برداری رسیده، در جنوبی‌ترین منطقه استان تهران (۳۲ کیلومتری جنوب تهران) در حسن آباد قم واقع شده و برای نگهداری ۱۵ هزار تن از محکومان مواد مخدر ساخته شده است.
رسول بداقی که تجربه هفت ساله زندان خود را به اتهامات تبلیغ علیه نظام و اقدام علیه امنیت ملی بین سال‌های ۱۳۸۸ تا ۱۳۹۵ در زندانهای اوین تهران و رجایی شهر کرج گذرانده، ندامتگاه تهران بزرگ را چنین توضیف می کند :
خود زندانیان به زندان تهران بزرگ می‌گویند فینال زندانهای ایران، ولی من اسمش را گذاشته‌ام جهنمی در کویر، چون در کویر حسن آباد قم قرار گرفته و مخصوصا در تابستان یک جهنم بدون آب و وسایل خنک کننده است.
شکنجه روحی و روانی که در مدت زندان دو ماهه در ندامتگاه تهران بزرگ متحمل شده بیش از هفت سال زندان و تحمل انفرادی در زندانهای اوین تهران و رجایی شهر بوده است. بندی که من بودم قرنطینه دو بود، هر سالن ۶ اتاق دارد و یک اتاق ۱۲ متری برای ۳۰ زندانی، آب گرم اصلا نداشتیم و آب سرد هم فقط یک ساعت در روز، ۱۷۰ زندانی هر سالن باید از یک توالت در طول روز استفاده می‌کردند و وضعیت درمان و بهداشت هم به طوری بود که من سالم وارد زندان شدم و بعد از دو ماه با گلودرد عفونی و چرکی خارج شدم.
اگرچه ظرفیت اسمی زندان مرکزی تهران بزرگ ۱۵۰۰۰ زندانی است ولی عملا چیزی حدود دو برابر ظرفیت در بعضی از بندها نگهداری می‌شوند. من همه بندها را ندیدم ولی اگر اتاق خودمان را قیاس بگیریم، در اتاقی که تخت برای ۱۲ نفر وجود داشت، ۲۵ تا ۳۰ نفر می‌خوابیدند، یعنی در همین بند قرنطینه بیشتر از دو برابر ظرفیت نگهداری می‌شدند.
مراقبت‌های بهداشتی در ندامتگاه تهران بزرگ جدی گرفته نمی‌شود و زندانیان با نوعی جیره‌بندی آب روبرو هستند. بهداشت آنجا شوخی است. چون حتی آب نیست و بدون آب حتی نمی‌شود زندگی کرد، زندان تهران بزرگ روزی فقط یک ساعت آب سرد وصل می‌شود و باید آب ذخیره کنید برای طول روز یعنی جیره‌بندی، کسانی که خیلی به بهداشت اهمیت می‌‌دهند به اصطلاح خودشان دوش آفتابه میگیرند، یعنی با یک آفتابه آب در هواخوری دوش میگیرند. به دلیل ازدحام و نبودن آب شپش و ساس در اتاق‌ها کاملا عادی است.
در این زندان حتی بیمارانی که ایدز و هپاتیت مثبت هستند هم نه از بقیه تفکیک شده‌اند و نه مراقبت دیگری از آنان می‌شود، خودشان و همه بند هم می‌دانند ولی برای کسی اهمیت ندارد، چیزی به نام مراجعه به بهداری هم در صورتی وجود دارد که کاملا از پا بیفتید و بقیه شما را برسانند به بهداری و آنجا نهایتا یک سرمی وصل کنند. من وقتی برای گلودرد به زندانبان گفتم باید بروم بهداری، خنده اش گرفت و همان تبدیل به یک عفونت چرکی سخت شد که الان بعد آزادی دنبال درمانش هستم، سیگار و مواد مخدر به صورت ۲۴ ساعته در اتاق‌ها و سالن‌ها مصرف می‌شود و انگار کل سالن در مه فرو رفته.
ندامتگاه تهران بزرگ برای سهولت اداره زندان و ارتباط نداشتن با زندانی‌ها از خود زندانیان برای برقراری نظم استفاده می‌کند. در هر سالن این زندان حدود ده زندانی با اتهامات خطرناک با گرفتن امتیازاتی وظیفه برقراری نظم را به عهده دارند. هر سالن وکیل بند و چند زندانی دارد به اسم انتظامات که معمولا از زندانیان قلدر و با اتهامات خطرناکند، این انتظامات در هر سالن اتاق و تلفن و دستشویی و حمام جداگانه دارند، مثلا یک دستشویی برای ۱۷۰ زندانی و یک دستشویی هم برای ده دوازده نفری که به عنوان انتظامات به زندانبان کمک می‌کنند، و انتظامات در مقابل این امتیازها زندانیان را سرکوب و حتی تنبیه می‌کند.
