Forwarded from دستیار زیر نویس و هایپر لینک
[({🔥 @iran_novin1🔥})]
]🔥 ایران نوین 🔥[
#نافرمانی_مدنی
☆7
#توتالیتر_چیست؟*
#مولفه_های_حکومت_توتالیتر_چیست؟**
#عامل_تکان_دهنده_در_پیروزی_توتالیتاریسم
📣 این حکومت ها دائما بر طبل دروغینی می کوبند که جهان در برابر آن ها #صف_آرایی کرده؛ اما روابط پیدا و پنهان دیپلماتیک با سایر کشورها دارند.
در نظام های توتالیتر یک واقعیت غم انگیز این است که آن ها #قانون_اساسی دارند و بسیار هم در این مورد تبلیغ می کنند؛ ولی خودشان به این قانون پای بند نیستند و این قانون سرپوشی است بر جنایات آن ها.
قانون اساسی استالین در سال 1936و قانون اساسی وایمار و قانون جمهوری اسلامی ایران نمونه هایی از این قوانین هستند.
روابط سازمان ها و نهادهای قدرت در حکومت توتالیتر بسیار پیچیده است و تداخل وظایف بسیار زیادی در بین سازمان ها وجود دارد که منجر به عدم احساس مسئولیت و نابودی شایسته سالاری می شود و از طرفی کاستی ها همیشه به عهده ی طبقات پایین تر هرم گذاشته می شود و راس هرم از نقص مبرا می گردد.
در حکومت توتالیتر بر خلاف رژیم های #دیکتاتوری اقتدار از راس هرم به کف جامعه جریان پیدا نمی کند.
دلیل واقعی این قضیه این است که هیچ سلسله مراتب بدون اقتداری وجود ندارد.
اقتدار همواره به معنای محدود کردن آزادی است حال آن که چیرگی توتالیتر با تبلیغات بر روی حمایت از آزادی است.
به همین دلیل $سهم_خواهی از قدرت در سازمان ها زیاد دیده می شود.
اما تمام این سازمان ها می دانند که حیاتشان #وابسته_به_حیات_رهبر است، اقتدارشان معلول اقتدار اوست.
قدرت رهبر در این رژیم ها ناشی از ارتباط تنگاتنگ با #نهادهای_امنیتی است.
توتالیتاریسم همیشه #ایدئولوژیک است.
واژه‌ی توتالیتاریسم در آغاز دهه‌ی 20 قرن بیستم برای اولین بار توسط ضدفاشیست‌های ایتالیایی به‌کار برده شد.
این گروه موسولینی را با بلشویک‌های "چپ فاشیست" مقایسه می‌کردند و او و حکومت‌اش را "بلشویسم راست" می‌نامیدند.
آن‌ها اما نتوانستند شباهت‌های موسولینی با رژیم بلشویکی لنین را اثبات کنند و به همین دلیل توتالیتر در آغاز تنها واژه‌ای مبارزه‌جویانه بود.
پس از آن سوسیال‌دموکرات‌های آلمان، اتریش و اسکاندیناوی این ایده را مطرح کردند که کمونیست‌ها و ناسیونال سوسیالیست‌ها در واقع برادر هستند و تنها کلاه‌های مختلف بر سر دارند.
کم‌کم با شروع تقابل غرب سرمایه‌داری درمقابل شرق کمونیست و شروع جنگ سرد، توتالیتاریسم تبدیل به واژه‌ای در مقابل " #غرب_آزاد " شد.
در آلمان با شروع مبارزه برای اتحاد دو آلمان مفهوم جدیدی در برابر توتالیتاریسم قد علم کرد: « #نظم_بنیادی_با_تکیه_بر_دموکراسی_و_آزادی.»
🆔👉 @iran_novin1
]🔥 ایران نوین 🔥[
#نافرمانی_مدنی
☆7
#توتالیتر_چیست؟*
#مولفه_های_حکومت_توتالیتر_چیست؟**
#عامل_تکان_دهنده_در_پیروزی_توتالیتاریسم
📣 این حکومت ها دائما بر طبل دروغینی می کوبند که جهان در برابر آن ها #صف_آرایی کرده؛ اما روابط پیدا و پنهان دیپلماتیک با سایر کشورها دارند.
در نظام های توتالیتر یک واقعیت غم انگیز این است که آن ها #قانون_اساسی دارند و بسیار هم در این مورد تبلیغ می کنند؛ ولی خودشان به این قانون پای بند نیستند و این قانون سرپوشی است بر جنایات آن ها.
قانون اساسی استالین در سال 1936و قانون اساسی وایمار و قانون جمهوری اسلامی ایران نمونه هایی از این قوانین هستند.
