🚩درباره خبر بیماری میرحسین موسوی و زهرا رهنورد

🔹خبری که دیروز درباره وخامت حال مهندس موسوی و خانم دکتر رهنورد منتشر شد، همه علاقمندان و به‌خصوص کسانی که شناختی از خانواده ایشان دارند را دچار نگرانی جدی کرده است. در تمام این سال‌ها آنچه دیده‌ایم این است که آنها اهل بازی با حصر و شانتاژ و مظلوم‌نمایی نبوده‌اند و قطعن در این باره شخصیت والای محصورین و نظارت آنها هم نقش داشته است.

🔹مسبب این نگرانی، جفای حصر طولانی و غیر قانونی است. ما اگر از ابتدای شکل‌گیری حصر و روزهای آغازین هم بگذریم (که همان هم غیر قابل دفاع می‌دانم)، تداوم آن و به‌خصوص بی‌توجهی به خواست بخش بزرگی از مردم (که نشانه‌اش را حداقل در دو انتخابات ۹۲ و ۹۶ دیدیم که شعار رفع حصر، شعار اول حامیان کاندیدای پیروز بود، ولی نه شعارشان و نه رایشان اثر نکرد و حتا کسی پیدا نشد که به این مطالبه نجیبانه و مدنی پاسخ روشن دهد) موجب سرخوردگی و سلب اعتماد آنها شده تا ناامید از همه تلاش‌ها، نسبت به انتشار چنین اخباری از سلامت محصورین، نه‌فقط نگران که دچار عذاب وجدان و احساس مسئولیت شوند. این نگرانی را هم تنها رفع حصر و اقناع و تایید خانواده مهندس موسوی درباره اقدامات این دوره برطرف می‌کند.

#هبوط_ناتمام
#حسین_نورانی‌نژاد
✅ @hosseinnoorani

امشب در محضر همیشه دلنشین و پر نکته و پر مغز و نغز استاد گرانقدر، دکتر هادی خانیکی عزیز بودم. برای شبانه امشب، انتخاب بیتی را از ایشان استمداد کردم. چریک گفت‌وگو بیتی از مولانا را خواند که خود مصداق بارز آن است:

رو سینه را چون سینه‌ها هفت آب شو از کینه‌ها
وآنگه شراب عشق را پیمانه شو پیمانه شو

#هبوط_ناتمام
#حسین_نورانی‌نژاد
#شبانه
✅ @hosseinnoorani

🎉برای زادروز مهدی محمودیان🎉

🔹مهدی محمودیان امروز در زندان ۴۶ ساله شد. عمر پر ماجرا و پر فایده‌ای که البته برای او تا امروز سال‌ها زندان بابت تلاش‌های حقوق بشری‌اش به همراه داشته است. آنقدر مکرر و طولانی که حسابش از دست در رفته است.

🔹چند ماه پیش که مهدی مدتی را بیرون از زندان بود، پس از شش سال توانست دخترش زینب را ببیند. زینب سال‌هایی است که در ایران نیست و در آن ۱۰ روز که پدر و دختر با هم بودند، چهره و صدای شاد مهدی، دیدن و شنیدن داشت.

🔹حالا زینب، کلیپ پر انرژی و جذابی از تصاویر آن چند روزِ با صفا به مناسبت تولد پدرش ساخته که دیدن دارد. ‌کلیپی شاد، استوار، بی‌گلایه و خندان، مثل بابای قهرمانش.

🔹تولدت مبارک برادر.
به امید آزادی‌ات و دیدنت کنار همسر مهربان و وفادارت، الهام؛ دختر باهوش و پر از شیطنتت، زینب که چقدر شبیه خود توست و تنها کسی که میتونه از پس شیطت‌هات بر بیاد، و مادر شیرزن و شجاعت.

#هبوط_ناتمام
#حسین_نورانی‌نژاد
✅ @hosseinnoorani

🚩عکس تاریخی از ریاست بنی‌صدر در جلسه شورای انقلاب!

🔹انتشار عکسی تاریخی از جلسه‌ای به ریاست بنی صدر در فضای مجازی، خبرساز شد. در این عکس آقایان خامنه‌ای، موسوی اردبیلی، عزت الله سحابی، مهدی بازرگان و مهدوی کنی نیز دیده می‌شوند.

#هبوط_ناتمام
#حسین_نورانی‌نژاد
✅ @hosseinnoorani

🚩آیت‌الله ایازی: حوزه شاهد ریزش‌هایی علیه حکومتی و سیاسی کردن اسلام است

🔹گرچه در آینده اگر قرار باشد سیر تحولات تاریخی این دوره ثبت شود، اتفاقات چند ماه اخیر به‌عنوان نمود نمایان این شکاف ثبت خواهد شد، ولی نقطه‌عطف همان سال 88 قلمداد خواهد شد.

🔹نواندیشان دینی از سال‌ها قبل در این زمینه پس از این اتفاقات دغدغه داشته و کار کرده‌اند. شخصاً در سال 1381 به مناسبت بحث «قلمرو اجرای شریعت در حکومت دینی» این نگرانی را طرح کردم که بعداً تبدیل به کتاب شد؛ در سال 1382 در مقاله «آینده مرجعیت شیعه» به مسئله منزلت روحانیت پرداختم؛ در سال 1386 بحث «الزام حجاب در حکومت دینی» را مطرح کردم که در آن زمان حجاب مسئله سیاسی نبود، اما توجه به آن برآمده از شرایط بیرونی جامعه بود؛ اما پیش‌بینی می‌شد اگر این سختگیری‌ها و ابزاری کردن دین گسترش یابد، حتماً مسئله حجاب از شکل دینی بودن وسیله اعتراض و سیاسی بشود.

🔹در حوزه‌های دیگری هم نواندیشان دینی مباحث جدیدی مطرح کردند؛ نظیر اینکه آیا اساساً اسلام با مقوله انقلاب میانه دارد یا خیر. چون انقلاب به هر حال همراه با خشونت و مصادره اموال و تصرف‌های عدوانی و بسیاری از مسائل خلاف اخلاق در هم آمیخته شده و محل سؤال است که آیا این شیوه‌ها با دستورات دینی و مبناهای فقهی سازگار است یا خیر. موضوعات و مسائلی در حوزه‌های فرهنگی و اجتماعی مطرح می‌شد؛ مثل مواجهه با هنر، موسیقی، روابط بین دختر و پسر، شیوه‌های ازدواج و مسائل دیگری در عرصه مسائل حق اراده انسان، حقوق شهروندی و مسائل اقلیت‌های دینی.