بداقی اضافه می کند:
زندانیان در ندامتگاه تهران بزرگ هم از نظر روانی و هم از نظر روحی شکنجه می‌شوند. توهین و تحقیر و فحاشی که آن قدر طبیعی است که حتی رئیس زندان هم از پشت بلندگو به همه زندانیان فحش رکیک خواهر و مادر می‌داد، کتک زدن زندانیان به بهانه‌های متفاوت هم عادی بود، چه زندانبان‌ها و چه انتظامات و زندانیان قدرتمندتر، مثلا موقع آمار صبحگاهی زندانیان را مجبور می‌کردند یک یا دو ساعت روی دو زانو بایستند و حق نداشتند بنشینند یا بایستند، فقط سلیقه‌ای بود که کدام زندانبان کمتر اذیت می‌کرد یا بیشتر.
در کانال تلگرام نه به زندان نه به اعدام خبرهای ما را دنبال کنید
telegram.me/NoToPrisonNoToExecution
#تهران_بزرگ #فشافویه #زندان
#حقوق_بشر #ایران - دستگیری و آزادی اخیر معلم آزاده رسول بداقی
معلم آزاده و یکی از اعضای کانون صنفی معلمان؛ آقای رسول بداقی روز نهم مرداد پس از دو ماه حبس از زندان تهران بزرگ (زندان فشافویه) آزاد شد.
به گزارش کانون حقوق بشری نه به زندان نه به اعدام؛ رسول بداقی به دلیل فعالیت‌های صنفی و سندیکایی بین سال‌های ۸۸ تا ۹۵ زندانی و از کار در آموزش و پرورش اخراج شد. وی نوزدهم اردیبهشت ۹۵ کمی پس از آزادی و زمانی که برای دیدار همکار زندانی و بیمارش، محمود بهشتی لنگرودی، به بیمارستان رفته بود، توسط مأموران نیروی انتظامی مضروب و بازداشت و پس از سه روز به قید کفالت آزاد شد.
دادگاه در این پرونده او را نهایتا به اتهام تمرد از ماموران دولت حین انجام وظیفه، به صورت غیابی به چهار ماه زندان محکوم کرده و او در ۲۷ خرداد ۱۳۹۶ به ندامتگاه تهران بزرگ منتقل شده و در نهم مرداد آزاد شده است.
دادگاه به دلیل تاخیر نیم ساعته حکم را به صورت غیابی صادر کرده است.آقای بداقی در مصاحبه به کمپین حقوق بشر ایران می گوید
:پرونده یک سال به تاخیر افتاد از طرف دادگاه شهید قدوسی در ونک و ما هر بار رفتیم موکول شد به زمان دیگری، دست آخر در یکی از همین روزها من با نیم ساعت تاخیر به دادگاه رسیدم ولی این بار حاضر نشدند محاکمه را تجدید کنند و دادگاه حکم چهار ماه زندان غیابی صادر کرد، من به صورت کتبی اعتراض کردم و دفاعیات خودم را نوشتم ولی بیفایده بود و دادگاه تجدیدنظر هم همین حکم را تایید کرد.
رسول بداقی ۲۷ خرداد ۱۳۹۶ پس از احضار از سوی دادسرای اوین، راهی زندان تهران بزرگ شده و تا پس از آزادی در تاریخ نهم مرداد، زندانی شدن خود را رسانه‌ای نکرده است. این معلم اخراج شده دلیل رسانه‌ای نشدن ورودش به زندان را تمرکز بر وضعیت معلمان زندانی با حبس طولانی و جلوگیری از ایجاد نگرانی در بین همکارانش عنوان کرد: «خواستم توان و تمرکز کانون صنفی و معلمان روی دفاع از معلمانی مانند اسماعیل عبدی و محسن عمرانی باشد که زندانی هستند و دوم این که نخواستم همکاران را نگران کنم و دلایلی مانند این.»
رسول بداقی، معلم ۴۷ ساله و کارشناس مدیریت آموزشی که پدر سه فرزند است، تا پیش از بازداشت شدن به دلیل فعالیت‌های صنفی و سیاسی‌اش در سال ۱۳۸۸، به عنوان یک معلم رسمی در دبیرستان‌های اسلامشهر از توابع استان تهران تدریس می‌کرد ولی در حین تحمل حبس از کار اخراج شد.
در کانال تلگرام نه به زندان نه به اعدام خبرهای ما را دنبال کنید
telegram.me/NoToPrisonNoToExecution
#معلم #فشافویه
معلم آزاده و یکی از اعضای کانون صنفی معلمان؛ آقای رسول بداقی روز نهم مرداد پس از دو ماه حبس از زندان تهران بزرگ (زندان فشافویه) آزاد شد.
