🔴پهلوی کجا اشتباه کرد؟!! (خلاصه)
این مقاله را نه برای تطهیر حکومت سابق، بلکه برای برخی علل عقب ماندگی و اشتباهات خودمان در هنگام انقلاب در مقایسه با سایر کشورها تحریر شده.
پهلوی هرچه خودش دوست داشت برای منِ ایرانی هم میخواست و این اشتباه تاریخی باعث شکست هردوی ما شد
آیا توسعه و پیشرفت اقتصادی یک جامعه نباید به موازات توسعه و پیشرفت فرهنگ یک جامعه باشد؟
اگر توسعه و پیشرفت اقتصادی جلوتر از جامعه باشد چه اتفاقی میافتد؟
در زمانی که رضا شاه پل میساخت، راه آهن ایجاد میکرد، جاده میساخت، بیمارستان احداث میکرد، چادر از سر زن ایرانی به زور آژان برمیداشت، هنوز درخاورمیانه زن را سوارشتر نمیکردند، بلکه مرد سوار میشد و زن دنبال شتر راه میرفت!!
نیویورک غول اقتصادی دنیا اگر ساخته شد به موازات آن فرهنگ جامعه را ساختند.
تا دهه ۱۹۵۰ زنهای ایرانی با مایو دریا نمیرفتند ، در هر رستورانی به زنها مشروب نمیدادند.
در دو جنگ جهانی اول و دوم زنان همسو با مردان در جبهه های جنگ بودند.
اما در هر دو جنگ زن ایرانی سر نماز بود و مرد ایرانی پای منقل!!
نمیشود دانشگاه هاروارد را به شیراز آورد، در زمانیکه ۸۰ در صد دختران هنوز چادری هستند و تا سیکل بیشتر نمیخوانند!!
اینها ایراد پهلوی نیست ایراد ما هم نبود.
این همه سرعت در پیشرفت اقتصادی یک جامعه اگر همسو با پیشرفت فرهنگ یک جامعه نباشد به انفجار یا انقلاب منجر میشود.
به زور نمیشود فرهنگی مدرن را به جامعه توهم زده و سنتی تزریق کرد.
ما ۲۰۰ سال پیش در کوچه و خیابان در دسته سینه زنی و عزاداری و قمه زنی بودیم و هنوز هم در قرن بیست و یکم به همان ترتیب در مراسم عزاداری پشت سر هم در صف عاشقان حسین هستیم و سرگردان در صحرای کربلا!!
محمدرضا شاه میخواست تا قبل از دهه ۱۹۸۰ ایران را جلو تر از اروپا ببرد ، درحالی که آرزوی مردم ایران برگشت به ۱۴۰۰ سال پیش بود!!
پهلوی منِ ایرانی را نمیشناخت و ملتی که افکار پوسیده و سنتهای غلط از قرنها پیش مغز و روحشان را به گند و کثافت کشیده است را با مردم سوییس و سوئد اشتباه گرفته بود
و این اشتباه تاریخی باعث شکست هردوی ما شد
هم من و هم پهلوی
#یاران_سرزمین_پدر
◀️ پ ن :
توسعه پایدار وقتی حاصل میشود که ابعاد مختلف اعم از اقتصادی، فرهنگی، اجتماعی، سیاسی، محیط زیستی و دیگر مولفه های آن پابپای هم پیش بروند.
اینکه در یک جامعه عقب مانده توسعه از کجا باید شروع شود تا به توسعه پایدار برسد سوال اساسی است.
سه مولفه مهم توسعه یعنی اقتصادی و فرهنگی و سیاسی از اهمیت برخوردارند و الویتشان باید انتخاب شود.
مردم گرسنه و فقر زده طبق نظریه مازلو درگیر نیازهای بیولوژیکی بوده و به نیازهای فرهنگی و اجتماعی و سیاسی توحهی نخواهند داشت. پس خیلی ساده روشن است توسعه سیاسی که بدنبال تامین حقوق مدنی است، برای مردم گرسنه بی معناست.
در مورد فرهنگ مهمترین مولفه فرهنگی "سبک زندگی" است.
تا سبک زندگی ارتقا پیدا نکند دیگر مولفه های فرهنگی مانند هنر و ادبیات و تحصیلات... امکان توسعه اندک و محدددی دارند.
ارتقا سبک زندگی نیازمند ارتقا توان اقتصادی خانوارهای جامعه است.
لذا برای توسعه فرهنگی نیز توسعه اقتصادی پیش نیاز هست.
