🔰 فقر، سیاست راهبردی نظام
✍ فریبا نظری


👈فقر یا تهیدستی، وضعیتی است که فرد دارایی مادی یا درآمدکافی برای رفع نیازهای اولیه‌ی خود را ندارد.
وقتی از فقر صحبت می‌کنیم، دو مفهوم و اصطلاح نیز اهمیت دارد:
۱- #فقر_مطلق که درآمد فرد را با مقدار مورد نیاز برای رفع نیازهای اولیه شخصی مانند خوراک، پوشاک و مسکن مقایسه می‌کند.
۲- #فقر_نسبی زمانی که یک فرد نتواند حداقل سطح #استاندارد_های_زندگی را در مقایسه با دیگران برای خود برآورده کند. 
بدیهی است تعریف فقر نسبی از جامعه ای به جامعه دیگر متفاوت است.
از نظر بانک جهانی نیز «فقر، محرومیت از رفاه است». این نهاد فقر را چنین تعریف می‌کند:
 «فقر؛ گرسنگی، نداشتن سرپناه و لباس، بیمار بودن و درمان نشدن، بی‌سواد بودن و مدرسه نرفتن است».
 بانک جهانی همچنین تأکید می‌کند برای فقرا در فقر زیستن چیزی فراتر از اینهاست. 

🔹بررسی وضعیت فقر مطلق در ایران در سال‌های برنامه اول تا چهارم توسعه بیانگر این نتیجه است که:
«میانگین تغییر شاخص­های فقر در کل دوره مورد بررسی(۱۳۶۸ تا ۱۳۸۸/ ۱۹۸۹ تا۲۰۰۹ م) نشان می‌­دهد که در زمینه‌ی بهبود پایدار شاخص‌های فقر نه در مناطق شهری و نه در مناطق روستایی، به موفقیت قابل قبولی دست نیافته‌­ایم ( فصلنامه سیاست‌های راهبردی کلان، علی ارشدی/ عبدالعلی کریمی، دوره ۱، شماره ۱، خرداد ۱۳۹۲).

🗨️ نگاهی به اوضاع فقر و راهبردهای فقرزدایی در جهان، خاورمیانه و ایران؛ دو نکته مهم را به ما یادآوری میکند:
۱- با وجود فقر گسترده در جهان، حکومت‌ها تلاش می‌کنند آن را کاهش داده و تعداد فقرا را به حداقل برسانند.
۲-  پژوهش‌ها نشان می‌دهد #برنامه_های_توسعه در ایران، موفقیتی در عمل نداشته و فقر هم‌چنان یک ابربحران و بزرگترین چالش کشور بوده و قربانی می‌گیرد و گویا به #سیاست_راهبردی_نظام تبدیل شده‌است.

🔗 متن کامل را در لینک زیر بخوانید 👇

https://bit.ly/40DuTgL

https://t.me/Sociologyofsocialgroups