#چگونه_به_شرایط_کشور_اعتراض_کنیم"؟
🎥 مگه من چه گناهی کردم؟ برم جلو، صَدام دهنمو آسفالت می‌کنه، برگردم اونجوری دهنم آسفالت میشه، مگه من جاده خاکی ام آخه! (بایرام لودر/ اخراجی ها؛ مسعود ده نمکی)
✅ چند ماه پیش بعد از اعتراضات خیابانی، بسیاری از مسئولان گفتند و نوشتند که «اعتراض حق مردم است و باید راهکار اعتراض در چارچوب قانون اندیشیده شود». این «باید اندیشیده شود» در زبان فارسی یعنی «حالا بی خیال شید تا بعد ببینیم چکار میشه کرد»!
اعتراضات مهار شد اما الان بسیاری می پرسند چطور می شود به شرایط به هم ریخته اقتصادی کشور اعتراض کرد که؛
1️⃣ متهم به همسویی با نقشه های استکبار جهانی نشویم.
2️⃣ آب در آسیاب دشمن نریزیم.
3️⃣ دل عربستان سعودی را شاد نکنیم.
4️⃣ با تندروهایی که تشنه آشوب هستند تعریف نشویم.
5️⃣ به عنوان اغتشاشگر و فتنه گر دستگیر نشویم.
6️⃣ برچسب مخالف دولت و سیاه نمایی را نچسبانند وسط پیشانی مان.
7️⃣ لو نرود که از داماد صدام دلار گرفته ایم! و ...
✅ واقعاً چطور می شود فریاد کرد؟ با چه ادبیاتی و کجا می شود داد زد که حضرات! استخوانمان زیر این همه فشار شکست! خُرد شد!
✅ توصیه به صبر و مقاومت و امید هم اندازه ای دارد. ما مثل شما باتقوا نیستیم که بر این همه مصیبت صبر کنیم! ما آدم های معمولی کوچه و خیابان هستیم، با گناهان معمولی، با توان معمولی، با استخوان های معمولی که تاب این همه درد ندارد!
✅ سکوت میکنیم و گرانی و تورم و احتکار دارد دهانمان را آسفالت میکند و مثل بایرام می ترسیم اعتراض کنیم یک جور دیگر دهانمان آسفالت شود! ما جاده خاکی نیستیم. انسانیم!
✅ لطفاً راهنمایی کنید که چطور و کجا فریاد بزنیم و فرکانس صدایمان چقدر باشد که خدای نکرده خوراک برای رسانه های بیگانه مهیا نکنیم.
احسان_محمدی
👇👇👇
پ ن
معترضی که دنبال اجازه و کسب راهکار از کسی باشد که به او اعتراض دارد و در ترس از برچسبهای او باشد ، در حال بازی فانتزی اعتراص هست نه در صدد اعتراض و حق طلبی .
کسی که حق اش ضایع میشود، برای احقاق حقوق خود از کسی اجازه نمی گیرد .
تنها راه رهایی قیام سراسری یکپارچه و متحد، بر علیه هزاران فساد بی پایان حاکمیت کلاهبرداران هست .
وگرنه فردا بدتر از امروز خواهد بود .
🎥 مگه من چه گناهی کردم؟ برم جلو، صَدام دهنمو آسفالت می‌کنه، برگردم اونجوری دهنم آسفالت میشه، مگه من جاده خاکی ام آخه! (بایرام لودر/ اخراجی ها؛ مسعود ده نمکی)
✅ چند ماه پیش بعد از اعتراضات خیابانی، بسیاری از مسئولان گفتند و نوشتند که «اعتراض حق مردم است و باید راهکار اعتراض در چارچوب قانون اندیشیده شود». این «باید اندیشیده شود» در زبان فارسی یعنی «حالا بی خیال شید تا بعد ببینیم چکار میشه کرد»!
اعتراضات مهار شد اما الان بسیاری می پرسند چطور می شود به شرایط به هم ریخته اقتصادی کشور اعتراض کرد که؛
1️⃣ متهم به همسویی با نقشه های استکبار جهانی نشویم.
2️⃣ آب در آسیاب دشمن نریزیم.
3️⃣ دل عربستان سعودی را شاد نکنیم.
4️⃣ با تندروهایی که تشنه آشوب هستند تعریف نشویم.
5️⃣ به عنوان اغتشاشگر و فتنه گر دستگیر نشویم.
6️⃣ برچسب مخالف دولت و سیاه نمایی را نچسبانند وسط پیشانی مان.
7️⃣ لو نرود که از داماد صدام دلار گرفته ایم! و ...
✅ واقعاً چطور می شود فریاد کرد؟ با چه ادبیاتی و کجا می شود داد زد که حضرات! استخوانمان زیر این همه فشار شکست! خُرد شد!
✅ توصیه به صبر و مقاومت و امید هم اندازه ای دارد. ما مثل شما باتقوا نیستیم که بر این همه مصیبت صبر کنیم! ما آدم های معمولی کوچه و خیابان هستیم، با گناهان معمولی، با توان معمولی، با استخوان های معمولی که تاب این همه درد ندارد!
✅ سکوت میکنیم و گرانی و تورم و احتکار دارد دهانمان را آسفالت میکند و مثل بایرام می ترسیم اعتراض کنیم یک جور دیگر دهانمان آسفالت شود! ما جاده خاکی نیستیم. انسانیم!
✅ لطفاً راهنمایی کنید که چطور و کجا فریاد بزنیم و فرکانس صدایمان چقدر باشد که خدای نکرده خوراک برای رسانه های بیگانه مهیا نکنیم.
احسان_محمدی
👇👇👇
پ ن
معترضی که دنبال اجازه و کسب راهکار از کسی باشد که به او اعتراض دارد و در ترس از برچسبهای او باشد ، در حال بازی فانتزی اعتراص هست نه در صدد اعتراض و حق طلبی .
کسی که حق اش ضایع میشود، برای احقاق حقوق خود از کسی اجازه نمی گیرد .
تنها راه رهایی قیام سراسری یکپارچه و متحد، بر علیه هزاران فساد بی پایان حاکمیت کلاهبرداران هست .
وگرنه فردا بدتر از امروز خواهد بود .