:
موسيقي. به وقت شب#هنرگردي.
نام #داریوش_دولتشاهی، در بین مردان موسیقی ایران شاید کمتر شنیده شده باشد. بخشی از این محجوری به مهاجرت دولتشاهی به آمریکا قبل از انقلاب و در سال 1345 بر می گردد. او دکترای خود را در آهنگسازی و موسیقی الکترونیک در سال 160 از دانشگاه کلمبیا دریافت کرد و پس از آن هم آثار جدی و مهمی در زمینه ی موسیقی مجلسی و ارکسترال نوشت. اما آنچه اهمیت دولتشاهی را برای موسیقی ایران برجسته می کند تنها دانش و تجربیات گرانبهای موسیقایی او نیست. بلکه او بعنوان یک نوازنده ی نوآور #تار، که از محضر بزرگانی چون علی اکبر خان شهنازی و نورعلی خان برومند بهره برده و ردیف کلاسیک ایرانی را نزد آنها فرا گرفته، کارهای کم نظیری در زمینه ی تک نوازی تار دارد. تار دولتشاهی، طعم خاصی دارد و تکنیک نوازندگی و بداهه پردازیش در بین تارنوازان مطرح کنونی کمتر مورد توجه قرار گرفته است. شیوه ی تاز نوازی #آوانگاردی که هم پشتوانه ی محکمی چون شهنازی دارد و هم دانش وسیع و به روزی که مدیون آموزه های توماس کریستیان داوید، استاد اتریشی و رهبر ارکستر رادیو تلویزیون ملی ایران در سالهای قبل از انقلاب و پس از آن مدارج عالی موسیقی ای که در آمریکا بدست آورده است. از دولتشاهی در ایران دو آلبوم تار نوازی با نام های "نجوای ماه" و "چشم سوم" و یک کتاب صوتی با عنوان "عاشقانه های حافظ" به همراه #احمدرضا_احمدی، یار قدیمی اش منتشر شده است.
دولتشاهی اثری دارد با نام "موسیقی #الکترونیک، تار و سه تار" دارد که در خارج از ایران منتشر شده است. در این آلبوم دولتشاهی سعی کرده تا با کمک موسیقی الکترونیک، آن هم از نسل الکترونیک اشتوکهاوزنی نواهایی از تار و سه تار را در میان انبوهی از صداهای الکترونیک در هم بیامیزد. تفاوت این اثر مهم با دیگر آثاری که مثل نقل و نبات امروز منتشر می شوند و در آن تنها با استفاده از چند افکت در پشت صدای تار یا سه تار، مدعی تلفیق این دو جنس موسیقی-که قرن ها و جغرافیا ها با یکدیگر فاصله دارند- هستند، در در هم تنیدگی جدی این موسیقی هاست.
قطعه ی "ذهاب" (به معنای باران های ریز و بسیار) را می شنوید که 13 دقیقه متشکل از ترکیب تار و موسیقی الکترونیک است
موسيقي. به وقت شب#هنرگردي.
نام #داریوش_دولتشاهی، در بین مردان موسیقی ایران شاید کمتر شنیده شده باشد. بخشی از این محجوری به مهاجرت دولتشاهی به آمریکا قبل از انقلاب و در سال 1345 بر می گردد. او دکترای خود را در آهنگسازی و موسیقی الکترونیک در سال 160 از دانشگاه کلمبیا دریافت کرد و پس از آن هم آثار جدی و مهمی در زمینه ی موسیقی مجلسی و ارکسترال نوشت. اما آنچه اهمیت دولتشاهی را برای موسیقی ایران برجسته می کند تنها دانش و تجربیات گرانبهای موسیقایی او نیست. بلکه او بعنوان یک نوازنده ی نوآور #تار، که از محضر بزرگانی چون علی اکبر خان شهنازی و نورعلی خان برومند بهره برده و ردیف کلاسیک ایرانی را نزد آنها فرا گرفته، کارهای کم نظیری در زمینه ی تک نوازی تار دارد. تار دولتشاهی، طعم خاصی دارد و تکنیک نوازندگی و بداهه پردازیش در بین تارنوازان مطرح کنونی کمتر مورد توجه قرار گرفته است. شیوه ی تاز نوازی #آوانگاردی که هم پشتوانه ی محکمی چون شهنازی دارد و هم دانش وسیع و به روزی که مدیون آموزه های توماس کریستیان داوید، استاد اتریشی و رهبر ارکستر رادیو تلویزیون ملی ایران در سالهای قبل از انقلاب و پس از آن مدارج عالی موسیقی ای که در آمریکا بدست آورده است. از دولتشاهی در ایران دو آلبوم تار نوازی با نام های "نجوای ماه" و "چشم سوم" و یک کتاب صوتی با عنوان "عاشقانه های حافظ" به همراه #احمدرضا_احمدی، یار قدیمی اش منتشر شده است.
دولتشاهی اثری دارد با نام "موسیقی #الکترونیک، تار و سه تار" دارد که در خارج از ایران منتشر شده است. در این آلبوم دولتشاهی سعی کرده تا با کمک موسیقی الکترونیک، آن هم از نسل الکترونیک اشتوکهاوزنی نواهایی از تار و سه تار را در میان انبوهی از صداهای الکترونیک در هم بیامیزد. تفاوت این اثر مهم با دیگر آثاری که مثل نقل و نبات امروز منتشر می شوند و در آن تنها با استفاده از چند افکت در پشت صدای تار یا سه تار، مدعی تلفیق این دو جنس موسیقی-که قرن ها و جغرافیا ها با یکدیگر فاصله دارند- هستند، در در هم تنیدگی جدی این موسیقی هاست.
قطعه ی "ذهاب" (به معنای باران های ریز و بسیار) را می شنوید که 13 دقیقه متشکل از ترکیب تار و موسیقی الکترونیک است