Forwarded from دستیار زیر نویس و هایپر لینک
[({🔥 @iran_novin1🔥})]
]🔥 ایران نوین 🔥[
#بحران_توفان_نمک_در_دریاچه_ارومیه
توفان دیروز در استان‌های آذربایجان غربی و شرقی تنها نوک آن کوه یخ است که در ماه‌ها و سال‌های آینده می‌تواند فاجعۀ زیست محیطی بسا خانمان سوزتری از حادثۀ چرنوبیل در دوران اتحاد شوروری را برای ساکنان حوزه دریاچۀ اورمیه رقم زند.
بیماری های حاد ریوی،
انواع سرطان‌ها،
نازایی‌های ناشی از توفان‌های نمک بستر خشک‌شدۀ دریاچه،
می‌تواند نسل مردمان ساکن آن دیار را به کام نیستی بکشاند.
کاش حادثه تنها محدود به شکسته شدن درخت‌ها و فرو ریختن سازه‌های در حال ساخت بود اما اتفاق نه چندان غیرمنتظره و تلخی رخ داده است:
توفان نمک! نمکی که با خشک شدن دریاچۀ اورمیه، آماده جاری کردن قوانین طبیعت بود، تا بفهماند با طبیعت چگونه باید رفتار کرد.
#توفان_نمک/ #چرنوبیل_ایران_را_دریابید
نگین فیروزه ای ایران که می‌توانست قطب گردشگری eco- tourism منطقه شود ، عملا در اثر سوء مدیریت( بهتر است گفته شود نامدیریتی ) و فقدان مدیریت استراتژیک از بین رفته است و اکنون فقط انتخاب بین بد و بدتر‌ها مانده است!
انتخاب بین #قربانی_شدن ۶ میلیون انسان در اثر توفان نمک و یا اصرار بر #ادامۀ_کشاورزیِ_کم_بازده_سنتی با داعیه یا هدف خودکفایی تولیدات کشاورزی و صنعتی منطقه!
ما بدون در نظر گرفتن واقعیت‌های اقلیمی‌مان ، در دام شعار سرمایه‌داری ” تولید بیشتر، مصرف بیشتر” افتادیم ، آن هم از خطرناک‌ترین نوع آن در بخش توسعه سنتی کشاورزی که چوب حراج زد به بیش از ۳/۲ منابع آبی تجدید ناپذیرمان!( در عین حال که عملا این شعار را هم هرگز عملی نکرده و هیچ تولیدی ، هرچند موثر و نه حتی بیشتر ، انجام نداده و تنها آسیبهای ناشی از این شعار توخالی را ایجاد کرده ایم )
افزایش ۳۰۰ درصدی سطح زیرکشت با راندمان پایین ۳۵ درصد از ۱۵۰ هزار هکتار در سال ۵۸ به ۴۵۰ هزار در سال ۸۵ و حفر ۲۴ هزار حلقه چاه غیرمجاز و ۴۰ سد در حوزه دریاچه خطا یا حتی خیانتی بود که فقدان مدیریت استراتژیک در حق ایران و آیندگان این سرزمین مرتکب شده است.( توحه کنیم عمده این چاهها برای ویلاهایی غیر قانونی که برخی نوکیسه های رانت خوار و برخی اشخاص عادی دیگر در سایه عملکرد هنین افراد در اطراف شهرها ایجاد کرده اند ، حفر شده است )
تداوم توفان های نمک باعث تخریب صدها هزار هکتار از مزارع حوزه آبریز اورمیه در سه استان خواهند شد و حتی در اندک زمانی سطح زیرکشت منطقه را به کمتر از ۳ دهه پیش تقلیل خواهند داد.
عکس‌های منتشر شده جاده ها و مزارع اطراف دریاچه اورمیه که جزو حاصل‌خیزترین مناطق ایران هستند، یادآور تصاویر بعد از آزمایش بمب هیدروژنی توسط آمریکا در سال ۱۹۵۴ موسوم به Castle Bravo است؛ بزرگترین آلودگی رادیواکتیو طول تاریخ.
دریاچۀ اورمیه بالقوه قابلیت تبدیل شدن به حادثه‌ای بس تاسف‌بارتر از چرنوبیل را دارد. چون دامنۀ تاثیرگذاری‌اش مناطق گسترده‌ای از ایران را فرا خواهد گرفت و در بالای لیست بزرگترین فجایع زیست محیطی محصول دست بشر ، بالاتر از فاجعه رآکتور چرنوبیل، آلودگی ۱۹۵۲ لندن و منطقه آرال شوروی سابق قرار خواهد گرفت. چرنوبیل هنوز پس از ۳۲ سال از وقوعش قربانی می گیرد و حداقل تا ۲۰۰۰۰ سال دیگر برای سکونت امن نخواهد بود!
