Forwarded from دستیار زیر نویس و هایپر لینک
[({🔥 @iran_novin1🔥})]
]🔥 ایران نوین 🔥[
#چرا_دروغ_در_جامعه_روتج_یافته_است؟
ادامه قسمت اول
☆H
3 - برخی مقررات جاری کشور رسماً مردم را به دروغگویی وادار می کنند.
بانک ها و موسسات اعتباری، برای دادن وام، شرایطی دارند از جمله این که باید مبلغی را سپرده گذاری کنید. این کار را می کنید و موعد وام تان فرا می رسد. شما وام را برای کاری مثل تسویه یک بدهی یا برای رهن کردن یک آپارتمان میخواهید اما رئیس بانک می گوید در فرم درخواست باید بنویسید "جهت خرید خودرو".
شما می نویسید در حالی که می دانید دروغ است، رئیس بانک و کارمندی هم که کارهای بانکی وام را انجام می دهد هم می دانند که دروغ است. بازرس بانک هم می داند که خرید خودرویی در کار نیست. هیات مدیره و مدیر عامل بانک هم می دانند که آنچه در فرم نوشته می شود، دروغ است.
بانک وامی می دهد و سودی می ستاند و وام گیرنده هم وام را به زخم زندگی اش می زند ولی در این وسط، یک دروغ بیهوده هم ثبت و ضبط می شود.
واقعاً‌چه نیازی به این دروغگویی رسمی وجود دارد؟!
4 - "شما در نماز جماعت محله تان شرکت می کنید؟
"؛ این سؤالی است که در بسیاری از مصاحبه های استخدامی در نهادهای دولتی پرسیده می شود.
بسیاری هم پاسخ مثبت می دهند و حال آن که این گونه نیست.
برای این که در مصاحبه هم کم نیاورند، قبل از آن اطلاعاتی مانند این که "امام جماعت کیست؟" را به دست می آورند! زیرا اگر در مصاحبه صادقانه بگویند "نه ،شرکت نمی کنم"، امتیاز منفی دارند. بنابراین ترجیح می دهند دروغ بگویند تا امتیازشان افزون شود.
واقعاً چه نیازی به این سوالات و نظایر آنها در فرم های استخدامی و مصاحبه ها و ... وجود دارد و چرا مردم را در موقعیتی قرار می دهند که برای کسب امتیاز دروغ بگویند و در اسناد اداری ثبتش کنند؟
فراموش نمی کنم که سال ها قبل، مردم تعداد درهای مسجد جامع شهرشان را حفظ کرده بودند، زیرا در چند مصاحبه استخدامی، مصاحبه کننده برای این که مچ مصاحبه شونده ای که مدعی شرکت در نماز جمعه بود را بگیرد،از او پرسیده بود:
شما که به نماز جمعه می روی، مسجد یا مصلی چند در دارد؟!
این قبیل کارها، دروغ گفتن را ابتدا به یک امر اضطراری و سپس به یک عادت تبدیل می کند.
این که افراد ناگزیر شوند خود را غیر از آنچه هستند معرفی کنند، نهادینه سازی دروغ در درون افراد است.
آنچه ذکر شد تنها " بخشی از دلایل پرشماری " است که باعث شده دروغ در جامعه ما گسترش یابد و اعتماد عمومی در همه سطوح به نازل ترین حد خود برسد.
البته ناگفته نماند که هنوز راستگویی هم زنده است ولی دروغ، حتی اندکش هم مهلک است.
دروغ کلید صندوق زشتی های دیگر است و اگر در جامعه ای شیوع پیدا کند ( چنانکه بشدت و سازمان یافته و هدایت شده و در تمام سطوح جامعه از پایینترین تا عالی ترین سطح شروع و گسترش یافته است) پشت سرش، ریاکاری، خیانت در امانت، دزدی و اختلاس، بی عفتی، لاابالی گری ، چاپلوسی و ...هم می آید. ( همچنانکه مشاهده بحرانهای اجتماعی موجود و انواع دزدی ها و اختلاسهای کمر شکن در جامعه نیازی به تیزبینی و جستجو ندارد زیرا بلحاظ وفور به صورت ادمی کوبیده میشود )
بر همه ماست که ابتدا، خود را ملزم به راستگویی کنیم و سپس بدان حد که از دست مان بر می آید، صداقت را ترویج دهیم؛ چه آن که در غیر این صورت، خودمان هم در منجلاب جامعه ای که به دروغ و عوارض بعدی گرفتار شده، غرق خواهیم شد.