🔹جریان سنتی قبل از انقلاب نمی‌خواست وارد سیاست شود، اما روند انقلاب باعث شد وارد برخی از مسائل سیاسی شود، اما دوباره قبض و بسطی رخ داد و اتفاقات اخیر سبب شد این جریان بیشتر دچار هراس شود. چون گفتند ما یک بار وارد مسائل سیاسی شدیم و این ورود به نام دین تمام شد و در این جهت دین به‌شدت ضربه دید؛ الآن بگذارید خواسته‌های مردم در روند طبیعی خود پیش برود و ما دیگر از دین هزینه نکنیم.

🔹شاید جامعه نداند چرا جریان سنتی این اندازه سکوت پیشه کرده و از موضع گرفتن پرهیز دارد؛ اما این تصور ورود دارد که اگر موضع‌گیری کرده و وارد قضایا شوند، بسا بعداً تبعات منفی بیشتری برای دین داشته باشد.

🔹در حوزه شاهد ریزش‌هایی هستیم که این ریزش‌ها علیه حکومتی و سیاسی کردن اسلام است؛ نقادی‌هایی معطوف به دست کشیدن از دعوت به خشونت و قالب‌بندی کردن مسائل دخالت دین در حکومت مطرح است.

🔹نمونه‌اش را اگر بخواهیم مثال بزنیم، افراد فراوانی که در اتصال به قدرت بودند یک‌باره از این مسئله تبری کردند و حتی در قم از سوی جریان حکومتی برای این پدیده نشست گذاشتند مانند مهدی نصیری که حوزوی است و از حوزه به روزنامه کیهان رفت. غیر از اینکه چندین مقاله در تبری از گذشته خود نوشته، مجموعه‌های دیگری هم ایجاد کرده که مرتباً در نقد گذشته و حال می‌نویسند و حتی به مقوله‌های نظری اشاره می‌کنند.

🔹در تجربه بشری روشن شده قدرت سیاسی و مذهبی اگر محدود نشود، چگونه از دین به نفع استبداد و نابود کردن صدای هر مخالف استفاده می‌گردد؛ تا جایی که لازم نبود این مخالف غیرمسلمان باشد، بلکه حتی گاه از این قدرت در جهت ملکوک کردن هر مخالف قرائت رایج استفاده می‌شود. نظریه‌ای توسط عالمی مطرح شده که مطابق فهم قدرت مسلط نیست، فرد از هستی ساقط می‌شده است! این مسئله شامل دگراندیشان و مخالفان عقیدتی هم به طریق اولی شده است.

🔹در نوگرایی دینی مبنای دینی حقوق دگراندیشان آیه 8 سوره ممتحنه است که روش برخورد با غیرمسلمانانِ غیرمحارب را به صراحت و شفافیت تعیین می‌کند که باید بر اساس بِرّ و قسط باشد: أَنْ تَبَرُّوهُمْ وَتُقْسِطُوا إِلَیهِمْ. و این اصل اخلاقی و حقوقی تخصیص و تقییدبردار نیست، زیرا این آیه گویی در پاسخ به این سؤال است که روش برخورد با غیرمسلمانان از کافران و مشرکان و اهل کتاب که در مقام جنگ نیستند، چیست؟ قرآن پاسخ می‌دهد: اگر آنان صلح را پذیرفتند یا در مقام جنگ نبودند، باید با آنان به‌خوبی و عدالت رفتار شود. همچنین این آیه اصل حاکم بر همه آیاتی است که مسئله مودّت، ولایت، بطانت و علاقه با غیرمسلمانان را نفی کرده و این آیه تفسیر می‌کند که منظور از نهی، هر موّدت و دوستی و همسر گرفتنی و پیوندی نیست؛ بلکه منظور نهی مودّت با آن‌هایی است که در جهت دشمنی با خدا و رسول و ضدیت با دین و تحقیر مسلمین جنگ می‌کنند، چنان‌که در آیه بعدی به‌صورت ایجابی بیان می‌کند: إِنَّما ینْهاکمُ اللَّهُ عَنِ الَّذِینَ قاتَلُوکمْ فِی الدِّینِ.

♦️منبع: چشم‌انداز ایران شماره 140

#هبوط_ناتمام
#حسین_نورانی‌نژاد
✅ @hosseinnoorani

🚩حاکمیت قانون، دموکراسی، حقوق بشر و صلح، چهار مانع نفوذ و مداخله بیگانگان است

🔹حسین نورانی نژاد، قائم‌مقام دبیرکل حزب اتحاد ملت در گفت‌وگو با ایلنا درباره ضعف‌های کشور در نقاط بحران‌سازی که رهبری به آن اشاره کردند گفت: بسیاری از کشورها ممکن است رقبا یا دشمنانی داشته باشند. این مساله در منطقه مستعد بحران و تنش خاور میانه طبعا شدیدتر هم هست و برای کشوری با سابقه نفوذ در خارج از مرزهای خود مانند ایران، باز به نحو مضاعف تشدید می شود و با ویژگی ایدئولوژیک بودن ساختار، باز افزایش می‌یابد. برخی از این ویژگی‌ها مانند حضور در منطقه پر تنش را نمی‌توان تغییر داد اما گسترش عدالت، توسعه، عدم تبعیض، افزایش رضایت عمومی، ایجاد زمینه‌های مشارکت در بین شهروندان به عنوان مانع اصلی مقابله با نفوذ دشمنان، دست خودمان و مشخصا حاکمیت است.

🔹اگر چهار عامل حاکمیت قانون به عنوان سیستم، دموکراسی به عنوان مکانیزم، حقوق بشر به عنوان محتوا و صلح به عنوان قالب رابطه در هر حکومتی رعایت شود و دولت ملی محقق باشد، راه چندانی برای نفوذ و مداخله بیگانه نمی‌ماند و تنوع قومی و مذهبی و فرهنگی هم نه تهدید، که یک فرصت برای افزایش ظرفیت‌های درونی و تمرین مدارا در ایران خواهد بود.

🔹نورانی‌نژاد در پاسخ به این سوال که در حوزه زنان چه کم کاری‌هایی صورت گرفته که اینگونه دستمایه بحران‌سازی دشمن قرار گرفته است، گفت: شاید اصلی ترین شکاف اجتماعی و تبعیض در کشور ما، در حوزه زنان باشد. مساله مهم این است که عرف جامعه از قوانین موجود در این حوزه جلوتر است و این عامل، احساس تبعیض و نابرابری را در بین اکثر زنان تشدید کرده است و حتی مردان ازادی‌خواه و برابری‌خواه را هم نسبت به آن حساس کرده است. هنجار اجتماعی و فرهنگی از عرف جامعه برمی‌آید و اگر قانون مخالف این هنجار باشد، از سوی جامعه به عنوان ناهنجاری برداشت می‌شود و حرمتش شکسته می‌شود.

