‌ [({🔥 @iran_novin1🔥})]

]🔥 ایران نوین 🔥[

#معرفت_و_گونه_های_رئالیسم

☆3

#رئالیسم_در_فلسفه

رئالیسم در فلسفه دو معنای مصطلح دارد.
✔️یکی از این دو اصطلاح مربوط به گذشته است،
✔️و دیگری مربوط به عصر جدید.

در قرون وسطا واژه «رئالیسم» را در مقابل « #نومینالیسم»، یا «#اصالت_تسمیه» قرار می دادند، و آن را آموزه ای می دانستند که معتقد است «کلیات»، وجود عینی و واقعی دارند، و صرفا اشتراک در اسم نیست که حقیقت «کلی» را تشکیل می دهد. بنابراین، رئالیسم در گذشته به معنای مکتبی بوده است که در مقابل نومینالیسم (nominalism) یا اصالت تسمیه قرار دارد.
ولی امروزه «رئالیسم» در فلسفه به معنای مکتبی است که در مقابل مکتب «#ایدئالیسم» قرار می گیرد.

پس اینک #رئالیسم_فلسفی به معنای اعتقاد به تحقق حقایق خارجی، صرف نظر از ادراک ما، و با قطع نظر از وجود مُدرِک انسانی است.
در مقابل آن #ایدئالیسم قرار دارد که بر آن است که اشیای مادی و واقعیت های خارجی جدای از معرفت یا ادراک ما وجود ندارد.

همچنین رئالیسم با #پدیدارشناسی (#phenomenalism#)(#فنومنتالیسم) سرسازگاری ندارد، زیرا گرچه پدیدارشناسی با متافیزیک ایدئالیستی موافق نیست، ولی این مکتب، اشیای مادی را جز به عنوان توالی یک امر حسی قبول ندارد.

بدین ترتیب: روشن شد که «رئالیسم» در فلسفه دو معنای مصطلح دارد، لکن یکی از این دو، اصطلاحی است غیر رایج و مربوط به گذشته است و دیگری اصطلاحی است رایج، مربوط به زمان حال.
معنای غیر رایج رئالیسم در فلسفه مرادف با کلی گرایی است که در برابر اصالت تسمیه قرار دارد و اما معنای رایج، معنایی است که در برابر «ایدئالیسم» قرار می گیرد.

#مسایل_فلسفه

می دانیم #مسایل_فلسفه به طور طبیعی بر چهار قسم است:

الف) مسایل مربوط به #معرفت (شناخت)
(the problems of knowledge)؛

ب) مسایل مربوط به #وجود(بودن)
(the problems of being)

؛ ج) مسایل مربوط به #عمل(حرکت)
(the problems of action)
و؛
د) مسایل مربوط به #احساس(حس کردن)
(the problems of feeling).

این چهار قسم از مسایلی که در فلسفه وجود دارد، موجب می شود که فلسفه به شاخه های مختلف انشعاب یابد، و یا به تعبیر دیگر:

پاسخ هر یک از این مسایل را باید در شاخه خاصی از فلسفه بازجست. از این رو،

#معرفت_شناسی (epistemology)(اپیستمولوژی )
عهده دار مسئله الف(شناخت)، و

#متافیزیک (metaphysics) عهده دار مسئله ب(بودن) است و

#فلسفه_اخلاق (ethics) ( اتیکس )عهده دار مسئله ج(عمل) است،
و بالاخره
#زیبایی_شناسی (aesthetics)(استتیکس ) پاسخ به مسئله د(احساس کردن) را به عهده دارد.

نکته ای که قابل توجه است، این است که معرفت شناسی خودش با دو نوع مسایل سروکار دارد:

مسئله مربوط به «معیار معرفت»، و راه دستیابی به معرفت.

و دیگر مسئله مربوط به سرشت معرفت و ارتباط عالم (knower) با معلوم (the known).