روابط سازمان ها و نهادهای قدرت در حکومت توتالیتر بسیار پیچیده است و تداخل وظایف بسیار زیادی در بین سازمان ها وجود دارد که منجر به عدم احساس مسئولیت و نابودی شایسته سالاری می شود و از طرفی کاستی ها همیشه به عهده ی طبقات پایین تر هرم گذاشته می شود و راس هرم از نقص مبرا می گردد.
در حکومت توتالیتر بر خلاف رژیم های #دیکتاتوری اقتدار از راس هرم به کف جامعه جریان پیدا نمی کند.
دلیل واقعی این قضیه این است که هیچ سلسله مراتب بدون اقتداری وجود ندارد.
اقتدار همواره به معنای محدود کردن آزادی است حال آن که چیرگی توتالیتر با تبلیغات بر روی حمایت از آزادی است.
به همین دلیل $سهم_خواهی از قدرت در سازمان ها زیاد دیده می شود.
اما تمام این سازمان ها می دانند که حیاتشان #وابسته_به_حیات_رهبر است، اقتدارشان معلول اقتدار اوست.
قدرت رهبر در این رژیم ها ناشی از ارتباط تنگاتنگ با #نهادهای_امنیتی است.
توتالیتاریسم همیشه #ایدئولوژیک است.
واژه‌ی توتالیتاریسم در آغاز دهه‌ی 20 قرن بیستم برای اولین بار توسط ضدفاشیست‌های ایتالیایی به‌کار برده شد.
این گروه موسولینی را با بلشویک‌های "چپ فاشیست" مقایسه می‌کردند و او و حکومت‌اش را "بلشویسم راست" می‌نامیدند.
آن‌ها اما نتوانستند شباهت‌های موسولینی با رژیم بلشویکی لنین را اثبات کنند و به همین دلیل توتالیتر در آغاز تنها واژه‌ای مبارزه‌جویانه بود.
پس از آن سوسیال‌دموکرات‌های آلمان، اتریش و اسکاندیناوی این ایده را مطرح کردند که کمونیست‌ها و ناسیونال سوسیالیست‌ها در واقع برادر هستند و تنها کلاه‌های مختلف بر سر دارند.
کم‌کم با شروع تقابل غرب سرمایه‌داری درمقابل شرق کمونیست و شروع جنگ سرد، توتالیتاریسم تبدیل به واژه‌ای در مقابل " #غرب_آزاد " شد.
در آلمان با شروع مبارزه برای اتحاد دو آلمان مفهوم جدیدی در برابر توتالیتاریسم قد علم کرد: « #نظم_بنیادی_با_تکیه_بر_دموکراسی_و_آزادی.»
🆔👉 @iran_novin1
🔹 #صف_آرایی_دانشجویان_در_برابر_روحانی
🔸 حسن روحانی در قامت رییس جمهور منفعل اسلامی ایران پس از سالها دوری از دانشگاه و دانشجو، فردا راهی دانشگاه تهران می شود که به رتبه های برتر کنکور 97 جایزه دهد!
🔹 رتبه هایی که امروز اگرچه برتر شناخته می شوند و مستحق دریافت جایزه از رییس جمهور اما فردا بیکارانی هستند که هیچ در بساط ندارند و در تاکسی های خطی مشغول به کار می شوند و به مسافران خواهند گفت من دانشجوی برتر رشته علوم سیاسی، علوم اجتماعی، فلسفه و یا ادبیات بودم که با رتبه 1، 2، 3، 5 و 8 در دانشگاه تهران قبول شدم و شخص روحانی با دستان خودش به من هدیه داد. الان کجا هستم؟ در خدمت شما!
🔸 کم نیستند این با سوادانی که تنها درس خواندند و وقتی دولت را ناکارآمد دیدند دو راه مشخص پیش روی خود داشتند؛ نخست اینکه به مبارزه با حکومت جور و فساد برخیزند که قطعا راهی زندان های رجایی شهر و اوین شدند و راه دوم دویدن برای به کف آوردن لقمه ای نان بود که آن هم به هیچ کجا ختم نشد!
✔️ نمونه مشخص آن را در فیلم "عصبانی نیستم" می توانید ببینید.
🔻 در عوض دانشجونمایانی که در یک دانشگاه دست چندم آن هم با رانت بسیج و حوزه علمیه وارد شدند، از همان ابتدای تحصبل مشغول به کار بوده و هم زمان با تحصیل(!)، کار هم می کنند. دریافت مدارک تحصیلی تنها برایشان امکانات بیشتری را به ارمغان می آورد.
