برای سمانه‌ی شش‌ساله که از بین ما رفت
به مناسبت روز کودک
🔻دخترک شب‌هنگام تب کرد. به جای اینکه او را به بیمارستان ببرند یک تب‌بُر به او دادند تا خودش خوب شود. این روزها هزینه‌های درمان آن‌قدر زیاد است که قشر متوسط جامعه هم خیلی وقت‌ها از پس آن برنمی‌آید؛ چه برسد به خانواده‌ی سمانه‌ی کوچک که در اسماعیل‌آباد قم زندگی می‌کنند و با دیو فقر هر روز در جنگ هستند. نبرد نابرابری است. والدینی که آه در بساط ندارند و فقری که مانند اژدهای هفت‌سر هر روز ریشه‌ای قوی‌تر در این خاک پیدا می‌کند، سرش به سقف آسمان می‌کوبد و پیروزمندانه فریاد سر می‌دهد در این سرزمین. دخترک خوابید تا صبح که بیدار می‌شود دوباره پرندگان با دیدنش نغمه‌های مستانه سر دهند و بر زمین و آسمان، آیه‌های مهربانی را بخواند؛ بی‌آنکه بداند در خارج از همه‌ی مهربانی‌هایش و همه‌ی بخشش‌های بی‌انتهایش، چه دست‌هایی که سفره‌ای گسترده از بهر دیو فقر گسترده‌اند، خود از این خوان می‌خورند و دیو فقر را هم فربه‌تر می کنند. آن روز، بر سر آن سفره‌ی شوم، دخترک در حال بازی بود. نمی‌دانست کجا ایستاده است. نمی‌دانست که قربانی بعدی این دیار در برابر هیولای فقر باید او باشد! آن شب دخترک خوابید. صبح دیگر بیدار نشد. بدنش سرد شده بود. دیگر خبری از گرمای زندگی‌بخش او نبود!
📌 یادداشت کامل را در لینک زیر بخوانید:
➡️ plink.ir/gOhIx
#روز_ملی_کودک
🆔 @imamalisociety
به مناسبت روز کودک
🔻دخترک شب‌هنگام تب کرد. به جای اینکه او را به بیمارستان ببرند یک تب‌بُر به او دادند تا خودش خوب شود. این روزها هزینه‌های درمان آن‌قدر زیاد است که قشر متوسط جامعه هم خیلی وقت‌ها از پس آن برنمی‌آید؛ چه برسد به خانواده‌ی سمانه‌ی کوچک که در اسماعیل‌آباد قم زندگی می‌کنند و با دیو فقر هر روز در جنگ هستند. نبرد نابرابری است. والدینی که آه در بساط ندارند و فقری که مانند اژدهای هفت‌سر هر روز ریشه‌ای قوی‌تر در این خاک پیدا می‌کند، سرش به سقف آسمان می‌کوبد و پیروزمندانه فریاد سر می‌دهد در این سرزمین. دخترک خوابید تا صبح که بیدار می‌شود دوباره پرندگان با دیدنش نغمه‌های مستانه سر دهند و بر زمین و آسمان، آیه‌های مهربانی را بخواند؛ بی‌آنکه بداند در خارج از همه‌ی مهربانی‌هایش و همه‌ی بخشش‌های بی‌انتهایش، چه دست‌هایی که سفره‌ای گسترده از بهر دیو فقر گسترده‌اند، خود از این خوان می‌خورند و دیو فقر را هم فربه‌تر می کنند. آن روز، بر سر آن سفره‌ی شوم، دخترک در حال بازی بود. نمی‌دانست کجا ایستاده است. نمی‌دانست که قربانی بعدی این دیار در برابر هیولای فقر باید او باشد! آن شب دخترک خوابید. صبح دیگر بیدار نشد. بدنش سرد شده بود. دیگر خبری از گرمای زندگی‌بخش او نبود!
📌 یادداشت کامل را در لینک زیر بخوانید:
➡️ plink.ir/gOhIx
#روز_ملی_کودک
🆔 @imamalisociety
Telegraph
برای سمانه‌ی شش‌ساله که از بین ما رفت
🔻دخترک شب‌هنگام تب کرد. به جای اینکه او را به بیمارستان ببرند یک تب‌بُر به او دادند تا خودش خوب شود. این روزها هزینه‌های درمان آن‌قدر زیاد است که قشر متوسط جامعه هم خیلی وقت‌ها از پس آن برنمی‌آید؛ چه برسد به خانواده‌ی سمانه‌ی کوچک که در اسماعیل‌آباد قم زندگی…
🌀روز ملی کودک و فضای مجازی
فرصت‌سوزی نکنیم!
