Forwarded from دستیار زیر نویس و هایپر لینک
[({🔥 @iran_novin1🔥})]
]🔥 ایران نوین 🔥[
#نظریه_پست_مدرنیسم ( #فرانوگرایی ) /
#Post_Modernism
☆3
#ترغیب《= #فرماندهی
ترغیب که در فرانوگرایی در تقابل با فرماندهی مطرح می‌شود، به این اشاره دارد که مدیریت هنر و توانایی پیگیری آرزوهای جدید و ایجاد تعهد به پی‌جویی آرزوهاست.
در دوران جدید کارکنان فرهیخته هستند و در نتیجه مشارکت و همکاری در گروه‌ها به یک آرمان مشترک دست می‌یابند و از این راه به هدف‌ها متعهد می‌شوند و برای رسیدن به آن‌ها تلاش می‌کنند، بنابراین دیگر نیازی به فرماندهی مستقیم ندارند.
مدیر سعی می‌کند از راه نفوذ و تأثیر گذاری به هدایت آن‌ها بپردازد.
#هم_آفرینی《= #هماهنگی
در مدیریت فرانوگرا در تقابل با هماهنگی، هم آفرینی مطرح می‌شود. هنگامی که هماهنگی داوطلبانه، غیر رسمی، بدون تشریفات سازمانی توسط افراد و واحدهای سازمانی ایجاد شود، هم آفرینی صورت می‌پذیرد. (طاهر پور، 1387، ص 17)
#خود_کنترلی《= #کنترل
مفهوم کنترل و قدرت در فرانوگرایی از تعریف #وبر که فقط به کنترل اجتماعی و کارایی فردی تأکید دارد فاصله می‌گیرد و به صورت خود کنترلی مطرح می‌شود.
کنترل از راه مصاحبت اعمال می‌شود و ساختار مصاحبت ممکن است باعث تشویق زیردستان در یک سازمان شود و در نتیجه کنترل برابر است با درگیر شدن در یک گفتگوی دانش محور. خود کنترلی از راه پذیرش مسئولیت فردی برای کارهای خود صورت می‌پذیرد.
از آنجا که در سازمان فرانوگرا ارزش‌ها و گرایش‌های مشترک، اساس رابطه و حضور می‌باشد، انتظار می‌رود که به دلیل کشش‌های درونی کارکنان و جاذبه‌های بیرونی و موضوعات سازمانی، مشکلات انضباطی به کمترین میزان در آن پدیدار شود.
#سازمان_در_پست_مدرنیسم
این سازمان شبکه‌ای از تنوع، خود رهبری و تیم‌های خود کنترل با چندین مرکز است که رفتارهای سازمانی خود را به اقتضای شرایط محیط هماهنگ می‌کند.
این سازمان خواهان تغییر است و از آن استقبال می‌کند و مشارکت و تعاون به معنای واقعی کلمه و با حضور کارکنان رده‌های مختلف سازمان محقق می‌شود.
فرانوگرا توصیه می‌کند که سازمان‌ها ویژگی‌هایی همچون خودمختاری، استقلال داخلی، کار تیمی، رهبری مشارکتی و تنوع فرهنگی را توسعه دهند.
#تافلر سازمان متناسب با عصر پست مدرنیسم را #سازمان_موج_سوم می‌نامد و سه ویژگی قابلیت انعطاف، خلاقیت و نوآوری را برای آن برمی‌شمارد.
#جمعبندی_مبحث_پست_مدرنیسم
در روایت پست مدرنیته، فرد که قربانی سیستمی از مقوله های علمی موجود است، باید از حبس بودن در دنیای مادی و هدف‌های سازمانی آزاد شود.
روایت پست مدرنیسم بر سازمان شبکه‌ای، با خطوط مسطح، هماهنگی افقی و روابط موقتی بین فروشنده، مصرف کننده و کارکنان تأکید دارد؛ یک شبکه پاسخگو، موقتی و بخش بخش که همه مرزهای سازمانی را محو می‌سازد.
در این حالت پست مدرنیسم با محیط گرایی مرتبط می‌شود. در نتیجه این محیط گرایی توجه به تنوع و گوناگونی افزایش می‌یابد که این مخالف با ارزش‌های مدرنیته بود.
نظریات پست مدرنیسم اکثر اصول مدیریت کلاسیک را به چالش می‌کشد. قدرت و اختیار به تعداد گسترده‌ای از افراد، که به وسیله طرح ریزی متمرکز، سازماندهی متمرکز و رهبری و اقدامات کنترلی متمرکز، در حاشیه نگه داشته شده بودند، اعطا می‌شود و چنین می‌توان گفت که در پست مدرنیسم رهبری واژه مناسبت‌تری از مدیریت است و درجه رهبری را میزان نفوذ در دیگران تعریف می‌کند. (طاهرپور، 1387، ص 18)
منابع و ماخذ:
رحمان سرشت (1389)، تئوری‌های مدیریت از تجدد گرایی تا پساتجدد گرایی، جلد اول و دوم
رضاییان، علی (1379)، مبانی و سازمان مدیریت، انتشارات سمت، چاپ یازدهم
طاهرپور، فاطمه، (1387)، رجایی پور، سعید، فرانوگرایی در مدیریت، نشریه تدبیر شماره 200
طاهرپور، فاطمه، (1388)، سازماندهی فعال؛ نشانگری برای مدیریت فرانوگرا، نشریه تدبیر، شماره 210، سال بیستم
ادامه دارد
🆔👉 @iran_novin1
]🔥 ایران نوین 🔥[
#نظریه_پست_مدرنیسم ( #فرانوگرایی ) /
#Post_Modernism
☆3
#ترغیب《= #فرماندهی
ترغیب که در فرانوگرایی در تقابل با فرماندهی مطرح می‌شود، به این اشاره دارد که مدیریت هنر و توانایی پیگیری آرزوهای جدید و ایجاد تعهد به پی‌جویی آرزوهاست.
