🚩هم‌سرنوشتی دولت و نظام

🔹حسین نورانی‌نژاد درباره دولت سایه جلیلی و دولت پزشکیان با ایلنا گفتگویی کرد که خلاصه آن در پی آمده است:

🔹ناکامی یا کامیابی این دولت با شرایطی که بر کشور حاکم است، به سرنوشت یک جناح بدل نمی‌شود؛ همه حاکمیت را در بر می‌گیرد. اگر همه دست به دست هم ندهند و موفقیت دولت را موفقیت کل کشور فرض نکنند و مانع‌تراشی شود، بیش و پیش از همه دامن مانع‌تراشان را خواهد گرفت.

🔹این انتخابات در مرحله اول با کمتر از ۴۰درصد مشارکت و با همه فضاسازی و دوقطبی که شکل گرفت در مرحله دوم با کمتر از ۵۰درصد برگزار شد. اگر ذره‌ای عقلانیت و آینده‌نگری در مجموعه‌های مختلف سیاسی کشور باشد، همه باید تمام هم و غم خودشان را برای موفقیت دولت بگذارند نه مانند تحلیل‌گران انقلابی از جمله آقای گنجی که سر در برف فرو کرده و برای اصلاح‌طلبان رجزخوانی می‌کنند که ۲۶ درصدی هستید و در یک شعبده تحلیلی رای‌دهندگان به جلیلی را کنار تحریمی‌ها بنشاند و با هم جمع بزند. این آقا انگار نمی‌داند که اختلاف نظر تحریمی‌ها با اکثر کسانی که به آقای پزشکیان رای دادند، بر سر نوع مواجهه با امثال ایشان و جریانشان است. تحریمی‌ها در واقع از گفت‌وگو با جریان آقای گنجی با زبان رای و پی‌گیری مطالباتشان از طریق انتخابات بریده‌اند. مساله خود آقای گنجی و جریان ایشان است نه این که فکر کند در کنار تحریمی‌ها می‌تواند عدد خود را به عنوان اپوزیسیون دولت پزشکیان بالا ببرد.

درباره دولت یا حاکمیت سایه جلیلی
🔹اولا، تلاش یک نیروی سیاسی برای رسیدن به یک برنامه منسجم به خودی خود ارزشمند است. در مناظره‌ها آقای جلیلی در رابطه با موضوعات مختلف حرف داشت. هرچند مطلوب اکثریت جامعه نبود و بعضا خطرناک بود اما مشخص شد که کار کرده است. از این بابت به ایشان احترام می‌گذارم.

🔹اما تحت چه عنوانی کار می‌کند؟ فردی، باندی یا حزبی؟‌ آقای جلیلی که به این شکل منظم و جدی کار می‌کند، یا به یک حزب بپیوندد یا حزبی تاسیس کند و در قالب آن برنامه دولت سایه خودش را پیش ببرد. یک کار مدرن را که انقدر سنتی و محفلی پیش نمی‌برند.

🔹سوم، آقای پزشکیان در مناظرات از آقای جلیلی درباره پشتوانه لجستیک و فکری دولت سایه پرسید اما جوابی گرفت که قانع‌کننده‌ نبود. برنامه دولت سایه توسط چه کسانی و با چه بودجه‌ای تهیه می‌شود؟ اصلا محل جلساتشان کجاست؟ آیا همه افراد به صورت داوطلبانه حضور دارند؟

🔹تمام ابزارهای حقیقی قدرت ذیل انتخابات و مطابق میل مردم نیست. بسیاری از گلوگاه‌های قدرت خارج از اراده جمهور و با انتصابات تعیین تکلیف می‌شوند؛ همان‌طور که می‌بینیم در حال حاضر افراد برجسته ستاد آقای جلیلی، علیرغم اینکه در انتخابات بازنده شدند مناصب بسیار مهمی را در نهادهایی مثل صدا و سیما می‌گیرند. در واقع، میزان، تا حدی رأی ملت است؛ کاملا رأی ملت نیست. لذا احتمال کارشکنی هست.

🔹درباره سرزنش مردم بابت رای به پزشکیان و ترساندن از دولت سوم روحانی: این حد از نقد و حتی تخطئه را بهتر است تحمل کنیم. آنها حق دارند حتی جامعه را بابت رایش نقد کنند. تا وقتی کارشکنی عملی و غیر قانونی و منبعث از رانت نکرده‌اند ایرادی ندارد.

🔹هماهنگی بین قوا مسئولیت رهبری است و فکر می‌کنم رهبری روابط خوبی بین قوا برقرار کنند. همان طور که گفتم سرنوشت دولت جدا از سرنوشت دیگر جریان های درون حکومت نیست.

🔹بین پزشکیان و قالیباف رابطه خوبی است. در مناظرات دیدیم که حتی اگر آقای قالیباف تعریض‌هایی به آقای پزشکیان داشت، پاسخی نمی‌گرفت. زمانی هم که آقای پزشکیان نماینده مجلس بود به ریاست او کمک کرد.

🔹کاهش چشمگیر مشارکت مردم، کناره‌گیری جبهه اصلاحات در چند انتخابات، ناکارآمدی حاکمیت یکدست و بحران‌هایی که ایجاد شد، فضایی که در سطح داخل و چه در سطح بین‌المللی وجود دارد، انتخابات پیش رو در آمریکا و ... مجموعه شرایطی ساخت تا انتخابات نسبت به پسا ۹۸ اندکی بهبود پیدا کند.

🔹بزرگترین دستاورد آقای پزشکیان نه فقط برای خود، بلکه برای فضای سیاسی کشور، باور به صداقت اوست. به حفظ این دستاورد باید حساس بود. انتظار نابجایی است که یک رئیس جمهور هر چه هست و نیست را علنی کند، اما جز راست نباید گفت، هر راست نشاید گفت. وقتی فاجعه هواپیمای اوکراینی رخ داد، ضربه اصلی و بزرگتر از انهدام هواپیما، دروغ سه روزه بود که هنوز ما تبعات آن را می‌بینیم.

🔹از مدیران مادرزاد و سلاطین رزومه که طی چند دهه هرچه بلد بوده‌اند را انجام داده‌اند و نتایج آن پیش روی ماست و امروز با انگیزه و توان کمتر همچنان دنبال پست و منصبند،  جدا پرهیز شود.

🔹اغلب کسانی که در حال حاضر نیروهای سوخته محسوب می‌شوند، به دلیل حس مسئولیت بالا و تعهدی که به منافع ملی داشتند به اصطلاح سوخته‌ شده‌اند. وگرنه آنها هم می‌توانستند عافیت طلبی کنند و سفید بمانند.
متن کامل

#حسین_نورانی_نژاد
✅ @hosseinnoorani

🚩سلاطین رزومه و متعهدان سوخته

🔹این روزها شاهد تشکیل شورای راهبری برای مشخص شدن تکلیف کابینه دولت جدید و انتخاب اعضای آن از سوی رئیس جمهور هستیم که به زعم من، مهم‌ترین مولفه و مشخصه خروجی آن، باید کارآمدی دولت آتی در سمت‌های مختلف اداره کشور باشد.

🔹آنچه از دل تصمیمات این شورا بیرون می‌آید، باید ترکیبی را پیش روی جامعه قرار دهد که شاهد حضور نیروهای کارآمد، متخصص، هماهنگ و همسو با رویکردهای آقای دکتر پزشکیان در دولت آینده باشیم.

