تهران- ایرنا- رئیس مرکز تحقیقات بیماری‌های گوارش و کبد دانشگاه علوم پزشکی بقیة‌الله (عج) با اشاره به اینکه بیش از ۲۰ سال در کشور فعالیت‌های خوبی در زمینه کنترل، پیشگیری و درمان هپاتیت انجام شده است، گفت: این اقدامات باعث شد تا ایران کمترین شیوع بیماری هپاتیت B و C را در منطقه خاورمیانه داشته باشد.

دکتر سید موید علویان روز شنبه در نشست خبری به مناسبت روز جهانی هپاتیت در سالن حوزه هنری اظهار داشت: کاهش ابتلا به هپاتیت در کشور حاصل تلاش افراد متعدد در بخش‌های مختلف از جمله وزارت بهداشت درمان و آموزش پزشکی است.

وی به اقدامات انجام شده در مورد هپاتیت B در ایران اشاره کرد و گفت: واکسینه شدن ۳۵ میلیون ایرانی، غربالگری مادران باردار، تزریق واکسن و ایمونوگلوبولین برای فرزندان مادران مبتلا از جمله اقدامات مناسب در این زمینه است.

علویان ادامه داد: گروه‌های پرخطر دیگری به واکسیناسیون هپاتیت B اضافه شدند که از جمله آنها می‌توان به خانواده افراد مبتلا، نظامیان، زندانیان، اهداء کنندگان مستمر ، جامعه پزشکی و بیماران اشاره کرد که توانسته بار بیماری را در کشور کاهش دهد.

وی به تعداد مبتلایان به هپاتیت در کشور اشاره کرد و گفت: برآورد شده که در کشور یک میلیون و ۴۰۰ هزار نفر مبتلا به هپاتیت B هستند که ۷۰ درصد بیماران ناشناخته‌اند، همچنین برآورد شده که ۱۸۶ هزار نفر مبتلا به هپاتیت C هستند که ۶۰ تا ۷۰ درصد آنها نیز ناشناخته‌اند.

وی بر لزوم شناسایی بیماران هپاتیت تاکید کرد و گفت: سازمان بهداشت جهانی امسال به این موضوع توجه ویژه داشته و شعار امسال روز جهانی هپاتیت را در این زمینه تعیین کرده است.

علویان افزود: به نظر می‌رسد بهترین راهکار برای کنترل هپاتیت در ایران استفاده از توان و ظرفیت مردم است و دست‌اندرکاران باید در این زمینه حرکت کنند.

وی به ایجاد سازمان‌های مردم نهاد در این زمینه اشاره کرد و گفت: هدف این سازمان‌ها آموزش به مردم و تقویت سطح آگاهی جامعه است که به موفقیت‌های خوبی نیز دست یافته‌ایم.

علویان ادامه داد: هرچند وزارت بهداشت، درمان و آموزش پزشکی، شبکه هپاتیت و شبکه‌های بهداشت به دلیل داشتن وظیفه اجرایی، فعالیت‌های خوبی انجام داده‌اند، اما به نظر می‌رسد این اقدامات کافی و کامل نبوده است.

وی افزود: در سال ۱۳۸۴ تا ۱۳۸۸ نزدیک به ۶.۵ میلیون نوجوان ایرانی واکسینه شدند که متاسفانه برنامه واکسیناسیون این گروه سنی از سال ۱۳۸۸ ادامه نیافته است، اگر این کار را ادامه می‌دادیم اکنون تمام افراد کمتر از ۴۰ سال در کشور واکسینه شده بودند.

علویان با طرح این سوال که چرا واکسن هپاتیت B برای دیگر گروه‌های پرخطر توصیه نمی‌شود، گفت: واکسنی که هیچ خطری ندارد و بسیار ارزان و تولید داخل است باید در اختیار همه گروه‌های خطر قرار گیرد، افراد کمتر از ۵۰ سال باید تحت پوشش واکسیناسیون این بیماری قرار گیرند.

رئیس مرکز تحقیقات بیماری‌های گوارش و کبد دانشگاه علوم پزشکی بقیه الله(عج) با اشاره به اینکه واکسن هپاتیت B تولید داخل کشور است، اظهار داشت: ما تنها کشور در منطقه خاورمیانه هستیم که واکسن هپاتیت B را تولید می‌کنیم.

سه شرکت تولید کننده داروهای هپاتیت C تعطیل شدند
وی اظهار داشت: حدود پنج تا ۶ سال پیش پنج شرکت، داروهای هپاتیت C را تولید می‌کردند که در ۲ تا ۳ سال اخیر سه تا از این شرکت‌ها به دلیل سیاست‌های غلط و برخی فشارها تعطیل شدند و اکنون فقط ۲ شرکت این داروها را تولید می‌کنند.
رئیس مرکز تحقیقات بیماری‌های گوارش و کبد دانشگاه علوم پزشکی بقیه الله (عج) اظهارداشت: ما نگران هستیم که آینده در این زمینه دچار مشکل شویم که باید اقدامات اساسی برای رفع این نگرانی انجام شود.
وی گفت: هرچند یکی از افتخارات ما این است که تمام داروهای بیماری هپاتیت در ایران تولید می‌شود و بیشتر آنها تحت پوشش بیمه قرار دارند اما باید تولیدات داخلی در این زمینه مورد حمایت جدی قرار گیرند.
وی با طرح این سوال که چرا داروهای هپاتیت را به منطقه صادر نکردیم و بازار منطقه را در دست نگرفتیم، گفت: در حالی‌که بسیاری از مدل‌های ما در پیشگیری و درمان این بیماری در عراق، جمهوری آذربایجان ، تاجکستان و اخیرا در افغانستان تدریس می‌شود، اما نتوانستیم بازار این کشورها را به دست آوریم.

