🚩واپسین پیام
روایتی ار آخرین نامه‌ای که از کربلا به مدینه فرستاده شد:
از حسین بن علی به محمد (حنفیه) پسر علی و هر کس از قبیله بنی هاشم که نزد اوست.
بِسْمِ اللّه ِ الرَّحْمنِ الرَّحیم
امّا بَعد: فَکانَّ الدُّنیا لَمْ تَکُنْ وَ کانَّ الْآخِرَةَ لَمْ تَزَلْ وَ السَّلام؛
به نام خدای بخشنده مهربان
امّا بعد، گویی هرگز دنیایی نبوده و گویا هماره آخرت است. همین.
#هبوط_ناتمام
✅ @hosseinnoorani
روایتی ار آخرین نامه‌ای که از کربلا به مدینه فرستاده شد:
از حسین بن علی به محمد (حنفیه) پسر علی و هر کس از قبیله بنی هاشم که نزد اوست.
بِسْمِ اللّه ِ الرَّحْمنِ الرَّحیم
امّا بَعد: فَکانَّ الدُّنیا لَمْ تَکُنْ وَ کانَّ الْآخِرَةَ لَمْ تَزَلْ وَ السَّلام؛
به نام خدای بخشنده مهربان
امّا بعد، گویی هرگز دنیایی نبوده و گویا هماره آخرت است. همین.
#هبوط_ناتمام
✅ @hosseinnoorani
«مکن ای صبح طلوع»
ترکیب بندی برای شب عاشورا
سروده و صدای احمدجلالی
موسیقی: لوریس چکناواریان، محمدرضا علیقلی
✅ @hosseinnoorani
ترکیب بندی برای شب عاشورا
سروده و صدای احمدجلالی
موسیقی: لوریس چکناواریان، محمدرضا علیقلی
✅ @hosseinnoorani
Media is too big
VIEW IN TELEGRAM
از سنگ صدا آمد…
از اهل صدا نه!
هیئت شیخداد یزد
محرم ۱۴۰۳
اجرا:مجتبی حیدرپور-حمیدپایدار
شاعر:شهاب موسوی
✅ @hosseinnoorani
از اهل صدا نه!
هیئت شیخداد یزد
محرم ۱۴۰۳
اجرا:مجتبی حیدرپور-حمیدپایدار
شاعر:شهاب موسوی
✅ @hosseinnoorani
به یاد بانوی غزل، زنده یاد سیمین بهبهانی که دیروز زادروزش بود
جهانیان همه گر تشنگان خون من‌اند
چه باک زان همه دشمن چو دوست‌دار تویی
دلم صراحی لبریز آرزومندی است
مرا هزار امید است و هر هزار تویی
#هبوط_ناتمام
#شبانه
✅ @hosseinnoorani
جهانیان همه گر تشنگان خون من‌اند
چه باک زان همه دشمن چو دوست‌دار تویی
دلم صراحی لبریز آرزومندی است
مرا هزار امید است و هر هزار تویی
#هبوط_ناتمام
#شبانه
✅ @hosseinnoorani
🚩هم‌سرنوشتی دولت و نظام
🔹حسین نورانی‌نژاد درباره دولت سایه جلیلی و دولت پزشکیان با ایلنا گفتگویی کرد که خلاصه آن در پی آمده است:
🔹ناکامی یا کامیابی این دولت با شرایطی که بر کشور حاکم است، به سرنوشت یک جناح بدل نمی‌شود؛ همه حاکمیت را در بر می‌گیرد. اگر همه دست به دست هم ندهند و موفقیت دولت را موفقیت کل کشور فرض نکنند و مانع‌تراشی شود، بیش و پیش از همه دامن مانع‌تراشان را خواهد گرفت.
🔹این انتخابات در مرحله اول با کمتر از ۴۰درصد مشارکت و با همه فضاسازی و دوقطبی که شکل گرفت در مرحله دوم با کمتر از ۵۰درصد برگزار شد. اگر ذره‌ای عقلانیت و آینده‌نگری در مجموعه‌های مختلف سیاسی کشور باشد، همه باید تمام هم و غم خودشان را برای موفقیت دولت بگذارند نه مانند تحلیل‌گران انقلابی از جمله آقای گنجی که سر در برف فرو کرده و برای اصلاح‌طلبان رجزخوانی می‌کنند که ۲۶ درصدی هستید و در یک شعبده تحلیلی رای‌دهندگان به جلیلی را کنار تحریمی‌ها بنشاند و با هم جمع بزند. این آقا انگار نمی‌داند که اختلاف نظر تحریمی‌ها با اکثر کسانی که به آقای پزشکیان رای دادند، بر سر نوع مواجهه با امثال ایشان و جریانشان است. تحریمی‌ها در واقع از گفت‌وگو با جریان آقای گنجی با زبان رای و پی‌گیری مطالباتشان از طریق انتخابات بریده‌اند. مساله خود آقای گنجی و جریان ایشان است نه این که فکر کند در کنار تحریمی‌ها می‌تواند عدد خود را به عنوان اپوزیسیون دولت پزشکیان بالا ببرد.
درباره دولت یا حاکمیت سایه جلیلی
🔹اولا، تلاش یک نیروی سیاسی برای رسیدن به یک برنامه منسجم به خودی خود ارزشمند است. در مناظره‌ها آقای جلیلی در رابطه با موضوعات مختلف حرف داشت. هرچند مطلوب اکثریت جامعه نبود و بعضا خطرناک بود اما مشخص شد که کار کرده است. از این بابت به ایشان احترام می‌گذارم.
🔹اما تحت چه عنوانی کار می‌کند؟ فردی، باندی یا حزبی؟ آقای جلیلی که به این شکل منظم و جدی کار می‌کند، یا به یک حزب بپیوندد یا حزبی تاسیس کند و در قالب آن برنامه دولت سایه خودش را پیش ببرد. یک کار مدرن را که انقدر سنتی و محفلی پیش نمی‌برند.
🔹سوم، آقای پزشکیان در مناظرات از آقای جلیلی درباره پشتوانه لجستیک و فکری دولت سایه پرسید اما جوابی گرفت که قانع‌کننده نبود. برنامه دولت سایه توسط چه کسانی و با چه بودجه‌ای تهیه می‌شود؟ اصلا محل جلساتشان کجاست؟ آیا همه افراد به صورت داوطلبانه حضور دارند؟
🔹تمام ابزارهای حقیقی قدرت ذیل انتخابات و مطابق میل مردم نیست. بسیاری از گلوگاه‌های قدرت خارج از اراده جمهور و با انتصابات تعیین تکلیف می‌شوند؛ همان‌طور که می‌بینیم در حال حاضر افراد برجسته ستاد آقای جلیلی، علیرغم اینکه در انتخابات بازنده شدند مناصب بسیار مهمی را در نهادهایی مثل صدا و سیما می‌گیرند. در واقع، میزان، تا حدی رأی ملت است؛ کاملا رأی ملت نیست. لذا احتمال کارشکنی هست.
🔹درباره سرزنش مردم بابت رای به پزشکیان و ترساندن از دولت سوم روحانی: این حد از نقد و حتی تخطئه را بهتر است تحمل کنیم. آنها حق دارند حتی جامعه را بابت رایش نقد کنند. تا وقتی کارشکنی عملی و غیر قانونی و منبعث از رانت نکرده‌اند ایرادی ندارد.
🔹هماهنگی بین قوا مسئولیت رهبری است و فکر می‌کنم رهبری روابط خوبی بین قوا برقرار کنند. همان طور که گفتم سرنوشت دولت جدا از سرنوشت دیگر جریان های درون حکومت نیست.
🔹بین پزشکیان و قالیباف رابطه خوبی است. در مناظرات دیدیم که حتی اگر آقای قالیباف تعریض‌هایی به آقای پزشکیان داشت، پاسخی نمی‌گرفت. زمانی هم که آقای پزشکیان نماینده مجلس بود به ریاست او کمک کرد.
🔹کاهش چشمگیر مشارکت مردم، کناره‌گیری جبهه اصلاحات در چند انتخابات، ناکارآمدی حاکمیت یکدست و بحران‌هایی که ایجاد شد، فضایی که در سطح داخل و چه در سطح بین‌المللی وجود دارد، انتخابات پیش رو در آمریکا و ... مجموعه شرایطی ساخت تا انتخابات نسبت به پسا ۹۸ اندکی بهبود پیدا کند.
🔹بزرگترین دستاورد آقای پزشکیان نه فقط برای خود، بلکه برای فضای سیاسی کشور، باور به صداقت اوست. به حفظ این دستاورد باید حساس بود. انتظار نابجایی است که یک رئیس جمهور هر چه هست و نیست را علنی کند، اما جز راست نباید گفت، هر راست نشاید گفت. وقتی فاجعه هواپیمای اوکراینی رخ داد، ضربه اصلی و بزرگتر از انهدام هواپیما، دروغ سه روزه بود که هنوز ما تبعات آن را می‌بینیم.
🔹از مدیران مادرزاد و سلاطین رزومه که طی چند دهه هرچه بلد بوده‌اند را انجام داده‌اند و نتایج آن پیش روی ماست و امروز با انگیزه و توان کمتر همچنان دنبال پست و منصبند، جدا پرهیز شود.
🔹اغلب کسانی که در حال حاضر نیروهای سوخته محسوب می‌شوند، به دلیل حس مسئولیت بالا و تعهدی که به منافع ملی داشتند به اصطلاح سوخته شده‌اند. وگرنه آنها هم می‌توانستند عافیت طلبی کنند و سفید بمانند.
متن کامل
#حسین_نورانی_نژاد
✅ @hosseinnoorani
🔹حسین نورانی‌نژاد درباره دولت سایه جلیلی و دولت پزشکیان با ایلنا گفتگویی کرد که خلاصه آن در پی آمده است:
🔹ناکامی یا کامیابی این دولت با شرایطی که بر کشور حاکم است، به سرنوشت یک جناح بدل نمی‌شود؛ همه حاکمیت را در بر می‌گیرد. اگر همه دست به دست هم ندهند و موفقیت دولت را موفقیت کل کشور فرض نکنند و مانع‌تراشی شود، بیش و پیش از همه دامن مانع‌تراشان را خواهد گرفت.
🔹این انتخابات در مرحله اول با کمتر از ۴۰درصد مشارکت و با همه فضاسازی و دوقطبی که شکل گرفت در مرحله دوم با کمتر از ۵۰درصد برگزار شد. اگر ذره‌ای عقلانیت و آینده‌نگری در مجموعه‌های مختلف سیاسی کشور باشد، همه باید تمام هم و غم خودشان را برای موفقیت دولت بگذارند نه مانند تحلیل‌گران انقلابی از جمله آقای گنجی که سر در برف فرو کرده و برای اصلاح‌طلبان رجزخوانی می‌کنند که ۲۶ درصدی هستید و در یک شعبده تحلیلی رای‌دهندگان به جلیلی را کنار تحریمی‌ها بنشاند و با هم جمع بزند. این آقا انگار نمی‌داند که اختلاف نظر تحریمی‌ها با اکثر کسانی که به آقای پزشکیان رای دادند، بر سر نوع مواجهه با امثال ایشان و جریانشان است. تحریمی‌ها در واقع از گفت‌وگو با جریان آقای گنجی با زبان رای و پی‌گیری مطالباتشان از طریق انتخابات بریده‌اند. مساله خود آقای گنجی و جریان ایشان است نه این که فکر کند در کنار تحریمی‌ها می‌تواند عدد خود را به عنوان اپوزیسیون دولت پزشکیان بالا ببرد.
درباره دولت یا حاکمیت سایه جلیلی
🔹اولا، تلاش یک نیروی سیاسی برای رسیدن به یک برنامه منسجم به خودی خود ارزشمند است. در مناظره‌ها آقای جلیلی در رابطه با موضوعات مختلف حرف داشت. هرچند مطلوب اکثریت جامعه نبود و بعضا خطرناک بود اما مشخص شد که کار کرده است. از این بابت به ایشان احترام می‌گذارم.
🔹اما تحت چه عنوانی کار می‌کند؟ فردی، باندی یا حزبی؟ آقای جلیلی که به این شکل منظم و جدی کار می‌کند، یا به یک حزب بپیوندد یا حزبی تاسیس کند و در قالب آن برنامه دولت سایه خودش را پیش ببرد. یک کار مدرن را که انقدر سنتی و محفلی پیش نمی‌برند.
🔹سوم، آقای پزشکیان در مناظرات از آقای جلیلی درباره پشتوانه لجستیک و فکری دولت سایه پرسید اما جوابی گرفت که قانع‌کننده نبود. برنامه دولت سایه توسط چه کسانی و با چه بودجه‌ای تهیه می‌شود؟ اصلا محل جلساتشان کجاست؟ آیا همه افراد به صورت داوطلبانه حضور دارند؟
🔹تمام ابزارهای حقیقی قدرت ذیل انتخابات و مطابق میل مردم نیست. بسیاری از گلوگاه‌های قدرت خارج از اراده جمهور و با انتصابات تعیین تکلیف می‌شوند؛ همان‌طور که می‌بینیم در حال حاضر افراد برجسته ستاد آقای جلیلی، علیرغم اینکه در انتخابات بازنده شدند مناصب بسیار مهمی را در نهادهایی مثل صدا و سیما می‌گیرند. در واقع، میزان، تا حدی رأی ملت است؛ کاملا رأی ملت نیست. لذا احتمال کارشکنی هست.
🔹درباره سرزنش مردم بابت رای به پزشکیان و ترساندن از دولت سوم روحانی: این حد از نقد و حتی تخطئه را بهتر است تحمل کنیم. آنها حق دارند حتی جامعه را بابت رایش نقد کنند. تا وقتی کارشکنی عملی و غیر قانونی و منبعث از رانت نکرده‌اند ایرادی ندارد.
🔹هماهنگی بین قوا مسئولیت رهبری است و فکر می‌کنم رهبری روابط خوبی بین قوا برقرار کنند. همان طور که گفتم سرنوشت دولت جدا از سرنوشت دیگر جریان های درون حکومت نیست.
🔹بین پزشکیان و قالیباف رابطه خوبی است. در مناظرات دیدیم که حتی اگر آقای قالیباف تعریض‌هایی به آقای پزشکیان داشت، پاسخی نمی‌گرفت. زمانی هم که آقای پزشکیان نماینده مجلس بود به ریاست او کمک کرد.
🔹کاهش چشمگیر مشارکت مردم، کناره‌گیری جبهه اصلاحات در چند انتخابات، ناکارآمدی حاکمیت یکدست و بحران‌هایی که ایجاد شد، فضایی که در سطح داخل و چه در سطح بین‌المللی وجود دارد، انتخابات پیش رو در آمریکا و ... مجموعه شرایطی ساخت تا انتخابات نسبت به پسا ۹۸ اندکی بهبود پیدا کند.
🔹بزرگترین دستاورد آقای پزشکیان نه فقط برای خود، بلکه برای فضای سیاسی کشور، باور به صداقت اوست. به حفظ این دستاورد باید حساس بود. انتظار نابجایی است که یک رئیس جمهور هر چه هست و نیست را علنی کند، اما جز راست نباید گفت، هر راست نشاید گفت. وقتی فاجعه هواپیمای اوکراینی رخ داد، ضربه اصلی و بزرگتر از انهدام هواپیما، دروغ سه روزه بود که هنوز ما تبعات آن را می‌بینیم.
🔹از مدیران مادرزاد و سلاطین رزومه که طی چند دهه هرچه بلد بوده‌اند را انجام داده‌اند و نتایج آن پیش روی ماست و امروز با انگیزه و توان کمتر همچنان دنبال پست و منصبند، جدا پرهیز شود.
