Forwarded from دستیار زیر نویس و هایپر لینک
[({🔥 @iran_novin1🔥})]
]🔥 ایران نوین 🔥[
#کتابخوانی
#نافرمانی_مدنی
#هنری_دیوید_ثورو
☆1
من این پند را از صمیم قلب قبول دارم که « آن حکومتی بهترین است که کمتر حکومت کند. »
مایلم شاهد اجرایی شدن و عملی شدن هر چه سریعتر و نظاممندتر چنین حکومت (کمتر یا حداقلی) باشم.
اگر به اجرا گذارده شود، چنین حکومتی را میتوان در این گزاره و پند، که شدیدا به آن نیز معتقد هستم، خلاصه کرد: «حکومتی بهترین است که اصلا حکومت نکند. »
و آنگاه که افراد بشر برای چنین حکومتی آماده باشند، این همان گونه حکومتی خواهد بود که از آن ایشان خواهد گشت.
حکومت چیزی جز اقتضا و مصلحت نیست. ولی بیشتر حکومتها معمولا و همه حکومتها اغلب، مصلحت نیستند. شایسته خواهد بود همان ایرادها و مخالفتهای وزین و مستدلی را که علیه یک #ارتش_دائم ( standing army ) بیان شده اند، روزی علیه یک #حکومت_دائم
( standing government )
نیز مطرح شده و نهایتا مستولی شوند.
ارتش دائم تنها بازویی از بازوان حکومت دائم است.
خود حکومت نیز، که تنها آن شیوه ای است که مردم برگزیده اند تا از طریق آن اراده خویش را اعمال نمایند، میتواند پیش از آنکه مردم بتوانند از طریق آن عمل کنند، مورد سوءاستفاده قرار گرفته و گمراه شود.
جنگ کنونی علیه مکزیک را در این زمینه نمونه و شاهد میگیرم، جنگی که در نتیجه اقدامات یک گروه نسبتا معدود
که حکومت را بازیچه خویش ساخته و از آن استفاده ابزاری میکنند، درگرفته است. چرا که اگر بنا بود مردم در این مورد تصمیم بگیرند، از همان آغاز کار رضایت به چنین سیاستی نداده و با شروع این
جنگ به مخالفت برمیخاستند.
مگر نه این است که حکومت کنونی آمریکا، که خود سنتی بس معاصر بیش نیست، اگرچه در تلاش است تا خویشتن را به عنوان میراثی دست نخورده به نسلهای بعدی منتقل کند، ولی هر لحظه
که میگذرد از امانتداری آن کاسته میگردد؟
این حکومت حتی به اندازه یک موجود زنده انسانی هم سرزنده نیست؛ چرا که یک نفر قادر است کمر آن را در مقابل اراده خویش خم کند.
این حکومت حتی برای مردم هم چیزی بیش از یک تفنگ چوبی نیست و اگر مردم بر آن میشدند تا از آن علیه یکدیگر استفاده کنند، این تفنگ چوبی دوامی نخواهد آورد و خواهد شکست.
با این حال، از ضرورت آن چیزی کم نمیشود چرا که مردم به دستگاه پیچیده ای نیاز دارند تا با شنیدن صدای آن سر خویشتن را گرم کنند که حکومتی دارند. بنابراین حکومتها به خوبی نشان دهنده این واقعیت هستند که به چه سادگی میتوان چیزی را به مردم تحمیل کرد، و به چه سادگی مردم خودشان چیزی را به نفع خودشان به خودشان تحمیل میکنند.
عالی است و باید اجازه چنین کاری را بدهیم؛ ولی این حکومت هرگز خودش کاری را از پیش نبرده است، مگر با چابکی از راه خود منحرف شدن. این حکومت کشور را آزاد نگه نمیدارد. غرب را سروسامان نمیدهد. آموزش نمیدهد. این خو و خصلت ذاتی مردم آمریکا
بوده است که هر آن کاری را که در این سرزمین صورت پذیرفته به انجام رسانده است؛ و بیش از این میتوانست انجام دهد، اگر این حکومت هرازچندگاهی سد راه آن نمیشد. چرا که حکومت آن مصلحت و اقتضایی است که به کمک آن و به ناچار مردم موفق میگردند تا یکدیگر را راحت و به حال خویش بگذارند؛ و همانطور که گفته شده است، آنگاه که حکومت شوندگان بیش از هر زمان دیگری از دست آن آسوده اند است که حکومت به اقتضای خود بهتر عمل میکند.
تجارت و داد و ستد، گویی از کائوچو ساخته شده اند که این گونه میتوانند از روی سده ای بیشماری که قانونگذاران بر سر راه آن دست و پا کرده اند بپرند. و اگر قرار بر این میبود که این آقایان را تنها بر اساس کارنامه شان قصاوت کنیم و نه بعضا بر پایه نیات آنها، جملگی سزاوار این میبودند که در کنار آن دسته از بدسگالانی که خطوط آهن را مسدود میکنند قرار گرفته، محاکمه و مجازات شوند.
ولی اگر بخواهم عملگرایانه و به عنوان یک شهروند سخن گفته باشم، و نه مانند آنهایی که طرفدار هیچ نوع حکومتی نیستند( انارشیستها )، به جای آنکه فقدان هر گونه حکومتی را برای همین امروز طلب کنم، خواهان آن میشدم که همین امروز حکومتی بهتر بر پا گردد.
