Forwarded from دستیار زیر نویس و هایپر لینک
[({🔥 @iran_novin1🔥})]
]🔥 ایران نوین 🔥[
#صادقانه_اندیشه_کنیم
#چرا_دروغ_در_جامعه_رواج_یافته_است؟!
☆A
در سال های اخیر بحث #دروغ به عنوان یکی از دغدغه های اندیشمندان و اغلب مردم ایران مطرح است و این که چرا بسیاری از مردم ایران عادت کرده اند به راحتی دروغ بگویند ، بی آن که دچار عذاب وجدان شوند؟!
این در حالی است که راستگویی به عنوان یک ارزش اخلاقی هم در باورهای دینی جامعه مورد تأکید است و هم در آموزه های ملی و تاریخی.
"دروغگو دشمن خداست" ضرب المثل آشنای دوران کودکی همه ماست ولی بعدها که بزرگ می شویم ، خیلی هایمان تبدیل به همان دشمن خدا می شویم!
#علت_چیست؟
شاید گفته شود که اگر دروغ نگوییم ، کارمان راه نمی افتد.
این هم دلیلی است!
اما خود این وضعیت هم معلول است و ما به دنبال علت ها می گردیم.
فکر می کنم ، با ارائه چند تصویر می توانیم به نمایی کلی از علت این پدیده ویرانگر برسیم.
1 - وقتی وضعیت اقتصادی کشور بحرانی می شود ، افراد مجبورند بیش از حد استاندارد کار کنند.
پدر به فرزندش قول می دهد که عصر یا آخر هفته او را به شهربازی خواهد برد. اما عملاً مجبور می شود در ساعاتی که باید برای خانواده اش اختصاص دهد، کار کند و کار کند و کار کند.
فرزند منتظر پدر می ماند و چشم به در ، خوابش می برد و در تمام مدتی که با شوق، انتظار پدر و شهربازی را می کشد، ناخودآگاه پدر را دروغگویی می پندارد که خلف وعده کرده است.
می دانیم که پدر و مادر ، قهرمانان دوران کودکی همه انسان ها هستند. وقتی تصویر قهرمان، با دروغ عجین شود، کودک نیز به خود اجازه می دهد دروغ بگوید.
اگر اوضاع عمومی اقتصاد مساعد بود ، پدر می توانست به وعده اش عمل کند اما او کارمی کند و فرزندش فکر می کند که او دروغ می گوید.
این یک مثال ساده است از شرایطی که پدر، واقعاً در صدد دروغگویی نیست و خودش هم قربانی است.
حال تصور کنید وضعیتی که را پدر یا مادر تعمدا‌ً دروغ بگویند.
2 - یک بار رئیس جمهور سابق ایران نزد آیت الله جوادی آملی رفت و ماجرای #هاله_نوری که در سازمان ملل او را در بر گرفته بود را با او در میان گذاشت.
جوادی آملی ، ماجرای مرد عربی را تعریف کرد که برای فریب اسبش، دامنش را به گونه ای گرفته بود که گویا داخلش علوفه ریخته است و حال آن که علوفه ای در کار نبود و اسب به هوای غذا، دنبال مرد می رفت.
وقتی پیامبر این وضعیت را دید، به او فرمود که حتی به حیوان هم نباید دروغ گفت.
چند روز از این ملاقات گذشت و فیلم آن در اینترنت منتشر شد. از آن تاریخ تا مدت ها بعد، رئیس جمهور وقت، به کرات آنچه را مردم به چشم دیده بودند را انکار کرد و گفت که چنان حرف هایی را نزده است. حتی سخنگوی وقت دولت نیز فیلم را مونتاژ شده خواند و تهدید کرد که علیه کسانی که آن را منتشر کرده بودند، شکایت خواهد شد!
بعدها ،دفتر جوادی آملی، اصالت و صحت آن فیلم را تأیید کرد.
همین رئیس جمهور فعلی چنان دروغ هایی در دوران انتخاباتی و بعد از ان به مردم گفته که کلیپهای آن دروغها در فضای مجازی تبدیل به ابزار خنده و مایه تاسف شده است .
