#شهادت_آن_حضرت
#شبکه_جهانی_امام_صادق_علیه_السلام
با عرض معذرت از محضر امام زمان عجل الله تعالی فرجه الشریف و شما طلاب و دانش پژوهان گرامی، شبی منصور _ که لعنت خداوند بر او باد _ به وزیر دربارش «ربیع» دستور داد که هم اکنون جعفر بن محمّد را در اینجا حاضر کن !
ربیع فرمان منصور را اجرا کرد، حضرت امام جعفر صادق (علیه السّلام) را در نیمه های شب با #سر_برهنه و #بدون_رو_پوش [= عبا] به حضور او آوردند. منصور با کمال جسارت و خشونت به آن حضرت گفت :
ابا جعفر ! تو با این سن و سال شرم نمی‌کنی که خواهان ریاست هستی و می خواهی میان مسلمین فتنه و آشوب بپا کنی؟ خدا مرا بکشد اگر تو را نکشم، آیا در مورد سلطنت من اشکال تراشی می‌کنی...» ؟
امام علیه السلام فرمود :
«آنکس که چنین خبری به تو داده #دروغگو است...»
سپس منصور شمشیر خود را از غلاف بیرون کشید تا گردن امام را بزند. ناگاه رسول خدا (صلی الله علیه و آله و سلّم) را در برابر خود دید. شمشیرش را در غلاف گذاشت. این اتّفاق تا #سه_بار تکرار شد و منصور از قتل امام منصرف شد.
ربیع می‌گوید : امام صادق (علیه‌السّلام) را دیدم هنگام ورود لب هایش حرکت می‌کند، وقتی که کنار منصور نشست، لحظه به لحظه از خشم منصور کمتر می‌شد. وقتی که امام صادق (علیه‌السّلام) از نزد منصور رفت، پشت سر امام رفتم و به او عرض کردم : وقتی که شما وارد بر منصور شدید، منصور نسبت به شما بسیار خشمگین بود. زمانی که نزد او آمدی و لب های تان حرکت کرد، خشم او کم شد، شما لب هایتان را به چه چیز حرکت می دادی؟
امام صادق (علیه‌السّلام) فرمود : لب هایم را به دعای جدّم امام حسین (علیه السّلام) حرکت می دادم و آن دعا این است :
یَا عُدَّتِی عِندَ شِدَّتِی، وَ یَا غَوثِی عِندَ کُربَتِی، اُحرُسنِی بِعَینِکَ الَّتِی لاَ تَنَامُ وَ اکنُفنِی بِرُکنِکَ الَّذِی لاَ یُرَامُ
«ای نیرو بخش ! من به هنگام دشواری هایم، و ای پناه من ! به هنگام اندوهم، با چشمت که نخوابد مرا حفظ کن و مرا در سایه ی رکنِ استوار و خلل ناپذیرت قرار بده».
📚 منبع : طبرسی، فضل بن حسن، اعلام الوری باعلام الهدی، ص ۵۲۶، قم، ۱۴۱۷ه ق، ستاره.
سرانجام منصور _ که لعنت خداوند بر او باد _ به وسیله ی #انگوری که آن را به #زهر آلوده کرده بود، امام صادق (علیه السّلام) را مسموم کرد. بالاخره آن امام همام در سن شصت و پنج سالگی مظلومانه به شهادت رسید و پیکر پاکش را در قبرستان بقیع کنار قبر پدرش امام محمد باقر (علیه السّلام) به خاک سپردند.
📚 منبع : شیخ مفید، الارشاد، ص ۲۷۱، قم، بی تا، انتشارات بصیرتی.
آدرس سایت :
www.imamsadiq.tv
آدرس تلگرام :
https://telegram.me/imamsadiqtv
#شبکه_جهانی_امام_صادق_علیه_السلام
با عرض معذرت از محضر امام زمان عجل الله تعالی فرجه الشریف و شما طلاب و دانش پژوهان گرامی، شبی منصور _ که لعنت خداوند بر او باد _ به وزیر دربارش «ربیع» دستور داد که هم اکنون جعفر بن محمّد را در اینجا حاضر کن !
ربیع فرمان منصور را اجرا کرد، حضرت امام جعفر صادق (علیه السّلام) را در نیمه های شب با #سر_برهنه و #بدون_رو_پوش [= عبا] به حضور او آوردند. منصور با کمال جسارت و خشونت به آن حضرت گفت :
ابا جعفر ! تو با این سن و سال شرم نمی‌کنی که خواهان ریاست هستی و می خواهی میان مسلمین فتنه و آشوب بپا کنی؟ خدا مرا بکشد اگر تو را نکشم، آیا در مورد سلطنت من اشکال تراشی می‌کنی...» ؟
امام علیه السلام فرمود :
«آنکس که چنین خبری به تو داده #دروغگو است...»