🔹او تعبیر کم‌کاری تبلیغاتی و فرهنگی به عنوان دلیل ناکامی در جا انداختن این قوانین را غیر قابل قبول دانست و گفت: اتفاقا با تورم تبلیغ و توجیه برای جا انداختن باور و فرهنگ رسمی مواجهیم که خود به جری‌تر کردن بخشی از جامعه انجامیده است. در واقع مشکل در تعارض بین قوانین غیر منعطف رسمی و فرهنگ مدارای واقعا موجود در جامعه است. به بیان دیگر درون جامعه مشکل چندانی نیست ولی اصرار ساختار رسمی بر اعمال ارزش‌های خود، تعادل قابل دستیابی توسط مردم را به هم می‌زند.

🔹قائم مقام دبیرکل حزب اتحاد ملت در پاسخ به این سوال که در حوزه قومیت‌ها و مذاهب چه کاستی‌هایی وجود دارد که باید برطرف شود، به وجود تبعیض اشاره کرد و گفت: اگرچه شکاف‌های قومی و عدم توسعه متوازن بین مرکز و مناطق قومی قابل کتمان نیست ولی عامل اعتقادی و مذهبی موثرتر از عامل قومی است. حداقل این که تبعیض قومی در قوانین ما وجود ندارد. مثلا چند ماه دیگر انتخابات مجلس خبرگان است که مهم‌ترین وظایف ممکن برای انتخاب رهبر با قدرت و اختیارات فوق العاده زیاد و نظارت بر آن را بر عهده دارد اما منتخبین آن فقط از بین فقها می توانند باشند. از این نقطه بگیرید تا برسید به سایر مقامات و فرصت‌ها. لذاست که یک شهروند ایرانی کرد یا بلوچ یا عرب شیعه فرصت بیشتری برای رشد دارد تا یک فرد غیر شیعه از این اقوام.

🔹او راه حل این مسائل را اصلاح رویکردی، اصلاح ساختار و قوانین و شکل‌گیری حاکمیت دموکراتیک ملی دانست و گفت: در ماجرای وقایع سال گذشته، با توجه به قانون حجاب و نحوه اعمال آن از طریق گشت ارشاد معلوم بود که به بحران می‌انجامد و اصلا به هوش زیادی برای پیش‌بینی آن نیاز نبود. اما گره خوردن حیثیت برخی جریان ها به آن، موجب مقاومتشان در برابر تغییر شد و نهایتا کشور را به آشوب و بحران کشانید.

🔹او در پاسخ به این سوال که چرا با وجود تاکید مسئولان بر ضرورت گفت‌وگو همواره شاهد توجه مقطعی به این مقوله هستیم ودر زمینه گفتگوی دوطرفه میان مردم و مسئولان احساس خلا می‌شود، گفت: به دلیل آنکه برخی جریان‌ها، ورود به گفت‌وگوی واقعا موثر را معادل گرفتن فرصت‌های رانتی از خودشان می‌دانند، برای همین تا جای ممکن از ورود به گفت‌وگو و حاکمیت انصاف، منطق و عدالت گریزانند.
https://www.ilna.ir/fa/tiny/news-1397836
#هبوط_ناتمام
#حسین_نورانی‌نژاد
✅ @hosseinnoorani

🚩می‌خواهند رقیب دست‌آموز بسازند

📌خلاصه‌ای از مصاحبه‌ام در شماره امروز هم‌میهن:

❓پس از اینکه برخی اصول‌گرایان تلاش کردند اصلاح‌طلبان را راضی به فعالیت در انتخابات مجلس کنند، طی چند روز اخیر و پس از تلاش دوباره جبهه اصلاحات برای رفع حصر، موجی از سوی برخی اصول‌گرایان شروع شده مبنی بر اینکه برخی از احزاب و افراد شاخص اصلاح‌طلب در چارچوب اصلاح‌طلبی نیستند. این فضا را چگونه ارزیابی می‌کنید؟
🔹یکی از ایرادات بسیاری از ما اهالی سیاست، این است که خودمان را مرکز عالم می‌دانیم و به هر کسی که از معیار خودمان جلوتر یا عقب‌تر باشد، نسبت تندرو یا کندرو می‌دهیم. این مشکل در اصول‌گرایان که به لحاظ فکری و مبنایی هم خود را معادل تمامی حقیقت می‌دانند، بیشتر می‌شود. به‌خصوص که زیست رانتی و سیاست‌ورزی متکی به نظارت استصوابی که آنها را از رقابت و جلب رضایت مردم بی‌نیاز کرده به آنها ویژگی تهاجمی‌ و طلبکاری هم بخشیده است. آنچنان که می‌بینیم نه‌فقط برای رقبایشان تعیین معیار می‌کنند که در جزئیات سیاست‌ورزی دیگران تعیین‌تکلیف می‌کنند. مثلا می‌گویند در فلان انتخابات ما کاندیداهایتان را قلع و قمع استصوابی می‌کنیم و شما هم موظفید در حدی که ما برایتان به‌عنوان زینت‌المجالس و جور کردن جنس انتخابات امکان حضور داده‌ایم، شرکت کنید. خلاصه عادت به زورگویی کرده‌اند درحالی‌که دیگران مجبور به رعایت ملاحظات و عادات آنها نیستند و خودشان باید به فکر ترک عادت بیفتند.

❓چه جایگاهی می‎توان برای این افراد تصور کرد و به نظر شما خود این افراد با چه تصوری این سناریوها را در پیش می‌گیرند و به‌نوعی در بین اصلاح‌طلبان خط‌کشی می‎کنند؟
🔹جایگاه [...] البته اگر به بیان نظرشان درباره معیارهای دیگران بسنده می‌کردند، قابل فهم‌تر بود، گرچه همین هم جالب نیست که نیرویی برای رقیب خود شاخص تعریف کند ولی در عالم سیاست با این حد از مداخله به‌عنوان یک حرکت جنگ روانی یا حتی بحث نظری می‌توان کنار آمد. اما مشکل جایی است که زبان تهدید به کار می‌گیرند که اگر آن‌طور که فرمان می‌دهند عمل نشود، حذف می‌کنند و می‌گیرند و می‌بندند. البته تقصیری ندارند. سال‌ها قدرت بی‌مهار و زیست رانتی و بی‌‌نیاز از رقابت و پاسخ‌گویی، این آفات را هم به دنبال دارد که هر نیرویی را حتی با عقبه فکری و سیاسی ریشه‌دار، به چنین تباهی بکشاند که مانع از نوزایی و تلاش فکری و بازاندیشی خودشان شود و از آنها تصویر اقتدارگرای کور و عبوسی بسازد که حتماً عاقبت خوشی نخواهد داشت.