🆔👉 @iran_novin1
]🔥 ایران نوین 🔥[
#کتابخوانی
#نافرمانی_مدنی
#هنری_دیوید_ثورو
☆1
من این پند را از صمیم قلب قبول دارم که « آن حکومتی بهترین است که کمتر حکومت کند. »
مایلم شاهد اجرایی شدن و عملی شدن هر چه سریعتر و نظاممندتر چنین حکومت (کمتر یا حداقلی) باشم.
اگر به اجرا گذارده شود، چنین حکومتی را میتوان در این گزاره و پند، که شدیدا به آن نیز معتقد هستم، خلاصه کرد: «حکومتی بهترین است که اصلا حکومت نکند. »
و آنگاه که افراد بشر برای چنین حکومتی آماده باشند، این همان گونه حکومتی خواهد بود که از آن ایشان خواهد گشت.
حکومت چیزی جز اقتضا و مصلحت نیست. ولی بیشتر حکومتها معمولا و همه حکومتها اغلب، مصلحت نیستند. شایسته خواهد بود همان ایرادها و مخالفتهای وزین و مستدلی را که علیه یک #ارتش_دائم ( standing army ) بیان شده اند، روزی علیه یک #حکومت_دائم
( standing government )
نیز مطرح شده و نهایتا مستولی شوند.
ارتش دائم تنها بازویی از بازوان حکومت دائم است.
خود حکومت نیز، که تنها آن شیوه ای است که مردم برگزیده اند تا از طریق آن اراده خویش را اعمال نمایند، میتواند پیش از آنکه مردم بتوانند از طریق آن عمل کنند، مورد سوءاستفاده قرار گرفته و گمراه شود.
جنگ کنونی علیه مکزیک را در این زمینه نمونه و شاهد میگیرم، جنگی که در نتیجه اقدامات یک گروه نسبتا معدود
که حکومت را بازیچه خویش ساخته و از آن استفاده ابزاری میکنند، درگرفته است. چرا که اگر بنا بود مردم در این مورد تصمیم بگیرند، از همان آغاز کار رضایت به چنین سیاستی نداده و با شروع این
جنگ به مخالفت برمیخاستند.
مگر نه این است که حکومت کنونی آمریکا، که خود سنتی بس معاصر بیش نیست، اگرچه در تلاش است تا خویشتن را به عنوان میراثی دست نخورده به نسلهای بعدی منتقل کند، ولی هر لحظه
که میگذرد از امانتداری آن کاسته میگردد؟
این حکومت حتی به اندازه یک موجود زنده انسانی هم سرزنده نیست؛ چرا که یک نفر قادر است کمر آن را در مقابل اراده خویش خم کند.
این حکومت حتی برای مردم هم چیزی بیش از یک تفنگ چوبی نیست و اگر مردم بر آن میشدند تا از آن علیه یکدیگر استفاده کنند، این تفنگ چوبی دوامی نخواهد آورد و خواهد شکست.
با این حال، از ضرورت آن چیزی کم نمیشود چرا که مردم به دستگاه پیچیده ای نیاز دارند تا با شنیدن صدای آن سر خویشتن را گرم کنند که حکومتی دارند. بنابراین حکومتها به خوبی نشان دهنده این واقعیت هستند که به چه سادگی میتوان چیزی را به مردم تحمیل کرد، و به چه سادگی مردم خودشان چیزی را به نفع خودشان به خودشان تحمیل میکنند.
عالی است و باید اجازه چنین کاری را بدهیم؛ ولی این حکومت هرگز خودش کاری را از پیش نبرده است، مگر با چابکی از راه خود منحرف شدن. این حکومت کشور را آزاد نگه نمیدارد. غرب را سروسامان نمیدهد. آموزش نمیدهد. این خو و خصلت ذاتی مردم آمریکا
بوده است که هر آن کاری را که در این سرزمین صورت پذیرفته به انجام رسانده است؛ و بیش از این میتوانست انجام دهد، اگر این حکومت هرازچندگاهی سد راه آن نمیشد. چرا که حکومت آن مصلحت و اقتضایی است که به کمک آن و به ناچار مردم موفق میگردند تا یکدیگر را راحت و به حال خویش بگذارند؛ و همانطور که گفته شده است، آنگاه که حکومت شوندگان بیش از هر زمان دیگری از دست آن آسوده اند است که حکومت به اقتضای خود بهتر عمل میکند.
تجارت و داد و ستد، گویی از کائوچو ساخته شده اند که این گونه میتوانند از روی سده ای بیشماری که قانونگذاران بر سر راه آن دست و پا کرده اند بپرند. و اگر قرار بر این میبود که این آقایان را تنها بر اساس کارنامه شان قصاوت کنیم و نه بعضا بر پایه نیات آنها، جملگی سزاوار این میبودند که در کنار آن دسته از بدسگالانی که خطوط آهن را مسدود میکنند قرار گرفته، محاکمه و مجازات شوند.
ولی اگر بخواهم عملگرایانه و به عنوان یک شهروند سخن گفته باشم، و نه مانند آنهایی که طرفدار هیچ نوع حکومتی نیستند( انارشیستها )، به جای آنکه فقدان هر گونه حکومتی را برای همین امروز طلب کنم، خواهان آن میشدم که همین امروز حکومتی بهتر بر پا گردد.
🆔👉 @iran_novin1