به گزارش کانون حقوق بشری نه به زندان نه به اعدام؛ رسول بداقی به دلیل فعالیت‌های صنفی و سندیکایی بین سال‌های ۸۸ تا ۹۵ زندانی و از کار در آموزش و پرورش اخراج شد. وی نوزدهم اردیبهشت ۹۵ کمی پس از آزادی و زمانی که برای دیدار همکار زندانی و بیمارش، محمود بهشتی لنگرودی، به بیمارستان رفته بود، توسط مأموران نیروی انتظامی مضروب و بازداشت و پس از سه روز به قید کفالت آزاد شد.
دادگاه در این پرونده او را نهایتا به اتهام تمرد از ماموران دولت حین انجام وظیفه، به صورت غیابی به چهار ماه زندان محکوم کرده و او در ۲۷ خرداد ۱۳۹۶ به ندامتگاه تهران بزرگ منتقل شده و در نهم مرداد آزاد شده است.
دادگاه به دلیل تاخیر نیم ساعته حکم را به صورت غیابی صادر کرده است.آقای بداقی در مصاحبه به کمپین حقوق بشر ایران می گوید
:پرونده یک سال به تاخیر افتاد از طرف دادگاه شهید قدوسی در ونک و ما هر بار رفتیم موکول شد به زمان دیگری، دست آخر در یکی از همین روزها من با نیم ساعت تاخیر به دادگاه رسیدم ولی این بار حاضر نشدند محاکمه را تجدید کنند و دادگاه حکم چهار ماه زندان غیابی صادر کرد، من به صورت کتبی اعتراض کردم و دفاعیات خودم را نوشتم ولی بیفایده بود و دادگاه تجدیدنظر هم همین حکم را تایید کرد.
رسول بداقی ۲۷ خرداد ۱۳۹۶ پس از احضار از سوی دادسرای اوین، راهی زندان تهران بزرگ شده و تا پس از آزادی در تاریخ نهم مرداد، زندانی شدن خود را رسانه‌ای نکرده است. این معلم اخراج شده دلیل رسانه‌ای نشدن ورودش به زندان را تمرکز بر وضعیت معلمان زندانی با حبس طولانی و جلوگیری از ایجاد نگرانی در بین همکارانش عنوان کرد: «خواستم توان و تمرکز کانون صنفی و معلمان روی دفاع از معلمانی مانند اسماعیل عبدی و محسن عمرانی باشد که زندانی هستند و دوم این که نخواستم همکاران را نگران کنم و دلایلی مانند این.»
رسول بداقی، معلم ۴۷ ساله و کارشناس مدیریت آموزشی که پدر سه فرزند است، تا پیش از بازداشت شدن به دلیل فعالیت‌های صنفی و سیاسی‌اش در سال ۱۳۸۸، به عنوان یک معلم رسمی در دبیرستان‌های اسلامشهر از توابع استان تهران تدریس می‌کرد ولی در حین تحمل حبس از کار اخراج شد.
در کانال تلگرام نه به زندان نه به اعدام خبرهای ما را دنبال کنید
telegram.me/NoToPrisonNoToExecution
#معلم #فشافویه
#حقوق_بشر #ایران - اعدام ۵ زندانی و صدور یک حکم اعدام در دو روز گذشته
به گزارش کانون حقوق بشری نه به زندان نه به اعدام؛ در روزهای ۱۰ و ۱۴ مرداد ماه؛ حداقل ۵ زندانی در زندانهای ارومیه و شیراز اعدام شده و یک زندانی در ایرانشهر به اعدام محکوم شد.
سه تن از اعدام شدگان هنگام دستگیری کمتر از بیست سال سن داشتند.
بر اساس گزارشهای رسیده؛صبح امروز دو حکم اعدام در زندان دریای ارومیه اجرا شد.این زندانیان از متهمین مواد مخدر بودند. اسامی این زندانیان سعید پورهرمزی فرزند جعفر و اهل نقدە و حسین شاهی اهل روستای کوسی ارومیە بود. ین دو زندانی روز گذشتە بە سلول های انفرادی زندان ارومیە منتقل شدە بودند.
روز 10مرداد؛ حکم اعدام سه جوان در زندان عادل آباد شیراز به اجرا در آمد. این سه زندانی به اتهام قتل عمد به اعدام محکوم شده بودند و ابولحسن ابروان، عطا عطازاده و حسن عارفیان فر نام داشتند. این سه جوان که هنگام بازداشت زیر ۲۰ سال سن داشتند.
همچنین در ایرانشهر یک مرد جوان به اتهام قتل محکوم به اعدام شد.