🔹اغلب کسانی که در حال حاضر نیروهای سوخته محسوب می‌شوند، به دلیل حس مسئولیت بالا و تعهدی که به منافع ملی داشتند به اصطلاح سوخته شده‌اند. وگرنه آنها هم می‌توانستند عافیت طلبی کنند و سفید بمانند.
متن کامل
#حسین_نورانی_نژاد
✅ @hosseinnoorani
خبرگزاری ایلنا
جلیلی دولت سایه را در قالب حزب اداره کند تا همه چیز شفاف باشد/ از مدیران مادرزاد و سلاطین رزومه در چینش اعضای دولت چهاردهم پرهیز…
قائم مقام دبیرکل حزب اتحاد ملت گفت: بزرگترین دستاورد آقای پزشکیان نه فقط برای خود، بلکه برای فضای سیاسی کشور این است که ایشان به عنوان آدمی صادق و راستگو در افکار عمومی پذیرفته شده است. در وهله اول باید برای حفظ این دستاورد تمام تلاش خود را داشته باشد و اجازه…
🚩آن استغنا و این شوری
🔹وقتی مسعود پزشکیان در مناظره‌ها با نوعی استغنا و خونسردی بحث می‌کرد، نکته‌ای لابلای گفتگوها تکرار می‌شد. این که مگر متوجه اهمیت موضوع نیست! چرا دست کم گرفته و چرا دست پر نیامده و چرا فلان رقیبش را شتک نکرد و چرا و چراهای دیگر. اما جالب آن بود که با وجود این انتظارات، منش آرام و بی تب و تاب او، نوعی جذبه و علقه هم ایجاد کرده بود.
🔹انتخابات به هر تقدیر تمام شد و حالا نوبت تغییر طبیعی دولت و مناصب است. من که از انتخابات سال 76 تاکنون در انتخابات مختلف بوده‌ام و دست کم از سال 80 شاهد برخی رقابت‌ها و تلاش‌ها و یا وارستگی‌ها و کم توقعی‌ها در گرفتن مناصب بوده‌ام، باید اذعان کنم که این بار سطح لابی‌ها و این در و آن در زدن‌ها کم سابقه است. از سویی می‌توان این را نشانه جدیت این تلاشگران دید و از جانب دیگر، نشانه‌ای منفی که حد یقف این تلاش‌ها و احیانا امتیاز دادن‌ها و مدیون شدن‌ها و زد و بندها کجاست؟
🔹ساز و کاری که در این انتخابات ایجاد شد هم تیغ دو دم است. از طرفی مکانیسمی طراحی شد که کمتر ظرفیتی نادیده بماند و حساب و کتابی نسبی و تا حدی شفافتر از همیشه شکل بگیرد؛ اما در عین حال منافذی که وسوسه‌ساز شوند، به سبب تعدد افراد فعال در کمیته ها و ... بیشتر شده است.
🔹ماجرا شباهت زیادی به مناظره‌ها دارد. پزشکیان اگر هیچ بحثی نمی‌کرد، هیچ جدیتی نشان نمی‌داد، به معنای بی‌توجهی و عدم درک تمایزی می‌شد که با رقبا دارد. سیاست محل درویش مسلکی نیست، اما هر چیزی حدی دارد. رقابت و معرفی خود از جایی به بعد معنای دیگری پیدا می‌کند. توی ذوق می‌زند، اعتمادسوز و اعتبارزداست و حتا اگر فرد توانمند باشد، بابت سلامت عملکردش آینده‌اش نگران می‌کند. لابی با هر کسی و به هر اندازه‌ای، شاید توفیق کوتاه مدتی داشته باشد (که انشالله همین هم نباشد تا الگویی برای رشد افراد نشود) اما حتمن در درازمدت آبرو و اعتباری برای افراد نمی گذارد.
🔹طرفه این که به طور معمول دیده‌ایم، با کیفیت‌ترین افراد، کسانی هستند که جلوی چشم نیستند، باید به یادشان آورد، سراغشان رفت و نازشان را کشید. این که می گویم به معنای تایید آن نیست، اما واقعیتی زیسته و تجربه شده است.
🔹کوتاه سخن این که این روزها برخی آش را شور کرده‌اند. آنچه گاهی از برخی می‌بینیم، با روحیه استغنا و آرام و بی ادعای راس دولت که پزشکیان است، نمی‌خواند. همان منشی که رای آورد باید بتواند در کل بدنه دولت جاری شود.
✅ @hosseinnoorani
🔹وقتی مسعود پزشکیان در مناظره‌ها با نوعی استغنا و خونسردی بحث می‌کرد، نکته‌ای لابلای گفتگوها تکرار می‌شد. این که مگر متوجه اهمیت موضوع نیست! چرا دست کم گرفته و چرا دست پر نیامده و چرا فلان رقیبش را شتک نکرد و چرا و چراهای دیگر. اما جالب آن بود که با وجود این انتظارات، منش آرام و بی تب و تاب او، نوعی جذبه و علقه هم ایجاد کرده بود.
🔹انتخابات به هر تقدیر تمام شد و حالا نوبت تغییر طبیعی دولت و مناصب است. من که از انتخابات سال 76 تاکنون در انتخابات مختلف بوده‌ام و دست کم از سال 80 شاهد برخی رقابت‌ها و تلاش‌ها و یا وارستگی‌ها و کم توقعی‌ها در گرفتن مناصب بوده‌ام، باید اذعان کنم که این بار سطح لابی‌ها و این در و آن در زدن‌ها کم سابقه است. از سویی می‌توان این را نشانه جدیت این تلاشگران دید و از جانب دیگر، نشانه‌ای منفی که حد یقف این تلاش‌ها و احیانا امتیاز دادن‌ها و مدیون شدن‌ها و زد و بندها کجاست؟
🔹ساز و کاری که در این انتخابات ایجاد شد هم تیغ دو دم است. از طرفی مکانیسمی طراحی شد که کمتر ظرفیتی نادیده بماند و حساب و کتابی نسبی و تا حدی شفافتر از همیشه شکل بگیرد؛ اما در عین حال منافذی که وسوسه‌ساز شوند، به سبب تعدد افراد فعال در کمیته ها و ... بیشتر شده است.
🔹ماجرا شباهت زیادی به مناظره‌ها دارد. پزشکیان اگر هیچ بحثی نمی‌کرد، هیچ جدیتی نشان نمی‌داد، به معنای بی‌توجهی و عدم درک تمایزی می‌شد که با رقبا دارد. سیاست محل درویش مسلکی نیست، اما هر چیزی حدی دارد. رقابت و معرفی خود از جایی به بعد معنای دیگری پیدا می‌کند. توی ذوق می‌زند، اعتمادسوز و اعتبارزداست و حتا اگر فرد توانمند باشد، بابت سلامت عملکردش آینده‌اش نگران می‌کند. لابی با هر کسی و به هر اندازه‌ای، شاید توفیق کوتاه مدتی داشته باشد (که انشالله همین هم نباشد تا الگویی برای رشد افراد نشود) اما حتمن در درازمدت آبرو و اعتباری برای افراد نمی گذارد.
🔹طرفه این که به طور معمول دیده‌ایم، با کیفیت‌ترین افراد، کسانی هستند که جلوی چشم نیستند، باید به یادشان آورد، سراغشان رفت و نازشان را کشید. این که می گویم به معنای تایید آن نیست، اما واقعیتی زیسته و تجربه شده است.
🔹کوتاه سخن این که این روزها برخی آش را شور کرده‌اند. آنچه گاهی از برخی می‌بینیم، با روحیه استغنا و آرام و بی ادعای راس دولت که پزشکیان است، نمی‌خواند. همان منشی که رای آورد باید بتواند در کل بدنه دولت جاری شود.
✅ @hosseinnoorani
🚩سلاطین رزومه و متعهدان سوخته
🔹این روزها شاهد تشکیل شورای راهبری برای مشخص شدن تکلیف کابینه دولت جدید و انتخاب اعضای آن از سوی رئیس جمهور هستیم که به زعم من، مهم‌ترین مولفه و مشخصه خروجی آن، باید کارآمدی دولت آتی در سمت‌های مختلف اداره کشور باشد.
🔹آنچه از دل تصمیمات این شورا بیرون می‌آید، باید ترکیبی را پیش روی جامعه قرار دهد که شاهد حضور نیروهای کارآمد، متخصص، هماهنگ و همسو با رویکردهای آقای دکتر پزشکیان در دولت آینده باشیم.
اصل هماهنگی کابینه
🔹نکته مهمی که نباید در فعالیت مستقل کارگروه‌های انتخاب کابینه از آن غافل شد، ضرورت حداکثر هماهنگی ممکن بین اعضای کابینه است. دولت نباید به یک شرکت سهامی یا مجمع‌الجزایری از نیروها بدل شود. به عنوان مثال، وزارتخانه‌های اقتصادی و بخش‌هایی از ارکان اداره دولت که با یکدیگر حوزه‌های مشترک همکاری دارند، باید از حضور وزرای هماهنگ بهره ببرند. ماحصل فعالیت دو نیروی قوی اما ناهماهنگ در دو وزارتخانه با ذینفعان مشترک، جز خنثی کردن تصمیمات و اقدامات یکدیگر، ثمری نخواهد داشت. برای رسیدن به این هماهنگی هم لازم است که رویکردهای دولت کاملا روشن و مشخص باشد و بر این اساس برای انتخاب افراد اقدام شود.
توجه به تقویت سرمایه اجتماعی
🔹از دیگر مسائل مهم در وهله کنونی، اهتمام نسبت به بحث سرمایه اجتماعی و تحکیم و تقویت آن در دولت آینده است. از آن جا که دولت پزشکیان بنا بر ملاحظات متعدد در معرض اتخاذ تصمیمات سخت قرار خواهد گرفت؛ ترکیب وزرا و ساختار کابینه چهاردهم باید به گونه‌ای باشد که بتواند این مهم را تقویت کند. چرا که توفیق این تصمیمات، نسبت مستقیمی با قوت سرمایه اجتماعی دولت دارد. برای این منظور، استفاده از نیروهای جوان، اقلیت‌ها و زنان، می‌تواند کمک کند.
اهمیت کابینه جوان
🔹مسئله بعدی در فهم بایسته‌های ترکیب دولت آینده، جوان بودن آن تا حد مقدور است. موفقیت دولت آینده وابستگی زیادی به خلاقیت و پویایی بیشتر و خروج از سنت به جا مانده از قبل دارد که اداره دولت را کند و سنگین و کم بازده کرده است. دولت باید خود را کوچکتر و خلاق‌تر و قدرتمندتر کند.
🔹متاسفانه به تجربه دریافته شده که نسبت چندانی میان رزومه افراد و میزان توانمندی آنها وجود ندارد. سلاطین رزومه‌ای سراغ هست که با چند دقیقه همنشینی با آنها، تهی بودن‌شان از هر دانش و توانایی خاصی آشکار می‌شود، مگر توان برقراری رابطه و رانت! لذا هیچ فضیلتی برای رزومه این افراد نمی‌توان قائل شد.
در غیاب سازمان حزبی
🔹مادامی که نظام انتخاباتی در کشور، شکل حزبی به خود نگیرد، باندها بر فعالیت‌های شناسنامه‌دار چیره شده و شفافیت و پاسخگویی پیش نخواهد رفت. به تعبیر ساده‌تر؛ ریشه چنین مسائلی در حزبی نبودن ساختار انتخابات است.
🔹شفافیت و پاسخگویی با توصیه‌های اخلاقی ایجاد نمی‌شوند. البته حالا که از نظام حزبی محرومیم چاره‌ای نیست جز اینکه شخص آقای پزشکیان بر امور مربوط به تشکیل کابینه دولت خود مسلط باشد. به نظر می‌رسد، تشکیلات عریض و طویلی که برای تشکیل کابینه ایجاد شده در عین اینکه محاسن برجسته‌ای چون؛ استفاده از نظرات متعدد کارشناسی و ایجاد حس مشارکت شمار قابل توجهی از نخبگان با دولت را به همراه دارد، اما این دامنه می‌تواند فضایی هم برای لابی‌ها و رانت‌ها ایجاد کند. چه بسا می‌شد با یک شورای جمع و جورتر، نتیجه بهتری حاصل کرد.
🔹با این همه، امیدوارم که شخص آقای پزشکیان در نهایت با همراهی مشاورین امین خود، نهایت اهتمام و توجه را به این مهم داشته باشد و مراقبت کند که اگر فرضا برخی افراد با زد و بند توانستند در لیست برخی کارگروه‌ها قرار گیرند، «حداکثر» تا همین مرحله بالا بیایند و در بررسی نهایی حذف شوند.
🔹جان کلام اینکه، بزرگ شدن مکانیزم جینش ترکیب کابینه، ضمن ایجاد فرصت و منافع بزرگ در شناسایی نیروها و مشارکت فعالان و برخی نهادهای مدنی ذینفع، منافذی را برای برخی زد و بندها و سهم‌خواهی‌ها ایجاد می‌کند. امید که آقای پزشکیان زمینه را برای انتخاب افراد اصلح و هماهنگ در راستای پیشبرد رویکرد و اهداف دولت چهاردهم فراهم کنند.
سوخته‌ها یا ستون‌ها؟
🔹متعهدترین، پای‌کارترین و فعال‌ترین نیروهای همدل با مسعود پزشکیان کسانی هستند که به دلیل همین روحیات بعضا هزینه پرداخته و به اصطلاح؛ سوخته‌اند! اگر رئیس‌جمهور بخواهد نیروهای همدل، متعهد و سختکوش برای اداره امور دولت انتخاب کند، حتما این چهره‌ها و نیروها از دسته کسانی هستند که هزینه داده و اصطلاحا سوخته محسوب می‌شوند. کسانی که عمدتا اهل معرفی خودشان و لابی نیستند. آنها را باید یافت، تکریم‌شان کرد و با احترام پای کار آورد وگرنه خودشان اهل دست و پا زدن‌های رایج برای پست گرفتن نیستند. این دسته افراد را اگر آقای دکتر پزشکیان بتواند وارد کار کند، ستون‌های امن و استوار دولتش خواهند شد. / صدا
#حسین_نورانی_نژاد
✅ @hosseinnoorani
🔹این روزها شاهد تشکیل شورای راهبری برای مشخص شدن تکلیف کابینه دولت جدید و انتخاب اعضای آن از سوی رئیس جمهور هستیم که به زعم من، مهم‌ترین مولفه و مشخصه خروجی آن، باید کارآمدی دولت آتی در سمت‌های مختلف اداره کشور باشد.
🔹آنچه از دل تصمیمات این شورا بیرون می‌آید، باید ترکیبی را پیش روی جامعه قرار دهد که شاهد حضور نیروهای کارآمد، متخصص، هماهنگ و همسو با رویکردهای آقای دکتر پزشکیان در دولت آینده باشیم.
اصل هماهنگی کابینه
🔹نکته مهمی که نباید در فعالیت مستقل کارگروه‌های انتخاب کابینه از آن غافل شد، ضرورت حداکثر هماهنگی ممکن بین اعضای کابینه است. دولت نباید به یک شرکت سهامی یا مجمع‌الجزایری از نیروها بدل شود. به عنوان مثال، وزارتخانه‌های اقتصادی و بخش‌هایی از ارکان اداره دولت که با یکدیگر حوزه‌های مشترک همکاری دارند، باید از حضور وزرای هماهنگ بهره ببرند. ماحصل فعالیت دو نیروی قوی اما ناهماهنگ در دو وزارتخانه با ذینفعان مشترک، جز خنثی کردن تصمیمات و اقدامات یکدیگر، ثمری نخواهد داشت. برای رسیدن به این هماهنگی هم لازم است که رویکردهای دولت کاملا روشن و مشخص باشد و بر این اساس برای انتخاب افراد اقدام شود.
