#Аудио #Салафий #Раддия

#Мавзу: Ҳудкушлик шаҳидлик эмас

Илёсхон Собитов,
Уйчи тумани "Обид қори" жоме масжиди имом-хатиби

Сайтдан тинглаш

Bizni ijtimoiy tarmoqlarda kuzatib boring:
👇👇
🌐www.Ravza.uz | 📝Telegram
💻Instagram | 📝Facebook |  🎞Youtube

#Мақола #Мазҳаб #Раддия

#Мавзу: Ҳанафий мазҳаби таълимоти

Абу Ҳанифа наздида фиқҳий ҳукм олишда асосий манба Қуръони карим бўлиб, бошқа бирон нарса унга баробар бўла олмайди, чунки у Аллоҳ таолонинг каломи, мусулмонлар учун қатъий ҳужжатдир. Шунингучун оҳод йўли билан келган ҳадислар Қуръони карим ҳукмини насх (бекор) қила олмайди, чунки оҳод суннатлар Пайғамбардан етиб келиши жиҳатидан ҳаммаси зоннийдир. («Суннати оҳод» деб Расулуллоҳдан ривоят қилган ровийлар адади ҳамма табақаларда мутавотир ададига етмаган, яъни учтадан кам одам бўлган ҳолда ривоят қилинган ҳадисгаайтилади). Шу боисдан ҳам Абу Ҳанифа Қуръони карим оятига маъноси зид бўлган ҳадисларни олмаган.Абу Ҳанифа суннати набавияни шариат аҳкомларининг иккинчи асоси деб эътибор қилган. Шу билан бирга қовлий суннатни (Расулуллоҳ сўзларини) феълий суннатдан (Расулуллоҳнинг қилган ишларидан) кўра авлороқ деб қарайди.

Чунки Расулуллоҳнинг қилган ишлари ўзларига хос амаллар бўлиш эҳтимоли мавжуд. Шунингдек, мутавотир суннат билан оҳод суннат маънолари бир-бирига зид бўлиб қолса ва уларни ҳеч бир йўл билан бир-бирига мослаштириш (келиштириш) иложи бўлмаса, Абу Ҳанифа мутавотир суннатни оҳоддан муқаддам қўйган. Мутавотир суннатда ўз маъносига кўра Расулуллоҳдан бошлаб то охиргача ровийлар силсиласининг ададлари кўп ўлганидан уларнинг ёлғонга кетишлари, адашишлари мумкин эмас.

Юнусхон Джаббаров,
Наманган шаҳар Абдулқодир қори жоме масжиди имом-ноиби

🌐 КАНАЛИМИЗ: @SOFTALIMOTLAR

#Мақола #Мазҳаб #Раддия

#Мавзу: ЖАМОАТ НАМОЗЛАРИДА"ОМИН"НИ МАХФИЙ АЙТИШ

ЖАМОАТ НАМОЗЛАРИДА Бизнинг ҳанафий мазҳаб уламолари намозда “омин”ни махфий айтиш суннат эканини таъкидлайдилар. Бунга қуйидаги ҳадислар очиқ далолат қилади. Имом Термизий Алқама ибн Воилдан, у ўз отасидан ривоят қилган ҳадисда:

أَنَّ النَّبِىَّ صلى الله عليه وسلم قَرَأَ "غَيْرِ الْمَغْضُوبِ عَلَيْهِمْ وَلاَ الضَّالِّينَ" فَقَالَ « آمِينَ » وَخَفَضَ بِهَا صَوْتَهُ

яъни: “Набий соллаллоҳу алайҳи ва саллам

(غَيْرِ الْمَغْضُوبِ عَلَيْهِمْ وَلاَ الضَّالِّينَ)

ни ўқидилар-да, паст овозда “омин”, дедилар”, дейилган.

Бу ҳадисдан Расулуллоҳ соллаллоҳу алайҳи васаллам «Фотиҳа» сурасини баланд овоз билан ўқиб келиб, «омин»ни айтишга келганда овозларини паст қилганларини тушунамиз. Имом Табароний Абу Воилдан қилган ривоятда: “Умар ва Али разияллоҳу анҳумолар намозда “Бисмиллаҳир роҳманир роҳийм”ни ҳам, “омин”ни ҳам овоз чиқариб айтмас эдилар”, дейилган.

Шу ва бундан бошқа кўплаб далилларга амал қилиб, намозда “Омин”ни махфий айтишлик айни муддао бўлади. Қолаверса, намозхонлар ўртасида турли тушунмовчиликларга ҳам барҳам берилган бўлади.

