ایران آزاد و آباد (مهدی نصیری)

Forwarded from علیرضا کفایی(گاه نوشت) (علیرضا کفایی Kafaee)

به نام خدا
هین سخن تازه بگو تا دو جهان تازه شود

✍علیرضا کفایی
اصلاح طلبان می بایست متحول شوند، در اندیشه و رفتار خود تحول ایجاد کنند؛ باید بپذیرند در شرایط فعلی و با ضمائمی که در اساسنامه و مرامنامه های حزبی وجود دارد مانند ولایت فقیه؛ نمی شود اصلاحات را پیش برد، حداقل این است که نگذارند وضع از این بدتر شود، ولی این نه تنها کافی نیست بلکه در مواقعی هم پیش آمده که توجیهات دست و پاگیر شده و علاوه بر صخره ستبر حاکمیت؛ خود شده است صخره ستبر دیگری که خود اصلاح طلبان پیش پای خود گذاشته اند.
بازنمایاندن پلیدی های حاکمیت و برملا کردن دروغگویی آنان و ابتذال آنان را به جامعه نشان دادن کار سختی نیست، مردم خود به خوبی می بینند و می دانند چه اتفاقی افتاده، سختی کار آنجاست که اصلاح طلبان از لاک بیرون آمده، با جسارت، روشن و شفاف و به صراحت، تحول خواهی را با عبور از ولایت فقیه اعلام کنند، زیرا هم هدم جمهوریت است و هم مانع از فعالیت حقیقی و واقعی حزبی، تحزب گرایی با این اصل و التزام به آن و با آزادیخواهی در تزاحم و بلکه در تناقض است.
جبهه اصلاحات باید تدبیر کند و بسوی تحول خواهی پیش رود، جبهه تحول خواهان تشکیل گردد، احزابی که همچنان می خواهند تحت قیمومیت و ولایتی باشند نمی توانند ادعای اصلاح طلبی کنند، چه را می خواهند اصلاح کنند، وقتی دولت و مجلس با اشاره ولایت حتی اگر شده با کمترین رای و بدون مقبولیت عمومی بر سرکار می آید؟ نهایت این است که در انتخابات شرکت نکنند، به روندها اعتراض کنند؛ منتقد باشند؛ کاری که تا کنون و خصوصاً در دوره اخیر انتخابات کرده اند و کار بزرگی هم بود اما بازهم برگشت به خانه اول و ازنو باز معترض بودن.... می بایست کار اساسی کرد، به حاکمیت فهماند که اصل ولایت فقیه و گنجاندن آن در دستورالعمل های حزبی با فعالیت تشکیلاتی و حزبی مغاتیر است، از آن عبور کنند و آزادنه اصلاحات را بسوی تحول خواهی پیش ببرند.... از سویی جامعه دیگر پذیرای چنین احزابی نیست، گذر کرده اند؛ سخن نو می خواهند.
مسلم است در این راه یعنی تحول خواهی؛ شاهد شدت برخوردهای امنیتی و حاکمیتی خواهند بود و بعضی از احزاب اصلاح طلب هم در برابر تحول خواهی موضع خواهند گرفت و مقاومت خواهند کرد ولی مردم و جامعه از همه این ها مهمتر هستند.... فرق است میان اصلاحات به عنوان یک روش، راه و مسیری که می بایست به آن تکیه نمود و اصلاح طلبان که از اصلاحات به مثابه پروژه ای و به عنوان ابزار سیاسی استفاده می‌کنند تا به خواسته های خود برسند، اگر عده ای و گروه هایی در جریان های سیاسی؛ دین را ابزار می کنند، برخی هم هستند که از اصلاحات نیز چنین استفاده می برند.... اصلاح طلبی حکومتی نمی شود، ولایتی هم نمی شود، بعضی بسیار شعار می دهند اما عملکرد به گونه ای دیگر است... "از داد و وداد آن همه گفتند و نکردند / یارب چقدر فاصله‌ی دست و زبان است".
اصلاح طلبان نمی بایست به سمت و سویی بروند که در چاه حاکمیت بیفتند و پیش رو را چون صخره ستبر ببینند، آنچه واقعاً لازمه اصلاحات است انجام دهند نه پنهانی بلکه آشکارا، "حافظ به زیرِ خرقه قَدَح تا به کِی کشی؟"
از طرفی در غلتیدن به کنفورمسیم هم خطاست، چنانچه این وضعیت فعلی حاکم بر اصلاح طلبان ادامه یابد به تدریج "همرنگ جماعت" خواهند شد، حتی ممکن است خطاهایی را هنجار تصور کرده، همنوا شوند و توجیه هم کنند.
در هر حال جامعه امروز نیاز به تحول در همه زمینه ها دارد و احزاب خصوصاً مدعیان اصلاحات و اصلاح گری هم نیاز به تحول درون حزبی دارند تا سخن نویی برای جامعه داشته باشند.
هین سخن تازه بگو تا دو جهان تازه شود
وارهد از حد جهان بی‌حد و اندازه شود
خاک سیه بر سر او کز دم تو تازه نشد
یا همگی رنگ شود یا همه آوازه شود
هر که شدت حلقهٔ در زود برد حقه زر
خاصه که در باز کنی محرم دروازه شود
آب چه دانست که او گوهر گوینده شود
خاک چه دانست که او غمزه غمازه شود
روی کسی سرخ نشد بی‌مدد لعل لبت
بی تو اگر سرخ بود از اثر غازه شود
ناقه صالح چو ز کُه زاد یقین گشت مرا
کوه پی مژده تو اشتر جمازه شود
@kafaeealirezaa

9.0K views09:30