ایشان وقتی کلیدی را بدست گرفته و ادعا کرد که این کلید نماد راه حلهایی گرههای مردم است، مردم به او رای دادند که حسب ادعایش مشکلات مردم را حل کند و این ادعا فرض بر این بود که ایشان مسائل را دقیق تحلیل کرده و راه چاره مشخص و عملی را در اختیار دارد و با انتخاب شدن مشکلات مردم را حل خواهد کرد. اما بعد از رای اوردن و انتخاب شدن، خبرنگار از ایشان میپرسد این کلید کدام قفلها را قرار است باز کند، با تبسمی معنا دار میگوید کلید قفلی را که قرار بود باز کند کرده و کارش تمام شده است. این یعنی اظهار آشکار به دروغ گویی و منحرف کردن ذهن مردم برای گرفتن رای آنها.
یا وقتی در مورد یارانه ها با تمام وجود اظهار میکند آنچنان رونقی ایجاد کنیم ... که مردم به یارانه نیاز نداشته باشند اما اکنون مردم گرفتار فلاکت شده اند این دروغها را به یاد می آورند.
اینها تنها نمونه هایی هستند که مردم از مسئولان شان دروغ شنیدند. حال بماند کرور کرور وعده هایی که می آیند و می روند و هیچگاه عملی نمی شوند تا قبح دروغ بشکند.
وقتی مردم می بینند که که مسئولان شان به راحتی دروغ می گویند و بر دروغ شان اصرار هم می کنند، ناخودآگاه دروغ های خودشان را هم موجّه می انگارند.
حدود دو سال قبل، یکی از افسران راهنمایی و رانندگی تعریف می کرد که وقتی به یک راننده گفته چرا از چراغ قرمز عبور کردی؟ پاسخ شنیده :
"وقتی رئیس جمهور کشورم همه قوانین را زیر پا می گذارد، چه می شود که من هم یک چراغ قرمز را نادیده بگیرم؟"
روایت "الناس علی دین ملوکهم" بسیار حکیمانه است.
مردم، هم در قانونمداری و هم در راستگویی و دروغگویی، آگاهانه یا ناخودآگاه، تابعی از مسئولان شان می شوند.
#ادامه_در_قسمت_دوم👈
🆔👉 @iran_novin1
]🔥 ایران نوین 🔥[
#صادقانه_اندیشه_کنیم
#چرا_دروغ_در_جامعه_رواج_یافته_است؟!
☆A
در سال های اخیر بحث #دروغ به عنوان یکی از دغدغه های اندیشمندان و اغلب مردم ایران مطرح است و این که چرا بسیاری از مردم ایران عادت کرده اند به راحتی دروغ بگویند ، بی آن که دچار عذاب وجدان شوند؟!
این در حالی است که راستگویی به عنوان یک ارزش اخلاقی هم در باورهای دینی جامعه مورد تأکید است و هم در آموزه های ملی و تاریخی.
"دروغگو دشمن خداست" ضرب المثل آشنای دوران کودکی همه ماست ولی بعدها که بزرگ می شویم ، خیلی هایمان تبدیل به همان دشمن خدا می شویم!
#علت_چیست؟
شاید گفته شود که اگر دروغ نگوییم ، کارمان راه نمی افتد.
این هم دلیلی است!
اما خود این وضعیت هم معلول است و ما به دنبال علت ها می گردیم.
فکر می کنم ، با ارائه چند تصویر می توانیم به نمایی کلی از علت این پدیده ویرانگر برسیم.
1 - وقتی وضعیت اقتصادی کشور بحرانی می شود ، افراد مجبورند بیش از حد استاندارد کار کنند.
پدر به فرزندش قول می دهد که عصر یا آخر هفته او را به شهربازی خواهد برد. اما عملاً مجبور می شود در ساعاتی که باید برای خانواده اش اختصاص دهد، کار کند و کار کند و کار کند.
فرزند منتظر پدر می ماند و چشم به در ، خوابش می برد و در تمام مدتی که با شوق، انتظار پدر و شهربازی را می کشد، ناخودآگاه پدر را دروغگویی می پندارد که خلف وعده کرده است.
