#سهراب پاکزاد🤍🎼
@Hamsafar_3

‌
من ندیدم دو صنوبر را باهم دشمن
من ندیدم بیدی ،
سایه اش را بفروشد به زمین
رایگان می بخشد ،
نارون شاخه ی خود را به کلاغ
هر کجا برگی هست شور من می شکفد
مثل بال حشره وزن سحر را می دانم
مثل یک گلدان ،
می دهم گوش به موسیقی روییدن
مثل زنبیل پر از میوه
تب تند رسیدن دارم
تا بخواهی خورشید ،
تا بخواهی پیوند ،
تا بخواهی تکثیر
من به سیبی خشنودم
وبه بوییدن یک بوته ی بابونه
من به یک آیینه ،
یک بستگی پاک قناعت دارم...🍃
#سهراب_سپهری
@Hamsafar_3

#سهراب پاکزاد🤍🎼

@Hamsafar_3

در ابعادِ اين عصرِ خاموش
من از طعمِ تصنيف
در متنِ ادراكِ يك كوچه تنهاترم
بيا تا برايت بگويم چه اندازه تنهايىِ من بزرگ است
و تنهايىِ من شبيخونِ حجمِ تورا پيش بينى نميكرد
و خاصيت عشق اين است...
كسى نيست !
بيا زندگى را بدزديم آن وقت
ميانِ دو ديدار قسمت كنيم
بيا با هم از حالتِ سنگ چيزى بفهميم
بيا زودتر چيزها را ببينيم...🍂

#سهراب_سپهرى
@Hamsafar_3

“دلم گرفته،
دلم عجیب گرفته است.
و هیچ چیز،
نه این دقایق خوشبو، که روی شاخه نارنج می‌شود خاموش،
نه این صداقت حرفی، که در سکوت میان دو برگ این گل شب بوست،
نه هیچ چیز مرا از هجوم خالی اطراف
نمی‌رهاند.
و فکر می‌کنم
که این ترنم موزون حزن تا به ابد
شنیده خواهد شد...
🍃
#سهراب_سپهرى
@Hamsafar_3

تو چرا می پرسی
خانه ی دوست کجاست !
خانه دوست ، همانا دل توست

گر درش باز کنی
نغمه مهر و وفا ساز کنی

خواهد آمد ، اما
گر دلت از سنگ است

دوست باید که مراقب باشد
تا مبادا به همان بدو ورود
سر پر شور و دل مملوی مهرش شکند

ور دلت نازک بود
باز هم اوست که بایست مراقب باشد
تا مبادا که به هر جنبش و هر حرف و نگاه
در و دیواره این خانه آکنده ز مهرش شکند

و نشاید نگران داشت ، همیشه او را
و نپاید ، چو در این ره نکنی اندیشه

دل قوی باید و روشن ، اما
نه ز سنگ و شیشه

#سهراب_سپهری

🍂 @Hamsafar_3

زندگي ، سبزترين آيه ، در انديشه برگ
زندگي، خاطر دريايي يک قطره، در آرامش رود
زندگي، حس شکوفايي يک مزرعه، در باور بذر
زندگي، باور درياست در انديشه ماهي، در تنگ
زندگي، ترجمه روشن خاک است، در آيينه عشق
زندگي، فهم نفهميدن هاست
زندگي، پنجره اي باز، به دنياي وجود
تا که اين پنجره باز است، جهاني با ماست
آسمان، نور، خدا، عشق، سعادت با ماست
فرصت بازي اين پنجره را دريابيم..🍃

#سهراب_سپهری
@Hamsafar_3

دلم گرفته
دلم عجیب گرفته است و هیچ چیز،
نه این دقایق خوشبو، که روی شاخهٔ
نارنج می‌شود خاموش
نه این صداقت حرفی، که در سکوت میان دو برگ این گل شب بوست
نه هیچ چیز مرا از هجوم خالی اطراف نمی‌رهاند
و فکر می‌کنم
که این ترنم موزون حزن تا به ابد
شنیده خواهد شد!

#سهراب _سپهری
@Hamsafar_3

میان ما سرگردانی بیابان‌هاست.
بی‌چراغی شب‌ها،
بستر خاکی غربت‌ها،
فراموشی آتش‌هاست ..
میان ما "هزارویک شب " جستجوهاست.
#سهراب_سپهرے
@Hamsafar_3

ﻣﻦ ﺩﺭ ﺍﯾﻦ ﻋﺮﺻﻪ ﺁﻏﺸﺘﻪ ﺑﻪ ﺑﻐﺾ؛؛
ﻟﺐ ﺧﻨﺪﺍﻥ ﺩﯾﺪﻡ.
ﭼﺸﻢ ﮔﺮﯾﺎﻥ ﺩﯾﺪﻡ.
ﮔﺮﯾﻪ ﮐﺮﺩﻡ
ﺍما
ﺑﺎﺭﻫﺎ ﺧﻨﺪﯾﺪﻡ
ﺭﻣﺰ ﺑﯿﺪﺍﺭﯼ ﺭا
ﭘﺸﺖ ﺑﯽ ﺧﻮﺍﺑﯽ ﺍﯾﻦ ﺛﺎﻧﯿﻪ ﻫﺎ
ﻓﻬﻤﯿﺪﻡ...
#سهراب_سپهری
@Hamsafar_3
 

مانده‌ام در قفس تنهايی
در قفس می‌خوانم
چه غريبانه شبی‌ست
شب تنهايی من...!

