‌ [({🔥 @iran_novin1🔥})]

]🔥 ایران نوین 🔥[

#هنر

#ارشتیکت

#سبک_چیست؟

قسمت اول

اطلاعات به دو دسته زیبا شناختی و سمانتیک یا معنایی تقسیم می گردند .

شعور ما یا به تعبیری علم با اطلاعات معنایی سروکار دارد
در حالی که در مورد احساس ما یا به تعبیری هنر اطلاعات زیباشناختی نقش اساسی را به عهده دارند. 

تبادل اطلاعات تنها وقتی امکان پذیر است که علائم متشکله پیام متعلق به هر دو مجموعه علائم شناخته شده توسط فرستنده و گیرنده باشند.

در مورد اطلاعات معنایی علائم مجموعه علائمی هستند با مفهوم کاملاً مشخص .

مثلاً عمل ترکیب دو ماده شیمیایی را میتوان با نوشتن یک فرمول شیمیایی به دقت مشخص کرد. اطلاعات موجود در این فرمول اطلاعاتی هستند با مفهوم کاملاً مشخص و جای هیچگونه تاویل و تفسیر شخصی را باقی نمی گذارند.

اما علائم متشکله یک مجموعه علائم زیباشناختی علاوه بر مفهوم عینی شان دارای مفاهیم ذهنی و نمادین نیز هستند و به این ترتیب قابل تفسیر شخصی میباشند.

هر اطلاعاتی از مقداری علامت تشکیل شده است.
هر چه احتمال پیش آمدن یک علامت یا ترکیبی از چند علامت خاص در یک پیام خاص بیشتر باشد پیام از بداعت کمتری برخوردار است و در مقابل با #قالب_از_پیش_ساخته_شده_ذهنی ما که به آن #سبک می گوییم تطابق بیشتری دارد.

این جمله می توانست چنین معنی دهد که :

یک اثر هنری اگر بنا باشد که مطابق سبک باشد بایستی از هر عامل جدیدی خالی باشد

یا به عبارت دیگر اثر هنری سبک دار چیزی نمی بود جز یک کپی خوب از یک اثر بدیع .

این نظریه صدها سال از اعتبار محض برخوردار بود.
و واقعاً کسی به دنبال نوآوری و بداعت نمی رفت.
این بدان معنی بود که اطلاعات معنایی آثار مختلف هنری که از طریق چشم قابل ادراک بودند بخصوص آثاری که بیشتر با فرم سرو کار داشتند با یکدیگر مطابق بودند ، این نوع برخورد با #هنر جا را برای اطلاعات زیباشناختی تنگ کرده بود.
واقعیت دیگری نیز که به این مشکل افزوده می شد این بود که
هنر و از جمله معماری در طول قرون و حتی امروزه نیز قبل از هرچیز وسیله بیان #ایدئولوژی_های_مذهبی_اجتماعی_و_سیاسی بوده است و به این دلیل تمایلی هم در آزاد گذاشتن اشخاص در تفسیر شخصی این آثار وجود نداشت.

اما یک اثر هنری سبک دار به هیچ وجه نبایستی کپی یک اثر دیگر باشد و اگر چنین باشد ما امروزه آن را اصلاً اثر هنری نمی دانیم .
اطلاعات معنایی یک اثر هنری تا حدی مطابق فرم ذهنی، و از این طریق گویای سبک اثر است.

اما اطلاعات زیباشناختی آن میتواند به گونه ای باشد که با محتوای نمادین آن جایی برای #تفسیر_شخصی ما باز گذارد.

این اطلاعات زیباشناختی هستند که علی رغم جای داشتن اثر هنری در چارچوب یک سبک مشخص به آن « شخصیت فردی می دهند و این تازه آن چیزی است که یک اثر را تبدیل به یک اثر هنری میسازد . از دیدگاه نظریه اطلاعاتی باید گفت که وابستگی یک اثر هنری به یک سبک باعث زیاد شدن پِرت اطلاعاتی یا تکرار علائم از پیش شناخته با اینکه از طرفی به ما امکان شناخت علائم ویژه این اثر را می دهند اما از طرف دیگر جای اطلاعات زیباشناختی را می گیرند و به این ترتیب ما را در تفسیر شخصی مان از اثر محدودتر میسازند.