می دانیم که پدر و مادر ، قهرمانان دوران کودکی همه انسان ها هستند. وقتی تصویر قهرمان، با دروغ عجین شود، کودک نیز به خود اجازه می دهد دروغ بگوید.
اگر اوضاع عمومی اقتصاد مساعد بود ، پدر می توانست به وعده اش عمل کند اما او کارمی کند و فرزندش فکر می کند که او دروغ می گوید.
این یک مثال ساده است از شرایطی که پدر، واقعاً در صدد دروغگویی نیست و خودش هم قربانی است.
حال تصور کنید وضعیتی که را پدر یا مادر تعمدا‌ً دروغ بگویند.
2 - یک بار رئیس جمهور سابق ایران نزد آیت الله جوادی آملی رفت و ماجرای #هاله_نوری که در سازمان ملل او را در بر گرفته بود را با او در میان گذاشت.
جوادی آملی ، ماجرای مرد عربی را تعریف کرد که برای فریب اسبش، دامنش را به گونه ای گرفته بود که گویا داخلش علوفه ریخته است و حال آن که علوفه ای در کار نبود و اسب به هوای غذا، دنبال مرد می رفت.
وقتی پیامبر این وضعیت را دید، به او فرمود که حتی به حیوان هم نباید دروغ گفت.
چند روز از این ملاقات گذشت و فیلم آن در اینترنت منتشر شد. از آن تاریخ تا مدت ها بعد، رئیس جمهور وقت، به کرات آنچه را مردم به چشم دیده بودند را انکار کرد و گفت که چنان حرف هایی را نزده است. حتی سخنگوی وقت دولت نیز فیلم را مونتاژ شده خواند و تهدید کرد که علیه کسانی که آن را منتشر کرده بودند، شکایت خواهد شد!
بعدها ،دفتر جوادی آملی، اصالت و صحت آن فیلم را تأیید کرد.
همین رئیس جمهور فعلی چنان دروغ هایی در دوران انتخاباتی و بعد از ان به مردم گفته که کلیپهای آن دروغها در فضای مجازی تبدیل به ابزار خنده و مایه تاسف شده است .
ایشان وقتی کلیدی را بدست گرفته و ادعا کرد که این کلید نماد راه حلهایی گرههای مردم است، مردم به او رای دادند که حسب ادعایش مشکلات مردم را حل کند و این ادعا فرض بر این بود که ایشان مسائل را دقیق تحلیل کرده و راه چاره مشخص و عملی را در اختیار دارد و با انتخاب شدن مشکلات مردم را حل خواهد کرد. اما بعد از رای اوردن و انتخاب شدن، خبرنگار از ایشان میپرسد این کلید کدام قفلها را قرار است باز کند، با تبسمی معنا دار میگوید کلید قفلی را که قرار بود باز کند کرده و کارش تمام شده است. این یعنی اظهار آشکار به دروغ گویی و منحرف کردن ذهن مردم برای گرفتن رای آنها.
یا وقتی در مورد یارانه ها با تمام وجود اظهار میکند آنچنان رونقی ایجاد کنیم ... که مردم به یارانه نیاز نداشته باشند اما اکنون مردم گرفتار فلاکت شده اند این دروغها را به یاد می آورند.
اینها تنها نمونه هایی هستند که مردم از مسئولان شان دروغ شنیدند. حال بماند کرور کرور وعده هایی که می آیند و می روند و هیچگاه عملی نمی شوند تا قبح دروغ بشکند.
وقتی مردم می بینند که که مسئولان شان به راحتی دروغ می گویند و بر دروغ شان اصرار هم می کنند، ناخودآگاه دروغ های خودشان را هم موجّه می انگارند.
حدود دو سال قبل، یکی از افسران راهنمایی و رانندگی تعریف می کرد که وقتی به یک راننده گفته چرا از چراغ قرمز عبور کردی؟ پاسخ شنیده :
"وقتی رئیس جمهور کشورم همه قوانین را زیر پا می گذارد، چه می شود که من هم یک چراغ قرمز را نادیده بگیرم؟"
روایت "الناس علی دین ملوکهم" بسیار حکیمانه است.