Одилхон Абдурахманов,
Наманган шаҳри "Аббулқодир қори" жоме масжиди имом-ноиби

🌐 КАНАЛИМИЗ: @SOFTALIMOTLAR

#Мақола #Мазҳаб #Раддия

#Мавзу: Мазҳаб масаласидаги ихтилофлар

Мазҳаб масаласи кейинги йилларда кишилар оғзидан тушмасдан, кўпчилик толиби илмлар, аҳли илм, аҳли ибодат ўртасида айрим тушунмовчиликларга сабаб бўлаётгани сир эмас. Бизлар мазҳаб масаласи ҳақида аждодларимиздан давомли равишда асрлар давомида ўрганиб,одатланиб келган йўлимиз нақадар Қуръону ҳадисга мувофиқ эканини билганимиз учунгапирамиз. Кишиларнинг мазҳабга беэътиборлиги уларнинг мазҳаб ўзи нима, асосчиларикимлар эканлигини билмаганликларидандир, яъни жаҳолатдандир. Дини Ислом Аллоҳнингкомил ва сўнгги динидир. У бизга, бутун Инсониятга то Қиёмат ўзгармай амал қилиш учунюборилган диндир. У маълум бир минтақадаги бир миллат ёхуд бир қавмга бир муддат амалқилиш учун юборилган дин эмас. Динимизнинг буюклиги, унинг бошқа динлардан фарқи ҳаммана шундадир.
Демак, ана шундай улуғ ва бутун Оламни қамраб оладиган Оллоҳнинг сўнгги ва баркамолдини — дини Исломни қабул қилган кишиларнинг қавмлари ҳам, тиллари ҳам, замонлари ҳам,маконлари ҳам хилма-хиллигидан келиб чиқиб, бу ерларга динни етказиб келган кишиларнингтаълимотларига асосан диний амалларини адо этарканлар, ана шу амалларда бир минтақадагимусулмонларнинг амаллари айрим масалаларда бошқа минтақадаги мусулмонларнингамалларидан фарқли бўлиб қолиши мумкин. Ва бу нарса динимизнинг кенглиги, Аллоҳтаолонинг сиз ва бизга берган катта неъматларидан биридир. Чунки дини Ислом Оламгаёйилиши билан, бутун оламдаги кишиларнинг амал қилиши учун ҳар томонлама мос, енгил, осон равишда бўлишини Аллоҳнинг ўзи таъминлаган ва бунга"сабаб қилиб жаноби Расулуллоҳсаллоллоҳу алайҳи васалламдан сизу бизга динни етказиб келган уламоларимизнинг дунёнинг
ҳар тарафида пайдо бўлишини Аллоҳ таолонинг Ўзи хоҳлаган эканки, бу ҳар биримиз учуняхшиликдур.

— Мазҳаблар хилма-хиллиги ҳақида, улар ўртасидаги баъзи ихтилофлар ҳақида хар хилфикрлар билдирадиган кишилар бор. Баъзилар: "Қуръон битта бўлса, динимиз бир,
шариатимиз бир бўлса, нега 4 та мазҳаб бўлиши керак?" деб ай-тадилар. Умуман, мазҳаббўлиши шартми, кишининг муайян мазҳабда бўлиши шартми, деб сўрайдилар.
Бу саволларга биз Расулуллоҳ алайҳиссаломнинг ҳадислари билан жавоб берамиз.

ЖанобиРасулуллоҳ айтадилар: "Ҳар бир ибодатингизда аввало Аллоҳнинг китоби — Каломуллоҳгамурожаат қиласизлар, Унда нима дейилган бўлса — шунга амал қиласизлар, агар Қуръондабирон масаланинг жавобини тополмасангиз, у ҳолда Мендан қолган, Мендан ўтган суннатгамурожаат қиласизлар, менинг ҳадисларимга амал қиласизлар, агар ҳадисларимдан ҳам тополмасангиз, у ҳолатда саҳобаларимнинг айтган гапларига эргашасиз. Чунки саҳобаларимосмондаги йўлчи юлдузларга ўхшайдилар.

Манзилатлари шу қадар буюкдир, уларнинг қайсибирига эргашсангиз, ҳидоят йўлига етаклаб кета ола-дилар. Саҳобаларим ўртасида хилма-хил масалалар айтилиши ҳам Сизлар учун Аллоҳнинг марҳаматидир".

Мана шу ҳадисдан жаноб Расулуллоҳ саллаллоҳу алайҳи васаллам Ўзларидан кейинги
саҳобалар орасида айрим масалаларда ихтилофлар бўлиши эҳтимолини баён қилдилар. Кайсисаҳобага эргашсангиз адашмайсиз, бирини ҳақ, ик-кинчисини ноҳақ, дейишга ҳаққингиз йўқ, деб марҳамат қилдилар. Бу динимизнинг кенглигидан далолатдир.

Маъруфхон Алоходжаев Наманган шаҳар "Абдулқодир қори" жоме масжиди имом-хатиби

🌐 КАНАЛИМИЗ: @SOFTALIMOTLAR

#Мақола #Салафий #Раддия

#Мавзу: Сохта салафийларнинг келиб чиқиши.

Сохта салафийлар—ҳижрий еттинчи асрнинг охирларида Аҳмад ибн Таймия ал-Ҳарраний (661-728 ҳ.) бошчилигида, асосан аҳли сунна имоми—имом Ашъарий раҳматуллоҳи алайҳ томондан талқин қилинган ақийдавий масъалаларни рад қилиш билан ўртага чиққан тоифаҳиссобланади. Ибн Таймия ва унинг яқинларидан иборат саноқли шахсларнинг фикрича, имом Ашъарий раҳматуллоҳи алайҳнинг таълимотларида аҳли ҳадислар ақоидига зид бўлган қарашлар мавжуд бўлган деган фикр олға сурилган. Ибн Таймия имом Ашъарийнинг таълимотида, Аллоҳнинг исм ва сифатлари масаласида зарурат юзасидан қўллаган таъвийл услубини инкор этади, оят ва ҳадисларнинг зоҳирига қараб ҳукм қилиш лозимлигини таъкидлаб, ҳукмлардаги мажозни рад этади. Шу йўналиш билан аҳли ҳадислар ақоидини қайта жонлантирмоқчи, табдилларни йўқ қилмоқчи эканини иддао қилади. Ибн Таймия ўз йўналишини “Манҳажу салафис-солиҳ” (салафи солиҳлар йўли), деган ном билан атайди. Ва ана шу манҳаж асосида ҳаёт кечириш кераклигини такидлайди.