توجه به تقویت سرمایه اجتماعی
🔹از دیگر مسائل مهم در وهله کنونی، اهتمام نسبت به بحث سرمایه اجتماعی و تحکیم و تقویت آن در دولت آینده است. از آن جا که دولت پزشکیان بنا بر ملاحظات متعدد در معرض اتخاذ تصمیمات سخت قرار خواهد گرفت؛ ترکیب وزرا و ساختار کابینه چهاردهم باید به گونه‌ای باشد که بتواند این مهم را تقویت کند. چرا که توفیق این تصمیمات، نسبت مستقیمی با قوت سرمایه اجتماعی دولت دارد. برای این منظور، استفاده از نیروهای جوان، اقلیت‌ها و زنان، می‌تواند کمک کند.
اهمیت کابینه جوان
🔹مسئله بعدی در فهم بایسته‌های ترکیب دولت آینده، جوان بودن آن تا حد مقدور است. موفقیت دولت آینده وابستگی زیادی به خلاقیت و پویایی بیشتر و خروج از سنت به جا مانده از قبل دارد که اداره دولت را کند و سنگین و کم بازده کرده است. دولت باید خود را کوچکتر و خلاق‌تر و قدرتمندتر کند.
🔹متاسفانه به تجربه دریافته شده که نسبت چندانی میان رزومه افراد و میزان توانمندی آنها وجود ندارد. سلاطین رزومه‌ای سراغ هست که با چند دقیقه همنشینی با آنها، تهی بودن‌شان از هر دانش و توانایی خاصی آشکار می‌شود، مگر توان برقراری رابطه و رانت! لذا هیچ فضیلتی برای رزومه این افراد نمی‌توان قائل شد.
در غیاب سازمان حزبی
🔹مادامی که نظام انتخاباتی در کشور، شکل حزبی به خود نگیرد، باندها بر فعالیت‌های شناسنامه‌دار چیره شده و شفافیت و پاسخگویی پیش نخواهد رفت. به تعبیر ساده‌تر؛ ریشه چنین مسائلی در حزبی نبودن ساختار انتخابات است.
🔹شفافیت و پاسخگویی با توصیه‌های اخلاقی ایجاد نمی‌شوند. البته حالا که از نظام حزبی محرومیم چاره‌ای نیست جز اینکه شخص آقای پزشکیان بر امور مربوط به تشکیل کابینه دولت خود مسلط باشد. به نظر می‌رسد، تشکیلات عریض و طویلی که برای تشکیل کابینه ایجاد شده در عین اینکه محاسن برجسته‌ای چون؛ استفاده از نظرات متعدد کارشناسی و ایجاد حس مشارکت شمار قابل توجهی از نخبگان با دولت را به همراه دارد، اما این دامنه می‌تواند فضایی هم برای لابی‌ها و رانت‌ها ایجاد کند. چه بسا می‌شد با یک شورای جمع و جورتر، نتیجه بهتری حاصل کرد.
🔹با این همه، امیدوارم که شخص آقای پزشکیان در نهایت با همراهی مشاورین امین خود، نهایت اهتمام و توجه را به این مهم داشته باشد و مراقبت کند که اگر فرضا برخی افراد با زد و بند توانستند در لیست برخی کارگروه‌ها قرار گیرند، «حداکثر» تا همین مرحله بالا بیایند و در بررسی نهایی حذف شوند.
🔹جان کلام اینکه، بزرگ شدن مکانیزم جینش ترکیب کابینه، ضمن ایجاد فرصت و منافع بزرگ در شناسایی نیروها و مشارکت فعالان و برخی نهادهای مدنی ذینفع، منافذی را برای برخی زد و بندها و سهم‌خواهی‌ها ایجاد می‌کند. امید که آقای پزشکیان زمینه را برای انتخاب افراد اصلح و هماهنگ در راستای پیشبرد رویکرد و اهداف دولت چهاردهم فراهم کنند.
سوخته‌ها یا ستون‌ها؟
🔹متعهدترین، پای‌کارترین و فعال‌ترین نیروهای همدل با مسعود پزشکیان کسانی هستند که به دلیل همین روحیات بعضا هزینه پرداخته و به اصطلاح؛ سوخته‌اند! اگر رئیس‌جمهور بخواهد نیروهای همدل، متعهد و سختکوش برای اداره امور دولت انتخاب کند، حتما این چهره‌ها و نیروها از دسته کسانی هستند که هزینه داده و اصطلاحا سوخته محسوب می‌شوند. کسانی که عمدتا اهل معرفی خودشان و لابی نیستند. آنها را باید یافت، تکریم‌شان کرد و با احترام پای کار آورد وگرنه خودشان اهل دست و پا زدن‌های رایج برای پست گرفتن نیستند. این دسته افراد را اگر آقای دکتر پزشکیان بتواند وارد کار کند، ستون‌های امن و استوار دولتش خواهند شد. / صدا
#حسین_نورانی_نژاد
✅ @hosseinnoorani
🚩پاسخ علی اصغر خدایاری به محمد مهاجری
🔹دوست گرامی جناب محمد مهاجری عزیز!
من شما را انسانی آزاده، وارسته و منصف می‌دانم و با بسیاری از مطالبی که از قلم پربرکت‌تان صادر می‌شود، احساس همدلی می‌کنم. اخیراً مطلبی از شما درباره‌ی اصلاح‌طلبان دیدم که باعث تعجبم شد. جسارتاً و با اجازه از شما چند نکته‌ی کوتاه درباره‌ی این نوشته عرض می‌کنم:
1⃣ویژگی‌هایی را که در مطلع نوشته از آقای دکتر پزشکیان ذکر کرده‌اید، صرف‌نظر از وجوه اغراق‌آمیز آن که متن را دل‌نشین‌تر کرده است، کاملاً درست می‌دانم و هیچ انسانی که بویی از انصاف برده باشد نمی‌تواند منکر آن شود.
2⃣از دخل اصلاح‌طلبان به آقای دکتر پزشکیان پرسیده‌اید. حتماً به‌خاطر دارید جبهه‌ی اصلاحات ایشان را پیش از اعلام نتایج بررسی صلاحیت نامزدها توسط شورای نگهبان و پس از حضور ایشان در جلسه‌ی مجمع عمومی جبهه و ارائه‌ی برنامه‌ها و اعلام پای‌بندی به میثاق‌نامه‌ی جبهه، به‌عنوان یکی از نامزدهای اختصاصی خود معرفی کرد. با تیزهوشی که در شما سراغ دارم، بعید می‌دانم به این نکته پی نبرده باشید که اساساً دلیل تأیید صلاحیت ایشان در شورای نگهبان همین قرار داشتن‌شان در فهرست نامزدهای اختصاصی جبهه‌ی اصلاحات بود. توجه دارید اگر ایشان را از فهرست نامزدهای تأیید صلاحیت شده حذف کنیم فقط جبهه‌ی اصلاح‌طلبان بدون نامزد می‌ماند و گرنه سایر گروه‌ها شامل محافظه‌کاران معتدل و تندرو و روزنه‌گشایان در فهرست باقی‌مانده نامزد خود را برای شرکت در انتخابات دارند. بنابراین غیرمنطقی نیست ادعا شود که تأیید صلاحیت آقای دکتر پزشکیان با هدف جلب نظر اصلاح‌طلبان و کشاندن آنها به پای صندوق‌ها برای افزایش مشارکت صورت گرفته و همین تأیید صلاحیت به ریاست جمهوری ایشان منتهی شده است.
3⃣درباره‌ی زنبیل‌به‌دستان نوشته‌اید. روشن است که در بین مدعیان اصلاح‌طلبی نیز حتماً مجاهدین شنبه‌ای وجود دارند که برای خود رسالتی غیر از سفید نگهداشتن خود برای جلوس بر مناصب مختلف در چنین روزهایی قائل نیستند. در متن شما هم برای این زنبیل‌به‌دستان از قید "بعضی" استفاده شده است، ولی بپذیرید که از فحوای کلی متن چنین برمی‌آید که منظور شما تعمیم این ویژگی به بسیاری از اصلاح‌طلبان است که به‌نظرم بی‌انصافی است. با صفاتی که در آقای پزشکیان سراغ داریم ما هم مثل شما امیدواریم همه‌ی مجاهدین شنبه از این ضیافت با دست خالی اخراج شوند.
4⃣درباره‌ی آبروی به وسط میدان آمده‌ی آقای ظریف، نقش آقای آذری جهرمی و پشم کلاه اصلاح‌طلبان نوشته‌اید. در تلاش بی‌نظیر دوستان یاد شده در ایام تبلیغات انتخاباتی و نقش این تلاش‌ها در رأی‌آوری آقای دکتر پزشکیان تردیدی نیست. به‌نظر می‌رسد شما فقط یک سوی صحنه‌ی نمایش را دیده‌اید و به‌درستی به برجسته کردن آن پرداخته‌اید، کاش نگاهی هم به پشت پرده‌ی این صحنه می‌انداختید و تلاش شبانه‌روزی جوانان گمنام احزاب وابسته به جبهه‌ی اصلاحات و مردم عادی بی‌ادعای شهرها، محلات و روستاها را در تدارک چنین صحنه‌ی زیبا و شگفت‌انگیزی نادیده نمی‌گرفتید. کاش می‌دانستید که برای کسب هر یک رأی جدید به‌خصوص در دور دوم انتخابات چه تلاش‌های طاقت‌فرسایی صرف شده است.
🔹نمی‌دانم چیزی درباره‌ی تبلیغات چهره‌به‌چهره‌ی هزار میدان و نظایر آن در تهران و شهرهای دیگر شنیده‌اید یا نه؟ نقش تلاش‌های پشت پرده در پیروزی آقای پزشکیان اگر بیش از نقش تلاش‌های روی صحنه نباشد، کمتر هم نیست.
5⃣آقای مهاجری عزیز! من نیت‌خوانی نمی‌کنم، ولی هدف شما را از این نوشته آن هم در آستانه‌ی تنفیذ، تحلیف و سپس معرفی کابینه درک نمی‌کنم. اگر نگرانید، ماهم نگرانیم، ولی این رسم ابراز نگرانی نیست که جبهه‌ی اصلاحات را که پیش از تأیید صلاحیت آقای پزشکیان پشتیبان ایشان بوده‌اند به تیغ نقد غیرمنصفانه‌ی کنایه‌آمیز بکوبید، ولی به دوستانی مانند آقایان صالحی امیری و علی ربیعی که پس از تأیید صلاحیت وارد ستاد شدند، ربطی به جبهه‌ی اصلاحات ندارند و نقش برجسته‌ای در چینش کابینه دارند، اشاره‌ای هم نداشته باشید. لطفاً خودتان باشید و آزادگی قلم خود را حفظ کنید.
6⃣بگذارید در بند آخر یک شوخی هم با شما داشته باشم. امروز شنیدم شما هم برای روزنامه‌ی ایران زنبیل گذاشته‌اید، نمی‌دانم این شایعه درست است یا خیر، ولی امیدوارم درست باشد که وجود فردی مانند شما در روزنامه‌ی ایران نعمت است.
✅ @hosseinnoorani
🔹دوست گرامی جناب محمد مهاجری عزیز!
من شما را انسانی آزاده، وارسته و منصف می‌دانم و با بسیاری از مطالبی که از قلم پربرکت‌تان صادر می‌شود، احساس همدلی می‌کنم. اخیراً مطلبی از شما درباره‌ی اصلاح‌طلبان دیدم که باعث تعجبم شد. جسارتاً و با اجازه از شما چند نکته‌ی کوتاه درباره‌ی این نوشته عرض می‌کنم:
1⃣ویژگی‌هایی را که در مطلع نوشته از آقای دکتر پزشکیان ذکر کرده‌اید، صرف‌نظر از وجوه اغراق‌آمیز آن که متن را دل‌نشین‌تر کرده است، کاملاً درست می‌دانم و هیچ انسانی که بویی از انصاف برده باشد نمی‌تواند منکر آن شود.
2⃣از دخل اصلاح‌طلبان به آقای دکتر پزشکیان پرسیده‌اید. حتماً به‌خاطر دارید جبهه‌ی اصلاحات ایشان را پیش از اعلام نتایج بررسی صلاحیت نامزدها توسط شورای نگهبان و پس از حضور ایشان در جلسه‌ی مجمع عمومی جبهه و ارائه‌ی برنامه‌ها و اعلام پای‌بندی به میثاق‌نامه‌ی جبهه، به‌عنوان یکی از نامزدهای اختصاصی خود معرفی کرد. با تیزهوشی که در شما سراغ دارم، بعید می‌دانم به این نکته پی نبرده باشید که اساساً دلیل تأیید صلاحیت ایشان در شورای نگهبان همین قرار داشتن‌شان در فهرست نامزدهای اختصاصی جبهه‌ی اصلاحات بود. توجه دارید اگر ایشان را از فهرست نامزدهای تأیید صلاحیت شده حذف کنیم فقط جبهه‌ی اصلاح‌طلبان بدون نامزد می‌ماند و گرنه سایر گروه‌ها شامل محافظه‌کاران معتدل و تندرو و روزنه‌گشایان در فهرست باقی‌مانده نامزد خود را برای شرکت در انتخابات دارند. بنابراین غیرمنطقی نیست ادعا شود که تأیید صلاحیت آقای دکتر پزشکیان با هدف جلب نظر اصلاح‌طلبان و کشاندن آنها به پای صندوق‌ها برای افزایش مشارکت صورت گرفته و همین تأیید صلاحیت به ریاست جمهوری ایشان منتهی شده است.
3⃣درباره‌ی زنبیل‌به‌دستان نوشته‌اید. روشن است که در بین مدعیان اصلاح‌طلبی نیز حتماً مجاهدین شنبه‌ای وجود دارند که برای خود رسالتی غیر از سفید نگهداشتن خود برای جلوس بر مناصب مختلف در چنین روزهایی قائل نیستند. در متن شما هم برای این زنبیل‌به‌دستان از قید "بعضی" استفاده شده است، ولی بپذیرید که از فحوای کلی متن چنین برمی‌آید که منظور شما تعمیم این ویژگی به بسیاری از اصلاح‌طلبان است که به‌نظرم بی‌انصافی است. با صفاتی که در آقای پزشکیان سراغ داریم ما هم مثل شما امیدواریم همه‌ی مجاهدین شنبه از این ضیافت با دست خالی اخراج شوند.
4⃣درباره‌ی آبروی به وسط میدان آمده‌ی آقای ظریف، نقش آقای آذری جهرمی و پشم کلاه اصلاح‌طلبان نوشته‌اید. در تلاش بی‌نظیر دوستان یاد شده در ایام تبلیغات انتخاباتی و نقش این تلاش‌ها در رأی‌آوری آقای دکتر پزشکیان تردیدی نیست. به‌نظر می‌رسد شما فقط یک سوی صحنه‌ی نمایش را دیده‌اید و به‌درستی به برجسته کردن آن پرداخته‌اید، کاش نگاهی هم به پشت پرده‌ی این صحنه می‌انداختید و تلاش شبانه‌روزی جوانان گمنام احزاب وابسته به جبهه‌ی اصلاحات و مردم عادی بی‌ادعای شهرها، محلات و روستاها را در تدارک چنین صحنه‌ی زیبا و شگفت‌انگیزی نادیده نمی‌گرفتید. کاش می‌دانستید که برای کسب هر یک رأی جدید به‌خصوص در دور دوم انتخابات چه تلاش‌های طاقت‌فرسایی صرف شده است.
