نام #فیلم: #زندگی_من_به_عنوان_یک_سگ

#My_life_as_a_dog
#mylifeasadog

#کارگردان: #lasse_hallström

همه ما در دوران کودکی در درونمان یک اینگمار داشتیم که یا به آن اهمیت دادیم، یا منعش کردیم و یا کشتیم. این اولین مطلبی بود که بعد از دیدن این فیلم به ذهنم خطور کرد. یک فیلم سوئدی بسیار جذاب در حدود سی و دو سال پیش ساخته شده و به روشنی گویای دنیای روانی یک بچه هفت هشت ساله که در همان آوان کودکی، بزرگ درونش را با تجربه های فراوان بیرونی، نظیر تغییر مکان، جدایی از سگ دوست داشتنیش و دعوا و جدل های دو پسر پشت سر همی در خانواده و البته عشق و نفرت مادرانه، تجربه می کند.
جریان فیلم، شاکله و قوام داستان بسیار خوبی را یدک می کشد.
دنیای او و امثال او، قابل درک است اگر همینطور که در فیلم مزبور اجرا شده، ببینیم و به درکی عمیق در موازی گری های روانیمان پیش بریم.
ما نه تنها فیلم را می بینیم، بلکه گریزی هم به بچگی خودمان می زنیم و موازی های آن را می یابیم. فیلم به گونه ای واقعی ساخته شده که انگار، شرح دوران بچگی سازنده ی فیلم است. تبحر در اینجا کار خود را به خوبی انجام داده و ما در میابیم که فیلم های سینمای اسکاندیناوی هم باید از شاکله ی خوبی برخوردار باشند نظیر فیلم مزبور.
در واقع با دیدن یک اثر فاخر، ما کمی یا بیش به سمت فکر کردن پیش می رویم و این یعنی اعجاز هنر هفتم سینما.

علیرضا اخلاقی

nu. 86

@iamvlogger