Forwarded from دستیار زیر نویس و هایپر لینک
[({🔥 @iran_novin1🔥})]
]🔥 ایران نوین 🔥[
#نامه_موسسه_تحقیقاتی_مبین_به_بانک_مرکزی_در_خصوص_لوایح_بانکی :
قسمت دوم
این شیوه از خلق پول است در زمانی که متناظرا چرخۀ واقعی فعالیتهای اقتصادی را به حرکت در میآورد و اجازۀ گردش نقدینگی، تسویه آتی وام، و تشکیل سرمایه را میدهد (جدا از اینکه هنوز امکان تزریق نقدینگی به اقتصاد حباب با این شیوه هست).
پولی که برای سرمایه گذاری واقعی خلق میشود، یا صرف خرید کالای سرمایه ای میگردد یا پرداخت دستمزد.
منابع صرف شده برای خر ید کالای سرمایه ای نیز در نهایت صرف پرداخت دستمزد به شاغلان این بخش میشود.
لذا پول خلق شده برای سرمایه گذاری واقعی مالا تبدیل به دستمزد خواهد شد.
این دستمزدها قدرت خرید لازم برای تقاضای کالاهای عرضه شده را ایجاد میکنند؛ در نتیجه بنگاههای بدهکار شده میتوانند بدهی خود به بانک را تسویه کنند.
البته بخشی از دستمزد مصرف نمیشود (پس انداز) که موجب میشود این بخش از درآمد به صورت دریافتی ناشی از فروش، به بنگاهها بازگشت نکند و لذا بدهی متناظر با این سهم در سطح کلان قابل تسویه نیست، اما انتقال پس انداز به بنگاهها در بازار سرمایه امکان تسویه بدهی به بانکها را برای بنگاهها فراهم میکند.
لذا توازن بین بخش حقیقی و بخش پولی برقرار شده و بنگاهها به مسیر عادی تولید و کسب وکار ادامه خواهند داد.
((مسیر سالم خلق پول توسط بانکهای کشورهای پیشرفته که در خدمت تولید و اشتغال هستند☝️☝️ ))
الف. #مسیر_خاص_و_خطرناک_خلق_پول_در_ایران
خاستگاه ساختار خاص، پرخطر، ناعادلانه، و ضد رشد خلق پول در ایران، شیوه منحصربه فرد خصوصی سازی بانکی((بهتر است بگوئیم اختصاصی سازی )) از اوایل دهۀ 80 بوده است.
افزایش قابل توجه درآمدهای نفتی در همین دهه بعلاوه مساعد بودن زمینه فعالیت سفته بازانه در بخش مستغلات زمینه بیمارهای مهمی بودند که این ساختار بیمار را قوام بخشیدند، چرا که این ساختار از محل منافع حاصل از واردات و سفته بازی مسکن تغذیه شد و توانست عیوب خود را در کسب منفعت بدون خلق ارزش پنهان سازد.
اما اکنون چند سالی است که ساختار مکنده و بهره کش قبلی در شرایطی تداوم یافته که راههای تأمین کنندۀ منافع این جریان تا حد زیادی مسدود شده است.
❓چرا مسیر خلق نقدینگی کنونی خطرناک است و تفاوت آن با شیوۀ معمول چیست؟
گفتیم نقدینگی در حالت معمول از محل توسعه وام دهی افزایش مییابد.
تزریق این وام به سرمایه گذاری واقعی، چرخۀ جدیدی از خلق ارزش را به وجود آورده که در دل خود توان باز پرداخت وام را ایجاد میکند.
نظام بانکی در ایران اما به گونه ای دیگر رفتار میکند که علامت آن را میتوان تناسب نرخ بهره با نرخ رشد نقدینگی دانست.
زمانی که نرخ بهره سپرده بالاست، در محیطی با مشخصۀ رکود و کاهش تورم ( به عنوان نیروی تخلیه کننده عدم تعادل)، افزایش نقدینگی منابعی جدید به سرمایه گذار ی تزریق نمیکند؛ اما اندازه بدهی و متناظر آن مازاد برای عده ای در حال توسعه است.