بقیه مولفه های توسعه ای هم براساس اصل مدیریتی نیازمند منابعی هستند که هر تصمیمی در مورد آنها عملی شود
لذا این نظر که الویت توسعه اقتصادی به توسعه فرهنگی علت سقوط پهلوی و ایران شد صحیح نیست.
در ضمن در جوامع توسعه یافته هم همه افکار و اندیشه های خرافی و تاریخی نابود نشده و هنوز ملت انگلستان خرافی ترین جمعیت جهان هستند.
توسعه معنای دین ستیزی و دین زدایی نیست.
آنطور که ویل دورانت بیان کرده دین (چه خوب چه بد) یکی از چهار پایه هر تمدنی در کنار علم و فلسفه و هنر هست و نمی شود آن را حذف کرد. اما توسعه دادن آن به دیگر حوزه ها مانند سیاست و اقتصاد خطایی فاحش هست. چه در مقام دفاع از دین، جه در مقام نقد دین، گسترش حوزه و اثر آن به این حوزه ها خطاست.
در جامعه آزاد، انسانها در انتخاب دین و اتدیشه خود آزاد هستند. قانون هست که باید حوزه عمل آن را محدود کند و این یعنی سکولاریسم که پهلوی دنبال می کرد؛ نه دین ستیری و دین زدایی اجتماعی که خلاف منشور حقوق بشر است.
علت اساسی سقوط پهلوی درست بودن راه او و تغییر گفتمان سیاسی جهان و غالب شدن "جهان گرایی" و حذف ناسیونالیسم مردم گرا بود، که توطئه های جهانی را علیه جامعه ایران سامان دهی کرد و زمینه سازی کرد تا دمل چرکینی که از اواخر دوره صفوی شروع شده و یک فرقه جدید آخوند سیاسی مدعی حکومتداری شده بود، سر باز کرده و مردم را فریب داده و به خودکشی وادار کند.
بدون توسعه اقتصادی امکان توسعه فرهنگی وجود نداشته و ندارد. بقول کسروی ایران یک دوره حکومت به آخوندها بدهکار بود. این بدهی داده شد و قطعا باید همان شیوه توسعه تا رسیدن به توسعه پایدار بصورت عقلانی ادامه یابد
این مقاله را نه برای تطهیر حکومت سابق، بلکه برای برخی علل عقب ماندگی و اشتباهات خودمان در هنگام انقلاب در مقایسه با سایر کشورها تحریر شده.
پهلوی هرچه خودش دوست داشت برای منِ ایرانی هم میخواست و این اشتباه تاریخی باعث شکست هردوی ما شد
آیا توسعه و پیشرفت اقتصادی یک جامعه نباید به موازات توسعه و پیشرفت فرهنگ یک جامعه باشد؟
اگر توسعه و پیشرفت اقتصادی جلوتر از جامعه باشد چه اتفاقی میافتد؟
در زمانی که رضا شاه پل میساخت، راه آهن ایجاد میکرد، جاده میساخت، بیمارستان احداث میکرد، چادر از سر زن ایرانی به زور آژان برمیداشت، هنوز درخاورمیانه زن را سوارشتر نمیکردند، بلکه مرد سوار میشد و زن دنبال شتر راه میرفت!!
نیویورک غول اقتصادی دنیا اگر ساخته شد به موازات آن فرهنگ جامعه را ساختند.
تا دهه ۱۹۵۰ زنهای ایرانی با مایو دریا نمیرفتند ، در هر رستورانی به زنها مشروب نمیدادند.
در دو جنگ جهانی اول و دوم زنان همسو با مردان در جبهه های جنگ بودند.
اما در هر دو جنگ زن ایرانی سر نماز بود و مرد ایرانی پای منقل!!
نمیشود دانشگاه هاروارد را به شیراز آورد، در زمانیکه ۸۰ در صد دختران هنوز چادری هستند و تا سیکل بیشتر نمیخوانند!!
اینها ایراد پهلوی نیست ایراد ما هم نبود.
این همه سرعت در پیشرفت اقتصادی یک جامعه اگر همسو با پیشرفت فرهنگ یک جامعه نباشد به انفجار یا انقلاب منجر میشود.
به زور نمیشود فرهنگی مدرن را به جامعه توهم زده و سنتی تزریق کرد.