وزارت بهداشت افراد ۲۸ تا ۵۰ ساله را واکسینه کند

وی اظهار داشت: وزارت بهداشت درمان و آموزش پزشکی افراد ۲۸ تا ۵۰ سال را واکسینه کند، این موضوع حق مردم است که با برنامه‌ریزی منظم دست یافتنی است، به عنوان مثال اگر سالانه یک گروه پرخطر را واکسینه کنند به این هدف می‌رسیم.
علویان افزود: ما از برنامه ریشه‌کنی هپاتیت C در کشور عقب هستیم و امیدواریم که مسئولان شبکه هپاتیت کشور و وزارت بهداشت به این موضوع توجه جدی داشته باشند.
وی با بیان اینکه باید تا سال ۱۴۱۰ هپاتیت C را ریشه‌کن کنیم، ادامه داد: طی ۲ سال اخیر حدود ۱۰ هزار نفر از افراد با سابقه اعتیاد و زندان درمان شدند در حالیکه ما باید سالانه ۲۰ هزار نفر را درمان کنیم.
وی، اعتیاد را مهمترین راه ابتلا به این بیماری اعلام کرد و گفت: برنامه‌های کنترل کننده در این زمینه کافی نیست، ما ۱۸۶ هزار مبتلا به هپاتیت C در کشور داریم که حدود ۸۰ درصد آنان سابقه تزریق یا زندان دارند.

شیوع هپاتیت C در بیماران هموفیلی و تالاسمی به کمتر از ۸۰ مورد رسید
وی اظهار داشت: شیوع هپاتیت C در بیماران هموفیلی ۴۰ تا ۵۰ درصد، در تالاسمی‌ها بین ۱۸ تا ۲۰ درصد و در دیالیزی‌ها نزدیک به ۲۰ درصد بوده اما امروز تعداد افراد مبتلا به هپاتیت C در بیماران هموفیلی و تالاسمی به کمتر از ۸۰ مورد رسیده است.
رئیس مرکز تحقیقات بیماری‌های گوارش و کبد دانشگاه علوم پزشکی بقیه‌الله (عج) گفت: به نظر می‌رسد در پنج تا ۶ استان در بین بیماران هموفیلی و تالاسمی، هیچ مورد هپاتیت C وجود ندارند.
وی تاکید کرد: از سال ۱۳۸۴ تاکنون بیش از ۲۰ هزار نفر از این افراد توسط وزارت بهداشت و با تامین دارو به صورت رایگان درمان شدند، برآورد می‌شود هپاتیت C در این افراد تا ۲ سال دیگر ریشه‌کن شود.
علویان افزود: از سال ۱۳۷۵ تمام خون‌هایی که برای تزریق استفاده می‌شوند، علیه هپاتیت C چک می‌شوند، لذا افراد بعد از این سال خون سالم دریافت کردند و خطر ابتلا به این بیماری وجود ندارد و به نوعی سلامت خون تضمین شده است.
وی به اهمیت آموزش به معتادان تزریقی اشاره کرد و گفت: آموزش، دادن سرنگ و متادون به آنها از جمله کارهای بسیار خوبی است تا آنان به این بیماری مبتلا نشوند.

سلنا گومز، خواننده و هنرپیشه‌ی معروف در سال ۲۰۱۵ مبتلا به بیماری خودایمنی بدن بود.
@autoimmunir

طی سال‌های اخیر موارد بسیار زیادی از بیماری خودایمنی (بیماری‌ای که در آن دستگاه ایمنی بدن برخی اعضا را به عنوان بیگانه شناخته و به آن‌ها حمله می‌کند) مشاهده شده است که به دلیل خاموش بودن این بیماری و این که صرفاً اخیراً نسبت به این بیماری آگاهی‌بخشی عمومی انجام می‌شود، بسیاری از این بیماران مدت‌های مدیدی را در بیمارستان‌ها و در صف مطب پزشکان گذرانده‌اند تا بالاخره به درستی مورد معاینه قرار بگیرند. یکی از این بیماران به نیویورکر گفته: «من به همان شکلی بیمار شدم که همینگوی می‌گفت آدم ورشکسته می‌شود: به آرامی و سپس ناگهان.»

بیماری خودایمنی، یک وضعیت التهابی مزمن است که توسط خود سلول‌های ایمنی بدن ایجاد می‌شود. این سلول‌ها به اشتباه گمان می‌کنند که بدن در خطر است و به همین دلیل به بافت‌های سالم حمله‌ور می‌شوند. هپاتیت خودایمنی، رماتیسم مفصلی و تیروئیدیت هاشیموتو تنها سه نمونه از صدها بیماری‌ای هستند که در این دسته‌بندی قرار می‌گیرند.

