ديد‌بان آزار
1.79K subscribers
1.49K photos
294 videos
38 files
1.35K links
آزار جنسی تجربه‌ای است که ما را به یکدیگر پیوند می‌دهد. در دیده‌بان آزار برای ایجاد حساسیت در جامعه نسبت به آن قدم برمی‌داریم.

ادمین: @ContactHarasswatch

سایت: www.harasswatch.com

اینستاگرام: Instagram.com/harasswatch

ایمیل: info@harasswatch.com
Download Telegram
خوابگاه یا چیزی بدتر از زندان



مدتهاست که خوابگاه‌های دانشجویی در وضعیت بدی قرار دارند. از مشکلات رفاهی و عدم رسیدگی‌ها گرفته تا اعمال انواع محدودیت‌ها بخصوص در خوابگاه دختران. اما اینیار در دانشگاه فرهنگیان تبریز واحد خواهران (الزهرا)، محدودیت‌هایی اعمال شدند که در زندان هم برقرار نیستند.



◾️محدودیت‌ها در خوابگاه‌های دخترانه

▫️بر اساس گزارش دانشجویان، دانشگاه در بازه فرجه امتحانات ترم تابستانی، برای دانشجویان دختری که تصمیم گرفتند تا در خوابگاه بمانند، محدودیت‌ تردد یک ساعته گذاشته‌است. یعنی دانشجو در طول روز تنها می‌تواند به مدت یک ساعت از خوابگاه خارج شود. در هر بار خروج دانشجو از خوابگاه، مدت زمان خروج ایشان ثبت می‌شود و چنانچه دانشجو بیشتر از یک ساعت خارج از خوابگاه بوده باشد، به حراست معرفی می‌شود. در مواردی که دانشجو از این مقررات تبعیت نکرده‌ باشد، با خانواده‌اش تماس گرفته می‌شود، کارت دانشجویی وی ضبط می‌گردد و اجازه خروج از خوابگاه از وی گرفته می‌شود. درصورت تکرار هم به کمیته انضباطی ارجاع داده می‌شود.

▫️اما این تنها بخشی از این محدودیت‌هاست. به گفته دانشجویان، قریب به ده روز است که آنان به کلی و حتی برای موارد ضروری نیز اجازه خروج از خوابگاه را نداشته‌اند. همچنین به آنان اجازه داده نمی‌شود تا بیرون بروند و در خوابگاه یا پانسیون‌های خودگردان اقامت کنند. مسیولین خوابگاه در پاسخ به دانشجویان گفته‌اند «وقتی دانشجویی بیرون می‌رود دردسر ایجاد می‌کند».

▫️درکنار این محدودیت‌های محیرالعقول، می‌توان به پوشش اجباری چادر در دانشگاه نیز اشاره کرد. لازم بذکر است که در دانشگاه فرهنگیان، سرکوب دوچندان رخ می‌دهد و درصورتی که دانشجویی نسبت به رویه‌های اتخاذ شده اعتراضی بکند، در آینده با مشکلات گزینشی مواجه خواهد شد.



◾️محدودیت‌ها و وضع بد خوابگاه‌های پسرانه

▫️در خوابگاه‌های پسرانه، وضعیت رفاهی دانشجویان اسفناک است. بر اساس گزارشات، در هر اتاق‌ ۲۰ متری ۱۰ دانشجو و در هر اتاق‌ ۴۰ متری ۲۵ تا ۳۰ دانشجو اسکان یافته‌اند. اتاق‌های که علیرغم جمعیت زیاد، حتی کولر و تهویه هوا هم ندارد. درکنار این مسایل، غذای دانشگاه فرهنگیان تبریز کیفیت بسیار پایینی دارد و بسیاری از دانشجویان، دچار مسمومیت غذایی شده‌اند. بخصوص کیفیت غذا در هفته‌های اخیر به شدت افت کرده است. همچنین در خوابگاه پسرانه، احازه تردد با شلوار کوتاه به دانشجویان داده نمی‌شود و مسیولین خوابگاه از دانشجویان خواسته‌اند که درب اتاق‌های خوابگاه را قفل نکنند.

