Forwarded from دستیار زیر نویس و هایپر لینک
[({🔥 @iran_novin1🔥})]
]🔥 ایران نوین 🔥[
#روش_شناسی_نظریه_سیستمی_در_علوم_سیاسی
☆5
پس ازتشریح مفاهیم وساختار گفتمان نظریه سیستمی به کاربرد آن در علوم سیاسی می پردازیم .
نظریه سیستمی در جامعه شناسی سیاسی، سیاست و روابط بین اللمل واردشده و موردتوجه جدی قرار گرفته است .
#روش_شناسی_سیستمی_در_جامعه_شناسی_سیاسی :
تالکوت پارسونز پیشتاز بررسی نظریه سیستم ها در جامعه شناسی است . پارسونز معتقد بود کانون توجه سنتی علم سیاست، معطوف به پدیده هایی همچون سیستم حکومت و قوانین اساسی بوده است و نه انگاره های مفهومی همچون سیستم . وی با بیان این که نظریه ی سیاسی کهن عمدتا مرکب از مسائل هنجاری و فلسفی حکومت بوده است و نه تجزیه و تحلیل تجربی فرایندها و عوامل تعیین کننده ی حکومت ؛ تصدیق می کند که« حکومت یکی از فرایندها و کانون های بسیار مهم و استراتژیک ساختارهای متنوع در داخل سیستم های اجتماعی است اما خواهان تغییر کانون مطالعه علم سیاست از پدیده های انضمامی حکومت به تاکیدات نظری و تجربی صریح تر است.»
پارسونز ساختار تعاملات گوناگون دراجتماع را به صورت سیستم دانسته و آن را (سیستم اجتماعی) را بدین صورت تعریف می کند :
« نظامی از تعاملات تعداد کثیری از بازیگران که در آن کنش ها و اقدامات به وسیله قواعدی جهت داده می شود، این نظام به عنوان یک سیستم، سازمان درونی معین و الگوهای معینی برای تغییر ساختاری دارد . از طرفی دیگر به عنوان یک سیستم دارای انواع مکانیسم های سازگاری با تغییرات محیط خارجی می باشد . کارکرد این مکانیسم ها ایجاد تمایل به حفظ مرزها ست که خود از جمله خواص هر سیستمی است. یک سیستم اجتماعی تام را که برای مقاصد عملی می توان آن را خودبسنده دانست ، یک جامعه می نامیم .»
در نگاه سیستمی پارسونز، افراد هم در نقش کنش گر و هم در نقش کنش پذیری در حال تعامل با یکدیگرند. به بیان دیگر هم بر دیگر اعضا تاثیر می گذارند و هم خود از اعضا تاثیر می گیرند.
یک فرد، در هر لحظه ی مشخص ، عضو چند سیستم کنش مختلف مانند خانواده، محیط کار و دولت ملی است .
سیستم پارسونز متشکل از سه خرده سیستم است:
۱) سیستم شخصیت
۲) سیستم اجتماعی
۳) سیستم فرهنگی .
این خرده سیستم ها در د اخل سیستم کنش (سیستم اصلی یا مادرکه همان جامعه است) با یکدیگر ارتباط متقابل دارند و بر هم اثر می گذارند. نگاه پارسونز از جامعه به صورت شبکه ی درهم بافته ای از سیستم کنش است. دگرگونی هر یک از خرده سیستم (نظام)ها بر سایر آنها و نیز در کل سیستم کنش اثر می گذارد.
« پارسونز در نظریه سیستمی خود اهمیت زیادی بر تعادل قائل است و آن را ابزار سنجش تغییر در توانایی سیستم اجتماعی برای مقابله با مسائلی می داند که بر ساختار این سیستم تاثیر می گذارند.