مسئله اول معرفت شناسی را مسئله کارکردی (functional)(فانکشنال)یا «مسئله روش شناختی» دانسته اند که به ما نظریه ها یا مشرب هایی در باب توجیه معرفت خواهد داد، از قبیل «تصوف» یا «راز ورزی»، «عقل گرایی»، «تجربه گرایی»، «عمل گرایی». این قبیل نظریه ها مربوط است به چگونگی کسب معرفت و کیفیت آزمون آن.

و اما مسئله دوم را که به حقیقت و سرشت معرفت مربوط است، مسئله ساختاری (structural)(استراکچورال) می دانند که به ما آموزه هایی در باب انواع رئالیسم و گونه های ضد رئالیسم خواهد داد.
مانند رئالیسم خام و رئالیسم دوگانه گرایی، و یا مکتب ذهن گرایی (subjectivism)(سابجکتیویسم)که با این قبیل نظریه ها نظریاتی هستند مربوط به حقیقت ارتباط عالم با شی ء معلوم.

🆔👉 @iran_novin1

‌ [({🔥 @iran_novin1🔥})]

]🔥 ایران نوین 🔥[

مقاله علمی

#روش_شناسی_نظریه_سیستمی_در_علوم_سیاسی

#تعریف_مفاهیم_کلی :

#روش_شناسی :
روش به معنای ابزار کسب دانش ، هرگونه ابزار مناسب برای رسیدن به مقصود ، قواعدی که هنگام بررسی و پژوهش به کار می روند و انسان را به کشف مجهولات و حل مشکلات هدایت می کنند را تعریف نموده اند .

#نظریه: قوانین و چارچوبی تلقی می شود که مفاهیم و متغیر ها را با یکدیگر مرتبط می سازد. ابزار فکری است که به ما کمک می کند تا دانسته های خود را سامان دهیم، سوالات با اهمیت مطرح نماییم و قادر می سازد با انتخاب روش های تحقیق صحیح را به صورت منظم و نه تصادفی به کار برده و معلومات خود را به دانستنی های رشته های دیگر پیوند زنیم.

#سیستم : سیستم در لغت به معنای نظام می باشد و در اصطلاح: موجودیتی که حیات آن از طریق روابط متقابل میان اجزا امکان پذیر است.

#گذری_بر_تاریخچه_تفکر_ما_قبل_سیستمی :

باز خوانی تاریخ اندیشه بشری نشان از وجود و غلبه دو جریان فکری دارد:

تفکر تجزیه گرایانه یا #اتمیسم :

« این دیدگاه معتقد است که پدیده ها متشکل از اجرایی هستند و هیچ خاصیتی را در هیچ مجموعه ای نمی توان یافت مگر آنکه آن خاصیت به گونه ای در تمام اجزای مجموعه نیز وجود خواهد داشت.»
از نظر این دیدگاه، خواص پدیده ها از خواص اجزای تشکیل دهنده شان تعیین می گردد و خود آنها نیز بر اساس تعاریف و مشخصات مربوط به اجزایشان تعریف می شود. تفکر مکانیستی و اصل برقراری زنجیره علت و معلولی مبنای چنین تفکری است.

نگرش مکانیستی نسبت به جهان و تفکر تجزیه گرایانه در علوم – به ویژه در فیزیک – به رغم دستاوردهای فراوان ، در مسائلی که متغیرهای زیادی را شامل می شدند و یا زمانی که نظام مورد توجه بود، ابزار مناسبی به شمار نمی رفت .

« با ظهور مسیحیت تفکر تجزیه گرایانه به رغم پیشینه ای که در نزد متفکران و فیلسوفان یونان باستان همچون لئوسپیوس ، دمکریت و فیثاغورث (قرن پنجم و ششم قبل از میلاد ) داشت، از رونق افتاد. این نحوه تفکر در تفکر شرقی – اسلامی نزد متفکرانی چون محمد زکریای رازی و ابوالحسن اشعری ( بنیانگذار مکتب اشاعره ) نیز مقبولیت داشت.

