‌ حسین کاظم‌پور اردبیلی: #اعتباری_برای_اوپک_باقی_نمانده_است .

حسین کاظم‌پور اردبیلی، نماینده ایران در اوپک، می‌گوید که «عربستان و امارات، در حال تبدیل اوپک به ابزاری برای آمریکا هستند و با این کار اعتبار چندانی برای این سازمان نمانده‌است». وی می‌گوید که «اوپک هم‌اکنون به شیر بی یال و کوپالی بدل شده که تنها نعره‌اش مانده و برای هیچ‌کس خطری ندارد».

با خروج آمریکا از برجام در اردیبهشت ماه، صادرات روزانه نفت و میعانات گازی ایران طی چند ماه گذشته از بالای ۲٫۵ میلیون بشکه به حدود ۱٫۵ میلیون بشکه سقوط کرده‌است و هم‌زمان، تولید نفت برخی از اعضای اوپک و کشورهای هم‌پیمان، به‌ویژه روسیه اوج گرفته‌است.

نماینده ایران در اوپک یک‌شنبه ۲۵ شهریورماه در گفت‌وگو با خبرگزاری شانا، وابسته به وزارت نفت گفت که «در برجام حساب ویژه‌ای روی روسیه، چین و اروپا باز کردیم، اما منافع این کشورها در تداوم نداشتن شعارهایشان است».

اوپک و کشورهای هم پیمان از ابتدای سال ۲۰۱۷ متعهد به کاهش ۱٫۸ میلیون بشکه ای تولید روزانه نفت بودند، اما در ماه ژوئن بخاطر افت بیش از حد تولید برخی اعضا، قرار شد روزانه یک میلیون بشکه به تولید نفت این کشورها افزوده شود.

ایران می‌گوید افزایش تولید تنها بایستی توسط کشورهایی انجام شود که بیش از حد کاهش تولید داشته‌اند، اما گزارش‌های کمیته مشترک اوپک و کشورهای هم‌پیمان نظر دیگری دارد و از افزایش تولید توسط هر کشوری استقبال کرده‌است.

آقای کاظم‌پور اردبیلی می‌گوید که عربستان با استفاده از ظرفیت مازاد تولید خود می‌تواند تولید نفت خام خود را به تدریج و کمتر از ۹۰ روز به ۱۱ میلیون بشکه در روز برساند.

وی در ادامه گفت که «از یک‌سو، روسیه و عربستان به بهانه متوازن‌سازی بازار جهانی نفت به دنبال تصاحب بخشی از سهم ایران هستند و از سوی دیگر برخی اعضای اوپک، دست در دست آمریکا برای ضربه زدن به برخی بنیانگذاران این سازمان تلاش می‌کنند. در واقع تلاش آقای ترامپ برای ممانعت از حضور ایران در بازارهای جهانی نفت خام سبب گروگان‌گیری بازار از سوی روسیه و عربستان که تمایل زیادی هم به قیمت‌های پایین نفت ندارند، شده‌است».

تحریم‌های نفتی آمریکا علیه ایران قرار است از نیمه آبان ماه سال جاری به اجرا گذاشته شود. انتظار می‌رود صادرات نفت و میعانات گازی ایران تا این زمان به حدود ۱ میلیون بشکه در روز سقوط کند.

آمریکا می‌گوید که در گام بعدی می‌خواهد صادرات نفت ایران را به صفر برساند.

منابع: شانا، اوپک، رویترز، رادیو فردا.

👇👇👇
پ ن

#ناکارآمدی_اوپک_محصول_قدامات_چه_کسانی_است؟

قبل از بروز تحولات ٥٧، توسط کسانی که شاه ایران را به وابسته بودن به غرب محکوم میکردند، اوپک نه تنها ناکارآمد نبود، بلکه حکومت و کشور ایران تاثیر و نقش اصلی و محوری در اوپک داشته و بازارهای جهانی نفت و قیمت آن را به نفع تولید کنندگان تغییر داده و مدیریت بازار انرژی را بتدریج تحت کنترل آنها قرار میداد، که اگر بلحاط مدیریت، موضوع ملی کردن نفت را بررسی کنیم، در واقع عملا ملی شدن نفت آن نیست که در ظاهر اسم صاحب نفت ایران خوانده شود، بلکه ملی شدن واقعی نفت، در واقع زمانی عملی میشود که مدیریت بازار نفت تحت کنترل و نفوذ ایران میبود، و میزان تولید و قیمت و برنامه استراتژیک در این مورد توسط مقامات ایرانی و با توجه به منافع ملی، و دقایق جهانی موضوع انرژی، وضع و عملی میشد، که این امر به مذاق غرب و آمریکا خوشایند نبود، و امروز بعد از چهل سال می بینیم بالاترین منفعت تحولات داخلی ایران در ٥٧، به کشورهای غربی و آمریکا تعلق گرفته، و اکنون اوپک شده شیر بی یال و کوپال، و صادرات نفت ایران مورد تحریم واقع شده، و زمانی که گفته میشد اگر نفت ایران نباشد غرب کارآمدی خود را از دست میدهد، امروز ایران تلاش دارد بلکه مقداری از نفت خود را که در دریاهای آزاد سرگردان و بدون مشتری هست بفروشد .

این است تفاوتی که از قبل و بعد انقلاب ٥٧ بوقوع پیوسته، و اکنون سهم بازار نفت ایران بین عربستان و روسیه تقسیم میشود؛ و آگاهان امور بازاریابی بخوبی میدانند که بازارهای از دست رفته چیزی نیست که براحتی بتوان بازگرداند، و چنین شکستی برای مردم ایران معادل از دست دادن اثرات ملی شدن نفت هست. یعنی اینکه ملت ایران از منافع منابعی که ظاهرا ملی شده است، هیچ عایدی کسب نمی کند، و هیچ کنترل و نفوذی بر بازار و تجارت آن ندارد، و این یعنی از بین بردن تلاشهای متعدد یک ملت در طول سالیان متعدد که با صدها خون جگر خوردن حاصل شده بود و اکنون با هیچ و پوچ از دست میرود.

براستی آیا اقدامات شاهی که وابسته به غرب خوانده میشد، در جهت تامین منافع غرب و به ضرر مردم ایران بود، یا اقدامات حکومتی که در ظاهر ادعای استقلال دارد؟

کدامیک منافع غرب را تامین کرده و به مردم ایران صدمه میزند؟

شاه یا جمهوری اسلامی ؟