مردم، هم در قانونمداری و هم در راستگویی و دروغگویی، آگاهانه یا ناخودآگاه، تابعی از مسئولان شان می شوند.
#ادامه_در_قسمت_دوم👈
🆔👉 @iran_novin1
#چرا_سیستم_آخوندی_با_هرگونه_نوآوری_و_خلاقیت_مخالفت_میکند ؟
#قسمت_اول
چند روز قبل برای تشیع جنازه شخصی به قبرستان رفته بودم. رنج و درد فراق عزیزی از یک خانواده، طبعا قلب اطرافیان او را دردمند میکند و انسان دردمند ، مضطرب و احساساتی میشود و انسانی که در حال هیجان و احساس باشد، بمقدار اندکی از خرد و تعقل و اندیشه خود بهره میبرد . این برای شخصی که دارای اندیشه صیقل خورده و کارکرده هست و عقلی کارا و عملگر دارد و داده هایی از پیش آماده دارد و میتواند در درستی و نادرستی و غلط و صحیح و نیک و بد امور اندیشه و قضاوت کند نیز مصداق دارد، چه بماند انسانهایی که نهایت کارگیری آنها از قوه خرد و تعقل و اندیشه در حدود موضوعات غریزی و اندکی هم در امر معاش و کسب درآمدی برای گذران زندگیست؛ و مابقی اطلاعاتش اکتسابات القایی از محیط و اطرافیان هست، و اطلاعات پردازش شده خاصی ندارد .
چنین اشخاصی در چنین شرایطی نقش خاموش و تسلیم و پذیرنده دارند و هر تلقینی را براحتی می پذیرند و در واقع امر در این حال مسلمان هستند . خصوصا اگر کسی در این میان، شخصی عزیز از دست رفته آنها را مخاطب قرار دهد.
در چنین فضایی آخوندی از راه رسید و بالای سر مرده که داخل قبر قرار گرفته بود و آخرین لحظات وداع خانواده با او بود ایستاد.
از پشت سر آخوند را میدیدیم. هیکلی درشت و تنومند و گوشتی داشت . گردنی فربه را داخل یقه باریک پیراهن سفید اخوندیش قرار داده بود، و اندام فربه و گوشتی و شکم درشت و رانهای کلفتش را داخل قبایی طوسی رنگ و عبایی سیاه رنگ پنهان کرده بود؛ و معلوم بود که سالهاست شکم خود را با غذاهای متنوع و لذیذ و چربی انباشته، و و بدون داشتن غم و غصه ایی خاص، اضافه وزن زیادی فراهم اورده، و هیچ تلاشی با بدن خود انجام نداده و دستهای لطیف و نحیفش هم نشان میداد که در طول عمرش کاری فیزیکی و سخت انجام نداده است .
آخوند شروع به انجام تلقین میت کرد و بعد از بیان جملاتی عربی مرده را مخاطب قرار داد که ... افهم ... یعنی بفهم .
فهمیدن فرآیند پیچیده ایی است که مختص موجودات زنده است . سطوح مختلفی از فهم وجود دارد و هنوز بطور قطع مشخص نیست که آیا حیوانات و نباتات بعنوان موجودات زنده دارای فهم هستند یا نه، اما قطعا موجودات غیرجاندار قادر به فهمیدن نیستند، و انسانی که مرگ را درک میکند، هر تحلیلی که ارائه کنیم، اعم از اینکه روح از بدنش جدا شده، یا انرژی حیاتی را از دست داده، و یا شرایط عمومی حیاتی اعم از ضربان قلب و گردش خون و عملکرد سلسله اعصاب و انرژی فعال کننده سلولهای بدنی را از دست داده است ... در هر حال دیگر بدن او تبدیل به موجودی غیرجاندار، و ماده ایی فاقد خصوصیات موجود زنده شده است ... حال چرا باید آخوند این جسم بی جان را مخاطب قرار داده و جلو چشم آن همه آدم به او بگوید "بفهم" و مردم هیچ اعتراضی نکنند که او دیگر قادر به فهمیدن نیست.
