کی ایران پیشرفته خواهد شد؟

کمتر از ۱۴ ماه دیگر، جمهوری‌اسلامی وارد سالی خواهد شد که بر اساس سند چشم‌انداز(بالاترین سند حکومت پس از قانون اساسی)، می بایست بین ۲۶ کشوری که در فضاهای پیرامونیش قراردارند، به جایگاه اول اقتصادی، علمی و فناوری رسیده و یا به عبارتی تبدیل به قدرت برتر منطقه ای شود. ولی از سال ها پیش معلوم بود که دستیابی به چنین هدفی ناممکن خواهد است. امروز نیز روشن است که ضریب احتمال تحقق اهداف سند چشم انداز(۱۴۰۴) بی گمان صفر است. سهل است که با فرض بقای شرایط کنونی، به اغلب احتمال ایران تا آینده قابل دید پیشرفته یا توسعه یافته نخواهد شد. زیرا برای دستیابی به جایگاه توسعه یافتگی تجمیع ۶ عامل بایسته است:
سرمایه، فنآوری، انرژی، بازار، امنیت و سازمان یافتگی.
معنای عملیاتی این شش عنصر زیربنایی برای توسعه یافتگی ایران آن است که جمهوری‌اسلامی برای نوسازی زیربناهای توسعه، نیازمند دسترسی به سرمایه ای۲ تا ۳ هزار میلیارد دلاری، دسترسی به امنیت ملی و آرامش درازمدت در فضاهای داخلی و پیرامونی، سازمان دهی دقیق دولت و دسترسی آزادانه و بی هر گونه مشکل به بازارهای جهانی است. تقریبا محال است ایران بدون فشار بزرگ، یعنی سرمایه‌گذاری کلان مقیاس و بلندمدت و جهتدار خارجی- داخلی نخستین پله توسعه یافتگی را تجربه کند. نخستین گام تجربه کردن فشار بزرگ نیز همراهی و هماهنگی دولت- حکومت با نظم جا افتاده در بازار است. از نمونه های تاریخی فشار بزرگ می توان به طرح مارشال، سرمایه‌گذاری در چین، هند و امارات یاد کرد.
نخستین سنگ زیر بنایی میزبانی ایران از فشار بزرگ، اطمینان قدرت های فرامنطقه ای و بیش از ۵۷ کمپانی چند ملیتی جهانشمول، در ایمن بودن و آزادی کامل بازار است. پس از این اطمینان است که مزیت های نسبی ایران به بالندگی خواهد رسید. کوتاه آن که به اغلب‌ احتمال، جمهوری اسلامی با شیوه تولید غیر سرمایه‌داری، همچنان در جا زده و چه بسا عقبگرد هم داشته باشد. آیا کلان تصمیم سازان جمهوری‌اسلامی از درک این گزاره ساده عاجزند؟!!
#یدالله_کریمی_پور
@karimipour_k

برای باهنر،‌ عضو مجمع تشخیص مصلحت نظام

باهنر، عضو مجمع تشخیص مصلحت نظام: چینی‌ها الان ۲۰ تریلیون دلار ذخیره ارزی دارند ولی هر شهروند چین با روزی ۱ دلار زندگی می‌کند!(خبرگزاری ها).