▫️درکنار این مصائب و معضلات، باید به نبود امنیت در اطراف دانشگاه نیز اشاره کرد. به گفته دانشجویان، خیابان‌های اطراف دانشگاه امن نیستند و گزارشات متعددی از دزدی ماشین و زورگیری موجود است. با این حال دانشگاه اجازه نمی‌دهد تا دانشجویان ماشین‌های خود را در پارکینگ بگذارند.


با‌ وجود مشکلات رفاهی متعدد دانشجویان و آزادی‌های روز به روز کوچکتر شده، دانشگاه تنها تمرکز خود را بر پوشش دانشجویان گذاشته است. به گونه‌ای با دانشجو برخورد می‌شود که گویی مجرم است و خوابگاه، زندان اوست، و‌ این شیوه برخورد با دانشجویانی است که بناست معلمین آینده کشور باشند.


#دانشگاه_فرهنگیان_تبریز
#مطالبات_صنفی
5️⃣0️⃣0️⃣8️⃣
🆔@senfi_uni_iran
🛑 گفتند عفو شدید، بعد اعدامشان کردند

◾️ «زندانیانی که آن شب در آن سلول‎های انفرادی بوده‎اند روایت می‌کنند که حوالی سحر، صدای صلوات توی راهروها شنیده شده و رفت و آمد زیادی در جریان بوده است. برخی روایت کرده‎اند که از درز در دیده‎اند که یک نفر با دوربین توی راهرو بوده و صداهایی که می‌گفتند عفو خوردید. بخشیده شدید. زندانیان از درز در سلول محمدمهدی و سید را دیده‎اند. ظاهرا سید از خوشحالی سجده شکر کرده بود. و بقیه فکر کرده بودند که اعدام منتفی شده، اما صبح روز بعد که پرسنل اداری می‌آیند و آنها را دوباره به بند می‌برند، متوجه می‌شوند که حکم اعدام محمد مهدی و سیدمحمد اجرا شده است.»

🖊این بخشی از روایت لحظات اعدام محمد مهدی کرمی و سید محمد حسینی است که به دست کمیته رسیده، روایت کامل را در ادامه بخوانید:

🔹 همزمان با تایید احکام هشت نفر از متهمان پرونده کشته شدن روح‌الله عجمیان در اتوبان کرج در دیوان عالی کشور، کمیته پیگیری به جزئیات جدیدی از آنچه بر دستگیرشدگان این پرونده گذشته، دست یافته است. براساس آرای قطعی صادره توسط دیوان عالی، «حمید قره حسنلو» به ۱۵سال حبس نفی بلد؛ «رضا آریا»، «حسین محمدی» و «مهدی محمدی» هر کدام به ۱۰ سال حبس نفی بلد محکوم شدند. همچنین «محمد امین اخلاقی ساوجبلاغی»، «امین مهدی شکراللهی» و «فرزانه قره حسنلو» هر کدام به پنج سال حبس نفی بلد و «علی معظمی گودرزی» به سه سال حبس نفی بلد محکوم شده‌اند.

🔹در حالی که در ماه‌‏های گذشته اخبار و گزارش‌های مختلفی در مورد شکنجه‎ متهمان این پرونده به خصوص دکتر حمید قره‌‎حسنلو و اخذ اعترافات اجباری از آنان در شبکه‌‎های اجتماعی منتشر شده بود، با اینحال جزئیات زیادی از آنچه در بازجویی‌ها گذشته و همچنین شب اعدام محمدمهدی کرمی و سیدمحمد حسینی به بیرون از زندان درز نکرده بود.

🔹یک منبع نزدیک به متهمان این پرونده به کمیته گفته است:«پس از دستگیری بچه‌ها، آنها در حد مرگ شکنجه شده‎اند.» این منبع مطلع که پس از ماه‌ها در این خصوص صحبت می‎کند، می‎گوید:« از لحظه بازداشت و در ماشین تا بازجویی و بازداشتگاه، شکنجه متهمان این پرونده بصورت مستمر ادامه داشته است.»

