Forwarded from دستیار زیر نویس و هایپر لینک
[({🔥 @iran_novin1🔥})]
]🔥 ایران نوین 🔥[
#اصول_مبانی_دمکراسی
#آزادی_مذهب
تمام شهروندان بايد در زمينه باورهای مذهبی، آزادی دنباله روی از میل درونیشان را داشته باشند.
آزادی مذهب شامل حق عبادت فردی يا گروهی، در جمع و يا در خلوت و مشاركت در مراسم مذهبی، اجرای مناسك و آموزش دينی بدون ترس از آزار حكومت يا گروه های ديگر جامعه است.
٭ تمام مردم حق عبادت يا شرکت در جلسات عقیدتی مذهبی و تاسيس و حفظ اماكنی به اين منظور را دارند.
٭ آزادی مذهب مانند ساير حقوق بنيادين بشر توسط كشور ايجاد يا بخشيده نمی شود، بلكه همه كشورها بايد از آن محافظت نمايند. حكومت های مردم سالار، آزادی مذهب و زبان را نيز در قوانین اساسيشان می گنجانند.
٭ با وجودی كه احتمال دارد بسياری از حكومت های مردم سالار جدايی رسمی را بین كليسا و حكومت انتخاب نمايند، ارزش های حكومت و دين با يكديگر تضاد اصولی ندارند.
٭ حكومت های مردم سالار معمولا برای تنظيم امور مذهبی، سازمانهای دولتی يا مراكز رسمی ديگری تاسيس نمی كنند، با اين وجود ممكن است از سازمانهای عبادی و گروههای مذهبی بخواهند تا
جهت انجام امور اداری يا مالياتی، خود را به ثبت برسانند.
٭ حكومت هايی كه از آزادی مذهب حمايت می كنند بيشتر به رعايت حقوق لازم ديگر برای آزادی مذهب از جمله آزادی بيان و آزادی تجمع توجه نشان می دهند.
٭ حكومت های مردم سالار واقعی درك می كنند كه بايد به تفاوت های مذهبی فردی احترام گذاشت و يكی از نقش های كليدی حكومت حتی در مواردی كه كشور باور مذهبی مشخصی را ممنوع می داند حمايت از انتخاب مذهب است.
حكومت های مردم سالار همچنين:
• محتويات منتشرات، دروس يا سخراننی های مذهبی را تعيين نمیكنند.
• به حق والدين برای اداره آموزش مذهبی فرزندانشان احترام می گذارند.
• تحريك به خشونت مذهبی بر ضد ديگران را ممنوع می نمايند.
• از اعضای گروههای اقليت قومی، مذهبی يا زبانی محافظت می كنند.
• به مردم اجازه می دهند تا تعطيلات مرتبط با باورهايشان را داشته باشند و روزهای مقدسشان را جشن بگیرند.
• از آنجا كه افراد دارای اعتقادات گوناگون خواهان زمينه مشترك در مسايل متنوع و همكاری برای حل مشكلات موجود برای كل جمعيت هستند، به جريان های اعتقادی اجازه شكوفايی
می دهند.
• برای دولت و مقامات مذهبی، سازمان های غیر دولتی و خبرنگاران، آزادی تهيه خبر درباره آزار مذهبی را فراهم می سازند.
• به حق مشاركت آزاد و كمك به جامعه مدنی از طريق راه اندازی مدارس اعتقادی، اداره بيمارستان ها و مراقبت از سالمندان و اجرای برنامه ها و فعاليت های ديگری كه به نفع جامعه است احترام می گذارند.
ادامه دارد
🆔👉 @iran_novin1
]🔥 ایران نوین 🔥[
#اصول_مبانی_دمکراسی
#آزادی_مذهب
تمام شهروندان بايد در زمينه باورهای مذهبی، آزادی دنباله روی از میل درونیشان را داشته باشند.
آزادی مذهب شامل حق عبادت فردی يا گروهی، در جمع و يا در خلوت و مشاركت در مراسم مذهبی، اجرای مناسك و آموزش دينی بدون ترس از آزار حكومت يا گروه های ديگر جامعه است.
٭ تمام مردم حق عبادت يا شرکت در جلسات عقیدتی مذهبی و تاسيس و حفظ اماكنی به اين منظور را دارند.
٭ آزادی مذهب مانند ساير حقوق بنيادين بشر توسط كشور ايجاد يا بخشيده نمی شود، بلكه همه كشورها بايد از آن محافظت نمايند. حكومت های مردم سالار، آزادی مذهب و زبان را نيز در قوانین اساسيشان می گنجانند.
