#49_qism
(✍Fahriya_Yaqub)
Usmon va Mahmud bomdod namozini õqib, zikr qilib õtirardilar.
Usmon Qur'on tilovat qilar, Mahnud esa uni tinglardi. Keyin Mahmud:
—Bu qaysi sura deb sõradi.
Usmon:
—Yusuf surasi deb javob berdi.
Mahmud:
—Juda gõzal õqiyapsan dedi havas bilan. Yana õylab turib:
—Yusuf qissasini menga gapirib berolasanmi?! dedi.
Usmon:
—Qur'ondagi eng gõzal va ibratli qissa Yusuf surasidir. Yaxshilab eshit va õzingga kerakli xulosani ol dedi. Usmon Yusuf a.s. ning qissalarini Mahmudga sõzlab berar, Mahmud esa uni tinglab õtirardi. Yusuf a.s. Zulayho tufayli zindonband etilgandagi sõzlarini aytib berarkan Mahmud:
— Xuddi yonimda Yusuf õtirgandek bõlyapti dedi.
Usmon kõzlari yoshlangandek bõlib:
— Men Yusuf a.s. dek bõla olarmidim dedi. Sõzlab bõlgach Mahmud:
— Sen bu zamonning Yusufisan Usmon dedi.
***
Sakiyna va Xaliyma honim kun sanab yashardilar. Biri jondan ortiq kõrgan farzandini, biri sevgan insoni va bolasining otasini kutardi.
Sakiyna Usmonni boshqa kõrolmaslikdan qõrqar, Zaynabning otasiz ulĝayishini xohlamasdi. Usmon yõqligini Zaynab ham sezgandek gõyo. Yiĝlashni boshlarkan, Sakiyna quloĝining tagiga Yusuf surasini qõydi. Zaynabning dum-dumoloq kõzlari porlab, atrofga nazar solardi. Kimnidir qidirayotgandek, kimdir uning hayotida yetishmayotganligi kõrinib turardi.
Sakiyna :
—Bolajonim sen ham uni soĝindingmi?! Menga õxshab axtaryapsanmi uni deb yiĝlab yuborar edi. Lekin kõz yoshlarini hech kimga kõrsatmas, ochiq chehra bilan yurardi. Kõz yoshlarini kõrsatsa erining «kuchli bõl» degan sõzlariga Amal qilmagan bõlishidan chõchir, sabr tilab, tabassum qilib yuraverardi.


© Hayot_vasfi
👉 https://t.me/+T-wiygxPKGc1OWRh