نتایج برخی مطالعات جدید

پژوهشگران برای انجام این مطالعه، روی موش‌های آزمایشگاهی تغییرات ژنتیکی‌ای انجام دادند که آنان را نسبت به بیماری خودایمنی آسیب‌پذیر ساخت. آنان سپس باکتری معده را بررسی کردند تا ببینند کدامشان ملتهب شده یا در تولید آنتی‌بادی‌های محرک سیستم خودایمنی دخیل هستند. مشخص شد که مجرم Enterococcus gallinarum است.

آنان وقتی سلول‌های کشت‌شده‌ی کبد افراد سالم را با افرادی که بیماری خودایمنی داشتند مقایسه کردند، در گروه اخیر آثاری از Enterococcus gallinarum را یافتند.

جالب این‌جاست که پژوهشگران نه تنها منشأ مشکل را پیدا کردند، بلکه روش‌هایی برای کاهش آثار بیماری خودایمنی نیز یافتند. آنان موفق شدند با استفاده از واکسن و آنتی‌بیوتیک رشد Enterococcus gallinarum را متوقف کنند و بدین ترتیب آثار بیماری محو شد. آنان امیدوارند که این تحقیقات به درمان انواع خاصی از بیماری خودایمنی همچون بیماری خودایمنی کبد منجر شود.
منبع: کرونوس
@autoimmunir

پیام این مقاله: بیماران خودایمنی عزیز به آینده امیدوار باشید. محققین برای کشف دقیق بیماری در حال تلاش هستند. دکتر علویان

آمبولیزاسیون همآنژیوم کبدی 👇
@hemangiomairan

همانژیوم

همانژیوم یک ضایعه مادرزادی می باشد که ممکن است در کبد نیز مشاهده شود .
ماهیت این توده عروقی و خوش خیم می باشد و در اکثر موارد بطور اتفاقی کشف شده و نیاز به درمان ندارد .
در مواردیکه این توده ایجاد علائمی مانند درد و یا خونریزی نماید نیاز به پیگیری و درمان خواهد داشت .

درمان همانژیوم

در گذشته تنها راه درمان همانژیوم جراحی بوده که در اکثر موارد قابل انجام نیست . امروزه با استفاده از درمانهای داخل عروقی نیمه تهاجمی میتوان عروق خون رسان همانژیوم را مسدود کرد . بدین ترتیب همانژیوم غیر فعال شده و تبدیل به یک بافت مرده می شود ودر نهایت بسیار کوچک می شود .

روش انجام عمل امبولیزاسیون کبد

پس از مشاهده مدارک و تایید توده همانژیوم توسط پزشک رادیولوژیست تحت هدایت دستگاه تصویربرداری , همراه با بی حسی موضعی ,کاتتر مخصوص از کشاله ران راست وارد شریان کبد(در ابتدای عروق خون رسان همانژیوم) می شود.
پس از تزریق ماده حاجب و تایید محل همانژیوم , ترکیب مواد مسدود کننده بداخل شریان همانژیوم تزریق شده و همواره با تصویربرداری مراحل انجام عمل چک می شود .
پس از تزریق مواد مسدود کننده کاتتر خارج می شود وجهت جلوگیری از خونریزی, محل شکاف با آنژیوسیل یا با فشار مضاعف دست بسته می شود
پس از پانسمان محل شکاف کیسه شن در محل قرارگرفته به مدت 1الی 2 ساعت تا از خونریزی جلوگیری شود .
حداقل 24 ساعت کشاله ران راست بی حرکت باشد ودر مواقع لزوم محل شکاف با دست کمپرس شود .
امبولیزاسیون همانژیوم کبد بدون برش جراحی و فقط با ایجاد یک شکاف چند میلیمتری روی کشاله ران انجام می شود و بعد از گذشت مدت زمان کوتاهی آثاری از شکاف باقی نمی ماند و نسبت به جراحی مزایای قابل توجهی دارد .
منبع: مرکز تصویربرداری پردیس نور
@hemangiomairan

#كيك_نوهپ

برنامه تلويزيوني #كيش_و_زندگي
٢٨ جولاي
#روز_جهاني_هپاتيت را گرامي مي دارد.

همه با هم
براي داشتن
#جزيره_بدون_هپاتيت

@kishozendegi

دکتر مهدی افضل آقایی ، فوق تخصص گوارش و کبد در مورد هپاتیت بی توضیح می دهد 👇
@hepatitisBiran