جناب مهندس باهنر لطفا ارقام زیر را که نشان‌دهنده میزان مصرف رسمی مردم چین است، یادداشت کنید. ماخذ این اعداد و درصدها  CIA و یا ویکی پدیا نیست، بلکه اطلاعات رسمی مأخوذ از دولت برادرتان جمهوری خلق چین می باشد:
۱- سرانه مصرف سالیانه گوشت مردم چین در سال‌ ۲۰۲۳، بیش از ۵۳ کیلو بوده است(هفتم جهان)؛
۲- سرانه مصرف آبزیان دریایی مردم چین در سال ۲۰۲۳، حدود ۱۴/۸ کیلوگرم بوده است(چهارم جهان)؛
۳- سرانه مصرف سالیانه میوه مردم چین در سال ۲۰۲۳، بیش از ۸۲/۲کیلوگرم بود.(دهم جهان)؛
۴- سرانه مصرف سالیانه شیرینی مردم چین در سال ۲۰۲۳، حدود ۱۲/۵ کیلوگرم بود(یازدهم جهان)؛
۵- سرانه مصرف سالیانه برنج مردم چین در سال ۲۰۲۳، کمی کمتر از ۷۵/۸ کیلوگرم بود.(نخست جهان.‌ولی رو به کاهش مصرف)؛
۶- سرانه مصرف سالیانه چای مردم چین در سال ۲۰۲۳، حدود ۳/۵ کیلو بود(نخست جهان)؛
۷- سرانه بیماران بستری مردم چین در سال ۲۰۲۳، فقط ۱/۴ در هر ۱۰۰۰ تن. رتبه ۱۰۶ جهان و بهتر از ایتالیا، ژاپن، آلمان و فرانسه؛
۸- شمار چینی هایی که مرتب ورزش می کنند، در سال ۲۰۲۳، بیش از ۵۰۰ میلیون تن بود.‌ تا دو سال دیگر این تعداد به ۷۰۰ میلیون خواهد رسید؛
۹- تا پایان سال ۲۰۲۳،‌ درصد شهروندان چینی که تحت پوشش کامل بیمه درمانی قرار دارند، ۱/۳ میلیارد یا ۹۵٪ جمعیت این کشور بوده است. تا ۲۰۲۵، با برنامه دولت،‌ ۱۰۰٪ مردم زیر پوشش بیمه قرار خواهند گرفت؛
۱۰- میزان مالکیت خودرو در چین۱۶۰ واحد برای هر ۱۰۰۰ شهروند بود(چهاردهم جهان)؛
۱۱- بر پایه آمار سازمان گردشگری چین(Cnta) در سال ۲۰۲۳،‌در مجموع ۲/۴ میلیارد سفر در چین انجام شده که بیش از ۶۰٪ آن با هدف گردشگری و تفریح بود(نخست جهان)
۱۲- میزان مالکیت شخصی خانه در چین طی سال ۲۰۲۳، حدود ۹۰/۱٪ بود.‌ از این منظر چین در رتبه نخست جهان و پیش از سوئیس، سنگاپور و سوئد(دوم تا چهارم) قرار دارد ؛
۱۳- سرانه مصرف سالیانه سبزیجات و صیفی‌جات در چین در سال ۲۰۲۳، بیش از ۳۸۰ کیلوگرم بود(رتبه نخست تولید و مصرف جهان)؛
۱۴- و بالاخره درآمد سرانه چین در سال ۲۰۲۳،‌ بیش از ۱۰۴۰۰ دلار و بر پایه قدرت خرید داخلی، ۲۵۳۰۰ دلار بود.
جناب مهندس باهنر، به گمانتان دستیابی و حفظ چنین سطحی از زندگی، با درآمد یک دلار در روز محتمل است؟!!!هیچ گمان ندارم که جناب شما نخواسته اید برای توجیه نمودار نشیبی فقر در جمهوری‌اسلامی، دروغ ببافید. به اغلب احتمال این گونه داوری ها ناشی از ناآگاهی است که شوربختانه میان مدیران روبه گسترش و بلکه فراگیری است. وقتی وزیر امورخارجه کشورم در انظار عموم جهانیان، ایالت بلوچستان پاکستان را از روی ندانستن و نپرسیدن استان سیستان و بلوچستان پاکستان می نامد، دیگر از شما که یک مهندس هستید و البته ناحق در جایگاه تشخیص دادن مصالح کشورم نشسته اید، چه انتظاری می رود؟!
#یدالله_کریمی_پور
@karimipour_k

این چند تن را گرامی بدارید

اعضای گرانمایه شورای امنیت ملی، مدیران و سربازان گمنام اطلاعات و امنیت کشور در وزارت اطلاعات و حفاظت اطلاعات سپاه و...،‌ جناب حجت‌الاسلام اژه ای و قصات گرانپایه، جناب دکتر آیت الله رئیسی، جناب دکتر سردار قالیباف، بس بدیهی و از آفتاب روشن تر است که چنان چه بین ملت و حکومتی ناظرانی آزاد و غیر حکومتی و غیر دولتی نباشند که اوضاع و احوال سیاست و جامعه را رصد کرده و گزارش هایی بی مزد و منت به تصمیم سازان در جهت تغییر و اصلاح استراتژی ها و رویکردها دهند، بی گمان سراسر جامعه و سیاست دچار گند و ادبار ونکبت فزاینده و بی انقطاع خواهد شد. به گمانم به نوشته ها و گفته های اینان بنگرید و از نیت آنان و حتی بیوگرافیشان بپرهیزید. ببینید چه می گویند؟ چگونه جامعه و دولت و قدرت را رصد می کنند؟ رویکردشان تا کجا و کی وچگونه به درد حکمرانی بهتر می خورد؟ منظورم کسانی است که به رغم همه دردسرها و سختی ها و مرارت های زندگی، با نستوهی و عشق به ایمان و باورها و سرزمین‌شان هنوز مانده اند و در تب وتاب و در هراس، به جای چاپلوسی برای رونق بخشیدن به زندگی‌شان، بی هیچ مزدی می نویسند و می گویند و اغلب هم پاکانه. حال چنان چه بین آنان به اقل احتمال، مزدور و بیگانه پیوندی هم هست، دست شما دراز باد. ولی تا جایی که به‌ من بر می گردد، بین ۱۱۷ قلمزن موثر در فضای امروز تلگرام که بیشترین دنبال کننده را دارند، کمتر به بدسگال و بد اندیش نسبت به ملت و کشور برخورد کرده ام. آخر از ناحیه امثال تاجزاده و زیدآبادی و حائری و قمیشی و روانبخش و بیگدلی و نصیری و اکبر نژاد و... که هرگز تا امروز دیداری با آنان نداشته ام، چه خطری ممکن است برای کشور و ملت باشد؟ باور کنید خوب بود به این چند تن اندک باقی مانده، بابت رصد رایگان و بی منت، مسیر حرکت دولت و جامعه و طرح علنی گزارش های این رصد، خوشامد گفت و عزیزانش شمرد. تردیدی ندارم که بیشتر اینان، برخلاف چاپلوسان و متملقین برباد دهنده منافع کشور، نگهبانان استقلال، یکپارچگی و مجد و عظمت ایرانند. لطفا پاسدار حرمت و شرافت این آخرین باقیمانده های ناظران ایران باشید.
#یدالله_کریمی_پور
@karimipour_k

