Forwarded from پیوند نگار
⭕️ #محمد_حبیبی #معلم #زندانی در #زندان_اوین
بعد از #ده_ماه_بازداشت و زندان با #ارسال_نامه ای به شرح زیر سکوتش را شکست :
✅ ده ماهی که گذشت…
بعد از حدود ده ماه از بازداشت غیرقانونی اینجانب، سرانجام در تاریخ یکم دیماه حکم قطعی در دادگاه تجدید نظر شعبه ۳۶ به وکیلم ابلاغ شد که عینا تأیید حکم بدوی شعبه ۲۶ دادگاه انقلاب بود. با وجودی که در این مدت دهماه با فشارها و ناملایمات فراوانی مواجه بودهام، در مشورت با وکلای مجربم، از هرگونه انتشار مطلب یا امضای بیانیههایی که در مناسبتهای مختلف از زندان و از طرف همبندیانم صادر میشد، خودداری کردم، تا از هرگونه بهانهجوییهای احتمالی برای کاهش رأی بدوی جلوگیری شود. از جمله این فشارها میتوان به ضرب و شتم در هنگام بازداشت در تجمع روز معلم در مقابل دیدگان همکارانم ( تجمعی کاملا صنفی ، مدنی و قانونی )، اعزام به بازپرسی با وضعیت نابهنجار پوششی (لباس و شلوار پاره و بدون کفش با پاهای برهنه)، اعزام به زندان تهران بزرگ با همان شرایط و نگهداری غیرقانونی، در این زندان به مدت ۴ ماه و نیم در کنار متهمان به شرارت و سرقت و در شرایطی با کمترین امکانات انسانی، اشاره کرد.
علاوه بر این، هم در دادگاه بدوی و هم دادگاه تجدیدنظر، تماما دفاع از جزئیات پرونده را به وکلای مجرب خود آقایان تاج و رئیسیان واگذار کردم و در هر دو دادگاه جز در موارد معدودی که مورد پرسش مستقیم قرار گرفتم لب به سخن نگشودم. هم در دادگاه تجدید نظر و هم در خود زندان در دیداری که با نماینده دادستان داشتم (که بنا بر خواست ایشان در دفتر رئیس اندرزگاه برای پیگیری مداوای مشکلات جسمی اینجانب، انجام شد) ایشان بر نظر مساعد دادستانی نسبت به تخفیف مجازات تأکید داشتند، بدون اینکه هیچ درخواستی از جانب بنده انجام شده باشد. حتی قاضی پرونده تجدید نظر نیز به وکلای اینجانب مساعدت دادگاه برای تخفیف کلی در حکم بدوی را اعلام کرده بودند. با اینهمه، تأیید کامل حکم بدوی بدون هیچ تغییری در دادگاه تجدیدنظر، بار دیگر نشان داد که سرنوشت پروندههای سیاسی در جای دیگری خارج از نهادهای قضایی تعیین میشود. حال در شرایط کنونی که حکم ناعادلانه ده سال و نیم اینجانب به صورت قطعی تأیید شده است، بر خود لازم میدانم از همه دوستان و همکاران عزیز، فعالان صنفی شاغل و بازنشسته، شورای هماهنگی تشکلهای صنفی فرهنگیان ایران، کانون صنفی معلمان تهران، کانونها و انجمنهای صنفی معلمان استانها و شهرستانهای ایران، تشکلها و فعالان کارگری، فعالان دانشجویی، فعالان حوزه زنان، فعالان حقوق بشر، گروهها و کمپینهای تلگرامی و روزنامهنگاران و رسانههایی که در این مدت ده ماه حمایتهای رسانهای و معنوی خود را از اینجانب دریغ نداشتهاند، تشکر و قدردانی کنم.
محمد حبیبی
زندان اوین
چهارم دیماه ۱۳۹۷
بعد از #ده_ماه_بازداشت و زندان با #ارسال_نامه ای به شرح زیر سکوتش را شکست :
✅ ده ماهی که گذشت…
بعد از حدود ده ماه از بازداشت غیرقانونی اینجانب، سرانجام در تاریخ یکم دیماه حکم قطعی در دادگاه تجدید نظر شعبه ۳۶ به وکیلم ابلاغ شد که عینا تأیید حکم بدوی شعبه ۲۶ دادگاه انقلاب بود. با وجودی که در این مدت دهماه با فشارها و ناملایمات فراوانی مواجه بودهام، در مشورت با وکلای مجربم، از هرگونه انتشار مطلب یا امضای بیانیههایی که در مناسبتهای مختلف از زندان و از طرف همبندیانم صادر میشد، خودداری کردم، تا از هرگونه بهانهجوییهای احتمالی برای کاهش رأی بدوی جلوگیری شود. از جمله این فشارها میتوان به ضرب و شتم در هنگام بازداشت در تجمع روز معلم در مقابل دیدگان همکارانم ( تجمعی کاملا صنفی ، مدنی و قانونی )، اعزام به بازپرسی با وضعیت نابهنجار پوششی (لباس و شلوار پاره و بدون کفش با پاهای برهنه)، اعزام به زندان تهران بزرگ با همان شرایط و نگهداری غیرقانونی، در این زندان به مدت ۴ ماه و نیم در کنار متهمان به شرارت و سرقت و در شرایطی با کمترین امکانات انسانی، اشاره کرد.
علاوه بر این، هم در دادگاه بدوی و هم دادگاه تجدیدنظر، تماما دفاع از جزئیات پرونده را به وکلای مجرب خود آقایان تاج و رئیسیان واگذار کردم و در هر دو دادگاه جز در موارد معدودی که مورد پرسش مستقیم قرار گرفتم لب به سخن نگشودم. هم در دادگاه تجدید نظر و هم در خود زندان در دیداری که با نماینده دادستان داشتم (که بنا بر خواست ایشان در دفتر رئیس اندرزگاه برای پیگیری مداوای مشکلات جسمی اینجانب، انجام شد) ایشان بر نظر مساعد دادستانی نسبت به تخفیف مجازات تأکید داشتند، بدون اینکه هیچ درخواستی از جانب بنده انجام شده باشد. حتی قاضی پرونده تجدید نظر نیز به وکلای اینجانب مساعدت دادگاه برای تخفیف کلی در حکم بدوی را اعلام کرده بودند. با اینهمه، تأیید کامل حکم بدوی بدون هیچ تغییری در دادگاه تجدیدنظر، بار دیگر نشان داد که سرنوشت پروندههای سیاسی در جای دیگری خارج از نهادهای قضایی تعیین میشود. حال در شرایط کنونی که حکم ناعادلانه ده سال و نیم اینجانب به صورت قطعی تأیید شده است، بر خود لازم میدانم از همه دوستان و همکاران عزیز، فعالان صنفی شاغل و بازنشسته، شورای هماهنگی تشکلهای صنفی فرهنگیان ایران، کانون صنفی معلمان تهران، کانونها و انجمنهای صنفی معلمان استانها و شهرستانهای ایران، تشکلها و فعالان کارگری، فعالان دانشجویی، فعالان حوزه زنان، فعالان حقوق بشر، گروهها و کمپینهای تلگرامی و روزنامهنگاران و رسانههایی که در این مدت ده ماه حمایتهای رسانهای و معنوی خود را از اینجانب دریغ نداشتهاند، تشکر و قدردانی کنم.
محمد حبیبی
زندان اوین
چهارم دیماه ۱۳۹۷
Telegram
attach📎