🔻دیروز روز ملی کودک بود. وقتی گشت و گذاری در فضای مجازی، به خصوص اینستاگرام، می‌کردی با انبوه پست‌هایی مواجه می‌شدی که هر نفر، عکس بچه‌اش یا بچه‌ی برادر یا خواهرش را در فضای مجازی به اشتراک گذاشته و این روز را به او تبریک گفته است. این مساله، در بین بخش نسبتا قابل توجهی از جامعه صورت گرفت و این فرهنگ را به عامه‌ی مردم منتقل نمود که روز کودک، روزی برای تبریک گفتن آن به کودکان است.
🔻البته نفس تبریک گفتن به کودک خود یا کودک یکی از بستگان، خالی از اشکال است؛ آنچه کمتر مشاهده شد این بود که در این روز از حقوق کودکان در زمینه‌های مختلف آموزشی، درمانی و سایر حقوق مغفول کودکان توسط کاربران فضای مجازی، که از قضا بخش عمده‌ی آنها هم قشر تحصیل‌کرده‌ی جامعه هستند، کمتر سخن به میان آمد. زمانی هم که ما بچه بودیم صدا و سیما از صبح تا شب در آن روز کارتون پخش می‌کرد و این‌گونه روز کودک را برای ما گرامی می‌داشتند و در رسانه‌ی ملی هم، چه آن روزها و چه امروز، خبری از صحبت در مورد حقوق کودکان مانند لایحه‌ی حمایت از حقوق کودکان و نوجوانان و امثالهم نمی‌شود.
🔻آنچه در روز گذشته در فضای مجازی مشاهده شد نبود یک آگاهی نسبت به مسایل مربوط به کودکان و نیازمندی‌های اساسی‌تر آنها در زمینه‌های مختلف آموزشی، حقوقی و بهداشتی و نپرداختن به موضوعاتی مانند کار کودکان یا معرفی نهادهای فعال در حوزه‌ی کودکان به منظور جلب مشارکت اجتماعی و مسائلی از این دست بود. در حوزه‌ی کودکان ما هم‌اکنون با مسائل بسیار مهمی مانند بحث کودک‌آزاری، خشونت علیه کودکان، لایحه‌ی حمایت از حقوق کودکان و نوجوانان و کار کودکان مواجه هستیم. مسائلی که قطعا زندگی کودکان جامعه‌ی ما، کودکان خود ما و بستگان ما را تحت تاثیر قرار می‌دهد و مناسبت‌هایی مانند روز کودک، فرصتی برای فرهنگ‌سازی در زمینه‌ی صحبت در مورد حقوق نادیده انگاشته شده‌ی کودکان در ایران است. حقوقی که در صورت محقق شدن، می‌تواند منجر به پرورش نسلی شکوفاتر برای آینده‌ی این سرزمین گردد.
#روز_ملی_کودک
🆔 @imamalisociety
فرصت‌سوزی نکنیم!
🔻دیروز روز ملی کودک بود. وقتی گشت و گذاری در فضای مجازی، به خصوص اینستاگرام، می‌کردی با انبوه پست‌هایی مواجه می‌شدی که هر نفر، عکس بچه‌اش یا بچه‌ی برادر یا خواهرش را در فضای مجازی به اشتراک گذاشته و این روز را به او تبریک گفته است. این مساله، در بین بخش نسبتا قابل توجهی از جامعه صورت گرفت و این فرهنگ را به عامه‌ی مردم منتقل نمود که روز کودک، روزی برای تبریک گفتن آن به کودکان است.
🔻البته نفس تبریک گفتن به کودک خود یا کودک یکی از بستگان، خالی از اشکال است؛ آنچه کمتر مشاهده شد این بود که در این روز از حقوق کودکان در زمینه‌های مختلف آموزشی، درمانی و سایر حقوق مغفول کودکان توسط کاربران فضای مجازی، که از قضا بخش عمده‌ی آنها هم قشر تحصیل‌کرده‌ی جامعه هستند، کمتر سخن به میان آمد. زمانی هم که ما بچه بودیم صدا و سیما از صبح تا شب در آن روز کارتون پخش می‌کرد و این‌گونه روز کودک را برای ما گرامی می‌داشتند و در رسانه‌ی ملی هم، چه آن روزها و چه امروز، خبری از صحبت در مورد حقوق کودکان مانند لایحه‌ی حمایت از حقوق کودکان و نوجوانان و امثالهم نمی‌شود.
