‌ [({🔥 @iran_novin1🔥})]

]🔥 ایران نوین 🔥[

#جامعه_شناسی

#کارکردگرایی_ساختاری
#Structural_Functionalism

☆1

نظریه کارکردگرایی ساختاری(ساختی) یکی از عمده‌ترین نظریه‌ها پس از شکل‌گیری جامعه‌شناسی است.

این نظریه تمایز دهنده دوره کلاسیک جامعه‌شناسی با دوره مدرن است و به طور عمده از گرایشی کلی به سوی تحلیل کارکردگرایانه در قرن 19 نشأت می‌گیرد.

کارکردگرایی ساختاری از رهیافتی بهره می‌برد که جامعه را شامل نظامی از اجزاء مختلف به هم پیوسته‌ می‌داند که ساختارهای گوناگون را شکل می‌دهند و هر کدام کارکردی خاص در کل نظام دارند.
کارکردگرایی ساختاری ریشه در آثار #کنت، #اسپنسر، #دورکیم و تعلق آنها به #ارگانیسم، #نیازهای_اجتماعی، #ساختارها و #کارکردها ‌دارد. 

#پیش_‌فرضهای_کارکردگرایی :

سهم #پارسونز در شکل‌گیری کارکردگرایی ساختاری بیش از سایرین است.
وی با تکیه بر پیش‌فرضهای مطرح شده در زیر به طرح نظریه کارکردگرایی ساختی پرداخته است:

1. سیستم اجتماعی یک کل دارای بخشهای مرتبط با یکدیگر، از قبیل سازمانها و نهادهای اجتماعی است؛

2. سیستم اجتماعی دارای حیات و در حال استمرار و بقاست؛

3. سیستم اجتماعی به گونه‌ای طراحی شده که امکان ارتباط با سیستم‌های دیگر را داشته باشد؛

4. سیستم اجتماعی با مشکلاتی از قبیل نیازها یا درخواست‌هایی روبروست که موجب بقا و ادامه حیات سیستم‌ها می‌شوند؛

5. سیستم اجتماعی دارای خصوصیات نظم و تعادل است و اجزای آن به یکدیگر وابسته‌اند؛

6. ثبات و تغییر در آن توأمان است؛

7. سیستم‌ها به واسطه شرایط محیطی محدود می‌شوند.

پارسونز معتقد است کارکرد، مجموعه فعالیتهایی است که در جهت برآوردن یک نیاز یا نیازهای نظام انجام می‌گیرد.

وی با این تعریف معتقد است 4 تکلیف برای همه نظامها ضرورت دارد:

1. #تطبیق
( #Adaptation )؛

هر نظامی باید خودش را با موقعیتی که در آن قرار گرفته تطبیق دهد؛

2. #دستیابی_به_هدف
( #Goal_Attainment)

یک نظام باید هدفهای اصلی‌اش را تعیین کند و به آنها دست یابد؛

3. #یکپارچگی_و_انسجام
( #Integration )

هر نظامی باید روابط متقابل میان اجزایش را تنظیم کرده و به رابطه میان چهار تکلیف کارکردی‌اش نیز انسجام ببخشد؛

4. #پایداری
( #Latency)

هر نظامی باید انگیزش‌های  افراد و الگوهای فرهنگی آفریننده و نگهدارنده این انگیزشها را ایجاد، نگهداری و تجدید کند.

این چهار تکلیف با چهار نظام کنش، « #سیستم_زیستی» از طریق سازگاری و تغییر شکل جهان خارجی،
« #سیستم_شخصیتی»
از طریق تعیین هدف نظام و بسیج منافع برای دستیابی به آنها،

« #سیستم_اجتماعی»
از طریق کارکرد یکپارچگی و

«#سیستم_فرهنگی»
که از طریق وضوح‌بخشی به اهداف و ارائه الگوهای فرهنگی، پایداری را ایجاد می‌کنند، رابطه دارد.

🆔👉 @iran_novin1

‌ 💎 #نافرمانی_مدنی
جین شارپ

#فصل_هفتم
#قسمت_پنجم
#برنامه_ریزی_استراتژی_مبارزه

🌀 هر چقدر هم که استراتژی بزرگی که برای پایان دادن به دیکتاتوری و تاسیس دموکراسی توسعه یافته، هوشمندانه و امیدبخش باشد، یک استراتژی بزرگ به خودی خود انجام نمی‌شود.

استراتژی‌های خاص باید برای رهبری یک #رشته عملیات مبارزه طلبانه با هدف #به‌تحلیل‌بردن‌قدرت‌دیکتاتور توسعه یابند.
این استراتژی ها به ترتیب، محدوده ای از فعالیت های تاکتیکی که هدفشان وارد کردن ضربه های کاری به دیکتاتور است را با یکدیگر همسو می‌کنند، تاکتیک‌ها و روش های خاص اقدام باید با دقت انتخاب شوند تا بتوانند در دست یابی به هدف‌های خاص هر استراتژی مشارکت داشته باشند.

بحث در اینجا تنها در سطح استراتژی تمرکز می یابد.

