https://www.aparat.com/v/Lt1NW
#ارکستر_همایون
#سروش_مظفری
#حسین_پرنیا
آموزش #آواز و #سنتور، در مرکز مهارت آموزی و آموزشگاه موسیقی همراز با مدیریت دکتر مجید اخشابی/ تلفن:88205001

@hamraazacademy
hamraaz.ir

https://www.aparat.com/v/Cro73
#اشرف #اخشابی
#سنتور

اجرای هنرجویان #سنتور به سرپرستی سرکارخانم #اخشابی به مناسبت روز #معلم و نیمه شعبان

آموزشگاه موسیقی و مرکز مهارت آموزی همراز، با مدیریت دکتر #مجید_اخشابی
تلفن:2-88205001
@hamraazacademy
hamraaz.ir

📚 #آموزش_موسیقی_63
📖 #تکنیکهای_نوازندگی_سنتور
در ادامۀ مباحث مربوط به تکنیک های نوازندگی سنتور در این مقاله به بررسی چگونگی به کارگیری مضرابهای چپ و راست و نیز توالی و تکرار مضرابها می پردازیم.
⬅️بخش اول- چگونگی بکارگیری مضرابهای چپ و راست:

برای اینکه در نوازندگی سنتور قوی باشیم و بخصوص برای ایجاد صداهای صحیح، باید هر دو دست حتی المقدور از حیث قدرت برابر باشند. منتهی هرجا لازم شد دست چپ نقش ضعیف تری بازی خواهد کرد. چه بسا در بعضی موارد (مثل اجرای پاره ای قطعات آوازی در ناحیۀ پشت خرک سنتور) این جریان معکوس میشود، یعنی مضراب چپ نقش اساسی را برعهده دارد و مضراب راست ضعیف و کم صدا زده میشود.
لذا، ذکر این نکته ضروریست که اصولا قوی شدن در نوازندگی سنتور بدون داشتن دست چپ بسیار قوی ممکن نیست.
💢اگر دست چپ ضعیف باشد، معایب زیر بروز خواهد کرد:
الف- نوازنده از اجرای مضراب "ریز" صحیح و خوش صدا محروم خواهد ماند.
ب- اجرای قطعات ضربی و چهار مضرابهایی که جنبۀ تکنیکی قوی دارند و نیز اجرای پاساژها و گام ها امکانپذیر نخواهد بود.

🖇برای قوی شدن در دست چپ باید؛
1. آهسته و بی شتاب تمرین کنید.
2. مضراب از روی سیم به قدری بالا بیاید که به سر نوازنده برسد و محکم روی سیم بخورد و نه تنها برای قوی شدن دست چپ بلکه برای تمرینهای روزانه که انجام میدهیم بدون رعایت این دو شرط (یعنی مضراب بلند و بی شتاب) اجرای تمرینات فایده ای نخواهد داشت.

⬅️بخش دوم- توالی و تکرار مضرابها:
در حالیکه مضرابهای چپ و راست پی در پی زده شوند، یعنی بعد از هر مضراب رسات یک مضراب چپ زده شود، اصلاح توالی (آلتِرناسیون) به کار می رود. در توضیح این مطلب باید به ذکر دو نکته پرداخت:
✅ اول اینکه از نظر موسیقی قدیم ایران باید بین قطعات ضربی و آواز فرق گذاشت. در مورد آواز از توالی مضرابها فقط در موراد ضروری استفاده می شود و در بقیۀ موارد تکرار مضراب راست مورد استفاده است و بطور کلی تکرار مضراب چپ هم مورد استفاده نیست و اما در مورد قطعات ضربی، هم از توالی مضرابها و هم از تکرار مضرابهای چپ و راست استفاده می شود.
✅دوم اینکه در سنتور عضلات دست نوازنده باید دو نوع حرکت انجام دهند. اول حرکت عمودی، دوم حرکت افقی. وقتی شما مضراب را به دست راست گرفته روی یکی از خرک ها (مثلا روی خرک سوم، سل) می نوازید عضلات مچ دست راست شما یک حرکت عمودی به مضراب داده اند ولی چنانچه با همان مضراب ابتدا روی خرک سوم نواخته بلافاصله نیز روی خرک ششم (دو) بنوازید؛ در اینجا علاوه بر حرکت عمودی یک حرکت افقی هم به مضراب داده اید و دست راست شما یک حرکت افقی نیز کرده است.

❌چند نکته:
1. می دانیم که در تکنیک قدیم سنتور شروع و ختم مطلب با مضراب راست است. اینک اضافه می کنیم که این تکنیک مربوط به اجرای آوازهای ایرانی است و برای اجرای قطعات ضربی و ارکستری هیچ لزومی ندارد که خود را پایبند این مطلب بدانیم. بلکه باید دید طبیعت قطعه ای که می خواهیم اجرا کنیم چه ایجاب می کند. چنانچه لازم باشد مطلب را با مضراب چپ و در غیراینصورت با مضراب راست شروع می کنیم.
2. در مورد تکرار مضرابها و یا توالی آنها نباید به هیچ وجه تعصب داشت. هرکدام به جای خود لازم اند. به این ترتیب که برای اجرای ردیف های آواز باید بیشتر از تکرار مضراب راست استفاده کرد و برای اجرای قطعات ضربی...

