نکنید آقا!

دیشب یک کتاب تاریخ شفاهی تخصصی خواندم. درباره شدت آشفتگی و خرابی متن و مصاحبه و هرچیز آن هرچه بگویم کم است. فقط برایم سوال شد این پروژه‌هایی که تقسیم می‌کنند، کسی نیست نظارت کند تا حداقل خروجی شکل درستی داشته باشد؟

مدیر پروژه هم در ابتدا و انتها طوری خودش را پرزنت کرده بود که حد نداشت. احتمالا جناب استاد دانشگاه این مجموعه را زیربغل می‌زند و از این جلسه به آن جلسه می‌رود و پروژه بعدی را چرب‌تر می‌کند.

یک جا هم که شیر پروژه برایشان بسته باشد، دم از این می‌زنند که کسی در این مملکت به فکر فرهنگ و حفظ میراث معنوی این سرزمین نیست و تا می‌توانند آبغوره می‌گیرند. که اگر من بودم ترجیح می‌دادم این مجموعه به این شکل و شمایل هیچ‌وقت منتشر نشود. واقعا کار نکردن راحت‌تر از این شکل کار کردن نیست؟ خب نکنید آقا...

یکی از عکس‌های مشهور شعبان جعفری مشهور به «بی‌مخ» که اغلب تصور می‌کنند مربوط به کودتای ٢۸ مرداد است در واقع مربوط به زمستان ۳۲ و حضورش در کارزار انتخابات مجلس هجدهم است.
او در خاطراتش می‌گوید در انتخابات پرچم سبزی داشتم که رویش نوشته بود نصر من الله و فتح قریب و همه جا با من بود.

پ.ن: به لباس تن شعبان بی‌مخ هم دقت کنید می‌بینید روی پیراهن، پلیور کاموایی پوشیده که همین نشان می‌دهد مربوط به مرداد نیست!

داشت به دوستش می‌گفت: بابابزرگم چهل سال فقط آبگوشت می‌خورد. یا آبگوشت گوسفند یا آبگوشت کفتر!
بعد گفت: این یه جور ریاضت بود. برای همین ۴۰ تا جن موکل داشت.
تهش هم اضافه کرد: علت همه مریضی‌های ما ایرانیا اینه که نخود کم می‌خوریم.
🥸

«از دل برود هر آنکه از دیده برفت»، حکایت کتابی است که رفته توی کارتن.

مدتی است دارم از هر زاویه‌ای [به قدر وسعم] درباره مشروطه می‌خوانم. نکته‌ای که برام برجسته شده این است که در مدرسه با درس تاریخ چه بلایی سر ذهن ما آوردند که هیچی درباره همین برهه تاریخی نمی‌دانیم و علاقه‌ای هم نداریم خودمان اطلاعات کسب کنیم.

نکته تلخ ماجرا هم این است که برای مخاطب معمولی که حوصله خواندن کتاب‌های سنگین تاریخی ندارد هم کتاب‌های سبک و خوشخوان نداریم (پادکست‌هایی تلاش کرده‌اند این جای خالی را پر کنند که خب بپذیریم پادکست جای کتاب را نمی‌گیرد).

نوشته استبدادخواهان که در میدان توپخانه تجمع کرده بودند یکی از هواداران مشروطه را گرفته و به بدترین شکل به قتل رساندند و بعد یک نفر با قلم‌تراش سراغ چشمانش رفت و گفت می‌خواهم چشم مشروطه را در بیاورم.

دور فلکی یکسره بر منهج عدل است
خوش باش که ظالم نَبرَد بار به منزل

حافظ قلم شاه جهان مقسم رزق است
از بهر معیشت مکن اندیشه باطل.

ـ حافظ.

پ.ن: ذهنم درگیر مسئله‌ای بود و جناب حافظ اینگونه پاسخ داد. رحمت‌الله علیه.

مصونیت داشتن، مسئله این است!

اگر «توجیه» نبود احتمالا همه‌مان هلاک می‌شدیم.
توجیه ناکامی و نرسیدن و نشدن، مثل مسکن عمل می‌کند تا سخت نگذرد و بتوانیم زندگی کنیم.

🟥 منفعل؛ همین!

حجت جمشیدی:
آدم‌های منفعل و آنهایی که به حساب نمی‌آیند کجای تاریخ ایستاده‌اند؟ آدم‌های چه کنم چه کنم، چه جور زیسته‌اند؟! «ناخلف» دست گذاشته روی زندگی یکی از این آدم‌ها. یکی از آن ندانم کارهایی که ماجرایش در دوره پهلوی روایت می‌شود.
شاید بتوان گفت بهترین قالب برای روایت یک اتفاق، داستان است. چرا که هر حادثه جزییات زیادی به همراه دارد و روایت پر جزییات آن ماجرا...


🔅متن کامل را در سایت نقطه ریویو بخوانید:
🌐 https://B2n.ir/tz6505

🔘 نقطه ریویو، یک قدم جلوتر از مطالعه:
🌐 noghtereview.ir
🟥 @noghtereview

«مخاطب عام» فحش نیست، یک واقعیتِ مسلمِ اغلب نادیده گرفته شده است!

پرفروش بودن یک محصول فرهنگی به معنای نازل بودن آن نیست.

چند روز پیش رفتم انقلاب.
هیچ کتابی توی ویترین وسوسه‌م نکرد.
هیچ کتابی!

ما یه وقتایی یه چیزی رو به درستی می‌فهمیم ولی خودمون باهاش مقابله می‌کنیم و می‌گیم نه اینطور نیست و حتما اشتباه کردم.
🥸

محمود دولت‌آبادی هم که باشی، وقتی احتمال داشته باشه نفروشی، ناشرِ اغلب کارهات، کتاب جدیدت را منتشر نمی‌کند.

پ.ن: «پنج» عنوان اثر جدید این نویسنده است که چهار نمایشنامه و یک فیلمنامه در آن منتشر شده است.