مقدار اطلاعات سمانتیک و زیباشناختی در یک پیام برابر نیستند . نسبت این دو به هم نه تنها در دوره ها و سبکهای مختلف تغییر می کنند که حتی در یک دوره ثابت نیز این نسبت متغیر است.

در معماری تقسیم بندی بین اطلاعات معنایی و زیباشناختی در پیام را شاهد هستیم. درحالی که در سبک مدرن پیروان سالیوان به دنبال گفته او که :” فرم تابعی است از عملکرد که بایستی به دنبال عملکرد بیاید ”
سعی کرده اند نوعی معماری ناب و کاربردی عرضه کنند ،

پیروان پست مدرن در معماری روی به ایهام آورده اند.
معماری مدرن اطلاعات بیشتری دارد و جای تفسیری باقی نمی گذارد .

اولین آثار معماری این سبک با توجه به مجموعه علائم شناخته شده از دنیای موجود چیزهای جدیدی بودند و این بداعت باعث کم شدن پرت اطلاعاتیشان شد. اما در مجموع بایستی گفت که اصلاً اطلاعاتشان کم بود و این اطلاعات کم با گسترش این سبک باز هم کمتر شد. به این وسیله امکان تشکیل طرحواره هم برای آنها روز به روز کمتر شد.
گذشته از این اطلاعات عرضه شده بیشتر علائم نحوی بودند و جایی برای تفسیر شخصی باز نمی گذاشتندو جوابگوی نیازهای احساسی نبودند.

سبک پست مدرن درست برعکس آن به عمد دارای ایهام است.
سوالات مطرح شده را بدون جواب نمی گذارد و به این ترتیب در ذهن فضایی باز برای هر نوع عکس العمل آزاد بدون جواب می کذارد .
سبک مدرن شعور را مخاطب قرار می دهد و پست مدرن احساس را.

🆔👉 @iran_novin1

#تفسیرهای_اصل_سی_ام

رأی تفسیری شورای نگهبان

#تفسیر_اول

شماره ۱۰۳۰۳/ م ن تاریخ ۲۹/۱۰/۱۳۶۲

#شورای_محترم_نگهبان_قانون_اساسی_جمهوری_اسلامی_ایران

بدین وسیله به استحضار می‌رساند دانشگاه‌ها و مؤسسات آموزش عالی کشور قبل از اجرای مقررات مربوط به آموزش رایگان بر اساس مصوبات وزرات علوم و آموزش عالی (سابق) سالیانه مبلغی در حدود (۵۰۰ , ۸) ریال الی (۰۰۰ , ۱۲) ریال برای دانشگاه‌های دولتی و رقمی در حدود (۰۰۰ , ۴۱) ریال برای مؤسسات آموزش عالی غیردولتی به عنوان شهریه متناسب با رشته و دوره تحصیلی از دانشجویان خود دریافت می‌نمودند.

در مرداد ماه سال ۱۳۵۳ با تصویب قانون «تأمین وسایل و امکانات تحصیل اطفال و جوانان ایرانی» تحصیلات در دانشگاه‌ها و مؤسسات آموزش عالی کشور مجانی اعلام گردید و به‌موجب ماده(۷) همین قانون بهره‌مندان از آموزش رایگان مکلف شدند معادل دو برابر مدتی که از تحصیلات رایگان استفاده نموده‌اند، در صورت نیاز دولت در رشته متناسب با تحصیلات خود در دستگاه‌های دولتی و یا به معرفی دولت در دستگاه‌های خصوصی در کشور خدمت نمایند و در صورت استنکاف از انجام تمام و یا قسمتی از خدمات مذکور باید هزینة تحصیلات رایگان را به تناسب مدتی که خدمت نکرده‌اند، به دولت بپردازند. بعد از پیروزی انقلاب اسلامی ایران لایحه قانونی مذکور در شورای انقلاب جمهوری اسلامی ایران درتاریخ ۲۶/۷/۱۳۵۸ بررسی و ماده (۷) قانون مذکور اصلاح و مدت تعهد فارغ‌التحصیلان بهره‌مند از آموزش رایگان به میزان مدت بهره‌مندی از آموزش رایگان به ازای هر سال بهره‌مندی یک سال اصلاح گردید که تاکنون نیز ملاک عمل بوده است و در حال حاضر نیز به همین نحو عمل می‌گردد.