٭ با وجودی كه احتمال دارد بسياری از حكومت های مردم سالار جدايی رسمی را بین كليسا و حكومت انتخاب نمايند، ارزش های حكومت و دين با يكديگر تضاد اصولی ندارند.
٭ حكومت های مردم سالار معمولا برای تنظيم امور مذهبی، سازمانهای دولتی يا مراكز رسمی ديگری تاسيس نمی كنند، با اين وجود ممكن است از سازمانهای عبادی و گروههای مذهبی بخواهند تا
جهت انجام امور اداری يا مالياتی، خود را به ثبت برسانند.
٭ حكومت هايی كه از آزادی مذهب حمايت می كنند بيشتر به رعايت حقوق لازم ديگر برای آزادی مذهب از جمله آزادی بيان و آزادی تجمع توجه نشان می دهند.
٭ حكومت های مردم سالار واقعی درك می كنند كه بايد به تفاوت های مذهبی فردی احترام گذاشت و يكی از نقش های كليدی حكومت حتی در مواردی كه كشور باور مذهبی مشخصی را ممنوع می داند حمايت از انتخاب مذهب است.
حكومت های مردم سالار همچنين:
• محتويات منتشرات، دروس يا سخراننی های مذهبی را تعيين نمیكنند.
• به حق والدين برای اداره آموزش مذهبی فرزندانشان احترام می گذارند.
• تحريك به خشونت مذهبی بر ضد ديگران را ممنوع می نمايند.
• از اعضای گروههای اقليت قومی، مذهبی يا زبانی محافظت می كنند.
• به مردم اجازه می دهند تا تعطيلات مرتبط با باورهايشان را داشته باشند و روزهای مقدسشان را جشن بگیرند.
• از آنجا كه افراد دارای اعتقادات گوناگون خواهان زمينه مشترك در مسايل متنوع و همكاری برای حل مشكلات موجود برای كل جمعيت هستند، به جريان های اعتقادی اجازه شكوفايی
می دهند.
• برای دولت و مقامات مذهبی، سازمان های غیر دولتی و خبرنگاران، آزادی تهيه خبر درباره آزار مذهبی را فراهم می سازند.
• به حق مشاركت آزاد و كمك به جامعه مدنی از طريق راه اندازی مدارس اعتقادی، اداره بيمارستان ها و مراقبت از سالمندان و اجرای برنامه ها و فعاليت های ديگری كه به نفع جامعه است احترام می گذارند.
ادامه دارد
🆔👉 @iran_novin1
Forwarded from دستیار زیر نویس و هایپر لینک
[({🔥 @iran_novin1🔥})]
]🔥 ایران نوین 🔥[
#اصول_مبانی_دمکراسی
#حقوق_و_آزادی_زنان
تبعيض در مورد زنان بدان معنا است كه قوانین يا رسوم مشخصی، بر مبنای جنسيت و متايز فردی، در مورد آنها استثنا يا محدوديتی قايل می شوند.
٭ حكومت های مردم سالار بايد در حفظ حقوق زنان كوشا باشند، زنان را به مشاركت در متام سطوح جامعه و حكومت تشويق منايند و اماكنی را برای آنان به وجود آورند تا بتوانند آزادانه تجمع كنند و ديدگاه هايشان را آشكارا بيان منايند.
٭ حقوق قانونی زنان شامل برخورد مساوی قانون با آنها و دسترسی به منابع قانونی است.
• حقوق زنان بايد آشكارا مشخص شود
— ابهام در موقعيت قانونی زنان همچنان يكی از علل اصلی فقر در سطح جهان است.
• زنان بايد حق مالكيت و وراثت داشته باشند.
• زنان بايد از امكان مشاركت در تنظيم و اجرای قانون اساسی و قوانین ديگر برخوردار باشند.
٭ حقوق سياسی زنان شامل حق شركت در انتخابات، اشتغال در پستهای دولتی، مشاركت در حاكميت و سازماندهی سياسی است.
• نظام های مردم سالار بايد از طرح های جامعه مدنی — اعم از دولتی و غیر دولتی — كه زنان را در زمينه چگونگی شركت در انتخابات و فنون رقابت های سياسی و روند قانون گذاری آموزش
می دهند حمايت به عمل آورند.