در کانال تلگرام نه به زندان نه به اعدام خبرهای ما را دنبال کنید
telegram.me/NoToPrisonNoToExecution
#اعدام #ایرانشهر #شیراز #ارومیه
به گزارش کانون حقوق بشری نه به زندان نه به اعدام؛ در روزهای ۱۰ و ۱۴ مرداد ماه؛ حداقل ۵ زندانی در زندانهای ارومیه و شیراز اعدام شده و یک زندانی در ایرانشهر به اعدام محکوم شد.
سه تن از اعدام شدگان هنگام دستگیری کمتر از بیست سال سن داشتند.
بر اساس گزارشهای رسیده؛صبح امروز دو حکم اعدام در زندان دریای ارومیه اجرا شد.این زندانیان از متهمین مواد مخدر بودند. اسامی این زندانیان سعید پورهرمزی فرزند جعفر و اهل نقدە و حسین شاهی اهل روستای کوسی ارومیە بود. ین دو زندانی روز گذشتە بە سلول های انفرادی زندان ارومیە منتقل شدە بودند.
روز 10مرداد؛ حکم اعدام سه جوان در زندان عادل آباد شیراز به اجرا در آمد. این سه زندانی به اتهام قتل عمد به اعدام محکوم شده بودند و ابولحسن ابروان، عطا عطازاده و حسن عارفیان فر نام داشتند. این سه جوان که هنگام بازداشت زیر ۲۰ سال سن داشتند.
همچنین در ایرانشهر یک مرد جوان به اتهام قتل محکوم به اعدام شد.
در کانال تلگرام نه به زندان نه به اعدام خبرهای ما را دنبال کنید
telegram.me/NoToPrisonNoToExecution
#اعدام #ایرانشهر #شیراز #ارومیه
#حقوق_بشر #ایران - گرفتار در گرداب سرکوب گزارش عفو بین الملل از تلاش ایران برای خاموش کردن خانواده های قتل عام شدگان سال ۶۷
به گزارش کانون حقوق بشری نه به زندان نه به اعدام؛ عفو بین الملل در گزارشی تحت عنوان گرفتار در گرداب سرکوب به تلاشهای مقامات حکومت ایران برای سرکوب مدافعان حقوق بشر و تلاش برای تخریب گورهای جمعی و ممانعت از برگزاری مراسم یادبود اعدام شدگان سال ۶۷ می پردازد.
مقامات حکومت ایران، تلاشهای تازه‌یی را برای سرکوب مدافعان حقوق‌بشر که به نیابت از هزاران زندانی که در دهه ۶۰ به‌صورت خودسرانه و سریع اعدام شده و یا سربه نیست شده‌اند و خانواده‌های آنها، در جستجوی حقیقت، عدالت و جبران خسارت هستند را از سر گرفته‌اند. که نشانگر تلاشهای جدید مقامات رژیم برای خاموش کردن هر نوع بحث عمومی در مورد نقض فاحش حقوق‌بشر طی دهه ۶۰، به قصد پاک کردن خاطره آنها از خودآگاهی جمعی است.
این تجدید سرکوب در پی فراخوانهای تازه برای رسیدگی به کشتارهای فراقضایی چندین هزار زندانی سیاسی در تابستان سال ۱۳۶۷ رخ داده است. آن چه به احیای این فراخوانها دامن زده انتشار فایل صوتی آیت‌الله منتظری در مرداد 1395 بود که در آن می‌توان صدای مقاماتی را شنید که طی یک جلسه ملاقات در سال ۱۳۶۷ در مورد جزئیات نقشه‌های خود برای اجرای اعدامهای دسته‌جمعی بحث و از آنها دفاع می‌کنند. پخش این فایل صوتی زنجیره‌یی از واکنشهای بی‌سابقه از سوی مقامات بلندپایه رژیم ایران را برانگیخت و منجر به این شد که آنان برای نخستین بار بپذیرند که کشتارهای دسته‌جمعی سال ۱۳۶۷ در بالاترین سطوح حکومت برنامه‌ریزی شده بود.
عفو بین‌الملل در ادامه گزارش خود درباره قتل‌عام 30000زندانی سیاسی در سال 67 می‌افزاید تا به امروز، هنوز تعداد قربانیان این اعدامهای فراقضایی مشخص نشده و از محل دفن قربانیان هم اطلاعات دقیقی در دست نیست. هیچ مقام رژیم ایران به‌خاطر این اعدامهای فراقضایی مورد تحقیق و محاکمه قرار نگرفته است. مقامات ایران تمهیدات گوناگونی را برای تخریب گورهای دسته‌جمعی که مدرک جرم به حساب می‌آیند به کار برده‌اند، از جمله تخریب با بولدوزر، تبدیل مکان گورها به محل بدمنظر تخلیه زباله، مخفی کردن گورهای دسته‌جمعی در زیر نقاط دفن فردی جدید و ریختن سیمان بر روی گورهای دسته جمعی. همچنین خانواده‌های قربانیان از برگزاری مجالس یادبود یا تزئین مزارهای دسته‌جمعی با پیامهای یادبود منع شده‌اند.
