Forwarded from یدالله کریمی پور
چشمگیرترین رخداد ۱۴۰۲ ایران
به گمانم نه پیش بینی تورم ۵۰ درصدی اقتصاددانان برای بهار آینده، نه تحرکات باکو و نه دهها ضربه اسرائیل(اشغالگر) در راستای استراتژی هزار خنجر در فضاهای بیرونی-درونی ایران، نه اعتراضات و اعتصابات احتمالی، نه گفتگوهای هسته ای و افزایش و پیچیده تر شدن تحریم‌ها، نه افول شگفت ارزش ریال و نه حتی مخاطرات محیطی به اندازه گسترش مناسبات بازرگانی ایران- روسیه در ۱۴۰۲، چشمگیر، تعیین کننده و دارای جلوه های مشاهده پذیر نخواهند بود. بعید نمی‌دانم جمهوری اسلامی علاوه بر واردات کلان علوفه و خوراک دام، ذغال سنگ، گوشت گوسفندی، دانه های روغنی، سویا، حبوبات، کود، قطعات نیروگاهی، واگن قطار، ماهی منجمد، چدن، ریل و لوله و فرآورده های نورد شده،دیگ های بخار، ماشین آلات سنگین، انواع روغن و گندم و جو و...بازارش را گام به گام مملو از کالاهای روسی و یا خرید مجدد روسیه نکند. حتی شاید از سال آتی مردم شاهد جولان خودروهای کم نام و نشان و درجه سه و چهار روسی(در مقیاس بین المللی) مانند تاگاز آکیولا، پاتریوت، لادا، ایکس ری و کامیون های کاماز در خیابان ها و جاده های ایران باشند. به هر روی حدسم این است که جایگاه بسیار پایین روسیه در مناسبات اقتصادی و بازرگانی ایران تا ۲۰۱۹ میلادی، به هر دلیل از ۱۴۰۲ تا مرزهای تبدیل شدن به شریک سوم تا چهارم تجاری ایران صعود خواهد کرد. این همکاری ها علاوه بر حوزه های نفت و گاز، کشتیرانی در دریای خزر و حمل‌ونقل در طول کریدور شمال‌جنوب، فناوری اطلاعات و امنیت الکترونیک، پتروشیمی، کشاورزی و مواد غذایی، فلزات و مواد شیمیایی، خشکبار، فرش، مبلمان، مصالح ساختمانی و نساجی، داروسازی، خدمات فنی و مهندسی، در جهت دادو ستد کالاهای مصرفی خانگی نیز گسترش خواهد یافت. به گمانم سطح بازرگانی کمتر از یک میلیاردی ۲۰۱۹( منهای بحث نیروگاه بوشهر)، طی ۲۰۲۳ از ۵ تا ۶ میلیارد دلار نیز فراتر خواهد رفت.
مهمترین پیامد چنین رخدادی که ممکن است حجم مبادلات بازرگانی دو طرف را در چند سال آینده با در نظر گرفتن دادوستد تسلیحاتی به ۴۰ میلیارد و بیشتر نیز برساند، به منزله افت محسوس کیفیت کالاها و خدمات و در کل افت فجیع مناسبات اقتصادی ایران در ۶- ۷ دهه اخیر است. بدین ترتیب که ایران از مبادلات با شرکای درجه اول جهانی در سده بیست، ناگزیر به گسترش مناسبات با شریکی درجه جهار و پنج در تولید بسیاری از کالاها و خدمات در مقیاس جهانی خواهد بود. روسی شدن تولید و بازارهای ایران، حتی در مقیاس نسبی، به منزله عقب افتادن عینی کشور از رقبای همسایه و فضاهای خارج نزدیک خواهد بود.
#یدالله_کریمی_پور
#مناسبات_بازرگانی_ایران_روسیه
@karimipour_k
به گمانم نه پیش بینی تورم ۵۰ درصدی اقتصاددانان برای بهار آینده، نه تحرکات باکو و نه دهها ضربه اسرائیل(اشغالگر) در راستای استراتژی هزار خنجر در فضاهای بیرونی-درونی ایران، نه اعتراضات و اعتصابات احتمالی، نه گفتگوهای هسته ای و افزایش و پیچیده تر شدن تحریم‌ها، نه افول شگفت ارزش ریال و نه حتی مخاطرات محیطی به اندازه گسترش مناسبات بازرگانی ایران- روسیه در ۱۴۰۲، چشمگیر، تعیین کننده و دارای جلوه های مشاهده پذیر نخواهند بود. بعید نمی‌دانم جمهوری اسلامی علاوه بر واردات کلان علوفه و خوراک دام، ذغال سنگ، گوشت گوسفندی، دانه های روغنی، سویا، حبوبات، کود، قطعات نیروگاهی، واگن قطار، ماهی منجمد، چدن، ریل و لوله و فرآورده های نورد شده،دیگ های بخار، ماشین آلات سنگین، انواع روغن و گندم و جو و...بازارش را گام به گام مملو از کالاهای روسی و یا خرید مجدد روسیه نکند. حتی شاید از سال آتی مردم شاهد جولان خودروهای کم نام و نشان و درجه سه و چهار روسی(در مقیاس بین المللی) مانند تاگاز آکیولا، پاتریوت، لادا، ایکس ری و کامیون های کاماز در خیابان ها و جاده های ایران باشند. به هر روی حدسم این است که جایگاه بسیار پایین روسیه در مناسبات اقتصادی و بازرگانی ایران تا ۲۰۱۹ میلادی، به هر دلیل از ۱۴۰۲ تا مرزهای تبدیل شدن به شریک سوم تا چهارم تجاری ایران صعود خواهد کرد. این همکاری ها علاوه بر حوزه های نفت و گاز، کشتیرانی در دریای خزر و حمل‌ونقل در طول کریدور شمال‌جنوب، فناوری اطلاعات و امنیت الکترونیک، پتروشیمی، کشاورزی و مواد غذایی، فلزات و مواد شیمیایی، خشکبار، فرش، مبلمان، مصالح ساختمانی و نساجی، داروسازی، خدمات فنی و مهندسی، در جهت دادو ستد کالاهای مصرفی خانگی نیز گسترش خواهد یافت. به گمانم سطح بازرگانی کمتر از یک میلیاردی ۲۰۱۹( منهای بحث نیروگاه بوشهر)، طی ۲۰۲۳ از ۵ تا ۶ میلیارد دلار نیز فراتر خواهد رفت.
مهمترین پیامد چنین رخدادی که ممکن است حجم مبادلات بازرگانی دو طرف را در چند سال آینده با در نظر گرفتن دادوستد تسلیحاتی به ۴۰ میلیارد و بیشتر نیز برساند، به منزله افت محسوس کیفیت کالاها و خدمات و در کل افت فجیع مناسبات اقتصادی ایران در ۶- ۷ دهه اخیر است. بدین ترتیب که ایران از مبادلات با شرکای درجه اول جهانی در سده بیست، ناگزیر به گسترش مناسبات با شریکی درجه جهار و پنج در تولید بسیاری از کالاها و خدمات در مقیاس جهانی خواهد بود. روسی شدن تولید و بازارهای ایران، حتی در مقیاس نسبی، به منزله عقب افتادن عینی کشور از رقبای همسایه و فضاهای خارج نزدیک خواهد بود.
#یدالله_کریمی_پور
#مناسبات_بازرگانی_ایران_روسیه
@karimipour_k