❓آیا این طیف به‌دنبال بازتعریفی از اصلاح‌طلبی براساس منویات مطلوب خودشان هستند؟
🔹بله. حتی فراتر از این، در پی ساختن رقیبی دست‌آموز هستند که جنس سیاست و انتخابات و رقابت را برایشان جور کند اما اثر واقعی نداشته باشد. با چهار امتیاز شخصی و محفلی و رانتی قابل خریدن باشند و عده‌ای از مردم را هم دنبال خودشان بکشانند. در واقع از رقبایشان انتظار دارند مانند فیلمفارسی‌ها که همواره تعدادی کتک‌خور از این فیلم به آن فیلم می‌رفتند تا قهرمان‌های فیلم‌ها را باورپذیر سازند، چنین نقشی را ایفا کنند. می‌گویند به یک تشکر در تیتراژ آخر فیلم و نان بخور و نمیر بسنده کنید وگرنه از کل حیات سینما و در اینجا سیاست حذفتان می‌کنیم. لااقل ظاهری هم که شده درباره معنای واقعی انتخابات و ضرورت حضور سلایق واقعا موجود جامعه در بین کاندیداها کلامی حرف نمی‌زنند. عملاً انتخابات را به یک مناسک فرو کاسته‌اند و دیگران را می‌خواهند به این معرکه بکشانند. کسانی که از این بازی استنکاف می‌کنند اتفاقاً جریان دموکراسی‌خواهی هستند که برای سیاست‌شان راه‌حل نهایی جز انتخابات و صندوق رای نمی‌شناسند و اتفاقاً به همین دلیل روی تحقق حداقل‌های محتوایی و معنایی آن تاکید دارند و بر سر آن مقاومت می‌کنند. حتی اگر از همین نگاه آنها به دیگران به‌عنوان زینت‌المجالس بتوان مفری برای حاکمیت دوگانه ساخت و بخشی از حقوق ملت و منافع ملی را تامین کرد، شاید به مشارکت در انتخابات بتوان فکر کرد، اما تشخیص مصادیق آن با خودمان است و آنها حق تحمیل به ما و هیچ‌کس دیگری را ندارند. نکته دیگری را هم اضافه کنم؛ آنها خیلی با واژه تندرو درباره رقبایشان بازی می‌کنند. اما واقعیت این است که تعریف آنها از تندرو و کندرو تابعی از شرایط است و مبنای روشنی ندارد. به‌عنوان مثال ببینید وقتی آقای خاتمی بیانیه ۱۵ماده‌ای را صادر کرد چون همزمان با بیانیه رادیکال‌تر مهندس موسوی بود و اعتراضات هنوز فعال بود، به‌رغم این‌که جزو صریح‌ترین و بنیادین‌ترین مواضع آقای خاتمی بود، شروع به تعریف و تمجید از آن کردند تا دوگانه موسوی و خاتمی را با توجه به اشتراک بالا در بدنه اجتماعی دامن بزنند.همین رویکرد را درباره دیگر مواضع آقای خاتمی در دوره اعتراضات داشتند چون در آن زمان همین که کسی با براندازان همنوایی...
متن کامل
#هبوط_ناتمام
#حسین_نورانی‌نژاد
✅ @hosseinnoorani

🚩 نسخه پی دی اف کتاب "مقاومت مدنی؛ آنچه همگان باید بدانند"

🔹نوشته‌ی اریک چنووت، ترجمه‌ی م امیری

#هبوط_ناتمام
#حسین_نورانی‌نژاد
✅ @hosseinnoorani

آیا نه
          یکی نه
                   بسنده بود
که سرنوشت مرا بسازد؟
من
تنها فریاد زدم
                  نه!
من از
     فرورفتن
               تن زدم.
صدایی بودم من
ــ شکلی میان اشکال ــ
و معنایی یافتم
 
من بودم
و شدم
نه زان گونه که غنچه‌ای
                               گلی
یا ریشه‌ای
              جوانه‌ای
یا یکی دانه
             که جنگلی ــ
راست بدان گونه
که عامی مردی (زنی)
                     شهیدی؛
تا آسمان بر او نماز برد.

من بینوا بندگکی سر به راه نبودم
و راه بهشت مینوی من
بز رو طوع و خاکساری
                            نبود:
مرا دیگرگونه خدایی می‌بایست
شایسته‌ی آفرینه ای
که نواله‌ی ناگزیر را
                       گردن
                              کج نمی‌کند.

و خدایی
دیگر گونه
آفریدم.

شاملو

#هبوط_ناتمام
#حسین_نورانی‌نژاد
#شبانه
✅ @hosseinnoorani

🚩جمعی از همبندیان سابق اسماعیل عبدی درگذشت پدر این معلم زندانی را تسلیت گفتند

به‌نام هستی‌بخش نامیرا
-----------------------------------------------
اسماعیل عبدی عزیز!
دوست، همراه و همگام عزیز

تسلیت ما را در سوگ درگذشت پدر گرامی‌ات پذیرا باش و در این غم شریک بدان.
آرزوی روانی شاد برای پدر گرامی‌ات داریم که سال‌های پر شماری را در دوری از فرزند غرورآفرین و برومندی چون تو، صبورانه تحمل کرد.
می دانیم که می‌دانی‌، اگر مرگ نبود، هستی چیزی کم داشت.
مرگ است که زندگی ما را معنا بخشیده است.
می دانیم که می دانی، زندگیِ هیچ انسانی خالی از درد ورنج نیست ولی نه مرگ، نه درد و رنج‌های زندگی، انسان‌های اهل راستی و حقیقت همچون تو را از انتخاب زندگی اخلاقی، پاک و شایسته مقام آدمی غافل نمی‌کند.
 
اسماعیل!
بند هشت اوین ما را به هم پیوند داد و نزدیک نمود، باشد که در کنار هم آینده بهتری برای نسل‌های بعد بسازیم.
عدو شود سبب خیر اگر خدا خواهد.

یاد پدر گرامی‌ات به خیر و روانشان شاد باد.

مجید آذرپی
وحید جعفری
سعید جوکار
علی شریعتی
محسن رحمانی پیام
جاوید فخریان
حسین رفیعی
روئین عطوفت
جعفر عظیم زاده
جلال محمدلو
مجید مقدم
سراج میردامادی
حسین نورانی‌نژاد
امیر نوذر نوری پور
علیرضا هاشمی سنجانی

#هبوط_ناتمام
#حسین_نورانی‌نژاد
✅ @hosseinnoorani

‍ 🚩مدارای محمدرضا

🔹یک سال از حبس محمدرضا جلایی‌پور گذشت.
یکی دیگر از شواهد کم‌تحملی جریان حاکم نسبت به هر نوع مخالفت و انتقاد موثر.