پارسونز اگر چه نظم را با تعادل یکی می گیرد اما تعادل را لزوما به معنای حفظ وضع موجود یا تعادلی ایستا نمی داند و بلکه ممکن است فرایند منظمی از تغییر باشد یعنی دارای یک الگوی ثابت و منظم باشد. وی این تعادل را تعادل متحرک می خواند که نمونه ی خوب ان رشد است. »
وی متعتقد است سیستم های اجتماعی را نوعی فرایند تعادلی چندگانه تشکیل می دهد زیرا سیستم های اجتماعی دارای خرده نظام های بسیاری هستند که برای تعادل سیستم اصلی، انها باید در حالت تعادل باقی بماند.
پارسونز خواهان ارائه توضیح پیرامون این سوال است که سیستم ها اجتماعی چگونه تنش ها را تحمل کرده و موضع خود را تقویت می نمایند و یا تحث فشار تنش ها پایداری خود را از دست داده و متلاشی می شوند ؟
وی حفظ تعادل اجتماعی و در نهایت تعادل خود سیستم را موکول به تامین چهار شرط کارکردی می داند :
۱- حفظ الگو – توانایی سیستم برای تضمین بازتولید الگوها ، ارزش ها و هنجار های اساسی خود که بر عهده ی نهاد خانواده است .
۲- سازگاری با محیط و دگرگونی های محیط که بر عهده خرده نظام اقتصادی است .
۳- تحصیل اهداف: توانایی سیستمک در دستیابی به هر هدفی که سیستم قبول یا برای خود تعیین کرده است بر عهده خرده نظام سیاسی به ویژه حکومت انجام می پذیرد.
۴- حفظ یکپارچگی کارکردها و خرده سیستم های مختلف در قالب یک کل منسجم و هماهنگ برعهده خرده نظام فرهنگی شامل مذهب، ارتباطات جمعی و تحصیلات است .
دیوید ایستون و همکاران یکی دیگر از محققینی هستند که نظریه سیستمی را در علوم سیاسی مورد توجه قرار داده و آن را توسعه داده است. نگاه این محققان معطوف به سیستم سیاسی است .
ادامه دارد
🆔👉 @iran_novin1
]🔥 ایران نوین 🔥[
#روش_شناسی_نظریه_سیستمی_در_علوم_سیاسی
☆5
پس ازتشریح مفاهیم وساختار گفتمان نظریه سیستمی به کاربرد آن در علوم سیاسی می پردازیم .
نظریه سیستمی در جامعه شناسی سیاسی، سیاست و روابط بین اللمل واردشده و موردتوجه جدی قرار گرفته است .
#روش_شناسی_سیستمی_در_جامعه_شناسی_سیاسی :
تالکوت پارسونز پیشتاز بررسی نظریه سیستم ها در جامعه شناسی است . پارسونز معتقد بود کانون توجه سنتی علم سیاست، معطوف به پدیده هایی همچون سیستم حکومت و قوانین اساسی بوده است و نه انگاره های مفهومی همچون سیستم . وی با بیان این که نظریه ی سیاسی کهن عمدتا مرکب از مسائل هنجاری و فلسفی حکومت بوده است و نه تجزیه و تحلیل تجربی فرایندها و عوامل تعیین کننده ی حکومت ؛ تصدیق می کند که« حکومت یکی از فرایندها و کانون های بسیار مهم و استراتژیک ساختارهای متنوع در داخل سیستم های اجتماعی است اما خواهان تغییر کانون مطالعه علم سیاست از پدیده های انضمامی حکومت به تاکیدات نظری و تجربی صریح تر است.»
پارسونز ساختار تعاملات گوناگون دراجتماع را به صورت سیستم دانسته و آن را (سیستم اجتماعی) را بدین صورت تعریف می کند :
« نظامی از تعاملات تعداد کثیری از بازیگران که در آن کنش ها و اقدامات به وسیله قواعدی جهت داده می شود، این نظام به عنوان یک سیستم، سازمان درونی معین و الگوهای معینی برای تغییر ساختاری دارد . از طرفی دیگر به عنوان یک سیستم دارای انواع مکانیسم های سازگاری با تغییرات محیط خارجی می باشد . کارکرد این مکانیسم ها ایجاد تمایل به حفظ مرزها ست که خود از جمله خواص هر سیستمی است. یک سیستم اجتماعی تام را که برای مقاصد عملی می توان آن را خودبسنده دانست ، یک جامعه می نامیم .»
