.:
[({🔥 @iran_novin1🔥})]
]🔥 ایران نوین 🔥[
#آسیب_شناسی_رواج_فحاشی_در_جامعه
قسمت اول
تحقيقات نشان داده‌اند بددهني و پرخاشگري‌هاي کلامي که جزء لاينفک رفتار‌هاي روزمره‌ی برخي افراد است، تحت تاثير يادگيري، عصبانيت، ريشه‌هاي تربيتي يا خلقي است. امکان بروز اين رفتار‌ها از دوران کودکي تا بزرگسالي وجود دارد، اما اين‌طور نيست که دلايل آن در همه‌ی اين شرايط يکسان باشد.
دو نوع پرخاشگري کلامي و رفتاري داريم. ناسزا و دشنام از نوع پرخاشگري کلامي هستند و در جامعه‌اي که معتقد به ارزش‌هاي اخلاقي هستند مورد تاييد قرار نمي‌گيرد. به طور معمول ناسزاگويي در يكي از عوامل زیر ريشه دارد:
١. #خشم_و_عصبانيت:
فحش، اغلب از شعله‌ور شدن خشم سرچشمه مي‌گيرد. فرد خشمگين به دليل ناتوانايي در مهاركردن خشم خود، به رفتار زشتي چون فحش دچار مي‌شود و باتكرار و استمرار آن، اين رفتار به شكل عادت درمي‌آيد,
٢. #شوخي:
گاه ناسزاگويی فقط براي مزاح و شوخي با فرد و خنداندن ديگران صورت مي‌گيرد كه اين خود در نيروي شهوت ريشه دارد. هرزه‌گويي‌هاي دلقك‌هاي دربار پادشاهان، از اين نوع به شمار مي‌آيند.
٣ . #عادت:
تربيت نادرست در شيو‌ی سخن گفتن، سخنان ناهنجار و نازيبا را براي انسان عادي مي‌سازد. فرد مبتلا به فحش در چنين حالتي، بدون سركشي دو نيروي خشم و شهوت، دشنام مي‌دهد، زيرا ناسزاگويي براي او، مانند سخنان ديگرش به شكل عادت درآمده است.
ناسزاگویی جنبه مثبت هم دارد؟
گاهی مطرح می‌شود که ناسزاگویی در تخلیه‌ی فشارهای عصبی و عاطفی موثر است. در یک تحقیق، دانشمندان انگلیسی متوجه شدند داوطلبانی که در تحقیق آن‌ها شرکت داشته‌اند و به اراده و اختیار خودشان ناسزاگویی کرده‌اند، توانسته‌اند در مقایسه با گروهی که فحاشی نکرده بودند، مدت طولانی‌تری درد فیزیکی را تحمل کنند.
محققان دانشکده روان‌شناسی دانشگاه کیل در انگلستان از ۶۴ داوطلب خواستند یک دست خود را در ظرفی پر از یخ فرو کنند و تا جایی که تحمل دارند آن را همان‌جا نگه دارند. آن‌ها از داوطلبان خواستند در حالی‌که دستی در توده یخ فرو کرده‌اند یک کلمه ناسزا را که خودشان انتخاب کرده‌اند، دایم تکرار کنند. این آزمایش یک‌بار دیگر تکرار شد اما این‌بار داوطلبان باید از گفتن ناسزا خودداری می‌کردند. در مواردی که افراد فحش داده بودند توانستند بیشتر دوام آورده و تا ۲ دقیقه (در مقابل یک دقیقه و ۱۵ ثانیه گروه دوم) طاقت بیاورند. دکتر ریچارد استیونز که سرپرستی این تحقیقات را بر عهده داشت می‌گوید: «در حالی‌که دلیل و چگونگی این ارتباط روشن نیست، این باور وجود دارد که فحاشی درد را کاهش می‌دهد چون فحاشی به طور غریزی واکنش «جنگ یا گریز» را در انسان فعال می‌کند.»