🔹بله، می‌دانم که گاهی نقدهای تندی هم گفته و نوشته می‌شود که با آنها برخوردی صورت نمی‌گیرد، اما به محض اثربخشی، احتمال برخورد افزایش می‌یابد. دلیل برخورد پارسال با محمدرضا را در چارچوب همین تحلیل می‌توان فهمید.

🔹محمدرضا نیرویی معتدل، میانه‌رو، آگاه به مسیری که برگزیده، بسیار پر کار، اهل آموختن دائمی و مستمر، باهوش، با معرفت در رفاقت، و شجاع هم نسبت به دیکتاتوری جو و لشگر فحاشان و هم زورگویی جریان‌ها و محافل حاکمیتی است. از همه این‌ها به گمان من مهم‌تر این‌که، به رغم باور زیادی که به راهش و انتخاب‌هایش دارد و وقت و انرژی زیادی که برای تعیین مسیر و چارچوب‌هایش می‌گذارد، به‌راحتی می‌توان با او مخالفت جدی کرد و نگران کج‌فهمی یا ناراحتی و تعصب او نبود.

🔹شاید فکر کنید این که چیز مهم و قابل گفتنی نیست. چرا هست. تحمل‌ها واقعن کم شده. ممکن است کسی از مدارا بگوید ولی همین حرف را آنقدر تحکمی و پر طعن و خشن بگوید که از ترس بگویی بله، مدارا خوب است!

🔹بارها محمدرضا را در معرض این تندی‌ها دیده‌ام که برای نقد یک نظر یا روش او، خودش و شخصیتش را مورد هجوم قرار داده‌اند اما هرگز ندیدم که به واکنش دچار شود. او بی توجه به این گونه حملات درون چارچوب استدلالی و مباحثه‌ای خودش باقی می‌ماند.

🔹به شخصه پس از چند دهه کار جمعی و تشکیلاتی به این نتیجه رسیده‌آم که نه‌فقط هدف وسیله را توجیه نمی کند که روش و وسیله، از آنچه هدف انگاشته می‌شود مهم‌تر است و یکی از شاخص‌های این نگاه، پیامدهای مخالفت با یک فرد است. تحمل دارد یا نه. کینه می‌کند یا نه. درست می‌شنود یا نه. آیا این مخالفت را به صد جای با ربط و بی ربط دیگر تعمیم می‌دهد یا نه.

🔹محمدرضا از این منظر جزو بهترین‌هاست و شاید همین ویژگی اثربخشی او را مضاعف کرده. اثربخشی که کم‌طاقت‌های متعصب و خودحق‌پندار را به برخورد با او و امثال او می‌کشاند.

#هبوط_ناتمام
#حسین_نورانی‌نژاد
✅ @hosseinnoorani

‍ 🚩نسبت سیاست‌ورزی حزبی و حقوق بشر (قسمت اول)

🌿پیش درآمدی بر همایش«احزاب، زنان و نسل‌های حقوق بشر؛ ظرفیت‌ها و چالش‌ها»(آذرماه ۱۴۰۲)

🎥سخنرانی حسین نورانی‌نژاد؛ کارشناس ارشد حقوق بشر و دموکراتیزاسیون از دانشگاه سیدنی
(قائم مقام دبیرکل حزب اتحاد ملت ایران اسلامی)

🟢نسبت سیاست‌ورزی با حقوق بشر (بخش اول)

🌱همانطور که می‌دانید درباره‌ی نسبت حقوق بشر و فعالیت سیاسی در گذشته و به خصوص در کشور عزیزمان ایران، سعی میشده که مرزبندی خیلی جدی صورت بگیرد و یک فعال حقوق بشری تلاش کند که به هیچ عنوان جنس فعالیتش به شکل سیاسی نباشد‌، خودش را فعال سیاسی نداند و فعالان سیاسی هم سعی می‌کردند که خودشان را فعال حقوق بشری ندانند.

🌱دلیل این مرزبندی این بوده که فعالان حقوق بشری برای اینکه بتوانند راحت‌تر کار خود را انجام دهند، نیازمند کمتر کردن حساسیت‌ها به خصوص حساسیت حکومت‌ها نسبت به خودشان هستند‌؛ که بگویند: "اگر ما این‌گونه فعالیت‌ها را انجام می‌دهیم، در پی کسب قدرت نیستیم." از آن طرف، فعالان سیاسی هم سعی می‌کردند حتی در آن مواقعی که ۱۰۰ درصد معطوف به خیر عمومی سیاست‌ورزی می‌کردند، تلاش کنند که به حکومت‌ها این پیغام را بدهند که ما حواس‌مان به مصلحت هم هست و فعالیت ما صرفا جنس حقوق بشری ندارد و به مباحث دیگر نیز که ممکن است در بدو امر یا با فهم عمومی جنس حقوق بشری دارد اما امکان دارد که مصلحت را در نظر نگیرد، ما آنها را رعایت می‌کنیم!

در حالیکه این تصور رایج و غلطی است که ...

🔻بخش اول این سخنرانی شامل موضوعات زیر است:

🔹️سنت تفکیک بین کنش‌های حقوق بشری و سیاسی

🔹️دلایل ضرورت توجه احزاب به حقوق بشر

🔹️حقوق بشر، محتوای حکومت مطلوب

🔹️ظرفیت‌سازی متقابل حقوق بشر و سیاست‌ورزی دموکراسی‌خواهانه

🔹️حل بحران نمایندگی سیاسی به کمک رویکردهای حقوق بشری

🔹️وظایف احزاب نسبت به حقوق بشر

🔹️حقوق شهروندی، شالوده دموکراسی

🔹️سه مرحله تاریخ مبارزات عمومی برای حقوق بشر در اروپا و آمریکا

📌توضیح ضروری: بسیاری از سرفصل‌های ارائه شده در این‌جا توضیحات و استدلال‌های بیشتری دارند. به‌عنوان مثال، در بیان دلایل سنت تفکیک سخت و بی انعطاف بین فعالیت حقوق بشری و فعالیت حزبی سیاسی می‌توان نکات بیشتری را از منطر فلسفه حقوق بشر یا ضرورت اعتمادسازی با جامعه هدف و ... عنوان کرد که تفصیل آنها اگر توفیق تکمیل بحث در قالب مقاله باشد، خواهد آمد.

#هبوط_ناتمام
#حسین_نورانی‌نژاد
✅ @hosseinnoorani
@swhriran

🚩مساله حصر، نامساله نامه

🔹آدرس غلط می‌دهند. نگرانی درباره سلامت محصورین و اصل حصر، مساله‌ای نیست که با نامساله‌ی این که چه کسی این نگرانی را به نامه تبدیل کرده و چه کسانی آن را امضا کرده‌اند، فراموش یا حل شود. مساله، حصری غیر قانونی، غیر اخلاقی و غیر قابل درک برای سال‌های متمادی است که هر راه معقولی برای حل آن مسدود مانده است.

