Forwarded from دستیار زیر نویس و هایپر لینک
[({🔥 @iran_novin1🔥})]
]🔥 ایران نوین 🔥[
#دموکراسی_چیست_و_چه_نیست.
☆7
#روشهایی_که_دموکراسی_را_ممکن_میسازد:
عناصر شناساننده دموکراسی، البته مفاهیمی انتزاعی هستند که در عین حال ممکن است سبب ظهور نهادهای مختلف و زیرمجموعه هایی برای دموکراسی شوند.
برای اینکه یک دموکراسی موفق شود، قواعد ویژه ای باید رعایت شده و مخصوصا به حقوق مدنی افراد بایستی احترام گذاشته شود.
هر جامعه سیاسی که موفق نشود این محدودیتها را برای خود بگذارد و نیز نتواند حاکمیت قانون را در روشهای خود منظور کند، آن جامعه دموکراتیک محسوب نمیشود.
این روشها به تنهایی به دموکراسی معنی نمیدهند، ولی وجود آنها برای بقای دموکراسی ضروری است.
به عبارتی دیگر وجود آنها لازم است ولی کافی نیست.
#رابرت_دال لیست قابل قبولی از «حداقل دستورالعملها» ارائه میدهد که باید در دموکراسیهای مدرن ( و یا آن طور که او میگوید «پلی آرشی» ) وجود داشته باشند تا آن دموکراسی باقی بماند.
۱. #کنترل_بر_تصمیمهای_دولت_برای_سیاستگذاری، باید بنابر قانون اساسی به نمایندگان منتخب مردم محول شود.
۲. مقامات منتخب باید به طور #دوره ای و در #انتخاباتی_عادلانه انتخاب شده و تهدید و اجباری وجود نداشته باشد.
۳. افراد بالغ باید عملا قادر باشند در انتخابات #رأی دهند.
۴. افراد بالغ باید عملا قادر باشند در انتخابات برای پستهای حکومتی #کاندیدا شوند.
۵. شهروندان باید حق داشته باشند که نظر خود را درباره مسائل سیاسی، بدون ترس از مجازات، #اظهار دارند.
۶. شهروندان باید بتوانند اطلاعات خود را از #منابع_خبری_گوناگون به دست آورند و مهمتر از همه آنکه منابع خبری گوناگونی باید وجود داشته و قانون نیز از آنها حمایت کند.
۷. شهروندان باید حق داشته باشند #اتحادیه ها و #سازمانهای_مستقل، از جمله #احزاب_مستقل_سیاسی و #گروههایی_با_منافع_مشترک تشکیل دهند.
بسیاری از نظریه پردازان هفت شرط بالا را از #لوازم_اصلی_دموکراسی میدانند،
ولی ما دو شرط دیگر را نیز پیشنهاد میکنیم.
اولین شرط پیشنهادی ما ممکن است به نظر بیاید که توضیح بیشتر شرط شماره یک است، ولی دومین شرط پیشنهادی ما، مطلقا پیش شرطی لازم برای هفت شرط بالا است.
۸. مقاماتی که با رای مردم انتخاب شده اند باید بتوانند از قدرتی که قانون اساسی به آنها داده استفاده کنند بدون اینکه اپوزیسیونی که انتخاب نشده، بتواند مانع آنها شود. اگر نظامیان جلوی فعالیتهای مدنی را بگیرند و یا مدیران دولتی قدرت این را داشته باشند که مستقل از نمایندگان مردم عمل کنند و
یا بتوانند تصمیماتی که آنها گرفته اند را وتو کنند، دموکراسی در مخاطره جدی خواهد بود.
بدون این توضیح، شیوه های حکومت نظامی معاصر در آمریکای مرکزی که غیرنظامیان کنترلی بر ارتش ندارند،
ممکن است توسط بعضی از مورخین، دموکراسی به حساب بیاید؛ آن گونه که سیاست سازان در ایالات متحده اعتقاد داشتند (به استثنای ساندنیستها در نیکاراگوئه).
این توضیح همچنین با نظریه ای که آن را »الکتورالیسم« خواندیم، سازگار نیست. زیرا نمیتوانیم تمام تلاش خود را بر برگزاری انتخابات متمرکز نموده و چشمان خود را بر سایر واقعیتهای سیاسی ببندیم.
۹. شیوه حکومتی باید #خودگردان باشد و باید در برابر دخالتهای سیاسی که میخواهند نظرات خود را تحمیل نمایند، مقاومت کرده و مستقل از آنها عمل نماید.
دال و سایر نظریه پردازان معاصر به این شرط نپرداختند و دلیل آن نیز این است که اشاره آنها به کشورهایی دارای حق حاکمیت بر سرنوشت خود و قدرتمند بوده است.
ولی اکنون با توسعه بلوکهای سیاسی و اتحاد بین کشورها و تقسیم حوزه های
نفوذ، قدرتهای استعماری جدیدی شکل گرفته و در برخی از موارد خود مختاری معنی ندارد.
آیا سیستمی که مقامات انتخابی آن نمیتوانند بدون تائید بازیگران خارجی، تصمیمات لازم الاجرا بگیرند، دموکراتیک است؟
این نکتۀ بسیار مهمی است، حتی اگر خارجیان خود دارای سیستم دموکراتیک بوده و داخلیها نیز نسبتا آزاد باشند که تصمیم گیری کنند و حتی اگر بتوانند قراردادهای فیمابین را دور بزنند (مانند پورتوریکو). چنانچه هیچ کدام از این شرایط وجود نداشته باشد، وضعیت بحرانی تر بوده و دموکراسی مطلقا معنی ندارد (مانند کشورهای بالتیک).