هپاتیت ب چیست؟ 👇👇
@hepatitisBiran

هپاتیت ب یک بیماری بسیار مهم است که به کبد آسیب می رساند. کبد عضوی بزرگ در سمت راست و بالای شکم است که ویروس می تواند سبب ایجاد بیماری در آن شود.
هنگامی که مایعات آلوده بدن یک شخص توسط شخص دیگر لمس شود، ویروس می تواند از فردی به فرد دیگر منتقل شود. این انتقال به چند طریق ممکن است از جمله آن ها می توان به داشتن رابطه جنسی و یا به اشتراک گذاشتن سوزن آلوده اشاره کرد.
علائم هپاتیت ب کدامند؟
هنگامی که هنوز ابتدای آلوده شدن شخص به هپاتیت ب است، که اصطلاحا به آن مرحله حاد می گویند، ممکن است احساسی شبیه به آنفولانزا داشته باشد. در برخی چشم و یا پوست زرد می شود که به آن زردی می گویند. این علائم معمولا با گذشت زمان بهتر می شوند اما ممکن است چند هفته تا چند ماه طول بکشد.
اکثر افراد مبتلا به هپاتیت ب در عرض شش ماه بهبود می یابند. اما از هر بیست نفر، یک نفر مبتلا به هپاتیت ب طولانی مدت می شود که اصطلاحا هپاتیت ب مزمن نامیده می شود.
اکثر افراد مبتلا به هپاتیت B مزمن علائم خاصی ندارند اما در طول زمان عفونت می تواند منجر به بیماری کبدی به نام سیروز شود.
علائم سیروز کبدی عبارتند از:
• تورم در شکم و پاها و ایجاد مایع در ریه ها
• خونریزی یا کبودی
• مشکلات تنفسی
• احساس سیری مداوم
• سرگیجه ناگهانی
• کما
همچنین هپاتیت ب مزمن، خطر ابتلا به سرطان کبد را افزایش می دهد.
چگونه یک شخص به هپاتیت B مبتلا می شود؟
چند راه برای ابتلا به ویروس هپاتیت ب وجود دارد که همگی آن ها شامل مخلوط شدن مایعات بدن شخص بیمار با افراد دیگر است.
بیماری ممکن است از طریق راه های زیر منتقل شود:
• رابطه جنسی با کسی که آلوده شده است
• اشتراک سوزن آلوده پزشکی
• استفاده از سوزن های آلوده برای خالکوبی، طب سوزنی و یا سوراخ کردن
• به اشتراک گذاشتن مسواک، تیغ، یا سایر وسایل شخصی با کسی که آلوده به هپاتیت ب شده است
اگر مادر شما به هنگام بارداری هپاتیت ب داشته باشد ممکن است شما از وی این بیماری را بگیرید. این احتمال به خصوص در کشورهایی که هپاتیت B در آن رایج است ممکن است بسیار اتفاق بیفتد. به همین طریق اگر هپاتیت ب دارید و حامله هستید می توانید آن را به فرزند خود منتقل کنید.
آیا آزمایشی برای تشخیص هپاتیت B وجود دارد؟
بله. اگر پزشک شما در تشخیص خود احتمال ابتلا به هپاتیت ب را بدهد، وی علاوه بر انجام یک معاینه معمولی، آزمایش خون را نیز برای بررسی ویروس تجویز می کند.
پزشک همچنین ممکن است آزمایش هایی را انجام دهد تا ببیند کبد آسیب دیده است یا خیر. این آزمایشات می تواند شامل آزمایش خون یا آزمایش هایی برای اندازه گیری سفتی کبد باشد. برخی افراد ممکن است نیاز به بیوپسی کبد پیدا کنند که برای این امر پزشک یک سوزن را وارد کبد کرده و یک نمونه کوچک از بافت را بیرون می آورد.
این نمونه نشان می دهد که آسیب چقدر شدید و جدی است.
هپاتیت B چگونه درمان می شود؟
اکثر افراد مبتلا به هپاتیت ب در مرحله عفونت حاد نیاز به درمان ندارند چرا که سیستم ایمنی بدن معمولا پس از شش ماه از این ویروس رهایی می یابد. اما اگر شخص مبتلا به هپاتیت ب مزمن باشد و ویروس پس از شش ماه از بدن بیرون نرود، ممکن است نیاز به مصرف دارو با تجویز پزشک باشد.
اگر پزشک تشخیص دهد که نیاز به درمان نیست، با این حال باید مدت زمانی را تحت نظر پزشک بمانید. این تحت نظر بودن ممکن است شامل آزمایشات خون معمول باشد که پزشک بنا بر تشخیص خود برای شما تجویز می کند.
اگر آزمایشات نشان دهنده این امر باشد که ویرس آسیب زیادی به کبد وارد می کند و یا اگر علائم جدی تر شوند ممکن است در این مرحله مصرف دارو برای شما آغاز شود.
دارو برای کسانی که نیاز به درمان دارویی پیدا می کنند معمولا شامل یک دسته دارویی است که با ویروس مبارزه می کند و آنتی ویروس نامیده می شود. البته چندین نوع دارو وجود دارد و حتی در موارد شدیدتر بیمار ممکن است نیاز به پیوند کبد پیدا کند که البته بسیار نادر است. پیوند کبد یک عمل جراحی است که کبد بیمار را با کبد فرد سالم جایگزین می کنند.
علاوه بر درمان، پزشک ممکن است هر 6 ماه یکبار آزمایش اولتراسوند را برای شما تجویز کند. این آزمایش مشابه سونوگرافی است که عکس هایی از داخل بدن می گیرد و معمولا برای اطمینان از عدم توسعه سرطان کبد تجویز می شود.
آیا کاری هست که بتوان برای محافظت از کبد انجام داد؟
پاسخ مثبت است. اگر دستور العمل های زیر را اجرا کنید بسیار خوب است:
• از الکل اجتناب کنید
• برای هپاتیت A و سایر بیماری ها از جمله آنفولانزا و پنومونی واکسیناسیون کنید.
• قبل از مصرف داروهای مسکن و ضد درد حتما از پزشک مشورت بخواهید. این داروها گاهی اوقات به کبد آسیب می رسانند.
چگونه می توان از انتقال بیماری به دیگران جلوگیری کرد؟
اگر مبتلا به هپاتیت B فعال هستید می توانید با روش های زیر احتمال ابتلای دیگران را به این بیماری کاهش دهید.