👈متن کامل مقاله را در لینک پائین دنبال کنید:
https://goo.gl/bprJkV

برگرفته از تکنیک های #نوازندگی #سنتور
به نقل از داریوش #صفوت
@hamraazacademy
hamraaz.ir

📚 #بدیهه_نوازی در #سنتور

❇️بدیهه نوازی چیست؟
معمولا نوازنده ایکه قصد دارد در حضور جمعی ساز بنوازد قطعاتی را که از پیش تمرین نموده و به خاطر سپرده است اجرا می نماید. ولی اگر نوازنده قطعاتی را به طور آنی بسازد و اجرا نماید، این طریقه را بدیهه نوازی می نامند.
❌توجه: موسیقی هر چقدر از لحاظ ضرب قویتر و محکم تر باشد، بدیهه نوازی را مشکل تر می سازد.

❇️اما نکتۀ قابل توجه اینست که در بین سازهای ایرانی سنتور بیش از همه مستعد بدیهه نوازی است و نوازندگان سنتور زودتر و بیشتر از نوازندگان سایر سازها بدیهه نوازی می کنند، زیرا سنتور سازی است خوش صدا و نوازنده اگر ناشی هم باشد، همین قدر که توانست کمی ریز بدهد شروع به نواختن آواز می کند و چون آواز بی ضرب است و قالب آن هم از نظر مردم عادی مشخص نیست لذا متوجه نخواهند شد که نوازنده ناشی است. این بدیهه نوازی باعث شده است که قدرت موزیکی نوازندگان سنتور از نوازندگان سایر سازها ضعیف تر بماند.

❇️ممکنست این سؤال پیش آید که چرا مرحوم حبیب سماعی که در بدیهه نوازی مشهور بوده است، در ضرب هم قوی بوده؟ در پاسخ باید گفت که ایشان در نوازندگی سنتور کاملا استاد بوده و موسیقی ایرانی را خوب می شناخته است و به همین جهت وقتیکه بدیهه نوازی می کرده از روی اسلوب صحیح و اطلاعات کافی بوده است.
در جمع بندی این موضوع باید گفت که منظور ما این نیست که بدیهه نوازی منع گردد و کسی حق نداشته باشد که بدیهه نوازی نماید. زیرا این امر محال است. منظور اینست که اگر نوازندگان سعی کنند محفوظات ذهنی خود را در موسیقی توسعه ببخشند و در موقع نوازندگی آنها را اجرا نمایند گامی اساسی به سوی هدف برداشته اند. البته در اینصورت، اگر نوازنده ای هم مجبور شود در محفلی بدیهه نوازی کند چون در نتیجۀ تمرینات قبلی تکنیک قویتری پیدا نموده است و نیز محفوظات بالایی نیز دارد، ذوق موسیقی اش نیز ترقی بیشتری نموده و آنچه را بدیهه نوازی می کند مؤثرتر و خلاق تر خواهد بود.

متن کامل مقاله در https://goo.gl/g2jwXw

@hamraazacademy
hamraaz.ir

📚یَنگ کین و یانگوم، از گونه های شرقی #ساز #سنتور

💠 #یَنگ_کین یا #ینگ_چین
مشابه سنتور ایرانی است. "ینگ" به معنای بیگانه و "کین" اصطلاحی عامیانه است که برای سازهای زهی بکار گرفته میشود.

سطح این ساز نسبتا تخت و ذوزنقه است، با یک محفظۀ داخلی توخالی برای رزونانس که با یک صفحۀ چوبی باریک پوشیده شده است. سیم ها از جنس مس و فولاد هستند که در دو دسته تنظیم شده اند (چپ و راست). هر یک بین 7 تا 18 ردیف دارند (دو تا 4 سیم برای هر ردیف). نزدیک وسط صفحه دو ردیف خرک وجود دارد. این ساز بر روی پایه ای در برابر نوازنده قرار داده می شود و توسط دو کوبۀ باریک و بلند از جنس خیزران به سیم ها ضربه زده می شود.
یَنگ کین در مناطق کناری ایالت گوانگ دانگ در جنوب چین در زمان سلسلۀ مینگ (1368- 1644 بعد از میلاد) معرفی شده است. یَنگ کین موقعیت مهمی در گروه موسیقی مردم کانتن چائوژو در جنوب چین، و اخیرا بیشتر در میان گروه موسیقی چین مرکزی دارد. این ساز به دلیل امکانات و صدای خاص و گسترۀ صوتی وسیعی که دارد یکی از اعضای مهم ارکستر چینی مدرن به حساب می آید.

💠 #ینگوم
ینگوم سازی است هم ریشۀ سنتور ایرانی که در قرن 18 از چین به کره آورده شده که در خود چین نیز در قرن 16 توسط مبلغین مسیحی آورده شده بود. در حال حاضر از ینگوم در گروههای مختلط برای اجرای موسیقی های اشرافی مانند سوئیت استفاده می شود.
ینگوم حدود 71 سانتیمتر در بلندترین ضلع، 47 سانتیمتر در ضلع کوتاه موازی آن و 28 سانتیمتر در دو ضلع کوتاه آن است. 14 ردیف چهارتایی از سیم فولاد دارد و دو خرک بلند دارد و هفت دسته سیم از روی یک خرک میگذرد و در طرف دیگر، هفت دسته سیم متقابلا وجود دارند. گسترۀ ساز از می بمل تا لابمل است. سیم ها توسط یک مضراب ارتجاعی تک از جنس خیزران ضربه می خورند و تکینک آن خیلی پیشرفته نیست. ینگوم در اجرای تغییر لحظه ای زیر و بمی صدا یا ویبراتو ناتوان است.

متن کامل مقاله در https://goo.gl/gEA9Na

@hamraazacademy
hamraaz.ir