جغرافیای فساد آسیا
نقشه بالا نمایانگر جغرافیای فساد قاره آسیا طی ۲۰۲۳است. این نقشه محصول سازمان بین المللی شفاف سازی(مستقر در ۱۸۰ کشور) و دانشگاه پاساو آلمان می باشد. شرایط دسترسی شهروندان به خدمات عمومی، ساختار حقوقی-قضایی کشورها و موقعیت بخش خصوصی، سه محور این رتبه بندی ها هستند. از دیدگاه مدیر اجرایی این سازمان: این تنها دولت نیست که مسئول کاهش فساد است، مجلس، کارفرمایان، رسانه ها و همه شهروندان در این کاهش نقش دارند. ولی به هر روی، نمره فساد، می تواند آینه تمام نمای هر دولت و حکومت در جهان باشد. نمره ملت ها ۱۰۰ تا صفر است. از پاکترین تا فاسدترین. هر چه تیره و قرمزتر فاسدتر.خوب به کشورهای محور مقاومتبنگرید(ایران، یمن، سوریه،‌عراق،‌ لبنان). چرا غرق در فسادند؟! بر عکس چرا کشورهای ژاپن، جمهوری کره، تایوان، بوتان، امارات. قطر، عربستان سعودی و اسراییل(اشغالگر)،‌ کویت، عمان، بحرین، از پاک تا به نسبت پاکند؟!
#یدالله_کریمی_پور
@karimipour_k

جغرافیای ازدواج فامیلی و معلولیت
از چندین دهه پیش مهندسی ژنتیک بدین نتیجه دست یافته که در ازدواج های فامیلی(پسر عمو- دختر عمو، پسرخاله-دختر خاله، پسردایی، دختر عمه، دختر دایی، پسر عمه) احتمال انواع اختلال ژنتیکی در فرزندان چنین وصلت هایی بالا است. از جمله در این نوع ازدواج، زادن فرزندان با معلولیت جسمی، مغزی و هم چنین فرزندانی با بهره هوشی پایین و حتی نقص در حرکت، سفیدی مو، کم بینایی، کوری و هزاران پدیده ناقص کننده دیگر، فراوان است.  به همین دلیل ازدواج های فامیلی در بیشتر ایالت های آمریکا ممنوع و بلکه جرم بوده و غیر قانونی است. افزون بر این در جمهوری خلق چین، تایوان، فیلیپین، هنگ کنگ، ماکائو، کره جنوبی و کره شمالی، بلغارستان، رومانی و... این گونه ازدواج ها ممنوع شده است.
شگفت آن که بیشترین فشردگی جغرافیایی این گونه ازدواج ها در هسته جهان اسلام(خاورمیانه و شمال افریقا) است؛ و شگفت تر آن که بین نقشه های فشردگی ازدواج فامیلی و نقشه های پایین بودن IQ (بهره هوشی)، گونه هایی همپوشی به چشم می خورد. لطفا بر نقشه تمرکز شود.
#یدالله_کریمی_پور
@karimipour_k