در جهت اجرای این قانون و به‌موجب مواد (۴) و (۱۰) همین قانون دانشگاه‌ها در هر نیمسال تحصیلی فهرست اسامی و مشخصات تحصیلی و سجلّی فارغ‌التحصیلان بهره‌مند از آموزش رایگان را به تفکیک رشته تحصیلی و با قید مدت تعهد آنان به وزارت فرهنگ و آموزش عالی ارسال می‌دارند تا از طریق سازمان امور اداری و استخدامی کشور نسبت به کاریابی آنان اقدام گردد و در همین مورد صراحتاً اعلام گردیده است چنانچه فارغ‌التحصیلان مشمول ماده (۷) تمام و یا قسمتی از خدمت مذکور در ماده (۷) این قانون را انجام نداده باشند، باید هزینه تحصیلات خود اعم از شهریه و کمکهای دریافتی را به‌طور کامل یا به تناسب عدم انجام خدمت مقرر نقداً از طریق وزارت فرهنگ و آموزش عالی به خزانه دولت پرداخت نمایند.

لذا بر همین اساس در سال ۱۳۵۴ کمیته‌ای به منظور بررسی و تعیین هزینه تحصیلی سرانه دانشجویان در گروه‌ها و رشته‌های مختلف تحصیلی تشکیل و هزینه شهریه سالانه دوره‌های مختلف تحصیلی را مشخص و به عنوان ملاک میزان شهریه طی بخشنامه‌های شماره ۲۶۶/۱۰۶ مورخ ۸/۴/۱۳۵۴ و شماره ۶۵۱/۱۰۶ مورخ ۱۹/۳/۱۳۵۵ به دانشگاه‌ها و مؤسسات آموزش عالی اعلام گردید در صورتی که دانشجویان مایل به استفاده از مزایای آموزش رایگان نباشند ویا قبل از انجام خدمت مقرر تعهد خدمتی خود را لغو نمایند، نسبت به پرداخت هزینه شهریه خود اقدام نمایندو در همین رابطه از دانشجویان و فارغ‌التحصیلان بهره‌مند از آموزش رایگان که قبل از انجام تعهد مذکور قصد بازپرداخت هزینه شهریه به منظور لغو تعهد و دریافت مدرک تحصیلی خود را داشته‌اند، در خلال سالهای ۱۳۵۶ الی ۱۳۶۱ مبلغ (۹۹۱ , ۰۷۲ , ۷۳) ریال اخذ گردید و به حساب خزانه داری کل واریز شده است.

👇👇👇👇

[({🔥 @iran_novin1🔥})]

]🔥 ایران نوین 🔥[

#تفسیرهای_اصل_سی_ام

رأی تفسیری شورای نگهبان

#تفسیر_اول

شماره ۱۰۳۰۳/ م ن تاریخ ۲۹/۱۰/۱۳۶۲

شورای محترم نگهبان قانون اساسی جمهوری اسلامی ایران

بدین وسیله به استحضار می‌رساند دانشگاه‌ها و مؤسسات آموزش عالی کشور قبل از اجرای مقررات مربوط به آموزش رایگان بر اساس مصوبات وزرات علوم و آموزش عالی (سابق) سالیانه مبلغی در حدود(۵۰۰, ۸)ریال الی(۰۰۰, ۱۲) ریال برای دانشگاه‌های دولتی و رقمی در حدود (۰۰۰, ۴۱) ریال برای مؤسسات آموزش عالی غیردولتی به عنوان شهریه متناسب با رشته و دوره تحصیلی از دانشجویان خود دریافت می‌نمودند.