اصل هماهنگی کابینه
🔹نکته مهمی که نباید در فعالیت مستقل کارگروه‌های انتخاب کابینه از آن غافل شد، ضرورت حداکثر هماهنگی ممکن بین اعضای کابینه است. دولت نباید به یک شرکت سهامی یا مجمع‌الجزایری از نیروها بدل شود. به عنوان مثال، وزارتخانه‌های اقتصادی و بخش‌هایی از ارکان اداره دولت که با یکدیگر حوزه‌های مشترک همکاری دارند، باید از حضور وزرای هماهنگ بهره ببرند. ماحصل فعالیت دو نیروی قوی اما ناهماهنگ در دو وزارتخانه با ذینفعان مشترک، جز خنثی کردن تصمیمات و اقدامات یکدیگر، ثمری نخواهد داشت. برای رسیدن به این هماهنگی هم لازم است که رویکردهای دولت کاملا روشن و مشخص باشد و بر این اساس برای انتخاب افراد اقدام شود.

توجه به تقویت سرمایه اجتماعی
🔹از دیگر مسائل مهم در وهله کنونی، اهتمام نسبت به بحث سرمایه اجتماعی و تحکیم و تقویت آن در دولت آینده است. از آن جا که دولت پزشکیان بنا بر ملاحظات متعدد در معرض اتخاذ تصمیمات سخت قرار خواهد گرفت؛ ترکیب وزرا و ساختار کابینه چهاردهم باید به گونه‌ای باشد که بتواند این مهم را تقویت کند. چرا که توفیق این تصمیمات، نسبت مستقیمی با قوت سرمایه اجتماعی دولت دارد. برای این منظور، استفاده از نیروهای جوان، اقلیت‌ها ‌و زنان، می‌تواند کمک کند.

اهمیت کابینه جوان
🔹مسئله بعدی در فهم بایسته‌های ترکیب دولت آینده، جوان بودن آن تا حد مقدور است. موفقیت دولت آینده وابستگی زیادی به خلاقیت و پویایی بیشتر و خروج از سنت به جا مانده از قبل دارد که اداره دولت را کند و سنگین و کم بازده کرده است. دولت باید خود را کوچکتر و خلاق‌تر و قدرتمندتر کند.

🔹متاسفانه به تجربه دریافته شده که نسبت چندانی میان رزومه افراد و میزان توانمندی آن‌ها وجود ندارد. سلاطین رزومه‌ای سراغ هست که با چند دقیقه همنشینی با آنها، تهی بودن‌شان از هر دانش و توانایی خاصی آشکار می‌شود، مگر توان برقراری رابطه و رانت! لذا هیچ فضیلتی برای رزومه این افراد نمی‌توان قائل شد.

در غیاب سازمان حزبی
🔹مادامی که نظام انتخاباتی در کشور، شکل حزبی به خود نگیرد، باندها بر فعالیت‌های شناسنامه‌دار چیره شده و شفافیت و پاسخگویی پیش نخواهد رفت. به تعبیر ساده‌تر؛ ریشه چنین مسائلی در حزبی نبودن ساختار انتخابات است.

🔹شفافیت و پاسخگویی با توصیه‌های اخلاقی ایجاد نمی‌شوند. البته حالا که از نظام حزبی محرومیم چاره‌ای نیست جز این‌که شخص آقای پزشکیان بر امور مربوط به تشکیل کابینه دولت خود مسلط باشد. به نظر می‌رسد، تشکیلات عریض و طویلی که برای تشکیل کابینه ایجاد شده در عین اینکه محاسن برجسته‌ای چون؛ استفاده از نظرات متعدد کارشناسی و ایجاد حس مشارکت شمار قابل توجهی از نخبگان با دولت را به همراه دارد، اما این دامنه می‌تواند فضایی هم برای لابی‌ها و رانت‌ها ایجاد کند. چه بسا می‌شد با یک شورای جمع و جورتر، نتیجه بهتری حاصل کرد.

🔹با این همه، امیدوارم که شخص آقای پزشکیان در نهایت با همراهی مشاورین امین خود، نهایت اهتمام و توجه را به این مهم داشته باشد و مراقبت کند که اگر فرضا برخی افراد با زد و بند توانستند در لیست برخی کارگروه‌ها قرار گیرند، «حداکثر» تا همین مرحله بالا بیایند و در بررسی نهایی حذف شوند.

🔹جان کلام اینکه، بزرگ شدن مکانیزم جینش ترکیب کابینه، ضمن ایجاد فرصت و منافع بزرگ در شناسایی نیروها و مشارکت فعالان و برخی نهادهای مدنی ذینفع، منافذی را برای برخی زد و بندها و سهم‌خواهی‌ها ایجاد می‌کند. امید که آقای پزشکیان زمینه را برای انتخاب افراد اصلح و هماهنگ در راستای پیشبرد رویکرد و اهداف دولت چهاردهم فراهم کنند.

سوخته‌ها یا ستون‌ها؟
🔹متعهدترین، پای‌کارترین و فعال‌ترین نیروهای همدل با مسعود پزشکیان کسانی هستند که به دلیل همین روحیات بعضا هزینه پرداخته و به اصطلاح؛ سوخته‌اند! اگر رئیس‌جمهور بخواهد نیروهای همدل، متعهد و سختکوش برای اداره امور دولت انتخاب کند، حتما این چهره‌ها و نیروها از دسته کسانی هستند که هزینه داده و اصطلاحا سوخته محسوب می‌شوند. کسانی که عمدتا اهل معرفی خودشان و لابی نیستند. آنها را باید یافت، تکریم‌شان کرد و با احترام پای کار آورد وگرنه خودشان اهل دست و پا زدن‌های رایج برای پست گرفتن نیستند. این دسته افراد را اگر آقای دکتر پزشکیان بتواند وارد کار کند، ستون‌های امن و استوار دولتش خواهند شد. / صدا

#حسین_نورانی_نژاد
✅ @hosseinnoorani

🚩تبعیض مثبت، ضرورتی عادلانه اما ناکافی

🔹دیروز گفت‌وگویی با "شبکه شرق" درباره تبعیض مثبت داشتم که بخش‌هایی از آن در این گزارش کار شد. متن کامل نکات مد نظرم را در پی آورده‌ام:

🔹تبعیض مثبت که پس از جنگ جهانی دوم به مرور در برخی کشورها برای جبران برخی شکاف­‌ها و نابرابری­‌ها شکل گرفت، همواره محل بحث بوده است. اختلافات درباره این مساله عمدتا حول «مشروعیت و حقانیت» از سویی و «کارآمدی» این سیاست، در سوی دیگر بوده است.

🔹درباره حقانیت این رویکرد به طور خیلی خلاصه می توان گفت، قاعده کلی، موقعیت برابر آحاد شهروندان در مقابل قانون و  برخورداری از حقوق و تکالیف است. با این حال، در بسیاری از نظام‌های حقوقی بنا به دلایل مختلف، شاهد نابرابری نژادی، قومی، جنسیتی و مذهبی هستیم.

🔹رفع این معضل، معمولا با برابری حقوقی شهروندان حل نمی شود. چون اقلیت از نقطه برابر با دیگران شروع نمی کند تا برابری فرصت یا رقابت منصفانه شکل بگیرد. شرایط تاریخی و فرهنگی که باعث عقب ماندگی اقلیت تحت تبعیض یا زنان شده، با برابری حقوقی ادامه می‌یابد و لذا مداخله حاکمیت و اعمال تبعیض مثبت به مثابه تبعیض عادلانه و ابزاری در جهت کاهش نابرابری‌ها و درمان اثرات تبعیض‌های ناروا، ضرورت دارد.