با شروع رنسانس در اروپا و کوشش های دانشمندانی نظیر گالیله و فرانسیس بیکن نگرش تجزیه گرایانه مجددا احیا شد. طی قرون شانزده تا نوزده میلادی با تلاش دکارت و و نیوتن اعتلای این نگرش باعث شاخه جدیدی به نام تجزیه گرایی شد که توانست موقعیت خود را به عنوان روشی مطمئن در جهت انجام مطالعات علمی تثبیت کند.»

#تفکر_کل_گرایانه_یا_ارگانیستی :

این نگرش از پیشینه ای طولانی برخوردار است. فلسفه و علوم زمانی متولد شدند که یونانیان باستان کشف و تامل درباره یک نظام یا نظام جهان شمول را که قابل درک بوده و از این رو در حوزه اندیشه و منطق قابل کنترل بود، فرا گرفتند.
« ارسطو در جهان بینی و مفاهیم کل گرایانه خود از این نظم جهانی یاد کرده است، این جمله ارسطو که: کل بیش از اجزا آن است در واقع پایه تفکر سیستمی است که همچنان اعتبار دارد ؛ این نوع تفکر در تاریخ و فرهنگ باستانی چین، هند، ایران و یونان دارای ریشه عمیق است. در دوره بعد اسکندرانی، رواقی و نوافلاطونی استمرار یافت.»

#احساس_نیاز_به_نگرش_نوین :

در اواخر قرن نوزدهم و اوایل قرن بیستم پیشرفت علوم موجب آشنایی بشر با مسائلی شد که از پیچیدگی بیشتری و نگرش مکانیستی (جزء نگر) توانایی پاسخگویی به ان را نداشت و در بین متفکرین ضرورت تغییر گرش و رویکرد به شدت مورد توجه قرار گرفت .

 ادامه دارد
🆔👉 @iran_novin1

‌🔴 دروغ های دیگری از محمدصادق جوادی حصار، #استمرار_طلب #جمهوری_اشغالگر_اسلامی

۱) بخش اول 👇

#محمدصادق_جوادی_حصار در #تلوزیون #ایران_اینترنشنال در مورد #خبرنگار بودن زنده یاد #روح_الله_زم‌ که‌بدست رژیم به قتل رسید، مدعی شد که هر کس کار خبری در #شبکه_های_اجتماعی بکند، خبرنگار محسوب نمی شود.

وی پرسشی مطرح کرد که "هرگاه این کانالها در مورد افرادی خبری پخش می کنند، آیا آن افراد می توانند در همآن کانالها از خود دفاع کنند؟" و با‌ پیش فرض پاسخ منفی بر آن، مدعی شدند: این کانالها #رسانه_خبری نیستند، لذا #ادمین ها و #هیات_تحریریه آنها نیز خبرنگار محسوب نمی شوند، چون افراد امکان‌ دفاع از خود را در آنها ندارند . البته مطالب دیگری هم طرح کردند که همگی موبمو قابل نقد و ایراد هستند. اما ما‌ به نقد همین نکته، و‌ محور اصلی گفتگو بسنده می کنیم‌.

ضمن‌ بیان اینکه بسیاری از کانالها وقتی خبری در مورد شخصی پخش کرده و یا حتی بطور عام بارها اظهار کرده اند:
اگر شخص یا گروهی در مورد خاصی نظر و اعتراض و انتقاد و دفاع و نظری داشته باشند، حاضر هستند آن را انعکاس دهند و طبعا همین رویه موجب افزایش کاربر به انها می شود، و البته‌ جوادی حصار حداقل در مورد خاص گفتگو، یعنی #آمدنیوز باید سند و مدرکی ارائه دهد، که به کدام مطلب آن کانال پاسخی داده اند که‌ انعکاس داده نشده است در حالی که کاربران بارها با تصحیح و عذر خواهی و توضیح و تکمیلیه‌ آن‌ کانال شاهد بودند‌.