Натижада у асос солган оқимни унинг тарғиботчилари томондан “САЛАФИЙЯ”, деб танитила бошланди. Чунки , унда Ислом аҳкомлари давр талабига эмас, балки салафи солиҳлар даври—ҳижрий сананинг дастлабки уч асрига мос тарзда ижро этилишига жиддий аҳамият берилар ва шундай йўл тутишга тарғиб қилинар эди. Уларнинг айтишича, “салафийлик” йўли фақат китоб (Қуръони карим) ва суннати набавия асосига барпо қилинган бўлиб, унда Ислом дини аҳкомлари қайта жонлантирилади, унутилган ва ўзгартилган ҳукмлар асл ҳолига қайтарилади. Ислом бидъат ва ҳурофотлардан тозаланади, куфр ва ширкий ақидаларга барҳам берилади. Мана шу ғоя “салафийлик”нинг бошқа диний гуруҳлардан ажратиб турувчи энг асосий ғоясидир.

Ибн Таймия тарафдан “Исломни қайта жонлантириш, салафлар йўлига қайтиш” шиорлари остида, унга қадар бутун мусулмон умматида бўлмаган янги фикрлар, мужтаҳидлар ижмоъсига хилоф қарашлар, тўрт мазҳаб уламоларининг на фиқҳий ва на ақидавий асосларига мос бўлган ҳукмлар ошкор қилина бошлади. Баъзе уламолар ибн Таймия аҳли сунна ақидаси билан олтмишга яқин масъалада ихтилофни санаб ўтганлар.

Шулардан мисол тариқасида оладиган бўлсак , унинг фикрича, Расулуллоҳ соллаллоҳу алайҳи ва салламнинг муборак қабрини зиёратига бориш (агарча, ибн Таймияга қадар, қариб саккиз асрдан бери бутун Ислом оламида бу амал жорий бўлишига қарамасдан) бидъат ва залолатдир. Ваҳоланки имом Аҳмаднинг “Китаб ал- Илал ва-с- Суъалот ” китобида у отасидан Абу Али ал-Савваф орқали ривоят қилади, Абдуллоҳ ибн Аҳмад бундай дейди:

“Мен отамдан Набий соллаллоҳу алайҳи ва салламнинг қабрларини қучоқлаётган, қабрни ушлаб ва ўпиб барака олаётган ва Аллоҳ таолодан бу иши учун ажр умид қилаётгандек қабрга муомала қилаётган кимса ҳақида сўрадим. У зот:

“Бунинг зарари йўқ!”, дедилар”. Шофиъий олими Тақийуддин ас-Субкий (р.ҳ.):

“Кимки зиёрат ҳадисларини ёлғон ва сохта деса, унга томон сафарни ношаръий бидъат дейдиган бўлса, унинг бу гапи энг катта фасоддир!”, деган (Тақийуддин ас-Субкий. Шифо ас-сиқом фий зиёрати Хайр ал-аном. – Ҳайдаробод: Матбаат ад-доират ал-маориф, 1310. – Б. 2).

Одилхон Абдураҳманов,
Наманган шаҳар Абдулқодир қори жоме масжиди имом-ноиби

🌐 КАНАЛИМИЗ: @SOFTALIMOTLAR

#Мақола #Ихтилоф #Раддия

#Мавзу: ЖИҲОД ТУШУНЧАСИНИ БУЗИБ ТАЛҚИН ҚИЛУВЧИЛАРГА РАДДИЯ.