سپس منصور شمشیر خود را از غلاف بیرون کشید تا گردن امام را بزند. ناگاه رسول خدا (صلی الله علیه و آله و سلّم) را در برابر خود دید. شمشیرش را در غلاف گذاشت. این اتّفاق تا #سه_بار تکرار شد و منصور از قتل امام منصرف شد.
ربیع می‌گوید : امام صادق (علیه‌السّلام) را دیدم هنگام ورود لب هایش حرکت می‌کند، وقتی که کنار منصور نشست، لحظه به لحظه از خشم منصور کمتر می‌شد. وقتی که امام صادق (علیه‌السّلام) از نزد منصور رفت، پشت سر امام رفتم و به او عرض کردم : وقتی که شما وارد بر منصور شدید، منصور نسبت به شما بسیار خشمگین بود. زمانی که نزد او آمدی و لب های تان حرکت کرد، خشم او کم شد، شما لب هایتان را به چه چیز حرکت می دادی؟
امام صادق (علیه‌السّلام) فرمود : لب هایم را به دعای جدّم امام حسین (علیه السّلام) حرکت می دادم و آن دعا این است :
یَا عُدَّتِی عِندَ شِدَّتِی، وَ یَا غَوثِی عِندَ کُربَتِی، اُحرُسنِی بِعَینِکَ الَّتِی لاَ تَنَامُ وَ اکنُفنِی بِرُکنِکَ الَّذِی لاَ یُرَامُ
«ای نیرو بخش ! من به هنگام دشواری هایم، و ای پناه من ! به هنگام اندوهم، با چشمت که نخوابد مرا حفظ کن و مرا در سایه ی رکنِ استوار و خلل ناپذیرت قرار بده».
📚 منبع : طبرسی، فضل بن حسن، اعلام الوری باعلام الهدی، ص ۵۲۶، قم، ۱۴۱۷ه ق، ستاره.
سرانجام منصور _ که لعنت خداوند بر او باد _ به وسیله ی #انگوری که آن را به #زهر آلوده کرده بود، امام صادق (علیه السّلام) را مسموم کرد. بالاخره آن امام همام در سن شصت و پنج سالگی مظلومانه به شهادت رسید و پیکر پاکش را در قبرستان بقیع کنار قبر پدرش امام محمد باقر (علیه السّلام) به خاک سپردند.
📚 منبع : شیخ مفید، الارشاد، ص ۲۷۱، قم، بی تا، انتشارات بصیرتی.
آدرس سایت :
www.imamsadiq.tv
آدرس تلگرام :
https://telegram.me/imamsadiqtv
#علم_امام_هادی علیه السلام
علم و دانش امام هادی علیه السلام همانند آباء و اجداد گرامی اش، علم لدنی بود؛ یعنی مستقیماً از طریق غیب و هم چنین از علوم و معارف قرآن و سنّت رسول الله صلّی الله علیه و آله و سلّم و پدران بزرگوارش دریافت می نمود.
#شهادت_آن_حضرت
امام علی النقی علیه السلام در ماه رجب سال ۲۵۴ هـ. ق [۲۵] [۲۶] [۲۷] در شهر سامرا به وسیله ی زهری که به ایشان خورانده شد، به شهادت رسیدند. [۲۸] [۲۹] [۳۰]
📚 منابع :
۱. شامی، جمال الدین یوسف بن حاتم، الدر‌النظیم فی مناقب الائمة اللهامیم، ص۷۲۱، قم، چاپ اوّل، ۱۴۲۰ق.
۲. حسینی عاملی، سید تاج الدین، التتمة فی تواریخ الائمة (علیهم‌السلام)، ص ۱۳۵، بعثت، قم، چاپ اوّل، ۱۴۱۲ق.
۳. عاملی کفعمی، ابراهیم بن علی، المصباح للکفعمی (جنة الامان الواقیة و جنة الایمان الباقیة)، ص۵۱۲، دار الرضی (زاهدی)، قم، چاپ دوّم، ۱۴۰۵ق.
۴. ابن طولون، شمس الدین محمد، الائمة الاثنا عشر، ص ۱۰۸، منشورات الرضی، قم، بی تا.
۵. جعفریان، رسول، حیات فکری و سیاسی ائمه، ص ۴۹۹، انصاریان، قم، چاپ ششم، ۱۳۸۱ش.