در مرداد ماه سال ۱۳۵۳ با تصویب قانون «تأمین وسایل و امکانات تحصیل اطفال و جوانان ایرانی» تحصیلات در دانشگاه‌ها و مؤسسات آموزش عالی کشور مجانی اعلام گردید و به‌موجب ماده(۷) همین قانون بهره‌مندان از آموزش رایگان مکلف شدند معادل دو برابر مدتی که از تحصیلات رایگان استفاده نموده‌اند، در صورت نیاز دولت در رشته متناسب با تحصیلات خود در دستگاه‌های دولتی و یا به معرفی دولت در دستگاه‌های خصوصی در کشور خدمت نمایند و در صورت استنکاف از انجام تمام و یا قسمتی از خدمات مذکور باید هزینة تحصیلات رایگان را به تناسب مدتی که خدمت نکرده‌اند، به دولت بپردازند. بعد از پیروزی انقلاب اسلامی ایران لایحه قانونی مذکور در شورای انقلاب جمهوری اسلامی ایران درتاریخ ۲۶/۷/۱۳۵۸ بررسی و ماده (۷) قانون مذکور اصلاح و مدت تعهد فارغ‌التحصیلان بهره‌مند از آموزش رایگان به میزان مدت بهره‌مندی از آموزش رایگان به ازای هر سال بهره‌مندی یک سال اصلاح گردید که تاکنون نیز ملاک عمل بوده است و در حال حاضر نیز به همین نحو عمل می‌گردد.

در جهت اجرای این قانون و به‌موجب مواد (۴) و (۱۰) همین قانون دانشگاه‌ها در هر نیمسال تحصیلی فهرست اسامی و مشخصات تحصیلی و سجلّی فارغ‌التحصیلان بهره‌مند از آموزش رایگان را به تفکیک رشته تحصیلی و با قید مدت تعهد آنان به وزارت فرهنگ و آموزش عالی ارسال می‌دارند تا از طریق سازمان امور اداری و استخدامی کشور نسبت به کاریابی آنان اقدام گردد و در همین مورد صراحتاً اعلام گردیده است چنانچه فارغ‌التحصیلان مشمول ماده (۷) تمام و یا قسمتی از خدمت مذکور در ماده (۷) این قانون را انجام نداده باشند، باید هزینه تحصیلات خود اعم از شهریه و کمکهای دریافتی را به‌طور کامل یا به تناسب عدم انجام خدمت مقرر نقداً از طریق وزارت فرهنگ و آموزش عالی به خزانه دولت پرداخت نمایند.

لذا بر همین اساس در سال ۱۳۵۴ کمیته‌ای به منظور بررسی و تعیین هزینه تحصیلی سرانه دانشجویان در گروه‌ها و رشته‌های مختلف تحصیلی تشکیل و هزینه شهریه سالانه دوره‌های مختلف تحصیلی را مشخص و به عنوان ملاک میزان شهریه طی بخشنامه‌های شماره ۲۶۶/۱۰۶ مورخ ۸/۴/۱۳۵۴ و شماره ۶۵۱/۱۰۶ مورخ ۱۹/۳/۱۳۵۵ به دانشگاه‌ها و مؤسسات آموزش عالی اعلام گردید در صورتی که دانشجویان مایل به استفاده از مزایای آموزش رایگان نباشند ویا قبل از انجام خدمت مقرر تعهد خدمتی خود را لغو نمایند، نسبت به پرداخت هزینه شهریه خود اقدام نمایندو در همین رابطه از دانشجویان و فارغ‌التحصیلان بهره‌مند از آموزش رایگان که قبل از انجام تعهد مذکور قصد بازپرداخت هزینه شهریه به منظور لغو تعهد و دریافت مدرک تحصیلی خود را داشته‌اند، در خلال سالهای ۱۳۵۶ الی ۱۳۶۱ مبلغ (۹۹۱ , ۰۷۲ , ۷۳) ریال اخذ گردید و به حساب خزانه داری کل واریز شده است.

اکنون که بر اساس اصل سی ام قانون اساسی جمهوری اسلامی ایران که اشعار می‌دارد:

«دولت موظف است وسایل آموزش و پرورش رایگان را برای همه ملت تا پایان دوره متوسطه فراهم سازد و وسایل تحصیلات عالی را تا سر حد خودکفائی کشور به‌طور رایگان گسترش دهد.»