#سهراب _سپهری
@Hamsafar_3

باید امشب بروم.
باید امشب چمدانی را
که به اندازه پیراهن تنهایی من جا دارد، بردارم
و به سمتی بروم
که درختان حماسی پیداست،
رو به آن وسعت بی واژه که همواره مرا می خواند...

#سهراب_سپهرى
@Hamsafar_3

زندگی رسم خوشایندی است
زندگی بال و پری دارد با وسعت مرگ
پرشی دارد اندازه عشق
زندگی چیزی نیست که لب طاقچه عادت از یادمن و تو برود
زندگی جذبه دستی است که می‌چیند
زندگی نوبر انجیر سیاه در دهان گس تابستان است
زندگی بُعد درخت است به چشم حشره
زندگی تجربه شب پره در تاریکی است
زندگی حس غریبی است که یک مرغ مهاجر دارد
زندگی سوت قطاری است که در خواب پلی می‌پیچد
زندگی دیدن یک باغچه از شیشهٔ مسدود‌ هواپیماست
خبر رفتن موشک به فضا
لمس تنهایی ماه
فکر بوییدن گل در کره‌ای دیگر

زندگی شستن یک بشقاب است

زندگی یافتن سکه دهشاهی در جوی خیابان است
زندگی مجذور آینه است
زندگی گل به توان ابدیت
زندگی ضرب زمین در ضربان دل ما
زندگی هندسه ساده و یکسان نفسهاست ...

هر کجا هستم باشم
آسمان مال من است
پنجره، فکر، هوا، عشق، زمین مال من است
چه اهمیت دارد
گاه اگر می رویند
قارچ‌های غربت ؟

من نمی‌دانم که چرا می‌گویند؛
اسب حیوان نجیبی است کبوتر زیباست
و چرا در قفس هیچ کسی کرکس نیست
گل شبدر چه کم از لالهٔ قرمز دارد
چشم‌ها را باید شست
جور دیگر باید دید
واژه‌ها را باید شست
واژه باید خود باد
واژه باید خود باران باشد

چترها را باید بست
زیر باران باید رفت
فکر را خاطره را زیر باران باید برد
با همه مردم شهر زیر باران باید رفت
دوست را زیر باران باید برد
عشق را زیر باران باید جست
زیر باران باید با زن خوابید
زیر باران باید بازی کرد
زیر باران باید چیز
نوشت حرف زد نیلوفر کاشت

زندگی تر شدن پی در پی
زندگی آب تنی کردن در حوضچه اکنون است
رخت ها را بکنیم
آب در یک قدمی است ...

#سهراب_سپهری

@Hamsafar_3

خانه دوست کجاست؟
در فلق بود که پرسید سوار
آسمان مکثی کرد
رهگذر شاخه نوری که به لب داشت
به تاریکی شن ها بخشید
و به انگشت نشان داد سپیداری و گفت؛
نرسیده به درخت
کوچه باغی است که از خواب خدا سبزتر است
و در آن عشق به اندازه ی پرهای صداقت آبی است
می روی تا ته آن کوچه که از پشت بلوغ سر بدر می آرد

پس به سمت گل تنهایی می پیچی
دو قدم مانده به گل
پای فواره جاوید اساطیر زمین می مانی
و ترا ترسی شفاف فرا می گیرد
در صمیمیت سیال فضا خش خشی می شنوی
کودکی می بینی
رفته از کاج بلندی بالا جوجه بردارد
از لانه نور و از او می پرسی
خانه دوست کجاست؟
#سهراب_سپهری

@Hamsafar_3

و چه زیباست
قلبی پیدا کنی که عاشقت باشد
بی‌ آنکه چیزی از تو بخواهد
مگر حال خوبت را.

#سهراب_پاکزاد
@Hamsafar_3

تو می‌گذری؛
زمان می‌گذرد
چه کنم
با دلی که از تو
توان گذشتنش نیست..!
#سهراب_سپهری
@Hamsafar_3

چترها را باید بست.
زیر باران باید رفت.
فکر را، خاطره را، زیر باران باید برد.
دوست را، زیر باران باید دید.
عشق را، زیر باران باید جست.🍃
#سهراب سپهری
@Hamsafar_3

من بی تو...
یک واژه‌ی ساده بیش نیستم،
اما کنارت، همچون...
یک کتاب عاشقانه آرام میشوم،
ورق بزن مرا...
که سطر به سطرم...
پر از دوستت دارم است...
#سهراب_پاکزاد
@Hamsafar_3

تو می‌گذری؛
زمان می‌گذرد
چه کنم
با دلی که از تو
توان گذشتنش نیست..!
#سهراب_سپهری
@Hamsafar_3