او می‌گوید: «اگر واکنشی عاطفی وجود داشته باشد، تحمل و طاقت انسان در برابر درد افزایش پیدا می‌کند.» البته دکتر استیونز یادآوری کرد که ناسزاگویی برای کاهش درد فقط زمانی موثر است که فرد در محاوره‌های روزمره خود عادت نداشته باشد ناسزا بگوید. همچنین راه‌های تخلیه عاطفی دیگری نیز وجود دارد که می‌توان از آن برای افزایش تحمل و طاقت در برابر مشکلات استفاده کرد که به طور یقین به ناسزاگویی ارجحیت دارند.
🆔👉 @iran_novin1
[({🔥 @iran_novin1🔥})]
]🔥 ایران نوین 🔥[
#آسیب_شناسی_رواج_فحاشی_در_جامعه
قسمت اول
تحقيقات نشان داده‌اند بددهني و پرخاشگري‌هاي کلامي که جزء لاينفک رفتار‌هاي روزمره‌ی برخي افراد است، تحت تاثير يادگيري، عصبانيت، ريشه‌هاي تربيتي يا خلقي است. امکان بروز اين رفتار‌ها از دوران کودکي تا بزرگسالي وجود دارد، اما اين‌طور نيست که دلايل آن در همه‌ی اين شرايط يکسان باشد.
دو نوع پرخاشگري کلامي و رفتاري داريم. ناسزا و دشنام از نوع پرخاشگري کلامي هستند و در جامعه‌اي که معتقد به ارزش‌هاي اخلاقي هستند مورد تاييد قرار نمي‌گيرد. به طور معمول ناسزاگويي در يكي از عوامل زیر ريشه دارد:
١. #خشم_و_عصبانيت:
فحش، اغلب از شعله‌ور شدن خشم سرچشمه مي‌گيرد. فرد خشمگين به دليل ناتوانايي در مهاركردن خشم خود، به رفتار زشتي چون فحش دچار مي‌شود و باتكرار و استمرار آن، اين رفتار به شكل عادت درمي‌آيد,
٢. #شوخي:
گاه ناسزاگويی فقط براي مزاح و شوخي با فرد و خنداندن ديگران صورت مي‌گيرد كه اين خود در نيروي شهوت ريشه دارد. هرزه‌گويي‌هاي دلقك‌هاي دربار پادشاهان، از اين نوع به شمار مي‌آيند.
٣ . #عادت:
تربيت نادرست در شيو‌ی سخن گفتن، سخنان ناهنجار و نازيبا را براي انسان عادي مي‌سازد. فرد مبتلا به فحش در چنين حالتي، بدون سركشي دو نيروي خشم و شهوت، دشنام مي‌دهد، زيرا ناسزاگويي براي او، مانند سخنان ديگرش به شكل عادت درآمده است.
ناسزاگویی جنبه مثبت هم دارد؟
گاهی مطرح می‌شود که ناسزاگویی در تخلیه‌ی فشارهای عصبی و عاطفی موثر است. در یک تحقیق، دانشمندان انگلیسی متوجه شدند داوطلبانی که در تحقیق آن‌ها شرکت داشته‌اند و به اراده و اختیار خودشان ناسزاگویی کرده‌اند، توانسته‌اند در مقایسه با گروهی که فحاشی نکرده بودند، مدت طولانی‌تری درد فیزیکی را تحمل کنند.
محققان دانشکده روان‌شناسی دانشگاه کیل در انگلستان از ۶۴ داوطلب خواستند یک دست خود را در ظرفی پر از یخ فرو کنند و تا جایی که تحمل دارند آن را همان‌جا نگه دارند. آن‌ها از داوطلبان خواستند در حالی‌که دستی در توده یخ فرو کرده‌اند یک کلمه ناسزا را که خودشان انتخاب کرده‌اند، دایم تکرار کنند. این آزمایش یک‌بار دیگر تکرار شد اما این‌بار داوطلبان باید از گفتن ناسزا خودداری می‌کردند. در مواردی که افراد فحش داده بودند توانستند بیشتر دوام آورده و تا ۲ دقیقه (در مقابل یک دقیقه و ۱۵ ثانیه گروه دوم) طاقت بیاورند. دکتر ریچارد استیونز که سرپرستی این تحقیقات را بر عهده داشت می‌گوید: «در حالی‌که دلیل و چگونگی این ارتباط روشن نیست، این باور وجود دارد که فحاشی درد را کاهش می‌دهد چون فحاشی به طور غریزی واکنش «جنگ یا گریز» را در انسان فعال می‌کند.»