🔹نمی‌دانم چیزی درباره‌ی تبلیغات چهره‌به‌چهره‌ی هزار میدان و نظایر آن در تهران و شهرهای دیگر شنیده‌اید یا نه؟ نقش تلاش‌های پشت پرده در پیروزی آقای پزشکیان اگر بیش از نقش تلاش‌های روی صحنه نباشد، کمتر هم نیست.
5⃣آقای مهاجری عزیز! من نیت‌خوانی نمی‌کنم، ولی هدف شما را از این نوشته آن هم در آستانه‌ی تنفیذ، تحلیف و سپس معرفی کابینه درک نمی‌کنم. اگر نگرانید، ماهم نگرانیم، ولی این رسم ابراز نگرانی نیست که جبهه‌ی اصلاحات را که پیش از تأیید صلاحیت آقای پزشکیان پشتیبان ایشان بوده‌اند به تیغ نقد غیرمنصفانه‌ی کنایه‌آمیز بکوبید، ولی به دوستانی مانند آقایان صالحی امیری و علی ربیعی که پس از تأیید صلاحیت وارد ستاد شدند، ربطی به جبهه‌ی اصلاحات ندارند و نقش برجسته‌ای در چینش کابینه دارند، اشاره‌ای هم نداشته باشید. لطفاً خودتان باشید و آزادگی قلم خود را حفظ کنید.
6⃣بگذارید در بند آخر یک شوخی هم با شما داشته باشم. امروز شنیدم شما هم برای روزنامه‌ی ایران زنبیل گذاشته‌اید، نمی‌دانم این شایعه درست است یا خیر، ولی امیدوارم درست باشد که وجود فردی مانند شما در روزنامه‌ی ایران نعمت است.
✅ @hosseinnoorani
Telegram
خاطرات و روزنوشت ها
این راه، آخرش ترکستان نیست، گورستان است؛
اصولگرایان، بالاغیرتا این مطلب را نخوانند
محمد مهاجری
اصلاح طلبان محترم! مبارکتان باشد پیروزی آقای پزشکیان. او انصافا آدم وارسته و شایسته ای است. مااصولگراها حسودی مان می شود به او. نهج.البلاغه را حتی از سیدرضی بیشتر…
اصولگرایان، بالاغیرتا این مطلب را نخوانند
محمد مهاجری
اصلاح طلبان محترم! مبارکتان باشد پیروزی آقای پزشکیان. او انصافا آدم وارسته و شایسته ای است. مااصولگراها حسودی مان می شود به او. نهج.البلاغه را حتی از سیدرضی بیشتر…
🚩تبعیض مثبت، ضرورتی عادلانه اما ناکافی
🔹دیروز گفت‌وگویی با "شبکه شرق" درباره تبعیض مثبت داشتم که بخش‌هایی از آن در این گزارش کار شد. متن کامل نکات مد نظرم را در پی آورده‌ام:
🔹تبعیض مثبت که پس از جنگ جهانی دوم به مرور در برخی کشورها برای جبران برخی شکاف‌ها و نابرابری‌ها شکل گرفت، همواره محل بحث بوده است. اختلافات درباره این مساله عمدتا حول «مشروعیت و حقانیت» از سویی و «کارآمدی» این سیاست، در سوی دیگر بوده است.
🔹درباره حقانیت این رویکرد به طور خیلی خلاصه می توان گفت، قاعده کلی، موقعیت برابر آحاد شهروندان در مقابل قانون و برخورداری از حقوق و تکالیف است. با این حال، در بسیاری از نظام‌های حقوقی بنا به دلایل مختلف، شاهد نابرابری نژادی، قومی، جنسیتی و مذهبی هستیم.
🔹رفع این معضل، معمولا با برابری حقوقی شهروندان حل نمی شود. چون اقلیت از نقطه برابر با دیگران شروع نمی کند تا برابری فرصت یا رقابت منصفانه شکل بگیرد. شرایط تاریخی و فرهنگی که باعث عقب ماندگی اقلیت تحت تبعیض یا زنان شده، با برابری حقوقی ادامه می‌یابد و لذا مداخله حاکمیت و اعمال تبعیض مثبت به مثابه تبعیض عادلانه و ابزاری در جهت کاهش نابرابری‌ها و درمان اثرات تبعیض‌های ناروا، ضرورت دارد.
🔹به همین دلیل است که به عنوان مثال آنچه درباره ضریب مثبت دادن به امتیاز زنان و جوانان و اقلیت‌های مذهبی برای در اختیار گرفتن مناصب دولتی و کابینه مطرح می شود، تصمیمی مترقی و قابل دفاع است.
🔹می دانیم که تعداد گزینه های مطرح برای مدیریت این اقشار به دلیل نداشتن افراد صاحب رزومه قوی، اندک است. اما این وضعیت، حاصل کمتر بودن ذاتی استعداد زنان یا اقلیت‌ها نیست بلکه نشانه‌ای از تبعیض تاریخی، فرهنگی و حقوقی است که جبران آن با برابری حقوقی یا فرصت‌های برابر محقق نمی‌شود. اساسا آنها در نقطه برابر با دیگران قرار ندارند تا فرصت برابر معنا یابد. موقعی فرصت برابر تا حدی معنادار می شود که کمک شود تا آنها بتوانند با مکانیسم تبعیض مثبت، از موقعیتی بالاتر شروع کنند.
🔹طبعا چنین سیاستی خالی از هزینه نخواهد بود. چه بسا تا مقطعی بر کارآمدی برخی حوزه‌ها هم اثر بگذارد. اما این هزینه‌ای است که در نگاه بلندمدت به دلیل کاهش نابرابری و مداخله دادن عموم شهروندان در مسیر توسعه، آورده‌ای بیش از هزینه‌ها را فراهم خواهد کرد.
🔹البته ساده انگاری هم نباید داشت. اگرچه از تبعیض مثبت برای زنان در کسب مناصب مدیریتی قابل دفاع است، اما نقطه عزیمت برای کاهش نابرابری‌ها نباید این تصمیم باشد یا به آن بسنده شود. نابرابری‌های جنسیتی، ریشه حقوقی و فرهنگی دارد. صِرف تبعیض مثبت در تقسیم پست‌ها، تنها به بهره‌مند شدن اقلیتی از زنان برخوردار از روابط منجر می‌شود بی آنکه تغییری در وضعیت مردسالار ایجاد کند. در واقع تغییر دکور بدون اصلاح در محتواست. این راهبرد حتما باید جزیی از بسته سیاستی باشد که منافع آن، همه زنان تحت تبعیض را در بر بگیرد وگرنه به نام همه زنان و به کام برخی از آنها خواهد شد که از قضا کمتر از بقیه زنان دچار تبعات تبعیض هستند و چه بسا برخی از آنها خالی از ذهنیت‌های مردسالار نباشند و با حضور خود به اعمال کم هزینه‌تر سیاست‌های مردسالار کمک کنند.
🔹حتا اگر به این حد بسنده شود و تبعیض مثبت به نحوی طراحی نشود که همه اقلیت‌ها و زنان را در بگیرد، می‌تواند به عنوان رانتی عده‌ای معدود منتهی شود.
🔹باز مثال می‌زنم. اگر نهادی باشد که در تقسیم مناصب از تبعیض مثبت برای زنان استفاده کند و منجر به آن شود که همه زنان آن مجموعه بدون نیاز به توانمندسازی خود، رشد بی زحمت و بدون رقابت کنند، به سود منافع آن عده معدود بدون تغییر در وضعیت واقعی زنان ذینفع در حوزه آن نهاد تمام خواهد شد. اما اگر مکانیسم تبعیض مثبت به گونه‌ای طراحی شود که منافع مردان و زنان در ارکان آن نهاد، وابسته به جذب و آموزش و ارتقاء زنان در داخل و بیرون آن نهاد شود، آن‌گاه این مکانیسم به نحوی واقعی و اثربخش کار خواهد کرد. در واقع با یک ضریب دادن ساده یا اختصاص درصدی به زنان و اقلیت‌ها نمی‌توان از زیر بار چنین مسئولیتی شانه خالی کرد بلکه برای ابعاد مختلف آن باید برنامه داشت، پایش کرد، نوآوری به خرج داد، تا نهایتا به نتیجه مطلوب و کاهش نابرابری نزدیک شد.
#حسین_نورانی_نژاد
✅ @hosseinnoorani
🔹دیروز گفت‌وگویی با "شبکه شرق" درباره تبعیض مثبت داشتم که بخش‌هایی از آن در این گزارش کار شد. متن کامل نکات مد نظرم را در پی آورده‌ام:
🔹تبعیض مثبت که پس از جنگ جهانی دوم به مرور در برخی کشورها برای جبران برخی شکاف‌ها و نابرابری‌ها شکل گرفت، همواره محل بحث بوده است. اختلافات درباره این مساله عمدتا حول «مشروعیت و حقانیت» از سویی و «کارآمدی» این سیاست، در سوی دیگر بوده است.
🔹درباره حقانیت این رویکرد به طور خیلی خلاصه می توان گفت، قاعده کلی، موقعیت برابر آحاد شهروندان در مقابل قانون و برخورداری از حقوق و تکالیف است. با این حال، در بسیاری از نظام‌های حقوقی بنا به دلایل مختلف، شاهد نابرابری نژادی، قومی، جنسیتی و مذهبی هستیم.
🔹رفع این معضل، معمولا با برابری حقوقی شهروندان حل نمی شود. چون اقلیت از نقطه برابر با دیگران شروع نمی کند تا برابری فرصت یا رقابت منصفانه شکل بگیرد. شرایط تاریخی و فرهنگی که باعث عقب ماندگی اقلیت تحت تبعیض یا زنان شده، با برابری حقوقی ادامه می‌یابد و لذا مداخله حاکمیت و اعمال تبعیض مثبت به مثابه تبعیض عادلانه و ابزاری در جهت کاهش نابرابری‌ها و درمان اثرات تبعیض‌های ناروا، ضرورت دارد.
🔹به همین دلیل است که به عنوان مثال آنچه درباره ضریب مثبت دادن به امتیاز زنان و جوانان و اقلیت‌های مذهبی برای در اختیار گرفتن مناصب دولتی و کابینه مطرح می شود، تصمیمی مترقی و قابل دفاع است.
🔹می دانیم که تعداد گزینه های مطرح برای مدیریت این اقشار به دلیل نداشتن افراد صاحب رزومه قوی، اندک است. اما این وضعیت، حاصل کمتر بودن ذاتی استعداد زنان یا اقلیت‌ها نیست بلکه نشانه‌ای از تبعیض تاریخی، فرهنگی و حقوقی است که جبران آن با برابری حقوقی یا فرصت‌های برابر محقق نمی‌شود. اساسا آنها در نقطه برابر با دیگران قرار ندارند تا فرصت برابر معنا یابد. موقعی فرصت برابر تا حدی معنادار می شود که کمک شود تا آنها بتوانند با مکانیسم تبعیض مثبت، از موقعیتی بالاتر شروع کنند.
🔹طبعا چنین سیاستی خالی از هزینه نخواهد بود. چه بسا تا مقطعی بر کارآمدی برخی حوزه‌ها هم اثر بگذارد. اما این هزینه‌ای است که در نگاه بلندمدت به دلیل کاهش نابرابری و مداخله دادن عموم شهروندان در مسیر توسعه، آورده‌ای بیش از هزینه‌ها را فراهم خواهد کرد.
🔹البته ساده انگاری هم نباید داشت. اگرچه از تبعیض مثبت برای زنان در کسب مناصب مدیریتی قابل دفاع است، اما نقطه عزیمت برای کاهش نابرابری‌ها نباید این تصمیم باشد یا به آن بسنده شود. نابرابری‌های جنسیتی، ریشه حقوقی و فرهنگی دارد. صِرف تبعیض مثبت در تقسیم پست‌ها، تنها به بهره‌مند شدن اقلیتی از زنان برخوردار از روابط منجر می‌شود بی آنکه تغییری در وضعیت مردسالار ایجاد کند. در واقع تغییر دکور بدون اصلاح در محتواست. این راهبرد حتما باید جزیی از بسته سیاستی باشد که منافع آن، همه زنان تحت تبعیض را در بر بگیرد وگرنه به نام همه زنان و به کام برخی از آنها خواهد شد که از قضا کمتر از بقیه زنان دچار تبعات تبعیض هستند و چه بسا برخی از آنها خالی از ذهنیت‌های مردسالار نباشند و با حضور خود به اعمال کم هزینه‌تر سیاست‌های مردسالار کمک کنند.
🔹حتا اگر به این حد بسنده شود و تبعیض مثبت به نحوی طراحی نشود که همه اقلیت‌ها و زنان را در بگیرد، می‌تواند به عنوان رانتی عده‌ای معدود منتهی شود.
🔹باز مثال می‌زنم. اگر نهادی باشد که در تقسیم مناصب از تبعیض مثبت برای زنان استفاده کند و منجر به آن شود که همه زنان آن مجموعه بدون نیاز به توانمندسازی خود، رشد بی زحمت و بدون رقابت کنند، به سود منافع آن عده معدود بدون تغییر در وضعیت واقعی زنان ذینفع در حوزه آن نهاد تمام خواهد شد. اما اگر مکانیسم تبعیض مثبت به گونه‌ای طراحی شود که منافع مردان و زنان در ارکان آن نهاد، وابسته به جذب و آموزش و ارتقاء زنان در داخل و بیرون آن نهاد شود، آن‌گاه این مکانیسم به نحوی واقعی و اثربخش کار خواهد کرد. در واقع با یک ضریب دادن ساده یا اختصاص درصدی به زنان و اقلیت‌ها نمی‌توان از زیر بار چنین مسئولیتی شانه خالی کرد بلکه برای ابعاد مختلف آن باید برنامه داشت، پایش کرد، نوآوری به خرج داد، تا نهایتا به نتیجه مطلوب و کاهش نابرابری نزدیک شد.
#حسین_نورانی_نژاد
✅ @hosseinnoorani
شرق
امید به رفع تبعیض با تبعیض جبرانی
سیاست تبعیض مثبت در ایران آنچنان که باید و شاید اجرایی نشده اما برخی اصول قانون اساسی جمهوری اسلامی، نشانه‌ای از توجه قانون‌گذاران به این حوزه است. اصول 12، 13، 21 و 31 قانون اساسی ایران مشخصا شامل مواردی است که از آن می‌توان با عنوان تبعیض مثبت نام برد.
Forwarded from پرسپکتیویسم- محمد رهبری
⭕️مهم‌ترین ویژگی دولت وفاق ملی: دولتی که همه مردم فارغ از نگاه سیاسی، خودشان را در آن می‌بینند
✍🏻محمد رهبری
🔻این روزها موضوع دولت وفاق ملی که ایده مرکزی مسعود پزشکیان است محل بحث محافل فکری و سیاسی قرار گرفته است. وفاق ملی، یکی از ضرورت‌های جامعه امروز ایران است؛ جامعه‌ای قطب‌بندی شده که در آن گروه‌های سیاسی نسبت به یکدیگر بی‌اعتماد هستند تا جایی که برخی از آنها به یکدیگر به چشم دشمن می‌نگرند. افول سرمایه اجتماعی نهادی در چنین جامعه‌ای، امکان پیشرفت و توسعه را محدود می‌کند.
🔻ایجاد وفاق ملی و حل تعارضات گذشته، یکی از ضرورت‌های جامعه ایران است و دولت نیز برای چنین پروژه‌ای باید اهتمام بورزد. مسعود پزشکیان، با سکوت نسبت به برخی رفتارها در جریان مناظرات انتخاباتی و با نوع کنش‌هایش پس از انتخابات، تلاش کرده تا بخشی که در انتخابات احساس باخت می‌کرد را همراه کند و زمینه وفاق با آن بخش از جامعه که حدود ۲۰ درصد از مردم را شکل می‌دهند، فراهم کند.
