تنها، غریب، بی کس و بی آشیان شدی
تبعیدی مجاور یک پادگان شدی

طوفان غم شکوه بهار تو را گرفت
بیهوده نیست این همه رنگ خزان شدی

آقا ... مدینه ، سامره فرقی نمیکند
وقتی شبیه مادر خود قد کمان شدی

گاهی بلاکش ستم ناروا شدی
گاهی پیاده در پی مرکب روان شدی

گاهی تو را به مجلس مِی بُرد دشمنت
پر غصه از تعارف نامحرمان شدی

گیرم تو را به بزم شرابی کشیده اند
کی میهِمان طشت زر و خیزران شدی

بزم شراب رفتی و یاور نداشتی
با یاد عمه جان خودت خون فشان شدی

#جواد_پرچمى
#شب_شهادت
#امام_هادى

💠 @hossein_jaan