او می‌گوید: «اگر واکنشی عاطفی وجود داشته باشد، تحمل و طاقت انسان در برابر درد افزایش پیدا می‌کند.» البته دکتر استیونز یادآوری کرد که ناسزاگویی برای کاهش درد فقط زمانی موثر است که فرد در محاوره‌های روزمره خود عادت نداشته باشد ناسزا بگوید. همچنین راه‌های تخلیه عاطفی دیگری نیز وجود دارد که می‌توان از آن برای افزایش تحمل و طاقت در برابر مشکلات استفاده کرد که به طور یقین به ناسزاگویی ارجحیت دارند.
🆔👉 @iran_novin1
[({🔥 @iran_novin1🔥})]
]🔥 ایران نوین 🔥[
#آسیب_شناسی_رواج_فحاشی_در_جامعه
قسمت دوم
#سه_ماه_زندان_برای_ناسزاگویی
در کشورهای مختلف، قوانین و مجازات‌های خاصی برای فحاشی و ناسزاگویی در نظر گرفته می‌شود.
به عنوان مثال یک دختر ۱۸ساله انگلیسی به حکم قاضی دادگاه به جرم ناسزاگویی به دوستش و تهدید کردن وی به مرگ در فیس‌بوک به سه ماه زندان محکوم شد.
همچنین او به مدت ۵ سال اجازه ندارد در هیچ وب‌سایتی پیغام بگذارد.
در قوانین کیفری ایران فحاشی جرم شناخته شده و برای آن مجازات در نظر گرفته شده است.
به موجب ماده ۶۰۸ قانون مجازات اسلامی:
«توهین به افراد از قبیل فحاشی و استعمال الفاظ رکیک چنان‌چه موجب حد قذف نباشد، به مجازات شلاق تا ۷۴ ضربه و یا ۵۰ هزار تا یک میلیون ریال جزای نقدی محکوم خواهد بود.»
همچنین در قانون مجازات اسلامی هجو و اهانت جرم محسوب شده و مستوجب مجازات است.
به موجب ماده ۷۰۰ قانون مذکور:
«هرکس به نظم یا نثر به صورت کتبی یا شفاهی کسی را هجو کند و یا هجویه را منتشر کند به حبس از یک تا شش ماه محکوم می‌شود.»
همچنین براساس ماده ۶۰۸ قانون یاد شده، اهانت به افراد جرم محسوب شده و شخص مرتکب به مجازات شلاق و یا جزای نقدی محکوم خواهد شد.
🆔👉 @iran_novin1
]🔥 ایران نوین 🔥[
#آسیب_شناسی_رواج_فحاشی_در_جامعه
قسمت دوم
#سه_ماه_زندان_برای_ناسزاگویی
در کشورهای مختلف، قوانین و مجازات‌های خاصی برای فحاشی و ناسزاگویی در نظر گرفته می‌شود.
به عنوان مثال یک دختر ۱۸ساله انگلیسی به حکم قاضی دادگاه به جرم ناسزاگویی به دوستش و تهدید کردن وی به مرگ در فیس‌بوک به سه ماه زندان محکوم شد.
همچنین او به مدت ۵ سال اجازه ندارد در هیچ وب‌سایتی پیغام بگذارد.
در قوانین کیفری ایران فحاشی جرم شناخته شده و برای آن مجازات در نظر گرفته شده است.
به موجب ماده ۶۰۸ قانون مجازات اسلامی:
«توهین به افراد از قبیل فحاشی و استعمال الفاظ رکیک چنان‌چه موجب حد قذف نباشد، به مجازات شلاق تا ۷۴ ضربه و یا ۵۰ هزار تا یک میلیون ریال جزای نقدی محکوم خواهد بود.»
همچنین در قانون مجازات اسلامی هجو و اهانت جرم محسوب شده و مستوجب مجازات است.
به موجب ماده ۷۰۰ قانون مذکور:
«هرکس به نظم یا نثر به صورت کتبی یا شفاهی کسی را هجو کند و یا هجویه را منتشر کند به حبس از یک تا شش ماه محکوم می‌شود.»