🔻بر همین مبنا، و با هدف همراه کردن آن گروهی که در انتخابات به جریان اصولگرا رأی دادند، این ایده شکل گرفته است که باید افرادی از جریان اصولگرا نیز درون کابینه حضور داشته باشند؛ ایده‌ای که برای ایجاد وفاق و همدلی و شریک کردن سایر جریانات سیاسی از کیک قدرت، لازم و مفید است.
🔻اما وفاق ملی لوازم دیگری نیز دارد؛ در انتخابات، علاوه بر ۲۰ درصدی که به جریان اصولگرایی رأی دادند، ۵۰ درصد نیز اساسا در انتخابات حضور نداشتند. برای ایجاد وفاق ملی، لازم است هر دو سمت حضور داشته باشند و اگر قرار است کابینه‌ای تشکیل شود که در آن به‌منظور ایجاد وفاق، همه سلایق حضور داشته باشند، ضرورت دارد تا همه این گروه‌های متکثر در آن دیده شود؛ چه آن کسانی که به آقای پزشکیان رأی دادند، چه کسانی که به رقبای ایشان رأی دادند و چه کسانی که رأی ندادند.
🔻آن پنجاه درصدی که در انتخابات نیامدند، اکثریت جامعه ایران را شامل می‌شوند. جلب نظر آنها و فراهم کردن زمینه مشارکت سیاسی آنها، یک ضرورت برای ایجاد وفاق و افزایش قدرت ملی است. از این منظر، دولت مسعود پزشکیان کار سختی پیش رو دارد چرا که باید بتواند دو قطب متفاوت در جامعه ایران را با خود همراه کند.
🔻شاید تشکیل کابینه‌ای که همه سلایق سیاسی، اعم از مخالفان داخلی پزشکیان و کسانی که انتخابات را تحریم کردند، در آن حضور داشته باشند در این مقطع حاضر ممکن نباشد چرا که ابتدا باید زمینه آن فراهم باشد. اما آنچه مهم است رویکرد دولت مسعود پزشکیان است که با همراه کردن بخش‌های دیگر از ساختار قدرت و ائتلاف‌سازی با آنها (که با دعوت از تعدادی از آنها برای حضور در کابینه ممکن می‌شود) این زمینه را فراهم کند؛ در غیر این صورت و بدون تلاش ملموس و عینی برای فرصت دادن به گروه‌هایی که در انتخابات شرکت نکردند، این اقدام ممکن است طور دیگری تعبیر شود و مانع از تحقق پروژه وفاق ملی شود.
🔻ایجاد وفاق ملی یک فرایند چند ساله است؛ آنچه برای تحقق آن لازم است اراده و رویکرد رئیس‌جمهور برای تحقق آن است. این اراده باید برای اقشار مختلف مردم، چه آنها که در انتخابات آمدند و چه آنها که نیامدند، ملموس باشد تا این پروژه به سرانجام برسد. یکی از دشواری‌ها نیز همین است که باید در عین همراه کردن بخش‌های مختلف قدرت، این اراده را به منصه ظهور برساند. امید است که دولت مسعود پزشکیان در اجرای این پروژه سخت بتواند موفق باشد چرا که این امر از لوازم توسعه ایران است.
@MohammadRahbari
✍🏻محمد رهبری
🔻این روزها موضوع دولت وفاق ملی که ایده مرکزی مسعود پزشکیان است محل بحث محافل فکری و سیاسی قرار گرفته است. وفاق ملی، یکی از ضرورت‌های جامعه امروز ایران است؛ جامعه‌ای قطب‌بندی شده که در آن گروه‌های سیاسی نسبت به یکدیگر بی‌اعتماد هستند تا جایی که برخی از آنها به یکدیگر به چشم دشمن می‌نگرند. افول سرمایه اجتماعی نهادی در چنین جامعه‌ای، امکان پیشرفت و توسعه را محدود می‌کند.
🔻ایجاد وفاق ملی و حل تعارضات گذشته، یکی از ضرورت‌های جامعه ایران است و دولت نیز برای چنین پروژه‌ای باید اهتمام بورزد. مسعود پزشکیان، با سکوت نسبت به برخی رفتارها در جریان مناظرات انتخاباتی و با نوع کنش‌هایش پس از انتخابات، تلاش کرده تا بخشی که در انتخابات احساس باخت می‌کرد را همراه کند و زمینه وفاق با آن بخش از جامعه که حدود ۲۰ درصد از مردم را شکل می‌دهند، فراهم کند.
🔻بر همین مبنا، و با هدف همراه کردن آن گروهی که در انتخابات به جریان اصولگرا رأی دادند، این ایده شکل گرفته است که باید افرادی از جریان اصولگرا نیز درون کابینه حضور داشته باشند؛ ایده‌ای که برای ایجاد وفاق و همدلی و شریک کردن سایر جریانات سیاسی از کیک قدرت، لازم و مفید است.
🔻اما وفاق ملی لوازم دیگری نیز دارد؛ در انتخابات، علاوه بر ۲۰ درصدی که به جریان اصولگرایی رأی دادند، ۵۰ درصد نیز اساسا در انتخابات حضور نداشتند. برای ایجاد وفاق ملی، لازم است هر دو سمت حضور داشته باشند و اگر قرار است کابینه‌ای تشکیل شود که در آن به‌منظور ایجاد وفاق، همه سلایق حضور داشته باشند، ضرورت دارد تا همه این گروه‌های متکثر در آن دیده شود؛ چه آن کسانی که به آقای پزشکیان رأی دادند، چه کسانی که به رقبای ایشان رأی دادند و چه کسانی که رأی ندادند.
🔻آن پنجاه درصدی که در انتخابات نیامدند، اکثریت جامعه ایران را شامل می‌شوند. جلب نظر آنها و فراهم کردن زمینه مشارکت سیاسی آنها، یک ضرورت برای ایجاد وفاق و افزایش قدرت ملی است. از این منظر، دولت مسعود پزشکیان کار سختی پیش رو دارد چرا که باید بتواند دو قطب متفاوت در جامعه ایران را با خود همراه کند.
🔻شاید تشکیل کابینه‌ای که همه سلایق سیاسی، اعم از مخالفان داخلی پزشکیان و کسانی که انتخابات را تحریم کردند، در آن حضور داشته باشند در این مقطع حاضر ممکن نباشد چرا که ابتدا باید زمینه آن فراهم باشد. اما آنچه مهم است رویکرد دولت مسعود پزشکیان است که با همراه کردن بخش‌های دیگر از ساختار قدرت و ائتلاف‌سازی با آنها (که با دعوت از تعدادی از آنها برای حضور در کابینه ممکن می‌شود) این زمینه را فراهم کند؛ در غیر این صورت و بدون تلاش ملموس و عینی برای فرصت دادن به گروه‌هایی که در انتخابات شرکت نکردند، این اقدام ممکن است طور دیگری تعبیر شود و مانع از تحقق پروژه وفاق ملی شود.
🔻ایجاد وفاق ملی یک فرایند چند ساله است؛ آنچه برای تحقق آن لازم است اراده و رویکرد رئیس‌جمهور برای تحقق آن است. این اراده باید برای اقشار مختلف مردم، چه آنها که در انتخابات آمدند و چه آنها که نیامدند، ملموس باشد تا این پروژه به سرانجام برسد. یکی از دشواری‌ها نیز همین است که باید در عین همراه کردن بخش‌های مختلف قدرت، این اراده را به منصه ظهور برساند. امید است که دولت مسعود پزشکیان در اجرای این پروژه سخت بتواند موفق باشد چرا که این امر از لوازم توسعه ایران است.
@MohammadRahbari
This media is not supported in your browser
VIEW IN TELEGRAM
چند دقیقه پیش قسمت آخر سریال در انتهای شب را دیدم.
حال خوبی داشت. نه فقط داستان جذاب و ساخت خوش، که به رسمیت شناختن انسان خاکستری. قضاوت نکردن بین آدم‌های سفت و وا داده، عصبی و آرام، بدبین و خوش‌بین ... پذیرفتن تفاوت‌ها و حق بر خطا بودن. اسیر شعار و چارچوب‌های صفر و یک نشدن. انسان‌های متوسطی که شایسته گذشتند، شایسته ترحم؛ رحم بر خود؛ رحم بر دیگری. رحم بر ضعف‌ها و تنهایی‌هایشان.
و این که زندگی فانی است، اما کوتاهی و بلندی‌اش بستگی داره چطور و با کی بگذره.
#حسین_نورانی_نژاد
✅ @hosseinnoorani
حال خوبی داشت. نه فقط داستان جذاب و ساخت خوش، که به رسمیت شناختن انسان خاکستری. قضاوت نکردن بین آدم‌های سفت و وا داده، عصبی و آرام، بدبین و خوش‌بین ... پذیرفتن تفاوت‌ها و حق بر خطا بودن. اسیر شعار و چارچوب‌های صفر و یک نشدن. انسان‌های متوسطی که شایسته گذشتند، شایسته ترحم؛ رحم بر خود؛ رحم بر دیگری. رحم بر ضعف‌ها و تنهایی‌هایشان.
و این که زندگی فانی است، اما کوتاهی و بلندی‌اش بستگی داره چطور و با کی بگذره.
#حسین_نورانی_نژاد
✅ @hosseinnoorani
🚩تبصره‌های حاشیه‌ای
🔹حالا که ماهیِ بستن کابینه به دمش رسیده، بیان چند نکته از نگاه یک شاهد بیرونی، شاید خالی از لطف نباشد:
1⃣سازو کار انتخاب کابینه: دیدید کار تشکیلاتی لازم است؟ دیدید حزب لازم است؟ تمام این پروژه‌ای که طراحی شد، یک کار تشکیلاتی بود که اگر توسط یک حزب یا ائتلافی از احزاب انجام می‌شد، حتما شفافتر، پاسخگوتر، سازماندهی شده‌تر و نهایتا کارآمدتر می‌شد. اما همین که تلاش شد تا خرد جمعی پای کار بیاید، نیت خیری پشت سر خود داشت که در آینده و با ارزیابی ضعف و قوت‌های تجربه اخیر، می تواند بهتر شود.
2⃣لابی گری: بد نیست اما هر چیزی حدی دارد. نه مثل برخی از ما اصلاح طلب‌ها که گوشه‌گیری‌مان در این بزنگاه‌ها تنه به تنه تنزه‌طلبی می‌زند و نه مثل برخی دیگر از ما اصلاحطلبها و غیر اصلاحطلبها که ... . بگذریم. به قول دوستی، هیچی مثل رقابت بر سر پست و مقام پرده‌ها را کنار نمی‌زند. و این دوره از این جهت بی مانند بود.
3⃣سهم پیرها: یکی از مطالبات منطقی برای کابینه جدید، جوانگرایی و پوست‌اندازی مدیریتی است. اما خوب است درباره این بحث رایج که خود نیز در حمایت از آن گفته‌ام و نوشته‌ام، نکته‌ای روشن شود. در حد اطلاعاتی که دست به دست شده، در میان سن و سال‌دارهای سیاست که دنبال پست هستند، ردی از چهره‌های مطرح و شناخته شده اصلاحات نیست. اما این بحث طوری پیچیده که به نام همه تمام شده است. منبعد بهتر است اگر وارد این موضوع شدیم، دقیق‌تر بگوییم که منظورمان چه کسانی هستند. اگر لازم شد نام ببریم یا دست کم طیفشان و عوامل فشار را مشخص کنیم. به خصوص کسانی که از راس ستاد یک کاندیدای اصولگرا ناگهان پریده‌اند روی نوک پیکان کاندیدای اصلاح‌طلب و در دعوای پست‌ها، دادی نبوده که نزده باشند و قهر و آشتی نبوده که نکرده باشند، کمی به آدم بر می‌خورد که بسیار خوب برادر عزیز، اولا خوش آمدید، ثانیا اگر یک فرد منظور شماست، چرا جمعی را به نام پیرهای سیاست زیر سوال می‌برید؟ همان یک نفر را خطاب کن.
4⃣سهم جوانترها: نسل دوم و سوم میانسال، حق دارد برای کسب مناصب تلاش کند. به‌خصوص وقتی ساز و کار حزبی در کار نیست، طبیعی است که فعالان موسمی که انتخابات به انتخابات رویت می‌شوند و مهار منزلتی و تشکیلاتی ندارند، پرتکاپو شوند. محافل و باندها هم که دیگر عادی شده است. اما کمی آرامتر. همه را عرض نمی‌کنم. برای این که به عارضه بند قبل دچار نشوم، منظور آنهایی هستند که از چند کانال متعدد سراغ کمیته‌ها می‌روند. خبرسازی به سود خودشان و علیه رقبا می‌کنند. رفاقت‌ها را زیر پا می‌گذارند. مواضعشان ناگهان نسبت به سه ماه پیش زیر و رو می‌شود، دیگر حرف‌هایی را نمی‌زنند که می‌زدند، جاهایی می‌روند و نمی‌روند که تا چند ماه پیش طور دیگری بود.
5⃣سهم زنان: در این‌باره به دو گروه بپردازم. یکی مردانی که تا حرف از مدیریت زنان می‌شود یاد سلسله مراتب مدیریتی و رشد پله پله می‌افتند. مثال، آقای حناچی که گفته‌اند اگر قرار است بانویی وزیر شود باید معاون وزیری را تجربه کرده باشد. انگار ما مردها گذاشته بودیم زن‌ها معاون وزیر شوند که حالا به کمتر از این سابقه رضایت نمی‌دهیم؟ مثلا خود آقای دکتر حناچی که سال‌ها شهردار تهران بود درباره بکارگیری زنان در پست‌های بالای شهرداری چه دارند که بگویند؟ به اتکای شورای شهری که همسو و مشوق چنین راهبردی بود، چند معاون زن انتخاب کردند؟
🔹گروه دوم هم برخی زنانی که با روابط و ظواهر سیستم‌پسند، ناگهان داعیه‌دار تبعیض مثبت می‌شوند. تبعیض مثبت خیلی هم خوب و لازم و عادلانه. اما نه فقط برای انتفاع عده‌ای خاص. حساب زنان قوی و با انگیزه اصیل جدا. اما هدف از تبعیض مثبت، کاهش نابرابری است، نه به نام زنان و به کام چند زن. آنها اول باید خواهری خود را اثبات کنند و نشان دهند که چقدر پای حقوق دیگر زنان می‌ایستند تا مشخص شود که راهیابی آنها به مردسالاری کمتر منجر می‌شود یا نه. وگرنه انسیه خزعلی و فاطمه آلیا هم زن هستند.
6⃣دولت وحدت ملی یا دولت ائتلافی: در حال حاضر دولت وحدت ملی خوب است، دولت ائتلافی نه. دولت وحدت ملی، یعنی دنبال تشدید تنش نباشد، تفاهم و توافق را اصل بگیرد، حقوق همه اقشار اعم از رای دهندگان به رقیب و به‌خصوص 50 درصدی که رای ندادند را در نظر بگیرد. اما دولت ائتلافی چه معنایی دارد؟ مگر کاندیدایی به نفع آقای پزشکیان کنار رفته که حالا سهم بخواهد؟ 50 درصد محذوف اگر چیزی بگویند حق دارند، آما آنها که صدر تا ذیل نهادهای انتصابی و رانت‌های برآمده از نظارت استصوابی را لاجرعه سر کشیده‌اند، از این قوه بمانند در قوه دیگر بر صدر می‌نشینند، صداوسیما و کرور کرور پوزیشن قدرتمند دیگر دارند و با کسی هم تقسیم نمی‌کنند، چه می‌گویند؟ جایی که باید ائتلافی و اجماعی باشد همان مناصبی است که در بسته‌ترین و تمامیت‌خواهانه‌ترین شکل ممکن بسته شده‌اند.