عفو بین الملل اضافه می کند : فشار بر کسانی که در جستجوی حقیقت و عدالت در مورد قتلهای دهه شصت هستند باید متوقف شود.
در کانال تلگرام نه به زندان نه به اعدام خبرهای ما را دنبال کنید
telegram.me/NoToPrisonNoToExecution
#قتل_عام_۶۷ #عفو_بین_الملل #تخریب #گورهای_جمعی
به گزارش کانون حقوق بشری نه به زندان نه به اعدام؛ عفو بین الملل در گزارشی تحت عنوان گرفتار در گرداب سرکوب به تلاشهای مقامات حکومت ایران برای سرکوب مدافعان حقوق بشر و تلاش برای تخریب گورهای جمعی و ممانعت از برگزاری مراسم یادبود اعدام شدگان سال ۶۷ می پردازد.
مقامات حکومت ایران، تلاشهای تازه‌یی را برای سرکوب مدافعان حقوق‌بشر که به نیابت از هزاران زندانی که در دهه ۶۰ به‌صورت خودسرانه و سریع اعدام شده و یا سربه نیست شده‌اند و خانواده‌های آنها، در جستجوی حقیقت، عدالت و جبران خسارت هستند را از سر گرفته‌اند. که نشانگر تلاشهای جدید مقامات رژیم برای خاموش کردن هر نوع بحث عمومی در مورد نقض فاحش حقوق‌بشر طی دهه ۶۰، به قصد پاک کردن خاطره آنها از خودآگاهی جمعی است.
این تجدید سرکوب در پی فراخوانهای تازه برای رسیدگی به کشتارهای فراقضایی چندین هزار زندانی سیاسی در تابستان سال ۱۳۶۷ رخ داده است. آن چه به احیای این فراخوانها دامن زده انتشار فایل صوتی آیت‌الله منتظری در مرداد 1395 بود که در آن می‌توان صدای مقاماتی را شنید که طی یک جلسه ملاقات در سال ۱۳۶۷ در مورد جزئیات نقشه‌های خود برای اجرای اعدامهای دسته‌جمعی بحث و از آنها دفاع می‌کنند. پخش این فایل صوتی زنجیره‌یی از واکنشهای بی‌سابقه از سوی مقامات بلندپایه رژیم ایران را برانگیخت و منجر به این شد که آنان برای نخستین بار بپذیرند که کشتارهای دسته‌جمعی سال ۱۳۶۷ در بالاترین سطوح حکومت برنامه‌ریزی شده بود.
عفو بین‌الملل در ادامه گزارش خود درباره قتل‌عام 30000زندانی سیاسی در سال 67 می‌افزاید تا به امروز، هنوز تعداد قربانیان این اعدامهای فراقضایی مشخص نشده و از محل دفن قربانیان هم اطلاعات دقیقی در دست نیست. هیچ مقام رژیم ایران به‌خاطر این اعدامهای فراقضایی مورد تحقیق و محاکمه قرار نگرفته است. مقامات ایران تمهیدات گوناگونی را برای تخریب گورهای دسته‌جمعی که مدرک جرم به حساب می‌آیند به کار برده‌اند، از جمله تخریب با بولدوزر، تبدیل مکان گورها به محل بدمنظر تخلیه زباله، مخفی کردن گورهای دسته‌جمعی در زیر نقاط دفن فردی جدید و ریختن سیمان بر روی گورهای دسته جمعی. همچنین خانواده‌های قربانیان از برگزاری مجالس یادبود یا تزئین مزارهای دسته‌جمعی با پیامهای یادبود منع شده‌اند.
عفو بین الملل اضافه می کند : فشار بر کسانی که در جستجوی حقیقت و عدالت در مورد قتلهای دهه شصت هستند باید متوقف شود.
در کانال تلگرام نه به زندان نه به اعدام خبرهای ما را دنبال کنید
telegram.me/NoToPrisonNoToExecution
#قتل_عام_۶۷ #عفو_بین_الملل #تخریب #گورهای_جمعی
#حقوق_بشر #ایران -بی خبری از زندانیان سیاسی زندان رجایی شهر و نگرانی خانواده های آنها
خانواده های زندانیان سیاسی عقیدتی سالن ۱۲ نگران وضعیت عزیزانشان هستند.
به گزارش کانون حقوق بشری نه به زندان نه به اعدام؛ پس از انتقال وحشیانه همراه با ضرب و شتم زندانیان سیاسی عقیدتی سالن ۱۲ به سالن فوق امنیتی ده این زندان؛ حدود یک هفته است که هیچ خبری از این زندانیان در دست نیست.