۶. شیخ مفید، الارشاد فی معرفة حجج الله علی العباد، ج ۲، ص ۲۹۷، کنگره شیخ مفید، قم، چاپ اوّل، ۱۴۱۳ق.
۷. کلینی، محمّد بن یعقوب، الکافی، ج ۱، ص ۴۹۷، محقق و مصحح : غفاری، علی اکبر، آخوندی، محمّد، دارالکتب الاسلامیة، تهران، چاپ چهارم، ۱۴۰۷ ق.
۸. طبرسی، فضل بن حسن، اعلام الوری باعلام الهدی، ج ۲، ص ۱۰۹، مؤسسه آل البیت، قم، چاپ اوّل، ۱۴۱۷ق.
۹. طبری، عماد الدین حسن بن علی، تحفة الابرار فی مناقب الائمة الاطهار (علیهم‌السلام)، ص ۱۶۹، دفتر نشر میراث مکتوب، تهران، چاپ اوّل، ۱۳۷۶ ش.
۱۰. شیعی سبزواری، حسن بن حسین، راحة الارواح در شرح زندگانی، فضائل و معجزات ائمه اطهار (علیهم السلام)، ص ۲۵۳، اهل قلم، تهران، چاپ دوّم، ۱۳۷۸ ش.
۱۱. شیخ عباس قمی، منتهی الآمال فی تواریخ النبی و الآل، ج ۳، ص ۱۸۳۵، دلیل ما، قم، چاپ اوّل، ۱۳۷۹ش.
۱۲. طبری، محمد بن جریر بن رستم، دلائل الامامة، ص ۴۱۱، بعثت، قم، چاپ اوّل، ۱۴۱۳ ق.
۱۳. طبرسی، فضل بن حسن، اعلام الوری باعلام الهدی، ج ۲، ص ۱۰۹، مؤسسه آل البیت، قم، چاپ اوّل، ۱۴۱۷ ق.
۱۴. ابن شهر آشوب مازندرانی، مناقب آل ابی طالب، ج ۳، ص ۵۰۵، مؤسسه انتشارات علامه، قم، ۱۳۷۹ ق.
۱۵. حسینی عاملی، سید تاج الدّین، التتمة فی تواریخ الائمة (علیهم السلام)، ص ۱۳۵، بعثت، قم، چاپ اوّل، ۱۴۱۲ ق.
۱۶. طبرسی، فضل بن حسن، اعلام الوری باعلام الهدی، ج ۲، ص ۱۰۹، مؤسسه آل البیت، قم، چاپ اوّل، ۱۴۱۷ ق.
۱۷. امین عاملی، سید محسن، اعیان الشیعة، ج ۲، ص ۳۷، دار التعارف، بیروت، ۱۴۰۳ ق.
۱۸. کلینی، محمد بن یعقوب، الکافی، ج ۱، ص ۴۹۷، محقق و مصحح : غفاری، علی اکبر، آخوندی، محمّد، دارالکتب الاسلامیة، تهران، چاپ چهارم، ۱۴۰۷ ق.
۱۹. خزعلی، ابوالقاسم، موسوعة الامام الهادی (علیه السلام) ، ج ۱، ص ۵۰، مؤسسة ولی العصر عجّل‌الله فرجه الشریف، چاپ اوّل، قم، ۱۴۲۴ ق.
۲۰. علامه شوشتری، محمد تقی، رسالة فی تواریخ النبی و الآل، ص ۷۵، قم، چاپ اوّل، ۱۴۲۳ ق.
۲۱. جعفریان، رسول، حیات فکری و سیاسی ائمه، ص ۵۰۱، انصاریان، قم، چاپ ششم، ۱۳۸۱ ش.
۲۲. مسعودی، علی بن حسین، اثبات الوصیة للامام علی بن ابی‌طالب، ص ۲۲۹ ـ ۲۲۸، انصاریان، قم، چاپ سوّم، ۱۴۲۶ ق.
۲۳. شیخ حرّ عاملی، اثبات الهداة بالنصوص و المعجزات، ج ۴، ص ۴۱۷، اعلمی، بیروت، چاپ اوّل، ۱۴۲۵ ق.
۲۴. شیخ صدوق، کمال الدین و تمام النعمة، ج ۲، ص ۳۷۸، محقق و مصحح : غفاری، علی اکبر، دارالکتب الاسلامیة، تهران، چاپ دوّم، ۱۳۹۵ ق.
۲۵. شیخ مفید، الارشاد فی معرفة حجج الله علی العباد، ج ۲، ص ۲۹۷، کنگره شیخ مفید، قم، چاپ اوّل، ۱۴۱۳ ق.
