⭕️ «دموکراسی از صندوق رأی بیرون میآید؟»
🔹 میزگردی با حضور #سعید_حجاریان، #علیرضا_علویتبار و #مصطفی_تاجزاده منتشر شده در وبسایت #مشق_نو
🗣 حجاریان:
◀️ گمان دارم، سال آینده همین روزها، فشارهای اقتصادی و معیشتی بر مردم زیاد میشود و آنها فارغ از بحث سیاسی نهتنها به صندوق رأی بلکه از تمام سیستم اداره کشور قطع امید میکنند. یعنی، نه اصولگرا و اصلاحطلب میشناسند و نه به مجلس و دولت اهمیت میدهند. از این جهت انتخابات از معنا تهی میشود. ما باید توجه کنیم، دولت به لحاظ درآمدی با مشکلات جدی روبرو است و ممکن است بهخاطر فشارها وا برود؛ شاید اصلا روحانی دوام نیاورد...
🗣 تاجزاده:
◀️ باید تکلیف خود را اولا، با کسانیکه به هر قیمت قصد شرکت در انتخابات دارند، و ثانیا با گروهی که سیاستورزی خیابانی را بهجای صندوق رأی مینشانند، مشخص کنیم. از نگاه من صندوق رأی بالذات بیمعنا نیست بلکه عدهای آن را از معنا تهی کردهاند و هدف باید احیا کردن اعتبارصندوق باشد نه بی اعتنایی به آن. این تلاش دقیقا مشابه کوشش ما برای احیا جمهوریت نظام است و نه عبور از جمهوریت. پس تحریم موردی انتخابات نیز بهمنظور بازگرداندن اعتبار به صندوق رای توجیه دارد نه عبور از آن به امید حل خیابانی مشکلات کشور.
🗣 علویتبار:
◀️ بخش اقتدارگرا سعی دارد به همه اعلام کند از طریق انتخابات نمیتوانید تغییری ایجاد کنید. نمونه آن را در انتخابات خبرگان سال 94 مشاهده کردیم؛ آقای جنتی نفر آخر تهران شد اما بر کرسی ریاست تکیه زد...اینها پیام پنهان است؛ یعنی نمیتوانید با انتخابات کاری از پیش ببرید. اگر یکبار دیگر مردم از صندوق رأی ناامید شوند، انتخابات طریقیت و موضوعیت خود را از دست میدهد و این ترس همگی ماست. من نگران اتفاق افتادن آزمون فیصلهبخش هستم؛ یعنی جاییکه مردم به این نتیجه برسند، از طریق فرایندهای مسالمتآمیز نمیتوان تغییری ایجاد کرد.
پ ن
بحث بین ارزش و اعتبار و کارآمدی نظامهای آریستوکراسی و دمکراسی همیشه وجود داشته و همواره طرفدارانی از هر دو نظریه دفاع کرده اند .
اما اینکه درک ناقصی از یک گونه نظام را ارائه کرده و اجرای ناکارآمدی از آن را به نمایش گذاشت در تاریخهای نزدیک رایج شده است. بهمین دلیل است میبینیم دیکتاتوری های متعددی در قالب های جمهوری شکل گرفته است . نظامی که در مقابل آریستوکراسی مدعی اجرای حاکمیت جمهور مردم بود به ساختاری از دیکتاتوری تحت عنوان جمهوری شده است. اینگونه نظامها را بلحاظ ساختاری نمی توان آریستوکراسی خواند چون مختصات آن را ندارد و بلحاظ عملکرد دمکراسی نمی توان نامید چون عملکردی دیکتاتوری دارد . نمونه های روشن و بارزی از این گونه نظامها را می توان در عراق و لیبی و لهستان و شیلی و کره شمالی و برخی کشورهای دیگر در مقاطع مختلف ملاحظه کرد.
آنچه از دمکراسی در این کشورها آشکارا وجود اشته صندوق رای بوده است و همه این دیکتاتورها برگزار کننده انتخابات نسبتا باشکوهی بوده و البته آرایی با درصد بالا هم بیرون آورده اند . اما این صندوقها و آرای آنها هرگز نافی و مانع دیکتاوری موحود در این نطامها و مبین دمکراسی در آنها نبوده است .
در حقیقت دنکراسی با صندوق رای به نمایش گذاشته می شود اما صرف صندوق رای دمکراسی را ممکن نمی سازد .
اصل اساسی دمکراسی انتقال مسالمت امیز قدرت است . قدرت در یک نطام سیاسی تعریف روشن و واضحی دارد که در نظام دمکراتیک اولا متمرکز در دست یک شخص یا نهاد نیست و بواسطه تفکیک قوا تقسیم میشود دوم اینکه این قدرت تقسیم شده در نهادها که توسط نمایندگان مردم اداره می شود بصورت مسالمت امیز و توسط رای مردم به نمایندگان جدید منتقل می شود .
برای این انتقال مسالمت امیز و پویا و مفید و موثر الزامات و بسترهایی لازم هست که در واقع دمکراسی بواسطه آنها ممکن و عملی می شود که اکر آنها نباشند هیچ نمایشی از صندوق و انتخابات دمکراسی را مقدور نمی سازد .