• فعاليت زنان در تمام سطوح جامعه مدنی و حكومت باعث استحكام مردم سالاری می گردد.
٭ زنان و دختران بايد به آموزش ابتدايی دسترسی داشته باشند. آنان نبايد از شركت يا تدريس در مدارس متوسطه يا دانشگاهها منع شوند.
٭ حقوق اقتصادی برای زنان امكان نظارت بر دارايی های اقتصاديشان را فراهم می سازد و به آنان كمك می كند تا از روابط پر مخاطره جنسی و احتمال سوء استفاده دوری كنند. اين حقوق شامل موارد زير هستند:
• شرايط و معیارهای یکسان استخدام در مقايسه با مردان.
• مصونيت از ابطال استخدام به دليل بارداری يا ازدواج.
• مشاركت در برنامه هايی از قبيل استفاده از وام های اشتغال زايی كوچك و آموزش مشاغل كه برای زنان امكان كسب درآمد را فراهم می سازد.
• حق برخورداری از درآمد، رفتار و احترام مساوی در محل كار.
٭ نظام های مردم سالار بايد برای كسب اطمينان از بهداشت و رفاه زنان و دختران و فراهم ساخنت دسترسی مساوی به برنامه هايی مانند برنامه های
زير تلاش منايند:
• مراقبت های بهداشتی عمومی، پيشگیری از بيماری ها و مراقبت های پيش از زايمان.
• پيشگیری از بيماری ايدز، بهبود مراقبت های بهداشتی ارايه شده به مبتلايان، و كاهش از انتقال اين بيماری از طريق مادر به فرزند.
• مبارزه با قاچاقچيانی كه زنان و دختران را به دام فحشای اجباری يا بردگی داخل خانواده ها از طريق اغفال، تقلب يا اعمامل زور می اندازند.
• مبارزه با آنچه پيشتر گردشگری جنسی ناميده می شد و اغلب زنان و كودكان را مورد سوء استفاده قرار می داد.
• آموزش پيامدهای بهداشتی و اجتماعی ازدواج زود هنگام به خانواده ها.
• حمايت از مراكز قربانيان از جمله مراكز خشونت های خانوادگی و بحران های ناشی از تجاوزات.
• آموزش كاستن از خشونت های خانوادگی به پليس، وكلا، قضات و هيات های پزشكی.
• پايان بخشيدن به ختنه كردن زنان.
ادامه دارد
🆔👉 @iran_novin1
]🔥 ایران نوین 🔥[
#اصول_مبانی_دمکراسی
#حقوق_و_آزادی_زنان
تبعيض در مورد زنان بدان معنا است كه قوانین يا رسوم مشخصی، بر مبنای جنسيت و متايز فردی، در مورد آنها استثنا يا محدوديتی قايل می شوند.
٭ حكومت های مردم سالار بايد در حفظ حقوق زنان كوشا باشند، زنان را به مشاركت در متام سطوح جامعه و حكومت تشويق منايند و اماكنی را برای آنان به وجود آورند تا بتوانند آزادانه تجمع كنند و ديدگاه هايشان را آشكارا بيان منايند.
٭ حقوق قانونی زنان شامل برخورد مساوی قانون با آنها و دسترسی به منابع قانونی است.
• حقوق زنان بايد آشكارا مشخص شود
— ابهام در موقعيت قانونی زنان همچنان يكی از علل اصلی فقر در سطح جهان است.
• زنان بايد حق مالكيت و وراثت داشته باشند.
• زنان بايد از امكان مشاركت در تنظيم و اجرای قانون اساسی و قوانین ديگر برخوردار باشند.
٭ حقوق سياسی زنان شامل حق شركت در انتخابات، اشتغال در پستهای دولتی، مشاركت در حاكميت و سازماندهی سياسی است.
• نظام های مردم سالار بايد از طرح های جامعه مدنی — اعم از دولتی و غیر دولتی — كه زنان را در زمينه چگونگی شركت در انتخابات و فنون رقابت های سياسی و روند قانون گذاری آموزش
می دهند حمايت به عمل آورند.
• فعاليت زنان در تمام سطوح جامعه مدنی و حكومت باعث استحكام مردم سالاری می گردد.
٭ زنان و دختران بايد به آموزش ابتدايی دسترسی داشته باشند. آنان نبايد از شركت يا تدريس در مدارس متوسطه يا دانشگاهها منع شوند.