ما ۲۰۰ سال پیش در کوچه و خیابان در دسته سینه زنی و عزاداری و قمه زنی بودیم و هنوز هم در قرن بیست و یکم به همان ترتیب در مراسم عزاداری پشت سر هم در صف عاشقان حسین هستیم و سرگردان در صحرای کربلا!!
محمدرضا شاه میخواست تا قبل از دهه ۱۹۸۰ ایران را جلو تر از اروپا ببرد ، درحالی که آرزوی مردم ایران برگشت به ۱۴۰۰ سال پیش بود!!
پهلوی منِ ایرانی را نمیشناخت و ملتی که افکار پوسیده و سنتهای غلط از قرنها پیش مغز و روحشان را به گند و کثافت کشیده است را با مردم سوییس و سوئد اشتباه گرفته بود
و این اشتباه تاریخی باعث شکست هردوی ما شد
هم من و هم پهلوی
#یاران_سرزمین_پدر
◀️ پ ن :
توسعه پایدار وقتی حاصل میشود که ابعاد مختلف اعم از اقتصادی، فرهنگی، اجتماعی، سیاسی، محیط زیستی و دیگر مولفه های آن پابپای هم پیش بروند.
اینکه در یک جامعه عقب مانده توسعه از کجا باید شروع شود تا به توسعه پایدار برسد سوال اساسی است.
سه مولفه مهم توسعه یعنی اقتصادی و فرهنگی و سیاسی از اهمیت برخوردارند و الویتشان باید انتخاب شود.
مردم گرسنه و فقر زده طبق نظریه مازلو درگیر نیازهای بیولوژیکی بوده و به نیازهای فرهنگی و اجتماعی و سیاسی توحهی نخواهند داشت. پس خیلی ساده روشن است توسعه سیاسی که بدنبال تامین حقوق مدنی است، برای مردم گرسنه بی معناست.
در مورد فرهنگ مهمترین مولفه فرهنگی "سبک زندگی" است.
تا سبک زندگی ارتقا پیدا نکند دیگر مولفه های فرهنگی مانند هنر و ادبیات و تحصیلات... امکان توسعه اندک و محدددی دارند.
ارتقا سبک زندگی نیازمند ارتقا توان اقتصادی خانوارهای جامعه است.
لذا برای توسعه فرهنگی نیز توسعه اقتصادی پیش نیاز هست.
بقیه مولفه های توسعه ای هم براساس اصل مدیریتی نیازمند منابعی هستند که هر تصمیمی در مورد آنها عملی شود
لذا این نظر که الویت توسعه اقتصادی به توسعه فرهنگی علت سقوط پهلوی و ایران شد صحیح نیست.
در ضمن در جوامع توسعه یافته هم همه افکار و اندیشه های خرافی و تاریخی نابود نشده و هنوز ملت انگلستان خرافی ترین جمعیت جهان هستند.
توسعه معنای دین ستیزی و دین زدایی نیست.
آنطور که ویل دورانت بیان کرده دین (چه خوب چه بد) یکی از چهار پایه هر تمدنی در کنار علم و فلسفه و هنر هست و نمی شود آن را حذف کرد. اما توسعه دادن آن به دیگر حوزه ها مانند سیاست و اقتصاد خطایی فاحش هست. چه در مقام دفاع از دین، جه در مقام نقد دین، گسترش حوزه و اثر آن به این حوزه ها خطاست.
در جامعه آزاد، انسانها در انتخاب دین و اتدیشه خود آزاد هستند. قانون هست که باید حوزه عمل آن را محدود کند و این یعنی سکولاریسم که پهلوی دنبال می کرد؛ نه دین ستیری و دین زدایی اجتماعی که خلاف منشور حقوق بشر است.
علت اساسی سقوط پهلوی درست بودن راه او و تغییر گفتمان سیاسی جهان و غالب شدن "جهان گرایی" و حذف ناسیونالیسم مردم گرا بود، که توطئه های جهانی را علیه جامعه ایران سامان دهی کرد و زمینه سازی کرد تا دمل چرکینی که از اواخر دوره صفوی شروع شده و یک فرقه جدید آخوند سیاسی مدعی حکومتداری شده بود، سر باز کرده و مردم را فریب داده و به خودکشی وادار کند.
بدون توسعه اقتصادی امکان توسعه فرهنگی وجود نداشته و ندارد. بقول کسروی ایران یک دوره حکومت به آخوندها بدهکار بود. این بدهی داده شد و قطعا باید همان شیوه توسعه تا رسیدن به توسعه پایدار بصورت عقلانی ادامه یابد