🔹او می‌‎‌گوید، شکنجه به اشکال مختلف وجود داشته، بطوریکه مشت‌و لگد و استفاده از شوکر و ضربات متعدد برای مدت طولانی، از ساده‌‎ترین روش‎های شکنجه بوده که علیه این افراد استفاده می‌شد. یکی از روش‎هایی که به‌کرات استفاده شده، «جوجه کردن» بود. در این روش فرد را در حالی که دست و پاهایش از عقب بهم بسته شده با زنجیر از سقف آویزان می‌کنند. در مورد متهمان این پرونده بعد از آویزان کردن آنان از سقف چند نفر درحالی که فحش‌های رکیک می‌‎دادند، شروع به کتک زدنشان می کردند. او به نقل از یکی از متهمان می‌‎گوید:« بعد از شکنجه او را به اتاقی چندنفره منتقل کرده‌اند، چون فکر می‌کردند با وضعیتی که دارد نمی‌تواند در انفرادی از پس خودش بربیاید! بعد از انتقالش به آن اتاق، یکی از زندانیان از دیدن وضعیت او از حال می‌رود. تمام سر و صورتش خونی بود، در اثر شوکر، بدنش انقدر متورم بوده که نمی‌توانستند لباس‎هایش را دربیاورند. تمام بدنش دچار ترکیدگی‎های شدید شده بود.»

🔹این منبع به نقل از سایر متهمان این پرونده می‏‌گوید که «محمدمهدی کرمی و سیدمحمدحسینی بیش از دیگران مورد شکنجه قرار گرفتند. بطوریکه مثلا اگر سایرین را ۲۰ دقیقه در حالت جوجه کردن نگه می‌داشتند، در مورد سیدمحمد حسینی این زمان به ۵۰ دقیقه می‌رسید، چونکه حتی در وضعیت شکنجه نیز سروصدا و دادوفریاد نمی کرده تا پایینش بیاورند. »

🔹«این وضعیت بیش از سی روز ادامه داشت و در این میان چندین بار نیز آنها را اعدام مصنوعی کرده‎اند. یعنی گفتند که می‌بریم و می‌کشیم‌تان، برده‌اند توی حیاط، چشم‎بند زده‌اند. گفته‎اند که زانو بزنند و بعد از چند دقیقه، از مو و یا از ریش آنها را روی زمین کشیده و دوباره توی سلول انداخته‌اند.»

🔹به گفته این منبع مطلع، متهمان پیش از اولین جلسه دادگاه و قبل از اینکه به دادگاه آورده شوند نیز تحت شکنجه و آزار و بدرفتاری قرار گرفتند و بعد بدون اینکه از دادگاهشان مطلع باشند، وارد جلسه دادگاه می‎شوند.

🔹اولین جلسه دادگاه متهمان پرونده روح‎الله عجمیان روز ۹ آذرماه ۱۴۰۱ برگزار شد و در عکس‎ها و تصاویری که از روز دادگاه وجود دارد، متهمان بسیار خسته و شوکه به نظر می‎رسند.

🟦 متن کامل گزارش را در تلگراف کمیته بخوانید.

🆔@Followupiran
ديد‌بان آزار
Photo
بیانیه‌ی جمعی از کنشگران مدنی و فعالان حقوق زنان در محکومیت بازداشت‌های اخیر فعالان در گیلان
در آستانه سالگرد کشته شدن ژینا امینی، فشارها بر فعالین مدنی و خانواده‌های دادخواه در سراسر کشور افزایش پیدا کرده است. تهدید، احضار و بازداشت اعضای خانواده جانباختگان خیزش ژینا در روزهای اخیر، حاکی از آن است که حاکمیت تمامی ابزارهای سرکوبگری خود را در جهت جلوگیری از برگزاری مراسم برای جان‌های عزیز از دست رفته و ممانعت از گرامیداشت یاد و نام آن‌ها در خانه‌ها و خیابان‌ها به کار گرفته است.

