[({🔥 @iran_novin1🔥})]
]🔥 ایران نوین 🔥[
کتابخوانی
#اسطوره_ی_متافیزیک
#نقدی_بر_فلسفه_سنتگرایی
#حشمت اله_طبرزدی
قسمت اول
دیباچه :
#مفهوم_اسطوره Myth# را ابتدا از دانشنامه ی آزاد Wikipedia می آورم که می گويد:
» اسطوره واژه ای معرب است که از واژه ی يونانی هیستوريا Historia به معنی »جستجو، آگاهی داستان« گرفته شده است. نجف دريابندری در کتاب افسانه ی اسطوره، توضیح داده است که اين واژه در زبان فارسی پیشینه ی چندانی ندارد و معادل فارسی دقیق تر برای لفظ Myth و Mytos (شرح، خبر، قصه) در زبان های اروپايی، »افسانه« می باشد....
ارائه ی تعريف کاملی از اسطوره که در بر گیرنده ی همه ی مفاهیم آن باشد، کار آسانی نیست. در فهم عامه و در برخی فرهنگ ها، اسطوره معنی » آنچه خیالی و غیر واقعی است و جنبه ی افسانه ای محض دارد « يافته است، اما اسطوره را بايد داستان و سرگذشتی مینوی دانست که معمولا اصل آن معلوم نیست و شرح عمل، عقیده، نهاد يا پديده ای طبیعی است. يعنی به صورت فراسويی که دست کم بخشی از آن، از سنت ها و رايت ها گرفته شده و با آيین ها و عقايد دينی پیوندی نا گسستنی دارد. در اسطوره
وقايع از دوران اولیه نقل می شود. به سخن ديگر، سخن از اين است که
چگونه هر چیزی پديد می آيد و به هستی خود ادامه می دهد. شخصیت های اسطوره را موجودات ما فوق طبیعی تشکیل می دهد و همواره هاله ای از تقدس قهرمان های مثبت، آن را فرا گرفته است. حوادثی که در اسطوره نقل
می شود، داستان واقعی تلقی می گردد. زيرا به واقعیت ها برگشت داده می شود و همیشه منطقی را دنبال می کند. اسطوره گاهی به ظاهر ، حوادث تاريخی را روايت می کند، اما آنچه در اين روايت ها مهم است، صحت تاريخی آنها نیست، بلکه مفهومی است که شرح اين داستان ها برای معتقدان آنها در بر دارند، و همچنین از اين جهت که ديدگاه های آدمی را نسبت به خويشتن و جهان و آفريدگار بیان می کند، دارای اهمیت
.« 2 است
اما با مراجعه به ديکشنری Dictionary، معنای اسطوره Myth را چنین می يابیم: »داستان سنتی و يا افسانه ای معمولا برخی موجودات يا قهرمانان و رويدادها را در بر می گیرد که دارای پايه و اساس واقعی يا غیرواقعی است . به ويژه آن بخش هايی که خدايان يا برخی مراسم يا اعمال يا پديده های طبیعی را شرح می دهد1 ».
در واقع، اسطوره نوعی بزرگ نمايی و جنبه ی فرا جهانی دادن به افراد، پديده ها، رسوم يا ريشه ی فراجهانی و فرا انسانی قايل شدن برای امور طبیعی و انسانی است.
عقايد سنت گرايان دارای ريشه های اسطوره ای است و اين امر از انديشه
ها يا فلسفه ای برگرفته شده که بنیانگذار آن، افلاطون و ارسطو است و به »فلسفه ی متافیزيکی« معروف است.
در رساله ی پیش رو، که از منظر فلسفه ی تحلیلی، قوام گرفته است، ربط
انديشه ی #سنت_گرايی با فلسفه ی متافیزيک و نیز نوعی انديشه ی اسطوره ای و تقدس گرا، به خوبی نشان داده شده و از اين جهت، کاری نو است.
هنوز نقدی فراگیر بر سنت گرايی ناظر بر قدس بخشی به عقیده، باور و انديشه و سنت بشری، البته به زبان پارسی نديده ام. شايد به همین دلیل است که اين پژوهش، تا اندازه ای، طولانی شده است.
ادامه دارد ...
