📚معرفی کتاب؛ دموکراسی پایدار راه میان بُر ندارد - نوشتهء محمدعلی کدیور
📌چه شرایطی باعث روی‌کار‌آمدن دموکراسی‌های پایدار می‌شود؟ چرا بعضی دموکراسی‌های نوپا رشد می‌کنند و می‌پایند، حال آنکه دیگر دموکراسی‌های جوان تضعیف می‌شوند یا فرو می‌پاشند؟ اینها پرسش‌هایی است که محمدعلی کدیور، استادیار جامعه‌شناسی و مطالعات بین‌الملل در کالج بوستون در کتاب اخیرش #سیاست_مردمی_و_نیل_به_دموکراسی_پایدار به آنها می‌پردازد. او استدلال می‌کند که دموکراسی پایدار و عمیق از مجرای بسیج اعتراضی طولانی‌مدت، و متناظر با آن سازماندهی و ائتلاف‌سازی حول گفتارهای دموکراتیک شکل می‌گیرد.
📌سازماندهی خصوصاً برای پیشبرد تاکتیک‌های خشونت‌پرهیز ضروری است. موفقیت تاکتیک‌هایی مثل اعتصاب و راهپیمایی، متضمن حضور صدها‌هزار بلکه میلیون‌ها نفر در این حرکت‌هاست و متقاعد کردن و ایجاد هماهنگی میان چنین شمار بالایی از مشارکت‌کنندگان هم در فقدان سازماندهی بسیار دشوار و در بلندمدت تقریباً ناممکن است. سازمان‌ها به پرورش ظرفیت‌های رهبری درون جنبش نیز کمک می‌کنند و روایت‌هایی درباره‌ی گذشته‌ی جنبش، نارضایتی‌ها، و اهداف جنبش به دست می‌دهند که برای حفظ جهت و سوگیری جنبش‌ها ضروری‌اند.
📌احزاب سیاسی و همچنین جمعیت‌های مذهبی نیز در مواردی جزو سازمان‌های اصلی جنبش‌های دموکراسی‌خواه بوده‌اند. البته این نقش متضمن رشد الهیات سازگار با دموکراسی و استقلال مالی و سازمانی این جمعیت‌ها از دولت بوده است. سازمان‌های مذکور از این جهت مهم‌اند که می‌توانند اعضای پرشمار و شعب فراوانی در سطح کشور داشته باشند و با زندگی روزمره‌ی مردم نیز پیوند پیدا کنند. در کنار این سازمان‌ها، انجمن‌های حقوق بشر نیز نقشی فعال در اولویت‌بخشی به حقوق دموکراتیک در زمان پیدایش نظام‌های سیاسی جدید داشته‌اند. و در نهایت، انجمن‌های محلات نیز محفل‌های مهمی برای گردآوردن و سازماندهی مردم کوچه و خیابان در بستر مکان زندگی‌شان بوده‌اند.
📌تجربه‌ی مصر نمونه‌ی مهمی است که نشان می‌دهد چطور کنش اعتراضی فاقد سازماندهی و ائتلاف‌سازی، از قضا می‌تواند به تضعیف و شکست فرایندهای دموکراتیک بیانجامد. کتاب در مجموع نشان می‌دهد که مسیر میان‌بری برای رسیدن به دموکراسی پایدار و عمیق وجود ندارد. رسیدن به دموکراسی باثبات و با کیفیت، نیازمند بسیج اعتراضی طولانی‌مدت، سازماندهی حول گفتمان و ایدئولوژی دموکراتیک، ائتلاف‌سازی و گفتگو، و مصالحه بین نیروهای مختلف سیاسی و اجتماعی است؛ و این مسیری است طولانی و پر‌پیچ‌‌و‌خم که کار و تلاش زیادی را نیز می‌طلبد.