🔹به همین دلیل است که به عنوان مثال آنچه درباره ضریب مثبت دادن به امتیاز زنان و جوانان و اقلیت‌های مذهبی برای در اختیار گرفتن مناصب دولتی و کابینه مطرح می شود، تصمیمی مترقی و قابل دفاع است.

🔹می دانیم که تعداد گزینه های مطرح برای مدیریت این اقشار به دلیل نداشتن افراد صاحب رزومه قوی، اندک است. اما این وضعیت، حاصل کمتر بودن ذاتی استعداد زنان یا اقلیت‌ها نیست بلکه نشانه‌ای از تبعیض تاریخی، فرهنگی و حقوقی است که جبران آن با برابری حقوقی یا فرصت‌های برابر محقق نمی‌شود. اساسا آنها در نقطه برابر با دیگران قرار ندارند تا فرصت برابر معنا یابد. موقعی فرصت برابر تا حدی معنادار می شود که کمک شود تا آنها بتوانند با مکانیسم تبعیض مثبت، از موقعیتی بالاتر شروع کنند.

🔹طبعا چنین سیاستی خالی از هزینه نخواهد بود. چه بسا تا مقطعی بر کارآمدی برخی حوزه‌ها هم اثر بگذارد. اما این هزینه‌ای است که در نگاه بلندمدت به دلیل کاهش نابرابری و مداخله دادن عموم شهروندان در مسیر توسعه، آورده‌ای بیش از هزینه‌ها را فراهم خواهد کرد.

🔹البته ساده انگاری هم نباید داشت. اگرچه از تبعیض مثبت برای زنان در کسب مناصب مدیریتی قابل دفاع است، اما نقطه عزیمت برای کاهش نابرابری‌ها نباید این تصمیم باشد یا به آن بسنده شود. نابرابری‌های جنسیتی، ریشه حقوقی و فرهنگی دارد. صِرف تبعیض مثبت در تقسیم پست‌ها، تنها به بهره‌مند شدن اقلیتی از زنان برخوردار از روابط منجر می‌شود بی آنکه تغییری در وضعیت مردسالار ایجاد کند. در واقع تغییر دکور بدون اصلاح در محتواست. این راهبرد حتما باید جزیی از بسته سیاستی باشد که منافع آن، همه زنان تحت تبعیض را در بر بگیرد وگرنه به نام همه زنان و به کام برخی از آنها خواهد شد که از قضا کمتر از بقیه زنان دچار تبعات تبعیض هستند و چه بسا برخی از آنها خالی از ذهنیت‌های مردسالار نباشند و با حضور خود به اعمال کم هزینه‌تر سیاست‌های مردسالار کمک کنند.

🔹حتا اگر به این حد بسنده شود و تبعیض مثبت به نحوی طراحی نشود که همه اقلیت‌ها و زنان را در بگیرد، می‌تواند به عنوان رانتی عده‌ای معدود منتهی شود.

🔹باز مثال می‌زنم. اگر نهادی باشد که در تقسیم مناصب از تبعیض مثبت برای زنان استفاده کند و منجر به آن شود که همه زنان آن مجموعه بدون نیاز به توانمندسازی خود، رشد بی زحمت و بدون رقابت کنند، به سود منافع آن عده معدود بدون تغییر در وضعیت واقعی زنان ذینفع در حوزه آن نهاد تمام خواهد شد. اما اگر مکانیسم تبعیض مثبت به گونه‌ای طراحی شود که منافع مردان و زنان در ارکان آن نهاد، وابسته به جذب و آموزش و ارتقاء زنان در داخل و بیرون آن نهاد شود، آن‌گاه این مکانیسم به نحوی واقعی و اثربخش کار خواهد کرد. در واقع با یک ضریب دادن ساده یا اختصاص درصدی به زنان و اقلیت‌ها نمی‌توان از زیر بار چنین مسئولیتی شانه خالی کرد  بلکه برای ابعاد مختلف آن باید برنامه داشت، پایش کرد، نوآوری به خرج داد، تا نهایتا به نتیجه مطلوب و کاهش نابرابری نزدیک شد.

#حسین_نورانی_نژاد
✅ @hosseinnoorani 

چند دقیقه پیش قسمت آخر سریال در انتهای شب را دیدم.
حال خوبی داشت. نه فقط داستان جذاب و ساخت خوش، که به رسمیت شناختن انسان خاکستری. قضاوت نکردن بین آدم‌های سفت و وا داده، عصبی و آرام‌، بدبین و خوش‌بین ... پذیرفتن تفاوت‌ها و حق بر خطا بودن. اسیر شعار و چارچوب‌های صفر و یک نشدن. انسان‌های متوسطی که شایسته گذشتند، شایسته ترحم؛ رحم بر خود؛ رحم بر دیگری‌. رحم بر ضعف‌ها و تنهایی‌هایشان.
و این که زندگی فانی است، اما کوتاهی و بلندی‌اش بستگی داره چطور و با کی بگذره.

#حسین_نورانی_نژاد
✅ @hosseinnoorani

🚩تبصره‌های حاشیه‌ای

🔹حالا که ماهیِ بستن کابینه به دمش رسیده، بیان چند نکته از نگاه یک شاهد بیرونی، شاید خالی از لطف نباشد:

1⃣سازو کار انتخاب کابینه: دیدید کار تشکیلاتی لازم است؟ دیدید حزب لازم است؟ تمام این پروژه‌ای که طراحی شد، یک کار تشکیلاتی بود که اگر توسط یک حزب یا ائتلافی از احزاب انجام می‌شد، حتما شفافتر، پاسخگوتر، سازماندهی شده‌تر و نهایتا کارآمدتر می‌شد. اما همین که تلاش شد تا خرد جمعی پای کار بیاید، نیت خیری پشت سر خود داشت که در آینده و با ارزیابی ضعف و قوت‌های تجربه اخیر، می تواند بهتر شود.

2⃣لابی گری: بد نیست اما هر چیزی حدی دارد. نه مثل برخی از ما اصلاح طلب‌ها که گوشه‌گیری‌مان در این بزنگاه‌ها تنه به تنه تنزه‌طلبی می‌زند و نه مثل برخی دیگر از ما اصلاح‌طلب‌ها و غیر اصلاحطلب‌ها که ... . بگذریم. به قول دوستی، هیچی مثل رقابت بر سر پست و مقام پرده‌ها را کنار نمی‌زند. و این دوره از این جهت بی مانند بود.

3⃣سهم پیرها: یکی از مطالبات منطقی برای کابینه جدید، جوانگرایی و پوست‌اندازی مدیریتی است. اما خوب است درباره این بحث رایج که خود نیز در حمایت از آن گفته‌ام و نوشته‌ام، نکته‌ای روشن شود. در حد اطلاعاتی که دست به دست شده، در میان سن و سال‌دارهای سیاست که دنبال پست هستند، ردی از چهره‌های مطرح و شناخته شده اصلاحات نیست. اما این بحث طوری پیچیده که به نام همه تمام شده است. منبعد بهتر است اگر وارد این موضوع شدیم، دقیق‌تر بگوییم که منظورمان چه کسانی هستند. اگر لازم شد نام ببریم یا دست کم طیفشان و عوامل فشار را مشخص کنیم. به خصوص کسانی که از راس ستاد یک کاندیدای اصولگرا ناگهان پریده‌اند روی نوک پیکان کاندیدای اصلاح‌طلب و در دعوای پست‌ها، دادی نبوده که نزده باشند و قهر و آشتی نبوده که نکرده باشند، کمی به آدم بر می‌خورد که بسیار خوب برادر عزیز، اولا خوش آمدید، ثانیا اگر یک فرد منظور شماست، چرا جمعی را به نام پیرهای سیاست زیر سوال می‌برید؟ همان یک نفر را خطاب کن.