از طرف دیگر، علیرغم تبلیغات گسترده پیرامون «عفو عمومی»، پرونده‌سازی‌ها و صدور و تایید احکام حبس طولانی‌مدت و اجرای احکام برای تعدادی از بازداشت‌شدگان خیزش ژینا به طور بی‌وقفه ادامه دارد. نیروهای امنیتی در سراسر کشور با یورش به منازل فعالان سیاسی و مدنی که با شکستن در خانه، تفتیش و ضبط لوازم الکترونیکی همراه بوده است، سناریوسازی‌های خود را پیش برده‌اند. 

بازداشت جمعی از فعالان حقوق زنان و فعالین سیاسی در گیلان (متین یزدانی، جلوه جواهری، شیوا شاه‌سیاه، نگین رضایی، زهره و زهرا دادرس، یاسمین حشدری، فروغ سمیع‌نیا، آزاده چاوشیان، واحده خوش‌سیرت، سارا جهانی و هومن طاهری) و تکرار سناریوهای بی‌اعتبار درباره آن‌ها توسط وزارت اطلاعات و رسانه‌های وابسته به نهادهای امنیتی، از جمله فشارهای اخیر بر فعالان مدنی است که به وضوح از هراس نزدیک‌شدن به سالگرد خیزش ژینا نشات می‌گیرد و با هدف انتقام‌جویی علیه خیزش درون‌زای «زن، زندگی، آزادی» ادامه دارد. طی این مدت، تنها «واحده خوش‌سیرت» و «نگین رضایی» با تودیع قرار وثیقه به‌صورت موقت آزاد شدند و دیگر بازداشت‌شدگان، کماکان در بند نیروهای امنیتی هستند.
 خانواده‌های بازداشت‌شدگان گیلان تا چندین روز از محل نگهداری آن‌ها بی‌خبر‌ و سرگردان و بلاتکلیف نگه داشته شده بودند. وزارت اطلاعات، در اطلاعیه‌ای در حالی مدعی شد «دو نفر از سرکردگان این تیم تشکیلاتی در دوره‌های براندازی نرم که توسط سرویس‌های اطلاعاتی دشمن در خارج از کشور برگزار شده‌اند آموزش دیده‌اند» که این افراد سوابق روشن و شفافی در حوزه کنشگری فمینیستی مستقل دارند و نام‌هایی شناخته‌شده در میان جامعه مدنی ایران هستند.

اگرچه فشار وارده بر کنشگران اجتماعی زخم جدیدی بر تنِ جمعیِ فعالان برابری جنسیتی است اما، همان‌طور که بازداشت‌ها و کشتار گسترده پس از آغاز خیزش، موجب عقب‌نشینی مردم و بویژه زنان از خواسته‌هایشان نشد، بدیهی است که پرونده‌سازی‌های جدید نیز جوش و خروشی را که به نام ژینا برپا شده، خاموش نخواهد کرد.

ما جمعی از کنشگران مدنی و فعالان حقوق زنان این روند را محکوم می‌کنیم و خواستار توقف پرونده‌سازی و سناریوبافی‌ و آزادی بی‌قید و شرط تمامی فعالان بازداشت‌شده هستیم. ما اعلام می‌کنیم که تا روز رهایی، آن‌ها را نام می‌بریم و صدایشان هستیم.

لینک امضای بیانیه:
https://docs.google.com/forms/d/1FiUVkSzZ5fs6nuXhA5UUZO3vSCcX37UPM_7MCZPZ--A/edit
اخراج دو تن از اساتید دانشگاه علامه طباطبایی

⭕️ صبح امروز ۴ شهریور ۱۴۰۲، در پی تماس‌هایی تلفنی و بدون ابلاغ حکم رسمی، دو استاد دانشکده روانشناسی دانشگاه علامه طباطبایی، دکتر #آمنه_عالی و دکتر #حمیده_خادمی، اخراج شده‌اند. این اخراج‌ها به دلیل حمایت‌های پیشین این دو استاد از دانشجویان بوده است.