زندانی سیاسی عقیدتی زندان رجایی شهر؛ پس از انتقال خشونت آمیز به سالن ده ممنوع الملاقات شدند. و از تاریخ انتقال تاکنون خانواده ها هیچ اطلاعی از ایشان ندارند. بر اساس آخرین خبری که یک روز پس از این انتقال وحشیانه منتشر شد؛ این ۵۳ زندانی در شرایطی بسیار نامناسب قرار دارند که این وضعیت باعث تشدید بیماریهای آنان شده و در اعتراض به این وضعیت زندانیان سیاسی عقیدتی منتقل شده به سالن ده اعتصاب غذای جمعی کرده اند.
سالن ده زندان رجایی شهر دارای چهل دوربین مداربسته و شصت و چهار سیستم شنود و اتاق کنترل پیشرفته است. بر اساس گفته زندانیان سیاسی سابق و شاهدین این بند به سلولهای انفرادی شیشه ای شباهت دارد.
خانم کبری پارساجو همسر حمید بابایی ضمن اظهار نگرانی در یادداشتی که در اینستاگرام خود گذاشته است می نویسد:
همسرم به همراه ۵۲ زندانی دیگر در یک سالن انفرادی بزرگی محبوس شده اند. به مدت دو هفته هست که کوچکترین اطلاعی از ایشان و دوستان دیگر نداریم طبق گزارشاتی که از بندهای دیگر به دوستان رسیده همسرم به همراه ۴ زندانی دیگر در بهداری بستری شده اند. تمامی ۵۳ نفر در اعتصاب غذا هستند. ما همچنان اطلاعی از صحت این اخبار نداریم در هر صورت بیخبری ما را به سمت نگرانی سوق می دهد.
چهارشنبه نماینده دادستان عنوان کردند که برای مسولین زندان رجایی شهر دستور مینویسند که زندانیان بتوانند از طریق تماس تلفنی خانواده هایشان را از وضعیت سلامتی شان مطلع سازند تا این لحظه هیچ خبری نیست. تمامی خانواده ها نگران و دلواپس از همدیگه خبر میگیرند.
در کانال تلگرام نه به زندان نه به اعدام خبرهای ما را دنبال کنید
telegram.me/NoToPrisonNoToExecution
#زندانیان_سیاسی #رجایی_شهر
خانواده های زندانیان سیاسی عقیدتی سالن ۱۲ نگران وضعیت عزیزانشان هستند.
به گزارش کانون حقوق بشری نه به زندان نه به اعدام؛ پس از انتقال وحشیانه همراه با ضرب و شتم زندانیان سیاسی عقیدتی سالن ۱۲ به سالن فوق امنیتی ده این زندان؛ حدود یک هفته است که هیچ خبری از این زندانیان در دست نیست.
زندانی سیاسی عقیدتی زندان رجایی شهر؛ پس از انتقال خشونت آمیز به سالن ده ممنوع الملاقات شدند. و از تاریخ انتقال تاکنون خانواده ها هیچ اطلاعی از ایشان ندارند. بر اساس آخرین خبری که یک روز پس از این انتقال وحشیانه منتشر شد؛ این ۵۳ زندانی در شرایطی بسیار نامناسب قرار دارند که این وضعیت باعث تشدید بیماریهای آنان شده و در اعتراض به این وضعیت زندانیان سیاسی عقیدتی منتقل شده به سالن ده اعتصاب غذای جمعی کرده اند.
سالن ده زندان رجایی شهر دارای چهل دوربین مداربسته و شصت و چهار سیستم شنود و اتاق کنترل پیشرفته است. بر اساس گفته زندانیان سیاسی سابق و شاهدین این بند به سلولهای انفرادی شیشه ای شباهت دارد.
خانم کبری پارساجو همسر حمید بابایی ضمن اظهار نگرانی در یادداشتی که در اینستاگرام خود گذاشته است می نویسد:
همسرم به همراه ۵۲ زندانی دیگر در یک سالن انفرادی بزرگی محبوس شده اند. به مدت دو هفته هست که کوچکترین اطلاعی از ایشان و دوستان دیگر نداریم طبق گزارشاتی که از بندهای دیگر به دوستان رسیده همسرم به همراه ۴ زندانی دیگر در بهداری بستری شده اند. تمامی ۵۳ نفر در اعتصاب غذا هستند. ما همچنان اطلاعی از صحت این اخبار نداریم در هر صورت بیخبری ما را به سمت نگرانی سوق می دهد.
چهارشنبه نماینده دادستان عنوان کردند که برای مسولین زندان رجایی شهر دستور مینویسند که زندانیان بتوانند از طریق تماس تلفنی خانواده هایشان را از وضعیت سلامتی شان مطلع سازند تا این لحظه هیچ خبری نیست. تمامی خانواده ها نگران و دلواپس از همدیگه خبر میگیرند.