دلار

چگونه ممکن است با پایه حقوق ماهانه 10-15-20 میلیون(اکثریت) آن هم با تورم بیش از 40-45 درصد و دلار حول و حوش 60 هزار تومان، چرخ زندگی ها روان باشد؟! سهل است که کسی هم دم برنیاورد و در مجموع ثبات کلی برقرار؟!! حتی چنان چه میانگین درآمد ماهیانه ایرانیان 30 میلیون تومن هم فرض شود، 500 دلار می‌شود. با این حساب هم جمهوری‌اسلامی حتی دوماه هم در برابر این معادله هزینه-درآمد دوام نیاورده و دچار بی نظمی درونی خواهد شد. به عبارت بهتر با درآمد تومانی(ریالی) و هزینه‌کرد دلاری(فعلا 60هزارتومان) فرضی، نظم شکننده کنونی، بیدرنگ متلاشی خواهد شد. پس راز و رمز پایداری رژیم چیست و در کجاست؟!
راز ساده ثبات اقتصادی- سیاسی این است که ارزش دلار در ایران و برپایه برابری قدرت خرید، بیشینه 17/5هزار تومان است. حتی بانک جهانی، بهای دلار را در بازار ایران بر اساس برابری قدرت خرید در 1402, حدود 16944تومان برآورد کرده است. این یعنی این که چنان یک شهروند آمریکایی بخواهد با 100 دلار از هایپر خرید کند و همان روز و ساعت هم یک ایرانی با 100 دلار بازاری که می شود 6 میلیون تومان(100×60000=6000000) قصد خرید داشته باشد، سبد اجناس خریداری شده ایرانی بیش از ۳/۵ برابر آن شهروند آمریکایی می شود. ولی چرا PPP ایران(برابری قدرت خرید), بیش از سه برابر نرخ بازار دلار است؟!
نخستین عامل نیروی کار بسیار ارزان و تقریبا رایگان ایرانی ها است که هزینه تولید را کاهش می دهد. دوم و بلکه مهمتر، ارزانی یا تقریبا مفت بودن همه حامل های انرژی در ایران محسوب می‌شود. سوم خدمات ارزان بیمه درمانی و...می باشد. چهارم کیفیت متفاوت و البته نازلتر کالاها و خدمات است. هم چنین PPP تحت تاثیر تعرفه های تجاری دولت قرار می گیرد. در مجموع حکومت-دولت جمهوری اسلامی با پشتوانه درآمد نفتی و... برای حفظ ثبات سیاسی و نظم جاری اجتماعی،‌ گسترده ترین و غول آساترین رانت ها را در قالب واردات برای توزیع ارزانتر ارائه می دهد.‌ یعنی بدین وسیله از سهم توسعه درازمدت کاسته و برای حفظ نظم لرزان جاری سوبسید می دهد. استمرار چنین چرخه ای برای توسعه درازمدت ایران و تولید، نکبت بار خواهد بود.
#یدالله_کریمی_پور
@karimipour_k

چرا بریتانیا پایدار و غول آسا ماند

پهناوری انگلند(انگلیس یا انگلستان) بس کمتر از استان خراسان جنوبی است. تقریبا اندازه استان فارس. ولی کمتر کشوری و کسی است که انگلند را به جایپادشاهی متحد بریتانیا بکار برد؛ که در این صورت از دیدگاه لندن، دچار اشتباه، اگر نگوییم گناه شده است. این پادشاهی مرکب از اسکاتلند، ولز، انگلند و اولستر(ایرلند شمالی) است. یعنی حدود دو برابر وسعت انگلیس. ولی این تازه آغاز داستان است. به این ۴ دولت با خیال راحت می توانید ۱۴ قلمرو ماوراء بحار مانند جبل الطارق را بیفزایید(حدود ۱۷۰۰۰ کیلومتر مربع). ولی داستان باز هم ادامه دارد.
در واقع ۱۶ کشور عضو ملل متحد یعنی کانادا، استراليا، نیوزلند، پاپوا گینه نو، جزایر سلیمان، تووالو، بلیز، آنتیگوا و باربودا، باهاما، باربادوس، گرانادا، جامائیکا، سنت کیتز و نویس، سنت لوسیا، سنت وینسنت و گرنادین هم مانند انگلیسی ها و بریتانیایی ها، چارلز سوم را پادشاه خود می دانند. سهل است که هر از گاهی مثلا در کانادا و استراليا برای دستیابی به استقلال همه پرسی برگزار می شود. ولی تا کنون در همه این رفراندم ها، کمتر از یک سوم مردم از آن استقبال کرده اند.

دلایل چنین پیوستگی و یکپارچگی بی‌مانندی پرشمار است؛ ولی به گمانم نخستین دلیل آن حفظ پادشاهی مشروطه بوده است. به سرود ملی بریتانیا گوش دهید: خدا نگاهدار شاه باد. همین وحدت کلمه پادشاهی متحده بریتانیا را عملا به پهناورترین کشور تبدیل کرده است. افزون بر این ملکه الیزابت با زیرکی و هوشمندی تمام عیار توانست ۵۶ کشور را زیر بزرگترین اتحادیه سیاسی- اقتصادی با نام ملت های همسود(کامنولث) گرد آورد. کشورهایی که در بیشتر موارد همسو و همسودند.
#یدالله_کریمی_پور
@karimipour_k