در نگاه سیستمی پارسونز، افراد هم در نقش کنش گر و هم در نقش کنش پذیری در حال تعامل با یکدیگرند. به بیان دیگر هم بر دیگر اعضا تاثیر می گذارند و هم خود از اعضا تاثیر می گیرند.
یک فرد، در هر لحظه ی مشخص ، عضو چند سیستم کنش مختلف مانند خانواده، محیط کار و دولت ملی است .
سیستم پارسونز متشکل از سه خرده سیستم است:
۱) سیستم شخصیت
۲) سیستم اجتماعی
۳) سیستم فرهنگی .
این خرده سیستم ها در د اخل سیستم کنش (سیستم اصلی یا مادرکه همان جامعه است) با یکدیگر ارتباط متقابل دارند و بر هم اثر می گذارند. نگاه پارسونز از جامعه به صورت شبکه ی درهم بافته ای از سیستم کنش است. دگرگونی هر یک از خرده سیستم (نظام)ها بر سایر آنها و نیز در کل سیستم کنش اثر می گذارد.
« پارسونز در نظریه سیستمی خود اهمیت زیادی بر تعادل قائل است و آن را ابزار سنجش تغییر در توانایی سیستم اجتماعی برای مقابله با مسائلی می داند که بر ساختار این سیستم تاثیر می گذارند.
پارسونز اگر چه نظم را با تعادل یکی می گیرد اما تعادل را لزوما به معنای حفظ وضع موجود یا تعادلی ایستا نمی داند و بلکه ممکن است فرایند منظمی از تغییر باشد یعنی دارای یک الگوی ثابت و منظم باشد. وی این تعادل را تعادل متحرک می خواند که نمونه ی خوب ان رشد است. »
وی متعتقد است سیستم های اجتماعی را نوعی فرایند تعادلی چندگانه تشکیل می دهد زیرا سیستم های اجتماعی دارای خرده نظام های بسیاری هستند که برای تعادل سیستم اصلی، انها باید در حالت تعادل باقی بماند.
پارسونز خواهان ارائه توضیح پیرامون این سوال است که سیستم ها اجتماعی چگونه تنش ها را تحمل کرده و موضع خود را تقویت می نمایند و یا تحث فشار تنش ها پایداری خود را از دست داده و متلاشی می شوند ؟
وی حفظ تعادل اجتماعی و در نهایت تعادل خود سیستم را موکول به تامین چهار شرط کارکردی می داند :
۱- حفظ الگو – توانایی سیستم برای تضمین بازتولید الگوها ، ارزش ها و هنجار های اساسی خود که بر عهده ی نهاد خانواده است .
۲- سازگاری با محیط و دگرگونی های محیط که بر عهده خرده نظام اقتصادی است .
۳- تحصیل اهداف: توانایی سیستمک در دستیابی به هر هدفی که سیستم قبول یا برای خود تعیین کرده است بر عهده خرده نظام سیاسی به ویژه حکومت انجام می پذیرد.
۴- حفظ یکپارچگی کارکردها و خرده سیستم های مختلف در قالب یک کل منسجم و هماهنگ برعهده خرده نظام فرهنگی شامل مذهب، ارتباطات جمعی و تحصیلات است .
دیوید ایستون و همکاران یکی دیگر از محققینی هستند که نظریه سیستمی را در علوم سیاسی مورد توجه قرار داده و آن را توسعه داده است. نگاه این محققان معطوف به سیستم سیاسی است .