4⃣سهم جوانترها: نسل دوم و سوم میانسال، حق دارد برای کسب مناصب تلاش کند. به‌خصوص وقتی ساز و کار حزبی در کار نیست، طبیعی است که فعالان موسمی که انتخابات به انتخابات رویت می‌شوند و مهار منزلتی و تشکیلاتی ندارند، پرتکاپو شوند. محافل و باندها هم که دیگر عادی شده است. اما کمی آرامتر. همه را عرض نمی‌کنم. برای این که به عارضه بند قبل دچار نشوم، منظور آنهایی هستند که از چند کانال متعدد سراغ کمیته‌ها می‌روند. خبرسازی به سود خودشان و علیه رقبا می‌کنند. رفاقت‌ها را زیر پا می‌گذارند. مواضعشان ناگهان نسبت به سه ماه پیش زیر و رو می‌شود، دیگر حرف‌هایی را نمی‌زنند که می‌زدند، جاهایی می‌روند و نمی‌روند که تا چند ماه پیش طور دیگری بود.

5⃣سهم زنان: در این‌باره به دو گروه بپردازم. یکی مردانی که تا حرف از مدیریت زنان می‌شود یاد سلسله مراتب مدیریتی و رشد پله پله می‌افتند. مثال، آقای حناچی که گفته‌اند اگر قرار است بانویی وزیر شود باید معاون وزیری را تجربه کرده باشد. انگار ما مردها گذاشته بودیم زن‌ها معاون وزیر شوند که حالا به کمتر از این سابقه رضایت نمی‌دهیم؟ مثلا خود آقای دکتر حناچی که سال‌ها شهردار تهران بود درباره بکارگیری زنان در پست‌های بالای شهرداری چه دارند که بگویند؟ به اتکای شورای شهری که همسو و مشوق چنین راهبردی بود، چند معاون زن انتخاب کردند؟

🔹گروه دوم هم برخی زنانی که با روابط و ظواهر سیستم‌پسند، ناگهان داعیه‌دار تبعیض مثبت می‌شوند. تبعیض مثبت خیلی هم خوب و لازم و عادلانه. اما نه فقط برای انتفاع عده‌ای خاص. حساب زنان قوی و با انگیزه اصیل جدا. اما هدف از تبعیض مثبت، کاهش نابرابری است، نه به نام زنان و به کام چند زن. آنها اول باید خواهری خود را اثبات کنند و نشان دهند که چقدر پای حقوق دیگر زنان می‌ایستند تا مشخص شود که راهیابی آنها به مردسالاری کمتر منجر می‌شود یا نه. وگرنه انسیه خزعلی و فاطمه آلیا هم زن هستند.

6⃣دولت وحدت ملی یا دولت ائتلافی: در حال حاضر دولت وحدت ملی خوب است، دولت ائتلافی نه. دولت وحدت ملی، یعنی دنبال تشدید تنش نباشد، تفاهم و توافق را اصل بگیرد، حقوق همه اقشار اعم از رای دهندگان به رقیب و به‌خصوص 50 درصدی که رای ندادند را در نظر بگیرد. اما دولت ائتلافی چه معنایی دارد؟ مگر کاندیدایی به نفع آقای پزشکیان کنار رفته که حالا سهم بخواهد؟ 50 درصد محذوف اگر چیزی بگویند حق دارند، آما آنها که صدر تا ذیل نهادهای انتصابی و رانت‌های برآمده از نظارت استصوابی را لاجرعه سر کشیده‌اند، از این قوه بمانند در قوه دیگر بر صدر می‌نشینند، صداوسیما و کرور کرور پوزیشن قدرتمند دیگر دارند و با کسی هم تقسیم نمی‌کنند، چه می‌گویند؟ جایی که باید ائتلافی و اجماعی باشد همان‌ مناصبی است که در بسته‌ترین و تمامیت‌خواهانه‌ترین شکل ممکن بسته شده‌اند.

#حسین_نورانی_نژاد
✅ @hosseinnoorani

🚩گام‌های محتاط و آرام

🔹مراسم تنفیذ امروز و سپس اعلام نام دکتر محمدرضا عارف، حکایت گام‌هایی آرام و محتاط برای رسیدن به وضعیتی جدید در میانه است که احتمالن این بار حاکمیت بیش از دفعات و مقاطع پیشین بر آن مشتاق است.

🔹فضای جلسه امروز و سخنان رهبری، نشانه همکاری و کمک به دولت داشت. برای هیچ جریان داخلی خط و نشان کشیده نشد، تلاش بر قیاس با دوره پهلوی معنادار بود و نشان می‌داد که در خودآگاه یا ناخودآگاه، قصد تغییر موازنه در قضاوت‌هایی است که رایج شده‌اند. تاکید معنادار و تیز بر انقلابی‌گری نشد. بیان اولویت اقتصاد بر فرهنگ با توجه به سوابق پیشین نکته کمی نبود و خلاصه آنکه، فضا فضای همدلی و هم‌افزایی بود. فضایی که در آن بر حق و رضایت ۵۰ درصد غایب در انتخابات هم تاکید شد.

🔹نوع برخورد آقای خامنه‌ای با آقای پزشکیان نوعی صمیمیت و علاقه را نشان می‌داد که به‌عنوان مثال متفاوت از حسی بود که در ارتباط با آقای روحانی برداشت می‌شد. احتمالن مجموعه حاکمیت در یک فضای میانه آماده کمک به دولت است، هرچند در مراسم امضای حکم یک رییس جمهور میانه و اصلاح‌طلب، همچنان اکثریت مطلق با حاضران اصولگراست. موازنه‌ای که اگر در نهادهای انتصابی تغییر نکند، خارج از خواست راس حاکمیت و پس از مدتی، تنش‌های مسبوق به سابقه را به روابط و فضای سیاسی تحمیل خواهد کرد.

🔹نهایتا این که خروج از بن بست اقتصادی و حل مساله کارآمدی که دغدغه‌ی محوری در بیانات امروز بود، به حل تحریم و گره‌های سیاست خارجی و مشخصا کاهش مسایل با آمریکا برمی‌گردد. اگر چنین اراده‌ای در کار باشد و سختگیری در حوزه های اجتماعی و سبک زندگی هم تمام شود، شاید پس از دو دهه به شرایط نرمال‌تری باز گردیم که رشد و توسعه هدف اصلی شود.

🔹انتخاب دکتر عارف برای معاون اولی را هم در چارچوب همین تحلیل کلان می‌توان فهمید. آقای عارف بروکرات بسیار خوبی است. اگر او وارد سیاست‌ورزی در جبهه و نمایندگی مجلس و لیدری فراکسیون امید نمی‌شد، برند بسیار معتبرتری باقی می‌ماند. اگر امروز واکنش جذابی از افکار عمومی گرفته نشود به این دلایل است، نه به دلیل ناکارآمدی اجرایی. هرچند به لحاظ سیاسی هم با آنچه هدف و منافع دولت است، قرابت دارد. لذا اگر مساله سن و سال و تحرک کافی مشکلی نسازد، گزینه خوبی در چارچوب بضاعت و راهبرد جاری است.