شش خوشبخت

ملت-دولت های پرشماری غبطه زندگی آبرومندانه و اشرافی این شش ملت را می خورند. با ارزشترین پول جهانی را دارند. درآمد سرانه آنان در شمار بالاترین های جهانی است. بهترین خودروها و خانه ها را داشته و از دیدگاه ملاک های توسعه انسانی در شرایطی بسیار خوب به سر می برند. با این همه هر شش کشور همسایه از دیدگاه اقلیمی بسیار خشک بوده و در حالت طبیعی خاکشان بیشتر قلیایی و غیر قابل استفاده است. گرمای فلج کننده 8 ماهه، نداشتن رودخانه دائمی، چشم انداز مشابه بیابانی و پر از تپه های رملی و ماسه های روان. با وجود این، بسیاری از مردم جهان تمایل به کار در شش کشور جنوبی خلیج فارس را دارند. کم نیستند توسعه چی هایی که با نامیدن آنها به کشورهای پردرآمد نفتی، زیربنای پیشرفت این شش ملت را منابع نفت و گاز و صدور کلانش می پندارند. ولی دارا بودن نفت و گاز برای ثبات سیاسی-اقتصادی،‌ داشتن نفوذ در سیاست بین الملل، بازار بزرگ، امنیت مناسب و در کل خوشبختی ملت شرط کافی نیست؛ که اگر چنین بود ونزوئلا، عراق، ترکمنستان، ایران، لیبی، الجزیره و سوریه باید در جایگاه برابر و بلکه فراتری از کویت، بحرین، قطر‌، امارات، عمان و عربستان سعودی بودند. زیرا افزون بر در اختیار داشتن منابع هنگفت هیدروکربنی، از جغرافیا و اقلیم بسیار مناسب تری از اعضای شش گانه شورای همکاری خلیج فارس برخوردارند.

رژیم های سلطنتی محتاط، محافظه کار و اغلب میانه رو، استراتژی سیاست خارجی عملگرا و امنیت جو، مدارا پیشگی و پرهیز از رادیکالیسم در مدیریت مردم- کشور و اعتماد به سرمایه‌گذاری های بلند مدت توسعه، این شش ملت را ایمن و با ثبات نگاهداشته است. خوب و استراتژیک به این حکومت های سلطنتی- شیخوخیتی موفق بنگریم و این ششگانه های خوشبخت را با رژیم های با پیشینه جمهوری، رادیکال، ایدئولوژیک و امتگرای تفاخر جویی چونان مصر، الجزیره، لیبی، سوریه و عراق، بسنجیم، در 70 سال اخیر، تا جایی که به نشاط و سعادت مردمانشان بر می گردد، چه نمره ای را در کشورداری به رژیم های ارتجاعی، سلطنت طلب، مفت خور و وابسته به امپریالیسم جنوب خلیج فارس می دهید؟! نمره شما به حکومت های انقلابی و ضد امپریالیستی، عراق، الجزیره، سوریه، ایران، لیبی و یمن و لبنان چند است؟! اگر تنها یک هفته مرزها را برای آمد و شد آزاد و رها کنند، از کجا به کجا سیل کوچندگان روان خواهد شد؟!
#یدالله_کریمی_پور
@karimipour_k

بیچاره پوتین

مائو در همه عمر مبارزاتی و حکومتمداری، به گونه هایی زیر سایه رهبران اتحاد جماهیر شوروی بود. از استالین تا برژنف. طی دوره دیکتاتوری مائویی، چشم پکن به پشتیبانی مسکو دوخته شده بود. وقتی هم مائو وجدان کرد که آبی از روسیه برای چین گرم نشده و از پشمش کلاهی دوخته نمی شود، به مسکو پشت کرد؛ سهل است که شوروی را امپریالیست خواند.‌ آن هم امپریالیستی جوانتر و خشن تر از واشنگتن. به هر روی روسیه قبله مائو ماند، گرچه گاه‌گاهی به آن پشت می کرد.

ولی طی ۴۴ سال اخیر اندک اندک ورق به سود چین برگشت. در حالی که سوسیالیسم طراز مسکو به بن بست خورد و به فروپاشی بزرگ انجامید و اتحاد شوروی از جایگاه ابرقدرتی به هشتمین یا نهمین قدرت اقتصادی فرو افتاد، چین در اقتصاد دنیا دوم شد و سخت است که تا ۱۰- ۱۲ سال دیگر واشنگتن را پشت سر ننهد. اینها را گفتم تا به دیدار دیروز شی ژینپینگ و ولادیمیر پوتین نگاهکی بیندازم. آنانی که کلیپ های دیدارهای این دو را خوب دیده اند، بس بعید است به عجز و خواری ولادیمیر پی نبرده باشند. از اول تا آخر این فیلم ها، سخن نمای بدن پوتین از درماندگی و بیچارگی پوتین حرف ها در بر داشت. البته کاری به دامنه امتیازات تازه ای که پوتین به خاطر اندکی بهبود در شرایط اقتصادی فدراتیو داد، کاری ندارم. ولی هر چه هست به خوبی نشانگر آن است که روسیه در چنگال چینی ها گرفتار شده است. وقتی ولادیمیر برای دریافت چند گلوله توپ بیشتر مجیزگوی دیکتاتوری چون کیم جونگ اون می شود،‌ چرا در برابر شی ژینپینگ سر خم نکند؟!!
ولی به هر روی پکن برنده نهایی نبرد روسیه-اوکراین- ناتو است. آن جا که به دلیل تمرکز مسکو بر خارکیف و کیف، ناگزیر خواهد بود دستان چینی ها را در نورسلطان، تاشکند، بیشکک و عشق آباد باز گذاشته و این حیاط خلوت ۲۰۰- ۳۰۰ ساله روس ها را دو دستی تقدیم چینی ها کند. من که می گویم بیچاره پوتین، غصه دار و درمانده ملت روس از پس استراتژی ندانی کرملین نشین ها.
#یدالله_کریمی_پور
@karimipour_k