🔹مخالفان حصر که اکثریت مردمند با هر زبانی پایان آن را خواستار شده‌اند. دوره‌ای در خیابان آن را مطالبه کردند و در دوره‌ای دیگر ستادهای انتخاباتی کاندیدایی که دو دوره رای اکثریت را آورد، تبدیل به کانون این مطالبه شد. در واقع بی هیچ اغراقی، مطالبه اول اکثریت ملت (تاکید بر اکثریت دارم به اعتبار پیروز شدن کاندیدای این جریان) در دو انتخابات همین نظام، رفع حصر بود. این جمعیت به جز کسر قابل توجهی از سبزها بود که به قهر در انتخابات حاضر نشدند و در واقع می‌توان عدد برآوردی آنها را به تعداد آراء نفر پیروز در آن دو انتخابات افزود. هشت سال هم صبوری شد تا وعده آقای روحانی، رییس جمهور وقت برای رفع حصر محقق شود. هشت سال کم نیست، یک عمر است. در دوره حاکمیت یکدست هم این رویه با وضعی بدتر ادامه دارد.

🔹نتیجه چه می‌شود؟ یکی این که ساختار ایراد دارد. اگر ایراد نداشت یک مطالبه شفاف و حداقلی که به زبان رای هم بیان شد، بدون هیچ‌گونه پاسخ‌گویی و حتا ظاهرسازی قانونی، بی‌نتیجه نمی‌ماند. یک پیام روشن که ملت رای خودشان را میزان ندانند و هیچ وعده‌ای را جدی نگیرند. همین‌هاست که دعوت‌کنندگان به انتخابات را در مقابل این پرسش قرار می‌دهد که مگر پرونده مطالبات و وعده‌ای به جا مانده از ده سال پیش تاکنون روشن شده تا برسیم به انتخابات بعدی؟ کی نخواست؟ کی نگذاشت؟ با چه قدرتی؟ چرا؟

🔹نتیجه دوم این که وقتی چنین اصراری بر ادامه حصر وجود دارد، چه جای تعجب و اعتراض به نگرانی‌هایی که این روزها به زبان‌های مختلف و از جمله در نامه پر امضای اخیر آمده است؟

🔹رسانه‌های امنیتی و جریان حاکم پر شده از اتهام‌زنی و شلوغ‌کاری و تهدید علیه امضاکنندگان و تلفن‌باران آنها. مگر چه شده جز بیان یک مطالبه و یک نگرانی؟ راه حل هر چیزی که هیاهوی تصنعی ساختن و اعمال قدرت و تهدید نیست. از حجاب تا انتخابات، از مطالبات صنفی تا حصر، همه را که به یک شکل جمع نمی‌کنند. فرض که چند نفر هم امضایشان را پس بگیرند. در اصل ماجرا تغییری ایجاد می‌شود؟ آیا این مطالبات و نگرانی‌ها تمام می‌شود؟ والله که راه منطقی‌تر و ساده‌تر رفع حصر است.

🔹این چه سماجت غیر قابل درکی است که اجازه حل هیچ مساله‌ای را در کشور نمی‌دهد و هر روز باید دلشوره یکی از آنها را داشت.

🔹اگر قانون جاری و حاکم بود، نه اتفاقات 88 رخ می داد و نه به فرض رخداد آن، کسی حصر می‌شد. به فرض تصمیم به برخورد با رهبران جنبش سبز هم بدون محاکمه قانونی آنها در یک دادگاه با اتهامات سیاسی و با حضور هیات منصفه تصمیمی گرفته نمی‌شد و رای هیات منصفه واقعی هم که در آن دو انتخابات معلوم شد.

🔹سال‌ها مردمی که وجدانشان نسبت به حصر آزرده است بدون لجاجت و تحریک حصربانان، برای حل آن صبوری کرده‌اند. پاسخ این همه نجابت و مدنیت این نیست. اینها مساله اصلی است، نه این که چرا عده‌ای نگران شده‌اند و آن را به مدنی‌ترین شکل ممکن بیان کرده‌اند.

🔹راستی مگر قرار نبود حق اعتراض را به رسمیت بشناسند. از نامه آرام‌تر؟ اگر حرف اشتباهی در نامه است، پاسخ دهند. تهدید و به سکوت کشاندن منتقدان، تنها مساله را مضاعف می‌کند.

🔹و بالاخره این‌که مهم‌ترین و خسارت‌بارترین تحریم‌ها، نه تحریم‌های اقتصادی و مالی خارجی که تحریم حل مساله در داخل است. عجیب است این علاقه به حفظ چهره عبوس و غیر قابل تعامل و نرو که راه بر هر حل مساله‌ای بسته است و بحران روی بحران می‌آفریند.

🔹خدای نکرده اگر مساله حصر به واقعه‌ای تلخ ختم شود تا قیام قیامت قضاوت تاریخ و آیندگان چیزی خواهد بود که با هیچ تلفن و دادگاهی جمع نخواهد شد. 

#هبوط_ناتمام
#حسین_نورانی‌نژاد
✅ @hosseinnoorani

‍ 🚩نسبت سیاست‌ورزی حزبی و حقوق بشر  (قسمت دوم و پایانی)

🌿پیش درآمدی بر همایش«احزاب، زنان و نسل‌های حقوق بشر؛ ظرفیت‌ها و چالش‌ها»(آذرماه ۱۴۰۲)

🎥سخنرانی حسین نورانی‌نژاد؛ کارشناس ارشد حقوق بشر و دموکراتیزاسیون از دانشگاه سیدنی
(قائم مقام دبیرکل حزب اتحاد ملت ایران اسلامی)

🌱اجازه بدهید از منظر دیگری به آسیب‌شناسی این مسئله در ایران و به خصوص ایران پس از اصلاحات بپردازم؛ چون پیش از آن(اصلاحات)، گفتمان‌ حقوق بشری چندان‌ مورد توجه نبود و از سال ۷۶ به این سو، این‌مسئله جدی‌تر شده است.

🌱ما در دوره اصلاحات به رغمِ سابقه‌ی چپِ نیروهای اصلاح‌طلب که عدالتخواهی جزو مولفه‌های گفتمانی‌شان بود، چون به نوعی رویکرد ایدئولوژی‌زدایی هم دنبال می‌کردند و در پی تثبیت نقش شهروند و تقویت جامعه مدنی بودند، خود به خود گفتمان‌شان‌ معطوف به نسل اول حقوق بشر بود. یعنی: "حقوق مدنی و سیاسی یا حقوق آبی یا حقوق لیبرال". همان‌ مسائلی که [قبلا] اشاره شد مثل [حق] آزادی بیان، آزادی مذهب و عقیده، حق دادرسی عادلانه و ... در واقع نسل اول حقوق بشر مولفه‌هایی را تشکیل می‌دهند که به شهروند قدرت تحمل و مقاومت در برابر فشار دولت‌ها را می‌دهد.