🔻آنچه در روز گذشته در فضای مجازی مشاهده شد نبود یک آگاهی نسبت به مسایل مربوط به کودکان و نیازمندی‌های اساسی‌تر آنها در زمینه‌های مختلف آموزشی، حقوقی و بهداشتی و نپرداختن به موضوعاتی مانند کار کودکان یا معرفی نهادهای فعال در حوزه‌ی کودکان به منظور جلب مشارکت اجتماعی و مسائلی از این دست بود. در حوزه‌ی کودکان ما هم‌اکنون با مسائل بسیار مهمی مانند بحث کودک‌آزاری، خشونت علیه کودکان، لایحه‌ی حمایت از حقوق کودکان و نوجوانان و کار کودکان مواجه هستیم. مسائلی که قطعا زندگی کودکان جامعه‌ی ما، کودکان خود ما و بستگان ما را تحت تاثیر قرار می‌دهد و مناسبت‌هایی مانند روز کودک، فرصتی برای فرهنگ‌سازی در زمینه‌ی صحبت در مورد حقوق نادیده انگاشته شده‌ی کودکان در ایران است. حقوقی که در صورت محقق شدن، می‌تواند منجر به پرورش نسلی شکوفاتر برای آینده‌ی این سرزمین گردد.
#روز_ملی_کودک
🆔 @imamalisociety
🌱 « به مناسبت روز ملی کودک و گرامیداشت هفته کودک»
"سرزمین من، کودکان هستند"...
امروز #روز_ملی_کودک است. بهانه‌ای تا کودکی‌های جهانمان و روزگاری که می‌گذرانند را مرور کنیم.
بهانه‌ای تا دوباره نگاهی کنیم به وضعیتی که کودکان در دنیای امروز دارند و ما هر کدام به نوعی در شکل گیری این وضعیت سهیم هستیم.
در جهان ما کودکی هایی در کمپ‌های پناهندگان سپری می‌شود. در اردوگاه آوارگان جنگی، در میادین جنگ بزرگترها، در خیابانها، کارگاه های نمور و.... کودکان بسیاری در دنیای امروز که با سرعتی جنون آمیز به پیش می‌رود، استثمار و فراموش می‌شوند. کودکانی که زیر بار سنگین زندگی و نگاه سنگین‌تر مردم شهر کمری خمیده پیدا کرده‌اند.
امروز شاید بهانه خوبی باشد برای مرور رنج‌هایی که کودکان جهان ما با آن دست به گریبانند.
از کودکی که در روستایی دور در بلوچستان سهمی از برنامه ریزی های آموزشی و بهداشتی ندارد تا کودکی که در خیابانی در مرکز پایتخت، کودکی‌اش به حراج می‌رود و حتی نگاه مهربانی را تجربه نمی کند. از کودکی در روستایی غربی که فقر باعث خودکشی او می‌شود تا دختری در شمال که تمام آرزوهایش با داسی به دست پدر درو می شود!
از کودکان بسیاری که آوارگی به امید آینده ای بهتر، سهمشان از تمام دنیا شده تا آنها که صبح را با گلوله به شب می رسانند.
بدبینانه نیست اگر بگوییم جهان امروز ما روی خوش به کودکان نشان نمی دهد. آنها در هر گوشه این کره خاکی به شکلی فراموشی و آزار و رنج را تجربه می کنند.
بزرگترهای دنیا امروز را روز کودک نام نهادند تا بهانه ای باشد برای مرور این ماجراها که کودکان جهان تجربه می کنند! جهانی که میزان خشونت در آن هر روز در حال افزایش است. و کودکان نخستین قربانیان این خشونتها هستند.
معلم ما که این روزها در بازداشت به سر می برد و حتی از بخشیدن مهر پدری به فرزندان خود نیز محروم است، همواره تاکید می کند: «کشور من، کودکانند. کشور و سرزمین من، سرزمین ایران و عراق و افغانستان نیست. سرزمین من، کودکان هستند».