• استفاده از کاندوم در رابطه جنسی
• در جریان قرار دادن شریک جنسی نسبت به بیماری
• عدم به اشتراک گذاری تیغ، مسواک و یا هرچیزی که ممکن است بر روی آن خون وجود داشته باشد
• عدم به اشتراک گذاردن سوزن یا سرنگ
• استفاده از باند برای پوشش محل بریدگی و زخم های باز
• اطمینان حاصل کردن از این امر که خانواده و نزدیکان آزمایش شده و واکسن هپاتیت B را دریافت کرده اند.
• تمیز کردن قطره خون با استفاده از ترکیب آب و شوینده به نسبت 9 به 1
اگر قصد بارداری دارید
اگر مبتلا به هپاتیت ب مزمن هستید و می خواهید باردار شوید بهتر است ابتدا با پزشک و یا پرستار خود صحبت کنید.
اگر در هنگام تولد نوزاد آلوده باشید نوزاد باید شات واکسن هپاتیت را دریافت کند.
این شات کمک می کند تا کودک شما از عفونت محافظت شود. شما ممکن است چندین هفته قبل از زایمان نیاز به خوردن دارو داشته باشید. علاوه بر این کودک شما در یک یا دو ماهگی واکسن را دریافت می کند. همچنین در 6 ماهگی نیز باید این واکسن را مجددا دریافت نماید.
اگر آزمایشی که از کودک 9 تا 12 ماهه گرفته شده است نشان دهد که نوزاد دارای بیماری است آن گاه پزشک تصمیم خواهد گرفت که آیا نوزاد نیاز به واکسن های بیشتری دارد یا خیر.
زندگی برای افراد مبتلا به هپاتیت ب چگونه خواهد بود؟
بسیاری از افراد مبتلا به هپاتیت B مزمن قادر هستند که به زندگی عادی خود ادامه دهند. و حتی شرایط زیر نیز برای آن ها امن محسوب می شود:
• بوسه و یا بغل
• اشتراک چنگال، قاشق و یا فنجان
• عطسه و سرفه در حضور دیگران
• تغذیه با شیر مادر
منبع: سایت شخصی دکتر افضل آقایی
@hepatitisBiran

خبر خوب: دکتر زمانی فوق تخصص گوارش و کبد و رییس بیمارستان فیروزگر تهران انجام دومین پیوند کبد را در این بیمارستان اعلام کرد.

خبر خوب: دکتر زمانی فوق تخصص گوارش و کبد و رییس بیمارستان فیروزگر تهران انجام دومین پیوند کبد را در این بیمارستان اعلام کرد.
@hepatitisBiran

📌اشخاصی که بیش از سایرین در معرض ابتلا به کبد چرب قرار دارند :

• دچار اضافه وزن یا چاقی هستند.
• دارای رژیم غذایی نامناسب هستند و ورزش نمی‌کنند.
• سیگار می‌کشند.
• مقاوم به انسولین می‌باشند.
• مبتلا به فشار خون بالا هستند.
• مبتلا به چربی خون هستند (کلسترول و تری‌گلیسیرید بسیار بالا در خون).
• مبتلا به بیماری تخمدان پلی کیستیک می‌باشند.
• مبتلا به هپاتیت بی هستند.
• مبتلا به هپاتیت سی هستند.
از برخی داروهای خاص که برای بیماری‌های دیگر تجویز شده‌اند، استفاده می‌کنند.
• دیابت نوع دو دارند.
🆔 @hopehealthclub

💢در حمایت از بیماران مبتلا به هپاتیت پل طبیعت سبز می شود
🔶به گزارش اداره ارتباطات و امور بین الملل شرکت نوسازی عباس آباد، همزمان با روز جهانی هپاتیت، پل طبیعت در منطقه فرهنگی و گردشگری عباس آباد در شامگاه نهم مرداد ماه با هدف حمایت از اعضای جامعه مبتلایان، پژوهشگران و حامیان بیماران هپاتیتی به صورت سمبلیک با نورپردازی به رنگ سبز در می آید.
هپاتیت ویروسی یکی از علل مرگ ناشی از بیماری‌های عفونی در جهان است و شمار افراد مبتلا به انواع ویروس‌های هپاتیت در جهان برابر با ۳۲۵ میلیون نفر می باشد.
🔷سازمان جهانی بهداشت در کارزار روز جهانی هپاتیت ۲۰۱۹ از همه کشورها و سازمان‌های همکار می‌خواهد مضمون «سرمایه‌گذاری به منظور حذف هپاتیت» را تبلیغ کنند و تاکید کرد که هدف نهایی این است که هپاتیت ویروسی با پوشش همگانی بهداشتی تا سال ۲۰۳۰ ریشه کن شود. #منطقه_فرهنگی_گردشگری_عباس_آباد

هپانیت بی . 👇
@hepatitisBiran

ویروس هپاتیت بی عامل بیماری است که باعث التهاب سلول های کبدی می شود. کبد یکی از اعضای حیاتی بدن است که خاصیت ترمیمی بسیار مهمی دارد. کبد مواد غذایی جذب شده در روده ها را تنظیم و تبدیل می کند. همین طور داروها و مواد مخدر، الکل و سموم دیگر را شکسته و دفع می کند. کبد ترشح کننده صفرا است که برای هضم چربی ها لازم است و همین طور کلسترول و پروتئین هایی که برای انعقاد خون لازم است تولید می کند و در بیمار مبتلا به هپاتیت بیلی روبین در خون متمرکز شده و تولید زردی می کند.
پیشرفت بیماری
در حالت حاد بیماری ۶ ماه طول می کشد و در بیماری مزمن بیشتر از ۶ ماه طول کشیده و سبب آسیبهای جدی کبد می شود.