🔹موانع ذهنی و عملی برای همه این آرزوها کم نیستند، اما شرایط داخلی و منطقه‌ای نیز طوری نیستند که ادامه وضع موجود ممکن باشد و تغییر برای جلب رضایت عمومی را حیاتی‌تر از هر زمانی کرده است.

🔹سرنوشت دولت پزشکیان، سرنوشت تمامی حاکمیت است.

#حسین_نورانی_نژاد
✅ @hosseinnoorani

🚩حمایت جمعی از کنشگران حوزه سلامت از مواضع پزشکیان: جان انسان کالا نیست

🔸در بیانیه جمعی از کنشگران سلامت خطاب به رئیس جمهور پزشکیان آمده است:

🔹صراحت شما در بیان اینکه سلامت را به شکل کالا نمی‌بینید و ایستادگی بر این موضع انتخاباتی در خصوص آموزش و بهداشت که به خصوصی سازی اعتقاد ندارید؛ امری مبارک است. همچنین صحبت‌های شما در خصوص احکام انضباطی و فضای دانشگاه‌ها کورسوهای امید را نمایان کرده است؛ اما بدون لکنت باید گفت که این موضع‌گیری به تنهایی تضمینی برای تغییر فضای فعلی نیست. در دورانی که انسان در بسیاری از عرصه‌ها به مثابه کالا شده است، ایستادن در برابر موج کالایی‌سازی علم و سلامت، تعارض منافع کاسبانی را بر‌می‌انگیزد که ایستادگی در برابر آن‌ها کار دشواریست.

🔹حق فعالیت صنفی نه تنها در سطح دانشجویی که اخیراً با محدودیت‌های فراوان مواجه بوده بلکه در سطوح ارگان‌ها، بیمارستان‌ها و شبکه‌های درمانی باید به رسمیت شناخته شود.

🔹منع شوراهای صنفی دانشجویان وزارت بهداشت از داشتن ساختار مستقل و منسجم و ممانعت از داشتن امکانات رسانه‌ای و محدودیت روز افزون این نهاد و برخورد با اعضای موثر این نهاد به بهانه‌های مختلف تنها بخشی از آوارهای ایجاد شده بر سر فعالیت‌های صنفی دانشجویان است.

🔹حق تشکیل نهاد و انجمن و مشخصاً تشکیل اتحادیه‌های تشکل‌های سیاسی دانشجویان سال‌هاست که نادیده گرفته شده و درخواست‌های متعدد در این حوزه نه تنها مغفول مانده بلکه با سرکوب در دولت‌های قبل مواجه شده است. مداخلات نهاد‌های امنیتی در حذف، انحلال، محدود کردن و جهت دادن به نهادهای دانشجویی بر کسی پوشیده نیست.

🔹دایره عملکرد و مداخله نهادهایی همچون حراست باید مشخص باشد و به‌گونه جلوه داده نشود که گویا برخی اختیارات و توان نامحدود دارند. آزادی آکادمیک نباید محدود به نخبگان باشد بلکه عموم دانشگاهیان باید آن را در زندگی خود لمس کنند.

🔹زمانی می‌توانیم از کالا نبودن سلامت صحبت کنیم که نگاه‌مان به نیروی کار و افراد ارائه دهنده خدمات در این ساختار، کاسب مسلکانه و دستوری نباشد.

🔹اقرار به اینکه جان انسان‌ها را کالا نمی‌بینید؛ قدم اول راهی است که در سلامت باید طی کنیم.

🔹هنوز تن‌های خسته از پاندمی کرونا نفس راحتی نکشیده بودند که عناوین قهرمان سلامت و مدافع سلامت در دستگاه رسمی جای خود را به تعدیل و ترخیص‌های ذلت بار داد.
متن کامل

#حسین_نورانی_نژاد
✅ @hosseinnoorani

🚩یک ترور، چند نشان

مکان ترور: تهران
زمان: یک روز پس از آغاز به کار رییس‌جمهور جدید ایران
شرایط سیاسی: همزمان با تحولات در انتخابات آمریکا که به ضرر نتانیاهو در جریان است + همزمان با افزایش تنش با حزب‌الله و فضای منفی جهانی در پی حمله به زمین بازی کودکان در جولان + همزمان با فضای سیاسی تازه در ایران که می‌تواند امید و آرامش نسبی به وجود بیاورد.

یک ترور، چند نشان:
▪️از بین بردن رهبر حماس که در برخی کشورهای غربی سازمان تروریستی شناخته می شود.
▫️ترور مهم‌ترین شخصیت در جبهه مقابل بی آنکه در بخشی از قشر خاکستری و مردم عادی  ایران حساسیت عاطفی بالایی نشان داده شود یا با واکنش هزینه‌زا با آن همراه باشد
▪️به درگیری کشاندن ایران در شرایط انتقال قدرت در دولت
▫️باز کردن پای آمریکا به نزاعی که از آن می‌گریزد
▪️به هم زدن توازن شکل گرفته پس از عملیات وعده صادق

چه باید کرد؟
کوتاه مدت:
1⃣ایران حق واکنش دارد، اما از عجله در هر تصمیمی باید پرهیز کرد. از این پس تا هر زمانی که ایران واکنش نشان دهد، این اسراییل است که باید بهراسد و در خود فرو رود.

2⃣جبهه دیپلماسی را برای محکوم کردن وسیع اقدام تروریستی اخیر و دیگر رفتار جنایت‌بار اسراییل در فلسطین و منطقه فعال کرد. از جمله می‌توان بلافاصله رهبران کشورهایی از جهان اسلام را برای تشییع و ادای احترام و همفکری به ایران دعوت کرد.

3⃣در ادامه بند پیشین، استفاده از ظرفیت دکتر ظریف و وجاهت بین‌المللی او یک فرصت برای دولت ایران است. او را می توان به عنوان مامور ویژه به سازمان ملل فرستاد و در این مساله با اختیارات مناسب، فعالش کرد.

4⃣حزب الله لبنان را مدیریت کرد تا به تله جنگ نیفتد. افزایش تنش در شرایط موجود یعنی به حاشیه رفتن ترور هنیه، بدون کمترین هزینه ای برای اسراییل.

بلند مدت: از چرخه زد و خورد با اسراییل خارج شد. این هدف صد در صد به ضرر اسراییل و به سود ایران تمام خواهد شد. تحقق این امر هم در توافق با آمریکا میسر است. می‌توان تلاش برای این هدف را از حالا شروع کرد و در دولت بعدی آمریکا، چه ترامپ باشد و چه هریس، به نتیجه رساند.

#حسین_نورانی_نژاد
✅ @hosseinnoorani

فقط باید خوشحال باشیم. نه؟
دو زن ایرانی روی سکوی المپیک. چی از این بهتر؟ تازه انقدر گرم و زیبا همدیگر را بغل کردند که دلمان غنج رفت. ناهید به نام ایران، کیمیا با کمربندی که نامش را به سه رنگ پرچم ایران روی آن حک کرده. این هست، اماااا...
اما واقعیت دیگر، سهمگین‌تر از آن است که مانند صدا و سیما بتوان نادیده گرفت و با یک سانسور ساده از کنارش گذشت.
خوشحالیم ولی بغضی سنگین‌تر هم هست. حس‌هایی دوگانه که بارها و بارها چشیده‌ایم.