Ислом динидаги ҳижрат, жиҳод ва шахидлик атамалар мазмун моҳиятини энг аввало ўзимиз мукаммал англаб, ёшлар онгига далил исботи билан тушинтириш, кечиктириб бўлмас давр талаби, энг биринчи рақамли вазифамиз бўлиб қолмокда.
Афсуски кўп ёшларимиз бу атамаларни яхши билмасликларига ўзимиз хам сабабчи бўляпмиз.
Биз ёшларимизга, фуқороларимизга ҳижратнинг тўғри ва ҳақиқий маъносини етказишимиз керак, ҳижрат сўзи луғатда бир нарсадан ажраш, узулиш, тарк этиш, узоқлашиш деган маънони англатади, истилоҳда Пайғамбаримиз (с.а.в) сохоба икромлар билан маккадан мадинага кўчиб ўтишларини айтилади.
Ҳижрат нима сабабдан бўлган, тарихга назар солсак, Пайғамбаримиз (с.а.в) бошчиликларидаги соҳобий икромларни диний эркинлик қатъий қаршиликларга учрашган, эмин эркин нафас олишга имкон бўлмай, қолган вақтда динларини, жонларини сақлаш учун, хижрат қилишган. Бугунги кундаги айрим оқим тоифалар талқин қилаётган ҳижрат билан Пайғамбар алайхис салом ва сохобалар хижратида ер билан осмондек фарқ бор оқим тоифалар ҳижратни иймонни шарти, ҳижрат қилмаган иймондан ажрайди деб, диндан бехабар ёшларимизни ўз қаромоғига алдов йўллар билан чорламокда, ҳижратнинг янабир маъноси, гунох маъсиятдан ўзини четга олишга хам айтилади.
Исломда муқаддас саналган жиход атамасини хам айрим адашган тоифалар ўз манфаътлари йулида бузиб талқин қилмокдалар. ”Жиход”нинг маъноси-ғайбат қилмок, харакат қилмок, бор кучини сарфламок ва курашмоқ маъносини билдиради. Жиҳоднинг маъносидан кўриниб турибдики, унда уриш қилиш, ўлдириш, қон тўкиш,босиб олиш ва зўравонлик қилиш маънолари йўк.
Муборак хадисда жиходнинг афзали нафсга қарши кураш дейилган. Оқим тарафдорлари исломга яна битта фарз қўшадилар. Исломда 5 та эмас 6 та фарз бор деб, жиходни хам фарз амалига қўшадилар. Жиходга чиқмаган, қатнашмаганларни мусулмон хисобламай, хали ғўр исломдан бехабар ёшлар онгини захарламоқдалар.
Бузиб талқин қилаётган атамаларни учинчиси “Шахидлик” ислом динига кўра Аллохни ризоси йулида иймон эътиқоди номусини сақлаш йўлида золим душман қўлида қатл қилинган кишиларга Аллох таъоло томонидан бериладиган даража олий мукофот шахидлик деб айталади.
Муборак хадис шарифда ички касалликлар хуружи билан ўлган, жонни, моли ор номуси химоясида йўлида ўлдирилган кишиларга шахид мақоми берилишига айтилган. Бу улуғ атамани суистемол қилган одамга тоифалар қилаётган хунрезликлари ўз ўзини портилатиш орасига бу холат шахидлик даражаси эмас балки ўзжонига қасд қилиш, абадий дузахга махкум қилинган бандалар қаторида бўлиш дегани.
Мана биз хижрат , жиход ва шахидлик мазмун мохияти нима эканлигини қиска бўлса хам билиб олдик. Агар биз юртбошимизни “Жахолатга қарши маърифат” шиорларига лаббай деб, маънавий ва маърифий билим савиямизни ошириб, уни ёшларимиз тарбиясига тадбиқ эта олсак, ёшларимизни хеч қандай оқим таъсирига тушишига имкон қолдирмаган бўлардик.

Манбаълар асосида тайёрланди

Юнусхон Джаббаров,
Наманган шаҳар "Абдулқодир қори" жоме масжиди имом-ноиби

🌐 КАНАЛИМИЗ: @SOFTALIMOTLAR

#Мақола #Салафий #Раддия

#Мавзу: Сохта салафийлар ким-у, Салафи солиҳлар ким?

Билиб-билмай ушбу фирқаларнинг таъсир доирасига тушиб қолган баъзи ёшларнинг бундай хато йўлдан қайтиши жуда қийин кечмоқда. Кейинги пайтларда Ислом мафкураси ва тарихига зид ғоялари билан қайта намоён бўлаётган “сохта салафийлик” оқими ўзларининг ақидавий ва ҳуқуқий масалаларини кўпинча суриялик Ибн Таймия (1263-1328) таълимоти билан асосламоқчи бўлишади.

Ибн Таймия асарларида, исломга турли бидъатлар кириб қолгани айтилиб, мусулмонлар ва улар яшаётган жамиятларни, Қуръон ва суннат таълимотига асосланган йўлга солиш зарур, деган ғоялар илгари сурилади.
Мазкур оқим тарафдорлари ўзларининг бузуқ таълимотлари ила қабрларни зиёрат қилган одам мусулмончиликдан чиқади деган эътиқодда ҳатто бир пайтлар Мадинаи мунавварадаги саҳобаларнинг қабрларини ҳам оёқости қилишган. Қолаверса, Пайғамбаримиз соллаллоҳу алайҳи ва салламнинг мақбараларини ҳам вайрон қилишга уриниб кўришган. Ҳолбуки, Расулуллоҳ соллаллоҳу алайҳи ва саллам:

 “Мен сизларни қабрлар зиёратидан қайтарган эдим. Энди уни зиёрат қилаверинглар.

Зеро, у сизларга охиратни эслатади”, деганлар (Имом Муслим ва Имом Аҳмад ривояти). Ушбу ҳадисга кўра, қабрларни зиёрат қилиш мандуб (мустаҳаб амал)дир. Зероки, Пайғамбаримиз соллаллоҳу алайҳи ва салламнинг ўзлари Бақеъ қабристонига бориб маййитлар ҳаққига дуо қилардилар.

Маъруфхон Алоходжаев,
Наманган шаҳар "Абдулқодир қори" жоме масжиди имом-хатиби

🌐 КАНАЛИМИЗ: @SOFTALIMOTLAR

#Мақола #Салафий #Раддия

#Мавзу: Сохта салафийлар Қуръон тиловатидан кейин “Содақолллоҳул азим” деб айтишлик бидъатдир.

