مهر وطن افسانه شد، گلزار ما ویرانه شد
شد خوار خاکِ باستان، ایرانیان ایرانیان

از چه چنین پژمردگی، بیچارگی افسردگی
در کالبد تان نیست جان، ایرانیان ایرانیان

مستی و سستی تا به کی، خواری و پستی تا به کی
تا کی روا آه ک فغان، ایرانیان ایرانیان

ننگ است ننگ این زندگی، فریاد زین شرمندگی
از دست داده فر و شان، ایرانیان ایرانیان

آخر خدا را همتی، ای قوم ایران غیرتی
خواری بود بارِ گران، ایرانیان ایرانیان

این خاک اندر باستان، آزاده بوده است و جوان
از زور بازوی یلان، ایرانیان ایرانیان

آرید یاد آن روز را، آن لشکر پیروز را
یادی هم از شاهنشهان، ایرانیان ایرانیان

جمشید و سام و زاب کو، تهمورس و داراب کو
کو ایرج از پیشینیان، ایرانیان ایرانیان

کوروش چه شد کمبوج کو، کو اردشیر و فر او
کیخسرو آن شاه کیان، ایرانیان ایرانیان

از پهلوانان زمان، چون شد بلاش و اردوان
شیر افکنان اشکانیان، ایرانیان ایرانیان

شاپور کو بهرام کو، آن شوکت و آن نام کو
کو اردشیر بابکان، ایرانیان ایرانیان

کو نرسی و پرویز ما، شاه طرب انگیز ما
کو دادگر نوشیروان، ایرانیان ایرانیان

فرخنده پی فیروز کو، آن سال و ماه و روز کو
پوران دخت مهربان، ایرانیان ایرانیان

کو آنکه از کین کشته شد، در خاک و خون آغشته شد
کو یزدگرد نوجوان، ایرانیان ایرانیان

از دور چرخِ کجمدار، نه شهر ماند نه شهریار
رفتند این ساسانیان، ایرانیان ایرانیان

ایران ما زین رفتگان، شد یادگاری شایگان
مدهید از کف رایگان، ایرانیان ایرانیان

تخت کی و جمشید را، هم پرچم خورشید را
دارید تا دارید جان، ایرانیان ایرانیان

ما خواب و دشمن در کمین، چشمان و دل پر آز و کین
بگرفته از ما خان و مان، ایرانیان ایرانیان

ای خفتگان ای خفتگان، مدهوش و از خود رفتگان
شد خاکتان از ناکسان، ایرانیان ایرانیان


#ابراهیم_پورداود

#افتخارم_اینست_ایرانیم
#آرمان_ما_ایرانشهر_ماستr
#شکوه_ایران_باز_خواهد_گشت
#ایران_ققنوس

@iranghoghnoos🔥