چه کسی می‌خواهد
من و تو ما نشویم
خانه‌اش ویران باد

#حسین_نورانی_نژاد
✅ @hosseinnoorani

🚩 آب سربالا رفت، مشرق‌نیوز بالاخواه دولت و مردم در آمد

🔹وبسایت تندرو و عجیب و غریب مشرق نیوز در واکنش به مصاحبه اخیرم با هم‌میهن نوشت:

🔹ابراز این "دوستی‌های خاله‌خرسه" و دلسوزی‌های بیجا برای پزشکیان در حالی است که محمدجواد ظریف، معاون رئیس‌جمهور منتخب به تازگی بر قانونی و عقلانی بودن فرایند "استعلام امنیتی" تأکید و تصریح کرد که این فرایندها در تمام ممالک پیشرفته دنیا وجود دارد.

🔹اکنون آیا نورانی‌نژاد، اجرا و سیاست را بیشتر از ظریف می‌شناسد یا از او برای پزشکیان دلسوزتر است؟!

🔹پس از پاسخ واضح این سؤال همچنین باید دانست که که رئیس‌جمهور منتخب هرگز صغیر یا بینوا نیست که نتواند کابینه‌اش را خودش اَرنج کند. و اصلاح‌طلبان باید از این فضا بیرون بیایند که پزشکیان را یک رئیس‌جمهور مسلوب الید و افلیج نشان دهند و دوباره همچون دولت روحانی از یک مفهوم برساخته و بی‌پایه به نام "دولت پنهان" ابزار کاسبی سیاسی بسازند.

🔹در بحث جامعه و مردم نیز بایستی اذعان کرد که چیستی افراد حاضر در کابینه برای کلیت جامعه هیچ اهمیتی ندارد و مردم صرفا این دغدغه را دارند که آیا پزشکیان در سرجمع فعالیت‌های دولتش خواهد توانست بهبود اوضاع و کارآمدی را رقم بزند یا خیر؟! حقیقتی که ما نمی‌دانیم برای اصلاح‌طلبان ستادی اهمیتی دارد یا خیر؟!

🔹اینکه چند فعال سیاسی برنشسته در چند تشکل و محفل سیاسی بدون کارنامه که فعالیت خاصی هم در تبلیغ برای پزشکیان نداشتند؛ بخواهند مطالبات سیاسی خود و تأکیدشان بر ارتقای شغلی چند فرد را همچون مجاهدان شنبه بعنوان مطالبه عمومی جامعه جا بزنند؛ نه یک رفتار عقلانی است و نه یک رفتار سیاسی!

#حسین_نورانی_نژاد
#بازتاب
✅ hosseinnoorani

🎥 قائم‌مقام حزب اتحاد ملت: ترکیب کابینۀ پیشنهادی گامی به سوی وفاق ملی است

🔹اگر وزرا نگاه ملی داشته باشند و بتوانند به پروژه‌های مشترک برسند این ترکیب کابینه که از راست تا چپ دارد می‌تواند گامی به سوی وفاق ملی و مقداری آرامش در کشور باشد.

🔹اما هنوز با آن وفاق ملی به معنای دقیق کلمه فاصله دارد، چون ۵۰ درصدی که شرکت نکردند خود را در آن نمی‌بینند. به مسیر این جامعیت باید حرکت کرد.

🔹سطح نزاع بالا رفته بود. دولت پزشکیان به ما فرصت مکث داد.
متن
#حسین_نورانی_نژاد
✅ @hosseinnoorani
@Farsna - Link

🚩ریشه تندخویی جریان آشوب‌زی در مجلس و بررسی کابینه

🔹حسین نورانی‌نژاد، قائم‌مقام دبیرکل حزب اتحاد ملت درباره آنچه این روزها در مجلس اتفاق افتاد، به «هم‌میهن» گفت: «این گروه تندرو همواره همین رفتار را داشته و دارند. اتفاق جدیدی نیست. این جریان خودحق‌پندار، عبوس و تمامیت‌خواه دوست دارند همه مثل آن‌ها فکر کنند، حرف بزنند و همه چیز را تحت انقیاد خود دربیاورند. در این مسیر هم مهم نیست چه اتفاقی می‌افتد. وقتی از جریان آشوب‌زی و ویرانگر خودبرانداز صحبت می‌کنیم، منظورمان این جریان است. یک جریان ویرانی‌طلب خارجی داریم و یک جریان آشوب‌زی داخلی که زیست‌شان در شرایط ناآرام است. دلیل دومی که برای این رفتار می‌توانم طرح کنم، این است که جریان تندرو متوجه شده شرایط سیاسی کشور به ضرر آن‌ها در حال تغییر است. نقطه اوج این تغییر را در انتخابات اخیر می‌بینیم که حتی با مشارکت در مرز پنجاه درصد، نتوانستند پیروز شوند.»

🔹او خاطرنشان کرد: «این شرایط آن‌ها را عصبانی کرده است چون به سمت ضعیف شدن می‌روند. متوجه هستند که حتی کسانی در ساخت حکومت که به آن‌ها بها می‌دادند، در حال حاضر نگرانی‌هایی نسبت به ‌آن‌ها پیدا کرده‌اند و درصدد مهار هستند. به همین جهت، حتی از قبل هم تندتر شده‌اند. درباره نقدهای اخلاقی و عاقبت این نوع رفتار زیاد گفته شده است. نوع رفتار این افراد، باعث فراگیری خشم در جامعه شده؛ بسیاری از جنبش‌های شکل‌گرفته اخیر، در مقابل رفتارهای خصمانه و تحقیرآمیز آنها در قبال اکثریت جامعه بوده است. اگر خدای نکرده این اقلیت سوپرانقلابی موفق شوند پروژه‌ای که با نهایت حسن‌نیت و خوش‌بینی با شکل‌ گرفتن دولت پزشکیان ایجادشده را زمین بزنند، قطعاً واکنش‌هایی را در جامعه به دنبال خواهد داشت. آقای پزشکیان صادقانه گفت که قصد دعوا ندارد اما اگر قرار باشد حتی با این کابینه که بسیار ملاحظه جریان اصولگرا را کرده رفتاری این‌چنین داشته باشند و معدود اصلاح‌طلبان باقی‌مانده در آن را حذف کنند، قطعاً رئیس‌جمهور واکنش نشان خواهد داد. بدنه اجتماعی که به آقای پزشکیان اعتماد کردند هم از او مطالبه خواهند کرد که در برابر این تندروی‌ها بایستد و متناسب با آن عمل کند.»

متن کامل گزارش

#حسین_نورانی_نژاد
✅ @hosseinnoorani

🎥 قائم‌مقام حزب اتحاد ملت: اصلاح‌طلبان از کل کابینهٔ پیشنهادی حمایت می‌کنند

🔹نورانی‌نژاد: همه باید دست‌به‌دست هم بدهند و کمک کنند؛ موفقیت دولت به‌نفع همه است و هیچ بازنده‌ای نخواهد داشت جز تندروهای ویرانگر داخلی و براندازان ویرانی‌طلب خارجی.

🔹اگر یک اصلاح‌طلب کابینه پیشنهادی پزشکیان از مجلس رأی نیاورد، معنای کل کابینه تغییر می‌کند.
Link
#حسین_نورانی_نژاد
✅ hosseinnoorani

🎥 قائم‌مقام حزب اتحاد ملت: اگر دولت پزشکیان موفق شود، خودبخود از بدنه براندازان ریزش خواهد داشت

🔹بخشی از بدنه اصلاحات در سال‌های گذشته به سمت براندازی رفت چون اصلاحات جواب نمی‌داد. اگر این روند معکوس شود، بخش عمده آنها بازمی‌گردند.