🔹 میزگردی با حضور #سعید_حجاریان، #علیرضا_علویتبار و #مصطفی_تاجزاده منتشر شده در وبسایت #مشق_نو
🗣 حجاریان:
◀️ گمان دارم، سال آینده همین روزها، فشارهای اقتصادی و معیشتی بر مردم زیاد میشود و آنها فارغ از بحث سیاسی نهتنها به صندوق رأی بلکه از تمام سیستم اداره کشور قطع امید میکنند. یعنی، نه اصولگرا و اصلاحطلب میشناسند و نه به مجلس و دولت اهمیت میدهند. از این جهت انتخابات از معنا تهی میشود. ما باید توجه کنیم، دولت به لحاظ درآمدی با مشکلات جدی روبرو است و ممکن است بهخاطر فشارها وا برود؛ شاید اصلا روحانی دوام نیاورد...
🗣 تاجزاده:
◀️ باید تکلیف خود را اولا، با کسانیکه به هر قیمت قصد شرکت در انتخابات دارند، و ثانیا با گروهی که سیاستورزی خیابانی را بهجای صندوق رأی مینشانند، مشخص کنیم. از نگاه من صندوق رأی بالذات بیمعنا نیست بلکه عدهای آن را از معنا تهی کردهاند و هدف باید احیا کردن اعتبارصندوق باشد نه بی اعتنایی به آن. این تلاش دقیقا مشابه کوشش ما برای احیا جمهوریت نظام است و نه عبور از جمهوریت. پس تحریم موردی انتخابات نیز بهمنظور بازگرداندن اعتبار به صندوق رای توجیه دارد نه عبور از آن به امید حل خیابانی مشکلات کشور.
🗣 علویتبار:
◀️ بخش اقتدارگرا سعی دارد به همه اعلام کند از طریق انتخابات نمیتوانید تغییری ایجاد کنید. نمونه آن را در انتخابات خبرگان سال 94 مشاهده کردیم؛ آقای جنتی نفر آخر تهران شد اما بر کرسی ریاست تکیه زد...اینها پیام پنهان است؛ یعنی نمیتوانید با انتخابات کاری از پیش ببرید. اگر یکبار دیگر مردم از صندوق رأی ناامید شوند، انتخابات طریقیت و موضوعیت خود را از دست میدهد و این ترس همگی ماست. من نگران اتفاق افتادن آزمون فیصلهبخش هستم؛ یعنی جاییکه مردم به این نتیجه برسند، از طریق فرایندهای مسالمتآمیز نمیتوان تغییری ایجاد کرد.
پ ن
بحث بین ارزش و اعتبار و کارآمدی نظامهای آریستوکراسی و دمکراسی همیشه وجود داشته و همواره طرفدارانی از هر دو نظریه دفاع کرده اند .
اما اینکه درک ناقصی از یک گونه نظام را ارائه کرده و اجرای ناکارآمدی از آن را به نمایش گذاشت در تاریخهای نزدیک رایج شده است. بهمین دلیل است میبینیم دیکتاتوری های متعددی در قالب های جمهوری شکل گرفته است . نظامی که در مقابل آریستوکراسی مدعی اجرای حاکمیت جمهور مردم بود به ساختاری از دیکتاتوری تحت عنوان جمهوری شده است. اینگونه نظامها را بلحاظ ساختاری نمی توان آریستوکراسی خواند چون مختصات آن را ندارد و بلحاظ عملکرد دمکراسی نمی توان نامید چون عملکردی دیکتاتوری دارد . نمونه های روشن و بارزی از این گونه نظامها را می توان در عراق و لیبی و لهستان و شیلی و کره شمالی و برخی کشورهای دیگر در مقاطع مختلف ملاحظه کرد.
آنچه از دمکراسی در این کشورها آشکارا وجود اشته صندوق رای بوده است و همه این دیکتاتورها برگزار کننده انتخابات نسبتا باشکوهی بوده و البته آرایی با درصد بالا هم بیرون آورده اند . اما این صندوقها و آرای آنها هرگز نافی و مانع دیکتاوری موحود در این نطامها و مبین دمکراسی در آنها نبوده است .
در حقیقت دنکراسی با صندوق رای به نمایش گذاشته می شود اما صرف صندوق رای دمکراسی را ممکن نمی سازد .
اصل اساسی دمکراسی انتقال مسالمت امیز قدرت است . قدرت در یک نطام سیاسی تعریف روشن و واضحی دارد که در نظام دمکراتیک اولا متمرکز در دست یک شخص یا نهاد نیست و بواسطه تفکیک قوا تقسیم میشود دوم اینکه این قدرت تقسیم شده در نهادها که توسط نمایندگان مردم اداره می شود بصورت مسالمت امیز و توسط رای مردم به نمایندگان جدید منتقل می شود .
برای این انتقال مسالمت امیز و پویا و مفید و موثر الزامات و بسترهایی لازم هست که در واقع دمکراسی بواسطه آنها ممکن و عملی می شود که اکر آنها نباشند هیچ نمایشی از صندوق و انتخابات دمکراسی را مقدور نمی سازد .