ادامه دارد
🆔👉 @iran_novin1
]🔥 ایران نوین 🔥[
#دموکراسی_چیست_و_چه_نیست.
☆7
#روشهایی_که_دموکراسی_را_ممکن_میسازد:
عناصر شناساننده دموکراسی، البته مفاهیمی انتزاعی هستند که در عین حال ممکن است سبب ظهور نهادهای مختلف و زیرمجموعه هایی برای دموکراسی شوند.
برای اینکه یک دموکراسی موفق شود، قواعد ویژه ای باید رعایت شده و مخصوصا به حقوق مدنی افراد بایستی احترام گذاشته شود.
هر جامعه سیاسی که موفق نشود این محدودیتها را برای خود بگذارد و نیز نتواند حاکمیت قانون را در روشهای خود منظور کند، آن جامعه دموکراتیک محسوب نمیشود.
این روشها به تنهایی به دموکراسی معنی نمیدهند، ولی وجود آنها برای بقای دموکراسی ضروری است.
به عبارتی دیگر وجود آنها لازم است ولی کافی نیست.
#رابرت_دال لیست قابل قبولی از «حداقل دستورالعملها» ارائه میدهد که باید در دموکراسیهای مدرن ( و یا آن طور که او میگوید «پلی آرشی» ) وجود داشته باشند تا آن دموکراسی باقی بماند.
۱. #کنترل_بر_تصمیمهای_دولت_برای_سیاستگذاری، باید بنابر قانون اساسی به نمایندگان منتخب مردم محول شود.
۲. مقامات منتخب باید به طور #دوره ای و در #انتخاباتی_عادلانه انتخاب شده و تهدید و اجباری وجود نداشته باشد.
۳. افراد بالغ باید عملا قادر باشند در انتخابات #رأی دهند.
۴. افراد بالغ باید عملا قادر باشند در انتخابات برای پستهای حکومتی #کاندیدا شوند.
۵. شهروندان باید حق داشته باشند که نظر خود را درباره مسائل سیاسی، بدون ترس از مجازات، #اظهار دارند.
۶. شهروندان باید بتوانند اطلاعات خود را از #منابع_خبری_گوناگون به دست آورند و مهمتر از همه آنکه منابع خبری گوناگونی باید وجود داشته و قانون نیز از آنها حمایت کند.
۷. شهروندان باید حق داشته باشند #اتحادیه ها و #سازمانهای_مستقل، از جمله #احزاب_مستقل_سیاسی و #گروههایی_با_منافع_مشترک تشکیل دهند.
بسیاری از نظریه پردازان هفت شرط بالا را از #لوازم_اصلی_دموکراسی میدانند،
ولی ما دو شرط دیگر را نیز پیشنهاد میکنیم.
اولین شرط پیشنهادی ما ممکن است به نظر بیاید که توضیح بیشتر شرط شماره یک است، ولی دومین شرط پیشنهادی ما، مطلقا پیش شرطی لازم برای هفت شرط بالا است.
۸. مقاماتی که با رای مردم انتخاب شده اند باید بتوانند از قدرتی که قانون اساسی به آنها داده استفاده کنند بدون اینکه اپوزیسیونی که انتخاب نشده، بتواند مانع آنها شود. اگر نظامیان جلوی فعالیتهای مدنی را بگیرند و یا مدیران دولتی قدرت این را داشته باشند که مستقل از نمایندگان مردم عمل کنند و
یا بتوانند تصمیماتی که آنها گرفته اند را وتو کنند، دموکراسی در مخاطره جدی خواهد بود.
بدون این توضیح، شیوه های حکومت نظامی معاصر در آمریکای مرکزی که غیرنظامیان کنترلی بر ارتش ندارند،
ممکن است توسط بعضی از مورخین، دموکراسی به حساب بیاید؛ آن گونه که سیاست سازان در ایالات متحده اعتقاد داشتند (به استثنای ساندنیستها در نیکاراگوئه).
این توضیح همچنین با نظریه ای که آن را »الکتورالیسم« خواندیم، سازگار نیست. زیرا نمیتوانیم تمام تلاش خود را بر برگزاری انتخابات متمرکز نموده و چشمان خود را بر سایر واقعیتهای سیاسی ببندیم.
۹. شیوه حکومتی باید #خودگردان باشد و باید در برابر دخالتهای سیاسی که میخواهند نظرات خود را تحمیل نمایند، مقاومت کرده و مستقل از آنها عمل نماید.
دال و سایر نظریه پردازان معاصر به این شرط نپرداختند و دلیل آن نیز این است که اشاره آنها به کشورهایی دارای حق حاکمیت بر سرنوشت خود و قدرتمند بوده است.
ولی اکنون با توسعه بلوکهای سیاسی و اتحاد بین کشورها و تقسیم حوزه های
نفوذ، قدرتهای استعماری جدیدی شکل گرفته و در برخی از موارد خود مختاری معنی ندارد.
آیا سیستمی که مقامات انتخابی آن نمیتوانند بدون تائید بازیگران خارجی، تصمیمات لازم الاجرا بگیرند، دموکراتیک است؟
این نکتۀ بسیار مهمی است، حتی اگر خارجیان خود دارای سیستم دموکراتیک بوده و داخلیها نیز نسبتا آزاد باشند که تصمیم گیری کنند و حتی اگر بتوانند قراردادهای فیمابین را دور بزنند (مانند پورتوریکو). چنانچه هیچ کدام از این شرایط وجود نداشته باشد، وضعیت بحرانی تر بوده و دموکراسی مطلقا معنی ندارد (مانند کشورهای بالتیک).
ادامه دارد
🆔👉 @iran_novin1