علایم و نشانه های هپاتیت بی
ممکن است که هیچ علامتی دیده نشود مخصوصاً در نزد کودکان کمتر از ۵ سال و در نزد افرادی که سیستم دفاعی ضعیف شده دارند و اگر علامتی باشد پس از ۶ هفته تا ۶ ماه پس از آلوده شدن کبد به ویروس دیده می شوند مانند:
ـ خستگی ، بی اشتهایی، حالت تهوع و استفراغ، دردهای شکمی، تب ، زردی، ادرار خیلی پر رنگ، مدفوع کم رنگ، دردهای مفصلی
خستگی و دردهای مفصلی معمولاً دو هفته قبل از یرقان (زردی) دیده می شوند.

عوامل ابتلا:
ویروس به مقدار بسیار زیادی در خون بیمار وجود دارد.
ـ فعالیت های جنسی محافظت نشده
ـ استفاده چند نفر از یک سوزن و سرنگ برای تزریق مواد مخدر
ـ فرو رفتن اتفاقی سوزن آلوده به خون بیمار مبتلا به هپاتیت در پوست درمانگران
ـ انتقال ویروس از مادر به نوزاد هنگام تولد
ـ زندگی کردن با شخص آلوده به ویروس ردون تلقیح واکسن
ـ استفاده کردن چند نفر از یک مسواک یا تیغ ریش تراشی
ـ زخم های پوستی مرطوب
ـ اشیاء آلوده به ویروس
ـ همودیالیز
ـ تمام اعمال جراحی با وسائل غیر استریل
ـ طب سوزنی
ـ درمان های پزشکی، جراحی، دندان سازی در کشورهای در حال توسعه یا مناطقی که بهداشت خوب ندارند یا استریلیزاسیون بد دارند.
ـ اصلاح غیر بهداشتی ریش در سلمانی

پیشگیری
ـ بسیار مهم است که روابط جنسی محافظت شده داشت.
ـ معتادان به مواد مخدر تزریقی هرگز نباید سوزن تزریق را با دیگران شریک شوند.
واکسیناسیون

درمان های دارویی هپاتیت بی

بیش از ۹۵ درصد موارد حاد بیماری بدون درمان دارویی یا مکمل خوب می شوند و فقط تعداد کمی از بیماران دچار هپاتیت مزمن می شوند که احتیاج به درمان دارند.
برای هپاتیت حاد، دارویی برای درمان وجود ندارد و پزشک راهنمایی های زیر را تجویز می کند:
ـ در صورت احتیاج استراحت کنید.
ـ تغذیه کامل و کم چربی داشته باشید.
ـ آب زیاد بنوشید.
ـ الکل مصرف نکنید.
به ندرت در موارد خیلی شدید احتیاج به بستری شدن در بیمارستان و مصرف دارو است و گاهی کم کاری کبدی پیش می آید که احتیاج به پیوند کبد خواهد بود.
برای هپاتیت مزمن، درمان برای همه بیماران یکسان نیست و پزشک می تواند داروهای ضد ویروس را تجویز کند. بر طبق داده های بیولوژیک، داروهای ضد ویروس نمی توانند ویروس ها را نابود کنند ولی آنها را تحت کنترل نگه می دارند. همچنین امکان تولید سرطان کبد بر اثر ویروس را کم می کنند.

مکمل ها
مکمل ها کمک های جالبی برای هپاتیت بی هستند مخصوصاً سلینوم سلنیوم و ویتامین ای

سلینوم: در چین میزان بیماران مبتلا به هپاتیت بی خیلی زیاد است. در یک مطالعه اپیدمیولوژیک محققان متوجه شدند که میزان خیلی کم سلینوم همراه با میزان بالای هپاتیت بی و سرطان اولیه کبد می باشد و مصرف مکمل سلینوم باعث کم شدن این دو بیماری شد.
در یک مطالعه بر روی ۱۳۰۴۷۱ بیمار گروه اول نمک طعام حاوی سلینوم دریافت کردند و گروه شاهد دریافت نکردند. هشت سال بعد که همه تحت کنترل پزشکی بودند محققان متوجه شدند که میزان سرطان اولیه کبد در گروهی که سلینوم دریافت می کردند بیش از ۳۵ درصد کمتر شده و وقتی که سلینوم را قطع کردند میزان سرطان اولیه کبد شروع به بالا رفتن کرد.
در یک مطالعه دیگر چینی بر روی ۲۲۳ بیمار که از هپاتیت بی مزمن رنج می بردند انجام شد در گروهی که دویست میلی گرم سلینوم در روز به مدت ۴ سال دریافت می کردند هیچ یک دچار سرطان اولیه کبد نشدند ولی پس از قطع سلینوم میزان سرطان کبد در آنها معادل گروه شاهد بود. (یعنی ۷ نفر روی ۱۱۳ بیمار) و محققین معتقد شدند که ادامه مصرف سلینوم برای محافظت از سرطان لازم و واجب است.