🆔 @anjmotahed | دانشجویان متحد
ما به سالگرد ژینا نزدیک می‌شویم و #الهه_محمدی و‌ #نیلوفر_حامدی به یک‌سالگی بازداشت موقت خود. #الهه_نیلوفر از سوی همکارانشان در مطبوعات، «آبروی روزنامه‌نگاری ایران» لقب گرفته‌اند.

در روزهایی که حقوق باوری بیش از هر زمانی مورد هجمه قرار گرفته و زندگی و جان زنان را نشانه رفته، مروری بر دو گزارش تاثیرگذار نیلوفر حامدی و الهه محمدی در این زمینه اهمیتی دوچندان دارد.

«این گزارش تنش درد می‌کند»، نوشته نیلوفر حامدی و منتشرشده در روزنامه شرق در فروردین ۱۴۰۱:
https://www.sharghdaily.com/%D8%A8%D8%AE%D8%B4-%D8%B1%D9%88%D8%A7%DB%8C%D8%AA-232/843055-%D8%A7%DB%8C%D9%86-%DA%AF%D8%B2%D8%A7%D8%B1%D8%B4-%D8%AA%D9%86-%D8%AF%D8%B1%D8%AF-%D9%85%DB%8C-%DA%A9%D9%86%D8%AF

«تحولات باروری، زنان و شرایط متعارض» نوشته الهه محمدی و منتشرشده در مجله زنان امروز در آبان ۱۴۰۰:
https://zananemrooz.com/article/%D8%AA%D8%AD%D9%88%D9%84%D8%A7%D8%AA-%D8%A8%D8%A7%D8%B1%D9%88%D8%B1%DB%8C
⭕️نامه دکتر آمنه عالی در خصوص اخراج ایشان از دانشگاه

بخشی از متن نامه:

"ما معلم‌ها نمی‌توانيم و نباید مطیع و پیرو حکومت‌ها باشیم. ما روزی خور سفره ملتیم و باید خادم آنها باشیم. مدرسه و دانشگاه خانه فرزندان این مردم است و ما حامی حقوق این فرزندان و حافظ حریم این خانه‌ایم."

#سرکوب_اساتید
#دانشگاه_علامه_طباطبایی
5️⃣0️⃣2️⃣6️⃣
🆔@senfi_uni_iran
ديد‌بان آزار
Photo
خودداری از اعزام الهه محمدی به بیمارستان علی‌رغم تشخیص وضعیت اورژانسی توسط پزشک زندان اوین

از صفحه سعید پارسایی همسر الهه محمدی: «نزدیک به دو ماه است که پزشک زندان اوین، اعزام اورژانسی #الهه_محمدی را برای انجام سونوگرافی ثبت کرده است. در این مدت یک بار پس از اعزام، با وجود پنج بار هماهنگی خانواده با بیمارستان آپادانا و پزشک مربوطه، پزشک از ویزیت الهه خودداری کرد! نوبت دیگری از یک مرکز درمانی دیگر گرفتیم.

این‌بار زندان از اعزام خودداری کرد. دو روز بعد نوبت جدیدی تعیین شد. عجیب‌تر اینکه این‌بار بعد از ۴ ساعت معطلی، الهه را سوار ون کردند و در اقدامی ناباورانه، بدون اطلاع الهه و ما، او را به سمت مرکز درمانی نامشخصی بردند که با مخالفت و مقاومت الهه، به زندان برگشت.

همچنین ما بارها از تعداد کم تلفن و کیفیت نامناسب تلفن بند زنان زندان اوین -تنها سه خط تلفن برای بیش از ۴۰ نفر زندانی- گفته‌ایم اما نگرانی و رنج خانواده و زندانی برایشان مهم نیست و ما ماه‌هاست که از چهارشنبه شب تا شنبه صبح به مدت ۶۰ ساعت از عزیزان‌مان بی‌خبریم.

چرا بند زنان آخر هفته تلفن‌هایشان قطع است؟ زنان زندانی بند نسوان چه فرقی با سایر زندانیان دارند که آخر هفته‌ها از شنیدن صدای پدر، مادر، همسر و فرزندانشان باید محروم باشند؟ هیچکس هم پاسخگو نیست.