شارمین میمندی نژاد می‌گوید: «برای من کودکان مثل یک مفهوم مقدس هستند. به همین دلیل در مذهب فکری‌ام علاقه ندارم یک کودک را در شرایط بد ببینم. ببینم که کار می‌کند. مورد تعرض قرار می‌گیرد. گریه می‌کند و...» و مهمترین رسالت جمعیت امام علی هم بر پایه همین نگاه تعریف شده است: « رسیدن به جهانی استوار بر پایه عدالت و صلح با نگاه ویژه به افراد آسیب پذیر به ویژه کودکان»
امروز روز جهانی کودک است و مجالی که به کودکان و کودکی های فراموش شده جهانمان بیندیشیم. کودکان سفیران معصوم صلح در دنیا هستند، اما خشونت روز افزون ما آنها را تبدیل به نخستین قربانیان خشم و کینه دنیای بزرگترها کرده است.
کودکان را دریابیم. صلح را دریابیم. از کینه و خشم جز نفرت و آتش جنگ برنمی خیزد.
🆔@imamalisociety
"سرزمین من، کودکان هستند"...
امروز #روز_ملی_کودک است. بهانه‌ای تا کودکی‌های جهانمان و روزگاری که می‌گذرانند را مرور کنیم.
بهانه‌ای تا دوباره نگاهی کنیم به وضعیتی که کودکان در دنیای امروز دارند و ما هر کدام به نوعی در شکل گیری این وضعیت سهیم هستیم.
در جهان ما کودکی هایی در کمپ‌های پناهندگان سپری می‌شود. در اردوگاه آوارگان جنگی، در میادین جنگ بزرگترها، در خیابانها، کارگاه های نمور و.... کودکان بسیاری در دنیای امروز که با سرعتی جنون آمیز به پیش می‌رود، استثمار و فراموش می‌شوند. کودکانی که زیر بار سنگین زندگی و نگاه سنگین‌تر مردم شهر کمری خمیده پیدا کرده‌اند.
امروز شاید بهانه خوبی باشد برای مرور رنج‌هایی که کودکان جهان ما با آن دست به گریبانند.
از کودکی که در روستایی دور در بلوچستان سهمی از برنامه ریزی های آموزشی و بهداشتی ندارد تا کودکی که در خیابانی در مرکز پایتخت، کودکی‌اش به حراج می‌رود و حتی نگاه مهربانی را تجربه نمی کند. از کودکی در روستایی غربی که فقر باعث خودکشی او می‌شود تا دختری در شمال که تمام آرزوهایش با داسی به دست پدر درو می شود!
از کودکان بسیاری که آوارگی به امید آینده ای بهتر، سهمشان از تمام دنیا شده تا آنها که صبح را با گلوله به شب می رسانند.
بدبینانه نیست اگر بگوییم جهان امروز ما روی خوش به کودکان نشان نمی دهد. آنها در هر گوشه این کره خاکی به شکلی فراموشی و آزار و رنج را تجربه می کنند.
بزرگترهای دنیا امروز را روز کودک نام نهادند تا بهانه ای باشد برای مرور این ماجراها که کودکان جهان تجربه می کنند! جهانی که میزان خشونت در آن هر روز در حال افزایش است. و کودکان نخستین قربانیان این خشونتها هستند.
معلم ما که این روزها در بازداشت به سر می برد و حتی از بخشیدن مهر پدری به فرزندان خود نیز محروم است، همواره تاکید می کند: «کشور من، کودکانند. کشور و سرزمین من، سرزمین ایران و عراق و افغانستان نیست. سرزمین من، کودکان هستند».
شارمین میمندی نژاد می‌گوید: «برای من کودکان مثل یک مفهوم مقدس هستند. به همین دلیل در مذهب فکری‌ام علاقه ندارم یک کودک را در شرایط بد ببینم. ببینم که کار می‌کند. مورد تعرض قرار می‌گیرد. گریه می‌کند و...» و مهمترین رسالت جمعیت امام علی هم بر پایه همین نگاه تعریف شده است: « رسیدن به جهانی استوار بر پایه عدالت و صلح با نگاه ویژه به افراد آسیب پذیر به ویژه کودکان»
امروز روز جهانی کودک است و مجالی که به کودکان و کودکی های فراموش شده جهانمان بیندیشیم. کودکان سفیران معصوم صلح در دنیا هستند، اما خشونت روز افزون ما آنها را تبدیل به نخستین قربانیان خشم و کینه دنیای بزرگترها کرده است.
کودکان را دریابیم. صلح را دریابیم. از کینه و خشم جز نفرت و آتش جنگ برنمی خیزد.
🆔@imamalisociety