با خودم فکر کردم اگر از این آخوند بپرسم آیا خودت واقعا باور داری که مرده میتواند بفهمد یا نه؟ چه پاسخی خواهد داد؟
به ذهنم رسید که طبعا در مرحله اول سعی خواهد کرد با تکیه بر آموخته هایش، و با پیش کشیدن بحث قدرت خداوند، و بحث روح و معاد، سعی خواهد کرد مرا متقاعد کند که هنوز روح در اطراف این جسد حرکت میکند، و به محیط آگاه هست، و همه چیزی را میبیند، و همه چیزی را میشنود، و همه چیزی را میفهمد، و حتی خواهد گفت انسان وقتی می میمیرد به حقیقت هستی آگاه میشود، و بهتر و بیشتر از ادمهای بظاهر زنده، می فهمد؛ و در آخر خواهد گفت : در واقع ما مرده هستیم و نمی فهمیم، و او که مرده است در واقع زنده هست و می فهمد .
فکر کردم حتی اگر این سوال را از یک آخوند باسواد و حتی از یک مجتهد هم بپرسم، در واقع مخلص کلامش همین صحبتها خواهد بود، شاید با تعدادی حدیث و روایت و تفسیری از بعضی آیات که اشاره به معاد و زنده کردن مردگان بعد از مرگ اشاره کند.
اما باز با خودم گفتم با وجود همه این صحبتها، باید در معاد مرده ها زنده شوند، و در واقع تا آن روز این افراد باید مرده تلقی شوند و تفاوتی بین مرده و زنده باید باشد؛ و وقتی می دانیم انسان زنده می فهمد، پس تفاوت موجود مرده با موجود زنده باید این باشد که مرده نفهمد . همچنین اینکه حواسش کار نکند؛ از جمله اینکه صداها را نشوند، چون میدانیم سیستم شنوایی این شخص با مرگ از کار افتاده است . پس با هیچ تحلیل و توضیح و توصیفی، قابل قبول نمی تواند باشد که مرده درکی از این واژه " افهم " باید داشته باشد . پس با این شرایط آخوند چرا مرده را مورد خطاب قرار میدهد؟
#ادامه_در_قسمت_دوم 👇👇
🆔 @iran_novin1
گروه ایران نوین :
https://t.me/joinchat/G0ovVUbIE0a-mMvj8l7-dQ
🔥با ایران نوین،تا ایران نوین🔥
#قسمت_اول
چند روز قبل برای تشیع جنازه شخصی به قبرستان رفته بودم. رنج و درد فراق عزیزی از یک خانواده، طبعا قلب اطرافیان او را دردمند میکند و انسان دردمند ، مضطرب و احساساتی میشود و انسانی که در حال هیجان و احساس باشد، بمقدار اندکی از خرد و تعقل و اندیشه خود بهره میبرد . این برای شخصی که دارای اندیشه صیقل خورده و کارکرده هست و عقلی کارا و عملگر دارد و داده هایی از پیش آماده دارد و میتواند در درستی و نادرستی و غلط و صحیح و نیک و بد امور اندیشه و قضاوت کند نیز مصداق دارد، چه بماند انسانهایی که نهایت کارگیری آنها از قوه خرد و تعقل و اندیشه در حدود موضوعات غریزی و اندکی هم در امر معاش و کسب درآمدی برای گذران زندگیست؛ و مابقی اطلاعاتش اکتسابات القایی از محیط و اطرافیان هست، و اطلاعات پردازش شده خاصی ندارد .
چنین اشخاصی در چنین شرایطی نقش خاموش و تسلیم و پذیرنده دارند و هر تلقینی را براحتی می پذیرند و در واقع امر در این حال مسلمان هستند . خصوصا اگر کسی در این میان، شخصی عزیز از دست رفته آنها را مخاطب قرار دهد.
در چنین فضایی آخوندی از راه رسید و بالای سر مرده که داخل قبر قرار گرفته بود و آخرین لحظات وداع خانواده با او بود ایستاد.