ادامه دارد
🆔👉 @iran_novin1
Forwarded from دستیار زیر نویس و هایپر لینک
[({🔥 @iran_novin1🔥})]
]🔥 ایران نوین 🔥[
مقاله علمی
#روش_شناسی_سیستمی_در_جامعه_شناسی_سیاسی
#روش_شناسی_سیستمی_در_جامعه_شناسی_سیاسی
☆6
کارل دویچ که از پیش شرط های کارکردی پارسونز هواداری می کند وجه مشخصه یک سیستم را در تعاملات و ارتباطات می داند.
او معتقد است که یک سیستم سیاسی برای گردآوری اطلاعات داخلی و خارجی و نیز برای انتقال این اطلاعات به کانون های تصمیم گیری تا چه حد مجهز به ابزارهای کافی است .
آن دسته از سیستم های سیاسی که توانایی دریافت ، غربال کردن ، انتقال و ارزیابی اطلاعات را دارند، تنش در سطح خود را مهار و مدیریت می کنند.
« دویچ، آلموند و ایستون در توجه به ابزارهایی که سیستم مزبور به وسیله آنها درون داده ها (ورودی سیستم ) را به برون داده ها (خروجی سیستم )تبدیل می کند با هم اشتراک دارند.
در طرح ایستون درون داده های اصلی که به سیستم سیاسی وارد می شوند تقاضاها و حمایت ها هستند و برون داده های اصلی نیز تصمیماتی هستند که در مورد تخصیص مزایای سیستم گرفته می شود.»
این مکانیسم بر اساس #داده_بازده_بازخورد عمل می کند .
در این نگرش، نظام سیاسی همچون مغز انسان دارای اطلاعات و توانایی کنترل درونی هستند، بر این اساس سیستم سیاسی پیام هایی دریافت می کند و آنها را تجزیه و تحلیل و تنظیم می کند و برپایه آن تصمیم می گیرد. ( این عمل در بخش تصمیم گیری نظام سیاسی انجام می پذیرد که در الگو از آن به عنوان جعبه سیاه ((black box نام برده می شود.
برای نظام سیاسی آنچه از اهمیت فوق العاده برخوردار است اطلاعات است.
« هر نظام سیاسی برای تضمین حیات خود سه نوع اطلاعات دریافت می کند :
۱) اطلاعات درباره جهان خارج
۲) اطلاعات درباره گذشته و تجربیات قبلی
۳) اطلاعات در مورد عملکرد اجزای خود که بر اساس مکانیسم بازخورد انجام می پذیرد.
چنانچه دسترسی، تجزیه و تحلیل این اطلاعات به درستی انجام نپذیرد نظام با مشکل جدی مواجه خواهد شد.»
ادامه دارد
🆔👉 @iran_novin1
]🔥 ایران نوین 🔥[
مقاله علمی
#روش_شناسی_سیستمی_در_جامعه_شناسی_سیاسی
#روش_شناسی_سیستمی_در_جامعه_شناسی_سیاسی
☆6
کارل دویچ که از پیش شرط های کارکردی پارسونز هواداری می کند وجه مشخصه یک سیستم را در تعاملات و ارتباطات می داند.
او معتقد است که یک سیستم سیاسی برای گردآوری اطلاعات داخلی و خارجی و نیز برای انتقال این اطلاعات به کانون های تصمیم گیری تا چه حد مجهز به ابزارهای کافی است .
آن دسته از سیستم های سیاسی که توانایی دریافت ، غربال کردن ، انتقال و ارزیابی اطلاعات را دارند، تنش در سطح خود را مهار و مدیریت می کنند.
« دویچ، آلموند و ایستون در توجه به ابزارهایی که سیستم مزبور به وسیله آنها درون داده ها (ورودی سیستم ) را به برون داده ها (خروجی سیستم )تبدیل می کند با هم اشتراک دارند.
در طرح ایستون درون داده های اصلی که به سیستم سیاسی وارد می شوند تقاضاها و حمایت ها هستند و برون داده های اصلی نیز تصمیماتی هستند که در مورد تخصیص مزایای سیستم گرفته می شود.»
این مکانیسم بر اساس #داده_بازده_بازخورد عمل می کند .
