نمِ باران نشسته روی شعرم... دفترم یعنی!
نمی‌بینم تو را ابریست در چشم تَرم یعنی

سرم داغ است و یک کوره تبم، انگار خورشیدم
فقط یکریز می‌گردد جهان دورِ سرم یعنی

تو را از من جدا کردند و پشت میله‌ها ماندم
تمام هستی‌ام نابود شد، بال و پرم یعنی

نشستم صبح و ظهر و عصر در فکرت فرو رفتم
اذان گفتند و من کاری نکردم... کافرم یعنی؟

اگر ده سال بر می‌گشتم از امروز می‌دیدی
که من هم شور دارم عاشقی را از بَرَم یعنی

تنِ تو موطِن من بوده پس در سینه پنهان کن
پس از من آنچه می‌ماند به جا؛ خاکسترم یعنی

نشستم چای خوردم، شعر گفتم، شاملو خواندم
اگر منظورت این‌ها بود، خوبم... بهترم یعنی!

#مهدی_فرجی

💠 @hossein_jaan

با این همه میدان و خیابان چه بگویم؟
با غربت مهمان کُش تهران چه بگویم؟

از این یقه آزادیِ میلاد کراوات
بر اسکلتِ فتحعلیخان چه بگویم؟

از بُغضِ فراموشیِ «همت» به «مدرّس»
از «باکری» خسته به «چمران» چه بگویم؟

با او که گل آورده دم شیشه ی ماشین
با لذت این شرشر باران چه بگویم؟


#مهدی_فرجی


💠 @hossein_jaan

با او که گل آورده دم شیشه ی ماشین
از لذت این شُرشُر باران چه بگویم ؟!

#مهدی_فرجی

💠 @hossein_jaan

در سينه منى و اسيــرِ منى و من
می‌دانم اين قفس به قنارى چه می‌كند

#مهدی_فرجی


💠 @hossein_jaan

ای کاش کسی باشد و کابوس که دیدی
در گوش تو آرام بگوید “خبری نیست”...

#مهدی_فرجی

💠 @hossein_jaan

ﮐﺴﯽ ﺑﻪ ﻧﺎﻡ ﻣﻦ ﺍﺯ ﺳﺎﻋﺖ ﺟﻬﺎﻥ ﮔﻢ ﺷﺪ
ﻫﻤﺎﻥ ﺩﻗﯿﻘﻪ ﮐﻪ ﭘﯿﺪﺍ ﺷﺪﯼ ﺳﺮ ﺭﺍﻫﻢ

#مهدی_فرجی

💠 @hossein_jaan

دانهٔ برفی و آن‌قدر ظریفی که فقط
باید از این طرف شیشه تماشا بشوی

#مهدی_فرجی

💠 @hossein_jaan