🔹کسی مرض ندارد که یک خواسته‌ای که بتواند با هزینه کم و به روش های مدنی به دست بیاورد را با خشونت و هزینه زیاد دنبال کند.
Link
#حسین_نورانی_نژاد
✅ hosseinnoorani

🎥 نورانی‌نژاد، قائم‌مقام حزب اتحاد ملت: ما از شرکت‌نکردن در هیچ انتخاباتی خوشحال نمی‌شویم

🔹رویکرد ما به‌عنوان یک نیروی اصلاح‌طلب حتماً به این سمت است که بتوانیم به انتخابات معنا بدهیم و در آن شرکت کنیم.

🔹با منطق عملگرا و معطوف به منافع ملی به انتخابات نگاه می‌کنیم. فواید شرکت یا عدم شرکت هر کدام غلبه کرد، آن راه را می‌رویم.

🔹مضرات مشارکت در انتخابات مجلس بر فواید آن می‌چربید، ولی در انتخابات ریاست جمهوری این طور نبود.
Link
#حسین_نورانی_نژاد
✅ @hosseinnoorani

🚩قائم مقام دبیرکل حزب اتحاد ملت: حضور یک اهل سنت در کابینه، تابوشکنی مهمی است / منشأ برخی تبعیض‌ها و نگرانی‌ها، بیش از آن که قومی باشد، عقیدتی است

🔹 حسین نورانی‌نژاد درباره انتصاب عبدالکریم حسین‌زاده که از اهل سنت است به خبرنگار هم‌میهن گفت:

🔹حساسیت افکار عمومی به مساله بکارگیری اقلیت های دینی و مذهبی، حساسیتی به حق و دارای مبناست. اگرچه آمار دقیقی از تعداد اهل سنت و دیگر اقلیت‌های مذهبی در ایران نیست، اما می‌دانیم که اندک نیستند و عدم حضور آنها در دولت‌های پس از انقلاب، واقعیتی گویا از تبعیض درباره آنها بود.

🔹این مساله در جریان نوع مشارکت اهل سنت در چند انتخابات اخیر که گاهی ناامید از اصلاح‌طلبان به عنوان موتلف سنتی آنها به سمت اصولگرایان کشیده شدند و سپس با سرخوردگی بیشتر نسبت به اصل انتخابات ناامید شدند و متعاقب آن، درگیری‌های خونین و پرهزینه یکی دو سال گذشته در برخی مناطق سنی‌نشین و ... این مساله را حساس‌تر کرد تا نوبت به حضور انتخاباتی آقای پزشکیان با گفتمان عدالت و حمایت از حقوق اقلیت‌ها و بی صدایان رسید. این اتفاق یک بار دیگر امید را به بخشی از این هموطنانمان باز گرداند و آقای پزشکیان قول بکارگیری آنها را داد. وعده‌ای که با توجه به سوابق پیشین، نگران عدم تحققش بودیم. اما خدا را شکر این سد شکست و اتفاقی بسیار مهم رخ داد.

🔹انتخاب یک اهل سنت از جهات مختلف بسیار حائز اهمیت است. برخلاف انتصاب وزیر زن، این برای اولین بار پس از انقلاب است که یک اهل سنت به دولت راه می‌یابد. یعنی سدی سخت تر و عمیق تر، حتی نسبت به تبعیض و شکاف جنسیتی. دلیلش هم روشن است. ماهیت مذهبی نظام جمهوری اسلامی و رسمیت تشیع اثنی عشری در آن، دیگر باورمندان به ادیان و عقاید دیگر را به عنوان شهروندانی درجه دو متصور می کند. مساله‌ای که طبعا روی انسجام و امنیت ملی و حتا سهم این شهروندان از توسعه، تاثیرگذار می‌شود.

🔹باید جایی این سد مهم می‌شکست تا پیام امکان‌پذیری کاهش نابرابری را به شهروندانی بدهد که سال‌ها طعم تلخ و آزاردهنده تبعیض را چشیده‌اند. انشالله که این اقدامی نمادین باقی نماند و در عمل منشا تحول و کاهش نابرابری شود.

🔹آثار و تبعات و میزان راهگشایی این انتصاب به دو عامل بستگی دارد. یکی عملکرد شخص آقای حسین زاده.؛ ایشان باید متوجه اهمیت تاریخی مسئولیت خود باشد. با همان رویکرد دولت، یعنی وفاق و اعتمادسازی با حاکمیت، منشا خیر ملموس برای مردم مناطق تحت تبعیض و اقلیت‌های دینی شود. در این باره ضرورت دارد که از میان اهل سنت شرق و دیگر نقاط کشور هم افراد موثری را به کار گیرد و در گام‌هایی حساب شده و تدریجی، حضور اهل سنت و دیگر اقلیت‌ها را در مناصب بالای حکومتی عادی کند و از این طریق، سهم مناطق محروم این عزیزان را از سفره بودجه و توسعه، بیشتر کند.

🔹عامل دوم هم به حمایت دولت و شخص آقای دکتر پزشکیان و همچنین جناب آقای دکتر عارف، معاون اول محترم دولت برمی گردد که از منصوب خودشان در معاونت توسعه روستایی حمایت و صیانت ویژه کنند و دیگر دستگاه ها را موظف به همکاری حداکثری از وی کنند تا او بتواند موفق باشد.

🔹شاید یکی از روش‌هایی که می‌توان درباره آن تأمل کرد، گشودن باب گفت‌و‌گو با مراجع و کانون‌های مذهبی باشد که بخش‌هایی از دولت یا نیروهای سیاسی و مدنی حامی می‌توانند مبتکر آن شوند. چنانچه چنین مسیری باز شود، با توجه به ظرفیت‌هایی که در بینش و مباحث اجتهادی برخی فقها وجود دارد، بحث‌هایی مبنایی معطوف به گشایش‌های بیشتر برای اهل سنت و سایر اقلیت‌ها را شاهد خواهیم بود.

🔹ضمن پذیرش سطحی از تبعیض قومی در کشور، به خصوص در مناطق مرزی، اما اصل تبعیض‌ها و شاید نگرانی‌ها مربوط به مسایل عقیدتی و دینی است. یعنی بیش از آن که مساله به کرد و ترک و بلوچ و عرب بودن شهروندان و مناطق زیست آنها بازگردد، به مسایل دینی و عقیدتی مربوط بوده است. ما پیش از این معاون اول رئییس جمهوری داشتیم که کرد بود (محمدرضا رحیمی). از بین اعراب در بالاترین مقامات امنیتی کشور مانند آقای شمخانی را داشته‌ایم. اما اهل سنت و یا ارمنی و یهودی و زرتشتی تهرانی در مقامات بالای کشوری نداشته‌ایم. چون ایران و نظام جمهوری اسلامی، مساله‌ای متعلق به یک قوم یا فارس زبان‌ها نیست.

🔹اما این که معتقدان به مذهب رسمی کشور آن هم با روایت و گرایشی خاص دارای حقوقی ویژه‌اند، مساله‌ای است که گاه علنی و رسمی و قانونی شده‌اند و گاه جزو رویه ها هستند. انتخاب یک اهل سنت به عنوان معاون رییس جمهور، اقدامی مبارک و بر خلاف این رویه غالب است مه می تواند تا حدی نویدبخش کاهش این نابرابری ها باشد.
منبع

#حسین_نورانی_نژاد
✅ @hosseinnoorani

🔹بخشی از گفت‌وگوی حسین نورانی‌نژاد با خبرگزاری فارس درباره وفاق، رویکرد همیشگی و ابتدایی اصلاحات بر روش های مسالمت‌آمیز مدنی و مسأله زندانیان سیاسی و سید مصطفی تاج‌زاده که نامه دیروزش بازتاب زیادی داشت و خبر از تشکیل پرونده جدید برای او داد.