همچنین براساس ماده ۶۰۸ قانون یاد شده، اهانت به افراد جرم محسوب شده و شخص مرتکب به مجازات شلاق و یا جزای نقدی محکوم خواهد شد.
🆔👉 @iran_novin1
Forwarded from دستیار زیر نویس و هایپر لینک
[({🔥 @iran_novin1🔥})]
]🔥 ایران نوین 🔥[
#آسیب_شناسی_رواج_فحاشی_در_جامعه
#ناسزا_بدتر_از_کتک
ناسزا و دشنام در شنونده هم آثار زیان‌باری به جا می‌گذارد که مهم‌ترین آن تحقیر شخصیت شنونده است. در این شرایط احتمال رفتار متعادل از او سلب می‌شود و ممکن است رفتاری غیرمتعادل و ناخوشایند از خود نشان دهد. اگر این ماجرا مداوم و تکرارشونده باشد، شنونده دشنام به تدریج درون‌گرا، منفعل و منزوی می‌شود و موقعیت اجتماعی او به شدت به خطر می‌افتد. اضطراب، دردهای جسمی، مشکلات گوارشی، افسردگی، سردرد مداوم، اختلال خواب، کاهش اعتماد به نفس و بیماری‌های جسمی بدون پایه و اساس پزشکی، وابستگی شدید به دیگران و احساس گناه هم از عواقب تحمل ناسزا است. سخنان زشت و ناروا و توهین در هر فرم و صورتی‌که باشد آسیب‌زننده است. شاید باور نکنید اما بررسی‌ها نشان می‌دهد سورفتار عاطفی و روحی به مراتب از کتک زدن و سورفتار فیزیکی بدتر است. ضمن اینکه عوارض و علایم سورفتار جسمی مشخص و قابل اثبات است: کبودی، زخم، تورم و... اما وقتی به فردی ناسزا گفته می‌شود و به شدت مورد توهین قرار می‌گیرد، هیچ راهی برای اثبات و یا تعریف آن وجود ندارد. دفاع از خود در برابر ناسزا و توهین بسیار سخت است مگر اینکه با همان رفتار زشت و صحبت‌های توهین‌آمیز پاسخ داده شود که کار هرکسی نیست و عواقب خودش را دارد.
🆔👉 @iran_novin1
]🔥 ایران نوین 🔥[
#آسیب_شناسی_رواج_فحاشی_در_جامعه
#ناسزا_بدتر_از_کتک
ناسزا و دشنام در شنونده هم آثار زیان‌باری به جا می‌گذارد که مهم‌ترین آن تحقیر شخصیت شنونده است. در این شرایط احتمال رفتار متعادل از او سلب می‌شود و ممکن است رفتاری غیرمتعادل و ناخوشایند از خود نشان دهد. اگر این ماجرا مداوم و تکرارشونده باشد، شنونده دشنام به تدریج درون‌گرا، منفعل و منزوی می‌شود و موقعیت اجتماعی او به شدت به خطر می‌افتد. اضطراب، دردهای جسمی، مشکلات گوارشی، افسردگی، سردرد مداوم، اختلال خواب، کاهش اعتماد به نفس و بیماری‌های جسمی بدون پایه و اساس پزشکی، وابستگی شدید به دیگران و احساس گناه هم از عواقب تحمل ناسزا است. سخنان زشت و ناروا و توهین در هر فرم و صورتی‌که باشد آسیب‌زننده است. شاید باور نکنید اما بررسی‌ها نشان می‌دهد سورفتار عاطفی و روحی به مراتب از کتک زدن و سورفتار فیزیکی بدتر است. ضمن اینکه عوارض و علایم سورفتار جسمی مشخص و قابل اثبات است: کبودی، زخم، تورم و... اما وقتی به فردی ناسزا گفته می‌شود و به شدت مورد توهین قرار می‌گیرد، هیچ راهی برای اثبات و یا تعریف آن وجود ندارد. دفاع از خود در برابر ناسزا و توهین بسیار سخت است مگر اینکه با همان رفتار زشت و صحبت‌های توهین‌آمیز پاسخ داده شود که کار هرکسی نیست و عواقب خودش را دارد.
🆔👉 @iran_novin1
