تراوشات

از وقتی با پسری کتاب دوستِ کتابخوانِ کتاب باز ازدواج کردم و رفتیم زیر یک سقف مستأجری، یکی از رؤیاهای هردومان این بود که کتابخانه را جایگزین عنصر بی خاصیت بوفه ظروف قیمتی کنیم. مادرم که هزارویک آرزوی رنگی برای دخترش داشت، اگر چه هیچکدام از خواهش و تمناهای ما را برای شلوغ نکردن خانه نپذیرفت، این یک پیشنهاد را قبول کرد و بالاخره کتابخانه شد جایگزین بوفه!
اگر در مقام مخاطب عام یا حتی فامیل داماد یا عروس می پرسید چرا هردو را تهیه نکردید، پاسخش این است که طبیعتاً در خانه نقلی کمتر از پنجاه متر هر دو در کنار هم نمی گنجید و آن پسر کتاب دوست کتابخوان کتاب باز به اصل وجود بوفه در منزل حساسیت خاصی داشت و دارد. خلاصه که کتابخانه را با هزار شوق و ذوق تهیه کردیم و آوردیم و و کتاب ها را چیدیم، درست همانجا که هر دومان دوست داشتیم؛ در پذیرایی. دلیلش هم این بود که اولاً در اتاق خواب اصلاً جایی برای کتابخانه نمانده بود و دوم اینکه اصولاً اتاق خواب طرح ترافیک دارد و ورود خیلی ها به آن ممنوع است و در این صورت، خیلی ها نمی توانستند از دیدن کتاب ها حظ کنند و احیاناً کتابی امانت بگیرند و درباره موضوعات مشترک کتابی بحث کنند. پس کتابخانه باید هرجایی باشد غیر از اتاق خواب. برای ما که هنوز موفق به خرید خانه رویاهایمان نشده ایم، طراحی و سفارش کتابخانه دلخواه در جای دلخواه ممکن نیست و خیالپردازی ما درباره خانه جدیدمان فعلاً فقط محدود به محل کتابخانه و رنگ و اندازه و مدلش است. چه خانه دل انگیزی می شود اگر یک اتاق جدا صرفاً برای کتاب دوستی و کتاب خوانی و کتاب بازی داشته باشد.

بالاخره کتابخانه را خریدیم و آوردیم و چیدیم و لذتش را بردیم. کتابخانه ای با عرض 70سانتی متر و 4طبقه و یک طبقه دردار که روی هم می شود 5طبقه. حجم کتاب ها و چیدمانشان از نظر موضوعی و درعین حال رنگی و حجمی و قدی، بی نقص از آب درآمد و کلی کیف کردیم. همسر به سبب گره خوردن کارش با کتاب و همتی که در مطالعه دارد، هر چندوقت یک بار؛ با یک کیسه کتاب به خانه می آید، بدون اینکه پیش بینی کند اضافه شدن کتاب ها در کتابخانه ای که از اول گنجایشش تکمیل است، دردسرساز می شود. البته که همچنان کیف همسرجانم ادامه دارد و وقتی چهارزانو جلوی کتابخانه اش می نشیند، درست می شود پسر 10، 12 ساله دهه شصتی که بازیکن محبوب تیم سرخ پوشش را از تلویزیون رنگی می بیند...با همان برق چشم و بی قرارنشستن. حالا بعد از گذشت بیش از سه سال از خرید کتابخانه مذکور، من مانده ام و یک کتابخانه در حال متلاشی شدن از ازدیاد کتاب و تعداد زیادی کتاب که کنار کتابخانه روی هم چیده شده اند. کتابهایی که با دیدنشان حرص من درمی آید از بی نظمی چیدمان و گردگیری شان. بماند که با ضجه هایم درباره شلوغی خانه الان صندوق عقب ماشین هم تبدیل شده به کتابخانه سیار و در اثاث کشی امسال سه چهارتا جعبه کتاب را اصلا باز نکردیم.
الان با این حجم کتاب ها، بیشتر از هروقتی منتظرم منزلمان آماده شود و بیشتر از هر چیزی به کتابخانه مان فکر می کنم. به به...چه کتابخانه ای بشود؛ تصمیم گرفته ایم یکی از دیوارها را کامل کتابخانه کنیم تا سقف. مدلش را هم از الان انتخاب کرده ایم و به توافق رسیدیم و حتی قیمتش را هم برآورد کرده ایم. رنگش هم احتمالا ترکیبی از سفید و قهوه ای روشن خواهد بود. می خواهم در یک طبقه کتاب های مذهبی و نفیس بچینم، یک طبقه اش را پر کنم از شعرهای مولوی و حافظ و اخوان و نیما و فروغ و سهراب و ابتهاج. طبقه کناری اش را هم اختصاص می دهم به شعر شاعران جدیدتر. یک طبقه را پر می کنم از رمان های خارجی و طبقه دیگرش را رمان های ایرانی می چینم. یک طبقه اش را کتاب های سینمایی و ادبی می گذارم و یک جاهایی را خالی می گذارم برای نویسندگان فردا یا نوشته های بعدی نویسندگان امروز.

16 views07:02