Forwarded from دستیار زیر نویس و هایپر لینک
[({🔥 @iran_novin1🔥})]
]🔥 ایران نوین 🔥[
#رنسانس_اروپایی
4
#تاثیر_آثار_باستانی_در_هنر_و_صنعت_دوره_رنسانس :
#برونلس_کو و #گیبرتی و #دوناتلو و دیگر هنرمندان ایتالیایی با همکاران فرانسوی هم عصر خود این تفاوت را داشتند که به آثار قدیم یونان و روم تا اندازه ای بصیر بودند.
ایتالیا سرزمین هنر و آثار عتیق بود و صدها شهر باستانی وهزاران مجسمه و بنای قدیمی از دوره ٔ تمدن درخشان عهد عتیق این کشور هنوز در نقاط مختلف آن جلب توجه میکرد.
در قرن پانزدهم کم کم توجه مردم به این عمارات باستانی بیشتر شد و عده ای از معماران به تقلید از ستونهای سنگی عمارات رم قدیم به ساختن بناهای نظیر آن پرداختند و ساختن سردر سه گوش که از مختصات آثار باستانی و یونان بود از نو مرسوم شد.
غیر از ویرانه های عمارات باستانی رم بعضی دیگر از آثار هنری این دوره نیز از قبیل طاق نصرت ها و ستون معروف تراژان در رم برای مجسمه سازان و نقاشان دوره ٔ رنسانس عنوان تقلیدی بزرگی شد و نیز مجسمه ٔ آپولون که در آن زمان کشف شده بود مورد تقلید هنرمندانی نظیر #دوناتلو و #میکل_آنژ قرار می گرفت .
هنرمندان یونانی و رم باستان به زیبایی اندام طبیعی انسان توجه خاص داشتند و بدن انسان را غالباً با خطوط متناسب مجسم می کردند و بطور کلی در مجسمه سازی جز به شکل و هیأت و زیبائی به چیزی توجه نداشتند و بیشتر اوقات آثار خود را برهنه و عریان مجسم می کردند.
این طرز تفکر از تجسم هنر در قرون وسطی پایدار نماند و با توسعه ٔ دین مسیح نقاشان و مجسمه سازان ناگزیر شدند عناوین هنر خود را با حجاب یا لباس مستور کنند.
در قرن شانزدهم هنرمندان ایتالیا روش قرون وسطی را ترک گفتند و به تقلید از هنرمندان عهد باستان عناوین ( مدلهای ) لخت و عریان را موضوع تابلوها و آثار خود قرار دادند.
هنرمندان قرون وسطی موضوعهای هنری خود را از مسائل مربوط به مذهب مسیح الهام می گرفتند، اما در دوره ٔ رنسانس ، هنرمندان علاوه بر الهام از موضوعهای مذهبی ، از داستانهای یونان قدیم و افسانه های همر و ویرژیل نیز برخوردار می شدند.
اینگونه افسانه های خدایان باستان که در نظر متعصبان دین مسیح در حکم کفر محسوب می شد رفته رفته بقدری در دوره ٔ رنسانس رونق گرفت که حتی در بعضی از کلیساهای این زمان صحنه هایی از آنها در منبرهای وعظ و خطابه نقاشی کرده اند.
🆔👉 @iran_novin1
]🔥 ایران نوین 🔥[
#رنسانس_اروپایی
4
#تاثیر_آثار_باستانی_در_هنر_و_صنعت_دوره_رنسانس :
#برونلس_کو و #گیبرتی و #دوناتلو و دیگر هنرمندان ایتالیایی با همکاران فرانسوی هم عصر خود این تفاوت را داشتند که به آثار قدیم یونان و روم تا اندازه ای بصیر بودند.
ایتالیا سرزمین هنر و آثار عتیق بود و صدها شهر باستانی وهزاران مجسمه و بنای قدیمی از دوره ٔ تمدن درخشان عهد عتیق این کشور هنوز در نقاط مختلف آن جلب توجه میکرد.
در قرن پانزدهم کم کم توجه مردم به این عمارات باستانی بیشتر شد و عده ای از معماران به تقلید از ستونهای سنگی عمارات رم قدیم به ساختن بناهای نظیر آن پرداختند و ساختن سردر سه گوش که از مختصات آثار باستانی و یونان بود از نو مرسوم شد.
غیر از ویرانه های عمارات باستانی رم بعضی دیگر از آثار هنری این دوره نیز از قبیل طاق نصرت ها و ستون معروف تراژان در رم برای مجسمه سازان و نقاشان دوره ٔ رنسانس عنوان تقلیدی بزرگی شد و نیز مجسمه ٔ آپولون که در آن زمان کشف شده بود مورد تقلید هنرمندانی نظیر #دوناتلو و #میکل_آنژ قرار می گرفت .
هنرمندان یونانی و رم باستان به زیبایی اندام طبیعی انسان توجه خاص داشتند و بدن انسان را غالباً با خطوط متناسب مجسم می کردند و بطور کلی در مجسمه سازی جز به شکل و هیأت و زیبائی به چیزی توجه نداشتند و بیشتر اوقات آثار خود را برهنه و عریان مجسم می کردند.
این طرز تفکر از تجسم هنر در قرون وسطی پایدار نماند و با توسعه ٔ دین مسیح نقاشان و مجسمه سازان ناگزیر شدند عناوین هنر خود را با حجاب یا لباس مستور کنند.
در قرن شانزدهم هنرمندان ایتالیا روش قرون وسطی را ترک گفتند و به تقلید از هنرمندان عهد باستان عناوین ( مدلهای ) لخت و عریان را موضوع تابلوها و آثار خود قرار دادند.
هنرمندان قرون وسطی موضوعهای هنری خود را از مسائل مربوط به مذهب مسیح الهام می گرفتند، اما در دوره ٔ رنسانس ، هنرمندان علاوه بر الهام از موضوعهای مذهبی ، از داستانهای یونان قدیم و افسانه های همر و ویرژیل نیز برخوردار می شدند.
اینگونه افسانه های خدایان باستان که در نظر متعصبان دین مسیح در حکم کفر محسوب می شد رفته رفته بقدری در دوره ٔ رنسانس رونق گرفت که حتی در بعضی از کلیساهای این زمان صحنه هایی از آنها در منبرهای وعظ و خطابه نقاشی کرده اند.
🆔👉 @iran_novin1