🌱اما‌ نسل دوم‌ حقوق بشر، در گفتمان اصلاح‌طلبان، در آن مقطع، تا حدی مورد غفلت واقع می‌شد: "حقوق اقتصادی، اجتماعی و فرهنگی یا حقوق سرخ" که منشا آن دولت‌های سوسیالیستی در گذشته بودند که منجر به تدوین میثاق‌نامه جداگانه‌ای هم‌ شد که البته مواد ۲۲ تا ۲۸ مواد "اعلامیه جهانی حقوق بشر" هم به همین موارد پرداخته است و مجموعه‌ی حقوق مدنی و سیاسی و حقوق اقتصادی، اجتماعی، فرهنگی در اعلامیه جهانی حقوق بشر هست. این حقوق به مواردی مثل: حق تحصیل، حق اشتغال و مباحث عدالت اجتماعی و محو فقر و ... می‌پردازد.

به نظر می‌رسد در نوسازی گفتمانی اصلاحات، از بعد از شکست اصلاح‌طلبان در [انتخابات ریاست‌جمهوری] سال ۸۴ تلاش شد تا به نسل دوم حقوق بشر توجه بشود...


🔻بخش دوم این سخنرانی شامل موضوعات زیر است:

🔹️عصر اصلاحات و توجه به نسل اول حقوق بشر (حقوق مدنی و سیاسی)

🔹️نوسازی گفتمان اصلاحات با حبران غفلت به نسل دوم حقوق بشر

🔹️جهش گفتمانی حقوق بشر در سال ۸۸

🔹️پیوستگی سیاست‌ورزی مدرن با حقوق بشر

🔹️ضرورت شناخت و پیگیری همزمان نسل‌های مختلف حقوق بشر

🔹️کاهش مرزهای کنشگری حزبی و حقوق بشری

#هبوط_ناتمام
#حسین_نورانی‌نژاد
✅ @hosseinnoorani
@swhriran

‍ ‍ 🚩نسبت سیاست‌ورزی حزبی و حقوق بشر (فایل صوتی)

🔊سخنرانی حسین نورانی‌نژاد؛ کارشناس ارشد حقوق بشر و دموکراتیزاسیون از دانشگاه سیدنی

📌پیش درآمدی بر همایش«احزاب، زنان و نسل‌های حقوق بشر؛ ظرفیت‌ها و چالش‌ها»

🔹همانطور که می‌دانید درباره‌ی نسبت حقوق بشر و فعالیت سیاسی در گذشته و به خصوص در کشور عزیزمان ایران، سعی میشده که مرزبندی خیلی جدی صورت بگیرد و یک فعال حقوق بشری تلاش کند که به هیچ عنوان جنس فعالیتش به شکل سیاسی نباشد‌، خودش را فعال سیاسی نداند و فعالان سیاسی هم سعی می‌کردند که خودشان را فعال حقوق بشری ندانند.

🔹دلیل این مرزبندی این بوده که فعالان حقوق بشری برای اینکه بتوانند راحت‌تر کار خود را انجام دهند، نیازمند کمتر کردن حساسیت‌ها به خصوص حساسیت حکومت‌ها نسبت به خودشان هستند‌؛ که بگویند: "اگر ما این‌گونه فعالیت‌ها را انجام می‌دهیم، در پی کسب قدرت نیستیم." از آن طرف، فعالان سیاسی هم سعی می‌کردند حتی در آن مواقعی که ۱۰۰ درصد معطوف به خیر عمومی سیاست‌ورزی می‌کردند، تلاش کنند که به حکومت‌ها این پیغام را بدهند که ما حواس‌مان به مصلحت هم هست و فعالیت ما صرفا جنس حقوق بشری ندارد و به مباحث دیگر نیز که ممکن است در بدو امر یا با فهم عمومی جنس حقوق بشری دارد اما امکان دارد که مصلحت را در نظر نگیرد، ما آنها را رعایت می‌کنیم! در حالیکه این تصور رایج و غلطی است که ...

🔹از منظر دیگری به آسیب‌شناسی این مسئله در ایران و به خصوص ایران پس از اصلاحات بپردازم؛ چون پیش از آن(اصلاحات)، گفتمان‌ حقوق بشری چندان‌ مورد توجه نبود و از سال ۷۶ به این سو، این‌مسئله جدی‌تر شده است.

🔹ما در دوره اصلاحات به رغمِ سابقه‌ی چپِ نیروهای اصلاح‌طلب که عدالتخواهی جزو مولفه‌های گفتمانی‌شان بود، چون به نوعی رویکرد ایدئولوژی‌زدایی هم دنبال می‌کردند و در پی تثبیت نقش شهروند و تقویت جامعه مدنی بودند، خود به خود گفتمان‌شان‌ معطوف به نسل اول حقوق بشر بود. یعنی: "حقوق مدنی و سیاسی یا حقوق آبی یا حقوق لیبرال". همان‌ مسائلی که [قبلا] اشاره شد مثل [حق] آزادی بیان، آزادی مذهب و عقیده، حق دادرسی عادلانه و ... در واقع نسل اول حقوق بشر مولفه‌هایی را تشکیل می‌دهند که به شهروند قدرت تحمل و مقاومت در برابر فشار دولت‌ها را می‌دهد.

🔹اما‌ نسل دوم‌ حقوق بشر، در گفتمان اصلاح‌طلبان، در آن مقطع، تا حدی مورد غفلت واقع می‌شد: "حقوق اقتصادی، اجتماعی و فرهنگی یا حقوق سرخ" که منشا آن دولت‌های سوسیالیستی در گذشته بودند که منجر به تدوین میثاق‌نامه جداگانه‌ای هم‌ شد که البته مواد ۲۲ تا ۲۸ مواد "اعلامیه جهانی حقوق بشر" هم به همین موارد پرداخته است و مجموعه‌ی حقوق مدنی و سیاسی و حقوق اقتصادی، اجتماعی، فرهنگی در اعلامیه جهانی حقوق بشر هست. این حقوق به مواردی مثل: حق تحصیل، حق اشتغال و مباحث عدالت اجتماعی و محو فقر و ... می‌پردازد.

🔹به نظر می‌رسد در نوسازی گفتمانی اصلاحات، از بعد از شکست اصلاح‌طلبان در [انتخابات ریاست‌جمهوری] سال ۸۴ تلاش شد تا به نسل دوم حقوق بشر توجه بشود...