Бу билан қанчадан қанча қориларни хатокорликда айблаш, уларни обрўсизлантиришдир. Аслини олиб қараганда бу гаплари билан “улар” ўзларини илмсизликларини билдиришяпти холос.

" Содақоллохул азийм" дегани луғатда Улуғ Аллоҳ рост айтди- дегани. Бу дуо маъносида хам келиши мумкин. Хар қайси холатда бўлсин Аллохнинг каломини тасдиқ қилиш ва ишонишни нимаси ёмон. Буни айтишликка далиллар хам бисёрку.

Шайх Муҳаммад Ғаззолийнинг бошларидан ўтган бир воқеани айтиб ўтиш жоиз бўлса керак.
Яхши бир инсон намоздан кейин фойдаланишим учун қимматбаҳо тасбеҳ совға қилди. Унга ташаккур айтиб совғани қабул қилдим. Сўнг уйга бориб, мен ҳам уни неварамга совға қилдим.

Бир неча кун ўтиб ўша киши: "Совға қилган тасбеҳимни ишлатаётганингизни кўрмадим" деб қолди. Жавоб қилдим: "Мен сизнинг яхшилигингизни қадрлайман. Лекин намоздан кейинги зикрлар икки ё уч дақиқадан ортиқ вақтимни олмайди. Шунинг учун бунга бармоқларимни ишлатишни маъқул кўрдим. Менимча, бунга саноқ асбоби керакмас".

Бу суҳбатни кузатиб турган бир йигит мени тўхтатди ва менга: "Нега унга тасбеҳ ишлатиш бидъат демадингиз?", деди. Мен унга бу киши тасбеҳни мажбурий равишда ишлатмаслигини ва ўзим майда-чуйда ишлар билан машғул бўлмаслигимни айтдим.

Йигит "Унда Қуръони каримни "Содақоллоҳул ъазийм" (яъни "Буюк Аллоҳ рост айтди") жумласи билан тугатилишига қандай қарайсиз?" деди. "Буни такрорлаётган одам тўғри қиляпти, деб ўйлайман", дедим. У: "Нима демоқчилигингизни тушунмадим" деди.

Мен жавоб қилдим: "Мўминлар муҳим ишларида ёки ўзлари истаган масалаларида шундай деб келишган. Масалан, "Мўминлар аҳзобларни кўрганларида:

«Бу бизга Аллоҳ ва Унинг Расули ваъда қилган нарсадир. Аллоҳ ва Унинг Расули рост сўзларлар», дедилар. Бу уларга иймон ва таслимдан бошқа нарсани зиёда этмади" (Аҳзоб сураси, 22-оят). Бошқа оятда: "Аллоҳ рост сўзлар, деб айтинг!" дея буюради. Қуръон ўқувчи киши Қуръон ажойиботи, ҳидояти улуғворлиги ва мўъжиза қувватини ҳис қилиб бу сўзларни қалбидан айтади", деб умид этаман.
"Бунга ҳеч қанақа амр йўқ!" - деди у.

Мен: "Ундан қайтарилган ҳам эмас!!" , дедим.
У: "Бидъатларга бепарво бўляпсиз", деди.

Мен: "Майда нарсалар билан шуғулланишдан нафратланаман!". Атрофида пашша ғўнғиллаганда бошқаларни ёрдамга чақирган киши аҳмоқ кишидир. Бундай одам агар қарға ҳужум қилса қочиб қолади", дедим.
Ғазабланган ҳолда сўзимда давом этдим: "Дунёнинг катталари заифларига суъиқасд қилаётганда, жоҳиллари уламоларини тириклайин кўмаётганда, мен эса уларнинг муаммоларини ҳал қилишга ва ишларига бош бўлишга ожиз турганимда, миянгни тўлдирган бу ахлатинг билан вақтимни олмоқчимисан?!

Дунё сиёсатдонлари исломни бўғиш ва иймон устунларини бузиш режаларини моҳирона амалга ошираётганда ва ислом ерларига бостириб кириб, уни суғуриб ташлашни истаб туришганда, сизлар ўзингиз ҳалокат ёқасида бўлганингиз ҳолда, ибодатнинг жузъий масалаларида фиқҳий ихтилоф билан ёки қайсидир сўздаги лафзий қарама-қаршилик билан умматни машғул қилишни хоҳлайсиз!

Сизлар ўзи кимсизлар?!
Сизлар бу безовта замоннинг хавориж зурриётисизлар!
Иймон устунлари, гўзал ахлоқлар ва буюк ишлар қаерда қолди?!

Ақл эгалари қани?!
Мен даъватчи ва мураббийларга Пайғамбар алайҳиссаломнинг қуйидаги ҳадисларини эслатиб насиҳат қиламан:

"Албатта Аллоҳ таоло буюк ва шарафли ишларни яхши кўради. Майдаларини ёмон кўради".

Юнусхон Джаббаров,
Наманган шаҳар "Абдулқодир қори" жоме масжиди имом-ноиби

🌐 КАНАЛИМИЗ: @SOFTALIMOTLAR

#Мақола #Ихтилоф #Раддия

#Мавзу: Исломдаги энг фитначи оқим.