#حسین_نورانی_نژاد
✅ @hosseinnoorani
🔹حالا که ماهیِ بستن کابینه به دمش رسیده، بیان چند نکته از نگاه یک شاهد بیرونی، شاید خالی از لطف نباشد:
1⃣سازو کار انتخاب کابینه: دیدید کار تشکیلاتی لازم است؟ دیدید حزب لازم است؟ تمام این پروژه‌ای که طراحی شد، یک کار تشکیلاتی بود که اگر توسط یک حزب یا ائتلافی از احزاب انجام می‌شد، حتما شفافتر، پاسخگوتر، سازماندهی شده‌تر و نهایتا کارآمدتر می‌شد. اما همین که تلاش شد تا خرد جمعی پای کار بیاید، نیت خیری پشت سر خود داشت که در آینده و با ارزیابی ضعف و قوت‌های تجربه اخیر، می تواند بهتر شود.
2⃣لابی گری: بد نیست اما هر چیزی حدی دارد. نه مثل برخی از ما اصلاح طلب‌ها که گوشه‌گیری‌مان در این بزنگاه‌ها تنه به تنه تنزه‌طلبی می‌زند و نه مثل برخی دیگر از ما اصلاحطلبها و غیر اصلاحطلبها که ... . بگذریم. به قول دوستی، هیچی مثل رقابت بر سر پست و مقام پرده‌ها را کنار نمی‌زند. و این دوره از این جهت بی مانند بود.
3⃣سهم پیرها: یکی از مطالبات منطقی برای کابینه جدید، جوانگرایی و پوست‌اندازی مدیریتی است. اما خوب است درباره این بحث رایج که خود نیز در حمایت از آن گفته‌ام و نوشته‌ام، نکته‌ای روشن شود. در حد اطلاعاتی که دست به دست شده، در میان سن و سال‌دارهای سیاست که دنبال پست هستند، ردی از چهره‌های مطرح و شناخته شده اصلاحات نیست. اما این بحث طوری پیچیده که به نام همه تمام شده است. منبعد بهتر است اگر وارد این موضوع شدیم، دقیق‌تر بگوییم که منظورمان چه کسانی هستند. اگر لازم شد نام ببریم یا دست کم طیفشان و عوامل فشار را مشخص کنیم. به خصوص کسانی که از راس ستاد یک کاندیدای اصولگرا ناگهان پریده‌اند روی نوک پیکان کاندیدای اصلاح‌طلب و در دعوای پست‌ها، دادی نبوده که نزده باشند و قهر و آشتی نبوده که نکرده باشند، کمی به آدم بر می‌خورد که بسیار خوب برادر عزیز، اولا خوش آمدید، ثانیا اگر یک فرد منظور شماست، چرا جمعی را به نام پیرهای سیاست زیر سوال می‌برید؟ همان یک نفر را خطاب کن.
4⃣سهم جوانترها: نسل دوم و سوم میانسال، حق دارد برای کسب مناصب تلاش کند. به‌خصوص وقتی ساز و کار حزبی در کار نیست، طبیعی است که فعالان موسمی که انتخابات به انتخابات رویت می‌شوند و مهار منزلتی و تشکیلاتی ندارند، پرتکاپو شوند. محافل و باندها هم که دیگر عادی شده است. اما کمی آرامتر. همه را عرض نمی‌کنم. برای این که به عارضه بند قبل دچار نشوم، منظور آنهایی هستند که از چند کانال متعدد سراغ کمیته‌ها می‌روند. خبرسازی به سود خودشان و علیه رقبا می‌کنند. رفاقت‌ها را زیر پا می‌گذارند. مواضعشان ناگهان نسبت به سه ماه پیش زیر و رو می‌شود، دیگر حرف‌هایی را نمی‌زنند که می‌زدند، جاهایی می‌روند و نمی‌روند که تا چند ماه پیش طور دیگری بود.
5⃣سهم زنان: در این‌باره به دو گروه بپردازم. یکی مردانی که تا حرف از مدیریت زنان می‌شود یاد سلسله مراتب مدیریتی و رشد پله پله می‌افتند. مثال، آقای حناچی که گفته‌اند اگر قرار است بانویی وزیر شود باید معاون وزیری را تجربه کرده باشد. انگار ما مردها گذاشته بودیم زن‌ها معاون وزیر شوند که حالا به کمتر از این سابقه رضایت نمی‌دهیم؟ مثلا خود آقای دکتر حناچی که سال‌ها شهردار تهران بود درباره بکارگیری زنان در پست‌های بالای شهرداری چه دارند که بگویند؟ به اتکای شورای شهری که همسو و مشوق چنین راهبردی بود، چند معاون زن انتخاب کردند؟
🔹گروه دوم هم برخی زنانی که با روابط و ظواهر سیستم‌پسند، ناگهان داعیه‌دار تبعیض مثبت می‌شوند. تبعیض مثبت خیلی هم خوب و لازم و عادلانه. اما نه فقط برای انتفاع عده‌ای خاص. حساب زنان قوی و با انگیزه اصیل جدا. اما هدف از تبعیض مثبت، کاهش نابرابری است، نه به نام زنان و به کام چند زن. آنها اول باید خواهری خود را اثبات کنند و نشان دهند که چقدر پای حقوق دیگر زنان می‌ایستند تا مشخص شود که راهیابی آنها به مردسالاری کمتر منجر می‌شود یا نه. وگرنه انسیه خزعلی و فاطمه آلیا هم زن هستند.
6⃣دولت وحدت ملی یا دولت ائتلافی: در حال حاضر دولت وحدت ملی خوب است، دولت ائتلافی نه. دولت وحدت ملی، یعنی دنبال تشدید تنش نباشد، تفاهم و توافق را اصل بگیرد، حقوق همه اقشار اعم از رای دهندگان به رقیب و به‌خصوص 50 درصدی که رای ندادند را در نظر بگیرد. اما دولت ائتلافی چه معنایی دارد؟ مگر کاندیدایی به نفع آقای پزشکیان کنار رفته که حالا سهم بخواهد؟ 50 درصد محذوف اگر چیزی بگویند حق دارند، آما آنها که صدر تا ذیل نهادهای انتصابی و رانت‌های برآمده از نظارت استصوابی را لاجرعه سر کشیده‌اند، از این قوه بمانند در قوه دیگر بر صدر می‌نشینند، صداوسیما و کرور کرور پوزیشن قدرتمند دیگر دارند و با کسی هم تقسیم نمی‌کنند، چه می‌گویند؟ جایی که باید ائتلافی و اجماعی باشد همان مناصبی است که در بسته‌ترین و تمامیت‌خواهانه‌ترین شکل ممکن بسته شده‌اند.
#حسین_نورانی_نژاد
✅ @hosseinnoorani
🚩گام‌های محتاط و آرام
🔹مراسم تنفیذ امروز و سپس اعلام نام دکتر محمدرضا عارف، حکایت گام‌هایی آرام و محتاط برای رسیدن به وضعیتی جدید در میانه است که احتمالن این بار حاکمیت بیش از دفعات و مقاطع پیشین بر آن مشتاق است.
🔹فضای جلسه امروز و سخنان رهبری، نشانه همکاری و کمک به دولت داشت. برای هیچ جریان داخلی خط و نشان کشیده نشد، تلاش بر قیاس با دوره پهلوی معنادار بود و نشان می‌داد که در خودآگاه یا ناخودآگاه، قصد تغییر موازنه در قضاوت‌هایی است که رایج شده‌اند. تاکید معنادار و تیز بر انقلابی‌گری نشد. بیان اولویت اقتصاد بر فرهنگ با توجه به سوابق پیشین نکته کمی نبود و خلاصه آنکه، فضا فضای همدلی و هم‌افزایی بود. فضایی که در آن بر حق و رضایت ۵۰ درصد غایب در انتخابات هم تاکید شد.
🔹نوع برخورد آقای خامنه‌ای با آقای پزشکیان نوعی صمیمیت و علاقه را نشان می‌داد که به‌عنوان مثال متفاوت از حسی بود که در ارتباط با آقای روحانی برداشت می‌شد. احتمالن مجموعه حاکمیت در یک فضای میانه آماده کمک به دولت است، هرچند در مراسم امضای حکم یک رییس جمهور میانه و اصلاح‌طلب، همچنان اکثریت مطلق با حاضران اصولگراست. موازنه‌ای که اگر در نهادهای انتصابی تغییر نکند، خارج از خواست راس حاکمیت و پس از مدتی، تنش‌های مسبوق به سابقه را به روابط و فضای سیاسی تحمیل خواهد کرد.
🔹نهایتا این که خروج از بن بست اقتصادی و حل مساله کارآمدی که دغدغه‌ی محوری در بیانات امروز بود، به حل تحریم و گره‌های سیاست خارجی و مشخصا کاهش مسایل با آمریکا برمی‌گردد. اگر چنین اراده‌ای در کار باشد و سختگیری در حوزه های اجتماعی و سبک زندگی هم تمام شود، شاید پس از دو دهه به شرایط نرمال‌تری باز گردیم که رشد و توسعه هدف اصلی شود.
🔹انتخاب دکتر عارف برای معاون اولی را هم در چارچوب همین تحلیل کلان می‌توان فهمید. آقای عارف بروکرات بسیار خوبی است. اگر او وارد سیاست‌ورزی در جبهه و نمایندگی مجلس و لیدری فراکسیون امید نمی‌شد، برند بسیار معتبرتری باقی می‌ماند. اگر امروز واکنش جذابی از افکار عمومی گرفته نشود به این دلایل است، نه به دلیل ناکارآمدی اجرایی. هرچند به لحاظ سیاسی هم با آنچه هدف و منافع دولت است، قرابت دارد. لذا اگر مساله سن و سال و تحرک کافی مشکلی نسازد، گزینه خوبی در چارچوب بضاعت و راهبرد جاری است.
🔹موانع ذهنی و عملی برای همه این آرزوها کم نیستند، اما شرایط داخلی و منطقه‌ای نیز طوری نیستند که ادامه وضع موجود ممکن باشد و تغییر برای جلب رضایت عمومی را حیاتی‌تر از هر زمانی کرده است.
🔹سرنوشت دولت پزشکیان، سرنوشت تمامی حاکمیت است.
#حسین_نورانی_نژاد
✅ @hosseinnoorani
🔹مراسم تنفیذ امروز و سپس اعلام نام دکتر محمدرضا عارف، حکایت گام‌هایی آرام و محتاط برای رسیدن به وضعیتی جدید در میانه است که احتمالن این بار حاکمیت بیش از دفعات و مقاطع پیشین بر آن مشتاق است.
🔹فضای جلسه امروز و سخنان رهبری، نشانه همکاری و کمک به دولت داشت. برای هیچ جریان داخلی خط و نشان کشیده نشد، تلاش بر قیاس با دوره پهلوی معنادار بود و نشان می‌داد که در خودآگاه یا ناخودآگاه، قصد تغییر موازنه در قضاوت‌هایی است که رایج شده‌اند. تاکید معنادار و تیز بر انقلابی‌گری نشد. بیان اولویت اقتصاد بر فرهنگ با توجه به سوابق پیشین نکته کمی نبود و خلاصه آنکه، فضا فضای همدلی و هم‌افزایی بود. فضایی که در آن بر حق و رضایت ۵۰ درصد غایب در انتخابات هم تاکید شد.
🔹نوع برخورد آقای خامنه‌ای با آقای پزشکیان نوعی صمیمیت و علاقه را نشان می‌داد که به‌عنوان مثال متفاوت از حسی بود که در ارتباط با آقای روحانی برداشت می‌شد. احتمالن مجموعه حاکمیت در یک فضای میانه آماده کمک به دولت است، هرچند در مراسم امضای حکم یک رییس جمهور میانه و اصلاح‌طلب، همچنان اکثریت مطلق با حاضران اصولگراست. موازنه‌ای که اگر در نهادهای انتصابی تغییر نکند، خارج از خواست راس حاکمیت و پس از مدتی، تنش‌های مسبوق به سابقه را به روابط و فضای سیاسی تحمیل خواهد کرد.
🔹نهایتا این که خروج از بن بست اقتصادی و حل مساله کارآمدی که دغدغه‌ی محوری در بیانات امروز بود، به حل تحریم و گره‌های سیاست خارجی و مشخصا کاهش مسایل با آمریکا برمی‌گردد. اگر چنین اراده‌ای در کار باشد و سختگیری در حوزه های اجتماعی و سبک زندگی هم تمام شود، شاید پس از دو دهه به شرایط نرمال‌تری باز گردیم که رشد و توسعه هدف اصلی شود.
🔹انتخاب دکتر عارف برای معاون اولی را هم در چارچوب همین تحلیل کلان می‌توان فهمید. آقای عارف بروکرات بسیار خوبی است. اگر او وارد سیاست‌ورزی در جبهه و نمایندگی مجلس و لیدری فراکسیون امید نمی‌شد، برند بسیار معتبرتری باقی می‌ماند. اگر امروز واکنش جذابی از افکار عمومی گرفته نشود به این دلایل است، نه به دلیل ناکارآمدی اجرایی. هرچند به لحاظ سیاسی هم با آنچه هدف و منافع دولت است، قرابت دارد. لذا اگر مساله سن و سال و تحرک کافی مشکلی نسازد، گزینه خوبی در چارچوب بضاعت و راهبرد جاری است.
🔹موانع ذهنی و عملی برای همه این آرزوها کم نیستند، اما شرایط داخلی و منطقه‌ای نیز طوری نیستند که ادامه وضع موجود ممکن باشد و تغییر برای جلب رضایت عمومی را حیاتی‌تر از هر زمانی کرده است.
🔹سرنوشت دولت پزشکیان، سرنوشت تمامی حاکمیت است.
#حسین_نورانی_نژاد
✅ @hosseinnoorani
🚩حمایت جمعی از کنشگران حوزه سلامت از مواضع پزشکیان: جان انسان کالا نیست
🔸در بیانیه جمعی از کنشگران سلامت خطاب به رئیس جمهور پزشکیان آمده است:
🔹صراحت شما در بیان اینکه سلامت را به شکل کالا نمی‌بینید و ایستادگی بر این موضع انتخاباتی در خصوص آموزش و بهداشت که به خصوصی سازی اعتقاد ندارید؛ امری مبارک است. همچنین صحبت‌های شما در خصوص احکام انضباطی و فضای دانشگاه‌ها کورسوهای امید را نمایان کرده است؛ اما بدون لکنت باید گفت که این موضع‌گیری به تنهایی تضمینی برای تغییر فضای فعلی نیست. در دورانی که انسان در بسیاری از عرصه‌ها به مثابه کالا شده است، ایستادن در برابر موج کالایی‌سازی علم و سلامت، تعارض منافع کاسبانی را بر‌می‌انگیزد که ایستادگی در برابر آنها کار دشواریست.
🔹حق فعالیت صنفی نه تنها در سطح دانشجویی که اخیراً با محدودیت‌های فراوان مواجه بوده بلکه در سطوح ارگان‌ها، بیمارستان‌ها و شبکه‌های درمانی باید به رسمیت شناخته شود.