🆔👉 @iran_novin1
]🔥 ایران نوین 🔥[
#نامه_موسسه_تحقیقاتی_مبین_به_بانک_مرکزی_در_خصوص_لوایح_بانکی :
قسمت دوم
این شیوه از خلق پول است در زمانی که متناظرا چرخۀ واقعی فعالیتهای اقتصادی را به حرکت در میآورد و اجازۀ گردش نقدینگی، تسویه آتی وام، و تشکیل سرمایه را میدهد (جدا از اینکه هنوز امکان تزریق نقدینگی به اقتصاد حباب با این شیوه هست).
پولی که برای سرمایه گذاری واقعی خلق میشود، یا صرف خرید کالای سرمایه ای میگردد یا پرداخت دستمزد.
منابع صرف شده برای خر ید کالای سرمایه ای نیز در نهایت صرف پرداخت دستمزد به شاغلان این بخش میشود.
لذا پول خلق شده برای سرمایه گذاری واقعی مالا تبدیل به دستمزد خواهد شد.
این دستمزدها قدرت خرید لازم برای تقاضای کالاهای عرضه شده را ایجاد میکنند؛ در نتیجه بنگاههای بدهکار شده میتوانند بدهی خود به بانک را تسویه کنند.
البته بخشی از دستمزد مصرف نمیشود (پس انداز) که موجب میشود این بخش از درآمد به صورت دریافتی ناشی از فروش، به بنگاهها بازگشت نکند و لذا بدهی متناظر با این سهم در سطح کلان قابل تسویه نیست، اما انتقال پس انداز به بنگاهها در بازار سرمایه امکان تسویه بدهی به بانکها را برای بنگاهها فراهم میکند.
لذا توازن بین بخش حقیقی و بخش پولی برقرار شده و بنگاهها به مسیر عادی تولید و کسب وکار ادامه خواهند داد.
((مسیر سالم خلق پول توسط بانکهای کشورهای پیشرفته که در خدمت تولید و اشتغال هستند☝️☝️ ))
الف. #مسیر_خاص_و_خطرناک_خلق_پول_در_ایران
خاستگاه ساختار خاص، پرخطر، ناعادلانه، و ضد رشد خلق پول در ایران، شیوه منحصربه فرد خصوصی سازی بانکی((بهتر است بگوئیم اختصاصی سازی )) از اوایل دهۀ 80 بوده است.
افزایش قابل توجه درآمدهای نفتی در همین دهه بعلاوه مساعد بودن زمینه فعالیت سفته بازانه در بخش مستغلات زمینه بیمارهای مهمی بودند که این ساختار بیمار را قوام بخشیدند، چرا که این ساختار از محل منافع حاصل از واردات و سفته بازی مسکن تغذیه شد و توانست عیوب خود را در کسب منفعت بدون خلق ارزش پنهان سازد.
اما اکنون چند سالی است که ساختار مکنده و بهره کش قبلی در شرایطی تداوم یافته که راههای تأمین کنندۀ منافع این جریان تا حد زیادی مسدود شده است.
❓چرا مسیر خلق نقدینگی کنونی خطرناک است و تفاوت آن با شیوۀ معمول چیست؟
گفتیم نقدینگی در حالت معمول از محل توسعه وام دهی افزایش مییابد.
تزریق این وام به سرمایه گذاری واقعی، چرخۀ جدیدی از خلق ارزش را به وجود آورده که در دل خود توان باز پرداخت وام را ایجاد میکند.
نظام بانکی در ایران اما به گونه ای دیگر رفتار میکند که علامت آن را میتوان تناسب نرخ بهره با نرخ رشد نقدینگی دانست.
زمانی که نرخ بهره سپرده بالاست، در محیطی با مشخصۀ رکود و کاهش تورم ( به عنوان نیروی تخلیه کننده عدم تعادل)، افزایش نقدینگی منابعی جدید به سرمایه گذار ی تزریق نمیکند؛ اما اندازه بدهی و متناظر آن مازاد برای عده ای در حال توسعه است.
🆔👉 @iran_novin1