🔹این گفت‌وگو پیش از رای اعتماد مجلس به کابینه پزشکیان انجام شد.

#حسین_نورانی_نژاد
✅ @hosseinnoorani

🚩فاصله اداره کشور با ظرفیت‌های انسانی آن، در آیینه ورزش

🔹هواداران فوتبال از وضعیت فاجعه‌بار میزبانی تیم ملی و استقلال و پرسپولیس و حتا سپاهان در لیگ برتر و رقابت های آسیایی باخبرند. موضوع ورزشگاه‌ها در کشور آیینه حکومتداری در کشور شده است.

🔹ورزشگاه خوب به مثابه زیرساخت خیلی کم داریم. در قیاس با ورزشگاه‌های مدرن و روز دنیا که هیچ. همان طور که VAR نداریم، همان طور که توان حل مساله صندلی تماشاگر و بلیت فروشی را نداریم، پوشش تصویری و تلویزیونی افتضاح است و ... .

🔹در این بین یک ورزشگاه نسبتا خوب در مشهد داریم که به دلیل خودمختاری عملی آن منطقه و مخالفت با حضور تماشاگران زن، در اختیار قرار نمی گیرد.

🔹در همه این موارد نسبت به اکثر کشورهای منطقه پایین تریم. اما وقتی در المپیک چند نتیجه خوب می گیریم، مسئولان و صدا و سیما آن را به حساب مدیریت خوب کشور و پیشرو بودن ایران در منطقه می گذارند، و نه ظرفیت منابع انسانی غنی که اگر ساختاری جا مانده از این ظرفیت نداشت، حتمن نتایج بهتری می گرفت.

#حسین_نورانی_نژاد
✅ @hosseinnoorani

ادامهٔ پست قبلی (اتوبوس در مسیر زوگزوانگ)

حوالی قم، اتوبوس برای نماز می‌ایستد. مسح پا که می‌کشم، چشمم به لکه‌های خون روی شلوارم می‌افتد. اخیرا زمین بدی خورده‌ام و زانوهام خونین و مالی شده. باید همان موقع فکری به حال شلوارم می‌کردم که لکه‌اش نماند. یک کارهایی ساده است، اگر به وقتش انجام شود وگرنه بعد به گیر و پیچ می‌خورد و شاید هم نشدنی باشد. حالم گرفته شد. پسر بچه سبزه‌رو و زیبای جنوبی که نهایتا دوازده سیزده سال دارد کنارم وضو می‌گیرد. متوجه نگاه من به خودش شده.
مثل آخر شب در رستوران بین راهی که حواسم بهش بود، لبخند خیلی قشنگی دارد. دو به شک مانده‌ام که حکم لکه خون و اصل نجاست وقتی دلت هم‌نمازی با چنین چهره زیبایی می‌خواهد چیست؟ نماز به این قشنگی، به پیچ و تاب جاده‌های دلفریب ایران می‌ماند، عبادتی موزون و آرامش‌بخش و لطیف که قوانینش را هم باید از زیبایی‌شناسی بگیرد، وگرنه زوگزوانگ می‌شود. 
به دیوار تکیه داده‌ام. یک لنگه جوراب را پوشیده‌ام و آن یکی لنگه به دست به روبرو زل زده‌ام. اگر پرستو بود سرم غر می‌زد «چرا نمی‌پوشی؟» مادرم بچگیام تندتر می‌گفت «حسین پُرز نکن، بپوش». پرستو هم مثل خودم اصلاح‌طلبه. فکر می‌کنه لابد هر کاری دلیلی داره. نمی‌دونم چرا همیشه بین پوشیدن دو جوراب، فکرهای عمیقی به سرم می‌زنه.
کاش این مرحله فوری فوتی را که رد کردم، بتونم راه حل مبنایی بیابم. این مسیر، این شیوه، این سنت، این مبنا، این استراتژی باید بازنگری عمیق شود. اصلن هدف گم شده است. هدف که نباید فدای تاکتیک و استراتژی شود. راهی که در سیاست طی می‌کنیم به اندازه مسیری که در دینداری یادمان داده‌اند نیاز به تغییر و نو نواری دارد.
به چشم‌های پسرک قامت می‌بندم. حی علی خیر العمل ... قد قامت الصلوه ...

#حسین_نورانی_نژاد
#هبوط_ناتمام
✅ @hosseinnoorani

🚩مرز بین موافقت و درک در مسأله دختر علوم و تحقیقات

🔹برهنگی، نوعی رفتار اعتراضی رایج در برخی کشورهای به ویژه غربی است. اما تصور می‌کنم که در قالب فرهنگی ایرانیان، راه مناسبی برای اعتراض نباشد. به نظر می‌رسد که اکثریت جامعه کماکان با آنچه برهنگی توصیفش می‌کند، مخالف است؛ همان طور که با حجاب اجباری مخالف است. اما بخشی از همین جامعه، با دانشجوی زن دانشگاه علوم و تحقیقات همدلی می‌کند و نگران اوست. چرا؟

🔹به گمانم، پاسخ در قدرت همدلی بیش از پیش جامعه نسبت به مسائل زنان و درک احساس خشم و تحقیر آنهاست. در واقع بسیاری از افراد با اصل برهنگی شبیه آنچه دیروز رخ داد موافق نیستند، اما واکنشی که دیروز حسب ظاهر موجود رخ داد را می‌فهمند. در واقع مستقل از آنچه واقعیت ماجرا دقیقن چه بوده و آیا پس و پشت خاصی دارد یا نه، نسبت به آنچه مشاهده کرد و حدس زد و در واقع نسبت به روایت غالبی که شکل گرفت، به نوعی ادراک همدلانه رسید.

🔹برای توضیح بیشتر، این طور بگویم. اگر روزی فرد یا جمعی از زنان با تصمیم قبلی و به اعتراض در یک دانشگاه یا خیابان برهنه شوند، احتمالا همدلی بسیار کمتری از این زن بگیرند و بخشی از مخالفان قانون فعلی پوشش هم نسبت به آن واکنش منفی نشان دهند. اما همین مخالفان برهنگی، درک می‌کنند که پس از سال‌ها تلاش بی حاصل برای پذیراندن پوششی که عرف نشان داده مشکلی با آن ندارد، و با توجه به تقابل‌های پرهزینه و آزاردهنده‌ای که اتفاق افتاده، وقوع واکنش‌های ناگهانی شبیه آنچه دیروز رخ داد، بعید نیست.

🔹این جاست که بسیاری از مباحث همچون سلامت روان آن زن، بلاموضوع می‌شود. حتا بحث بر سر موافقان و مخالفان برهنگی هم نیست، چون درباره یک خشم انفجاری، یک واکنش لحظه‌ای و قابل تصور از هر آدم عادی و معمولی که ممکن است بارها سر مسأله پوشش به چالش خورده و عصبی شده باشد و ناگهان عصیان کند، نظر می‌دهیم، فارغ از اینکه این مورد خاص چه زمینه‌های دیگری داشته است.

🔹در این شرایط «درک انسانی» مقدم بر مباحث نظری و سیاسی و حتا قانونی است. عاملی که متاسفانه در برخی سیاستگذاری‌ها و اعمال قوانین مورد توجه لازم قرار نمی‌گیرند و نتایجش هم در چالش‌های روزمره و فراوان قابل پرهیز اما همچنان حل نشده پیرامون‌مان می‌بینیم.

#حسین_نورانی_نژاد
✅ @hosseinnoorani