🔹منع شوراهای صنفی دانشجویان وزارت بهداشت از داشتن ساختار مستقل و منسجم و ممانعت از داشتن امکانات رسانه‌ای و محدودیت روز افزون این نهاد و برخورد با اعضای موثر این نهاد به بهانه‌های مختلف تنها بخشی از آوارهای ایجاد شده بر سر فعالیت‌های صنفی دانشجویان است.
🔹حق تشکیل نهاد و انجمن و مشخصاً تشکیل اتحادیه‌های تشکل‌های سیاسی دانشجویان سال‌هاست که نادیده گرفته شده و درخواست‌های متعدد در این حوزه نه تنها مغفول مانده بلکه با سرکوب در دولت‌های قبل مواجه شده است. مداخلات نهادهای امنیتی در حذف، انحلال، محدود کردن و جهت دادن به نهادهای دانشجویی بر کسی پوشیده نیست.
🔹دایره عملکرد و مداخله نهادهایی همچون حراست باید مشخص باشد و به‌گونه جلوه داده نشود که گویا برخی اختیارات و توان نامحدود دارند. آزادی آکادمیک نباید محدود به نخبگان باشد بلکه عموم دانشگاهیان باید آن را در زندگی خود لمس کنند.
🔹زمانی می‌توانیم از کالا نبودن سلامت صحبت کنیم که نگاه‌مان به نیروی کار و افراد ارائه دهنده خدمات در این ساختار، کاسب مسلکانه و دستوری نباشد.
🔹اقرار به اینکه جان انسان‌ها را کالا نمی‌بینید؛ قدم اول راهی است که در سلامت باید طی کنیم.
🔹هنوز تن‌های خسته از پاندمی کرونا نفس راحتی نکشیده بودند که عناوین قهرمان سلامت و مدافع سلامت در دستگاه رسمی جای خود را به تعدیل و ترخیص‌های ذلت بار داد.
متن کامل
#حسین_نورانی_نژاد
✅ @hosseinnoorani
🔸در بیانیه جمعی از کنشگران سلامت خطاب به رئیس جمهور پزشکیان آمده است:
🔹صراحت شما در بیان اینکه سلامت را به شکل کالا نمی‌بینید و ایستادگی بر این موضع انتخاباتی در خصوص آموزش و بهداشت که به خصوصی سازی اعتقاد ندارید؛ امری مبارک است. همچنین صحبت‌های شما در خصوص احکام انضباطی و فضای دانشگاه‌ها کورسوهای امید را نمایان کرده است؛ اما بدون لکنت باید گفت که این موضع‌گیری به تنهایی تضمینی برای تغییر فضای فعلی نیست. در دورانی که انسان در بسیاری از عرصه‌ها به مثابه کالا شده است، ایستادن در برابر موج کالایی‌سازی علم و سلامت، تعارض منافع کاسبانی را بر‌می‌انگیزد که ایستادگی در برابر آنها کار دشواریست.
🔹حق فعالیت صنفی نه تنها در سطح دانشجویی که اخیراً با محدودیت‌های فراوان مواجه بوده بلکه در سطوح ارگان‌ها، بیمارستان‌ها و شبکه‌های درمانی باید به رسمیت شناخته شود.
🔹منع شوراهای صنفی دانشجویان وزارت بهداشت از داشتن ساختار مستقل و منسجم و ممانعت از داشتن امکانات رسانه‌ای و محدودیت روز افزون این نهاد و برخورد با اعضای موثر این نهاد به بهانه‌های مختلف تنها بخشی از آوارهای ایجاد شده بر سر فعالیت‌های صنفی دانشجویان است.
🔹حق تشکیل نهاد و انجمن و مشخصاً تشکیل اتحادیه‌های تشکل‌های سیاسی دانشجویان سال‌هاست که نادیده گرفته شده و درخواست‌های متعدد در این حوزه نه تنها مغفول مانده بلکه با سرکوب در دولت‌های قبل مواجه شده است. مداخلات نهادهای امنیتی در حذف، انحلال، محدود کردن و جهت دادن به نهادهای دانشجویی بر کسی پوشیده نیست.
🔹دایره عملکرد و مداخله نهادهایی همچون حراست باید مشخص باشد و به‌گونه جلوه داده نشود که گویا برخی اختیارات و توان نامحدود دارند. آزادی آکادمیک نباید محدود به نخبگان باشد بلکه عموم دانشگاهیان باید آن را در زندگی خود لمس کنند.
🔹زمانی می‌توانیم از کالا نبودن سلامت صحبت کنیم که نگاه‌مان به نیروی کار و افراد ارائه دهنده خدمات در این ساختار، کاسب مسلکانه و دستوری نباشد.
🔹اقرار به اینکه جان انسان‌ها را کالا نمی‌بینید؛ قدم اول راهی است که در سلامت باید طی کنیم.
🔹هنوز تن‌های خسته از پاندمی کرونا نفس راحتی نکشیده بودند که عناوین قهرمان سلامت و مدافع سلامت در دستگاه رسمی جای خود را به تعدیل و ترخیص‌های ذلت بار داد.
متن کامل
#حسین_نورانی_نژاد
✅ @hosseinnoorani
Telegraph
بیانیه جمعی از فعالان و کنشگران حوزه سلامت
بسمه تعالی استاد گرامی؛ جناب آقای دکتر مسعود پزشکیان رئیس دولت آینده جمهوری اسلامی ایران با عرض سلام و آرزوی تندرستی؛ آنچه بر کادر بهداشت و درمان در این سال‌ها گذشته است نه بر شما پوشیده و نه شرح آن در این مختصر نامه می‌گنجد. مجاهدت مجموعه سلامت در دوران…
Forwarded from امتداد
✅حسین نورانی نژاد: انتشار شنود یا صوت ضبط شده پنهانی توسط یک خبرگزاری رسمی، ترفند پوسیده ای برای اختلاف افکنی است / امیدواریم در دولت عدالت و انصاف آقای دکتر پزشکیان، بر این سوء رفتارها مهار زده شود
✍🏻امتداد-گروه خبر: حسین نورانی نژاد، قائم مقام حزب اتحاد ملت در گفتگو با امتداد، درباره انتشار یک فایل صوتی که شب گذشته توسط خبرگزاری تسنیم منتشر شد، گفت:
🔹دلیل انتشار صوت تقطیع شده از یک جلسه داخلی روشن است. این که می خواهند بین رییس جمهور و دولت محترم و همین طور دیگر بزرگان اصلاحات همچون آقای خاتمی، با احزاب و جریانات موثر حامی فاصله بیندازند تا با تضعیف همه آنها، منویات همیشگی خود را پیش ببرند. این کار توسط محافل و جریان های ضد امنیتی بعضا خودسر و مدعی امنیت مسبوق به سابقه است اما انتظار می رفت که با توجه به شرایط کشور و تاکیدات رهبری بر آرامش و حمایت از دولت، این ترفندهای پوسیده تکرار نشوند، آن هم به این زودی و رسوایی.
🔹تعدادی از فعالان اصلاح طلب و اعضای حزب اتحاد ملت از جمله بنده طی چند سال اخیر در گفتگوهایی که با برخی افراد مسئول در برخی نهادها داشتیم متوجه شدیم که عامدانه و صریح به شنودها از هر طریقی که باشد، چه شنود دست و پا دار و چه شنودهای دیگر استناد می کنند و تلاش دارند تا حس امنیت اعضا در جلسات گرفته شود. همان زمان نسبت به این رفتار در جلسات خصوصی هشدار داده شد و خواستار پایان این گونه رویه های زشت در قبال احزاب قانونی کشور شدیم.
🔹اما دیشب یک خبرگزاری وابسته به نهادهای امنیتی و نظامی، دست اندرکار گسترش این بداخلاقی غیر قانونی شده است. از آن جا که نباید به این شیوه ها با پاسخ و توضیح دادن راجع به محتوای افشا شده رسمیت داد، در این باره هیچ توضیح محتوایی را ضروری نمی دانم و به دوستان دیگر هم توصیه نمی کنم. فقط به این نکته اشاره می کنم که عملکردها و حتا همین فایل صوتی نشان می دهد که از قضا دغدغه قاطبه اصلاح طلبان و از جمله دوستان حزب اتحاد، ملی است و نه سهم خواهانه، آن طور که خبرگزاری تسنیم قصد القاء آن را دارد.
🔹در همه جلسات هم طبیعی و بدیهی است که اعضا با نظرات متفاوت و با بیانی خصوصی و با تصور فضای امن، همه آنچه به ذهنشان می رسد را می گویند تا در نهایت به جمع بندی برسند. در بسیاری اوقات در این گفتگوها، اعضای جلسه، اطلاعات همدیگر را تکمیل می کنند و ممکن است نظراتشان در طول جلسه تعدیل شود یا تغییر کند. این بدیهیات را هر کسی که تجربه حضور در جلسات مختلف، به خصوص جلسات فکری و سیاسی دارد را می داند. لذا دغدغه ای برای دلخوری افراد با تجربه سیاسی نیست چون می دانند پشت این فایل‌های گزینشی و تقطیع شده چه خبر است. اما آنهایی که ذهنشان از منطق و منششان از اخلاق و رفتارشان از قانون تهی است، با ادعای دینداری به شیوه هایی که مشابهت های تاریخی بدی دارد و نمی خواهم در این جا با صراحت از آنها یاد کنم، مردم و بزرگان را نادان و موم دست خود فرض کرده اند؛ در حالی که با این رفتار فقط خودشان را رسوا و از اعتبار می اندازند و البته هزینه های زیادی هم بر کشور و مردم و فعالان و نهادهای مدنی مستقل وارد می کنند.
🔹متاسفانه آنها با اتکا به فریب و قدرت سخت غیرپاسخگو، به این روش‌ها کماکان ادامه می دهند ولی امیدواریم در دولت عدالت و انصاف آقای دکتر پزشکیان، بر این سوء رفتارها مهار زده شود.
🔹استفاده از ظرفیت‌های قانونی و شکایت رسمی حقی است که باید از آنها بیشتر و بهتر از گذشته استفاده کرد و مورد اخیر که سر از یک خبرگزاری رسمی با پشتوانه خاص آورده است، می تواند از این قبیل باشد.
#امتداد
@emtedadnet
✍🏻امتداد-گروه خبر: حسین نورانی نژاد، قائم مقام حزب اتحاد ملت در گفتگو با امتداد، درباره انتشار یک فایل صوتی که شب گذشته توسط خبرگزاری تسنیم منتشر شد، گفت:
🔹دلیل انتشار صوت تقطیع شده از یک جلسه داخلی روشن است. این که می خواهند بین رییس جمهور و دولت محترم و همین طور دیگر بزرگان اصلاحات همچون آقای خاتمی، با احزاب و جریانات موثر حامی فاصله بیندازند تا با تضعیف همه آنها، منویات همیشگی خود را پیش ببرند. این کار توسط محافل و جریان های ضد امنیتی بعضا خودسر و مدعی امنیت مسبوق به سابقه است اما انتظار می رفت که با توجه به شرایط کشور و تاکیدات رهبری بر آرامش و حمایت از دولت، این ترفندهای پوسیده تکرار نشوند، آن هم به این زودی و رسوایی.
🔹تعدادی از فعالان اصلاح طلب و اعضای حزب اتحاد ملت از جمله بنده طی چند سال اخیر در گفتگوهایی که با برخی افراد مسئول در برخی نهادها داشتیم متوجه شدیم که عامدانه و صریح به شنودها از هر طریقی که باشد، چه شنود دست و پا دار و چه شنودهای دیگر استناد می کنند و تلاش دارند تا حس امنیت اعضا در جلسات گرفته شود. همان زمان نسبت به این رفتار در جلسات خصوصی هشدار داده شد و خواستار پایان این گونه رویه های زشت در قبال احزاب قانونی کشور شدیم.
🔹اما دیشب یک خبرگزاری وابسته به نهادهای امنیتی و نظامی، دست اندرکار گسترش این بداخلاقی غیر قانونی شده است. از آن جا که نباید به این شیوه ها با پاسخ و توضیح دادن راجع به محتوای افشا شده رسمیت داد، در این باره هیچ توضیح محتوایی را ضروری نمی دانم و به دوستان دیگر هم توصیه نمی کنم. فقط به این نکته اشاره می کنم که عملکردها و حتا همین فایل صوتی نشان می دهد که از قضا دغدغه قاطبه اصلاح طلبان و از جمله دوستان حزب اتحاد، ملی است و نه سهم خواهانه، آن طور که خبرگزاری تسنیم قصد القاء آن را دارد.
🔹در همه جلسات هم طبیعی و بدیهی است که اعضا با نظرات متفاوت و با بیانی خصوصی و با تصور فضای امن، همه آنچه به ذهنشان می رسد را می گویند تا در نهایت به جمع بندی برسند. در بسیاری اوقات در این گفتگوها، اعضای جلسه، اطلاعات همدیگر را تکمیل می کنند و ممکن است نظراتشان در طول جلسه تعدیل شود یا تغییر کند. این بدیهیات را هر کسی که تجربه حضور در جلسات مختلف، به خصوص جلسات فکری و سیاسی دارد را می داند. لذا دغدغه ای برای دلخوری افراد با تجربه سیاسی نیست چون می دانند پشت این فایل‌های گزینشی و تقطیع شده چه خبر است. اما آنهایی که ذهنشان از منطق و منششان از اخلاق و رفتارشان از قانون تهی است، با ادعای دینداری به شیوه هایی که مشابهت های تاریخی بدی دارد و نمی خواهم در این جا با صراحت از آنها یاد کنم، مردم و بزرگان را نادان و موم دست خود فرض کرده اند؛ در حالی که با این رفتار فقط خودشان را رسوا و از اعتبار می اندازند و البته هزینه های زیادی هم بر کشور و مردم و فعالان و نهادهای مدنی مستقل وارد می کنند.
🔹متاسفانه آنها با اتکا به فریب و قدرت سخت غیرپاسخگو، به این روش‌ها کماکان ادامه می دهند ولی امیدواریم در دولت عدالت و انصاف آقای دکتر پزشکیان، بر این سوء رفتارها مهار زده شود.
🔹استفاده از ظرفیت‌های قانونی و شکایت رسمی حقی است که باید از آنها بیشتر و بهتر از گذشته استفاده کرد و مورد اخیر که سر از یک خبرگزاری رسمی با پشتوانه خاص آورده است، می تواند از این قبیل باشد.
#امتداد
@emtedadnet
🚩یک ترور، چند نشان
مکان ترور: تهران
زمان: یک روز پس از آغاز به کار رییس‌جمهور جدید ایران
شرایط سیاسی: همزمان با تحولات در انتخابات آمریکا که به ضرر نتانیاهو در جریان است + همزمان با افزایش تنش با حزب‌الله و فضای منفی جهانی در پی حمله به زمین بازی کودکان در جولان + همزمان با فضای سیاسی تازه در ایران که می‌تواند امید و آرامش نسبی به وجود بیاورد.
یک ترور، چند نشان:
▪️از بین بردن رهبر حماس که در برخی کشورهای غربی سازمان تروریستی شناخته می شود.
▫️ترور مهم‌ترین شخصیت در جبهه مقابل بی آنکه در بخشی از قشر خاکستری و مردم عادی ایران حساسیت عاطفی بالایی نشان داده شود یا با واکنش هزینه‌زا با آن همراه باشد
▪️به درگیری کشاندن ایران در شرایط انتقال قدرت در دولت
▫️باز کردن پای آمریکا به نزاعی که از آن می‌گریزد
▪️به هم زدن توازن شکل گرفته پس از عملیات وعده صادق
چه باید کرد؟
کوتاه مدت:
1⃣ایران حق واکنش دارد، اما از عجله در هر تصمیمی باید پرهیز کرد. از این پس تا هر زمانی که ایران واکنش نشان دهد، این اسراییل است که باید بهراسد و در خود فرو رود.