خاتمی و رئیسی

دو هفته است همه اندوخته های فکری خود را دارم به کار می گیرم که بین دولت های بازرگان، میرحسین، رفسنجانی، خاتمی، احمدی نژاد، روحانی و رییسی از منظر رویکردهای استراتژیکشان، نزد خویش تفاوتی تجسم کنم، به اندازه خردلی لمسش نکرده ام. باور کنید با همه کلنجار رفتن ها در مرور رویکردها، نقش ها، سیاست‌گذاری ها و طرح و برنامه های این دولت ها، که چکیده آن می شود،‌ خطوط استراتژی ملی، شوربختانه نمی توانم از این منظر تارمویی تفاوت ببینم و یا دستکم درک کنم. امروز بالاخره بدین نتیجه دست یافتم: کسی که نتواند بین دولت های حجت‌الاسلام خاتمی و آیت‌الله دکتر رئیسی، تفاوتی از منظر استراتژی ملی ببیند، حتما دچار خرفتی و کودنی شده است.
#یدالله_کریمی_پور
@karimipour_k

بشار اسد شمشیرش از رو بسته است

هفته پیش طی یادادشت: بشاربه کجا چشم دوخته است؟! در همین جا نوشته شد که بیشینه تا پایان سال جاری، بشار اسد اندک اندک مسیر کشورش را از جمهوری اسلامی جدا خواهد کرد. گویا بشار، بس زودتر از پیش بینی ها مبادرت به زاویه سازی با جمهوری اسلامی گرفته است. چنان چه، وی دیروز در کنار بقیه سران کشورهای اتحادیه عرب، بر ادعای مالکیت امارات بر جزایر سه گانه مهر تایید زده و به بیانیه همیشگی اعراب پیوسته است. شگفت آن که اخبار دیدار خصوصی اسد و بن سلمان نیز هم در رسانه های داخلی بازتابی نداشته است. خب این گونه که مشخص است، چنین رویکردی از سوی دولت سوریه از پیش، پذیرفته شده بوده است.
#یدالله_کریمی_پور
@karimipour_k

نیاز روسیه به جمهوری‌اسلامی

ولادیمیر پوتین در آخرین گفتگویش با رسانه ها، تمرکز زیادی بر جمهوری اسلامی داشت. کار به جایی رسید که با وجود آن که به قول خودش بی ادبانه بود، به روشنی خطاب به سه قدرت اروپایی خواهان صدور قطعنامه شورای حکام آژانس انرژی اتمی گفت: احمق ها!!! این چه حرف مزخرفی است که ایران به تعهداتش پایبند بماند؟ وی همچنین پس از صدور قطعنامه شورای حکام علیه ایران گفته است: "چنان چه غرب این روند ادامه دهد، شاید ایران نیز دیگر به تعهداتش عمل نکند". پرزیدنت پوتین هم چنین با گپ و گفت مفصل در باره مناسبات ایران- روسیه گفت:
"ایران کشور قدرتمندی است و قرار نیست کسی برده و یا زیر پرچم غربی‌ها باشد. ایران به‌طور کامل به تعهدات خود در قبال آژانس بین‌المللی انرژی اتمی عمل می‌کند و آن‌ها را نقض نکرده. منتظر برگزاری انتخابات ریاست‌جمهوریِ ایران هستیم. امیدوارم با رئیس‌جمهور جدید در محل برگزاری رویدادهای بین‌المللی و سازمان همکاری شانگهای و بریکس دیدار کنم. آمریکایی‌ها باید در نگاه خود بازنگری داشته باشند، دنیا برپایۀ همکاری کشورها شکل گرفته، شاهد همکاری روسیه چین، ایران و دیگر کشورها هستیم. ایران و‌ روسیه دو کشور نوظهور در حوزۀ اقتصادی هستند و این همان چیزی است که سیاستمداران اروپایی را نگران کرده(است)".(کانال تلگرامی ستاد سایبری سپاه پاسداران)

