‌🔴 #اعتراض_معلولان_در_تهران

🔰 قسمت اول

جمعی از معلولان سراسر کشور در اعتراض به اجراء نشدن #قانون_معلولان، مقابل #نهاد_ریاست_جمهوری تجمع کردند!

در مورد این تجمع چند سوال و مطالبی قابل توجه هست :

نکته اول :
با توجه به اینکه جمعیت بزرگی از جانبازان کشور جزو معلولان هستند و حقوقی که از معلولان ضایع میشود شامل جانبازان جنگ نیز هست، چرا این عزیزان برای احقاق حقوق قانونی خود با بقیه معلولان کشور همگام نمی شوند؟ در حالی که معلول شدن آنها هزینه ایی است که برای استقلال و آزادی این کشور داده شده و جامعه مکلف هست حقوق آنها را بطور احسن تامین کند .

نکته دوم :
طبق آمار رسمی قابل دسترسی؛ حدود ١/٥٠٠/٠٠٠ تن در شمار معلولان کشور هستند که این افراد تحت نظر سازمان بهزیستی بوده و در حال دریافت خدمات مختلف توانبخشی هستند. ۳۵% از این معلولان را زنان و ۶۵% را نیز مردان تشکیل می دهند.
با توجه به آمار جهانی ١٥% کل جمعیت جهان را معلولان تشکیل میدهند . همایون هاشمی نماینده مجلس آمار معلولان ایران را ١٠ میلیون برآورد کرده که ٤ میلیون آنها معلولیت شدید دارند .

بر اساس آمار جهانی این رقم درست بنظر می رسد اما برخی آن را اغراق شده تلقی کرده و نادرست می خوانند. از طرفی مرکز آمار ایران ارقام معلولان در در سال ٩٥ را بدلایل نامعلومی اعلام نکرده است. اما آمار سال ۱۳۹۰ نشان می‌دهد ۷ سال پیش حدود یک میلیون معلول در ایران سرشماری شده بودند. این عدد تقریبا معادل ۱/۴ درصد کل جمعیت ایران در ان سال بوده است.
اگر فرض کنیم همین نسبت در سال ۱۳۹۶ هم صادق بوده باشد، جمعیت کل معلولان ایران باید کمی بیش از یک میلیون و ۵۰۰ هزار نفر بوده باشد.

از طرفی تفاوتی است که در تعریف معلولیت در کشور وجود دارد و با تعریف جهانی آن همخوانی ندارد . تفاوت این تعریف در ارائه آمار واقعی نقش بسزایی دارد .
سازمان بهداشت جهانی برای ناتوانی یا معلولیت چنین تعریفی ارائه داده است: محدودیت فعالیت فرد یعنی مشکل در انجام دادن کاری و یا محدودیت مشارکت فرد، یعنی عدم توانایی فرد در موقعیت‌های مختلف، که به صورت نقص ساختار یا نقص عملکرد عضو نشان داده می‌شود.

سازمان بهزیستی ایران دو تعریف برای ناتوانی و معلولیت ارائه داده است. در دستورالعمل اجرایی، تعیین معلولیت مصوب معاونان سازمان بهزیستی آمده که ناتوانی عبارت است از هرگونه محدودیت و یا فقدان در انجام یک فعالیت اعم از رفتار، ارتباط و سایر مهارت های روزمره زندگی.
در تبصره یک این دستورالعمل آمده:
طبق تعریف قانون جامع حمایت از حقوق معلولان، منظور از معلول فردی است که به تشخیص کمیسیون پزشکی سازمان بهزیستی بر اثر ضایعه جسمی، ذهنی، روانی یا توام اختلال مستمر و قابل توجهی در سلامت و کارایی عمومی وی ایجاد گردد و موجب کاهش استقلال فرد در زمینه‌های اجتماعی و اقتصادی شود.
مریم پوررضا انور، رییس گروه سرشماری مرکز آمار ایران نیز درباره تفاوت اطلاعات مرکز آمار با اطلاعات سازمان بهداشت جهانی در حوزه معلولان به جام‌جم می‌گوید:
به نظر می‌رسد در اطلاعات سازمان ملل بحث سنجش ناتوانی نیز مطرح است، اما براساس قانون، مرکز آمار ایران موظف است درباره معلولیت پرسش کند که با مفهوم ناتوانی متفاوت است.
 
بر این اساس اشکار است که آمارهای موجود در مورد جامعه معلولان کشور تخمینی بوده و دقیق نیست و به این معنا هست که احتمالا معلولانی هستند که اصلا معلول تلقی نشده و صاحب هیچ حقوقی در این زمینه نمی باشند.
ار طرفی آمارهای موجود نشان میدهد حداقل سالانه ٥٠هزار تن به آمار معلولان کشور اضافه می شود.
در نهایت بررسی آمارهای کشور نشان می‌دهد که یا نرخ معلولیت طی ۵ سال گذشته افزایش چشمگیری داشته، یا آمار سرشماری معلولیت دقت لازم را نداشته است.

با توجه به موارد فوق و اهمیت این موضوع سوال اینجاست چرا در تجمع اعتراضی که برای احقاق حقوق این قشر برگزار می شود، باید چند ده نفر حضور داشته باشند و جمعیت حداقل یک میلیون پانصد هزار نفری که رسما ثبت شده اند، در سراسر کشور در مقابل استانداری ها و فرمانداری ها حاضر نشوند که با صدایی رسا نسبت به حقوق ضایع شده ی خود اعتراض کنند ؟ و بدتر آنها که دارای انواع معلولیت براساس تعریف جهانی هستند و حتی بعنوان معلول شناسایی نشده اند، چرا برای احقاق حقوقشان اقدام نمی کنند ؟

⏪ ادامه در قسمت دوم 🔰