2⃣جبهه دیپلماسی را برای محکوم کردن وسیع اقدام تروریستی اخیر و دیگر رفتار جنایت‌بار اسراییل در فلسطین و منطقه فعال کرد. از جمله می‌توان بلافاصله رهبران کشورهایی از جهان اسلام را برای تشییع و ادای احترام و همفکری به ایران دعوت کرد.
3⃣در ادامه بند پیشین، استفاده از ظرفیت دکتر ظریف و وجاهت بین‌المللی او یک فرصت برای دولت ایران است. او را می توان به عنوان مامور ویژه به سازمان ملل فرستاد و در این مساله با اختیارات مناسب، فعالش کرد.
4⃣حزب الله لبنان را مدیریت کرد تا به تله جنگ نیفتد. افزایش تنش در شرایط موجود یعنی به حاشیه رفتن ترور هنیه، بدون کمترین هزینه ای برای اسراییل.
بلند مدت: از چرخه زد و خورد با اسراییل خارج شد. این هدف صد در صد به ضرر اسراییل و به سود ایران تمام خواهد شد. تحقق این امر هم در توافق با آمریکا میسر است. می‌توان تلاش برای این هدف را از حالا شروع کرد و در دولت بعدی آمریکا، چه ترامپ باشد و چه هریس، به نتیجه رساند.
#حسین_نورانی_نژاد
✅ @hosseinnoorani
مکان ترور: تهران
زمان: یک روز پس از آغاز به کار رییس‌جمهور جدید ایران
شرایط سیاسی: همزمان با تحولات در انتخابات آمریکا که به ضرر نتانیاهو در جریان است + همزمان با افزایش تنش با حزب‌الله و فضای منفی جهانی در پی حمله به زمین بازی کودکان در جولان + همزمان با فضای سیاسی تازه در ایران که می‌تواند امید و آرامش نسبی به وجود بیاورد.
یک ترور، چند نشان:
▪️از بین بردن رهبر حماس که در برخی کشورهای غربی سازمان تروریستی شناخته می شود.
▫️ترور مهم‌ترین شخصیت در جبهه مقابل بی آنکه در بخشی از قشر خاکستری و مردم عادی ایران حساسیت عاطفی بالایی نشان داده شود یا با واکنش هزینه‌زا با آن همراه باشد
▪️به درگیری کشاندن ایران در شرایط انتقال قدرت در دولت
▫️باز کردن پای آمریکا به نزاعی که از آن می‌گریزد
▪️به هم زدن توازن شکل گرفته پس از عملیات وعده صادق
چه باید کرد؟
کوتاه مدت:
1⃣ایران حق واکنش دارد، اما از عجله در هر تصمیمی باید پرهیز کرد. از این پس تا هر زمانی که ایران واکنش نشان دهد، این اسراییل است که باید بهراسد و در خود فرو رود.
2⃣جبهه دیپلماسی را برای محکوم کردن وسیع اقدام تروریستی اخیر و دیگر رفتار جنایت‌بار اسراییل در فلسطین و منطقه فعال کرد. از جمله می‌توان بلافاصله رهبران کشورهایی از جهان اسلام را برای تشییع و ادای احترام و همفکری به ایران دعوت کرد.
3⃣در ادامه بند پیشین، استفاده از ظرفیت دکتر ظریف و وجاهت بین‌المللی او یک فرصت برای دولت ایران است. او را می توان به عنوان مامور ویژه به سازمان ملل فرستاد و در این مساله با اختیارات مناسب، فعالش کرد.
4⃣حزب الله لبنان را مدیریت کرد تا به تله جنگ نیفتد. افزایش تنش در شرایط موجود یعنی به حاشیه رفتن ترور هنیه، بدون کمترین هزینه ای برای اسراییل.
بلند مدت: از چرخه زد و خورد با اسراییل خارج شد. این هدف صد در صد به ضرر اسراییل و به سود ایران تمام خواهد شد. تحقق این امر هم در توافق با آمریکا میسر است. می‌توان تلاش برای این هدف را از حالا شروع کرد و در دولت بعدی آمریکا، چه ترامپ باشد و چه هریس، به نتیجه رساند.
#حسین_نورانی_نژاد
✅ @hosseinnoorani
Forwarded from کانال جبهه اصلاحات استان مرکزی
حسین نورانی نژاد، قائم مقام حزب اتحاد ملت ایران اسلامی:
🔹بالغ‌ترین جریان سیاسی کشور، جریان اصلاحات است. براندازان نتوانستند دو سه ماه یک شورای چند نفره را حفظ کنند، یا پدران سیاسی اصولگرایان حذف شدند اما کسی از جریان اصلاحات حذف نشده است و بیش از ربع قرن با همه محدودیت‌ها ادامه داده است.
🔹بارها از مرگ اصلاحات سخن به میان آمده اما همیشه زنده بوده و جریان‌سازی می‌کند.
🔹از سال ۷۶ تاکنون، چه مردم پای صندوق رای حاضر شدند، چه نشدند، چه به فضای مجازی یا خیابان پناه بردند....، نقطه مشترک همه آنها خواست تغییر بوده است.
🔹سرنوشت دولت، سرنوشت حاکمیت و همچنین اصلاحات است، باید این فرصت را قدر بدانیم و به دولت کمک کنیم.
🔹یک خطری که اصلاحات را تهدید می کند، خروج از موقعیت مدنی و تبدیل شدن به دنباله دولت است.
🔹اصلاحات نباید به توجیه‌گر وضع موجود تبدیل شود یا از خواست تغییر غفلت کند. بلکه باید نمایندگی سیاسی تغییرخواهان کشور را مجددا کسب کند.
🔹احزاب اگر بیش از حد غرق در جذب پست شوند، باخته‌اند.
🔹در احزاب و مدیریت های اجرایی دولت به پوست اندازی نسلی نیاز داریم.
@shaham_markazi
🔹بالغ‌ترین جریان سیاسی کشور، جریان اصلاحات است. براندازان نتوانستند دو سه ماه یک شورای چند نفره را حفظ کنند، یا پدران سیاسی اصولگرایان حذف شدند اما کسی از جریان اصلاحات حذف نشده است و بیش از ربع قرن با همه محدودیت‌ها ادامه داده است.
🔹بارها از مرگ اصلاحات سخن به میان آمده اما همیشه زنده بوده و جریان‌سازی می‌کند.
🔹از سال ۷۶ تاکنون، چه مردم پای صندوق رای حاضر شدند، چه نشدند، چه به فضای مجازی یا خیابان پناه بردند....، نقطه مشترک همه آنها خواست تغییر بوده است.
🔹سرنوشت دولت، سرنوشت حاکمیت و همچنین اصلاحات است، باید این فرصت را قدر بدانیم و به دولت کمک کنیم.
🔹یک خطری که اصلاحات را تهدید می کند، خروج از موقعیت مدنی و تبدیل شدن به دنباله دولت است.
🔹اصلاحات نباید به توجیه‌گر وضع موجود تبدیل شود یا از خواست تغییر غفلت کند. بلکه باید نمایندگی سیاسی تغییرخواهان کشور را مجددا کسب کند.
🔹احزاب اگر بیش از حد غرق در جذب پست شوند، باخته‌اند.
🔹در احزاب و مدیریت های اجرایی دولت به پوست اندازی نسلی نیاز داریم.
@shaham_markazi
Forwarded from سیاست‌گذاری اجتماعی
🔺اینکه آقای طیب‌نیا فرمانده اقتصادی دولت باشد اتفاق خوبی است؛
🔺اینکه در تعیین وزرا و روسای سازمان‌های اقتصادی نقش کلیدی را داشته باشد هم کار درست و قابل دفاعی است؛
🔺🔻اما یک نفر به آقایان تصمیم‌گیر بگوید که وزارت رفاه، یک وزارت اجتماعی است نه اقتصادی!
🔺اتفاقا این وزارتخانه باید ناظر اجتماعی و منتقد سیاست‌های اقتصادی باشد؛ اصلا دلیل وجودی نظام تامین اجتماعی همین است.
🔺در قانون ساختار نظام جامع رفاه و تأمین اجتماعی، بخشی با عنوان «اصول و سیاست‌های اقتصادی» وجود دارد که وظیفه متولی حوزه رفاه و تأمین اجتماعی را حضور فعال در بخش‌های مختلف تصمیم‌گیری دانسته و هدف از این کار به نوعی در تقابل و تعارض با بخش اقتصادی تعریف شده است:
«به منظور کاهش آثار سوء احتمالی سیاست‌ها و برنامه‌های اقتصادی و توسعه‌ای بر وضعیت رفاه و تأمین اجتماعی مردم و جلوگیری از وارد آمدن هرگونه شوک و ضربه ناشی‌از سیاست‌های فوق».
🔺قانون ساختار در این زمینه صراحت دارد که قرار است در تقابل میان متولی نظام رفاه و تأمین اجتماعی و متولی نظام اقتصادی، سیاست‌های منطقی‌تر و جامع‌تری اتخاذ شود.
🔺همسو کردن بخش‌هایی که باید ماهیتا در تقابل هم تعریف شوند مانند یکدست‌سازی حاکمیت است که عده‌ای گمان می‌کردند زمینه‌ساز توسعه کشور خواهد شد و نتیجه‌اش در برابر چشمان قرار دارد.
🔺 اگر خروجی وزارت رفاه تاکنون منطبق با قانون ساختار نبوده، عمدتا بدین دلیل بوده که برای آن وزیر روابط کار انتخاب کرده‌اند یا وزیر صمت (و ناآگاه نسبت به این حوزه) را در آنجا گمارده‌اند و یا آن را به افراد بی‌تجربه و بی‌نسبت با امور اجتماعی هبه کرده‌اند.
👈 کوتاه آنکه اعطای حق انتخاب متولی بخش رفاه و تأمین اجتماعی به فرمانده اقتصادی کشور، بسیار خسارت‌بار خواهد بود!
👈حتی تقویت و تأثیرگذاری سیاست‌های اقتصادی هم در گرو انتخاب وزیری قوی و آشنا با سیاست‌های اجتماعی در طرف مقابل آن (نظام تامین اجتماعی) است!
🔺کانال سیاست‌گذاری اجتماعی
🔻 @SocialPolicy
🔺اینکه در تعیین وزرا و روسای سازمان‌های اقتصادی نقش کلیدی را داشته باشد هم کار درست و قابل دفاعی است؛
🔺🔻اما یک نفر به آقایان تصمیم‌گیر بگوید که وزارت رفاه، یک وزارت اجتماعی است نه اقتصادی!
🔺اتفاقا این وزارتخانه باید ناظر اجتماعی و منتقد سیاست‌های اقتصادی باشد؛ اصلا دلیل وجودی نظام تامین اجتماعی همین است.
🔺در قانون ساختار نظام جامع رفاه و تأمین اجتماعی، بخشی با عنوان «اصول و سیاست‌های اقتصادی» وجود دارد که وظیفه متولی حوزه رفاه و تأمین اجتماعی را حضور فعال در بخش‌های مختلف تصمیم‌گیری دانسته و هدف از این کار به نوعی در تقابل و تعارض با بخش اقتصادی تعریف شده است:
«به منظور کاهش آثار سوء احتمالی سیاست‌ها و برنامه‌های اقتصادی و توسعه‌ای بر وضعیت رفاه و تأمین اجتماعی مردم و جلوگیری از وارد آمدن هرگونه شوک و ضربه ناشی‌از سیاست‌های فوق».
🔺قانون ساختار در این زمینه صراحت دارد که قرار است در تقابل میان متولی نظام رفاه و تأمین اجتماعی و متولی نظام اقتصادی، سیاست‌های منطقی‌تر و جامع‌تری اتخاذ شود.
🔺همسو کردن بخش‌هایی که باید ماهیتا در تقابل هم تعریف شوند مانند یکدست‌سازی حاکمیت است که عده‌ای گمان می‌کردند زمینه‌ساز توسعه کشور خواهد شد و نتیجه‌اش در برابر چشمان قرار دارد.
🔺 اگر خروجی وزارت رفاه تاکنون منطبق با قانون ساختار نبوده، عمدتا بدین دلیل بوده که برای آن وزیر روابط کار انتخاب کرده‌اند یا وزیر صمت (و ناآگاه نسبت به این حوزه) را در آنجا گمارده‌اند و یا آن را به افراد بی‌تجربه و بی‌نسبت با امور اجتماعی هبه کرده‌اند.
👈 کوتاه آنکه اعطای حق انتخاب متولی بخش رفاه و تأمین اجتماعی به فرمانده اقتصادی کشور، بسیار خسارت‌بار خواهد بود!
👈حتی تقویت و تأثیرگذاری سیاست‌های اقتصادی هم در گرو انتخاب وزیری قوی و آشنا با سیاست‌های اجتماعی در طرف مقابل آن (نظام تامین اجتماعی) است!
🔺کانال سیاست‌گذاری اجتماعی
🔻 @SocialPolicy
Forwarded from خبرانه‌ها(مهدی محمودیان)
https://x.com/MahmoudianMe/status/1820852748524421237?t=TyDlFczOEs5QCw4jEruRbA&s=35
✍️در پی اعتراض زندانیان بند زنان زندان اوین به اعدام #رضا_رسایی و هجوم گارد حفاظت به بند زنان، تعدادی از زندانیان سیاسی مجروح و به بهداری منتقل شده‌اند.
با توجه به قطعی تماسهای تلفنی از حال زندانیان این بند خبری در دسترس نیست.
#توییتر
@MahmoudianMehdi
✍️در پی اعتراض زندانیان بند زنان زندان اوین به اعدام #رضا_رسایی و هجوم گارد حفاظت به بند زنان، تعدادی از زندانیان سیاسی مجروح و به بهداری منتقل شده‌اند.
با توجه به قطعی تماسهای تلفنی از حال زندانیان این بند خبری در دسترس نیست.
#توییتر
@MahmoudianMehdi
This media is not supported in your browser
VIEW IN TELEGRAM
فقط باید خوشحال باشیم. نه؟
دو زن ایرانی روی سکوی المپیک. چی از این بهتر؟ تازه انقدر گرم و زیبا همدیگر را بغل کردند که دلمان غنج رفت. ناهید به نام ایران، کیمیا با کمربندی که نامش را به سه رنگ پرچم ایران روی آن حک کرده. این هست، اماااا...
اما واقعیت دیگر، سهمگین‌تر از آن است که مانند صدا و سیما بتوان نادیده گرفت و با یک سانسور ساده از کنارش گذشت.
خوشحالیم ولی بغضی سنگین‌تر هم هست. حس‌هایی دوگانه که بارها و بارها چشیده‌ایم.
چه کسی می‌خواهد
من و تو ما نشویم
خانه‌اش ویران باد
#حسین_نورانی_نژاد
✅ @hosseinnoorani
دو زن ایرانی روی سکوی المپیک. چی از این بهتر؟ تازه انقدر گرم و زیبا همدیگر را بغل کردند که دلمان غنج رفت. ناهید به نام ایران، کیمیا با کمربندی که نامش را به سه رنگ پرچم ایران روی آن حک کرده. این هست، اماااا...
اما واقعیت دیگر، سهمگین‌تر از آن است که مانند صدا و سیما بتوان نادیده گرفت و با یک سانسور ساده از کنارش گذشت.
خوشحالیم ولی بغضی سنگین‌تر هم هست. حس‌هایی دوگانه که بارها و بارها چشیده‌ایم.
چه کسی می‌خواهد
من و تو ما نشویم
خانه‌اش ویران باد
#حسین_نورانی_نژاد
✅ @hosseinnoorani