به گمانم روسیه در شومترین دوره تاریخ معاصر خود به سر می برد، حتی شومتر از حمله بارباروسای آلمان نازی. به گونه ای که پرزیدنت ولادیمیر پوتین برای نخستین بار چنین تهدید می کند:غربی ها فکر می کنند که ما از سلاح های هسته ای استفاده نخواهیم کرد( کانال تلگرامی یورونیوز). چالش بزرگ امروز فدراتیو آن است که در برابر جبهه متحد، کثیر و توانمند ۹۳ دولتی غرب، شامل پیمان های ناتو، اوکاس، اوکیناوا و... تقریبا تنها مانده است. در برابر این جبهه فراگیر جهانی، دوستانی مانند سوریه، زیمبابوه، نیکاراگوئه، کوبا، میانمار، نیجر، بلاروس، کره شمالی و چند کشور نه چندان توانای دیگر، چه کمکی به مسکو خواهند کرد؟! واقعیت محض شوم برای کرملین، تنهایی استراتژیک در میدان عمل است. جمهوری خلق چین هرگز قصد همراهی با روسیه را تا سرحد رویارویی مستقیم با غرب ندارد. مراودات پکن- مسکو و همدلی آنان در سطح مناسبات نا آشکار و حمایت های پنهان کمتر تعیین کننده از کرملین باقی خواهد ماند. اهمیت برونرفت از این انزوای استراتژیک به جایی رسیده است که همین دیروز ۱۷ خرداد(۶ جون) به دستور پرزیدنت ولادیمیر پوتین طالبان از فهرست سازمان های تروریستی روسیه خارج شد و وی به شرط تشکیل حکومتی فراگیر خواهان روابط رسمی با امارت اسلامی افغانستان شد.

می دانیم که همین هفته با اجازه ناتو اوکراین فعلا اجازه پیدا کرده که از تسلیحات اهدایی غرب برای هدفگیری سازه های نظامی در محدوده داخلی مرزی روسیه نیز استفاده نماید و تنها از آنها برای پدافند بهره برداری نکند، روس ها هم در واکنش به این طرح، هدفگیری کشورهای حامی اوکراین را به صراحت در دستور کار قرار داده اند. حال در چنین فضا و اوضاع واحوالی برونرفت جمهوری اسلامی از جمع دوستان نزدیک فدراتیو، برای کرملین خطرناک نیست، بلکه به گمانم کشنده و مقهور ساز خواهد بود. روس‌ها از دستیازی به هر کاری که جمهوری اسلامی را به سمت بی‌طرفی محض هل دهد، ابایی نخواهند داشت.
#یدالله_کریمی_پور
@karimipour_k

چین ایران و بحرین را آشتی می دهد

۱۴ دی ۱۳۹۴، پس از قطع مناسبات دیپلماتیک عربستان با ایران، وزارت خارجه بحرین با صدور بیانیه‌ای از قطع روابط دیپلماتیک خود با ایران خبر داد. وزارت خارجه بحرین همچنین ۴۸ ساعت به دیپلمات‌های ایرانی در منامه مهلت داد تا این کشور را ترک کنند. دفاتر دیپلماتیک این کشور در ایران نیز بسته شد.

ولی به نظر می رسد پس از گذشت ۸ سال، بیشینه پس از برگزاری انتخابات ریاست جمهوری، مناسبات دو کشور عادی شود. به اغلب احتمال این بار نیز مانند بازگشایی مناسبات دیپلماتیک با عربستان،‌ دست چین در کار است. پکن برای استمرار مناسبات تجاری با کشورهای خلیج فارس و نیز امنیت سرمایه‌گذاری، نیازمند منطقه ای آرام و بی دردسر است. البته در این میان سرنوشت امثال شیخ عیسی قاسم، نمی تواند در رتبه نخست قرار گیرد.‌
#یدالله_کریمی_پور
@karimipour_k

گوشت رو دم در خونت آوردند؟!!

کلیپ بالا عکس گروهی یادمانی گروه هفت در نشست ایتالیا(دیروز) بود. پاپ فرانسیس نیز در جایگاه مهمان ویژه با سران G7 در باره بحران جهانی مهاجران و مسئولیت سنگین یاری آنان، هوش مصنوعی(AI)، جنگ غزه و چند موضوع کلیدی با سران هفت کشور توانمند به رایزنی پرداخت. بن زاید و اردوغان رهبران امارات و ترکیه و...رهبران کشورهای دیگر را در کلیپ می بینید؟ به گمانتان تنها همین تصویر درس عبرتی برای کنون کشورمان نیست؟ تنهای تنها و گیر افتاده در قلاب متجاوزان فدراتیو پوتینی. راستی از گوشت چه خبر؟! کی قراره برسه در خانه هامان؟!(اقتباس از کانال تلگرامی انتخابات آمریکا).
#یدالله_کریمی_پور
@karimipour_k

ریشه پیشنهاد پایتخت ساحلی دکتر قالیباف

نیمه دوم دهه ۶۰ (۱۳۶۷) یعنی حدود ۳۶ سال پیش، در بخش نخست پایان نامه ام با عنوان: سیاست دریایی، محور استراتژی ملی، ضمن تاکید براین گزاره که تنها راه برونرفت ایران از بن بست کمتر توسعه یافتگی، دریایی شدن سیاست، فرهنگ و ساختار حکومت است، طی سیستمی پژوهشی، ۱۹ پیشنهاد علمی-اجرایی کلان ارائه شده بود؛ مانندتشکیل وزارت امور دریاها، خودگردانی استان ها، اتصال راه آهن به بوشهر، چابهار و دیگر بنادر و از جمله ایجاد پایتخت دریایی.