برای درک فاجعۀ توفان‌های نمک حوزه دریاچه اورمیه کافی است ۶۱۰۰ کیلومتر مربع – معادل ۱۰ برابر کشور بحرین و ۸۰ درصد کشور قطر – میلیاردها تن نمک انباشته در بستر دریاچه اورمیه را تصور کنید که هر لحظه با اندک باد و توفانی می‌توانند خاکستر مرگ و خرابی معادل چندین بمب هیدروژنی را تا محدوده زنجان و قزوین پخش کنند!
زمان اتخاذ تصمیم‌های دشوار و دردناک و غیرانتخاباتی برای ایران‌زمین فرارسیده است.
بحران زیست‌محیطی بسیار زودتر از افق ۱۴۰۰ انتخاباتی فرارسیده و از دشت های تشنه خوزستان و اصفهان تا آذربایجان همه جا را در برگرفته است و “خیلی زود دیر شده است”.
محیط زیست که محصول میلیونها سال تکامل است از قوانین علی و معلولی سختی پیروی می کند که قادر است انتقام سختی از ساکنان کره زمین که خود به آنها زندگی بخشیده است، بکشد.
برای مثال منطقه گوییوو چین که بزرگترین مدفن زباله های الکترونیکی دنیا بوده است، با وجود تدابیر به کارگرفته شده سالیان سال است که قربانی می گیرد. ۸۸ درصد کودکان ساکن منطقه دارای مسمومیت سربی هستند و چندین برابر نرخ متوسط دنیا، آمار نازایی و ناباروری منطقه است.
همیشه واکنش دیر یا با تأخیر به قوانین طبیعت فاجعه‌بار بوده است اما همچنان باید امیدوار بود تا دریاچۀ اورمیه و ساکنانش مصداقی برای اصطلاح ” too little too late ” “خیلی دیر، خیلی اندک” از نظر مدیریتی نباشند.
🆔👉 @iran_novin1
]🔥 ایران نوین 🔥[
#بحران_توفان_نمک_در_دریاچه_ارومیه
توفان دیروز در استان‌های آذربایجان غربی و شرقی تنها نوک آن کوه یخ است که در ماه‌ها و سال‌های آینده می‌تواند فاجعۀ زیست محیطی بسا خانمان سوزتری از حادثۀ چرنوبیل در دوران اتحاد شوروری را برای ساکنان حوزه دریاچۀ اورمیه رقم زند.
بیماری های حاد ریوی،
انواع سرطان‌ها،
نازایی‌های ناشی از توفان‌های نمک بستر خشک‌شدۀ دریاچه،
می‌تواند نسل مردمان ساکن آن دیار را به کام نیستی بکشاند.
کاش حادثه تنها محدود به شکسته شدن درخت‌ها و فرو ریختن سازه‌های در حال ساخت بود اما اتفاق نه چندان غیرمنتظره و تلخی رخ داده است:
توفان نمک! نمکی که با خشک شدن دریاچۀ اورمیه، آماده جاری کردن قوانین طبیعت بود، تا بفهماند با طبیعت چگونه باید رفتار کرد.
#توفان_نمک/ #چرنوبیل_ایران_را_دریابید
نگین فیروزه ای ایران که می‌توانست قطب گردشگری eco- tourism منطقه شود ، عملا در اثر سوء مدیریت( بهتر است گفته شود نامدیریتی ) و فقدان مدیریت استراتژیک از بین رفته است و اکنون فقط انتخاب بین بد و بدتر‌ها مانده است!
انتخاب بین #قربانی_شدن ۶ میلیون انسان در اثر توفان نمک و یا اصرار بر #ادامۀ_کشاورزیِ_کم_بازده_سنتی با داعیه یا هدف خودکفایی تولیدات کشاورزی و صنعتی منطقه!