🔻محورهای این سخنرانی شامل موضوعات زیر است:

🔹️سنت تفکیک بین کنش‌های حقوق بشری و سیاسی

🔹️دلایل ضرورت توجه احزاب به حقوق بشر

🔹️حقوق بشر، محتوای حکومت مطلوب

🔹️ظرفیت‌سازی متقابل حقوق بشر و سیاست‌ورزی دموکراسی‌خواهانه

🔹️حل بحران نمایندگی سیاسی به کمک رویکردهای حقوق بشری

🔹️وظایف احزاب نسبت به حقوق بشر

🔹️حقوق شهروندی، شالوده دموکراسی

🔹️سه مرحله تاریخ مبارزات عمومی برای حقوق بشر در اروپا و آمریکا

🔹️عصر اصلاحات و توجه به نسل اول حقوق بشر (حقوق مدنی و سیاسی)

🔹️نوسازی گفتمان اصلاحات با جبران غفلت از نسل دوم حقوق بشر

🔹️جهش گفتمانی حقوق بشر در سال ۸۸

🔹️پیوستگی سیاست‌ورزی مدرن با حقوق بشر

🔹️ضرورت شناخت و پیگیری همزمان نسل‌های مختلف حقوق بشر

🔹️کاهش مرزهای کنشگری حزبی و حقوق بشری

#هبوط_ناتمام
#حسین_نورانی‌نژاد
✅ @hosseinnoorani
@swhriran

https://x.com/hmousavian/status/1707724838943568363?s=20

ما سابقه‌دارها

#هبوط_ناتمام
#حسین_نورانی‌نژاد

🚩دو روایت از پیامبر اسلام

وَ الّذى نَفْسى بِيَدِهِ لايَدْخُلُ الْجَنَّةِ اِلاّ رَحيمٌ.
قالوا: كُلُّنا رَحيمٌ.
قالَ: لا، حَتّى تَرْحَمَ الْعامَّةَ؛
سوگند به آن كس كه جانم در دست اوست، كسى جز اهل ترحم به بهشت نمى‌رود.عرض كردند: «همه ما دلْ رحم و مهربانيم».
فرمودند: نه، مگر آن گاه كه به عموم مردم رحم كنيد. 
...................... .................. .........‌‌‌‌......
اَلا وَ مَن اَمّ قَوماً اِمامةً عَمیاءَ و فی الاُمه مَن هُوَ اَعلَمُ مِنهُ فَقَد کَفَر ...

بدانید! کسی که با وجود بی اطلاعی (و بدون تخصصهای لازم)، زمامداری ملّتی را به دست گیرد و در جامعه از او داناتری (و تواناتری) وجود داشته باشد، بی تردید کافر شده ...

#هبوط_ناتمام
#حسین_نورانی‌نژاد
✅ @hosseinnoorani

🚩بررسی دین در قرن چهاردهم در دهمین شماره «نقد دینی»
 
🔹شماره‌ی دهم دو فصل‌نامه‌ی «نقد دینی» ویژه‌ی بهار و تابستان ۱۴۰۲ منتشر شد. بخش «پرونده»‌ی این نشریه هم‌چنان به موضوع «دین در ایران قرن چهاردهم خورشیدی» اختصاص دارد. دو شماره‌ی پیشین مجله نیز به همین موضوع اختصاص داشت.
 
🔹صاحب امتیاز و مدیرمسؤول «نقد دینی» حسن یوسفی اشکوری است و سردبیری آن را یاسر میردامادی به عهده دارد. رضا علیجانی، حسن فرشتیان، صدیقه وسمقی و محمدجواد اکبرین اعضای شورای سیاست‌گذاری این مجله اند. شماره‌ی دهم دو فصل‌نامه‌ی «نقد دینی» در ۱۶۳ صفحه منتشر شده است.

#هبوط_ناتمام
#حسین_نورانی‌نژاد
✅ @hosseinnoorani

‍ 🚩 تغییر معادلات با جایزه نوبل نرگس

🔹نرگس محمدی را به شجاعت شناخته‌ایم. به دردمندی و استمرار بی‌خستگی در پی‌گیری هدف.

🔹جایزه نوبل، جایزه کوچکی نیست ولی واقعیت این است که نزد فعالان داخل که در پی تغییراتی واقعی هستند، ویژگی‌های شخصی نرگس و همه فعالان دیگر، همچنان مهم‌تر از جوایز آنهاست.

🔹قابل پیش‌بینی بود که جایزه صلح نوبل را کنش مترقی و تاثیرگذار زن زندگی آزادی، به یک ایرانی ببخشد و این جایزه توان‌افزا خوشبختانه به خارج از مرزها و کاسبان رنج و خون مردم نرسید. نگرانی‌یی که متاسفانه زمینه‌های آن را دیده‌ایم. حالا این زن شجاع و دردمند با توان و قدرتی متمایز از گذشته، می‌تواند در راه ارتقاء حقوق بشر در ایران و حتا در منطقه و جهان موثرتر از همیشه باشد.

🔹امیدوارم در این مسیر سخت بتواند خوش‌انتخاب و دقیق و مستمر و کوشا همچون همیشه بماند و در تقلیل مرارت محرومان و مظلومان و گسترش عدالت و آزادی پیروز باشد.

🔹و دیگر این‌که حالا یک برنده جایزه صلح نوبل در زندان است. این خود یک تغییر معادله نسبی در تحولات سیاسی و حقوق بشری است.

🔹به امید آزادی خواهر خوبم نرگس محمدی و همه زندانیان سیاسی و تامین هر چه بیشتر حقوق همه ایرانیان.

#هبوط_ناتمام
#حسین_نورانی‌نژاد
✅ @hosseinnoorani

هر کجا مرز کشیدند، شما پُل بزنید
حرف تهران و سمرقند و سرپُل بزنید

هرکه از جنگ سخن گفت، بخندید بر او
حرف از پنجرۀ رو به تحمل بزنید

نه بگویید، به بت‌های سیاسی نه، نه!
روی گور همۀ تفرقه‌ها گُل بزنید

مشتی از خاک بخارا و گِل از نیشابور
باهم آرید و به مخروبۀ کابل بزنید

دختران قفس‌افتادۀ پامیر عزیز
گُلی از باغ خراسان به دوکاکل بزنید

جام از بلخ بیارید و شراب از شیراز
مستی هر دو جهان را به تغزل بزنید

هرکجا مرز... -ببخشید که تکرار آمد
فرض بر این که- کشیدند، دوتا پُل بزنید

نجیب بارور (شاعر افغان)

#هبوط_ناتمام
#حسین_نورانی‌نژاد
#شبانه
✅ @hosseinnoorani