از پشت سر آخوند را میدیدیم. هیکلی درشت و تنومند و گوشتی داشت . گردنی فربه را داخل یقه باریک پیراهن سفید اخوندیش قرار داده بود، و اندام فربه و گوشتی و شکم درشت و رانهای کلفتش را داخل قبایی طوسی رنگ و عبایی سیاه رنگ پنهان کرده بود؛ و معلوم بود که سالهاست شکم خود را با غذاهای متنوع و لذیذ و چربی انباشته، و و بدون داشتن غم و غصه ایی خاص، اضافه وزن زیادی فراهم اورده، و هیچ تلاشی با بدن خود انجام نداده و دستهای لطیف و نحیفش هم نشان میداد که در طول عمرش کاری فیزیکی و سخت انجام نداده است .
آخوند شروع به انجام تلقین میت کرد و بعد از بیان جملاتی عربی مرده را مخاطب قرار داد که ... افهم ... یعنی بفهم .
فهمیدن فرآیند پیچیده ایی است که مختص موجودات زنده است . سطوح مختلفی از فهم وجود دارد و هنوز بطور قطع مشخص نیست که آیا حیوانات و نباتات بعنوان موجودات زنده دارای فهم هستند یا نه، اما قطعا موجودات غیرجاندار قادر به فهمیدن نیستند، و انسانی که مرگ را درک میکند، هر تحلیلی که ارائه کنیم، اعم از اینکه روح از بدنش جدا شده، یا انرژی حیاتی را از دست داده، و یا شرایط عمومی حیاتی اعم از ضربان قلب و گردش خون و عملکرد سلسله اعصاب و انرژی فعال کننده سلولهای بدنی را از دست داده است ... در هر حال دیگر بدن او تبدیل به موجودی غیرجاندار، و ماده ایی فاقد خصوصیات موجود زنده شده است ... حال چرا باید آخوند این جسم بی جان را مخاطب قرار داده و جلو چشم آن همه آدم به او بگوید "بفهم" و مردم هیچ اعتراضی نکنند که او دیگر قادر به فهمیدن نیست.
با خودم فکر کردم اگر از این آخوند بپرسم آیا خودت واقعا باور داری که مرده میتواند بفهمد یا نه؟ چه پاسخی خواهد داد؟
به ذهنم رسید که طبعا در مرحله اول سعی خواهد کرد با تکیه بر آموخته هایش، و با پیش کشیدن بحث قدرت خداوند، و بحث روح و معاد، سعی خواهد کرد مرا متقاعد کند که هنوز روح در اطراف این جسد حرکت میکند، و به محیط آگاه هست، و همه چیزی را میبیند، و همه چیزی را میشنود، و همه چیزی را میفهمد، و حتی خواهد گفت انسان وقتی می میمیرد به حقیقت هستی آگاه میشود، و بهتر و بیشتر از ادمهای بظاهر زنده، می فهمد؛ و در آخر خواهد گفت : در واقع ما مرده هستیم و نمی فهمیم، و او که مرده است در واقع زنده هست و می فهمد .
فکر کردم حتی اگر این سوال را از یک آخوند باسواد و حتی از یک مجتهد هم بپرسم، در واقع مخلص کلامش همین صحبتها خواهد بود، شاید با تعدادی حدیث و روایت و تفسیری از بعضی آیات که اشاره به معاد و زنده کردن مردگان بعد از مرگ اشاره کند.
اما باز با خودم گفتم با وجود همه این صحبتها، باید در معاد مرده ها زنده شوند، و در واقع تا آن روز این افراد باید مرده تلقی شوند و تفاوتی بین مرده و زنده باید باشد؛ و وقتی می دانیم انسان زنده می فهمد، پس تفاوت موجود مرده با موجود زنده باید این باشد که مرده نفهمد . همچنین اینکه حواسش کار نکند؛ از جمله اینکه صداها را نشوند، چون میدانیم سیستم شنوایی این شخص با مرگ از کار افتاده است . پس با هیچ تحلیل و توضیح و توصیفی، قابل قبول نمی تواند باشد که مرده درکی از این واژه " افهم " باید داشته باشد . پس با این شرایط آخوند چرا مرده را مورد خطاب قرار میدهد؟
#ادامه_در_قسمت_دوم 👇👇
🆔 @iran_novin1
گروه ایران نوین :
https://t.me/joinchat/G0ovVUbIE0a-mMvj8l7-dQ
🔥با ایران نوین،تا ایران نوین🔥