ما بدون در نظر گرفتن واقعیت‌های اقلیمی‌مان ، در دام شعار سرمایه‌داری ” تولید بیشتر، مصرف بیشتر” افتادیم ، آن هم از خطرناک‌ترین نوع آن در بخش توسعه سنتی کشاورزی که چوب حراج زد به بیش از ۳/۲ منابع آبی تجدید ناپذیرمان!( در عین حال که عملا این شعار را هم هرگز عملی نکرده و هیچ تولیدی ، هرچند موثر و نه حتی بیشتر ، انجام نداده و تنها آسیبهای ناشی از این شعار توخالی را ایجاد کرده ایم )
افزایش ۳۰۰ درصدی سطح زیرکشت با راندمان پایین ۳۵ درصد از ۱۵۰ هزار هکتار در سال ۵۸ به ۴۵۰ هزار در سال ۸۵ و حفر ۲۴ هزار حلقه چاه غیرمجاز و ۴۰ سد در حوزه دریاچه خطا یا حتی خیانتی بود که فقدان مدیریت استراتژیک در حق ایران و آیندگان این سرزمین مرتکب شده است.( توحه کنیم عمده این چاهها برای ویلاهایی غیر قانونی که برخی نوکیسه های رانت خوار و برخی اشخاص عادی دیگر در سایه عملکرد هنین افراد در اطراف شهرها ایجاد کرده اند ، حفر شده است )
تداوم توفان های نمک باعث تخریب صدها هزار هکتار از مزارع حوزه آبریز اورمیه در سه استان خواهند شد و حتی در اندک زمانی سطح زیرکشت منطقه را به کمتر از ۳ دهه پیش تقلیل خواهند داد.
عکس‌های منتشر شده جاده ها و مزارع اطراف دریاچه اورمیه که جزو حاصل‌خیزترین مناطق ایران هستند، یادآور تصاویر بعد از آزمایش بمب هیدروژنی توسط آمریکا در سال ۱۹۵۴ موسوم به Castle Bravo است؛ بزرگترین آلودگی رادیواکتیو طول تاریخ.
دریاچۀ اورمیه بالقوه قابلیت تبدیل شدن به حادثه‌ای بس تاسف‌بارتر از چرنوبیل را دارد. چون دامنۀ تاثیرگذاری‌اش مناطق گسترده‌ای از ایران را فرا خواهد گرفت و در بالای لیست بزرگترین فجایع زیست محیطی محصول دست بشر ، بالاتر از فاجعه رآکتور چرنوبیل، آلودگی ۱۹۵۲ لندن و منطقه آرال شوروی سابق قرار خواهد گرفت. چرنوبیل هنوز پس از ۳۲ سال از وقوعش قربانی می گیرد و حداقل تا ۲۰۰۰۰ سال دیگر برای سکونت امن نخواهد بود!
برای درک فاجعۀ توفان‌های نمک حوزه دریاچه اورمیه کافی است ۶۱۰۰ کیلومتر مربع – معادل ۱۰ برابر کشور بحرین و ۸۰ درصد کشور قطر – میلیاردها تن نمک انباشته در بستر دریاچه اورمیه را تصور کنید که هر لحظه با اندک باد و توفانی می‌توانند خاکستر مرگ و خرابی معادل چندین بمب هیدروژنی را تا محدوده زنجان و قزوین پخش کنند!
زمان اتخاذ تصمیم‌های دشوار و دردناک و غیرانتخاباتی برای ایران‌زمین فرارسیده است.
بحران زیست‌محیطی بسیار زودتر از افق ۱۴۰۰ انتخاباتی فرارسیده و از دشت های تشنه خوزستان و اصفهان تا آذربایجان همه جا را در برگرفته است و “خیلی زود دیر شده است”.
محیط زیست که محصول میلیونها سال تکامل است از قوانین علی و معلولی سختی پیروی می کند که قادر است انتقام سختی از ساکنان کره زمین که خود به آنها زندگی بخشیده است، بکشد.
برای مثال منطقه گوییوو چین که بزرگترین مدفن زباله های الکترونیکی دنیا بوده است، با وجود تدابیر به کارگرفته شده سالیان سال است که قربانی می گیرد. ۸۸ درصد کودکان ساکن منطقه دارای مسمومیت سربی هستند و چندین برابر نرخ متوسط دنیا، آمار نازایی و ناباروری منطقه است.
همیشه واکنش دیر یا با تأخیر به قوانین طبیعت فاجعه‌بار بوده است اما همچنان باید امیدوار بود تا دریاچۀ اورمیه و ساکنانش مصداقی برای اصطلاح ” too little too late ” “خیلی دیر، خیلی اندک” از نظر مدیریتی نباشند.
🆔👉 @iran_novin1