Бу Хорижийликдир. Ҳазрат Али розияллоҳу анҳунинг ён берганидан норози бўлган унинг 12 минг аскари бўйсунишдан бош тортиб, Ҳарура номли қишлоққа кетдилар.

Бу гуруҳ кейинчалик «Хорижийлар» (ёки ал–хавориж, хорижия) деб аталди. Баъзи манбаларда уларнинг номи илк тўпланган жойларига нисбат берилиб, «Ҳарурия» деб ҳам аталади.

Хаворижлар ўзларига Абдуллоҳ ибн Ваҳб Росибийни амир этиб сайлаб, Али ва Муъовия розияллоҳу анҳуни йўқ қилиш пайига тушдилар.

Халифа Али розияллоҳу анҳуни 660 йилда хорижий Абдурраҳмон ибн Мулжам ўлдиргач, хаворижлар икки фирқага бўлиниб, бири Ироқда қолди, иккинчиси Арабистон ярим оролига кетди. Умавийлар даврида хаворижларга қарши кескин кураш олиб борилди.

Чунки улар Умавийлар давлатига катта хавф солардилар. Бу даврда хаворижлар кучайиб, Кирмон, Форс, Ямома, Ҳадрамавт, Тоиф ва Яман каби шаҳар ва ўлкаларни эгалладилар.

Ҳокимият Умавийлардан Аббосийлар сулоласи (749– 1258) қўлига ўтганидан кейин ҳам бу тоифа бир муддат ўз кучини йўқотмади. Бироқ Аббосийлар узоқ вақт уларга қарши узлуксиз олиб борган курашларидан сўнггина хаворижлар инқирозга юз тутди.

Маъруфхон Алоходжаев,
Наманган шаҳар "Абдулқодир қори" жоме масжиди имом-хатиби

🌐 КАНАЛИМИЗ: @SOFTALIMOTLAR

#Мақола #Мотуридий #Раддия

#Мавзу: Мотуридия таълимоти

Абу Мансур Мотуридийнинг тўлиқ номи Абу Мансур Муҳаммад ибн Муҳаммад ибн Маҳмуд ал-ҳанафий ал-Мотуридий ас-Самарқандийнинг кўпроқ манбаларга қараганда 870 йилда Самарқанднинг Мотурид қишлоғида (ҳозирги Жомбой тумани) туғилган.

Абу Мансур Мотуридий сунний эътиқодидаги икки йирик таълимотлардан бири бўлмиш мотуридия таълимотининг асосчиларидан ҳисобланади. Фиқҳ олими, калом илмининг мотуридийлик оқими асосчиси. «Имом ал-ҳудо» («Ҳидоят йўли имоми»), «Имом ал-мутакаллимин», («Мутакаллимлар имоми») номлари билан улуғланган.
Мотуридийлик ақидавий йўналишини кенг қулоч ёзиши, хусусан
усмонийлар давлати даврига тўғри келади.
Мотуридийнинг кўплаб асарлари мавжуд бўлиб, бу асарларни
мавзуларга кўра номларидан келиб чиқиб уч қисмга бўлиш мумкин:

Тафсир:
Мотуридийнинг “Таъвилот ал-аҳли сунна” ёки “Таъвилот ал-Қуръон” номи билан танилган тафсири бўлиб, бу китоб Мотуридия ақидасида маълум-у машҳур бўлиб, Мотуридия ақидавий йўналишидаги кишилар учун бу тафсир аввалда ҳам, кейин ҳам бемисл деб саналган.

Калом илми:

“Китоб ат-тавҳид” Мотуридийнинг бу китоби калом илмига оид асарларининг энг аҳамиятга моликлиги ҳисобланади. Бу асарда у зотнинг калом илмига тегишли қарашлари қарор топган ва яна энг муҳим эътиқодий масалаларни баён қилган.

Ақида бўйича рисолалар.

Рисола фил имон бу рисолани Абу Муъин Насафий Тамҳид китобида зикр этади.

Мақолот: Мотуридийнинг “Мақолот” китоби дастлабки “Мақолот” жанридаги китоблардан ҳисобланади. Бироқ китоб бизгача бирон-бир нусхаси бизгача етиб келмаган.

Баён ваҳмий ал-муътазила;

Радд таҳзибий ал-жадал;

Радд ваидий ал-фусақ;

Радд аваилий ал-адилла;

Радд ал-усул ал-ҳомсат ила Аби Муҳаммад Боҳилий.

Усул ал-фиқҳ.
Мотуридия ва ашъария таълимотларига бир-бирига жуда ҳам яқин. Ушбу ўзаро яқинлик, ораларидаги иттифоқ ва келишувни вужудга келтиради. Натижада ҳар иккаласи «Аҳли сунна-вал-жамоа» йўналиши бўлиб танилган икки тоифага айланди.

Мотуридий ўз таълимотини анъаналарини ва илмий асарлари билан
Мовароуннаҳр илоҳиёт мактаби ривожланишига катта улуш қўшди.

Илоҳиёт илмлари тўла шаклланиб камол топишига хизмат қилди. Уларни
қайта ишлаб чиқиб, маълум тизимга солишдек бир ишни амалга оширди ва ҳанафий талимотини Ўрта Осиё халқларининг урф-одатлари билан
боғлиқлигини ўз қарашлари орқали кўрсатиб берди. Унинг таълимоти
ислом динининг буюк ақидавий оқимидан бири сифатида танилди.