🆔👉 @iran_novin1
]🔥 ایران نوین 🔥[
کتابخوانی
#اسطوره_ی_متافیزیک
#نقدی_بر_فلسفه_سنتگرایی
#حشمت اله_طبرزدی
قسمت اول
دیباچه :
#مفهوم_اسطوره Myth# را ابتدا از دانشنامه ی آزاد Wikipedia می آورم که می گويد:
» اسطوره واژه ای معرب است که از واژه ی يونانی هیستوريا Historia به معنی »جستجو، آگاهی داستان« گرفته شده است. نجف دريابندری در کتاب افسانه ی اسطوره، توضیح داده است که اين واژه در زبان فارسی پیشینه ی چندانی ندارد و معادل فارسی دقیق تر برای لفظ Myth و Mytos (شرح، خبر، قصه) در زبان های اروپايی، »افسانه« می باشد....
ارائه ی تعريف کاملی از اسطوره که در بر گیرنده ی همه ی مفاهیم آن باشد، کار آسانی نیست. در فهم عامه و در برخی فرهنگ ها، اسطوره معنی » آنچه خیالی و غیر واقعی است و جنبه ی افسانه ای محض دارد « يافته است، اما اسطوره را بايد داستان و سرگذشتی مینوی دانست که معمولا اصل آن معلوم نیست و شرح عمل، عقیده، نهاد يا پديده ای طبیعی است. يعنی به صورت فراسويی که دست کم بخشی از آن، از سنت ها و رايت ها گرفته شده و با آيین ها و عقايد دينی پیوندی نا گسستنی دارد. در اسطوره
وقايع از دوران اولیه نقل می شود. به سخن ديگر، سخن از اين است که
چگونه هر چیزی پديد می آيد و به هستی خود ادامه می دهد. شخصیت های اسطوره را موجودات ما فوق طبیعی تشکیل می دهد و همواره هاله ای از تقدس قهرمان های مثبت، آن را فرا گرفته است. حوادثی که در اسطوره نقل
می شود، داستان واقعی تلقی می گردد. زيرا به واقعیت ها برگشت داده می شود و همیشه منطقی را دنبال می کند. اسطوره گاهی به ظاهر ، حوادث تاريخی را روايت می کند، اما آنچه در اين روايت ها مهم است، صحت تاريخی آنها نیست، بلکه مفهومی است که شرح اين داستان ها برای معتقدان آنها در بر دارند، و همچنین از اين جهت که ديدگاه های آدمی را نسبت به خويشتن و جهان و آفريدگار بیان می کند، دارای اهمیت
.« 2 است
اما با مراجعه به ديکشنری Dictionary، معنای اسطوره Myth را چنین می يابیم: »داستان سنتی و يا افسانه ای معمولا برخی موجودات يا قهرمانان و رويدادها را در بر می گیرد که دارای پايه و اساس واقعی يا غیرواقعی است . به ويژه آن بخش هايی که خدايان يا برخی مراسم يا اعمال يا پديده های طبیعی را شرح می دهد1 ».
در واقع، اسطوره نوعی بزرگ نمايی و جنبه ی فرا جهانی دادن به افراد، پديده ها، رسوم يا ريشه ی فراجهانی و فرا انسانی قايل شدن برای امور طبیعی و انسانی است.
عقايد سنت گرايان دارای ريشه های اسطوره ای است و اين امر از انديشه
ها يا فلسفه ای برگرفته شده که بنیانگذار آن، افلاطون و ارسطو است و به »فلسفه ی متافیزيکی« معروف است.
در رساله ی پیش رو، که از منظر فلسفه ی تحلیلی، قوام گرفته است، ربط
انديشه ی #سنت_گرايی با فلسفه ی متافیزيک و نیز نوعی انديشه ی اسطوره ای و تقدس گرا، به خوبی نشان داده شده و از اين جهت، کاری نو است.
هنوز نقدی فراگیر بر سنت گرايی ناظر بر قدس بخشی به عقیده، باور و انديشه و سنت بشری، البته به زبان پارسی نديده ام. شايد به همین دلیل است که اين پژوهش، تا اندازه ای، طولانی شده است.
ادامه دارد ...
🆔👉 @iran_novin1