خواهشمند است پاسخ سئوالات ذیل را با توجه به تفسیر اصل سی‌ام قانون اساسی جمهوری اسلامی ایران اعلام فرمایند تا جهت اجراء به واحدهای ذی‌ربط ابلاغ گردد:

۱_ آیا لایحه قانونی تأمین وسایل و امکانات تحصیل اطفال و نوجوانان ایرانی مصوب سال ۱۳۵۸ شورای انقلاب جمهوری اسلامی ایران که مؤخر به تصویب قانون اساسی جمهوری اسلامی ایران می‌باشد، کماکان به قوت خود باقی است و از اختیار قانونی جهت اجراء برخوردار می‌باشد. بدیهی است با اعلام پاسخ به سئوال فوق نحوه برخورد با افرادی که حاضر به سپردن تعهد خدمت پس از فراغت از تحصیل در قبال مدت استفاده از آموزش رایگان نیستند، مشخص خواهد شد.

۲_ آیا مجوزی جهت اخذ وجه ‌از افرادی‌ که‌ دارای ‌تمکن ‌مالی ‌جهت ‌پرداخت ‌مبلغی ‌به عنوان شهریه و یا کمک به دانشگاه می‌باشند، وجود دارد؟
آیا تصویب چنین مقرراتی خلاف قانون اساسی تلقی خواهد شد؟

۳_ مسکوت بودن موضوع شهریه دانشجویان اتباع خارج که در دانشگاه‌های داخل کشورتحصيل‌ مي‌نمايند، در قانون‌ اساسي‌ جمهوري‌ اسلامي‌ با توجه‌ به‌ اين‌ نكته‌ كه‌ امكان‌ اخذ تعهد خدمت‌
🆔👉 @iran_novin1👇

[({🔥 @iran_novin1🔥})]

]🔥 ایران نوین 🔥[


#تفسیر_دوم_اصل_سی_ام_قانون_اساسی

شماره۵۷۵۰/ د ش تاریخ ۱/۱۲/۱۳۶۴

#شورای_محترم_نگهبان

محترماً به استحضار می‌رساند، شورای عالی انقلاب فرهنگی در طی مذاکرات جلسات اخیر در مورد دریافت شهریه از دانشجویانی که استطاعت پرداخت دارند علی‌الاصول نظر مساعد داشته است ولی نظر به اینکه موضوع در رابطه با اصل سی‌ام قانون اساسی جمهوری اسلامی می‌باشد لذا در جلسه مورخ ۲۹/۱۱/۱۳۶۴ شورای عالی مقرر گردیده است که قبل از اخذ تصمیم در این مورد نظر آن شورای محترم استفسار گردد. متمنی است پاسخ لازم عنایت فرمایند.

با آرزوی توفیقات الهی

#دبیر_شورای_عالی_انقلاب_فرهنگی _ #دکتر_سید_محمد_رضا_هاشمی_گلپایگانی

شماره ۵۵۷۸ تاریخ ۱۶/۲/۱۳۶۵

#شورای_عالی_انقلاب_فرهنگی

عطف به نامه شماره ۵۷۵۰ / د ش مورخ ۱/۱۲/۱۳۶۴:

موضوع در جلسه شورای نگهبان مورد بحث و بررسی قرار گرفت و نظر شورا به شرح ذیل اظهار می‌گردد:

«باتوجه به اینکه از اصل سی ام قانون اساسی دولتی بودن آموزش و پرورش و ممنوعیت تأسیس مدارس و دانشگاه‌های ملی استفاده نمی‌شود، چنانچه تأسیس مدارس و آموزشگاه‌های ملی در کشور آزاد اعلام شود اضطرار دولت به دریافت شهریه مرتفع می‌گردد، و چنانچه با تأسیس مدارس ملی رفع اضطرار نشود تفسیر قانون اساسی قابل بررسی خواهد بود.»

#دبیر_شورای_نگهبان _ #لطف‌الله_صافی


پ ن

در واقع شورای نگهبان با این دو تفسیر عملا اصل سی ام قانون اساسی را از اعتبار ساقط و آنچه به حقوق مردم مربوط میشد را تضیع نموده است.