برای نوع حاد یا مزمن هپاتیت بی روش های مکمل بیشتر از روش های پزشکی تاکید بر مهم بودن شیوه ی زندگی افراد دارد:
* استراحت
* نوع تغذیه
* دقت شدید درباره آثار داروهای مضر کبد بعضی از مواد مانند داروها و آلودگی های صنعتی
* کنترل احساسات منفی
* Cordyceps ـ نوعی قارچ است که منشاء آن از تبت است و در پزشکی سنتی چین شناخته شده است و مطالعه آن روی انسان نشان داده که برای تقویت فعالیت های کبدی در بیماران مبتلا به هپاتیت بی موثر است.
منبع: شهروند، دکتر عطا انصاری
@hepatitisBiran

دکتر افسانه شریفیان؛ فوق تخصص گوارش و كبد در مورد هپاتیت اتوایمیون توضیح می دهد . بخش دوم
@autoimmunir

هپاتیت اتوایمیون (2)

بخش دوم- هپاتیت اتوایمیون یكی از علل كمتر شایع هپاتیت مزمن می‌باشد. هپاتیت مزمن به معنای التهاب طولانی مدت كبد است. در بیماری هپاتیت اتوایمیون، سیستم ایمنی بدن به سلول‌های كبد حمله كرده و سبب التهاب سلول‌های كبدی می‌شود.

در بین بیمارانی كه بدون درمان رها می‌شوند. زمان لازم برای پیشرفت بیماری به سوی سیروز از شخصی به شخص دیگر متفاوت است. با درمان، معمولا التهاب كنترل شده و اغلب بیماران آینده خوبی دارند. علایم بالینی هپاتیت اتوایمیون از خفیف تا شدید متغیر می‌باشند. از آنجایی كه هپاتیت ویروسی و هپاتیت دارویی علایم بالینی مشابهی با هپاتیت اتوایمیون دارند، تنها از روی علایم بالینی نمی‌توان بیماری را تشخیص داد و نیاز به انجام تست‌های تكمیلی می‌‌باشد.
هپاتیت اتوایمیون یك بیماری عفونی نیست، بنابراین از شخصی به شخص دیگر به هیچ طریق قابل انتقال نمی‌باشد. البته به علت زمینه ژنتیكی، ابتلا به این بیماری در بعضی از خانواده‌ها بیشتر می‌باشد.
تشخیص
بسیاری از افرادی كه در مراحل اولیه بیماری هپاتیت اتوایمیون هستند، یا بدون علامتند و یا علایم مبهمی دارند. بنابراین در اغلب موارد، تشخیص تنها به دنبال آزمایش‌های روتینی كه در آن آنزیم‌های كبدی مورد بررسی قرار گرفته‌اند، داده می‌شود. هنگامی كه علایم بالینی و آزمایشگاهی به نفع هپاتیت باشند، تست‌های مربوط به هپاتیت و عامل ایجادكننده آن توسط پزشك درخواست می‌شود. تست‌ها معمولا شامل آزمایش خون، تصویربرداری و بیوپسی كبد می‌باشد.
بیوپسی كبد
در هنگام نمونه‌برداری (بیوپسی كبد)، قسمت كوچكی از بافت كبد جهت بررسی زیر میكروسكوپ قرار گرفته می‌شود. مطالعه بافت‌شناسی زیر میكروسكوپ، التهاب و شدت پیشرفت آسیب كبدی به سوی سیروز را نشان می‌دهد. نوع سلول‌های التهابی كه در محل دیده می‌شوند، معمولا به تشخیص قطعی هپاتیت اتوایمیون و رد سایر علل هپاتیت كمك می‌كند.

درمان
تقریبا همیشه هپاتیت اتوایمیون نیاز به درمان دارد. مطالعات نشان می‌دهند كه اگر درمان هر چه زودتر شروع شود، سبب بهبود علایم بالینی و توقف آسیب‌های وارده به كبد شده و حتی گاهی اوقات به بهبود صدمات ایجاد شده می‌انجامد. درمان شامل داروهایی است كه سبب كاهش التهاب و سركوب كردن سیستم ایمنی بیش‌فعال می‌شوند.
طول مدت درمان: معمولا بیماران بعد از حدود 3 سال از شروع درمان به مرحله فروكش بیماری وارد می‌شوند. بعضی از افراد در نهایت می‌توانند درمان را متوقف كنند، اگرچه امكان عود مجدد بیماری نیز می‌رود. امكان دارد درمان با دوز كم در طول سال‌ها (حتی تمام عمر)، بارها شروع و قطع شود.
بعضی از افراد كه فرم خفیف بیماری را دارند ممكن است نیاز به گرفتن دارو نداشته باشند. تصمیم‌گیری برای آنكه كدام بیمار باید درمان شود و كدام بیمار می‌تواند درمان را متوقف سازد، بر عهده پزشك معالج بوده و به صورت جداگانه و از فردی به فرد دیگر فرق می‌‌كند. افرادی كه درمان دارویی آنها متوقف شده، باید به طور مرتب توسط پزشك خود معاینه و آزمایش شوند، تا در صورت بروز هرگونه علایم جدید، درمان دوباره شروع شود و پیشرفت بیماری متوقف گردد.
به عنوان یك قانون كلی، درمان قطع نمی‌شود، مگر آنكه بیماری به مرحله فروكش رفته و یا درمان شكست بخورد و یا عوارض جانبی شدید در اثر درمان در شخص ظاهر شود. مرحله فروكش بیماری یعنی دیگر شخص علایم بالینی نداشته باشد و تست‌های كبدی نیز در حد طبیعی باشد و در بیوپسی جدید بافت كبدی رو به بهبود باشد. معمولا قبل از آنكه درمان را قطع كنند، یك بیوپسی مجدد از كبد گرفته تا مطمئن شوند كه التهاب بافت كبدی بهتر شده است.
اگر نیاز به شروع درمان نبود: پیگیری‌های مرتب در افرادی كه نیاز به شروع درمان نداشته باشند، توصیه می‌شود. پیگیری‌ها شامل معاینه بالینی و تست‌های خونی، هر چند ماه یك بار می‌باشد و معمولا حداقل هر 2 سال یك‌بار بیوپسی كبد توصیه می‌شود.
@autoimmunir