۲۶. طبرسی، فضل بن حسن، اعلام الوری باعلام الهدی، ج ۲، ص ۱۰۹، مؤسسه آل البیت، قم، چاپ اوّل، ۱۴۱۷ ق.
۲۷. گنجی شافعی، محمّد بن یوسف، کفایة الطالب فی مناقب علی بن ابی طالب، ص ۴۵۸، دار احیاء تراث اهل البیت علیهم السلام، تهران، چاپ دوّم، ۱۴۰۴ق.
۲۸. ابن همام اسکافی، محمد بن همام بن سهیل، منتخب الانوار فی تاریخ الائمة الاطهار (علیهم‌السلام)، ص ۲۹، تحقیق و استدراک : هزار، علی رضا، دلیل ما، قم، چاپ اوّل، ۱۴۲۲ ق.
۲۹. طبری، محمد بن جریر بن رستم، دلائل الامامة، ص ۴۰۹، بعثت، قم، چاپ اوّل، ۱۴۱۳ ق.
۳۰. ابن شهر آشوب مازندرانی، مناقب آل ابی طالب، ج ۳، ص ۵۰۶ ـ ۵۰۵، مؤسسه انتشارات علامه، قم، ۱۳۷۹ ق.
آدرس سایت :
www.imamsadiq.tv
آدرس تلگرام :
https://telegram.me/imamsadiqtv
علم و دانش امام هادی علیه السلام همانند آباء و اجداد گرامی اش، علم لدنی بود؛ یعنی مستقیماً از طریق غیب و هم چنین از علوم و معارف قرآن و سنّت رسول الله صلّی الله علیه و آله و سلّم و پدران بزرگوارش دریافت می نمود.
#شهادت_آن_حضرت
امام علی النقی علیه السلام در ماه رجب سال ۲۵۴ هـ. ق [۲۵] [۲۶] [۲۷] در شهر سامرا به وسیله ی زهری که به ایشان خورانده شد، به شهادت رسیدند. [۲۸] [۲۹] [۳۰]
📚 منابع :
۱. شامی، جمال الدین یوسف بن حاتم، الدر‌النظیم فی مناقب الائمة اللهامیم، ص۷۲۱، قم، چاپ اوّل، ۱۴۲۰ق.
۲. حسینی عاملی، سید تاج الدین، التتمة فی تواریخ الائمة (علیهم‌السلام)، ص ۱۳۵، بعثت، قم، چاپ اوّل، ۱۴۱۲ق.
۳. عاملی کفعمی، ابراهیم بن علی، المصباح للکفعمی (جنة الامان الواقیة و جنة الایمان الباقیة)، ص۵۱۲، دار الرضی (زاهدی)، قم، چاپ دوّم، ۱۴۰۵ق.
۴. ابن طولون، شمس الدین محمد، الائمة الاثنا عشر، ص ۱۰۸، منشورات الرضی، قم، بی تا.
۵. جعفریان، رسول، حیات فکری و سیاسی ائمه، ص ۴۹۹، انصاریان، قم، چاپ ششم، ۱۳۸۱ش.
۶. شیخ مفید، الارشاد فی معرفة حجج الله علی العباد، ج ۲، ص ۲۹۷، کنگره شیخ مفید، قم، چاپ اوّل، ۱۴۱۳ق.
۷. کلینی، محمّد بن یعقوب، الکافی، ج ۱، ص ۴۹۷، محقق و مصحح : غفاری، علی اکبر، آخوندی، محمّد، دارالکتب الاسلامیة، تهران، چاپ چهارم، ۱۴۰۷ ق.
۸. طبرسی، فضل بن حسن، اعلام الوری باعلام الهدی، ج ۲، ص ۱۰۹، مؤسسه آل البیت، قم، چاپ اوّل، ۱۴۱۷ق.
۹. طبری، عماد الدین حسن بن علی، تحفة الابرار فی مناقب الائمة الاطهار (علیهم‌السلام)، ص ۱۶۹، دفتر نشر میراث مکتوب، تهران، چاپ اوّل، ۱۳۷۶ ش.
۱۰. شیعی سبزواری، حسن بن حسین، راحة الارواح در شرح زندگانی، فضائل و معجزات ائمه اطهار (علیهم السلام)، ص ۲۵۳، اهل قلم، تهران، چاپ دوّم، ۱۳۷۸ ش.
۱۱. شیخ عباس قمی، منتهی الآمال فی تواریخ النبی و الآل، ج ۳، ص ۱۸۳۵، دلیل ما، قم، چاپ اوّل، ۱۳۷۹ش.