در کانال تلگرام نه به زندان نه به اعدام خبرهای ما را دنبال کنید
telegram.me/NoToPrisonNoToExecution
#زندانیان_سیاسی #رجایی_شهر
#حقوق_بشر #ایران - اخذ تعهد کتبی از کارگران نیشکر هفت تپه
روز گذشته در دادگستری شوش از کارگران نیشکر هفت تپه تعهد کتبی مبنی بر عدم شرکت در اعتصابها و تجمعات اعتراضی گرفته شد.
بر اساس گزارشهای رسیده به کانون حقوق بشری نه به زندان نه به اعدام؛ پس از احضار کارگران نیشکر هفت تپه؛ روز یکشنبه ۱۵ مرداد ماه؛ پنجاه و سه کارگر نیشکر هفت تپه در شعبه یکم دادیاری دادگاه شوش حاضر شدند. این کارگران به اتهام شرکت در اعتصابات اخیر و همچنین تحریک کارگران تفهیم اتهام شده و از آنها تعهد کتبی گرفته شد که از این پس در تجمعات اعتراضی و اعتصابها شرکت نکنند. آنها تهدید شدند که اعتراضهایشان عمل سیاسی محسوب شده و عواقبش را خواهند دید.
این کارگران با سپردن کفالت و فیش حقوقی به طور موقت آزاد شدند. سندیکای کارگران کشت و صنعت هفت تپه با انتشار بیانیه ای پرونده سازی برای تمامی کارگران و دیگر مزد بگیران را محکوم کرد.
در کانال تلگرام نه به زندان نه به اعدام خبرهای ما را دنبال کنید
telegram.me/NoToPrisonNoToExecution
#نیشکر_هفت_تپه #تهدید #کارگران #شوش
روز گذشته در دادگستری شوش از کارگران نیشکر هفت تپه تعهد کتبی مبنی بر عدم شرکت در اعتصابها و تجمعات اعتراضی گرفته شد.
بر اساس گزارشهای رسیده به کانون حقوق بشری نه به زندان نه به اعدام؛ پس از احضار کارگران نیشکر هفت تپه؛ روز یکشنبه ۱۵ مرداد ماه؛ پنجاه و سه کارگر نیشکر هفت تپه در شعبه یکم دادیاری دادگاه شوش حاضر شدند. این کارگران به اتهام شرکت در اعتصابات اخیر و همچنین تحریک کارگران تفهیم اتهام شده و از آنها تعهد کتبی گرفته شد که از این پس در تجمعات اعتراضی و اعتصابها شرکت نکنند. آنها تهدید شدند که اعتراضهایشان عمل سیاسی محسوب شده و عواقبش را خواهند دید.
این کارگران با سپردن کفالت و فیش حقوقی به طور موقت آزاد شدند. سندیکای کارگران کشت و صنعت هفت تپه با انتشار بیانیه ای پرونده سازی برای تمامی کارگران و دیگر مزد بگیران را محکوم کرد.
در کانال تلگرام نه به زندان نه به اعدام خبرهای ما را دنبال کنید
telegram.me/NoToPrisonNoToExecution
#نیشکر_هفت_تپه #تهدید #کارگران #شوش
#حقوق_بشر #ایران -صدور احکام دو اعدام در ملأعام و دو قصاص در شهرهای اصفهان سلماس و ورامین
به گزارش کانون حقوق بشری نه به زندان نه به اعدام؛ حکم اعدام یک متهم به قتل در دیوان عالی کشور تأیید شد.رئیس‌کل دادگستری اصفهان خبر داد که این متهم به‌زودی در گلپایگان در ملأعام اعدام خواهد شد.
همچنین بر اساس گفته قاضی پرونده یک متهم به قتل در سلماس به پنج بار اعدام در ملأعام محکوم شد.
به گزارش روزنامه شرق در ورامین نیز دو تبعه افغانستان به اتهام قتل در سال ۹۱ به قصاص محکوم شده و اعدام ایشان در دیوان عالی کشور تایید شد.
در کانال تلگرام نه به زندان نه به اعدام خبرهای ما را دنبال کنید
telegram.me/NoToPrisonNoToExecution
#اعدام #قصاص #ملأعام #سلماس
به گزارش کانون حقوق بشری نه به زندان نه به اعدام؛ حکم اعدام یک متهم به قتل در دیوان عالی کشور تأیید شد.رئیس‌کل دادگستری اصفهان خبر داد که این متهم به‌زودی در گلپایگان در ملأعام اعدام خواهد شد.
همچنین بر اساس گفته قاضی پرونده یک متهم به قتل در سلماس به پنج بار اعدام در ملأعام محکوم شد.
به گزارش روزنامه شرق در ورامین نیز دو تبعه افغانستان به اتهام قتل در سال ۹۱ به قصاص محکوم شده و اعدام ایشان در دیوان عالی کشور تایید شد.