چنانچه اصل سی ام بصراحت آموزش رایگان تا پایان متوسطه را در عهده دولت تصریح میکند، شورای نگهبان با تفسیر نابجا از ان، قانون را با واژه های بعضا با تماما(که معلوم نیست از کجای این قانون این تفسیر را مستفاد نموده است ، جز اینکه بگوئیم خواسته اند از تامین حقوق قانونی مردم شانه خالی بکند و ) عملا این قانون را از بین برده است .

در واقع اینکه تاسیس مدارس غیردولتی طبق این قانون ممنوع نیست، درست هست و طبق قوانین عادی تاسیس مدارس غیردولتی امکان دارد. اما این موضوع چیزی از مسئولیت دولت در تامین شرایط رایگان تحصیل به افرادی که در مدارس دولتی تحصیل میکنند نمی کاهد و دولت برحسب حاکمیتی که بر اموال مردم اعم از معادن و منابع دارد مکلف به این امر باید باشد و اینجاست که حقوق مردم توسط شورای نگهبان ضایع گردیده است و تفسیر به رای و به نفع حکومت از قانون اساسی موجب از بین رفتن حقوق مردم شده است .

🆔👉 @iran_novin1

‌ [({🔥 @iran_novin1🔥})]

]🔥 ایران نوین 🔥[

#شاخصهای_توسعه

☆1

#تعاریف_و_شاخصهای_اصلی_توسعه :

توسعه از زمره مفاهیمی است که به تعریف اسمی یا به اصطلاح تعریف مصداقی نیاز دارند.

در این نوع مفاهیم بنیان تعریف مبتنی بر معرفه ها یا مشخصه هایی است که به مفهوم و عناصر متشکله آن نسبت داده می شود زیرا معنای لغوی اصطلاح برای فهم دلالت ها و مضمون عینی و واقعی آن کفایت نمی کند.

مثلاً توسعه در لغت به معنای گشادی و فراخی و وسعت یافتن دامنه و در دلالت لغوی به معنای انباشت در سویه مثبت است.
اما این معانی و دلالت های لغوی بازنمای سرشت پدیده ای و مصداق عینی توسعه نیست.

نکته مهم تر آن است که بدون در دست داشتن مصداق عینی حتی ایده ال تایپ یا نوع آرمانی این قبیل مفاهیم، مصداقی را نیز نمی توان ساخت.

در مورد توسعه این مصداق عینی همان تجربه تاریخی کشورهای صنعتی شده غربی است که اصطلاحاً آنها را توسعه یافته تعریف می کنیم.

بنابراین توسعه در ذات خود با مفهوم غربی شدن و صنعتی شدن مترادف است و در وجه عملیاتی بازگوی کوشش های برنامه ریزی شده برای کسب همان مولفه ها و ارزش هایی است که مبین زندگی غربی اند.

به این ترتیب اگر مفهوم سازی و تجسم توسعه مستلزم رجوع به یک مصداق عینی باشد پس منطقاً باید از این پدیده آنگونه که خود را به ما می نمایاند مؤلفه ها، ویژگی ها و معرفه هایی را استخراج کنیم که نه فقط وسیله ای برای درک توسعه باشند بلکه به مثابه معیاری برای سنجش نسبت هرنوع پدیده ای از این دست با مصداق های عینی توسعه بکار گرفته شوند صورت کلی این مولفه ها، ویژگی ها و معرفه ها شاخص های توسعه خوانده می شوند که در مجموع همچون ایده آل تایپ توسعه عمل می کند.
این ایده ال تایپ که بازنمای مصداق های عینی است صورت عینی و عملیاتی پدیده توسعه را قابل تصور و قابل تجسم می سازد.

پس توسعه را باید با شاخص هایی مفهوم سازی کرد و سنجید که مستقیماً از وضعیت عمل شده در کشورهای توسعه یافته استخراج و استنباط می شوند.

#این_شاخصها_کدامند؟

برای دستیابی به شاخص های معرف توسعه یافتگی باید نخست انواع متفاوت توسعه را از هم تمیز داد و تفسیرهای متفاوت از آن را از هم تفکیک کرد.