۱۲. طبری، محمد بن جریر بن رستم، دلائل الامامة، ص ۴۱۱، بعثت، قم، چاپ اوّل، ۱۴۱۳ ق.
۱۳. طبرسی، فضل بن حسن، اعلام الوری باعلام الهدی، ج ۲، ص ۱۰۹، مؤسسه آل البیت، قم، چاپ اوّل، ۱۴۱۷ ق.
۱۴. ابن شهر آشوب مازندرانی، مناقب آل ابی طالب، ج ۳، ص ۵۰۵، مؤسسه انتشارات علامه، قم، ۱۳۷۹ ق.
۱۵. حسینی عاملی، سید تاج الدّین، التتمة فی تواریخ الائمة (علیهم السلام)، ص ۱۳۵، بعثت، قم، چاپ اوّل، ۱۴۱۲ ق.
۱۶. طبرسی، فضل بن حسن، اعلام الوری باعلام الهدی، ج ۲، ص ۱۰۹، مؤسسه آل البیت، قم، چاپ اوّل، ۱۴۱۷ ق.
۱۷. امین عاملی، سید محسن، اعیان الشیعة، ج ۲، ص ۳۷، دار التعارف، بیروت، ۱۴۰۳ ق.
۱۸. کلینی، محمد بن یعقوب، الکافی، ج ۱، ص ۴۹۷، محقق و مصحح : غفاری، علی اکبر، آخوندی، محمّد، دارالکتب الاسلامیة، تهران، چاپ چهارم، ۱۴۰۷ ق.
۱۹. خزعلی، ابوالقاسم، موسوعة الامام الهادی (علیه السلام) ، ج ۱، ص ۵۰، مؤسسة ولی العصر عجّل‌الله فرجه الشریف، چاپ اوّل، قم، ۱۴۲۴ ق.
۲۰. علامه شوشتری، محمد تقی، رسالة فی تواریخ النبی و الآل، ص ۷۵، قم، چاپ اوّل، ۱۴۲۳ ق.
۲۱. جعفریان، رسول، حیات فکری و سیاسی ائمه، ص ۵۰۱، انصاریان، قم، چاپ ششم، ۱۳۸۱ ش.
۲۲. مسعودی، علی بن حسین، اثبات الوصیة للامام علی بن ابی‌طالب، ص ۲۲۹ ـ ۲۲۸، انصاریان، قم، چاپ سوّم، ۱۴۲۶ ق.
۲۳. شیخ حرّ عاملی، اثبات الهداة بالنصوص و المعجزات، ج ۴، ص ۴۱۷، اعلمی، بیروت، چاپ اوّل، ۱۴۲۵ ق.
۲۴. شیخ صدوق، کمال الدین و تمام النعمة، ج ۲، ص ۳۷۸، محقق و مصحح : غفاری، علی اکبر، دارالکتب الاسلامیة، تهران، چاپ دوّم، ۱۳۹۵ ق.
۲۵. شیخ مفید، الارشاد فی معرفة حجج الله علی العباد، ج ۲، ص ۲۹۷، کنگره شیخ مفید، قم، چاپ اوّل، ۱۴۱۳ ق.
۲۶. طبرسی، فضل بن حسن، اعلام الوری باعلام الهدی، ج ۲، ص ۱۰۹، مؤسسه آل البیت، قم، چاپ اوّل، ۱۴۱۷ ق.
۲۷. گنجی شافعی، محمّد بن یوسف، کفایة الطالب فی مناقب علی بن ابی طالب، ص ۴۵۸، دار احیاء تراث اهل البیت علیهم السلام، تهران، چاپ دوّم، ۱۴۰۴ق.
۲۸. ابن همام اسکافی، محمد بن همام بن سهیل، منتخب الانوار فی تاریخ الائمة الاطهار (علیهم‌السلام)، ص ۲۹، تحقیق و استدراک : هزار، علی رضا، دلیل ما، قم، چاپ اوّل، ۱۴۲۲ ق.
۲۹. طبری، محمد بن جریر بن رستم، دلائل الامامة، ص ۴۰۹، بعثت، قم، چاپ اوّل، ۱۴۱۳ ق.
۳۰. ابن شهر آشوب مازندرانی، مناقب آل ابی طالب، ج ۳، ص ۵۰۶ ـ ۵۰۵، مؤسسه انتشارات علامه، قم، ۱۳۷۹ ق.
آدرس سایت :
www.imamsadiq.tv
آدرس تلگرام :
https://telegram.me/imamsadiqtv