🌐لینک متن کامل
#محمدعلی_کدیور #دموکراسی_پایدار #سازماندهی
🌍ندای آزادی در شبکه های اجتماعی:
🌐🌐🌐🌐🌐 @nedayeazadinet
🌐 nedayeazadi.net
🆔@nedayeazadinet | ندای آزادی
📌چه شرایطی باعث روی‌کار‌آمدن دموکراسی‌های پایدار می‌شود؟ چرا بعضی دموکراسی‌های نوپا رشد می‌کنند و می‌پایند، حال آنکه دیگر دموکراسی‌های جوان تضعیف می‌شوند یا فرو می‌پاشند؟ اینها پرسش‌هایی است که محمدعلی کدیور، استادیار جامعه‌شناسی و مطالعات بین‌الملل در کالج بوستون در کتاب اخیرش #سیاست_مردمی_و_نیل_به_دموکراسی_پایدار به آنها می‌پردازد. او استدلال می‌کند که دموکراسی پایدار و عمیق از مجرای بسیج اعتراضی طولانی‌مدت، و متناظر با آن سازماندهی و ائتلاف‌سازی حول گفتارهای دموکراتیک شکل می‌گیرد.
📌سازماندهی خصوصاً برای پیشبرد تاکتیک‌های خشونت‌پرهیز ضروری است. موفقیت تاکتیک‌هایی مثل اعتصاب و راهپیمایی، متضمن حضور صدها‌هزار بلکه میلیون‌ها نفر در این حرکت‌هاست و متقاعد کردن و ایجاد هماهنگی میان چنین شمار بالایی از مشارکت‌کنندگان هم در فقدان سازماندهی بسیار دشوار و در بلندمدت تقریباً ناممکن است. سازمان‌ها به پرورش ظرفیت‌های رهبری درون جنبش نیز کمک می‌کنند و روایت‌هایی درباره‌ی گذشته‌ی جنبش، نارضایتی‌ها، و اهداف جنبش به دست می‌دهند که برای حفظ جهت و سوگیری جنبش‌ها ضروری‌اند.
📌احزاب سیاسی و همچنین جمعیت‌های مذهبی نیز در مواردی جزو سازمان‌های اصلی جنبش‌های دموکراسی‌خواه بوده‌اند. البته این نقش متضمن رشد الهیات سازگار با دموکراسی و استقلال مالی و سازمانی این جمعیت‌ها از دولت بوده است. سازمان‌های مذکور از این جهت مهم‌اند که می‌توانند اعضای پرشمار و شعب فراوانی در سطح کشور داشته باشند و با زندگی روزمره‌ی مردم نیز پیوند پیدا کنند. در کنار این سازمان‌ها، انجمن‌های حقوق بشر نیز نقشی فعال در اولویت‌بخشی به حقوق دموکراتیک در زمان پیدایش نظام‌های سیاسی جدید داشته‌اند. و در نهایت، انجمن‌های محلات نیز محفل‌های مهمی برای گردآوردن و سازماندهی مردم کوچه و خیابان در بستر مکان زندگی‌شان بوده‌اند.
📌تجربه‌ی مصر نمونه‌ی مهمی است که نشان می‌دهد چطور کنش اعتراضی فاقد سازماندهی و ائتلاف‌سازی، از قضا می‌تواند به تضعیف و شکست فرایندهای دموکراتیک بیانجامد. کتاب در مجموع نشان می‌دهد که مسیر میان‌بری برای رسیدن به دموکراسی پایدار و عمیق وجود ندارد. رسیدن به دموکراسی باثبات و با کیفیت، نیازمند بسیج اعتراضی طولانی‌مدت، سازماندهی حول گفتمان و ایدئولوژی دموکراتیک، ائتلاف‌سازی و گفتگو، و مصالحه بین نیروهای مختلف سیاسی و اجتماعی است؛ و این مسیری است طولانی و پر‌پیچ‌‌و‌خم که کار و تلاش زیادی را نیز می‌طلبد.
🌐لینک متن کامل
#محمدعلی_کدیور #دموکراسی_پایدار #سازماندهی
🌍ندای آزادی در شبکه های اجتماعی:
🌐🌐🌐🌐🌐 @nedayeazadinet
🌐 nedayeazadi.net
🆔@nedayeazadinet | ندای آزادی
Telegraph
دموکراسی پایدار راه میان بُر ندارد؛ محمدعلی کدیور
یک دهه‌‌ی پیش، وقتی اعتراض‌ها و انقلاب‌های بهار عربی خاورمیانه را تکان داد، خوشبینانه به نظر می‌رسید که جهان و منطقه در آستانه‌ی موجی دیگر از دموکراتیک‌سازی قرار گرفته‌اند. اما با تجدید قوا و بازگشت اقتدارگرایی در منطقه، بیش‌از پیش مشخص شد که راه رسیدن به…