🔸 در دوره زمامداری محمود احمدی نژاد، اگر رییس جمهور علاقه مند به حضور در جمع دانشجویان، برنامه ای برای رفتن به یکی از دانشگاه ها را داشت، از زمان اعلام برنامه توسط دفتر ریاست جمهوری تا حتی یک روز منتهی به ورود وی، با تهدیدات انجمن های دانشجویی مبنی بر عدم ورود وی به محیط دانشگاه روبرو می شد و اگر هم وی با هر فشاری خود را به دانشگاه تحمیل می کرد، با هجمه های مختلف روبرو می گشت که در نهایت منجر به خروج اجباری اش از محل می شد.
🔹 حال اما رییس جمهور معتدل و منفعل قصد ورود به دانشگاه تهران را دارد و خبر آن به طور رسمی در خبرگزاری های رسمی کشور پوشش داده می شود و تصور نمی شود آن حمله ها حتی در حد انتقاداتی ساده هم مطرح شود.
🔺 ورود یک کاپیتالیست همچون حسن روحانی به فضای دانشگاه تهران و شخصی که با پروژه های مختلف خصوصی سازی و به طور مشخص خصوصی سازی دانشگاه ها، امان دانشجو را با شهریه های کلان بریده است، با چه حقی در قامت رییس دولتی بی خاصیت، می خواهد به دانشگاه وارد شود و به رتبه های برتر جایزه بدهد؟
🔻 این فریب آشکار دانشگاه و دانشجو است و جای دارد رتبه های برتر دانشگاه با شهامت و درایت نسبت به ورود و حضور او در مکانی چون دانشگاه موضع بگیرند. اگرچه انتظار نمی رود دانشجویان همچون اسلاف خود در انجمن امیرکبیر (پلی تکنیک تهران) و نسل جان بر کف دانشجویان پیشین همچون بهاره هدایت و مجید توکلی عمل کنند اما این انتظار می رود که دانشگاه را سنگر اصلی خود نگاه دارند. حال که با خصوصی سازی روحانی، دانشگاه می رود تا منت دولت و دولتی ها را نکشد یا کمتر بکشد، این فاصله بیشتر حس شده و عملا دولت در تمامیت آن حتی حق ورود به فضای آن را ندارد!
👇👇👇
پ ن
💎 لازم به توضیح هست که اطلاق کاپیتالیست به حسن روحانی حاکی از عدم شناخت نظام سرمایه داری از طرف نگارنده بوده و فرآیندهای اختصاصی سازی که از زمان هاشمی انجام شده و منجر به تشکیل شرکتهای خصولتی به قول روحانی که تلفیقی از شرکتهای دولتی و منافع مدیران فاسد دولتی در قامت بخش خصوصی به هیچ وجه سنخیتی به امر واقعی خصوصی سازی ندارد. کما اینکه برنامه خصوصی سازی در هر کشوری انجام شده موجب شکوفایی و توسعه آن کشورها و افزایش رفاه مردمشان شده، در حالی که اجرای برنامه خصولتی سازی جمهوری اسلامی منجر به گسترش فساد اقتصاد دولتی و ترویج رانت و انحصار که ان هم از عوارض اقتصاد دولتی هست، شده است .
لذا اطلاق کاپیتالیست به روحانی یک خطای فاحش هست تا پروژه مشترک جناح اصولگرای جمهوری اسلامی و جناح چپ سنتی ایران که همواره همکار و همدست همدیگر و آخوندهای افراطی بوده، هست و البته خودشان هم صدمات آن را دیده اند، اما بخاطر برخی مشترکات مانند انترناسیونالیست چپی و حکومت جهانی اسلامی که هر دو مخالف ناسیونالیسم هویتگرا هستند، این اتحاد را پابرجا نگه داشته و این خطا حاصل چنین دیدگاه مشترکی بین این جناحها بوده و فاقد ارزش تئوریک و منطقی است .
🔸 حسن روحانی در قامت رییس جمهور منفعل اسلامی ایران پس از سالها دوری از دانشگاه و دانشجو، فردا راهی دانشگاه تهران می شود که به رتبه های برتر کنکور 97 جایزه دهد!
🔹 رتبه هایی که امروز اگرچه برتر شناخته می شوند و مستحق دریافت جایزه از رییس جمهور اما فردا بیکارانی هستند که هیچ در بساط ندارند و در تاکسی های خطی مشغول به کار می شوند و به مسافران خواهند گفت من دانشجوی برتر رشته علوم سیاسی، علوم اجتماعی، فلسفه و یا ادبیات بودم که با رتبه 1، 2، 3، 5 و 8 در دانشگاه تهران قبول شدم و شخص روحانی با دستان خودش به من هدیه داد. الان کجا هستم؟ در خدمت شما!
