Forwarded from دستیار زیر نویس و هایپر لینک
[({🔥 @iran_novin1🔥})]
]🔥 ایران نوین 🔥[
#جبر_اجتماعی
☆4
#اجبار_نوعی_از_کنترل_اجتماعی
اجبار یکی از انواع کنترل اجتماعی است که بر اساس آن افراد را به پذیرش شیوه‌های زندگی و الگوهای رفتاری جامعه، با به‌کار بردن وسایل گوناگونی نظیر مجازات‌های حقوقی و تنبیه وا می‌دارد.
هرگاه تقاضا‌های اجتماعی برآورده نشوند، الزام‌ها چه به‌صورت قانون و چه به‌صورت رسوم وارد عمل می‌شوند.
این الزام‌های قانونی و سنتی بر افراد تحمیل می‌شوند و آرزوها و تمایلات آن‌ها را جهت می‌دهند.
گرچه دورکیم در کارهای نخستین خود واقعیتهای اجتماعی را از بعد الزام و خارجی بودن‌شان مورد بررسی قرار می‌داد و علاقه عمده‌اش معطوف به عملکرد نظام قضایی بود، اما بعدها نظرهایش را به‌گونه‌ای بنیادی تغییر داد.
دورکیم در سن کمال تأکید می‌کرد که:
واقعیتهای اجتماعی و به ویژه قواعد اخلاقی، تنها در صورت درونی شدن در وجدان فردی، به راهنما و نظارت کننده مؤثر رفتار بشر تبدیل می‌شوند، ضمن آنکه همچنان مستقل از افراد باقی خواهند ماند.
بنابر این نظر، الزام دیگر تحمیل صرف نظارت‌های خارجی بر اراده فردی نخواهد بود، بلکه شکل یک اجبار اخلاقی برای اطاعت از قانون را به‌خود خواهد گرفت.
بدین معنی، جامعه " چیزی هم فراسوی ما و هم در درون ما " است.
دورکیم از آن پس می‌کوشید تا واقعیتهای اجتماعی را تنها نه به‌عنوان پدیده‌های " #بیرونی " و واقع در جهان چیزهای خارج از افراد مورد بررسی قرار دهد، بلکه درصدد بود تا این واقعیت‌ها را از دید کنش‌گران اجتماعی و پژوهش‌گران جامعه‌شناس در نظر آورد.
دورکیم #مجازات‌های_حقوقی را به دو نوع تقسیم می‌کند:
1. مجازات‌های #تنبیهی؛
عبارت است از تحمیل نوعی درد یا دست‌کم، نوعی کاستی بر عامل تخلف.
هدف از این نوع مجازات‌ها آسیب رساندن به متخلف از لحاظ ثروت، خوشبختی، حیات یا آزادی اوست؛
هدف این است که وی چیزی از آنچه در اختیار اوست از دست بدهد و از آن محروم شود.
این نوع مجازات‌ها را #تنبیهی می‌نامند.
2. مجازات‌های #ترمیمی؛
این نوع از مجازات‌ها الزاماً دربر دارنده محرومیتی برای متخلف نیست، بلکه عبارت است از #ترمیم_دوباره_امور، برگرداندن مجدد روابط برهم خورده و باز آوردنشان به حالت عادی، یا به طریقی که مورد تخلف، به زور دوباره به حالت عادی‌اش برگردد یا به‌صورتی که به‌طور کلی ملغی شود، یعنی هیچ ارزش اجتماعی نداشته باشد.
#پایان
🆔👉 @iran_novin1
]🔥 ایران نوین 🔥[
#جبر_اجتماعی
☆4
#اجبار_نوعی_از_کنترل_اجتماعی
اجبار یکی از انواع کنترل اجتماعی است که بر اساس آن افراد را به پذیرش شیوه‌های زندگی و الگوهای رفتاری جامعه، با به‌کار بردن وسایل گوناگونی نظیر مجازات‌های حقوقی و تنبیه وا می‌دارد.
هرگاه تقاضا‌های اجتماعی برآورده نشوند، الزام‌ها چه به‌صورت قانون و چه به‌صورت رسوم وارد عمل می‌شوند.
این الزام‌های قانونی و سنتی بر افراد تحمیل می‌شوند و آرزوها و تمایلات آن‌ها را جهت می‌دهند.
گرچه دورکیم در کارهای نخستین خود واقعیتهای اجتماعی را از بعد الزام و خارجی بودن‌شان مورد بررسی قرار می‌داد و علاقه عمده‌اش معطوف به عملکرد نظام قضایی بود، اما بعدها نظرهایش را به‌گونه‌ای بنیادی تغییر داد.
دورکیم در سن کمال تأکید می‌کرد که:
واقعیتهای اجتماعی و به ویژه قواعد اخلاقی، تنها در صورت درونی شدن در وجدان فردی، به راهنما و نظارت کننده مؤثر رفتار بشر تبدیل می‌شوند، ضمن آنکه همچنان مستقل از افراد باقی خواهند ماند.
بنابر این نظر، الزام دیگر تحمیل صرف نظارت‌های خارجی بر اراده فردی نخواهد بود، بلکه شکل یک اجبار اخلاقی برای اطاعت از قانون را به‌خود خواهد گرفت.
بدین معنی، جامعه " چیزی هم فراسوی ما و هم در درون ما " است.
دورکیم از آن پس می‌کوشید تا واقعیتهای اجتماعی را تنها نه به‌عنوان پدیده‌های " #بیرونی " و واقع در جهان چیزهای خارج از افراد مورد بررسی قرار دهد، بلکه درصدد بود تا این واقعیت‌ها را از دید کنش‌گران اجتماعی و پژوهش‌گران جامعه‌شناس در نظر آورد.
دورکیم #مجازات‌های_حقوقی را به دو نوع تقسیم می‌کند:
1. مجازات‌های #تنبیهی؛
عبارت است از تحمیل نوعی درد یا دست‌کم، نوعی کاستی بر عامل تخلف.
هدف از این نوع مجازات‌ها آسیب رساندن به متخلف از لحاظ ثروت، خوشبختی، حیات یا آزادی اوست؛
هدف این است که وی چیزی از آنچه در اختیار اوست از دست بدهد و از آن محروم شود.
این نوع مجازات‌ها را #تنبیهی می‌نامند.
2. مجازات‌های #ترمیمی؛
این نوع از مجازات‌ها الزاماً دربر دارنده محرومیتی برای متخلف نیست، بلکه عبارت است از #ترمیم_دوباره_امور، برگرداندن مجدد روابط برهم خورده و باز آوردنشان به حالت عادی، یا به طریقی که مورد تخلف، به زور دوباره به حالت عادی‌اش برگردد یا به‌صورتی که به‌طور کلی ملغی شود، یعنی هیچ ارزش اجتماعی نداشته باشد.
#پایان
🆔👉 @iran_novin1