در دوران جدید کارکنان فرهیخته هستند و در نتیجه مشارکت و همکاری در گروه‌ها به یک آرمان مشترک دست می‌یابند و از این راه به هدف‌ها متعهد می‌شوند و برای رسیدن به آن‌ها تلاش می‌کنند، بنابراین دیگر نیازی به فرماندهی مستقیم ندارند.
مدیر سعی می‌کند از راه نفوذ و تأثیر گذاری به هدایت آن‌ها بپردازد.
#هم_آفرینی《= #هماهنگی
در مدیریت فرانوگرا در تقابل با هماهنگی، هم آفرینی مطرح می‌شود. هنگامی که هماهنگی داوطلبانه، غیر رسمی، بدون تشریفات سازمانی توسط افراد و واحدهای سازمانی ایجاد شود، هم آفرینی صورت می‌پذیرد. (طاهر پور، 1387، ص 17)
#خود_کنترلی《= #کنترل
مفهوم کنترل و قدرت در فرانوگرایی از تعریف #وبر که فقط به کنترل اجتماعی و کارایی فردی تأکید دارد فاصله می‌گیرد و به صورت خود کنترلی مطرح می‌شود.
کنترل از راه مصاحبت اعمال می‌شود و ساختار مصاحبت ممکن است باعث تشویق زیردستان در یک سازمان شود و در نتیجه کنترل برابر است با درگیر شدن در یک گفتگوی دانش محور. خود کنترلی از راه پذیرش مسئولیت فردی برای کارهای خود صورت می‌پذیرد.
از آنجا که در سازمان فرانوگرا ارزش‌ها و گرایش‌های مشترک، اساس رابطه و حضور می‌باشد، انتظار می‌رود که به دلیل کشش‌های درونی کارکنان و جاذبه‌های بیرونی و موضوعات سازمانی، مشکلات انضباطی به کمترین میزان در آن پدیدار شود.
#سازمان_در_پست_مدرنیسم
این سازمان شبکه‌ای از تنوع، خود رهبری و تیم‌های خود کنترل با چندین مرکز است که رفتارهای سازمانی خود را به اقتضای شرایط محیط هماهنگ می‌کند.
این سازمان خواهان تغییر است و از آن استقبال می‌کند و مشارکت و تعاون به معنای واقعی کلمه و با حضور کارکنان رده‌های مختلف سازمان محقق می‌شود.
فرانوگرا توصیه می‌کند که سازمان‌ها ویژگی‌هایی همچون خودمختاری، استقلال داخلی، کار تیمی، رهبری مشارکتی و تنوع فرهنگی را توسعه دهند.
#تافلر سازمان متناسب با عصر پست مدرنیسم را #سازمان_موج_سوم می‌نامد و سه ویژگی قابلیت انعطاف، خلاقیت و نوآوری را برای آن برمی‌شمارد.
#جمعبندی_مبحث_پست_مدرنیسم
در روایت پست مدرنیته، فرد که قربانی سیستمی از مقوله های علمی موجود است، باید از حبس بودن در دنیای مادی و هدف‌های سازمانی آزاد شود.
روایت پست مدرنیسم بر سازمان شبکه‌ای، با خطوط مسطح، هماهنگی افقی و روابط موقتی بین فروشنده، مصرف کننده و کارکنان تأکید دارد؛ یک شبکه پاسخگو، موقتی و بخش بخش که همه مرزهای سازمانی را محو می‌سازد.
در این حالت پست مدرنیسم با محیط گرایی مرتبط می‌شود. در نتیجه این محیط گرایی توجه به تنوع و گوناگونی افزایش می‌یابد که این مخالف با ارزش‌های مدرنیته بود.
نظریات پست مدرنیسم اکثر اصول مدیریت کلاسیک را به چالش می‌کشد. قدرت و اختیار به تعداد گسترده‌ای از افراد، که به وسیله طرح ریزی متمرکز، سازماندهی متمرکز و رهبری و اقدامات کنترلی متمرکز، در حاشیه نگه داشته شده بودند، اعطا می‌شود و چنین می‌توان گفت که در پست مدرنیسم رهبری واژه مناسبت‌تری از مدیریت است و درجه رهبری را میزان نفوذ در دیگران تعریف می‌کند. (طاهرپور، 1387، ص 18)
منابع و ماخذ:
رحمان سرشت (1389)، تئوری‌های مدیریت از تجدد گرایی تا پساتجدد گرایی، جلد اول و دوم
رضاییان، علی (1379)، مبانی و سازمان مدیریت، انتشارات سمت، چاپ یازدهم
طاهرپور، فاطمه، (1387)، رجایی پور، سعید، فرانوگرایی در مدیریت، نشریه تدبیر شماره 200
طاهرپور، فاطمه، (1388)، سازماندهی فعال؛ نشانگری برای مدیریت فرانوگرا، نشریه تدبیر، شماره 210، سال بیستم
ادامه دارد
🆔👉 @iran_novin1