🌀 استراتژیست‌هایی که برنامه‌ریزی سلسله مبارزات بزرگ را انجام می‌دهند، همانند آن‌هایی که استراتژی بزرگ را برنامه‌ریزی کرده‌اند، احتیاج به درکی کامل از طبیعت و شیوه های عمل تکنیک مبارزاتی انتخاب شده دارند. درست همان گونه که فرماندهان نظامی باید #ساختارها، #تاکتیک‌ها، #فن_لشکرکشی، #تدارک_جنگ افزار، #تاثیرات_جغرافیایی و موارد مشابه را برای طراحی استراتژی نظامی درک کنند، برنامه‌ریزان مبارزه طلبی سیاسی نیز باید از #طبیعت و #اصول‌استراتژیک‌مبارزه‌غیرخشونت‌آمیز درکی کامل داشته باشند. هرچند که حتی با داشتن دانش درباره مبارزه غیرخشونت‌آمیز، دقت به توصیه‌های این کتاب و پاسخ به پرسش‌های مطرح شده، استراتژی ها به خودی خود به وجود نمی آیند.
تنظیم استراتژی های مبارزاتی نیاز به قوه #ابتکار_پرورش یافته دارد.

در برنامه‌ریزی استراتژی برای یک رشته مبارزات به خصوص و برای توسعه دراز مدت تر مبارزه آزادی بخش، استراتژیست های مبارزه‌طلبی سیاسی احتیاج دارند تا به مسائل و مشکلات بسیاری فکر کنند، از جمله :

📌تعین اهداف خاص از یک رشته مبارزات و سهم آن ها در پیشبرد استراتژی بزرگ

📌توجه به روش های خاص، با سلاح‌های سیاسی ای که می‌توانند به بهترین وجه برای پیشبرد استراتژی انتخاب شده استفاده شوند، درون هر نقشه کلی برای یک رشته مبارزات خاص، لازم است تا تشخیص دهیم که چه نفشه های کوچک تر و تاکتیکی و چه روش‌های اقدامی باید برای وارد کردن فشار و محدود نمودن منابع قدرت دیکتاتور استفاده شوند. باید به یاد داشته باشیم که #رسیدن‌به‌اهداف‌بزرگ نتیجه #انتخاب‌دقیق‌و‌پیمودن‌گام‌های‌کوچک است.

📌تعیین اینکه آیا مسائل اقتصادی باید با مبارزه سیاسی مرتبط باشند و اگر آری، چگونه؟ اگر مسائل اقتصادی در مبارزه مهم هستند، باید در این فکر بود که نارضایتی‌های اقتصادی پس از پایان دیکتاتوری #اصلاح شوند. در غیر این صورت، اگر راه حل‌هایی سریع در دوره گذار به دموکراسی آماده نباشند، #نارضایتی‌ها و بی میلی‌ها شروع خواهند شد. اینگونه نارضایتی‌ها می‌توانند #ظهوردوباره‌نیروهای‌دیکتاتوری که وعده پایان مشکلات را می‌دهند، تسهیل کنند.

📌پیشاپیش مشخص کردن اینکه چه نوع #رهبری و چه نوع #سیستم‌ارتباطی بهترین کارکرد را برای شروع مبارزه دارد. کدام روش های تصمیم گیری و برقراری ارتباط در طول دوران مبارزه، برای راهنمایی دائم مقاومت گران و مردم موجود خواهد بود؟

📌منعکس کردن اخبار مقاومت به مردم، نیروهای دیکتاتور و رسانه‌های بین‌المللی، ادعاها و گزارش‌ها همیشه باید #کاملا_واقعی باشند. #بزرگ‌نمایی و ادعاهای بی اساس، اعتبار مقاومت گران را کاهش خواهد داد.

📌برنامه هایی برای اقدامات خودکفا و سودمند اجتماعی، آموزشی، اقتصادی و سیاسی به منظور پاسخگویی به نیازهای مردم در طول مبارزه، این طرح ها حتی می‌توانند توسط افرادی که مستقیما در اقدامات مقاومت گرانه شرکت ندارند نیز رهبری شوند.

📌تعیین اینکه چه نوع کمک خارجی برای حمایت از یک رشته اقدامات به خصوص یا کل مبارزه آزادی بخش مورد انتظار است.

📌کمک خارجی چگونه می‌تواند به بهترین وجه بسیج شده و استفاده شود بدون اینکه مبارزه داخلی به عاملی خارجی خاصی وابسته شود؟

🌀 باید به این نکته توجه کرد که کدام گروههای خارجی برای کمک مناسب تر و شایسته‌تر هستند، مثلا سازمان‌های غیردولتی (جنبش‌های اجتماعی، گروه‌های دینی یا سیاسی، اتحادیه های کارگری و غیره)، دولت ها، و یا سازمان ملل و بخش‌های مختلف آن، علاوه بر این، برنامه‌ریزان مقاومت باید در طول مقاومت توده‌ای علیه کنترل دیکتاتوری، برای حفظ نظم و رعایت الزامات جامعه توسط نیروهای خود نیز اقداماتی صورت دهند. این موضوع نه فقط باعث ایجاد نوع جدیدی از ساختار مستقل دموکراتیک می شود و از این طریق به اهداف اصلی کمک می کند؛ بلکه در عین حال اعتبار هرگونه ادعایی که سرکوب بی رحمانه را برای مبارزه با بی نظمی و بی قانونی لازم بداند را نیز از بین میبرد.