Машҳур турк олими Тошкуброзоданинг таъкидлашича: «Аҳли-суннавал жамоа»да калом илми раислари икки киши бўлиб, улардан бири Ҳанафий иккинчиси Шофиъийдир. Ҳанафий Абу Мансур ал-Мотуридий Шофиъий эса Абул Ҳасан Ашъарийдир”.
Кўриниб турибдики, бизнинг диёрларимизда ақида масалаларида мотуридия таълимотларига амал қилинади.

Маъруфхон Алоходжаев,
Наманган шаҳри "Абдулқодир қори" жоме масжиди имом-хатиби

🌐 КАНАЛИМИЗ: @SOFTALIMOTLAR

#Мақола #Мазҳаб #Раддия

#Мавзу: Мазҳабда юриш вожибдир

Имом Бадруддин Заркаший “Баҳрул муҳит” китобида шундай ёзади:

“Мусулмонларнинг эътироф қилинган тўрт мазҳаби ҳақдир ва ундан бошқасига амал қилиш жоиз эмас”.

Мазкур тўрт мазҳабнинг барчаси мўътабар бўлиб, мусулмон киши уларнинг бирига эргашиши вожиблигига ислом уммати иттифоқ қилган.

Маъруфхон Алоходжаев,
Наманган шаҳри "Абдулқодир қори" жоме масжиди имом-хатиби

🌐 КАНАЛИМИЗ: @SOFTALIMOTLAR

#Мақола #Салафий #Раддия

#Мавзу: Сохта Салафийлик

Сохта Салафийлик хакида “Хаворижлар” деб аталган тоифа анъанавий исломдан – аҳли суннат ва жамоатдан илк ажралиб чиққанлар гуруҳи бўлиб, Расулуллоҳ соллаллоҳу алайҳи ва саллам уларни “дажжол малайлари” ва “дўзах итлари”, деб атаганлар ва доимо огоҳлантирганлар. Уламолар эса хаворижларнинг кимлар экани, қандай бўлишлари ва алоҳида хусусиятлари борасида фикр билдириб ўтганлар. Уларнинг якдил фикрлари шуки, хаворижлар ўз подшоҳларига ва давлатлари раҳбарларига қарши чиқувчи ва ўз юртларини уруш-жанжаллар гирдобига тортувчи бахтсиз нокаслардир. Биз уламоларнинг фикрларидан айримларини бирма-бир келтирмоқчимиз:

Аллома ал-Ожурий раҳимаҳуллоҳ “Шариат” деб аталган китобларида бундай деганлар:

“Хаворижлар ёмон, ифлос бир нажасдирлар! Уларнинг йўлида бўлган бошқа хаворижлар ҳам уларнинг мазҳабларини – эски ва янги ақидаларини улардан мерос олгандир.

Улар подшоҳларга ва раҳбарларга қарши чиқадилар ҳамда мусулмонлар билан урушмоқни ҳалол санайдилар” Бидъатчи гуруҳ ва оқимларнинг тарихини битган аш-Шаҳристоний раҳимаҳуллоҳ ўзларининг “ал-Милал ва-н-Ниҳал” номли асарларида хаворижлар тўғрисида бундай деганлар:“Жамоат (жамият ва мамлакат аҳолиси) раҳбарлигига иттифоқ қилган ҳар бир ҳақ подшоҳга (давлат раҳбарига) қарши чиққан кимса хавориж деб номланади. У саҳобалар даврида хулафои рошидин (чаҳорёр) га қарши чиққан ёки улардан кейинги ҳар бир замонда уларга яхшилик билан эргашувчи қиёмат кунигача бўладиган подшоҳларга қарши чиққан бўлсин, фарқи йўқ!” Ибн Ҳажар ал-Асқалоний раҳимаҳуллоҳ “Саҳиҳ ал-Бухорий”га битган “Фатҳ ал-Борий” номли асарларида хаворижлар ҳақида бундай деганлар: “Хаворижларга келсак, улар қарши чиққан тоифадир. Улар битъатчи гуруҳлар бўлиб, хаворижлар деб номланган. Бу уларнинг динга ва мусулмонларнинг яхшиларига қарши чиққанликлари учундир”

Маъруфхон Алоходжаев,
Наманган шаҳар "Абдулқодир қори" жоме масжид имом-хатиби

🌐 КАНАЛИМИЗ: @SOFTALIMOTLAR

#Мақола #Мазҳаб #Раддия

#Мавзу: Мужтаҳидлар кимлар?

Мужтаҳид – шариат қоидаларининг улуғларини ва бажарилиши керак бўлган далиллари тўла эгаллаган, шариатнинг мақсадларини тушунишга ўзида бор қувватини ишга соладиган зотлардир.

Мужтаҳидлар жуда кўп. Бироқ, ўзларига эргашганларга фикрларини ўтказа билган мужтаҳидлар тўрт нафардирлар.
Абу Ҳанифа Нўъмон ибн Собит, Молик ибн Анас, Муҳаммад ибн Идрис аш-Шофиъий ва Аҳмад ибн Ҳанбал розияллоҳу анҳумлардир.