به طور کلی در ادبیات توسعه #سه_تفسیر_متفاوت از توسعه را می توان تمیز داد:

1- #تفسیر_اقتصادی_از_توسعه را از منظر رشد اقتصادی مورد توجه قرار می دهد و شاخص هایش #بهره وری، #تولید_ناخالص_داخلی، #تولید_ناخالص_ملی، #صنعتی_شدن، #میزان_سرمایه_گذاری، #ساختار_اقتصاد_ملی و نیز #حجم_تجارت خصوصاً تجارت خارجی است.

2) تفسیر #اقتصاد_سیاسی_از_توسعه که بر شاخص ها و #معیارهای_رفاه از قبیل #فقر، #توزیع_درآمد، #نوع_تغذیه، #مرگ_و_میر_نوزادان، #زندگی_بهتر، #سواد، #اشتغال، #مسکن، #آب_آشامیدنی، #مصرف_انرژی و غیره تاکید می گذارد.

3) تفسیر #جامعه_شناختی که ضمن پذیرش دو تفسیر دیگر بر #توانمندسازی، #مشارکت_سرمایه_اجتماعی تاکید می گذارد که معرفه های #توسعه_انسانی_اند که مفهومی است که محبوب الحق در سال 1990 پیشنهاد کرده است. در چارچوب همین تفسیر است که آمار تیاسن نوبلیست اقتصاد (1998) در کتاب توسعه بمثابه آزادی (1999) توسعه را فقط به شرط وجود آزادی قابل تحقق می داند.

#فرایند_توسعه_معمولا_در_سه_سطح_مورد_توجه_قرار_میگیرد:

1) در #سطح_خرد که سطح فردی و گروه های کوچک است عواملی همچون #زمینه های_روانی و
#امتیازهای_فردی و متغیرهایی چون #وجود_روشنفکران، انسان های متجدد و مروجان و تجار و انسان های حاشیه ای و جوانان و کارآفرینان به مثابه شاخص های توسعه مورد توجه قرار می گیرند.

2) در #سطح_میانی عواملی نظیر وجود #مدارس،
#دانشگاه ها،
#کارخانه ها،
#سازمانهای_تولیدی، #سازمانهای_بورکراتیک و #انجمنهای_دموکراتیک شاخص های توسعه شناخته می شوند.

3) و بالاخره در #سطح_کلان #ارتباطات_گسترش_یافته، #نظام_آموزشی،
#نظام_بورکراسی،
#ارتش،
#شهر_نشینی،
#دموکراسی، #صنعت_و_تجارت_خارجی شاخص های توسعه شمرده می شوند.

ادامه دارد
🆔👉 @iran_novin1

❌ تو که در حرفات جز صحبتهای رهبرت چیزی نیست ...

دیگه‌ چرا حرف میزنی؟

رهبرت که خودش همیشه حرف میزنه و از حرف زدن کم‌ نمی اره، و همه شبکه ها و رسانه های #گلوبالیسم هم بسرعت منتشر می کنند و #توئیتر و #فیس_بوک و #اینستاگرام و #اینترنشنال و #من_و_تو و خصوصا #آیت_الله_بی_بی_سی و تلوزیون #صدای_آمریکا و تلوزیون #آلمان و #فرانسه و بقیه رسانه های اروپایی هم موبمو پخش می کنند و نقطه ای از اون جا نمی اندازند و ساعتها #تفسیر و #بحث می کنند، تا نشان دهند فرد مهمی حرف بسیار مهم تری زده و باید در کانون توجه باشه و ...


این‌ وسط تو دیگه چرا مخ مردم رو بیهوده می خوری وقتی مدعی هستی هیج اختیاری نداری؟


واقعا که #ماله_کش_اعظم لقب شایسته شان تو هست .

❌ بدبخت آنهایی که تو را هم شان #امیر_کبیر کردند، و به آن #بزرگمرد بی احترامی بزرگی انجام دادند.


امیر کبیر هرچه بود ... یک ماله کش #بدبخت #بی_اختیار مثل تو نبود .

او یک #مرد_واقعی بود .

نه فقط یک دست کت و شلوار و خنده های وقیح و بلغور اینگلیسی.

به اون‌ نوچه هات در #نایاک هم بگو توضیح بدهند که #میانه_رو و #اصلاح_طلب یعنی تکرار حرفهای #رهبر . درست مثل #تندرو ها.