شاید این حرف‌ها گفتن نداشت وسط اینهمه غم و به قول شاملو : "تمامی الفاظ جهان را در اختیار داشتیم و آن نگفتیم که به کار آید. چراکه تنها سخن، یک سخن در میانه نبود، آزادی!" نه هیچ‌کس پاسخگوی این رنج‌های مضاعف نیست.»

#زن_زندگی_آزادی
#ژن_ژیان_ئازادی

@harasswatch
تفکیک جنسیتی در کلاس‌های درس!


بر اساس اسناد بدست آمده، معاون فرهنگی و اجتماعی و دانشجویی دانشگاه فردوسی، طی نامه‌ای به تاریخ ۵ شهریور و با استناد به مصوبه شورای انقلاب فرهنگی در سال ۱۳۶۶، خواهان برقراری تفکیک جنسیتی در کلاس‌ها و آزمایشگاه‌های این دانشگاه شده است.

لازم بذکر است که این نامه برای روسای دیگر دانشکده‌ها نیز ارسال شده‌است.


#دانشگاه_فردوسی_مشهد
5️⃣0️⃣3️⃣3️⃣
🆔@senfi_uni_iran
Forwarded from زنان امروز
این روزها باری دیگر شاهد موجی از تعلیق و اخراج استادان دانشگاه هستیم که زنان نیز علی‌رغم درصد ناچیزشان در هیأت‌های علمی دانشگاه‌ها از این روند حذفی بی‌نصیب نماندند. به این بهانه به سراغ مقالۀ «بیگانه‌ای در میان: تجربه زنانه جذب در نهاد دانشگاه» رفتیم که مینا عزیزی و شقایق یوسفی مقدم به طور مشترک نوشته‌اند.

عنوان مقاله؛ «بیگانه‌ای در میان»، متأثر از تجربه شخصی پاتریشیا هیل کالینز، استاد زن سیاه‌پوست از تدریس در فضای دانشگاهی آمریکای دهه هشتاد است و به این نکته اشاره دارد که زنان سیاه‌پوست حتی پس از ورود به حرفه دانشگاهی نیز موقعیت فرودستی را تجربه می‌کنند که حاصل تقاطع جنسیت، طبقه و نژاد است. در این مقاله نقل‌قول‌هایی از دانشجویان دکتری، استادان تازه جذب شده و فارغ‌التحصیلانی که تجربه شرکت در فراخوان‌های جذب هیات علمی را داشتند، در کنار تحلیل‌شان آمده است.

این مطلب را در سایت «زنان امروز» بخوانید:
zananemrooz.com/article/بیگانهای-در-میان-تجربۀ-زنانۀ-جذب-در-ن/
Forwarded from شرق
گفت‌وگو «شبکه شرق» با مادر فروغ سمیع‌نیا درباره بازداشت دخترش؛

🔺️از 25 مرداد تا امروز، فروغ سمیع‌نیا فقط یکبار تماس گرفته است/ دادسرا می‌گوید ما گفته‌ایم بگذارند زنگ بزند ولی در زندان قبول نمی‌کنند


مادر فروغ سمیع‌نیا، فعال حقوق زنان با انتقاد از تداوم بازداشت دخترش، از بی اطلاعی خود و خانواده نسبت به وضعیت او ابراز نگرانی کرد و خواستار رعایت حقوق قانونی او نظیر تماس تلفنی با خانواده‌اش شد.
کبری احمدزاده، مادر فروغ سمیع‌نیا در گفت‌وگو با «شبکه شرق» با اشاره به بی خبری خود و دیگر اعضای خانواده از وضعیت دخترش، اظهار کرد: «از روز 25 مرداد که فروغ را بازداشت کردند، تا امروز او فقط یکبار با ما تماس گرفت. این تماس به دقیقه نکشید و او فقط گفت که خوبم و در زندان هستم. او به ما نگفت در کدام زندان است .»
او با بیان اینکه «ما هر روز به دادسرا می‌رویم تا وضعیت دخترمان را پیگیری کنیم»، گفت: «ما هر بار که به دادسرا می‌وریم، پاسخ روشنی نمی‌گیریم.»

https://www.sharghdaily.com/fa/tiny/news-894780

@sharghdaily
sharghdaily.com
Forwarded from جامعه‌شناسی زن روز (Parastu.Z.Farrokhi)
💥 شماره یازدهم نشریه زن روز، با موضوع «کمپین یک میلیون امضا»، امروز در راه است.