Уламолар ушбу тўрт нафар зотга тақлид қилишни – эргашишни ихтиѐр қилганлар. Улардан бошқалар эса ижтиҳод даражасига уларчалик ета олмаганлар.

Улар ушбу иш учун ўзларини тамоман бағишлаганлари сабабли кўпгина масалаларни истинбот қилиб ишлаб чиққанлар, ҳатто ҳукмлари баѐн қилинмаган масалалар бўйича ҳам ўзларининг нодир фикрларини айтиб кетганлар. Бизгача уларнинг мазҳаблари тавотур даражасида (мутавотир – жуда кўпчиликнинг ѐлғонга чиқариб бўлмайдиган хабарлари орқали) етиб келган. Улардан муайян бир мазҳаббошига эргашмоқ лозим бўлади.

Фақат зарурат вақтидагина бошқа мазҳабга ўтиб туриш мумкин. Акс ҳолда, тўғри йўлдан чиқиш ва ѐлғондакам ўйин бўлиб қолади. Мужтаҳидлар диннинг асослари (эътиқодий масалалар) борасида ва асосий фуруъ (фиқҳий масалалар)да асло ихтилоф қилмаганлар.

Чунки, улар қатъий далиллар билан собит бўлган. Айрим жузъий масалалардагина улар ҳар хил фикрга келганлар, холос. Бу ҳам ана шу масалаларда қатъий далил бўлмагани учун содир бўлган. Чунки, жузъий масалаларни чеклаб бўлмайди, булар борасида ҳар хил фикр билдириш осон.

Мужтаҳидларнинг барчалари уларнинг ҳукмларини китобдан (Қуръондан) ва суннатдан (ҳадислардан) зоҳирига қараб ишлаб чиқишга бор имкониятларини сарф қилганлар. Қайси бирлари тўғри топса, унга икки савоб берилади.

Хато қилган мужтаҳидга эса бор имконияти билан тўғри масалани топишга ҳаракат қилгани учун бир савоб бўлади. Имомларнинг бу хилдаги ихтилофи уммат учун раҳматдир.

Маъруфхон Алоходжаев,
Наманган шаҳри "Абдулқодир қори" жоме
масжиди имом-хатиби

🌐 КАНАЛИМИЗ: @SOFTALIMOTLAR

#Мақола #Мазҳаб #Раддия

#Мавзу: Ҳамма одамлар мазҳабсизлик йўлини тутсалар нима бўлади?

Агар ҳамма одамларни уй-жой қурилиши лойиҳаларида муҳандисларга эргашишдан, уларнинг хизматидан фойдаланишдан ва уларга таянишдан воз кечишга чақирадиган бўлсак нима бўлади?! Саломатликлари билан боғлиқ муаммоларда шифокорларга эргашишдан, уларга таянишдан ва уларнинг сўзларига амал қилишдан воз кечишга чақирадиган бўлсак нима бўлади. Ишлаб чиқариш ва тирикчилик воситаларида ана шу ишлаб чиқаришнинг мутахассисларига эргашишдан, уларнинг билим ва маҳоратларидан фойдаланишдан воз кечишга чақирадиган бўлсак- агар ҳамма одамларни ана ўша мутахассисларга эргашишни тарк қилишга, унинг ўрнига ўша ишларнинг барчасида ўзлари ижтиҳод қилишга, изланиш ва ижтиҳоддан кейин келадиган шахсий қаноатига эътимод қилишга чақирадиган бўлсак, кейин одамлар ана шу даъватимизни тасдиқлаб шу ишни қилсалар нима бўлади?
Албатта, бу ишнинг орқасидан содир бўладиган нарса бу шубҳасиз цивилизацияни, экин-тикинни ва наслни барбод қиладиган анархиядир. Одамлар уйларини обод қиламан деб хароб қилиб юборадилар, даволанаман деб ўз жонларини ҳалок қиладилар, ишлайман ва саноатлаштираман деб бошларига фақирликни орттириб оладилар. Бунга сабаб шуки улар ижтиҳод ўз ўрнига қўя билмадилар ва шартларига риоя қилмай туриб уни татбиқ қилдилар, одамларнинг ҳамкорлик, ўзаро ёрдам беришлик, илм ўрганишлик ва тўғри йўлни топишда бир бирлари билан боғлиқликларидан иборат Аллоҳнинг борлиқдаги суннатига бепарволик қилдилар.
Бу ҳақиқатни ҳамма, ҳаттоки ёш болаларгача билади. Ҳатто мазҳабсизликка чорлагувчиларнинг ўзлари ҳам биладилар. Бироқ ана шу одамлар айни қонунни дийний мутахассисликлар, ҳалол-ҳаром ҳақидаги аҳкомлар борасида нима учун англаб етмайдилар?! Биз билмаймиз!
Барча одамларнинг ўша дунёвий соҳаларда ижтиҳод қилиш майдонига босиб кирганларида пайдо бўладиган натижа барча одамларнинг шаръий илмлар ва ҳалол-ҳаромга доир аҳкомлар борасида ижтиҳод қилиш майдонига босиб келганда пайдо бўладиган натижанинг айни ўзидир.

Маъруфхон Алоходжаев,
Наманган шаҳар “Абдулқодир қори” жоме масжиди имом-хатиби

🌐 КАНАЛИМИЗ: @SOFTALIMOTLAR