٭ حقوق اقتصادی برای زنان امكان نظارت بر دارايی های اقتصاديشان را فراهم می سازد و به آنان كمك می كند تا از روابط پر مخاطره جنسی و احتمال سوء استفاده دوری كنند. اين حقوق شامل موارد زير هستند:
• شرايط و معیارهای یکسان استخدام در مقايسه با مردان.
• مصونيت از ابطال استخدام به دليل بارداری يا ازدواج.
• مشاركت در برنامه هايی از قبيل استفاده از وام های اشتغال زايی كوچك و آموزش مشاغل كه برای زنان امكان كسب درآمد را فراهم می سازد.
• حق برخورداری از درآمد، رفتار و احترام مساوی در محل كار.
٭ نظام های مردم سالار بايد برای كسب اطمينان از بهداشت و رفاه زنان و دختران و فراهم ساخنت دسترسی مساوی به برنامه هايی مانند برنامه های
زير تلاش منايند:
• مراقبت های بهداشتی عمومی، پيشگیری از بيماری ها و مراقبت های پيش از زايمان.
• پيشگیری از بيماری ايدز، بهبود مراقبت های بهداشتی ارايه شده به مبتلايان، و كاهش از انتقال اين بيماری از طريق مادر به فرزند.
• مبارزه با قاچاقچيانی كه زنان و دختران را به دام فحشای اجباری يا بردگی داخل خانواده ها از طريق اغفال، تقلب يا اعمامل زور می اندازند.
• مبارزه با آنچه پيشتر گردشگری جنسی ناميده می شد و اغلب زنان و كودكان را مورد سوء استفاده قرار می داد.
• آموزش پيامدهای بهداشتی و اجتماعی ازدواج زود هنگام به خانواده ها.
• حمايت از مراكز قربانيان از جمله مراكز خشونت های خانوادگی و بحران های ناشی از تجاوزات.
• آموزش كاستن از خشونت های خانوادگی به پليس، وكلا، قضات و هيات های پزشكی.
• پايان بخشيدن به ختنه كردن زنان.
ادامه دارد
🆔👉 @iran_novin1
Forwarded from دستیار زیر نویس و هایپر لینک
[({🔥 @iran_novin1🔥})]
]🔥 ایران نوین 🔥[
#اصول_مبانی_دمکراسی
#حقوق_اکثریت
#حقوق_اقلیت
اصول حکومت اکثريت و دفاع از حقوق افراد و اقليت ها، در ظاهر دو امر متناقض به نظر می رسند. اما اين اصول، در واقع ستون های دوگانه ای هستند که ارکان آنچه که يک دولت دموکراتيک ناميده می شود را استوار نگه داشته اند.
حکومت اکثريت وسيله ای است برای سازماندهی دولت و تصميم گیری در خصوص مسائل عمومی؛ نه شیوه ای ديگر برای ظلم و ستم.
همانگونه که هيچ گروه خود منتصب حق آزار ديگران را ندارد، هيچ اکثريتی، حتی در يک دموکراسی، نيز نبايد حقوق و آزادی های اساسی يک فرد و يا گروه اقليت را سلب منايد.
٭ اقليت ها — چه به دليل قوميت، باورهای دينی، موقعيت جغرافيايی، سطح درآمد، و يا فقط به عنوان بازنده های انتخابات و يا يک مناظره – از حقوق اساسی تضمني شده ای برخوردارند که هيچ دولت و يا گروه اکثريت منتخب و يا افراد دیگر، حق سلب آن را ندارد.
٭ اقليت ها بايد اطمينان داشته باشند که دولت ها از حقوق و هويت آنها دفاع می کنند. وقتی که اين اطمينان حاصل شد، اين گروهها می توانند در نهادهای دموکراتيک کشور خود مشارکت کرده، بر آنها تأثیرگذار باشند.
٭ از جمله حقوق اساسی که هر دولت دموکراتيک بايد از آن دفاع کند، می توان از آزادی بيان، آزادی دين و عقيده، مراحل تشريفات قانونی و حق برخورداری برابر از حمايت قانون، و آزادی بيان عقيده، مخالفت، و مشارکت کامل، در زندگی اجتماعی جامعه خود نام برد.
٭ جوامع دارای دموکراسی می دانند که دفاع از حقوق اقليت ها به منظور حفظ هويت فرهنگی، رسوم اجتماعی، احساسات درونی فردی، و فعاليت های دينی، جزو وظائف اوليه آنها است.