اما‌ اکنون ما‌ از طرف بسیاری از کانالهای سیاسی و خبری جریان های مختلف مخالف و #برانداز ، که کار خبری و #اطلاع_رسانی و #فعالیت_سیاسی و #مبارزاتی و مدنی و #حقوق_بشری می کنند، ادعا می کنیم که‌ هر مطلب و خبری که در مورد هر فردی و موضوعی داده می شود، اگر اعتراض و نظر و نقدی باشد به نام خودشان پخش و انعکاس داده می شود، و البته پاسخ آنها هم برای دفاع از خبر و مطلبشان حق آن کانالها هست، و البته اگر خطا و اشتباهی هم شده باشد- که در هر کاری امری طبیعی است- بیان شده و عذر خواهی و تصحیح می شود .

البته بخش نظردهی در کانالهای تلگرامی، زیر پستهای ارسالی وجود دارد، و گروهی از کانالهای مبارز و خبری، حتی این بخش را برای گرفتن بازخورد و نظرات مختلف فعال می کنند، و در پیج های اینستاگرامی و فیس بوک نیز که‌ از قبل این امکان فراهم بوده است.

بیشتر از این حد، این کانالها که‌ عموما مدعی #روشنگری هستند، اغلب آماده مناظره و گفتگو با همه شما‌ در فضایی آزاد هستند، تا مسائل مبتلابه جامعه، که در فضای #سانسور تمام‌ عیار، و با حاکمیت #روایت_حکومتی ، در #ابهام‌ خبری مانده، و موجب #ناآگاهی مردم از اصل روایت ها و حداقل از روایت های مختلف و مخالف ‌شده، بر آنها آشکار شود. این کانالها طالب این #شفافیت و روشنگری هستند، که‌ وظیفه حرفه خبرنگاری است. آیا شما هم‌ می توانید در این امر همراه شوید، تا معلوم شود چه مقدار به اصول اولیه حرفه خبرنگاری پایبند هستید؟

اما‌ در مورد خبرنگاران داخل کشور، همین بس که شما کارت های خبرنگاری صادر شده توسط مراجع حکومتی را بررسی کنید، تا ببینید چطور امر خبرنگاری مورد سوءاستفاده مقامات #امنیتی واقع شده، و به افرادی کارت خبرنگاری داده شده، که در عمرشان حتی یک #خبر ساده، چه در #فضای_مجازی و چه در رسانه های حقیقی، منتشر نکرده و حتی برخی نمی توانند یک #متن خبری را بصورت صحیح انشاء کنند، و استفاده آنها از کارت خبرنگاری، مثلا هنگام عبور از #طرح_ترافیک بوده است.

در مقابل افرادی که سالها بدون #دستمزد، و با #هزینه_شخصی، با حداقل #امکانات، با تمام‌ #محدودیت ها، بدون هیج #آموزش و حمایتی، و صرفا با #دانش فردی، و #وجدان شخصی، و #احساس_مسئولیت انسانی، و تحمل #تهدید #نهادهای_امنیتی و به #خطر انداختن خود و #خانواده شان، شبانه‌ روز در امر انتشار اخبار و روایت های مختلف تلاش کرده اند، تا اطلاع رسانی درست و منصفانه ای انجام‌ دهند، را خبرنگار نمی شناسید.

اما‌ در واقع #شهروند_خبرنگار پدیده ای است که‌ معادلات سانسورگران‌ را بهم ریخته، و عامل تغییر #فضای_سیاسی کشور شده، و نقش مجموعه آنها اکنون بیشتر از رسانه های رسمی حکومتی هست، و اغلب مردم‌ به آنها #اعتماد بیشتری دارند و آمدنیوز هم حداقل یکی از این #شهروندخبرنگاران بود و هست، در عین حال که‌ آمدنیوز یک رسانه خبری از قبل ثبت شده هم بوده است.

ادامه 👇👇