در کانال تلگرام نه به زندان نه به اعدام خبرهای ما را دنبال کنید
telegram.me/NoToPrisonNoToExecution
#اعدام #قصاص #ملأعام #سلماس
#حقوق_بشر #ایران - ابراز نگرانی زندانیان زن اوین در خصوص قطع تماس و انتقال اجباری زندانیان سیاسی رجایی شهر
به گزارش کانون حقوق بشری نه به زندان نه به اعدام؛ به نقل از هرانا؛ روز گذشته زندانیان سیاسی بند زنان زندان اوین در نامه ای در خصوص انتقال زندانیان سیاسی عقیدتی زندان رجایی شهر اعلام کردند.
زنان زندانی سیاسی عقیدتی اوین اعلام کردند که ضمن اعتراض به قطع تماس تلفنی زندانیان سیاسی رجایی شهر خواهان برقراری مجدد تماسهای تلفنی بین زندانیان سیاسی زن با اقوامشان در زندان رجایی شهر هستند.
مطلع شدیم که زندانیان سیاسی- عقیدتی محبوس در زندان رجایی‌شهر به‌طور ناگهانی به بند دیگری در این زندان منتقل شده‌اند. این در حالی است که وسائل شخصی حتی داروهای زندانیان همراهشان نیست. متأسفانه طی ۷ روز گذشته تمامی ارتباطات زندانیان با خارج از زندان قطع شده است، حتی خانواده‌های این زندانیان که هم‌اکنون در بند زنان زندان اوین هستند موفق به تماس تلفنی زندان به زندان نیز نشده‌اند و این مسئله موجبات نگرانی خانواده‌ها و در نتیجه همه ما را فراهم کرده است.
به این وسیله ما زنان زندانی سیاسی، عقیدتی زندان اوین ضمن اعتراض نسبت به وضعیت زندانیان رجایی‌شهر، نگرانی خود را اعلام و درخواست امکان برقراری تماس تلفنی و انجام ملاقات خانواده‌ها طبق روال گذشته در موعد مقرر را داریم.
مهوش شهریاری، فریبا کمال‌آبادی، الهام حسین‌آبادی‌فراهانی، زهرا زهتابچی، الهام برمکی، فاطمه مثنی، نرگس محمدی، مریم اکبری، گلرخ ابراهیمی ایرایی، آزیتا رفیع‌زاده، نسیم باقری، آتنا دائمی
در کانال تلگرام نه به زندان نه به اعدام خبرهای ما را دنبال کنید
telegram.me/NoToPrisonNoToExecution
#زنان_زندانی_سیاسی #اوین
به گزارش کانون حقوق بشری نه به زندان نه به اعدام؛ به نقل از هرانا؛ روز گذشته زندانیان سیاسی بند زنان زندان اوین در نامه ای در خصوص انتقال زندانیان سیاسی عقیدتی زندان رجایی شهر اعلام کردند.
زنان زندانی سیاسی عقیدتی اوین اعلام کردند که ضمن اعتراض به قطع تماس تلفنی زندانیان سیاسی رجایی شهر خواهان برقراری مجدد تماسهای تلفنی بین زندانیان سیاسی زن با اقوامشان در زندان رجایی شهر هستند.
مطلع شدیم که زندانیان سیاسی- عقیدتی محبوس در زندان رجایی‌شهر به‌طور ناگهانی به بند دیگری در این زندان منتقل شده‌اند. این در حالی است که وسائل شخصی حتی داروهای زندانیان همراهشان نیست. متأسفانه طی ۷ روز گذشته تمامی ارتباطات زندانیان با خارج از زندان قطع شده است، حتی خانواده‌های این زندانیان که هم‌اکنون در بند زنان زندان اوین هستند موفق به تماس تلفنی زندان به زندان نیز نشده‌اند و این مسئله موجبات نگرانی خانواده‌ها و در نتیجه همه ما را فراهم کرده است.
به این وسیله ما زنان زندانی سیاسی، عقیدتی زندان اوین ضمن اعتراض نسبت به وضعیت زندانیان رجایی‌شهر، نگرانی خود را اعلام و درخواست امکان برقراری تماس تلفنی و انجام ملاقات خانواده‌ها طبق روال گذشته در موعد مقرر را داریم.
مهوش شهریاری، فریبا کمال‌آبادی، الهام حسین‌آبادی‌فراهانی، زهرا زهتابچی، الهام برمکی، فاطمه مثنی، نرگس محمدی، مریم اکبری، گلرخ ابراهیمی ایرایی، آزیتا رفیع‌زاده، نسیم باقری، آتنا دائمی
در کانال تلگرام نه به زندان نه به اعدام خبرهای ما را دنبال کنید
telegram.me/NoToPrisonNoToExecution
#زنان_زندانی_سیاسی #اوین