٭ پذيرش اقليت های قومی و فرهنگی که در نظر اکثريت جامعه بيگانه، و يا حداقل عجيب می نمايند، از بزرگ ترين چالش هايی است که دولت های دموکراتيک می توانند با آن روبرو شوند. اما جوامع دارای دموکراسی به اين نکته توجه دارند که گوناگونی می تواند سرمايه عظيمی محسوب شود.
آنها اين گوناگونی های هويتی، فرهنگی، و ارزشی را به ديده چالشی می نگرند که آنها را قوی تر و غنی تر می سازد ، نه به عنوان تهديد.
٭ هيچ راه حل خاصی نمی تواند برای حل مسائل به وجود آمده در مورد تفاوت های بينشی و ارزشی گروههای اقليت وجود داشته باشد – تنها اين آگاهی مسلم وجود دارد که فقط از طريق فرايند دموکراتيک تحمل، گفتگو، و ميل به مدارا است که جوامع آزاد به توافق هايی که در بر گرينده ارکان دوگانه حکومت اکثريت و حقوق اقليت اند دست می يابند.
ادامه دارد
🆔👉 @iran_novin1
]🔥 ایران نوین 🔥[
#اصول_مبانی_دمکراسی
#حقوق_اکثریت
#حقوق_اقلیت
اصول حکومت اکثريت و دفاع از حقوق افراد و اقليت ها، در ظاهر دو امر متناقض به نظر می رسند. اما اين اصول، در واقع ستون های دوگانه ای هستند که ارکان آنچه که يک دولت دموکراتيک ناميده می شود را استوار نگه داشته اند.
حکومت اکثريت وسيله ای است برای سازماندهی دولت و تصميم گیری در خصوص مسائل عمومی؛ نه شیوه ای ديگر برای ظلم و ستم.
همانگونه که هيچ گروه خود منتصب حق آزار ديگران را ندارد، هيچ اکثريتی، حتی در يک دموکراسی، نيز نبايد حقوق و آزادی های اساسی يک فرد و يا گروه اقليت را سلب منايد.
٭ اقليت ها — چه به دليل قوميت، باورهای دينی، موقعيت جغرافيايی، سطح درآمد، و يا فقط به عنوان بازنده های انتخابات و يا يک مناظره – از حقوق اساسی تضمني شده ای برخوردارند که هيچ دولت و يا گروه اکثريت منتخب و يا افراد دیگر، حق سلب آن را ندارد.
٭ اقليت ها بايد اطمينان داشته باشند که دولت ها از حقوق و هويت آنها دفاع می کنند. وقتی که اين اطمينان حاصل شد، اين گروهها می توانند در نهادهای دموکراتيک کشور خود مشارکت کرده، بر آنها تأثیرگذار باشند.
٭ از جمله حقوق اساسی که هر دولت دموکراتيک بايد از آن دفاع کند، می توان از آزادی بيان، آزادی دين و عقيده، مراحل تشريفات قانونی و حق برخورداری برابر از حمايت قانون، و آزادی بيان عقيده، مخالفت، و مشارکت کامل، در زندگی اجتماعی جامعه خود نام برد.
٭ جوامع دارای دموکراسی می دانند که دفاع از حقوق اقليت ها به منظور حفظ هويت فرهنگی، رسوم اجتماعی، احساسات درونی فردی، و فعاليت های دينی، جزو وظائف اوليه آنها است.
٭ پذيرش اقليت های قومی و فرهنگی که در نظر اکثريت جامعه بيگانه، و يا حداقل عجيب می نمايند، از بزرگ ترين چالش هايی است که دولت های دموکراتيک می توانند با آن روبرو شوند. اما جوامع دارای دموکراسی به اين نکته توجه دارند که گوناگونی می تواند سرمايه عظيمی محسوب شود.
آنها اين گوناگونی های هويتی، فرهنگی، و ارزشی را به ديده چالشی می نگرند که آنها را قوی تر و غنی تر می سازد ، نه به عنوان تهديد.
٭ هيچ راه حل خاصی نمی تواند برای حل مسائل به وجود آمده در مورد تفاوت های بينشی و ارزشی گروههای اقليت وجود داشته باشد – تنها اين آگاهی مسلم وجود دارد که فقط از طريق فرايند دموکراتيک تحمل، گفتگو، و ميل به مدارا است که جوامع آزاد به توافق هايی که در بر گرينده ارکان دوگانه حکومت اکثريت و حقوق اقليت اند دست می يابند.
ادامه دارد
🆔👉 @iran_novin1