@Zane_Ruz_Channel
Forwarded from جامعه‌شناسی زن روز (Parastu.Z.Farrokhi)
زن روز 11.pdf
4.1 MB
💥 شماره یازدهم نشریه زن روز، بمناسبت سالروز آغاز فعالیت «کمپین یک میلیون امضا» منتشر شد.



🔖 کمپین یک میلیون امضا چه بود و چه بر آن گذشت؟
حورا نیک‌بخت


🔖 قوانین تبعیض‌آمیز علیه زنان در ایران
نازیلا دباغ


🔖 گفت‌وگو با نجمه واحدی در خصوص کمپین یک میلیون امضا


🔖 قانون، به مثابه پل آن سر آب
آرزو بالازاده


🔖 از یک میلیون امضا؛ تا یک میلیون گیسِ‌ بریده
پرستو فرخی



🗞این شماره نشریه زن روز را تقدیم می‌کنیم به تمامی مبارزین نامی و گمنام راه آزادی؛ تقدیم به فعالین نستوه کمپین یک میلیون امضا، نیلوفر حامدی و الهه محمدی، فمینیست‌ها و فعالان حقوق زنانِ در بند.



@Zane_Ruz_Channel
ديد‌بان آزار
Photo
۱۴ روز از بازداشت گسترده‌ فعالان حقوق زنان و سایر فعالان مدنی استان گیلان می‌گذرد. به گزارش بیدارزنی طی این مدت، #جلوه_جواهری و #فروغ_سمیع‌نیا در سلول‌های انفرادی اداره اطلاعات رشت، موسوم به «بازداشتگاه شهدای گمنام» و تحت فشارهای بازجویی قرار داشته‌اند. عدم بهره‌مندی از حق تماس تلفنی این دو فعال حقوق زنان پس از تنها یک تماس اولیه، نگرانی‌ها پیرامون وضعیت سلامت و جان آنان را به‌شدت افزایش داده است.

مادر فروغ سمیع‌نیا در گفت‌وگو با شرق توضیح می‌دهد: «ما هر روز به دادسرا می‌رویم اما پاسخ روشنی نمی‌گیریم. می‌گوییم حداقل اجازه دهید با ما تماس بگیرد که می‌گویند ما به زندان گفته‌ایم اما در زندان اجازه نمی‌دهند. نه می‌دانیم اتهاماتش چیست و نه حتی می‌دانیم شماره پرونده چیست که حداقل پیگیری کنیم.  ما نشسته‌ایم کنار تلفن تا زنگ بزند ولی هیچ خبری از تماس نیست. ما هیچی نمی‌دانیم و نگران وضعیت دخترمان هستیم.»

وضعیت جلوه جواهری هم چنین و خانواده از حال و شرایط و علت بازداشت او بی‌خبرند. کاوه مظفری همسر جواهری در صفحه اینستاگرام خود نوشته: «جلوه عزیزم، تو که زنگ نمی‌زنی، یعنی نمی‌گذارند که تلفن داشته باشی، پس لااقل برای دل خودم می‌نویسم، حتما دل‌هایمان راهی به هم پیدا می‌کنند. هنوز نمی‌دانم داروهایت به‌درستی دستت می‌رسد یا نه. مدام فکرم مشغول دست و شانه‌ات هست، می‌دانم که درد داری و البته می‌دانم که تاب و تحمل بالایی هم داری. با مرکز فیزیوتراپی تماس گرفتم، گفتند که نوبتت محفوظ است و منتظرند.»