در این نگرش، نظام سیاسی همچون مغز انسان دارای اطلاعات و توانایی کنترل درونی هستند، بر این اساس سیستم سیاسی پیام هایی دریافت می کند و آنها را تجزیه و تحلیل و تنظیم می کند و برپایه آن تصمیم می گیرد. ( این عمل در بخش تصمیم گیری نظام سیاسی انجام می پذیرد که در الگو از آن به عنوان جعبه سیاه ((black box نام برده می شود.
برای نظام سیاسی آنچه از اهمیت فوق العاده برخوردار است اطلاعات است.
« هر نظام سیاسی برای تضمین حیات خود سه نوع اطلاعات دریافت می کند :
۱) اطلاعات درباره جهان خارج
۲) اطلاعات درباره گذشته و تجربیات قبلی
۳) اطلاعات در مورد عملکرد اجزای خود که بر اساس مکانیسم بازخورد انجام می پذیرد.
چنانچه دسترسی، تجزیه و تحلیل این اطلاعات به درستی انجام نپذیرد نظام با مشکل جدی مواجه خواهد شد.»
ادامه دارد
🆔👉 @iran_novin1
Forwarded from دستیار زیر نویس و هایپر لینک
[({🔥 @iran_novin1🔥})]
]🔥 ایران نوین 🔥[
مقاله علمی
#روش_شناسی_سیستمی_در_جامعه_شناسی_سیاسی
#نگرش_سیستمی_در_روابط_بین_الملل :
رویکرد سیستمی از آنجا که چارچوبی برای سازمان دادن به داده ها ، مرتبط ساختن متغیرها و اقتباس از رشته های دیگر دست می دهد، هواداران بسیاری داشته است. به همین دلیل مفاهیم سیستم ها را برای بررسی همگرایی بین المللی ، تصمیم گیری سیاست خارجه و منازعه نیز به کار گرفته اند.
مورتون کاپلان ، چالز مک کلند، ریچارد روزکرنس همگی از جمله نظریه پردازان سیستمی در عرصه روابط بین الملل می باشند.
آنها با استفاده از آموزه ها و مفاهیم نظریه سیستمی سعی در تبیین و تشریح ساختار و تحولات در عرصه روابط بین المل نموده اند .
نظریه سیستم ها در چندین سطح تحلیلی که مورد توجه مستقیم این گروه از محققان سیاست بین الملل است و مورد استفاده قرار گرفته است :
« بسط مدل هایی از سیستم های بین المللی با الگو های مشخص .
بررسی فرآیند هایی که تصمیم گیران در یک واحد ملی از طریق انها با یکدیگر به تعامل پرداخته ، به درون دادهای ناشی از محیط داخلی و بین المللی پاسخ گفته و سیاست خارجی را صورت بندی می کند .
بررسی تعامل میان یک واحد سیاسی ملی و خرده سیستم های داخلی آن مانند افکار عمومی ، گروه های نفوذ و فرهنگ با هدف تحلیل الگوی تعامل .
بررسی گروه های پیوند خارجی یعنی سایر سیستم های سیاسی ، بازیگران ، یا ساختارهای موجود در سیستم بین المللی که سیستم ملی تحت بررسی، با آنها رابطه مستقیمی دارد .»
ادامه دارد
🆔👉 @iran_novin1
]🔥 ایران نوین 🔥[
مقاله علمی
#روش_شناسی_سیستمی_در_جامعه_شناسی_سیاسی
#نگرش_سیستمی_در_روابط_بین_الملل :
رویکرد سیستمی از آنجا که چارچوبی برای سازمان دادن به داده ها ، مرتبط ساختن متغیرها و اقتباس از رشته های دیگر دست می دهد، هواداران بسیاری داشته است. به همین دلیل مفاهیم سیستم ها را برای بررسی همگرایی بین المللی ، تصمیم گیری سیاست خارجه و منازعه نیز به کار گرفته اند.
مورتون کاپلان ، چالز مک کلند، ریچارد روزکرنس همگی از جمله نظریه پردازان سیستمی در عرصه روابط بین الملل می باشند.