در آن سال‌ها طرح استراتژی ملی دریا پایگی اندکی مورد توجه حکومت قرار گرفت. از جمله مرکز تحقیقات استراتژیک که مدیرش حجت الاسلام خوئینی ها بود به واسطه کارشناس ایراندوستی به نام منتظری جلسه ای تشکیل دادند که طرحم را برای توسعه ایران بر مبنای دریاپایگی ارائه دهم. دور میز بسیار بزرگ ساختمان مینوی جماران که محل مرکز تحقیقات شده بود، کیپ تا کیپ مقامات جاخوش کرده بودند. خوئینی ها، شمخانی، بهزاد نبوی، نمازی، حجاریان و قس علیهذا.

ولی پس از توضیح و تشریح کردن لزوم دریا محوری شدن ایران، فهمیدم که رئیس، یعنی همان حچت الاسلام انقلابی دو آتشه، خوئینی ها،مطلب را اصلا نگرفت. به گمانم  به هیچ وجه در این وادی ها نبود و بر این گونه طرح ها تمرکزی نداشت. ولی کسانی که می فهمیدند، گرفتند و  آن را پایه ترقی خود قرار دادند. البته این جناب منتظری که پس از آن ایشان را ندیدم و حتی نام کوچکش و محل کارش و سرنوشتش را یادم رفته است، دوبار دیگر مرا به مرکز مطالعات  استراتژیک کشاند، این بار فکر کنم در خیابان نوفل لوشاتو(بیش از ۳۰ سال پیش). البته بار دوم، خوئینی ها جایش را به حسن روحانی داده بود. ولی بقیه مثل حجاریان، نبوی و... همچنان بودند. ولی دغدغه روحانی که بعدها دو دوره رئیس جمهور شد، تمرکز بر استراتژی درازمدت توسعه نبود.
با وجود ناکام ماندن این طرحنامه، دو تن به شدت پیگیر آن بودند. علی شمخانی که به واسطه شخصی به علی رضا اکبری(بعدها جاسوس اعدامی) پیگیر بود و دکتر حسن کامران استاد کنونی جغرافیای سیاسی دانشگاه تهران که به واسطه سمتی که در تالیف کتاب ها داشت، قول انتشار آن را داد. ولی انجام نداد و یا نشد که نشد.
گذشت و گذشت، تا این که در ۱۳۷۱ طی رساله دکتری خود با عنوان: تحلیل ژئوپولیتیک نواحی بحرانی سیستان و بلوچستان، و نیز در دهه هشتاد، طی پروژه ملی ICZM یا همان مدیریت یکپارچه سازی نواحی ساحلی که از سوی سازمان دریانوردی و دانشگاه خوارزمی به من محول شده بود، با ارائه چندین گزارش به سازمان دریانوردی و انتشار کتاب: ژئوپولیتیک کرانه های دریایی ایران و ICZM، به تکمیل مقوله استراتژی دریایی پرداختم. به ویژه در این کتاب، بر کمتر توسعه یافتگی کرانه مکران و راههای برونرفتش از کمتر توسعه یافتگی و اهمیت سواحل مکران برای توسعه ایران پرداختم. به هر روی در مسیر این مطالعات که هنوز هم در قالبی شخصی استمرار دارد، بر نقش انتخاب پایتخت دریایی به عنوان یکی از دهها پیشنهاد به هم پیوسته تمرکز شده و حتی جا و موقعیت آن در پایان نامه، رساله و گزارش های ارائه شده، تعیین شده است.
یادآوری می شود که یدالله کریمی پور در همه این سال ها تنها به عنوان معلم دانشگاه و بی هیچ مسئولیت دیگر حضور داشته است.
(لطفا بر متن بخش نخست پایان نامه اینجانب، دفاع شده در دهه شصت خورشیدی و تأکید بر پایتختی ایران(صص ۳۴ تا ۳۵.‌ انتخاب پایتخت بندری) نگاهی بیندازید. با سرچ: فصل_دوم_ پایان نامه در همین کانال. هم چنین فایل کتابPDF کتاب را هم که توسط دانشجویان تایپ شده و پر غلط هم هست در همین کانال می توانید ببینید)
#یدالله_کریمی_پور
@karimipour_k