تمام.
🆔👉 @iran_novin1
]🔥 ایران نوین 🔥[
#چرا_دروغ_در_جامعه_روتج_یافته_است؟
ادامه قسمت اول
☆H
3 - برخی مقررات جاری کشور رسماً مردم را به دروغگویی وادار می کنند.
بانک ها و موسسات اعتباری، برای دادن وام، شرایطی دارند از جمله این که باید مبلغی را سپرده گذاری کنید. این کار را می کنید و موعد وام تان فرا می رسد. شما وام را برای کاری مثل تسویه یک بدهی یا برای رهن کردن یک آپارتمان میخواهید اما رئیس بانک می گوید در فرم درخواست باید بنویسید "جهت خرید خودرو".
شما می نویسید در حالی که می دانید دروغ است، رئیس بانک و کارمندی هم که کارهای بانکی وام را انجام می دهد هم می دانند که دروغ است. بازرس بانک هم می داند که خرید خودرویی در کار نیست. هیات مدیره و مدیر عامل بانک هم می دانند که آنچه در فرم نوشته می شود، دروغ است.
بانک وامی می دهد و سودی می ستاند و وام گیرنده هم وام را به زخم زندگی اش می زند ولی در این وسط، یک دروغ بیهوده هم ثبت و ضبط می شود.
واقعاً‌چه نیازی به این دروغگویی رسمی وجود دارد؟!
4 - "شما در نماز جماعت محله تان شرکت می کنید؟
"؛ این سؤالی است که در بسیاری از مصاحبه های استخدامی در نهادهای دولتی پرسیده می شود.
بسیاری هم پاسخ مثبت می دهند و حال آن که این گونه نیست.
برای این که در مصاحبه هم کم نیاورند، قبل از آن اطلاعاتی مانند این که "امام جماعت کیست؟" را به دست می آورند! زیرا اگر در مصاحبه صادقانه بگویند "نه ،شرکت نمی کنم"، امتیاز منفی دارند. بنابراین ترجیح می دهند دروغ بگویند تا امتیازشان افزون شود.
واقعاً چه نیازی به این سوالات و نظایر آنها در فرم های استخدامی و مصاحبه ها و ... وجود دارد و چرا مردم را در موقعیتی قرار می دهند که برای کسب امتیاز دروغ بگویند و در اسناد اداری ثبتش کنند؟
فراموش نمی کنم که سال ها قبل، مردم تعداد درهای مسجد جامع شهرشان را حفظ کرده بودند، زیرا در چند مصاحبه استخدامی، مصاحبه کننده برای این که مچ مصاحبه شونده ای که مدعی شرکت در نماز جمعه بود را بگیرد،از او پرسیده بود:
شما که به نماز جمعه می روی، مسجد یا مصلی چند در دارد؟!
این قبیل کارها، دروغ گفتن را ابتدا به یک امر اضطراری و سپس به یک عادت تبدیل می کند.
این که افراد ناگزیر شوند خود را غیر از آنچه هستند معرفی کنند، نهادینه سازی دروغ در درون افراد است.
آنچه ذکر شد تنها " بخشی از دلایل پرشماری " است که باعث شده دروغ در جامعه ما گسترش یابد و اعتماد عمومی در همه سطوح به نازل ترین حد خود برسد.
البته ناگفته نماند که هنوز راستگویی هم زنده است ولی دروغ، حتی اندکش هم مهلک است.
دروغ کلید صندوق زشتی های دیگر است و اگر در جامعه ای شیوع پیدا کند ( چنانکه بشدت و سازمان یافته و هدایت شده و در تمام سطوح جامعه از پایینترین تا عالی ترین سطح شروع و گسترش یافته است) پشت سرش، ریاکاری، خیانت در امانت، دزدی و اختلاس، بی عفتی، لاابالی گری ، چاپلوسی و ...هم می آید. ( همچنانکه مشاهده بحرانهای اجتماعی موجود و انواع دزدی ها و اختلاسهای کمر شکن در جامعه نیازی به تیزبینی و جستجو ندارد زیرا بلحاظ وفور به صورت ادمی کوبیده میشود )
بر همه ماست که ابتدا، خود را ملزم به راستگویی کنیم و سپس بدان حد که از دست مان بر می آید، صداقت را ترویج دهیم؛ چه آن که در غیر این صورت، خودمان هم در منجلاب جامعه ای که به دروغ و عوارض بعدی گرفتار شده، غرق خواهیم شد.
تمام.
🆔👉 @iran_novin1