آنها با استفاده از آموزه ها و مفاهیم نظریه سیستمی سعی در تبیین و تشریح ساختار و تحولات در عرصه روابط بین المل نموده اند .
نظریه سیستم ها در چندین سطح تحلیلی که مورد توجه مستقیم این گروه از محققان سیاست بین الملل است و مورد استفاده قرار گرفته است :
« بسط مدل هایی از سیستم های بین المللی با الگو های مشخص .
بررسی فرآیند هایی که تصمیم گیران در یک واحد ملی از طریق انها با یکدیگر به تعامل پرداخته ، به درون دادهای ناشی از محیط داخلی و بین المللی پاسخ گفته و سیاست خارجی را صورت بندی می کند .
بررسی تعامل میان یک واحد سیاسی ملی و خرده سیستم های داخلی آن مانند افکار عمومی ، گروه های نفوذ و فرهنگ با هدف تحلیل الگوی تعامل .
بررسی گروه های پیوند خارجی یعنی سایر سیستم های سیاسی ، بازیگران ، یا ساختارهای موجود در سیستم بین المللی که سیستم ملی تحت بررسی، با آنها رابطه مستقیمی دارد .»
ادامه دارد
🆔👉 @iran_novin1
Forwarded from دستیار زیر نویس و هایپر لینک
[({🔥 @iran_novin1🔥})]
]🔥 ایران نوین 🔥[
مقاله علمی
#روش_شناسی_سیستمی_در_جامعه_شناسی_سیاسی
#نقد_و_بررسی_روش_شناسی_سیستمی :
الف – #کارایی_این_روش
نظریه سیستم ها امکان مقایسه را بهتر فراهم می کند؛ بنابراین اگر بخواهیم بین دو نظام حکومتی و یا دو نظام اندیشه ای، مقایسه ای انجام دهیم استفاده از نظریه سیستمی مناسب است.
«تحلیل سیستمی به خرد گرایی در مدیریت منجر می شود؛ بنابراین، تصمیم گیری بر اساس نظریه سیستم ها مبتنی بر مدیریت عقلانی می باشد. نظریه سیستمی مبنای نگرش بسیاری از اندیشمندان کارکردگرا در علوم سیاسی است.
#انتقادات_وارده :
در کنار توجه، بسط و گسترش این روش در علوم سیاسی متفکرینی هم آن را مورد انتقاد قرار داده اند.
#راپو_پورت معتقد است نظریه عمومی سیستم ها بشتر یک جهان بینی یا روش شناسی است تا یک نظریه به مفهومی علمی آن .
برخی دیگر از محققین از جمله #سادوسکی معتقدند در نظریه سیستم ها نوعی تناقض فلسفی وجود دارد، چرا که توصیف سیستم مشروط به توصیف اجزا ی آن است بنابراین نوعی توقف کل بر جزء و جزء برکل در آن دیده می شود که به نظر می رسد این دور دارای پارادوکس باشد.
موارد دیگری که پیرامون این نطریه مورد انتقاد قرار گرفته عبارت اند از :
به عنصر قدرت و زور برای حفظ نظام (سیاسی) کمتر توجه شده است. همه ی اطلاعات را درچارچوب یک نظریه (سیسستم ) آورده می شود و مورد مطالعه قرار می گیرد، در حالی که این امر در این حد ممکن نیست .
اصل ثبات در نظریه سیستمی موجب دوام نظام است ولی در عمل مشاهده می شود که در برخی از کشورها یا برخی از زمان ها نظام های سیاسی هستند که دوام خود را در جنگ ، تهدید، تنش و التهاب آوری می بینند.
نظریه سیستمی به واسطه تاکید ویژه بر مفاهیم ثبات، تعادل، حالت پایدار و حفظ الگوها و از حیث جانبداری ایدئولوژیک ادعایی به نفع وضعیت موجود مورد انتقاد قرار گرفته است.