🔸 کم نیستند این با سوادانی که تنها درس خواندند و وقتی دولت را ناکارآمد دیدند دو راه مشخص پیش روی خود داشتند؛ نخست اینکه به مبارزه با حکومت جور و فساد برخیزند که قطعا راهی زندان های رجایی شهر و اوین شدند و راه دوم دویدن برای به کف آوردن لقمه ای نان بود که آن هم به هیچ کجا ختم نشد!
✔️ نمونه مشخص آن را در فیلم "عصبانی نیستم" می توانید ببینید.
🔻 در عوض دانشجونمایانی که در یک دانشگاه دست چندم آن هم با رانت بسیج و حوزه علمیه وارد شدند، از همان ابتدای تحصبل مشغول به کار بوده و هم زمان با تحصیل(!)، کار هم می کنند. دریافت مدارک تحصیلی تنها برایشان امکانات بیشتری را به ارمغان می آورد.
🔸 در دوره زمامداری محمود احمدی نژاد، اگر رییس جمهور علاقه مند به حضور در جمع دانشجویان، برنامه ای برای رفتن به یکی از دانشگاه ها را داشت، از زمان اعلام برنامه توسط دفتر ریاست جمهوری تا حتی یک روز منتهی به ورود وی، با تهدیدات انجمن های دانشجویی مبنی بر عدم ورود وی به محیط دانشگاه روبرو می شد و اگر هم وی با هر فشاری خود را به دانشگاه تحمیل می کرد، با هجمه های مختلف روبرو می گشت که در نهایت منجر به خروج اجباری اش از محل می شد.
🔹 حال اما رییس جمهور معتدل و منفعل قصد ورود به دانشگاه تهران را دارد و خبر آن به طور رسمی در خبرگزاری های رسمی کشور پوشش داده می شود و تصور نمی شود آن حمله ها حتی در حد انتقاداتی ساده هم مطرح شود.
🔺 ورود یک کاپیتالیست همچون حسن روحانی به فضای دانشگاه تهران و شخصی که با پروژه های مختلف خصوصی سازی و به طور مشخص خصوصی سازی دانشگاه ها، امان دانشجو را با شهریه های کلان بریده است، با چه حقی در قامت رییس دولتی بی خاصیت، می خواهد به دانشگاه وارد شود و به رتبه های برتر جایزه بدهد؟
🔻 این فریب آشکار دانشگاه و دانشجو است و جای دارد رتبه های برتر دانشگاه با شهامت و درایت نسبت به ورود و حضور او در مکانی چون دانشگاه موضع بگیرند. اگرچه انتظار نمی رود دانشجویان همچون اسلاف خود در انجمن امیرکبیر (پلی تکنیک تهران) و نسل جان بر کف دانشجویان پیشین همچون بهاره هدایت و مجید توکلی عمل کنند اما این انتظار می رود که دانشگاه را سنگر اصلی خود نگاه دارند. حال که با خصوصی سازی روحانی، دانشگاه می رود تا منت دولت و دولتی ها را نکشد یا کمتر بکشد، این فاصله بیشتر حس شده و عملا دولت در تمامیت آن حتی حق ورود به فضای آن را ندارد!
👇👇👇
پ ن
💎 لازم به توضیح هست که اطلاق کاپیتالیست به حسن روحانی حاکی از عدم شناخت نظام سرمایه داری از طرف نگارنده بوده و فرآیندهای اختصاصی سازی که از زمان هاشمی انجام شده و منجر به تشکیل شرکتهای خصولتی به قول روحانی که تلفیقی از شرکتهای دولتی و منافع مدیران فاسد دولتی در قامت بخش خصوصی به هیچ وجه سنخیتی به امر واقعی خصوصی سازی ندارد. کما اینکه برنامه خصوصی سازی در هر کشوری انجام شده موجب شکوفایی و توسعه آن کشورها و افزایش رفاه مردمشان شده، در حالی که اجرای برنامه خصولتی سازی جمهوری اسلامی منجر به گسترش فساد اقتصاد دولتی و ترویج رانت و انحصار که ان هم از عوارض اقتصاد دولتی هست، شده است .
لذا اطلاق کاپیتالیست به روحانی یک خطای فاحش هست تا پروژه مشترک جناح اصولگرای جمهوری اسلامی و جناح چپ سنتی ایران که همواره همکار و همدست همدیگر و آخوندهای افراطی بوده، هست و البته خودشان هم صدمات آن را دیده اند، اما بخاطر برخی مشترکات مانند انترناسیونالیست چپی و حکومت جهانی اسلامی که هر دو مخالف ناسیونالیسم هویتگرا هستند، این اتحاد را پابرجا نگه داشته و این خطا حاصل چنین دیدگاه مشترکی بین این جناحها بوده و فاقد ارزش تئوریک و منطقی است .