با همآنژیمای کبدی بیشتر اشنا شوید 👇
@Hemangiomairan

همانژیوم یا توده خوش خیم کبدی چیست؟ | شایع ترین توده کبدی را بشناسید!

همانژیوم یا توده خوش خیم کبدی چیست؟ | همانژیوم کبدی یا توده های خوش خیم، شایع ترین توده های کبدی هستند که در ۷ درصد از افراد جامعه دیده می شوند. اکثر مبتلایان به همانژِیوم یا توده خوش خیم کبدی، بانوان هستند. متن زیر درباره همانژیوم یا توده خوش خیم کبدی را بخوانید و با شایع ترین توده کبدی آشنا شوید!

همانژیوم شایع‌ترین توده خوش‌خیم کبدی می باشد و در ۷ % جمعیت دیده می شود . همانژیوم کبدی در واقع کلافه عروقی است که در اثر تجمع غیر طبیعی عروق بوجود می آید و اغلب مادر زادی می باشد. در تمام گروه های سنی و در هر دو جنس مشاهده میشود اما بیشترین سن مشخص شدن همانژیوم کبدی ۳۰ تا ۵۰ سالگی میباشد. شیوع آن در زنان ۳ برابر بیشتر از مردان می باشد . همانژیوم های کبدی اغلب منفرد بوده و اندازه کوچکتر از ۵ سانتیمتر دارند و در لوب راست کبدی قرار دارند ولی ممکن است متعدد باشند .

علایم همانژیوم‌ کبدی چیست ؟

اندازه اغلب همانژیوم‌ ها کوچکند و علامت ایجاد نمیکنند و معمولا در جریان انجام بررسی سونوگرافی به هر دلیل دیگر، بطور اتفاقی کشف میشود . اکثر افرادی که دارای همانژیوم کبدی می باشند هیچوقت دچارعلامت وعارضه نمی شوند و به درمان نیاز پیدا نمی کنند مگر اینکه اندازه آن بزرگتر باشد که در اینصورت شخص ممکن است دچار درد مبهمی در قسمت بالا و راست شکم شود و یا تهوع و استفراغ داشته باشد. به ندرت ممکن است همانژیوم کبدی پاره شده و به داخل حفره شکم خونریزی کند.

ریسک فاکتورهای همانژیوم کبدی چیست ؟

1-جنس مونث : شیوع همانژیوم در خانمها بیشتر از آقایان می باشد.

2-حاملگی : در طی حاملگی اندازه همانژیوم کبدی بزرگتر میشود.

3-مصرف استروژن : با مصرف استروژن اندازه همانژیوم کبدی بزرگتر میشود.

آیا خانمهای مبتلا به همانژیوم کبدی میتوانند باردار شوند ؟

حاملگی برای افراد مبتلا به همانژیوم قدغن نمی باشد. هر چند که در طی بارداری ممکن است اندازه توده مقداری بزرگتر بشود.

همانژیوم کبدی چطور تشخیص داده میشود ؟

وقتی بر اساس یافته سونوگرافی به همانژیوم کبدی مشکوک شدیم جهت تایید تشخیص می توان از CT اسکن تری فازیک با تزریق وریدی ماده حاجب یا MRI استفاده نمود.

آیا افراد مبتلا به همانژیوم کبدی نیاز به پیگیری و تحت نظر دارند؟ پس از تایید تشخیص همانژیوم کبدی توصیه میشود ۶ و ۱۲ ماه بعد سونوگرافی مجدد جهت ارزیابی اندازه توده انجام شود اگر تغییری در اندازه توده دیده نشود فاصله بررسی ها بیشتر میشود. اگر اندازه توده بیشتر از ۱۰ سانتی متر باشد سونوگرافی سالانه توصیه میشود.

در چه مواردی همانژیوم کبدی نیاز به درمان دارد ؟

در موارد زیر درمان جراحی توده توصیه میشود:

1) همانژیوم کبدی بزرگ باشد و موجب درد و ناراحتی بیمار شود
2) با اثر فشاری روی اعضا مجاور ایجاد مشکل نماید
3) احتمال پارگی بیشتر باشد

@hemangiomairan