او در ادامه می‌نویسد: «۱۵-۲۰ سال پیش می‌شد لااقل روزنه‌ای پیدا کرد برای کارهای اجتماعی و مدنی، برای فعالیت‌های به‌اصطلاح عام‌المنفعه و مردم‌نهاد. از آن دوره به بعد هر سال که گذشت انگار اقلیم فعالیت مدنی محدودتر و بحرانی‌تر شده، انگار در یک تنگنا قرار داریم. به جایی رسیده‌ایم که در گوشه یک روستا هم سراغمان می‌آیند. همان‌هایی که با اسلحه می‌آیند، همه‌چیز را شخم می‌زنند و تو را و انبوهی کتاب را با هم بازداشت می‌کنند. ای‌کاش راهی بود که بتوانیم سر دربیاوریم که در این اقلیم جدید ممنوعیت فعالیت مدنی چطور روزگار بگذرانیم. حتما بالاخره راهی هست، از جنس همان راهی که دل‌هایمان را به هم وصل می‌کند.»

چندی پیش بیش از ۶۰۰ فعال مدنی در بیانیه‌ای سناریوسازی علیه فعالان گیلان از جمله جلوه جواهری و فروغ‌سمیع‌نیا که سابقه‌ای روشن و شفاف در کنشگری اجتماعی دارند و نام‌هایی شناخته‌شده برای جامعه مدنی هستند را محکوم کردند و خواستار آزادی بدون قیدوشرط آنها شدند.

تصویر: برگرفته از طرح روشنک روزبهانی

#جلوه_جواهری
#فروغ_سمیع‌_نیا
#ژن_ژیان_ئازادی
This media is not supported in your browser
VIEW IN TELEGRAM
پیشانی از هجوم وقاحت کبود می‌شود
وقتی که بر مزار شهیدان عبور می‌کنند
وقتی که سینهٔ هوا را می‌شکافند
و باد جامه‌هاشان
بر شعار دیوارهامی‌دمد.

اینان که جامه‌های عزا را به‌عاریت
پوشیده‌اند
از قعر چشم خلق
میراث روشنای شهیدان را
بیرون می‌کشند

گـُل در نهیب تند گلوله شکفت
و اکنون کنار سنبله‌ها
اندام‌های کاکتوسی
سر بر کشیده‌اند.

کلپاسه‌های فربه از سوراخ‌های بیم
در هرم انقلاب خلایق
بیرون خزیده‌اند
وز شانه‌های مردم بالا می‌آیند.
و موج می‌زنند
در آفتاب پیروزی.

خورشید در تلآلؤ اندام‌های حمق
سرافکنده می‌رود.
بازارها که پارچه‌های بلند را
حرّاج کرده‌اند
فوج بلند جامگان را
در‌ چشم آفتاب می‌گردانند
و روز
بر انحنای تند شرارت افول می‌کند.

بر چشم‌ها سیاه می‌کشند.
بر قلب‌ها سیاه می‌کشند.
بر شانه‌ها قساوت را می‌گردانند.
و سفره‌ها را
بر گردهٔ خلایق
پهن می‌کنند
خونابهٔ فشردﻩٔ گنجشک‌ها را در هاون
سر می‌کشند
تا باه‌شان بیفزاید.
و سنگ‌های گورستان را آذین می‌بندند
و نام‌های شهیدان را بر تریج قبا
می‌دوزند.

محمد مختاری

#جواد_روحی
Forwarded from بيدارزنى
🟣 پوسترهای ارسالی در حمایت از فعالان حقوق زنان و‌ دیگر فعالان مدنیِ ساکن استان گیلان

از روز ۲۵ مردادماه، تعداد کثیری از فعالان حقوق زنان و دیگر فعالان مدنی ساکن استان گیلان شامل جلوه جواهری، فروغ سمیع‌نیا، متین یزدانی، یاسمین حشدری، زهرا دادرس، زهره دادرس، آزاده چاووشیان و سارا جهانی، همراه با هومن طاهری با حمله‌ی ماموران امنیتی در منازل شخصی خود در شهرهای رشت، انزلی، لاهیجان و فومن بازداشت شدند. این فعالان کماکان در بازداشت نیروهای امنیتی به‌سر می‌برند.

#ژن_ژیان_ئازادی

@bidarzani