#هوفمان از متفکرین منتقد، معتقد است مدل های سیستمی از سطح بالایی از کلیت دارند و از ابزارهای برگرفته از سایر رشته استفاده می کنند به مغز سیاست دست پیدا نمی کند.
#جورج_مولسکی اعتقاد دارد که نظریه سیستم ها در روابط بین الملل عاری از بینش های مهم است.
سیستم مفهومی با کلیت بالاست و آنچه در مورد همه ی سیستم ها صادق باشد در عین موضوعیت داشتن در جهان سیاست ، معمولا آنقدرها مشخص نیست که به درک ما از حوزه ی بسیار محدود چیزی بیفزاید.
پایان.
🆔👉 @iran_novin1
]🔥 ایران نوین 🔥[
مقاله علمی
#روش_شناسی_سیستمی_در_جامعه_شناسی_سیاسی
#نقد_و_بررسی_روش_شناسی_سیستمی :
الف – #کارایی_این_روش
نظریه سیستم ها امکان مقایسه را بهتر فراهم می کند؛ بنابراین اگر بخواهیم بین دو نظام حکومتی و یا دو نظام اندیشه ای، مقایسه ای انجام دهیم استفاده از نظریه سیستمی مناسب است.
«تحلیل سیستمی به خرد گرایی در مدیریت منجر می شود؛ بنابراین، تصمیم گیری بر اساس نظریه سیستم ها مبتنی بر مدیریت عقلانی می باشد. نظریه سیستمی مبنای نگرش بسیاری از اندیشمندان کارکردگرا در علوم سیاسی است.
#انتقادات_وارده :
در کنار توجه، بسط و گسترش این روش در علوم سیاسی متفکرینی هم آن را مورد انتقاد قرار داده اند.
#راپو_پورت معتقد است نظریه عمومی سیستم ها بشتر یک جهان بینی یا روش شناسی است تا یک نظریه به مفهومی علمی آن .
برخی دیگر از محققین از جمله #سادوسکی معتقدند در نظریه سیستم ها نوعی تناقض فلسفی وجود دارد، چرا که توصیف سیستم مشروط به توصیف اجزا ی آن است بنابراین نوعی توقف کل بر جزء و جزء برکل در آن دیده می شود که به نظر می رسد این دور دارای پارادوکس باشد.
موارد دیگری که پیرامون این نطریه مورد انتقاد قرار گرفته عبارت اند از :
به عنصر قدرت و زور برای حفظ نظام (سیاسی) کمتر توجه شده است. همه ی اطلاعات را درچارچوب یک نظریه (سیسستم ) آورده می شود و مورد مطالعه قرار می گیرد، در حالی که این امر در این حد ممکن نیست .
اصل ثبات در نظریه سیستمی موجب دوام نظام است ولی در عمل مشاهده می شود که در برخی از کشورها یا برخی از زمان ها نظام های سیاسی هستند که دوام خود را در جنگ ، تهدید، تنش و التهاب آوری می بینند.
نظریه سیستمی به واسطه تاکید ویژه بر مفاهیم ثبات، تعادل، حالت پایدار و حفظ الگوها و از حیث جانبداری ایدئولوژیک ادعایی به نفع وضعیت موجود مورد انتقاد قرار گرفته است.
#هوفمان از متفکرین منتقد، معتقد است مدل های سیستمی از سطح بالایی از کلیت دارند و از ابزارهای برگرفته از سایر رشته استفاده می کنند به مغز سیاست دست پیدا نمی کند.
#جورج_مولسکی اعتقاد دارد که نظریه سیستم ها در روابط بین الملل عاری از بینش های مهم است.
سیستم مفهومی با کلیت بالاست و آنچه در مورد همه ی سیستم ها صادق باشد در عین موضوعیت داشتن در جهان سیاست ، معمولا آنقدرها مشخص نیست که به درک ما از حوزه ی بسیار محدود چیزی بیفزاید.
پایان.
🆔👉 @iran_novin1
